Relaties
alle pijlers
Ik voel me niet gewaardeerd. Wat is realistisch?
zondag 9 mei 2021 om 07:59
Mijn partner en ik zijn ongeveer 8 jaar samen en midden dertig. We hebben een kind van een jaar, een mooi koophuis en allebei een goede baan. Niets meer aan doen zou je zeggen, maar ik open dit topic natuurlijk niet voor niets.
Onze relatie is altijd heel intens geweest. Heel veel liefde, maar ook knetterende ruzies. Onze karakters lijken op sommige punten op elkaar en dat botst soms. Sinds ons kind er is, is dit veel rustiger geworden. Ik denk dat dit komt doordat we een gemeenschappelijk groter belang hebben.
De eerste paar jaar van onze relatie hadden we een geweldig sexleven en waren we altijd aan het knuffelen, handen vasthouden en gebruikten we lieve koosnaampjes voor elkaar. We hebben nog steeds sex, maar het knuffelen en de rest is ergens onderweg helemaal verloren gegaan. Ik snap dat dit gedurende een relatie minder kan worden en dat dat heel normaal is. Maar bij ons is het helemaal weg. Voor de zwangerschap was het er nog wel een beetje, maar in de zwangerschap is het denk ik helemaal gestopt. In de praktijk betekent dat dat we niet knuffelen, elkaar buiten de sex om niet kussen en bijvoorbeeld geen handen vasthouden als we ergens lopen.
Dit afstandelijke gedrag komt niet van mij af. Ik mis deze intimiteit enorm en wil het terug in onze relatie. Als ik mijn vriend een knuffel geef staat hij erbij als een standbeeld of duwt me weg. Als mijn vriend voor werk een paar dagen weg is geweest komt hij thuis en zegt hij hallo, maar geeft geen kus of knuffel. Op mijn verjaardag kreeg ik enkel een heel zuinig kusje, ik zou de buurman bij wijze van spreken nog warmer feliciteren.
Naast dit fysieke aspect mis ook waardering. Ik krijg nooit een compliment en ik begin onzeker te worden hierdoor. Ik ben een zelfstandige vrouw, maar af en toe een beetje bevestiging is welkom. Ik vertel mijn vriend vaak wat ik aan hem waardeer, dat hij zo'n lieve vader is of dat hij er goed uitziet. Maar ik krijg letterlijk nooit een compliment terug. Hij zal nooit zeggen dat ik er goed uitzie, dat ik lekker heb gekookt, dat ik een goede moeder ben etc.
Naar ons kind toe is partner extreem warm, knuffelig en complimenteus. Ik merk dat ik af en toe een beetje jaloers ben en schaam me daar voor.
Ik heb meerdere keren met partner hierover gesproken. Hij zegt dat hij van huis uit dit allemaal niet heeft meegekregen, dus dat het niet in hem zit. Maar de eerste jaren van onze relatie zat het er absoluut wel in, dus volgens mij is dit niet helemaal waar. Als we er langer over praten zegt hij ook vaak wel dat ik gelijk heb en dat hij eraan gaat werken. Maar, er gebeurt niets.
Ik ben nu op het punt gekomen dat ik me afvraag hoe lang ik dit nog vol ga houden. Ik heb soms zo'n sterke behoefte aan een knuffel of een compliment dat ik me er heel eenzaam en verdrietig door voel. Ik fantaseer soms over het ontmoeten van een lieve warme man die me vertelt hoe goed ik alles doe.. heel kinderachtig maar schijnbaar heb ik dit echt nodig.
Vriend wilde vannacht sex, maar ik heb me omgedraaid en hem weggeduwd. Ik heb er geen zin meer in als hij z'n best voor mij niet doet. Vriend snapt waarschijnlijk niets van deze actie, dus ik zal er met hem over moeten praten. Maar, wat valt er nog te zeggen? Wat kan ik nog doen? En wat kan ik eigenlijk verwachten? Verwacht ik misschien iets wat niet realistisch is? Ik hoop hier wat tips te krijgen!
Onze relatie is altijd heel intens geweest. Heel veel liefde, maar ook knetterende ruzies. Onze karakters lijken op sommige punten op elkaar en dat botst soms. Sinds ons kind er is, is dit veel rustiger geworden. Ik denk dat dit komt doordat we een gemeenschappelijk groter belang hebben.
De eerste paar jaar van onze relatie hadden we een geweldig sexleven en waren we altijd aan het knuffelen, handen vasthouden en gebruikten we lieve koosnaampjes voor elkaar. We hebben nog steeds sex, maar het knuffelen en de rest is ergens onderweg helemaal verloren gegaan. Ik snap dat dit gedurende een relatie minder kan worden en dat dat heel normaal is. Maar bij ons is het helemaal weg. Voor de zwangerschap was het er nog wel een beetje, maar in de zwangerschap is het denk ik helemaal gestopt. In de praktijk betekent dat dat we niet knuffelen, elkaar buiten de sex om niet kussen en bijvoorbeeld geen handen vasthouden als we ergens lopen.
Dit afstandelijke gedrag komt niet van mij af. Ik mis deze intimiteit enorm en wil het terug in onze relatie. Als ik mijn vriend een knuffel geef staat hij erbij als een standbeeld of duwt me weg. Als mijn vriend voor werk een paar dagen weg is geweest komt hij thuis en zegt hij hallo, maar geeft geen kus of knuffel. Op mijn verjaardag kreeg ik enkel een heel zuinig kusje, ik zou de buurman bij wijze van spreken nog warmer feliciteren.
Naast dit fysieke aspect mis ook waardering. Ik krijg nooit een compliment en ik begin onzeker te worden hierdoor. Ik ben een zelfstandige vrouw, maar af en toe een beetje bevestiging is welkom. Ik vertel mijn vriend vaak wat ik aan hem waardeer, dat hij zo'n lieve vader is of dat hij er goed uitziet. Maar ik krijg letterlijk nooit een compliment terug. Hij zal nooit zeggen dat ik er goed uitzie, dat ik lekker heb gekookt, dat ik een goede moeder ben etc.
Naar ons kind toe is partner extreem warm, knuffelig en complimenteus. Ik merk dat ik af en toe een beetje jaloers ben en schaam me daar voor.
Ik heb meerdere keren met partner hierover gesproken. Hij zegt dat hij van huis uit dit allemaal niet heeft meegekregen, dus dat het niet in hem zit. Maar de eerste jaren van onze relatie zat het er absoluut wel in, dus volgens mij is dit niet helemaal waar. Als we er langer over praten zegt hij ook vaak wel dat ik gelijk heb en dat hij eraan gaat werken. Maar, er gebeurt niets.
Ik ben nu op het punt gekomen dat ik me afvraag hoe lang ik dit nog vol ga houden. Ik heb soms zo'n sterke behoefte aan een knuffel of een compliment dat ik me er heel eenzaam en verdrietig door voel. Ik fantaseer soms over het ontmoeten van een lieve warme man die me vertelt hoe goed ik alles doe.. heel kinderachtig maar schijnbaar heb ik dit echt nodig.
Vriend wilde vannacht sex, maar ik heb me omgedraaid en hem weggeduwd. Ik heb er geen zin meer in als hij z'n best voor mij niet doet. Vriend snapt waarschijnlijk niets van deze actie, dus ik zal er met hem over moeten praten. Maar, wat valt er nog te zeggen? Wat kan ik nog doen? En wat kan ik eigenlijk verwachten? Verwacht ik misschien iets wat niet realistisch is? Ik hoop hier wat tips te krijgen!
zondag 9 mei 2021 om 17:06
Even is een middag of een dag, geen twee jaar.Halo schreef: ↑09-05-2021 16:18Wat heb je daaraan als het geforceerd is?
En waarom moet het allemaal bij hem vandaan komen als hij daar even geen behoefte aan heeft? Niet iedereen gaat op die manier om met stress, emoties, onzekerheid.
Maar goed. Zoals ik al zei: je kan het gaan afdwingen. Er eindeloos over praten.
Misschien helpt dat.
zondag 9 mei 2021 om 17:33
We zeggen beiden hetzelfde. Alleen zeg ik dat geduld hebben een optie kan zijn. En met geduld bedoel ik ook echt geduld. En dat kan inderdaad maanden en misschien zelfs jaren zijn.Thalas schreef: ↑09-05-2021 16:56Als mensen niet aangeven dat iets niet okee is in een relatie, is er geen reden voor verandering. Waarom zou je ex-partner anders zijn gaan handelen, als niets in zijn omgeving daar aanleiding toe gaf? Jouw 'getrek' waren je vergeefse pogingen de relatie ook voor jou leefbaar te maken. De enige twee andere opties die er in dit soort situaties zijn zijn accepteren of weggaan. Accepteren is de optie die je nu bepleit; die optie is alleen een optie als de negatieve situatie daadwerkelijk een leefbare optie kan zijn. Dat kan het voor TO niet, daarom opent ze dit topic. Het was voor jou ook geen optie, denk ik, gezien de keuze die je hebt gemaakt. Een relatie mag voor beide partijen fijn zijn, sterker nog: móet voor beide partijen fijn zijn. En als dat niet het geval is, dienen beide partijen er zorg voor te dragen dat dat wèl weer het geval is. Een leefbare relatie wensen is een standaard; het is geen 'getrek'.
Door mijn eigen situatie ben ik gaan kijken naar de mensen om mij heen die in een huwelijk zitten. De een heeft meer behoefte aan knuffels dan de ander en soms hebben beiden dat niet. Omdat ze afleiding hebben/ zoeken/ vinden op andere manieren.
Mij valt het op dat het overal hetzelfde lijkt alleen in andere uitingen.
En sommigen blijven ondanks alles bij elkaar en zeggen aan het einde van de rit met kids en kleinkids erbij hoe goed ze het hebben gedaan en hoe trots ze wel niet zijn.
De ander gaat om deze redenen weg en kiest voor bevrediging van het gevoel geliefd te zijn.
zondag 9 mei 2021 om 17:43
En als je geduld na een paar weken, maanden of zelfs jaren op is, mag dat ook gewoon. Je hoeft jezelf geen affectie te ontzeggen in een relatie. Je grens bereiken en dat bespreekbaar maken houdt helemaal niet in dat je geen respect hebt voor je partner of dat je diegene dwingt tot valse affectie.
Jij hebt het steeds maar over knuffels, maar in dit geval is er op geen enkel vlak in die relatie sprake van affectie.
En je laatste zin is helemaal raar. Ieder mens wil het gevoel hebben geliefd te zijn, dat is mens-eigen. Je doet net alsof dat een keuze is.
Jij hebt het steeds maar over knuffels, maar in dit geval is er op geen enkel vlak in die relatie sprake van affectie.
En je laatste zin is helemaal raar. Ieder mens wil het gevoel hebben geliefd te zijn, dat is mens-eigen. Je doet net alsof dat een keuze is.
zondag 9 mei 2021 om 18:17
Een knuffel is iets heel anders dan seks. Best vreemd dat dat met elkaar vergeleken wordt. Net zoals je seks niet echt af kan dwingen kan dat bij een knuffel ook niet.Midnight-Blue schreef: ↑09-05-2021 12:54Maar zin in seks heeft ie wel. Dus je zou zeggen dat die knuffel/kus/compliment dan ook niet zo’n probleem zou moeten zijn. Waarom is dat wel een probleem maar is seks geen enkel probleem? Ook omdat hij het grote geheel wat dan ook mag zijn niet ziet? Na 8 jaar mag je echt meer verwachten hoor.
zondag 9 mei 2021 om 18:30
Ik zeg toch ook nergens dat het zelfde is. Maar hij geeft weinig liefde maar wil wel seks. Zo ga je toch niet met je vrouw om? Het moet voor allebei leuk zijn. En nee afdwingen gaat niet, weggaan bij geen verbetering kan gewoon.
zondag 9 mei 2021 om 18:39
‘Haar geluk najagen’: rennen om erachter te komen dat dit in een volgende relatie weer precies hetzelfde is.flipje2 schreef: ↑09-05-2021 13:54.
Ze kan dan toch beter zelf haar geluk najagen dan nog 5 jaar lijdzaam afwachten om er vervolgens achter te komen dat het er allang niet meer in zat?
Praten heeft ze al geprobeerd he? In een normale relatie horen dan bij partner alle alarmbellen af te gaan.
De jaren '50 zijn voorbij. Godzijdank. Vrouwen mogen zelf ook hoge eisen stellen aan een relatie.
Echt heel bijzonder, dat ‘geduld hebben’ volgens de reacties vooral niet te lang mag duren. Zelfs niet als je een klein kind hebt.
Verder sluit ik me aan bij mevrouw75.
zondag 9 mei 2021 om 18:46
Dat is dus niet altijd zo. Lees mijn posts maar.
zondag 9 mei 2021 om 18:47
Dit is het eerste topic in jaren dat zo verloopt.Stormysea schreef: ↑09-05-2021 16:46Wat mij zo verbaast, is het feit dat er steeds gedaan wordt alsof de TO alles maar moet aanpassen en dat je vooral niets mag verwachten van de andere partij in dit verhaal. En als je dat wel doet, dan trek je, ben je aan het afdwingen en is er geen respect voor de ruimte van de ander.
Maar waar blijft zij dan als mens en als partner. Ze moet het allemaal maar pikken? Vooral niet aanhangig maken, want anders ligt het allemaal op zijn bordje?
Ik begrijp daar heel weinig van.
zondag 9 mei 2021 om 18:54
Ik ben het daar toch niet helemaal mee eens. Ik heb ook meerdere malen op het punt gestaan om een topic te openen, maar goed ik ken het forum door en door en heb het daarom niet gedaan. Ik heb bepaalde dingen wel geaccepteerd, of de tijd eroverheen laten groeien of mijn punt ergens anders gehaald.Thalas schreef: ↑09-05-2021 16:56Als mensen niet aangeven dat iets niet okee is in een relatie, is er geen reden voor verandering. Waarom zou je ex-partner anders zijn gaan handelen, als niets in zijn omgeving daar aanleiding toe gaf? Jouw 'getrek' waren je vergeefse pogingen de relatie ook voor jou leefbaar te maken. De enige twee andere opties die er in dit soort situaties zijn zijn accepteren of weggaan. Accepteren is de optie die je nu bepleit; die optie is alleen een optie als de negatieve situatie daadwerkelijk een leefbare optie kan zijn. Dat kan het voor TO niet, daarom opent ze dit topic. Het was voor jou ook geen optie, denk ik, gezien de keuze die je hebt gemaakt. Een relatie mag voor beide partijen fijn zijn, sterker nog: móet voor beide partijen fijn zijn. En als dat niet het geval is, dienen beide partijen er zorg voor te dragen dat dat wèl weer het geval is. Een leefbare relatie wensen is een standaard; het is geen 'getrek'.
Het feit dat je een topic ergens over opent betekent niet dat het meteen over en uit is. Soms verloopt een relatie minder zoals jij het voor ogen had en dat kan gewoon een paar jaar (eventjes;) duren. In sommige gevallen is de finale druppel voor de relatie bereikt, in andere gevallen niet. Jijzelf als onderdeel van de relatie bent de enige die daar iets mee kan, niet het forum of anderen.
Daarmee zeg ik niet dat wat ik schrijf ook voor de to geldt natuurlijk.
zondag 9 mei 2021 om 18:55
zondag 9 mei 2021 om 18:56
zondag 9 mei 2021 om 18:56
Reacties in de trend van ‘ze kan toch beter haar eigen geluk najagen i.p.v. tijd verdoen in zo een relatie’, daar word ik echt boos van..
en dat kind dan? Wat is met diens geluk? Ja ja ja, beter gelukkig gescheiden en ongelukkig samen. Maar je bent het dat kind wel verschuldigd om te vechten voor je relatie! Je moet er álle mogelijke kansen uithalen! En dat betekent praten, geduld hebben, zelf je best doen, nog meer praten, relatietherapie, zelf zoeken naar wat past voor u en voor hem.
En als dat állemaal niet helpt, dán kan je er over nadenken.
(Ik heb het hier niet over bv een gewelddadige relatie of samenleven met en zwaar verslaafde partner of iets dergelijks)
en dat kind dan? Wat is met diens geluk? Ja ja ja, beter gelukkig gescheiden en ongelukkig samen. Maar je bent het dat kind wel verschuldigd om te vechten voor je relatie! Je moet er álle mogelijke kansen uithalen! En dat betekent praten, geduld hebben, zelf je best doen, nog meer praten, relatietherapie, zelf zoeken naar wat past voor u en voor hem.
En als dat állemaal niet helpt, dán kan je er over nadenken.
(Ik heb het hier niet over bv een gewelddadige relatie of samenleven met en zwaar verslaafde partner of iets dergelijks)
zondag 9 mei 2021 om 18:57
Nou en? Bedoel je te zeggen dat we een kutrelatie hebben? Dat is zeer zeker niet het geval. Als ik reacties op het forum moet geloven is er zo ongeveer niks van onze relatie over, maar dat is echt onzin.
zondag 9 mei 2021 om 19:00
Maar daar moet je wel met zijn twee voor zijn en allebei dat zelfde willen. En dat lees ik hier nergens terug.Winterland schreef: ↑09-05-2021 18:56Reacties in de trend van ‘ze kan toch beter haar eigen geluk najagen i.p.v. tijd verdoen in zo een relatie’, daar word ik echt boos van..
en dat kind dan? Wat is met diens geluk? Ja ja ja, beter gelukkig gescheiden en ongelukkig samen. Maar je bent het dat kind wel verschuldigd om te vechten voor je relatie! Je moet er álle mogelijke kansen uithalen! En dat betekent praten, geduld hebben, zelf je best doen, nog meer praten, relatietherapie, zelf zoeken naar wat past voor u en voor hem.
En als dat állemaal niet helpt, dán kan je er over nadenken.
(Ik heb het hier niet over bv een gewelddadige relatie of samenleven met en zwaar verslaafde partner of iets dergelijks)
zondag 9 mei 2021 om 19:06
Maar jij vult zo te lezen wel heel wat voor hem in, heb je ooit wel eens gevraagd hoe het voor hem was om steeds maar weer afgewezen te worden? En als het langer dan twee jaar duurt voor de relatie weer de goede kant op gaat was ik persoonlijk allang vertrokken. En TO weet niet eens de echte reden van zijn gedrag. Als jouw man zou zeggen, oke vrouw, we gaan straks even neuken maar die kus/knuffel/affectie kun je op je buik schrijven want daar heb ik met jou geen zin meer in, zou je dan ook zo vol begrip reageren? Ook na 2 jaar nog?
zondag 9 mei 2021 om 19:09
Waar zei ik dat?
Jij sleurt zelf je relatie erbij terwijl je inhaakt op een reactie die ik op de post van iemand anders had. Daarin reageerde ik bovendien op een mogelijke situatie. Lees maar terug. Sleutelwoord in die post is het woord 'kan'.
Ik reageer daarna op wat jij zelf gezegd hebt.
Dit is het topic van TO en situaties zijn niet hetzelfde. Ben verder niet zo geinteresseerd in jouw relatie, dus laten we het hierbij maar houden.
zondag 9 mei 2021 om 19:11
Ja natuurlijk heb ik hem dat weleens gevraagd, ik vul vrij weinig in. Wij hadden zelfs nog wel andere dingen die vanuit mij richting hem speelden, vanuit mijn optiek redelijk, behoorlijk rigide, zie het zoals wat je nu schrijft. Zelfs daar zijn we redelijk overheen gegroeid.Midnight-Blue schreef: ↑09-05-2021 19:06Maar jij vult zo te lezen wel heel wat voor hem in, heb je ooit wel eens gevraagd hoe het voor hem was om steeds maar weer afgewezen te worden? En als het langer dan twee jaar duurt voor de relatie weer de goede kant op gaat was ik persoonlijk allang vertrokken. En TO weet niet eens de echte reden van zijn gedrag. Als jouw man zou zeggen, oke vrouw, we gaan straks even neuken maar die kus/knuffel/affectie kun je op je buik schrijven want daar heb ik met jou geen zin meer in, zou je dan ook zo vol begrip reageren? Ook na 2 jaar nog?
Ik
zondag 9 mei 2021 om 19:13
Ja, ik sleur mijn relatie erbij. Het is nl echt niet altijd zo dat als je niet aan de Viva standaarden houdt dat je relatie dan verloren is. Dat heb ik eerder hier ook geschreven. En ook waarom ik dat gedaan heb en dat to zelf haar keuze moet maken, maar wel met de kennis vanuit verschillende hoeken.Zonmuis schreef: ↑09-05-2021 19:09Waar zei ik dat?
Jij sleurt zelf je relatie erbij terwijl je inhaakt op een reactie die ik op de post van iemand anders had. Daarin reageerde ik bovendien op een mogelijke situatie. Lees maar terug. Sleutelwoord in die post is het woord 'kan'.
Ik reageer daarna op wat jij zelf gezegd hebt.
Dit is het topic van TO en situaties zijn niet hetzelfde. Ben verder niet zo geinteresseerd in jouw relatie, dus laten we het hierbij maar houden.
zondag 9 mei 2021 om 19:18
Echt heel bijzonder, die uitspraak. Alsof TO iets godsonmogelijks verwacht of wil in een relatie, het tonen en krijgen van affectie en dat in een andere relatie ook niet zal vinden, dus maar genoegen moet nemen met wat ze heeft, want beter gaat het toch niet worden.
Het is normaal in een relatie hoor, wederzijds tonen van affectie, geen buitenissige bijzonderheid dat ze dat graag wil.
En vooral omdat dat eerder in hun relatie geen issue was.
lafleurnoire wijzigde dit bericht op 09-05-2021 19:22
4.90% gewijzigd
zondag 9 mei 2021 om 19:22
Eens. Het is niet alsof ze elke week een nieuwe Louis Vuitton tas wil en gaat mokken als ze die niet krijgt.LaFleurNoire schreef: ↑09-05-2021 19:18Echt heel bijzonder, die uitspraak. Alsof TO iets godsonmogelijks verwacht of wil in een relatie, het tonen en krijgen van affectie en dat in een andere relatie ook niet zal vinden, dus maar genoegen moet nemen met wat ze heeft, want beter gaat het toch niet worden.
Het is normaal in een relatie hoor, wederzijds tonen van affectie, geen buitenissige bijzonderheid dat ze dat graag wil.
zondag 9 mei 2021 om 19:22
zondag 9 mei 2021 om 19:26
Geduld hebben met iemand die geen liefde toont, nooit iets aardigs zegt tegen de moeder van z'n kind of haar een kus geeft? Ik vind twee jaar al lang. Ik zou zeker in therapie gaan.
zondag 9 mei 2021 om 19:27
Zelfde hier. Na 15 jaar ook nog, heb me echt nog nooit zo belazerd gevoeld maar zij vertoonde hetzelfde gedrag als de man in dit verhaal behalve dat ze ook geen seks meer wilde. En ik maar geduldig wachten want mevrouw moest eerst zichzelf vinden. Dat ze al twee jaar door een ander aangeduwd werd kwam ik pas achter na grondig onderzoek.Proetel schreef: ↑09-05-2021 19:22Oei, dat lijkt mij echt geen goed teken. Zoals sommigen hier al aanhaalden... ben je zeker dat hij geen affaire heeft?
Ik herken het gedrag dat je beschrijft in de relatie met mijn ex. Die had ook geen zin meer in knuffelen en praten. En die bleek iemand anders te hebben.
zondag 9 mei 2021 om 19:28
Maar die man wil even geen affectie tonen! Waarom moet hij zich aanpassen?Midnight-Blue schreef: ↑09-05-2021 19:00Maar daar moet je wel met zijn twee voor zijn en allebei dat zelfde willen. En dat lees ik hier nergens terug.
Misschien heeft hij wel compleet andere dingen aan zijn hoofd en gewoon geen behoefte aan zijn vrouw op het moment.
