Relaties
alle pijlers
Ik voel me niet gewaardeerd. Wat is realistisch?
zondag 9 mei 2021 om 07:59
Mijn partner en ik zijn ongeveer 8 jaar samen en midden dertig. We hebben een kind van een jaar, een mooi koophuis en allebei een goede baan. Niets meer aan doen zou je zeggen, maar ik open dit topic natuurlijk niet voor niets.
Onze relatie is altijd heel intens geweest. Heel veel liefde, maar ook knetterende ruzies. Onze karakters lijken op sommige punten op elkaar en dat botst soms. Sinds ons kind er is, is dit veel rustiger geworden. Ik denk dat dit komt doordat we een gemeenschappelijk groter belang hebben.
De eerste paar jaar van onze relatie hadden we een geweldig sexleven en waren we altijd aan het knuffelen, handen vasthouden en gebruikten we lieve koosnaampjes voor elkaar. We hebben nog steeds sex, maar het knuffelen en de rest is ergens onderweg helemaal verloren gegaan. Ik snap dat dit gedurende een relatie minder kan worden en dat dat heel normaal is. Maar bij ons is het helemaal weg. Voor de zwangerschap was het er nog wel een beetje, maar in de zwangerschap is het denk ik helemaal gestopt. In de praktijk betekent dat dat we niet knuffelen, elkaar buiten de sex om niet kussen en bijvoorbeeld geen handen vasthouden als we ergens lopen.
Dit afstandelijke gedrag komt niet van mij af. Ik mis deze intimiteit enorm en wil het terug in onze relatie. Als ik mijn vriend een knuffel geef staat hij erbij als een standbeeld of duwt me weg. Als mijn vriend voor werk een paar dagen weg is geweest komt hij thuis en zegt hij hallo, maar geeft geen kus of knuffel. Op mijn verjaardag kreeg ik enkel een heel zuinig kusje, ik zou de buurman bij wijze van spreken nog warmer feliciteren.
Naast dit fysieke aspect mis ook waardering. Ik krijg nooit een compliment en ik begin onzeker te worden hierdoor. Ik ben een zelfstandige vrouw, maar af en toe een beetje bevestiging is welkom. Ik vertel mijn vriend vaak wat ik aan hem waardeer, dat hij zo'n lieve vader is of dat hij er goed uitziet. Maar ik krijg letterlijk nooit een compliment terug. Hij zal nooit zeggen dat ik er goed uitzie, dat ik lekker heb gekookt, dat ik een goede moeder ben etc.
Naar ons kind toe is partner extreem warm, knuffelig en complimenteus. Ik merk dat ik af en toe een beetje jaloers ben en schaam me daar voor.
Ik heb meerdere keren met partner hierover gesproken. Hij zegt dat hij van huis uit dit allemaal niet heeft meegekregen, dus dat het niet in hem zit. Maar de eerste jaren van onze relatie zat het er absoluut wel in, dus volgens mij is dit niet helemaal waar. Als we er langer over praten zegt hij ook vaak wel dat ik gelijk heb en dat hij eraan gaat werken. Maar, er gebeurt niets.
Ik ben nu op het punt gekomen dat ik me afvraag hoe lang ik dit nog vol ga houden. Ik heb soms zo'n sterke behoefte aan een knuffel of een compliment dat ik me er heel eenzaam en verdrietig door voel. Ik fantaseer soms over het ontmoeten van een lieve warme man die me vertelt hoe goed ik alles doe.. heel kinderachtig maar schijnbaar heb ik dit echt nodig.
Vriend wilde vannacht sex, maar ik heb me omgedraaid en hem weggeduwd. Ik heb er geen zin meer in als hij z'n best voor mij niet doet. Vriend snapt waarschijnlijk niets van deze actie, dus ik zal er met hem over moeten praten. Maar, wat valt er nog te zeggen? Wat kan ik nog doen? En wat kan ik eigenlijk verwachten? Verwacht ik misschien iets wat niet realistisch is? Ik hoop hier wat tips te krijgen!
Onze relatie is altijd heel intens geweest. Heel veel liefde, maar ook knetterende ruzies. Onze karakters lijken op sommige punten op elkaar en dat botst soms. Sinds ons kind er is, is dit veel rustiger geworden. Ik denk dat dit komt doordat we een gemeenschappelijk groter belang hebben.
De eerste paar jaar van onze relatie hadden we een geweldig sexleven en waren we altijd aan het knuffelen, handen vasthouden en gebruikten we lieve koosnaampjes voor elkaar. We hebben nog steeds sex, maar het knuffelen en de rest is ergens onderweg helemaal verloren gegaan. Ik snap dat dit gedurende een relatie minder kan worden en dat dat heel normaal is. Maar bij ons is het helemaal weg. Voor de zwangerschap was het er nog wel een beetje, maar in de zwangerschap is het denk ik helemaal gestopt. In de praktijk betekent dat dat we niet knuffelen, elkaar buiten de sex om niet kussen en bijvoorbeeld geen handen vasthouden als we ergens lopen.
Dit afstandelijke gedrag komt niet van mij af. Ik mis deze intimiteit enorm en wil het terug in onze relatie. Als ik mijn vriend een knuffel geef staat hij erbij als een standbeeld of duwt me weg. Als mijn vriend voor werk een paar dagen weg is geweest komt hij thuis en zegt hij hallo, maar geeft geen kus of knuffel. Op mijn verjaardag kreeg ik enkel een heel zuinig kusje, ik zou de buurman bij wijze van spreken nog warmer feliciteren.
Naast dit fysieke aspect mis ook waardering. Ik krijg nooit een compliment en ik begin onzeker te worden hierdoor. Ik ben een zelfstandige vrouw, maar af en toe een beetje bevestiging is welkom. Ik vertel mijn vriend vaak wat ik aan hem waardeer, dat hij zo'n lieve vader is of dat hij er goed uitziet. Maar ik krijg letterlijk nooit een compliment terug. Hij zal nooit zeggen dat ik er goed uitzie, dat ik lekker heb gekookt, dat ik een goede moeder ben etc.
Naar ons kind toe is partner extreem warm, knuffelig en complimenteus. Ik merk dat ik af en toe een beetje jaloers ben en schaam me daar voor.
Ik heb meerdere keren met partner hierover gesproken. Hij zegt dat hij van huis uit dit allemaal niet heeft meegekregen, dus dat het niet in hem zit. Maar de eerste jaren van onze relatie zat het er absoluut wel in, dus volgens mij is dit niet helemaal waar. Als we er langer over praten zegt hij ook vaak wel dat ik gelijk heb en dat hij eraan gaat werken. Maar, er gebeurt niets.
Ik ben nu op het punt gekomen dat ik me afvraag hoe lang ik dit nog vol ga houden. Ik heb soms zo'n sterke behoefte aan een knuffel of een compliment dat ik me er heel eenzaam en verdrietig door voel. Ik fantaseer soms over het ontmoeten van een lieve warme man die me vertelt hoe goed ik alles doe.. heel kinderachtig maar schijnbaar heb ik dit echt nodig.
Vriend wilde vannacht sex, maar ik heb me omgedraaid en hem weggeduwd. Ik heb er geen zin meer in als hij z'n best voor mij niet doet. Vriend snapt waarschijnlijk niets van deze actie, dus ik zal er met hem over moeten praten. Maar, wat valt er nog te zeggen? Wat kan ik nog doen? En wat kan ik eigenlijk verwachten? Verwacht ik misschien iets wat niet realistisch is? Ik hoop hier wat tips te krijgen!
zondag 9 mei 2021 om 15:00
Halo schreef: ↑09-05-2021 14:27Poeh, ik krijg het al benauwd als ik dit zo lees.
Fijn: een gedwongen knuffel. Niet vanuit het hart, maar omdat het moet. Omdat anders de vrouw zich onzeker voelt.
En ja, dan kun je van hem verwachten dat hij dat wél doet. Omdat je nou eenmaal geeft en neemt in een relatie.
Maar besef dan ook dat iets wat dwangmatig moet, ook kan leiden tot afkeer!
Als je dat zo voelt en je bent een volwassene dan gun je die ander iemand die zich niet zo voelt binnen een relatie en naar de ander toe.
Echt, wat jij allemaal tikt steeds , niemand hoeft daar genoegen mee te nemen.
zondag 9 mei 2021 om 15:00
Jij probeert iets wat krom is recht te praten, en dat gaat niet werken. Voor niemand.Halo schreef: ↑09-05-2021 14:51Misschien gebeurt dat in de toekomst ook nog welweet jij veel.
Maar, dan kun je wel na jaaaaren huwelijk zeggen dat je al zolang getrouwd bent en zo’n gelukkig huwelijk hebt gehad. (Sarcastisch)
Ik denk gewoon niet dat je in een levenslang huwelijk kan verwachten dat jij al die jaren prioriteit bent en nummer 1 bent. En niet nummer 1 als in dat er ook andere vrouwen zijn. Maar wel dat hij nu met zijn hoofd en hart ergens anders zit. Sommigen focussen zich wat meer op werk. De ander op kinderen. Of inderdaad op andere vrouwen/ mannen.
zondag 9 mei 2021 om 15:01
Voor Halo wel.Midnight-Blue schreef: ↑09-05-2021 15:00Jij probeert iets wat krom is recht te praten, en dat gaat niet werken. Voor niemand.
Maar waarom anderen dat net zo moeten doen en willen? Geen idee.
zondag 9 mei 2021 om 15:13
Weet je wat het is: beide kanten kunnen. Het is maar hoe je het omschrijft.Luci_Mster2 schreef: ↑09-05-2021 15:00Als je dat zo voelt en je bent een volwassene dan gun je die ander iemand die zich niet zo voelt binnen een relatie en naar de ander toe.
Echt, wat jij allemaal tikt steeds , niemand hoeft daar genoegen mee te nemen.
zondag 9 mei 2021 om 15:32
Laten we zeggen dat ik milder ben geworden na een soortgelijke relatie van jaren, waarbij ik hetzelfde dacht als jullie.Luci_Mster2 schreef: ↑09-05-2021 15:01Voor Halo wel.
Maar waarom anderen dat net zo moeten doen en willen? Geen idee.
zondag 9 mei 2021 om 16:10
Luci_Mster2 schreef: ↑09-05-2021 15:01Voor Halo wel.
Maar waarom anderen dat net zo moeten doen en willen? Geen idee.
Nou, ik snap ergens wel wat Halo probeert te zeggen hoor.
Ik herken sommige dingen wel.
zondag 9 mei 2021 om 16:12
Je bent nog steeds aan het projecteren.
Ik heb zo maar het idee dat het bij TO niet (enkel) om onzekerheid gaat, maar dat er aan één van haar basisbehoeften in de relatie niet voldaan wordt. Je weet wel: warmte, het gevoel geliefd te zijn. Dat soort dingen.
zondag 9 mei 2021 om 16:13
Eens. En ik vind knuffelen niet bepaald een hoge eis, maar nog wel een basis ding.flipje2 schreef: ↑09-05-2021 13:54.
Ze kan dan toch beter zelf haar geluk najagen dan nog 5 jaar lijdzaam afwachten om er vervolgens achter te komen dat het er allang niet meer in zat?
Praten heeft ze al geprobeerd he? In een normale relatie horen dan bij partner alle alarmbellen af te gaan.
De jaren '50 zijn voorbij. Godzijdank. Vrouwen mogen zelf ook hoge eisen stellen aan een relatie.
zondag 9 mei 2021 om 16:14
Ik was TO en heb uiteindelijk gekozen om weg te gaanboekenlegger0 schreef: ↑09-05-2021 15:33@halo
Is die relatie later weer beter geworden? Wat was jouw rol in die relatie? Was jij de persoon die minder behoefte had aan intimiteit?
zondag 9 mei 2021 om 16:14
Als een knuffel terug met je eigen vrouw al leidt tot afkeer, dan is de relatie wel op.Halo schreef: ↑09-05-2021 14:27Poeh, ik krijg het al benauwd als ik dit zo lees.
Fijn: een gedwongen knuffel. Niet vanuit het hart, maar omdat het moet. Omdat anders de vrouw zich onzeker voelt.
En ja, dan kun je van hem verwachten dat hij dat wél doet. Omdat je nou eenmaal geeft en neemt in een relatie.
Maar besef dan ook dat iets wat dwangmatig moet, ook kan leiden tot afkeer!
Krijg niet het idee dat TO elk uur wil knuffelen en als je dan weggeduwd wordt, dan is er iets raars aan de hand. Zeker omdat het eerst geen probleem was.
zondag 9 mei 2021 om 16:18
Wat heb je daaraan als het geforceerd is?
En waarom moet het allemaal bij hem vandaan komen als hij daar even geen behoefte aan heeft? Niet iedereen gaat op die manier om met stress, emoties, onzekerheid.
Maar goed. Zoals ik al zei: je kan het gaan afdwingen. Er eindeloos over praten.
Misschien helpt dat.
zondag 9 mei 2021 om 16:18
Wat heb je daaraan als het geforceerd is?
En waarom moet het allemaal bij hem vandaan komen als hij daar even geen behoefte aan heeft? Niet iedereen gaat op die manier om met stress, emoties, onzekerheid.
Maar goed. Zoals ik al zei: je kan het gaan afdwingen. Er eindeloos over praten.
Misschien helpt dat.
zondag 9 mei 2021 om 16:26
Het is nu al een tijd bezig.Halo schreef: ↑09-05-2021 16:18Wat heb je daaraan als het geforceerd is?
En waarom moet het allemaal bij hem vandaan komen als hij daar even geen behoefte aan heeft? Niet iedereen gaat op die manier om met stress, emoties, onzekerheid.
Maar goed. Zoals ik al zei: je kan het gaan afdwingen. Er eindeloos over praten.
Misschien helpt dat.
En ze heeft het nu een paar keer geprobeerd. Dan zou ik inderdaad meer druk opzetten tot er een oplossing komt: of hij gaat communiceren en kijken wat er mis is, of er wordt duidelijk gemaakt dat de relatie voorbij is.
Want zoals het nu gaat helpt dus in ieder geval niet.
zondag 9 mei 2021 om 16:26
Nogmaals, ik geef geen advies. Ik belicht alleen beiden kanten. En probeer duidelijk te maken dat het niet zwart/ wit is. Iedereen hakt in op de man. Dat kan een oplossing zijn: hem de schuld geven. Hij moet maar veranderen.
Ik belicht het van een andere kant. Zelfs nog vanuit mijn eigen lessen. Waarbij ik niet kijk naar het feit dat mijn ex mij (voor mijn gevoel nooit knuffelde of kuste) maar wat ik zelf anders had kunnen doen. Het dat had met mijn verwachtingen te maken,
En wat TO daarmee doet moet ze zelf weten.
anoniem_243683 wijzigde dit bericht op 09-05-2021 16:30
16.07% gewijzigd
zondag 9 mei 2021 om 16:29
Zou je het met de wetenschap van nu anders hebben aangepakt?Halo schreef: ↑09-05-2021 16:26Nogmaals, ik geef geen advies. Ik belicht alleen beiden kanten. En probeer duidelijk te maken dat het niet zwart/ wit is. Iedereen hakt in op de man. Dat kan een oplossing zijn: hem de schuld geven. Hij moet maar veranderen.
Ik belicht het van een andere kant. Zelfs nog vanuit mijn eigen lessen. En wat TO daarmee doet moet ze zelf weten.
zondag 9 mei 2021 om 16:32
Weet ik niet.boekenlegger0 schreef: ↑09-05-2021 16:29Zou je het met de wetenschap van nu anders hebben aangepakt?
Dat is elke dag anders. Soms denk ik: hij deed mij tekort.
En soms denk ik: maar we hadden ook leuke momenten samen. En hij wist niet beter. Ik zal hem met mijn ‘ getrek’ ook geen kans meer hebben gegeven het wél goed te doen. (Dit is even in het kort hoor)
Daarom zeg ik ook niet of iets goed of fout is. Of dat TO iets wel of niet moet doen.
zondag 9 mei 2021 om 16:39
zondag 9 mei 2021 om 16:41
Heb je inmiddels een nieuwe relatie? Heb je het ooit goed besproken met je ex? Geeft hij aan welk effect jouw 'getrek' gaf? Het klinkt alsof je denkt dat het bij jullie wel anders had kunnen aflopen dan het verbreken van de relatie.Halo schreef: ↑09-05-2021 16:32Weet ik niet.
Dat is elke dag anders. Soms denk ik: hij deed mij tekort.
En soms denk ik: maar we hadden ook leuke momenten samen. En hij wist niet beter. Ik zal hem met mijn ‘ getrek’ ook geen kans meer hebben gegeven het wél goed te doen. (Dit is even in het kort hoor)
Daarom zeg ik ook niet of iets goed of fout is. Of dat TO iets wel of niet moet doen.
zondag 9 mei 2021 om 16:46
Wat mij zo verbaast, is het feit dat er steeds gedaan wordt alsof de TO alles maar moet aanpassen en dat je vooral niets mag verwachten van de andere partij in dit verhaal. En als je dat wel doet, dan trek je, ben je aan het afdwingen en is er geen respect voor de ruimte van de ander.
Maar waar blijft zij dan als mens en als partner. Ze moet het allemaal maar pikken? Vooral niet aanhangig maken, want anders ligt het allemaal op zijn bordje?
Ik begrijp daar heel weinig van.
zondag 9 mei 2021 om 16:52
Het is niet even en het gaat niet alleen om een kus of knuffel. Hij toont geen enkele vorm van affectie, niet fysiek en ook niet door een lief gebaar of iets dergelijks. Geen affectie willen of kunnen tonen is een doodsteek voor relaties. Dat breekt je hoe dan ook op en het is volkomen legitiem om je partner daar heel duidelijk op te wijzen. Je hoeft daar geen genoegen mee te nemen en al helemaal niet jaren lang. Waar is het respect voor je partner dan, als je toch verdorie weet dat zij ongelukkig wordt van het onthouden van affectie? Over respect gesproken.
Maar hij wil wel seks. Daar is ze wel goed genoeg voor.
Ongelofelijk dat je dat maar blijft vergoelijken terwijl je zelf in een dergelijke relatie de TO was. Het lijkt alsof jouw beslissing de relatie te verbreken in jouw ogen een verkeerde was en nu TO over wil halen die “fout” niet te maken. Waarom zou je anders zo hardnekkig “de andere kant” willen blijven belichten? Je kunt jullie situaties niet zomaar met elkaar vergelijken.
Maar hij wil wel seks. Daar is ze wel goed genoeg voor.
Ongelofelijk dat je dat maar blijft vergoelijken terwijl je zelf in een dergelijke relatie de TO was. Het lijkt alsof jouw beslissing de relatie te verbreken in jouw ogen een verkeerde was en nu TO over wil halen die “fout” niet te maken. Waarom zou je anders zo hardnekkig “de andere kant” willen blijven belichten? Je kunt jullie situaties niet zomaar met elkaar vergelijken.
zondag 9 mei 2021 om 16:56
Halo schreef: ↑09-05-2021 16:32Weet ik niet.
Dat is elke dag anders. Soms denk ik: hij deed mij tekort.
En soms denk ik: maar we hadden ook leuke momenten samen. En hij wist niet beter. Ik zal hem met mijn ‘ getrek’ ook geen kans meer hebben gegeven het wél goed te doen. (Dit is even in het kort hoor)
Als mensen niet aangeven dat iets niet okee is in een relatie, is er geen reden voor verandering. Waarom zou je ex-partner anders zijn gaan handelen, als niets in zijn omgeving daar aanleiding toe gaf? Jouw 'getrek' waren je vergeefse pogingen de relatie ook voor jou leefbaar te maken. De enige twee andere opties die er in dit soort situaties zijn zijn accepteren of weggaan. Accepteren is de optie die je nu bepleit; die optie is alleen een optie als de negatieve situatie daadwerkelijk een leefbare optie kan zijn. Dat kan het voor TO niet, daarom opent ze dit topic. Het was voor jou ook geen optie, denk ik, gezien de keuze die je hebt gemaakt. Een relatie mag voor beide partijen fijn zijn, sterker nog: móet voor beide partijen fijn zijn. En als dat niet het geval is, dienen beide partijen er zorg voor te dragen dat dat wèl weer het geval is. Een leefbare relatie wensen is een standaard; het is geen 'getrek'.
