Relaties
alle pijlers
Ik voel me zo eenzaam
dinsdag 4 maart 2008 om 19:35
Hallo allemaal
Ik ben een meelezer dus het is voor het eerst dat ik een berichtje plaats.
Wil alleen maar mijn verhaal anoniem kwijt, ik vraag niets
Ik ben 26 getrouwd en heb 2 kinderen.
Ben gelukkig met mijn gezin, alleen ik mis iets.
Ik heb totaal geen vrienden, en voel me daardoor regelmatig eenzaam.
Ik heb "vrienden" maar die hoor ik alleen als ze iets nodig hebben.
Afspraken met mij maken om iets leuks te gaan doen doen ze dus niet.
Als ik ze bel om te vragen of ze zin hebben wat te gaan doen, hoor ik alleen maar "smoesjes", die ik wel kan vertalen in: ik heb geen zin om met jou wat te gaan doen.
Ik dwing niemand en ik laat me ook absoluut niet gebruiken, dus als ze mij na 4x weigeren houd het voor mij altijd wel weer op.
Het moet natuurlijk niet van 1 kant komen.
Mijn man zegt ook regelmatig dat ik wel gewoon weg kan gaan, dat hij het niet erg vind om effe allen voor de kinderen te zorgen (daarom hou ik ook zo van hem)
Maar als er niemand is om iets mee te doen houd het op
Heb altijd vrienden gehad, deed elke week wel wat leuks.
Maar sinds ik kinderen heb, lijk ik wel besmettelijk.
Ik ben er soms gewoon zo verdrietig om.
Zo eindelijk ben ik mijn verhaal kwijt
voelt opgelucht aan
Ik ben een meelezer dus het is voor het eerst dat ik een berichtje plaats.
Wil alleen maar mijn verhaal anoniem kwijt, ik vraag niets
Ik ben 26 getrouwd en heb 2 kinderen.
Ben gelukkig met mijn gezin, alleen ik mis iets.
Ik heb totaal geen vrienden, en voel me daardoor regelmatig eenzaam.
Ik heb "vrienden" maar die hoor ik alleen als ze iets nodig hebben.
Afspraken met mij maken om iets leuks te gaan doen doen ze dus niet.
Als ik ze bel om te vragen of ze zin hebben wat te gaan doen, hoor ik alleen maar "smoesjes", die ik wel kan vertalen in: ik heb geen zin om met jou wat te gaan doen.
Ik dwing niemand en ik laat me ook absoluut niet gebruiken, dus als ze mij na 4x weigeren houd het voor mij altijd wel weer op.
Het moet natuurlijk niet van 1 kant komen.
Mijn man zegt ook regelmatig dat ik wel gewoon weg kan gaan, dat hij het niet erg vind om effe allen voor de kinderen te zorgen (daarom hou ik ook zo van hem)
Maar als er niemand is om iets mee te doen houd het op
Heb altijd vrienden gehad, deed elke week wel wat leuks.
Maar sinds ik kinderen heb, lijk ik wel besmettelijk.
Ik ben er soms gewoon zo verdrietig om.
Zo eindelijk ben ik mijn verhaal kwijt
voelt opgelucht aan
dinsdag 4 maart 2008 om 19:42
Danoe, wat vervelend dat je je soms zo eenzaam voelt en niet echt vrienden hebt om leuke dingen mee te doen. Ik kan me voorstellen dat je daar verdrietig van wordt.
Misschien kun je eens een oproepje plaatsen/ op een oproep reageren op het prikbord op deze site (of een andere site) om in contact te komen met potentiele vriendinnen/vrienden.
Misschien kun je eens een oproepje plaatsen/ op een oproep reageren op het prikbord op deze site (of een andere site) om in contact te komen met potentiele vriendinnen/vrienden.
dinsdag 4 maart 2008 om 19:48
He Danou,
Dat is inderdaad niet leuk, ik kan me voorstellen dat je je soms eenzaam voelt. Ik zou me ook echt niet prettig voelen als ik geen vriendinnen had en daardoor alleen maar bezig was met 'moeder zijn'.
Hebben jullie vrienden geen kinderen? Probeer erop te letten dat je niet de hele tijd over je kinderen praat. Voor jou is het je lust en je leven, maar voor andere mensen hebben er soms niks mee. En anders..nieuwe vrienden. Zet een leuke oproep bij contacten op het vivaforum.
Het komt heus allemaal goed. Je hebt een lieve man, kinderen en die vriendinnen, daar ga je gewoon voor zorgen!
Dat is inderdaad niet leuk, ik kan me voorstellen dat je je soms eenzaam voelt. Ik zou me ook echt niet prettig voelen als ik geen vriendinnen had en daardoor alleen maar bezig was met 'moeder zijn'.
Hebben jullie vrienden geen kinderen? Probeer erop te letten dat je niet de hele tijd over je kinderen praat. Voor jou is het je lust en je leven, maar voor andere mensen hebben er soms niks mee. En anders..nieuwe vrienden. Zet een leuke oproep bij contacten op het vivaforum.
Het komt heus allemaal goed. Je hebt een lieve man, kinderen en die vriendinnen, daar ga je gewoon voor zorgen!
dinsdag 4 maart 2008 om 20:02
Moondancer
Bedankt voor je berichtje.
Jou tip voor zo een oproepje is super, helemaal nog niet aan gedacht.
Ik ga er eens goed over nadenken, misschien is dat inderdaad iets voor mij.
Claire123
Ik praat wel over de kinderen, maar dat doe ik alleen als ze erom vragen.
Bijv. hoe gaat het met de kids, en dan vertel ik wel hoe het gaat.
Maar uitgebreid vertellen over die kapotte knie (noem maar een voorbeeld)
doe ik niet. Dat zou ze niet boeien, omdat ze daar niet inzitten.
En als ik weg ben bij mijn kinderen wil ik ook echt weg zijn.
Tuurlijk zitten ze in mijn hoofd, maar het is niet zo dat ik er dan 24uur
per dag over praat nee.
Als iemand anders met kinderen een gesprek heeft met mij over zijn/haar
kinderen vind ik dat ook vermoeiend, vandaar ik dat niet doe.
pomodori
Neej onze vrienden hebben inderdaad geen kinderen,
dat is ook een obstakel.
Mijn kinderen komen logisch op nr 1 en dat vonden veel vrienden van
"vroeger" raar.
Het was vreemd voor hun dat ik mijn zaterdagavond liet vallen, omdat
mijn kind ziek was. Dus beetje bij beetje verdwenen de vrienden.
Er zijn wel wat mensen die ik ontmoet vooral andere moeders en vaders
bijv op school, maar als ik daar dan mee praat gaat het alleen maar
over kinderen en daar word ik zo moe van.
Ik wil gewoon soms wat avonden zonder kinderen en man,
dus er ook niet over praten.
Bedankt voor je berichtje.
Jou tip voor zo een oproepje is super, helemaal nog niet aan gedacht.
Ik ga er eens goed over nadenken, misschien is dat inderdaad iets voor mij.
Claire123
Ik praat wel over de kinderen, maar dat doe ik alleen als ze erom vragen.
Bijv. hoe gaat het met de kids, en dan vertel ik wel hoe het gaat.
Maar uitgebreid vertellen over die kapotte knie (noem maar een voorbeeld)
doe ik niet. Dat zou ze niet boeien, omdat ze daar niet inzitten.
En als ik weg ben bij mijn kinderen wil ik ook echt weg zijn.
Tuurlijk zitten ze in mijn hoofd, maar het is niet zo dat ik er dan 24uur
per dag over praat nee.
Als iemand anders met kinderen een gesprek heeft met mij over zijn/haar
kinderen vind ik dat ook vermoeiend, vandaar ik dat niet doe.
pomodori
Neej onze vrienden hebben inderdaad geen kinderen,
dat is ook een obstakel.
Mijn kinderen komen logisch op nr 1 en dat vonden veel vrienden van
"vroeger" raar.
Het was vreemd voor hun dat ik mijn zaterdagavond liet vallen, omdat
mijn kind ziek was. Dus beetje bij beetje verdwenen de vrienden.
Er zijn wel wat mensen die ik ontmoet vooral andere moeders en vaders
bijv op school, maar als ik daar dan mee praat gaat het alleen maar
over kinderen en daar word ik zo moe van.
Ik wil gewoon soms wat avonden zonder kinderen en man,
dus er ook niet over praten.
dinsdag 4 maart 2008 om 21:08
als je oude vrienden je verlaten, blijft er nog 1 ding over: nieuwe zoeken
oke dat is makkelijker gezegd dan gedaan, maar misschien kun je een (hobby) cursus gaan volgen of iets doen als vrijwilliger voor vereniging of school. Dan kun je ook niet verwachten dat de vrienden gelijk in de rij staan maaar naar verloop van tijd moet het toch gaan lukken
oke dat is makkelijker gezegd dan gedaan, maar misschien kun je een (hobby) cursus gaan volgen of iets doen als vrijwilliger voor vereniging of school. Dan kun je ook niet verwachten dat de vrienden gelijk in de rij staan maaar naar verloop van tijd moet het toch gaan lukken
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
woensdag 5 maart 2008 om 00:14
Hoi Danou, niet leuk dat je je eenzaam voelt! Ken het gevoel, en dat is....ja knap eenzaam. Maar zet het nou eens op een rijtje; je bent blij met je man en je kids. Wat een rijkdom is dat al! Verder zie ik het zo; blijkbaar vinden jouw oude vrienden jou niet meer zo bij hun passen. Nou, dat zegt meer over hun dan over jou! Er zijn vast genoeg mensen die een leuke ondernemende vriendin zoals jij zeer kunnen waarderen! Je moet dus weer een stap verder gaan en nieuwe vrienden zoeken, nieuwe contacten. Het zal niet gelijk op jouw oude vriendschappen lijken, maar kunnen heel waardevol zijn. En waarom niet eens vragen aan oude vriendinnen waarom ze jou er niet meer bij kunnen 'gebruiken'. Sterkte!!! En veel plezier bij je zoektocht...je dacht toch niet dat je er al was he?
woensdag 5 maart 2008 om 10:01
nlies
Je heb volkomen gelijk en daar ben ik ook hard mee bezig.
Ik denk dat het ook heel wat met vertrouwen te maken heeft.
Ben bang om nieuwe vrienden te maken, omdat ik die angst heb
om gebruik te worden zoals sommige van mijn oude vrienden dat deden.
Ze mogen me wel gebruiken, maar dan moet het van 2 kanten komen.
Ik help graag iedereen, vreemden of bekenden het maakt mij geen bal uit
Maar het zou zo leuk zijn als ze dan ook voor mij klaar staan.
Ik heb geduld ik kom er wel.
Ben allang blij dat ik hier mag spuien
Vicky
Ik ben ontzettend blij met mijn man en kinderen, zonder hun zou
mijn wereld niet bestaan. En inderdaad het is een rijkdom
En ik ga gewoon op zoek en blijf zoeken ,op elk potje past een deksel
(zal toch ook voor vrienden kloppen)
Nee hahahahaha ik ben er nog lang niet.
Ik heb nav een ander berichtje die hier geplaats is over dat ze haar beste vriendin kwijt was (dus bedankt topicopener van dat topic), ook een mailtje naar mijn vrienden gestuurd.
Met de grote vraag: waarom is er geen tijd vrij gemaakt kan worden voor mij.
En natuurlijk wat vragen, maar dat was de belangrijkste vraag.
Allemaal hardstikke bedankt voor het reageren of lezen, jullie moesten eens
weten hoe opgelucht ik ben dat ik het niet meer binnen hoeft te houden.
Je heb volkomen gelijk en daar ben ik ook hard mee bezig.
Ik denk dat het ook heel wat met vertrouwen te maken heeft.
Ben bang om nieuwe vrienden te maken, omdat ik die angst heb
om gebruik te worden zoals sommige van mijn oude vrienden dat deden.
Ze mogen me wel gebruiken, maar dan moet het van 2 kanten komen.
Ik help graag iedereen, vreemden of bekenden het maakt mij geen bal uit
Maar het zou zo leuk zijn als ze dan ook voor mij klaar staan.
Ik heb geduld ik kom er wel.
Ben allang blij dat ik hier mag spuien
Vicky
Ik ben ontzettend blij met mijn man en kinderen, zonder hun zou
mijn wereld niet bestaan. En inderdaad het is een rijkdom
En ik ga gewoon op zoek en blijf zoeken ,op elk potje past een deksel
(zal toch ook voor vrienden kloppen)
Nee hahahahaha ik ben er nog lang niet.
Ik heb nav een ander berichtje die hier geplaats is over dat ze haar beste vriendin kwijt was (dus bedankt topicopener van dat topic), ook een mailtje naar mijn vrienden gestuurd.
Met de grote vraag: waarom is er geen tijd vrij gemaakt kan worden voor mij.
En natuurlijk wat vragen, maar dat was de belangrijkste vraag.
Allemaal hardstikke bedankt voor het reageren of lezen, jullie moesten eens
weten hoe opgelucht ik ben dat ik het niet meer binnen hoeft te houden.
woensdag 5 maart 2008 om 10:10
Heel herkenbaar. Ik ben ook in een flink gat gevallen na de geboorte van mijn dochter. En ook tegen dezelfde dingen aangelopen. Het is nu weer heel anders, ben extraverter geworden, meer vertrouwen in mensen gekregen en heb nieuwe vrienden gemaakt en andere vriendschappen kon ik op een leuke manier weer aanhalen.
Dus idd, tijd voor nieuw vertrouwen en nieuwe vrienden . Mocht je in Rotterdam of omstreken wonen, ik ben altijd in voor een kopje koffie ergens met of zonder klein grut .
Dus idd, tijd voor nieuw vertrouwen en nieuwe vrienden . Mocht je in Rotterdam of omstreken wonen, ik ben altijd in voor een kopje koffie ergens met of zonder klein grut .
woensdag 5 maart 2008 om 10:18
Is het misschien zo dat je, voor je kinderen kreeg, in een hele andere "scene" zat dan nu? Ging je veel op stap, gekke dingen doen met je vriendinnen? Oftewel: heb je met name vriendinnen die dus dit soort dingen veel doen en ook belangrijk vinden?
Als ik nu kinderen zou krijgen dan zou ik namelijk dat probleem wel krijgen, dat weet ik zeker.
Geen van mijn vriendinnen heeft al kids, de meesten wonen zelfs niet eens samen. Ze zijn vrij om te doen en laten wat ze willen en ook nog eens in voor alles.......we doen altijd leuke gekke spontane en losbandige dingen. Als ik ineens kinderen zou hebben dan zou ik daar niet meer in passen.... maar dat neemt niet weg dat er dan genoeg andere dingen overblijven die je wel met elkaar kunt doen?
Heb je er al weleens met je vrienden/vriendinnen over gepraat hoe jij je voelt?
Als ik nu kinderen zou krijgen dan zou ik namelijk dat probleem wel krijgen, dat weet ik zeker.
Geen van mijn vriendinnen heeft al kids, de meesten wonen zelfs niet eens samen. Ze zijn vrij om te doen en laten wat ze willen en ook nog eens in voor alles.......we doen altijd leuke gekke spontane en losbandige dingen. Als ik ineens kinderen zou hebben dan zou ik daar niet meer in passen.... maar dat neemt niet weg dat er dan genoeg andere dingen overblijven die je wel met elkaar kunt doen?
Heb je er al weleens met je vrienden/vriendinnen over gepraat hoe jij je voelt?
donderdag 6 maart 2008 om 09:43
update voor wie het wil weten.
Ik heb een aantal mailtjes terug gehad, ook telefoontjes en er zijn ook wat vrienden langsgekomen.
Ze hadden het niet door wat er aan de hand was en dat ik er zo erg mee zat.
Dit weekend gaan we met z'n alle wokken en de agenda's bij elkaar leggen.
gewoon spuien dus is het advies
ik ben weer blij:):):)
mensen bedankt
Ik heb een aantal mailtjes terug gehad, ook telefoontjes en er zijn ook wat vrienden langsgekomen.
Ze hadden het niet door wat er aan de hand was en dat ik er zo erg mee zat.
Dit weekend gaan we met z'n alle wokken en de agenda's bij elkaar leggen.
gewoon spuien dus is het advies
ik ben weer blij:):):)
mensen bedankt
