Relaties
alle pijlers
Ik vind je lief, leuk, enz. , MAAR (de eeuwige maar)
zondag 3 juni 2007 om 20:32
Het klonk als slechte muziek in mijn oren gisteren, toen mijn vriendin, of althans de vrouw waarmee ik sindskort iets mee had, mij vertelde dat ze niet verliefd is. Ze houdt wel van me, zei ze. Alleen kon ze de liefde die ik haar gaf.. zoveel.. niet beantwoorden, voelde zich daar schuldig over en wilde dat (dus) eerlijk zeggen. En ja hoor, de woorden werden gesproken, die ik ook tijdens een vorige relatie als frustrerend had ervaren: je bent zo lief, (de liefste) MAAR...... (en dan iets van 'het gevoel is er niet')
Ik word onder hand behoorlijk ziek van die eeuwige 'maar'. Ik geef veel (gedichtjes, soms kadootje, liefde), ik doe minimaal mijn best en laat merken als ik iemand echt leuk vind. In navolging daarvan hoor je dan 'het ligt niet aan jou'. Dat ervaar ik dan weer als iets onbegrijpelijks. Misschien is het dan wel zo (in dit geval vind ik van wel), maar pfff ik wil dan weten wat ik fout doe. De liefde is niet wederzijds, maar waarom heb ik dat dan toch steeds? Ik begin het vermoeden te krijgen dat het geen 'toeval' meer is.
Van mensen die mij beter kennen, krijg ik dan de lovende woorden: je bent een gouwe gozer blablabla. Het helpt mijn frustratie niet..
Wie helpt, wie heeft een gouden tip?
Ik word onder hand behoorlijk ziek van die eeuwige 'maar'. Ik geef veel (gedichtjes, soms kadootje, liefde), ik doe minimaal mijn best en laat merken als ik iemand echt leuk vind. In navolging daarvan hoor je dan 'het ligt niet aan jou'. Dat ervaar ik dan weer als iets onbegrijpelijks. Misschien is het dan wel zo (in dit geval vind ik van wel), maar pfff ik wil dan weten wat ik fout doe. De liefde is niet wederzijds, maar waarom heb ik dat dan toch steeds? Ik begin het vermoeden te krijgen dat het geen 'toeval' meer is.
Van mensen die mij beter kennen, krijg ik dan de lovende woorden: je bent een gouwe gozer blablabla. Het helpt mijn frustratie niet..
Wie helpt, wie heeft een gouden tip?
woensdag 6 juni 2007 om 10:07
Quote:"En wat is spanning? Moet je dat maar ruiken van elkaar? Ik ken meisjes die het al spannend vinden om de hele avond op een krant te gaan staan. En sommigen vinden het nog niet spannend genoeg als ze na vier keer bungy jumpen door een blair witch bos heen moeten en daarna door een mysterieuze man wordt aangepakt."
- Echt..ha ha..Dennis je hebt wel humor....Heel leuk beschreven!
En yep, het blijft heel vervelend..niet snappen waaróm die klik er niet is. Het is mooi dat je wil laten zien dat je veel voor haar voelt.
Helaas is niet iedereen duidelijk (bewust of onbewust). Zo ken ik paar vriendinnen die een man (/een ex) 'vasthouden' omdat hij haar overlaadt met de nodige aandacht, terwijl de vriendin in kwestie hem maar second choice vindt. Daar moet je echt voor passen, je bent eerste keus of je bent weg!
Klik, chemie..het is gewoon hocus pocus
- Echt..ha ha..Dennis je hebt wel humor....Heel leuk beschreven!
En yep, het blijft heel vervelend..niet snappen waaróm die klik er niet is. Het is mooi dat je wil laten zien dat je veel voor haar voelt.
Helaas is niet iedereen duidelijk (bewust of onbewust). Zo ken ik paar vriendinnen die een man (/een ex) 'vasthouden' omdat hij haar overlaadt met de nodige aandacht, terwijl de vriendin in kwestie hem maar second choice vindt. Daar moet je echt voor passen, je bent eerste keus of je bent weg!
Klik, chemie..het is gewoon hocus pocus
woensdag 6 juni 2007 om 10:13
Onzin. Je bent vast een hele leuke en lieve jongen maar gewoon niet voor dát meisje. Jij bént lief en romantisch en ik weet zeker dat er wél iemand is die dat super leuk vindt. Alleen niet dít meisje. En ja..teleurstellingen horen erbij. Heel jammer...maar ga jezelf nou niet proberen te veranderen voor de vrouwen die (nu) in je leven zijn..dat werkt toch niet.
woensdag 6 juni 2007 om 10:17
Vrouwen die mannen "vasthouden" of aan het lijntje houden, omdat ze kicken op aandacht, alleen op die aandacht, maar niet op de man zelf, zijn soms lastig; helaas kom je ze nog weleens tegen. Ik zal niet te veel voor hen uitsloven. Als ze niet of nauwelijks reageren, denk ik dat ze niet erg geïnteresseerd zijn.
World of Warcraft: Legion
woensdag 6 juni 2007 om 10:48
Maar als je je niet voor hen uitslooft zullen ze bij jou toch nooit kicken op de aandacht?
Dit dreigt een beetje "wij arme mannen die slachtoffer zijn van gemene vrouwen" topic te worden.
Dus als ik even een tegenreactie mag geven:
Dennis, volgens mij is die vriendin van je hetzelfde meisje waarover je maanden geleden schreef dat ze al maanden aan het twijfelen was of ze wel een relatie met je wilde. Ze zei het dus al vantevoren. En het voltallige singles forum heeft je geadviseerd haar los te laten en niet te blijven proberen haar tóch je vriendin te maken maar jij moest en zou het blijven proberen. Niet alleen het forum maar ook het meisje zelf heeft je meerdere keren gewaarschuwd dat ze niet echt voor je kon gaan. En dan nu dit? Jij bent zo ontzettend van alle kanten gewaarschuwd hiervoor maar je wilt het gewoon niet horen. Nu nog steeds niet.
En hans... wat ben jij negatief over vrouwen zeg. Jeetje. Dat maakt je niet erg aantrekkelijk voor een relatie inderdaad. Ik zou er weinig voor voelen om mezelf eerst uitgebreid te moeten bewijzen dat ik te vertrouwen ben. Daar kun je denk ik zelf ook wel een stapje in zetten niet?
woensdag 6 juni 2007 om 11:35
woensdag 6 juni 2007 om 11:37
Marias,
Wat ik zei was eigenlijk bedoeld als een aanmerking naar Dennis toe. Als je je teveel opdringt aan een vrouw, krijg je alleen maar irritatie. Ik ben het volstrekt eens met wat je tegen Dennis zei.
Ik zeg gewoon dat je je zich niet te veel moet uitsloven als een vrouw nauwelijks geïnteresseerd is. Vertrouwen is een andere kwestie.
Wat ik zei was eigenlijk bedoeld als een aanmerking naar Dennis toe. Als je je teveel opdringt aan een vrouw, krijg je alleen maar irritatie. Ik ben het volstrekt eens met wat je tegen Dennis zei.
Ik zeg gewoon dat je je zich niet te veel moet uitsloven als een vrouw nauwelijks geïnteresseerd is. Vertrouwen is een andere kwestie.
World of Warcraft: Legion
woensdag 6 juni 2007 om 11:39
PS: Dit klinkt misschien hard, maar ik denk dat het voor een deel wel degelijk aan jezelf ligt. Je vindt jezelf overduidelijk de ideale vriend, maar tegelijkertijd ga je voor je aspirant-vriendin zo door het stof dat het voor haar wel heel makkelijk wordt om over je heen te lopen. Vrouwen willen niet iemand die hun slecht behandelt, maar wel een gelijke.
Hijs jezelf uit die slachtofferrol en kijk gewoon verder!
Hijs jezelf uit die slachtofferrol en kijk gewoon verder!
donderdag 7 juni 2007 om 09:13
Hi,
R. schreef:
ik denk dat je beter kunt uitkijken naar een vrouw die dezelfde wensen in een relatie heeft als jij en die jouw aandacht waardeert.
Helemaal mee eens! Het ligt dus niet aan jou of aan haar.
Dat je nu teleurgestelt bent, heeft wel met jezelf te maken, denk ik. Misschien in het vervolg proberen stapje voor stapje te gaan. Hiermee bedoel ik: kijk goed hoe ze reageert op 'je aandacht'. Neemt ze ook een volgend 'stapje'? Is ze overduidelijk blij en verheugd? Dan ga je pas verder.....
Als jij heel hard gaat 'rennen' en zij niet met je meerent, kun je haar niet kwalijk nemen dat je teleurgesteld wordt.
Snap je een beetje mijn point?
En je zult zien: als je iemand tegenkomt waarmee de klik is, 'rennen' jullie allebei heel hard!
Grtz.
D.
R. schreef:
ik denk dat je beter kunt uitkijken naar een vrouw die dezelfde wensen in een relatie heeft als jij en die jouw aandacht waardeert.
Helemaal mee eens! Het ligt dus niet aan jou of aan haar.
Dat je nu teleurgestelt bent, heeft wel met jezelf te maken, denk ik. Misschien in het vervolg proberen stapje voor stapje te gaan. Hiermee bedoel ik: kijk goed hoe ze reageert op 'je aandacht'. Neemt ze ook een volgend 'stapje'? Is ze overduidelijk blij en verheugd? Dan ga je pas verder.....
Als jij heel hard gaat 'rennen' en zij niet met je meerent, kun je haar niet kwalijk nemen dat je teleurgesteld wordt.
Snap je een beetje mijn point?
En je zult zien: als je iemand tegenkomt waarmee de klik is, 'rennen' jullie allebei heel hard!
Grtz.
D.
donderdag 7 juni 2007 om 09:32
Grappig dat je Dennis en zijn potentiële vriendin vergelijkt met hardlopers. :) Ik kijk geregeld achterom en kijk of de ander meekomt... Maar ik ben eerder een wandelaar dan wat de sportman Dennis graag doet. Ik weet zelf vaak nooit of de vrouw van hardlopen houdt, van wandelen, of dat ze beide "sporten" niet leuk vindt. Ik weet dat namelijk nooit.
(Wel leuk om deze beeldspraak of metafoor voort te zetten.
)
World of Warcraft: Legion
donderdag 7 juni 2007 om 22:28
Wederom dank voor jullie reacties. Stof genoeg om te reageren, ik ben niet dagelijks op dit forum. Ik zal wat info geven en daarnaast even wat suggesties en onjuistheden uit de weg proberen te ruimen.
Allereerst, het gaat me niet zozeer om deze relatie, maar om het algemeen. Of ik de 'pech' heb gehad tegen de 'verkeerde' dames aan te lopen, vind ik gedeeltelijk kloppen. Ik heb meerdere relaties gehad en vergelijken is eigenlijk gekkenwerk.
Ik heb, om met die metafoor van Hans te spreken, proberen te wandelen, proberen te rennen, proberen te sprinten. Ik ben toevallig hardloper, dus ik weet ongeveer hoe of wat. Hardlopers zijn doodlopers. In de liefde niet perse, want dat is een ultiem bewijs dat je allebei vlinders voelt en als een gek op een roze wolk overal heen racet. Opeens ging dat uit en de 'steek' ging maar moeilijk weg. Ik dacht, de volgende keer doe ik rustiger aan. Ik ging wandelen, stap voor stap. En hoewel er een lange aanloopperiode is geweest, zag ik echt vooruitgang. We konden elkaar echter weinig zien. Op zich al een teken aan de wand. En tja, als zij dan voor haar sport, studie, werk en niet voor mij kiest, heb ik het gevoel (vooral achteraf) dat ik in dit geval juist weer wat harder had kunnen lopen (of eerder moeten stoppen).
Marias, heb je je antwoord nu? Het ruggegraat-verhaal heb ik nog maar eens op me in laten werken. Toch doe ik mijn ding, ga ik mijn weg. Ieder zn twijfels, maar ik ben echt geen vaatdoek die met alle winden meewaait. Ik moet alleen blijkbaar nog wat meer geduld hebben.. maar voor mijn gevoel is dit meer dan gemiddeld..ik wil dit beredeneren, vastgrijpen, vatten in woorden, al lijkt dat schier onmogelijk..
Dan passeerde het woord 'slachtofferrol' mijn netvlies. Terecht dat je dat opmerkt, hoor. Kan me voorstellen dat je als buitenstaander zoiets hebt van kom op, zeur niet, get yourself together en ga door. Ik ben van nature een positivo die nooit zomaar opgeeft. Alleen kost me dit doorzetten soms mijn wil tot doorzetten. Dan vraag ik mij af waarvoor ik het doe. Voor ieder mens een moment om te stoppen, wellicht? Except for me.. gek genoeg. Met dit meisje zag ik zeker vooruitgang, kwam ze dichterbij, dat voelde ik. Daarom wilde ik niet opgeven. Ik wil het misschien TE graag, dat kan heel goed. Ik dacht echt het geluk teruggevonden te hebben.. Na de zoveelste afwijzing voelt het toch als een straf voor goed gedrag.
Goed, ik zal wel teveel aan het analyseren zijn..veel veranderen kan ik mezelf niet. Ik zou wel een paar dingen willen veranderen, maar in principe ben je wie je bent (om eens een cliche te gebruiken).
Hoe dan ook werk ik hard aan persoonlijkheid en merk ik dat het sneller slijt dan 'vroeger'. Dat geeft me in ieder geval het gevoel dat ik veel sterker, harder geworden ben. Daarvoor moet je me alleen wat meer voor kennen.
Voor nu..ik ga gewoon door, vind echt wel weer een dame die bij me past (word niet voor niets een positivo genoemd)
Alleen soms, als de wond open is, bijt het zout wat meer..
Allereerst, het gaat me niet zozeer om deze relatie, maar om het algemeen. Of ik de 'pech' heb gehad tegen de 'verkeerde' dames aan te lopen, vind ik gedeeltelijk kloppen. Ik heb meerdere relaties gehad en vergelijken is eigenlijk gekkenwerk.
Ik heb, om met die metafoor van Hans te spreken, proberen te wandelen, proberen te rennen, proberen te sprinten. Ik ben toevallig hardloper, dus ik weet ongeveer hoe of wat. Hardlopers zijn doodlopers. In de liefde niet perse, want dat is een ultiem bewijs dat je allebei vlinders voelt en als een gek op een roze wolk overal heen racet. Opeens ging dat uit en de 'steek' ging maar moeilijk weg. Ik dacht, de volgende keer doe ik rustiger aan. Ik ging wandelen, stap voor stap. En hoewel er een lange aanloopperiode is geweest, zag ik echt vooruitgang. We konden elkaar echter weinig zien. Op zich al een teken aan de wand. En tja, als zij dan voor haar sport, studie, werk en niet voor mij kiest, heb ik het gevoel (vooral achteraf) dat ik in dit geval juist weer wat harder had kunnen lopen (of eerder moeten stoppen).
Marias, heb je je antwoord nu? Het ruggegraat-verhaal heb ik nog maar eens op me in laten werken. Toch doe ik mijn ding, ga ik mijn weg. Ieder zn twijfels, maar ik ben echt geen vaatdoek die met alle winden meewaait. Ik moet alleen blijkbaar nog wat meer geduld hebben.. maar voor mijn gevoel is dit meer dan gemiddeld..ik wil dit beredeneren, vastgrijpen, vatten in woorden, al lijkt dat schier onmogelijk..
Dan passeerde het woord 'slachtofferrol' mijn netvlies. Terecht dat je dat opmerkt, hoor. Kan me voorstellen dat je als buitenstaander zoiets hebt van kom op, zeur niet, get yourself together en ga door. Ik ben van nature een positivo die nooit zomaar opgeeft. Alleen kost me dit doorzetten soms mijn wil tot doorzetten. Dan vraag ik mij af waarvoor ik het doe. Voor ieder mens een moment om te stoppen, wellicht? Except for me.. gek genoeg. Met dit meisje zag ik zeker vooruitgang, kwam ze dichterbij, dat voelde ik. Daarom wilde ik niet opgeven. Ik wil het misschien TE graag, dat kan heel goed. Ik dacht echt het geluk teruggevonden te hebben.. Na de zoveelste afwijzing voelt het toch als een straf voor goed gedrag.
Goed, ik zal wel teveel aan het analyseren zijn..veel veranderen kan ik mezelf niet. Ik zou wel een paar dingen willen veranderen, maar in principe ben je wie je bent (om eens een cliche te gebruiken).
Hoe dan ook werk ik hard aan persoonlijkheid en merk ik dat het sneller slijt dan 'vroeger'. Dat geeft me in ieder geval het gevoel dat ik veel sterker, harder geworden ben. Daarvoor moet je me alleen wat meer voor kennen.
Voor nu..ik ga gewoon door, vind echt wel weer een dame die bij me past (word niet voor niets een positivo genoemd)
Alleen soms, als de wond open is, bijt het zout wat meer..
donderdag 7 juni 2007 om 23:00
Je wilt echt een ja of nee he.. ;) volhoudertje..
Ja, dat is haar. Je zult me meteen voor gek verklaren, de witte jassen bellen, me publiekelijk aan de viva-forum-schandpaal nagelen om me te bekogelen met stenen van de waanzin, maar ja it's her.
Uitleg lijkt me op zijn plaats. Ik wilde op zich niet specifiek op deze 'relatie' ingaan, maar vooruit.. Eind vorig jaar hadden we 3 keer gedate en dat voelde goed voor me. Ik had voor mijn gevoel weer een vrouw gevonden waar ik me gelukkig bij voelde. Zij twijfelde nog. Tot zover weet jij het Marias, want dat heb ik hier in de groep gegooid en iedereen was het eens: stoppen met die meid!
Vanwege heel weinig tijd en veel drukte namen (voor mij: studie, werk waarop ik me gestort had) we wat afstand en duurde het even voor we weer konden afspreken. In februari voelde ik die klik groeien, ze kwam 'dichterbij' en begon iets meer initiatief te nemen. Dat vind ik een heel goed teken, normaliter. Dus nu ook en begin maart sprong de vonk over. (Ik vergeleek het met een nat-geworden aansteker..) Het was geweldig, al wilde ze rustig aan doen. Onze drukke bezigheden brachten ons niet veel samen, maar de keren dat we samen waren, was het superleuk. Oeverloos praten, gezellig, serieus, lachen, van alles.. Het gaf me een kick, enorm veel energie.
Voor deze vrouw wilde ik geduld hebben, veel geduld als het moest. Ik had veel voor haar over.. gedichtje, bij haar sport kijken, er zijn voor haar (gewoon om te praten, bijv.) al verliepen veel gesprekken via de telefoon. Ik merkte wel dat ze wat terughoudend was, al past dat wel bij haar. Zo ken ik haar ook, want zo is ze ook naar anderen toe.
Gaandeweg het verhaal - ik ben ook niet gek - merkte ik dat de afstand niet langer kleiner werd.. we hebben er nog wel over gepraat, want we konden heel open naar elkaar zijn. Dat vond ik geweldig. En eerlijk..
Ik vond het ook heel eerlijk dat ze aangaf niet met me verder te willen. En ja, die teleurstelling ligt aan mezelf.
De simpele 'formule': Tevredenheidsfactor -/- Verwachtingen = Performance (pffff) kun je klakkeloos invullen. Ik verwacht als positief iemand iets meer, met de consequentie ook vaker teleurgesteld te worden. Dat weet ik wel.. Alleen wat doe je eraan? En zeker in iets complex en onverklaarbaars als liefde?
Hopelijk snap je nu waarom. Ik heb de spiegel al zo vaak voor gehouden dat ie zowat barst. Tijd om het anders te doen, zegt mijn verstand.
Let wel: ik laat me echt niet uit het veld slaan. Het is meer dat ik de tactiek voor mijn gevoel moet aanpassen, omdat de huidige weinig succesvol is en keer op keer tot teleurstellingen en afwijzingen leidt.
Bedankt voor het meedenken
Ja, dat is haar. Je zult me meteen voor gek verklaren, de witte jassen bellen, me publiekelijk aan de viva-forum-schandpaal nagelen om me te bekogelen met stenen van de waanzin, maar ja it's her.
Uitleg lijkt me op zijn plaats. Ik wilde op zich niet specifiek op deze 'relatie' ingaan, maar vooruit.. Eind vorig jaar hadden we 3 keer gedate en dat voelde goed voor me. Ik had voor mijn gevoel weer een vrouw gevonden waar ik me gelukkig bij voelde. Zij twijfelde nog. Tot zover weet jij het Marias, want dat heb ik hier in de groep gegooid en iedereen was het eens: stoppen met die meid!
Vanwege heel weinig tijd en veel drukte namen (voor mij: studie, werk waarop ik me gestort had) we wat afstand en duurde het even voor we weer konden afspreken. In februari voelde ik die klik groeien, ze kwam 'dichterbij' en begon iets meer initiatief te nemen. Dat vind ik een heel goed teken, normaliter. Dus nu ook en begin maart sprong de vonk over. (Ik vergeleek het met een nat-geworden aansteker..) Het was geweldig, al wilde ze rustig aan doen. Onze drukke bezigheden brachten ons niet veel samen, maar de keren dat we samen waren, was het superleuk. Oeverloos praten, gezellig, serieus, lachen, van alles.. Het gaf me een kick, enorm veel energie.
Voor deze vrouw wilde ik geduld hebben, veel geduld als het moest. Ik had veel voor haar over.. gedichtje, bij haar sport kijken, er zijn voor haar (gewoon om te praten, bijv.) al verliepen veel gesprekken via de telefoon. Ik merkte wel dat ze wat terughoudend was, al past dat wel bij haar. Zo ken ik haar ook, want zo is ze ook naar anderen toe.
Gaandeweg het verhaal - ik ben ook niet gek - merkte ik dat de afstand niet langer kleiner werd.. we hebben er nog wel over gepraat, want we konden heel open naar elkaar zijn. Dat vond ik geweldig. En eerlijk..
Ik vond het ook heel eerlijk dat ze aangaf niet met me verder te willen. En ja, die teleurstelling ligt aan mezelf.
De simpele 'formule': Tevredenheidsfactor -/- Verwachtingen = Performance (pffff) kun je klakkeloos invullen. Ik verwacht als positief iemand iets meer, met de consequentie ook vaker teleurgesteld te worden. Dat weet ik wel.. Alleen wat doe je eraan? En zeker in iets complex en onverklaarbaars als liefde?
Hopelijk snap je nu waarom. Ik heb de spiegel al zo vaak voor gehouden dat ie zowat barst. Tijd om het anders te doen, zegt mijn verstand.
Let wel: ik laat me echt niet uit het veld slaan. Het is meer dat ik de tactiek voor mijn gevoel moet aanpassen, omdat de huidige weinig succesvol is en keer op keer tot teleurstellingen en afwijzingen leidt.
Bedankt voor het meedenken
donderdag 7 juni 2007 om 23:08
Oja, nog een ding. Ik lees veel over claimen hier. Wat bedoelen jullie hiermee? Ik heb namelijk nooit het idee gehad dat ik iemand geclaimd heb, terwijl ik wel voor iemand er wil zijn. Lastig uit te leggen, maar ik associeer claimen echt met iemand continu opeisen, contacten of verantwoording af laten leggen (waar ben je geweest, met wie, enz.).
Initiatief en claimen zijn hopelijk - vanuit vrouwelijk perspectief - twee totaal andere begrippen! ;) Want benauwd het echt als je 1 of 2 smsjes per dag krijgt? Kan het me niet voorstellen, maar hoor het graag als dit kan..
Nou goed, ik ga mijn zonden in bed overdenken.. in de welvuldige hoop tot inkeer te komen in het geloof waarvan Cupido priester is.
Initiatief en claimen zijn hopelijk - vanuit vrouwelijk perspectief - twee totaal andere begrippen! ;) Want benauwd het echt als je 1 of 2 smsjes per dag krijgt? Kan het me niet voorstellen, maar hoor het graag als dit kan..
Nou goed, ik ga mijn zonden in bed overdenken.. in de welvuldige hoop tot inkeer te komen in het geloof waarvan Cupido priester is.
vrijdag 8 juni 2007 om 01:53
Hoi Dennis, ik heb al het een en ander van je gelezen, en ik dacht toch maar eens reageren.
Het van "je bent te aardig" en andere dingen van die strekking herken ik ook. Ik snapte daar niks van, waarom om vrouwen zo konden reageren, en ik vond dat mateloos frustrerend. Ik voelde dat de klik er was, ik ging er helmaal voor, en dat bleek dus niet te werken. Maar ik denk dat ik inmiddels wat meer inzicht daar in heb.
Het klinkt niet vrouwvriendelijk, maar het lijkt erop dat je vriendelijk / dominant moet zijn in zo'n situatie. Ik vond dat wat tegen mijn ideeen ingaan, maar het blijkt goed te werken in de praktijk. Dus ik heb me erbij neergelegd. Miosschien kun je er iets mee. Succes!
Het van "je bent te aardig" en andere dingen van die strekking herken ik ook. Ik snapte daar niks van, waarom om vrouwen zo konden reageren, en ik vond dat mateloos frustrerend. Ik voelde dat de klik er was, ik ging er helmaal voor, en dat bleek dus niet te werken. Maar ik denk dat ik inmiddels wat meer inzicht daar in heb.
Het klinkt niet vrouwvriendelijk, maar het lijkt erop dat je vriendelijk / dominant moet zijn in zo'n situatie. Ik vond dat wat tegen mijn ideeen ingaan, maar het blijkt goed te werken in de praktijk. Dus ik heb me erbij neergelegd. Miosschien kun je er iets mee. Succes!
vrijdag 8 juni 2007 om 07:49
Dennis, om even terug te komen op je oorspronkelijke vraag waarom jij die eeuwige "MAAR" steeds krijgt... Dat kun je in dit geval toch op je vingers natellen? Je leert haar kennen, je gaat samen uit. Zij zegt dat ze eigenlijk niet verliefd op je is. Voelde zich daar destijds ook al zo schuldig over. Jij bent maar blijven wachten op haar. We hebben je toen al gezegd dat een man die zichzelf zo aanbied echt onaantrekkelijk is. (Dat geldt trouwens ook voor vrouwen hoor!)
Ik blijf er bij dat zij van het begin af aan signalen heeft afgegeven dat ze niet verliefd op je was maar dat wel graag wilde. Maar ze was het niet. Je kunt dat niet dwingen. Dat heeft ze geprobeerd en daarna bleek ze toch echt niet verliefd op je te zijn en voelde zich daar nog steeds schuldig over.
De gouden tip is dus zó simpel. Gewoon luisteren naar wat ze zegt en dat accepteren.
Maar ik merk hier weer: Jij bent zo overtuigd van je eigen gelijk dat het zo weinig zin heeft deze dingen tegen je te zeggen.
En ik ga nu mijn eigen advies maar eens aan opvolgen en stoppen dit soort dingen tegen je te zeggen. Accepteren dat je ze niet wilt horen, ondanks dat je er wel om vraagt.
Ik ga maar gewoon ophouden met het tegen je te zeggen. Net zoals jij moet wegwezen als een vrouw al nadat ze je net ontmoet heeft tegen je zegt dat ze niet verliefd op je is en dat ze zich daar schuldig over voelt. Of ophouden met zeiken waarom je "die eeuwige Maar..." altijd krijgt want in dit geval heb je er echt om gevraagd...
Ik blijf er bij dat zij van het begin af aan signalen heeft afgegeven dat ze niet verliefd op je was maar dat wel graag wilde. Maar ze was het niet. Je kunt dat niet dwingen. Dat heeft ze geprobeerd en daarna bleek ze toch echt niet verliefd op je te zijn en voelde zich daar nog steeds schuldig over.
De gouden tip is dus zó simpel. Gewoon luisteren naar wat ze zegt en dat accepteren.
Maar ik merk hier weer: Jij bent zo overtuigd van je eigen gelijk dat het zo weinig zin heeft deze dingen tegen je te zeggen.
En ik ga nu mijn eigen advies maar eens aan opvolgen en stoppen dit soort dingen tegen je te zeggen. Accepteren dat je ze niet wilt horen, ondanks dat je er wel om vraagt.
Ik ga maar gewoon ophouden met het tegen je te zeggen. Net zoals jij moet wegwezen als een vrouw al nadat ze je net ontmoet heeft tegen je zegt dat ze niet verliefd op je is en dat ze zich daar schuldig over voelt. Of ophouden met zeiken waarom je "die eeuwige Maar..." altijd krijgt want in dit geval heb je er echt om gevraagd...
vrijdag 8 juni 2007 om 08:20
vrijdag 8 juni 2007 om 08:56
Volgens mij ben je nog steeds op zoek naar een algemene gebruiksaanwijzing van de vrouw...die bestaat niet hoor. Sommige vrouwen vinden het heerlijk als een man steeds lieve sms-jes stuurt en andere vrouwen vinden het niks.
Ik persoonlijk vind het bloedirritant, leuk voor een weekje een beetje extra aandacht, maar daarna ga ik me toch afvragen of die man zelf wel een leven heeft..Wat heb ik aan elke dag sms-jes "wat ben je lief" en kadootjes bij de vleet? Ik weet zelf ook wel dat ik lief ben :P en leuke dingen kan ik zelf ook wel kopen. Ik vindt het veel leuker om op geestelijk vlak geprikkeld te worden door een man die mij uitdaagt (het dominante waar kreeft op doelt?) en stimuleert. Een man waarmee ik leuke discussies kan voeren, die niet alles wat ik zeg voor zoete koek aanneem, maar voor zijn eigen standpunt blijft staan ook al zijn we het oneens, die enthousiast vertelt over zijn eigen leven waardoor ik weer dingen kan leren, etc. Voor mijn gevoel geeft zo'n man mij plezier en nieuwe inzichten, terwijl een man die elke dag sms-jes stuurt neemt.
Dat lijkt misschien vreemd, omdat de sms-jes lief bedoeld zijn, maar voor mij zijn zulke dagelijkse sms-jes eigenlijk een continue vraag naar bevestiging (sms-je "ik hou van jou", jij toch ook wel van mij??), en dus zou ik me daardoor geclaimd voelen.
Maar nogmaals dit geldt voor mij, andere dames zijn er misschien wel erg blij mee. Zoals springchicken (sterkte meid *;) zegt, er is vast iemand die beter bij je past dan je afgelopen dates.
vrijdag 8 juni 2007 om 10:07
Ik kan het zelfde antwoord geven als ellen michelle en reiger.
verander je zelf niet en ga niet geforceert anders doen. Dat werkt nl zeker niet. Jij bent jij, en dat het tot nu toe niet klikte hoeft niet aan jou te liggen maar puur aan het feit dat zij op een andere type man viel. Je wel aardig vond maar bv niet spannend. De vrouw die inderdaad op die foute man valt als het om aantrekking gaat. Nu moet jij zeker niet de foute man gaan uithangen. En het kan inderdaad best zijn dat die vrouw die nu juist snakt naar een man als jij bv jou niet kan bekoren of prikkelen.
Dus al met al gaat het om wederzijdse aantrekkingskracht, en dat kan ik van alles zitten. En soms kun je het amper snappen. Het is de chemie tussen twee mensen. Hoeft geen uiterlijk te zijn, hoeft niet lief of aardig te zijn of juist wel maar daardoor weer iets anders missen.
Je kunt het niet afdwingen. Aardig en lief is niet genoeg, dan krijg je inderdaad die "maar te horen" want er is niets op je aan te merken, maar men mist de erotische aantrekkingskracht, de passie, de ... ja noem het maar, maar in ieder geval "iets" waardoor je in die ander meer kan zien dan een goede lieve vriend.
verander je zelf niet en ga niet geforceert anders doen. Dat werkt nl zeker niet. Jij bent jij, en dat het tot nu toe niet klikte hoeft niet aan jou te liggen maar puur aan het feit dat zij op een andere type man viel. Je wel aardig vond maar bv niet spannend. De vrouw die inderdaad op die foute man valt als het om aantrekking gaat. Nu moet jij zeker niet de foute man gaan uithangen. En het kan inderdaad best zijn dat die vrouw die nu juist snakt naar een man als jij bv jou niet kan bekoren of prikkelen.
Dus al met al gaat het om wederzijdse aantrekkingskracht, en dat kan ik van alles zitten. En soms kun je het amper snappen. Het is de chemie tussen twee mensen. Hoeft geen uiterlijk te zijn, hoeft niet lief of aardig te zijn of juist wel maar daardoor weer iets anders missen.
Je kunt het niet afdwingen. Aardig en lief is niet genoeg, dan krijg je inderdaad die "maar te horen" want er is niets op je aan te merken, maar men mist de erotische aantrekkingskracht, de passie, de ... ja noem het maar, maar in ieder geval "iets" waardoor je in die ander meer kan zien dan een goede lieve vriend.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
vrijdag 8 juni 2007 om 10:50
nb ik denk dat je juist zo bezig bent met de vraag "hoe kom ik het leukste en prettigste over" dat je daarmee dus niet die zelfverzekerde houding krijgt die vrouwen ook graag zien bij dat lieve en aardige. Je komt dan over als een pleaser, "ik doe toch alles voor je?" en dat geeft vaak geen krachtige uitstraling.
Ik voel dan wel mee met houdvanjezelf. een vrouw houd van een lieve romantische aardige man, maar ook van een krachtige "dominante" man. (of was het kreeft die dat zei?)
Je komt zelfverzekerder over als dat lieve en romantische uit jezelf komt en niet omwille van een relatie in stand houden en haar te behouden. Als het is met een houding van "dit ben ik en besef wel wat JIJ kan verliezen" krijgt een vrouw veel meer het gevoel dat ze wel haar best moet doen voor jou ipv dat jij bijna de grond kust waar ze op loopt.
Ik voel dan wel mee met houdvanjezelf. een vrouw houd van een lieve romantische aardige man, maar ook van een krachtige "dominante" man. (of was het kreeft die dat zei?)
Je komt zelfverzekerder over als dat lieve en romantische uit jezelf komt en niet omwille van een relatie in stand houden en haar te behouden. Als het is met een houding van "dit ben ik en besef wel wat JIJ kan verliezen" krijgt een vrouw veel meer het gevoel dat ze wel haar best moet doen voor jou ipv dat jij bijna de grond kust waar ze op loopt.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
vrijdag 8 juni 2007 om 13:47
Hee geinig, ik lees hier de mannelijke doornroosje van pak 'm beet een jaar of 3 / 4 terug :D Ik kan je zo een hele lange lijst met namen geven van mannen die mij helemaal leuk vonden, maar...............
Alle argumenten heb ik te horen / lezen gekregen (ja, ook op in het singles topic, toen nog deeltje 1), mijzelf en mijn gedrag van a tot z geanalyseerd, hard-to-get gespeeld, enthousiast geweest, voorzichtig geweest; noem maar op. Ppfff om moe van te worden (en dat werd ik ook)
En het ging maar door mijn hoofd: "Wat is er mis met mij?"
Maar er was niets mis. Niet echt. Het is die verneukeratieve chemie die niet meewerkte. Onder andere dan he... want ik ben ervan overtuigd dat er nog iets meespeelde.
Iets ongrijpbaars. Iets van te graag willen. iets van er niet aan toe zijn....
Toen ik het hele concept van relatie / verliefdheid etc. losliet en besloot maar gewoon te gaan scharrelen (want dat lukte me altijd wel;)) was ie daar ineens: Mijn Liefde! Terwijl ik daar helemaal niet mee bezig was. Helemaal niet wilde ook. Ik was gewoon ik, met mijn nukken, cynisme en terughoudendheid, want ik had toch niks te verliezen. En hee, dàt werkte!! :D
Alle argumenten heb ik te horen / lezen gekregen (ja, ook op in het singles topic, toen nog deeltje 1), mijzelf en mijn gedrag van a tot z geanalyseerd, hard-to-get gespeeld, enthousiast geweest, voorzichtig geweest; noem maar op. Ppfff om moe van te worden (en dat werd ik ook)
En het ging maar door mijn hoofd: "Wat is er mis met mij?"
Maar er was niets mis. Niet echt. Het is die verneukeratieve chemie die niet meewerkte. Onder andere dan he... want ik ben ervan overtuigd dat er nog iets meespeelde.
Iets ongrijpbaars. Iets van te graag willen. iets van er niet aan toe zijn....
Toen ik het hele concept van relatie / verliefdheid etc. losliet en besloot maar gewoon te gaan scharrelen (want dat lukte me altijd wel;)) was ie daar ineens: Mijn Liefde! Terwijl ik daar helemaal niet mee bezig was. Helemaal niet wilde ook. Ik was gewoon ik, met mijn nukken, cynisme en terughoudendheid, want ik had toch niks te verliezen. En hee, dàt werkte!! :D
Ik geloof niet meer in sprookjes.
zaterdag 9 juni 2007 om 13:11
Marias, voordat ik inga op andere reacties, eerst jij. Ik waardeer jouw reactie en mening, maar ik vind dat je nu te ver gaat. Je doet alsof je me kent, verwijt mij van 'het zo overtuigd zijn van mijn eigen gelijk' (hoe kom je daar in godsnaam bij?) en vervolgens zeg je jezelf toe te stoppen met reageren. Alsof jij de wijsheid in pacht hebt. En dat vat ik als heel irritant op.
Ik heb de wijsheid zeker niet in pacht en dat suggereer ik nergens. Sterker nog, ik geloof dat ik mij hier behoorlijk open en kwetsbaar heb opgesteld. Om te leren, om door te gaan, tips te vergaren voor in het vervolg. Als ik dus 'zo overtuigd was van mijn eigen gelijk' zou ik dit no way doen. Dan zou ik dat niet nodig hebben.
Je hebt gelijk dat ik het had kunnen zien aan komen, maar dat geldt voor dit meisje. Ik had volgens mij nadrukkelijk gezegd dat ik OVER HET ALGEMEEN tips wilde en niet alleen op deze specifieke situatie wilde ingaan. Dus al met al vraag ik me af, wat je bedoelingen zijn met je reactie, want de toon is (terecht) hard en met tips, maar ook met een sneer.
Zoals ik al zei kijk ik echt vaak in de spiegel en zou ik juist wel eens wat meer overtuigd willen zijn van mijn gelijk, op welk gebied dan ook.
Ik weet namelijk vrij goed wie en wat ik ben. Ik ben alleen maar op zoek naar een klankbord en wil leren van mijn ervaringen.
Goed, laten we niet met modder gaan gooien ofzo, want nogmaals, ik waardeer je reacties.
zaterdag 9 juni 2007 om 13:29
Bedankt voor jullie reacties, ik voel me er in ieder geval een stuk beter door.
@ Doddie en Doornroosje: jullie reactie is in de strekking van wees wie je bent. Dat houdt ik altijd in mijn achterhoofd. Na een kl*tejaar vorig jaar ben ik behoorlijk op zoek geweest naar wie dat nu eigenlijk is (die ik). En het lijkt me niet meer dan normaal om af en toe te twijfelen hoe of wat. Ik weet wel dat ik graag aardig gevonden wil worden, een soort bevestiging wil (of zelfs zoek) maar dat gaat vanzelf. Uit enthousiasme, uit liefde.. Daar probeer ik wel aan te werken, want geloof me, ik zit daar wel mee. Het is namelijk een eigenschap waar ik zelf niet achter sta. Laat ik het zo zeggen: ik zou maar wat graag eens wat minder op zoek willen zijn naar bevestiging. Maar ja, dat zit er nu eenmaal in en ik kan ook wel redenen bedenken waardoor dat zich heeft gevormd. Voordat ik heel psychologisch ga ouwehoeren, worstel ik intussen met die vorm van bevestigingsdrang.
Op een of andere manier heb ik moeite deze eigenschap te accepteren.
@Kreeft: ik snap wel wat je bedoelt met 'dominantie'. Ik neem ook graag beslissingen en sta graag aan het roer. En ik heb na alle reacties wel geleerd dat ik wellicht te 'dicht op' de dame in kwestie zat. Toch heb ik zelf nooit het idee gehad dat ik 'een kat in het bakkie' was. Hoe dan ook, pik ik dit op.
@Blijerdanblij: Kom ik bij iets dat onverklaarbaar is: inschatten wat iemand wilt. Zoiets vraag je ook niet echt. Het antwoord zal 99/100 keer ja zijn. als je zou vragen of iemand het leuk vindt een sms te krijgen. (als voorbeeld he) Ik ben een stuk minder 'hintenblind' dan vroeger, maar moet nog altijd een hoop leren.. That's for sure..;)
@ Doddie en Doornroosje: jullie reactie is in de strekking van wees wie je bent. Dat houdt ik altijd in mijn achterhoofd
. Na een kl*tejaar vorig jaar ben ik behoorlijk op zoek geweest naar wie dat nu eigenlijk is (die ik). En het lijkt me niet meer dan normaal om af en toe te twijfelen hoe of wat. Ik weet wel dat ik graag aardig gevonden wil worden, een soort bevestiging wil (of zelfs zoek) maar dat gaat vanzelf. Uit enthousiasme, uit liefde.. Daar probeer ik wel aan te werken, want geloof me, ik zit daar wel mee. Het is namelijk een eigenschap waar ik zelf niet achter sta. Laat ik het zo zeggen: ik zou maar wat graag eens wat minder op zoek willen zijn naar bevestiging. Maar ja, dat zit er nu eenmaal in en ik kan ook wel redenen bedenken waardoor dat zich heeft gevormd. Voordat ik heel psychologisch ga ouwehoeren, worstel ik intussen met die vorm van bevestigingsdrang. Op een of andere manier heb ik moeite deze eigenschap te accepteren.
@Kreeft: ik snap wel wat je bedoelt met 'dominantie'. Ik neem ook graag beslissingen en sta graag aan het roer. En ik heb na alle reacties wel geleerd dat ik wellicht te 'dicht op' de dame in kwestie zat. Toch heb ik zelf nooit het idee gehad dat ik 'een kat in het bakkie' was. Hoe dan ook, pik ik dit op.
@Blijerdanblij: Kom ik bij iets dat onverklaarbaar is: inschatten wat iemand wilt. Zoiets vraag je ook niet echt. Het antwoord zal 99/100 keer ja zijn. als je zou vragen of iemand het leuk vindt een sms te krijgen. (als voorbeeld he) Ik ben een stuk minder 'hintenblind' dan vroeger, maar moet nog altijd een hoop leren.. That's for sure..;)
