Relaties
alle pijlers
Ik voel me zo verdomd alleen!!
zaterdag 20 oktober 2007 om 12:09
Op het moment voel ik me ff erg kut en alleen op de wereld. Heb opzich een leuke groep vrienden om me heen, ben redelijk druk met werk en sporten. Kan erg genieten en gelukkig worden van de buitenlucht en de natuur en heb verder ook helemaal nix te klagen.Alleen dat ik me dus zo ontzettend alleen voel. Vrienden zijn allemaal gesetteld met kind of zels zwanger, binnenkort gaan we met de hele bups weg en dan is dat gevoel helemaal sterk dat ik me zo alleen voel en buitengesloten. Kom net achter een paar leuke dingen van vrienden waar ik helemaal nix van af weet, waaroom wordt mij dat leuke nieuws niet verteld ?
Weet dat het binnekort wel weer beter gaat, maar zie het nu ff allemaal niet meer zitten, ben ergens ontzettend jaloers op hun gessettelde leventje. Terwijl ik altijd roep lang leve de vrijheid, laat mij maar lekker zo doen. Ik kan niet samen met een man, ben teveel op mezelf, enz. Maar stiekem is dat dus niet zo en wil ik een klein beetje van het leven dat hun leiden en niet zo onzeker bestaan, niet wetende wat de toekomst biedt. Opzich vind ik dat heerlijk, maar een heel klein beetje zekerheid zou ik nu op dit moment wel willen.
Beetje een onsamenhangend geheel geworden, maar moest gewoon ff van me af lullen. Zijn er meiden die dit herkennen ?
Weet dat het binnekort wel weer beter gaat, maar zie het nu ff allemaal niet meer zitten, ben ergens ontzettend jaloers op hun gessettelde leventje. Terwijl ik altijd roep lang leve de vrijheid, laat mij maar lekker zo doen. Ik kan niet samen met een man, ben teveel op mezelf, enz. Maar stiekem is dat dus niet zo en wil ik een klein beetje van het leven dat hun leiden en niet zo onzeker bestaan, niet wetende wat de toekomst biedt. Opzich vind ik dat heerlijk, maar een heel klein beetje zekerheid zou ik nu op dit moment wel willen.
Beetje een onsamenhangend geheel geworden, maar moest gewoon ff van me af lullen. Zijn er meiden die dit herkennen ?
zaterdag 20 oktober 2007 om 12:34
Gesettled of niet...
Dat gevoel dat jij beschrijft heb ik ook zo nu en dan!
Ik heb 4 geweldige kids en een superman, en toch...
Wanneer ik op dat soort momenten nadenk waar het vandaan komt, kom ik vaak tot de conclusie dat het komt dat ik een bepaade diepgang mis, gewaardeerd worden, geaccepteerd worden om wie ik ben en niet om hoe ik me gedraag...
Hahaha, bijna een net zo onsamenhangend antwoord als jouw 'geheel".
Geen idee of je hier iets mee kunt.
Het heeft 1 voordeel, dit gevoel gaat weer voorbij, net als andere keren
Dat gevoel dat jij beschrijft heb ik ook zo nu en dan!
Ik heb 4 geweldige kids en een superman, en toch...
Wanneer ik op dat soort momenten nadenk waar het vandaan komt, kom ik vaak tot de conclusie dat het komt dat ik een bepaade diepgang mis, gewaardeerd worden, geaccepteerd worden om wie ik ben en niet om hoe ik me gedraag...
Hahaha, bijna een net zo onsamenhangend antwoord als jouw 'geheel".
Geen idee of je hier iets mee kunt.
Het heeft 1 voordeel, dit gevoel gaat weer voorbij, net als andere keren
zaterdag 20 oktober 2007 om 12:52
Ha Suuske en Doubleimpact,
Zeer herkenbaar wat jullie schrijven.
Mijn leventje is allesbehalve gesetteled. De hang naar een vaste plek en een gestructureerd leven wordt steeds groter. Inmiddels ben ik 33 en de babyboom om mij heen is al jaren bezig. Dat maakt dat ik steeds nieuwe vrienden "opzoek", al heb ik het voordeel dat ik makkelijk contact maak.
De hang naar een beetje aandacht voor wie ik ben en wat ik voel, waardering is voor mij iets waar ik nu heel erg tegenaan loop. Het devies luidt; ik moet het uit mijzelf halen en niet op zoek naar bevestiging bij anderen.
Ik heb een aantal hele goede vriendinnen, maar op het moment dat het op diepgang aankomt blokkeer ik helemaal. Ik kom niet tot mijn gevoel. Juist dat maakt dat ik mij enorm eenzaam kan voelen.
Bij mij is het helaas niet een bui die weer voorbij gaat. Maar goed ik ga morgen beginnen met therapie (na 5 maanden wachtlijst zucht) en ik zie wel hoe dat gaat.
Succes,
Zeer herkenbaar wat jullie schrijven.
Mijn leventje is allesbehalve gesetteled. De hang naar een vaste plek en een gestructureerd leven wordt steeds groter. Inmiddels ben ik 33 en de babyboom om mij heen is al jaren bezig. Dat maakt dat ik steeds nieuwe vrienden "opzoek", al heb ik het voordeel dat ik makkelijk contact maak.
De hang naar een beetje aandacht voor wie ik ben en wat ik voel, waardering is voor mij iets waar ik nu heel erg tegenaan loop. Het devies luidt; ik moet het uit mijzelf halen en niet op zoek naar bevestiging bij anderen.
Ik heb een aantal hele goede vriendinnen, maar op het moment dat het op diepgang aankomt blokkeer ik helemaal. Ik kom niet tot mijn gevoel. Juist dat maakt dat ik mij enorm eenzaam kan voelen.
Bij mij is het helaas niet een bui die weer voorbij gaat. Maar goed ik ga morgen beginnen met therapie (na 5 maanden wachtlijst zucht) en ik zie wel hoe dat gaat.
Succes,
zaterdag 20 oktober 2007 om 12:55
Suuske,
Als je close bent met je vrienden kan je het misschien ter sprake brengen? Het is enorm lastig, want je vrienden hebben een bepaald beeld van jou. Maar je kan het misschien op een luchtige manier met een beetje humor over beginnen en kijken hoe zij reageren.
Wat de leuke nieuwtjes van vrienden betreft, kan je de desbetreffende vriend niet feliciteren met een ondertoon van dat ze jou vergeten is op de hoogte te stellen?
Wellicht dat deze tips ook zorgen voor wat diepgang in de vriendschappen.
Als je close bent met je vrienden kan je het misschien ter sprake brengen? Het is enorm lastig, want je vrienden hebben een bepaald beeld van jou. Maar je kan het misschien op een luchtige manier met een beetje humor over beginnen en kijken hoe zij reageren.
Wat de leuke nieuwtjes van vrienden betreft, kan je de desbetreffende vriend niet feliciteren met een ondertoon van dat ze jou vergeten is op de hoogte te stellen?
Wellicht dat deze tips ook zorgen voor wat diepgang in de vriendschappen.
zaterdag 20 oktober 2007 om 13:10
Hoi Jojootje,
Ik ben trots op je!! Je hebt een probleem en pakt het aan!
Ik hoop dat het helemaal goed gaat komen.
Wat onzettend irritant dat je 5 maanden moest wachten.
Zorg wel dat er een klik is, ik heb ooit professionele hulp gehad waar ik helemaal gek van werd, ben na 3x gestopt...
Vraag gewoon om een ander en denk niet dat het aan jou ligt.
Dikke kusz en zet 'm op.
Liefs Jolanda
Ik ben trots op je!! Je hebt een probleem en pakt het aan!
Ik hoop dat het helemaal goed gaat komen.
Wat onzettend irritant dat je 5 maanden moest wachten.
Zorg wel dat er een klik is, ik heb ooit professionele hulp gehad waar ik helemaal gek van werd, ben na 3x gestopt...
Vraag gewoon om een ander en denk niet dat het aan jou ligt.
Dikke kusz en zet 'm op.
Liefs Jolanda
anoniem_53797 wijzigde dit bericht op 20-10-2007 13:30
Reden: verkeerd gelezen
Reden: verkeerd gelezen
% gewijzigd
zondag 21 oktober 2007 om 13:29
toch ergens wel fijn om te lezen dat er meer mensen zijn met dit gevoel. En het klopt ook wel dat het een vorm van geaccepteerd worden is, om wie ik ben en wat ik doe. ook al is dat net ff iets anders dan dat de buitenwereld van je verwacht 
Aan badmeester: ben laatste tijd beetje druk geweest met van alles en nix, daarom niet zo vaak meer op forum, maar een
terug.
Aan badmeester: ben laatste tijd beetje druk geweest met van alles en nix, daarom niet zo vaak meer op forum, maar een
terug.
maandag 22 oktober 2007 om 01:57
heeft een ieder hier geen last van? de ideologie van een samenleving? wat is wenselijk en waarmee kun je uit de voeten? de samenleving wenst en benadrukt dat je man en kinderen hebt en desnoods zonder man als je maar kinderen baart (je krijgt zelf geld toe) maar we zitten in een maatschappij dat de eerste levels/regels van Maslov vorrbij zijn en dat we ons richten op andere zaken. Wanneer zijn we tevreden met onszelf?
maandag 22 oktober 2007 om 11:49
Tja, naar een liedje van Marco Borsato: " waarom wil ik alsmaar verder als ik ergens ben ? "
Het is iets dat in ons zit waar gewoon geen verklaring voor te geven is en dat gaat dan gewoon lekker met ups en downs. en ik merk dat bijna iedereen wel een keer last heeft met eenzaamheid hoeveel mensen ze ook om zich heen hebben. Maar soms is het gewoon lekker om dan samen eenzaam te ziin, voelt net ff iets minder (verdomd) alleen !
Het is iets dat in ons zit waar gewoon geen verklaring voor te geven is en dat gaat dan gewoon lekker met ups en downs. en ik merk dat bijna iedereen wel een keer last heeft met eenzaamheid hoeveel mensen ze ook om zich heen hebben. Maar soms is het gewoon lekker om dan samen eenzaam te ziin, voelt net ff iets minder (verdomd) alleen !
maandag 22 oktober 2007 om 11:56
Herkenbaar! Mooie en vooral treffende zin van Marco Borsato, Suuske. Het past inderdaad precies bij het gevoel. Of een zin die ik ooit ergens gelezen heb en nooit meer vergeet: nobody sait that life was going to be easy.
Het gevoel dat je er net niet bij hoort bij je vrienden, dat je leven eigenlijk mooi is maar dat je toch dingen mist, en dat je niet precies uit kunt leggen waarom je nou down bent.... ik heb het ook op zn tijd. Maar het gaat ook altijd weer over. Ik hoop bij jou ook!
Het gevoel dat je er net niet bij hoort bij je vrienden, dat je leven eigenlijk mooi is maar dat je toch dingen mist, en dat je niet precies uit kunt leggen waarom je nou down bent.... ik heb het ook op zn tijd. Maar het gaat ook altijd weer over. Ik hoop bij jou ook!
zaterdag 27 oktober 2007 om 19:59
Hoi Allemaal,
Ik voel me soms ook ongelooflijk eenzaam ook al heb ik net zoals jij een lieve familie en veel vrienden. Anderhalf jaar geleden is mijn relatie van vier jaar gestrand. Sindsdien voel ik me soms alleen. Dit komt ook omdat ik iemand ben die graag een relatie heeft. Iemand die in het bijzonder aan mij denkt. Maar ja.. je moet het niet forceren... Houdt moed zeggen ze allemaal.. maar toch mis ik het enorm! Je bent gewoon onrustig.. je mist iets. Ook ben je bang dat je overblijft omdat de maatschappij ook erg verruwd is. Vechten voor elkaar zit er niet meer bij. Door al die berichten word ik ook een beetje sceptisch. Maar goed.. ik ben niet lelijk, ik stink niet dus het zal vast wel goed komen... maar soms voel ik me gewoon ontzettend alleen.. net als jij!
Ik hoop gewoon snel de liefde van mijn leven tegen te komen!
Ik voel me soms ook ongelooflijk eenzaam ook al heb ik net zoals jij een lieve familie en veel vrienden. Anderhalf jaar geleden is mijn relatie van vier jaar gestrand. Sindsdien voel ik me soms alleen. Dit komt ook omdat ik iemand ben die graag een relatie heeft. Iemand die in het bijzonder aan mij denkt. Maar ja.. je moet het niet forceren... Houdt moed zeggen ze allemaal.. maar toch mis ik het enorm! Je bent gewoon onrustig.. je mist iets. Ook ben je bang dat je overblijft omdat de maatschappij ook erg verruwd is. Vechten voor elkaar zit er niet meer bij. Door al die berichten word ik ook een beetje sceptisch. Maar goed.. ik ben niet lelijk, ik stink niet dus het zal vast wel goed komen... maar soms voel ik me gewoon ontzettend alleen.. net als jij!
Ik hoop gewoon snel de liefde van mijn leven tegen te komen!
zaterdag 27 oktober 2007 om 21:31
Oh ja, ik herken dit ook heel erg hoor. Alsof mijn leven stilstaat en iedereen om me heen bezig is met trouwen en kinderen krijgen. Alsof dát allemaal wél doorgaat.
Ik hoef geen advies of wijze raad te geven, want ik vind de ware momenteel ook maar niet! En dat gevoel is er gewoon.
Sterkte met dat rotgevoel. Bedenk maar dat je niet alleen bent.
Ik hoef geen advies of wijze raad te geven, want ik vind de ware momenteel ook maar niet! En dat gevoel is er gewoon.
Sterkte met dat rotgevoel. Bedenk maar dat je niet alleen bent.
zondag 28 oktober 2007 om 00:09
hallo, wat zijn er toch een hoop mensen die zich alleen voelen, alleen zeggen de meesten het niet. fijn om even te lezen dat sommige het wel durven zeggen!
ik voel me ook alleen. ben 8mnd terug gescheiden en ook al gaat het beter dan ik verwachtte, het alleen voelen is niet leuk. ik zou zo graag willen dat het zou zijn zoals ik mezelf voorgesteld had: getrouwd zijn, kindertjes krijgen, gelukkig zijn met "iemand"....maarja het leven lijkt toch nooit zo te lopen zoals je in gedachten hebt. getrouwd was ik, de kinderwens ook, gelukkig waren we niet meer samen. maarja de kinderwens die moet nu weer naar de achtergrond verdwijnen, want alleen wil ik het niet. eigenlijk wil ik niks alleen...maarja het is niet anders op het moment :(
ik voel me ook alleen. ben 8mnd terug gescheiden en ook al gaat het beter dan ik verwachtte, het alleen voelen is niet leuk. ik zou zo graag willen dat het zou zijn zoals ik mezelf voorgesteld had: getrouwd zijn, kindertjes krijgen, gelukkig zijn met "iemand"....maarja het leven lijkt toch nooit zo te lopen zoals je in gedachten hebt. getrouwd was ik, de kinderwens ook, gelukkig waren we niet meer samen. maarja de kinderwens die moet nu weer naar de achtergrond verdwijnen, want alleen wil ik het niet. eigenlijk wil ik niks alleen...maarja het is niet anders op het moment :(
zondag 28 oktober 2007 om 13:36
Het is fijn dat we onze gevoelens hier kunnen delen met elkaar. Lucht toch op!
Op het forum staat ook een topic met quotes, als je daar tussen gaat lezen dan zijn sommige zo herkenbaar en helpen ze je echt om de dingen te accepteren en te nemen zoals ze zijn. Misschien zitten er voor jullie ook een paar tussen.
O ja, over dat de wereld om je heen gewoon doordraait, lijkt bij mij inderdaad ook echt zo. Mensen met wie ik voorheen leuk omging raken allemaal gesseteld en omdat ik dat niet ben krijg ik steeds minder contact met ze, alsof ik opeens minder ben ofzo. Vind ik zo stom
Op het forum staat ook een topic met quotes, als je daar tussen gaat lezen dan zijn sommige zo herkenbaar en helpen ze je echt om de dingen te accepteren en te nemen zoals ze zijn. Misschien zitten er voor jullie ook een paar tussen.
O ja, over dat de wereld om je heen gewoon doordraait, lijkt bij mij inderdaad ook echt zo. Mensen met wie ik voorheen leuk omging raken allemaal gesseteld en omdat ik dat niet ben krijg ik steeds minder contact met ze, alsof ik opeens minder ben ofzo. Vind ik zo stom
zondag 28 oktober 2007 om 16:11
hey suuske
wat is het allemaal herkenbaar in je bericht
en zelfs fijn te lezen dat ik niet de enigste ben met dit soort problemen
ook is mijn omgeving zij de meesten druk met settelen of hebben al zo lang een relatie dat ze zelf al niet meer weten sinds wanneer
en ik? ik? ik kan nog niet eens een leuke vriend vinden
soms lijk ik wel hopeloos en dat terwijl ik maar druk roep vrijheid is blijheid maar ook ik wil weleens een keer zekerheid!
nou suuske ik weet niet of je hieraan iets hebt maar je bnet niet de enigste die dit heeft!!!
wat is het allemaal herkenbaar in je bericht
en zelfs fijn te lezen dat ik niet de enigste ben met dit soort problemen
ook is mijn omgeving zij de meesten druk met settelen of hebben al zo lang een relatie dat ze zelf al niet meer weten sinds wanneer
en ik? ik? ik kan nog niet eens een leuke vriend vinden
soms lijk ik wel hopeloos en dat terwijl ik maar druk roep vrijheid is blijheid maar ook ik wil weleens een keer zekerheid!
nou suuske ik weet niet of je hieraan iets hebt maar je bnet niet de enigste die dit heeft!!!
zondag 28 oktober 2007 om 18:06
Hier nog één. Verstandelijk weet ik dat het onzin is en dat er genoeg mensen om me heen zijn met wie ik kan lachen, praten, leuke dingen kan doen.
Ik heb een heel druk bestaan, vrienden gaan ervan uit dat het goed gaat omdat je veel weg bent en altijd mensen om je heen hebt. Het is echter een gevoel dat me dwars zit. Dat het net even niet zo lekker gaat als het lijkt voor de buitenwereld. En ja, het gras lijkt altijd groener...
Maar toch voel ik me soms erg alleen en eenzaam (zelfs als mijn hele agenda stampvol zit!) Herkenbaar? Zo druk en toch alleen/eenzaam?
Ik heb een heel druk bestaan, vrienden gaan ervan uit dat het goed gaat omdat je veel weg bent en altijd mensen om je heen hebt. Het is echter een gevoel dat me dwars zit. Dat het net even niet zo lekker gaat als het lijkt voor de buitenwereld. En ja, het gras lijkt altijd groener...
Maar toch voel ik me soms erg alleen en eenzaam (zelfs als mijn hele agenda stampvol zit!) Herkenbaar? Zo druk en toch alleen/eenzaam?
zondag 28 oktober 2007 om 18:18
pff, ik herken het gevoel... Zo voel ik me op dit moment ook.. Soms heb je van die dagen dat je vol energie en levenslust zit. Dan vertrouw ik er ook op dat het allemaal goed komt, dat ik ook een keer die leuke man vind. Soms zijn er van die dagen, dan zie ik het ff niet meer hoor. Vooral de zondag kan dan een moeilijke dag zijn, iedereen is met partner of gezin. Heb dan niet altijd zin om bij iemand langs te gaan..
Nu is ook de tijd verzet en weet je dat die donkere wintermaanden eraan komen. brr kan ik zo akelig van worden. Vandaag voor het eerst naar dit forum gegaan. K herkende zoveel van andere mensen. Dat sterkt! Dan weet je dat je niet de enige bent die zich soms alleen voelt.
Nu is ook de tijd verzet en weet je dat die donkere wintermaanden eraan komen. brr kan ik zo akelig van worden. Vandaag voor het eerst naar dit forum gegaan. K herkende zoveel van andere mensen. Dat sterkt! Dan weet je dat je niet de enige bent die zich soms alleen voelt.
zondag 28 oktober 2007 om 18:21
lalaa, jouw verhaal zou de mijne kunnen zijn!
Ik kom heel sterk, zelfstandig, vrolijk over...maar daarachter schuilt af en toe een eenzaam meisje..
Morgen schijnt de zon weer.. Ik weet dat die moeilijke momenten altijd zullen blijven, maar dat je ook weer vrolijke momenten gaat krijgen.. sterkte Lalaa;-)
Ik kom heel sterk, zelfstandig, vrolijk over...maar daarachter schuilt af en toe een eenzaam meisje..
Morgen schijnt de zon weer.. Ik weet dat die moeilijke momenten altijd zullen blijven, maar dat je ook weer vrolijke momenten gaat krijgen.. sterkte Lalaa;-)
maandag 29 oktober 2007 om 10:02
Het komt vanzelf wel weer goed maar het is soms best lastig om in je eentje (moeilijke) keuzes te maken.
En ja, zonnetje, het gaat met vlagen goed en minder goed, voor de buitenwereld gaat het altijd goed. Daarom vragen ze ook nooit hoe het écht gaat. Je geeft standaard als antwoord op de 'alles-goed-vraag': 'ja'. Nou kan beter of i.d. gebruik je gewoon niet snel. Het lijkt sociaal niet geaccepteerd.
Over een week (of twee) gaat het vast weer een stuk beter :-). We zijn iig niet alleen.
En ja, zonnetje, het gaat met vlagen goed en minder goed, voor de buitenwereld gaat het altijd goed. Daarom vragen ze ook nooit hoe het écht gaat. Je geeft standaard als antwoord op de 'alles-goed-vraag': 'ja'. Nou kan beter of i.d. gebruik je gewoon niet snel. Het lijkt sociaal niet geaccepteerd.
Over een week (of twee) gaat het vast weer een stuk beter :-). We zijn iig niet alleen
.
maandag 29 oktober 2007 om 14:01
Weet je wat het denk ik ook is, hoeveel mensen waar je om geeft en die om jou geven ook om je heen hebt soms mis je gewoon ook iemand met wie je alles kan delen en die er is als je thuiskomt. Gewoon een maatje met wie je alles kan delen. Ik denk dat je je zelfs dan ook weleens eenzaam kan voelen, maar naar mijn idee minder vaak.
Ach ja na regen komt zonneschijn toch ?! Voel me al een stuk beter, al zijn er soms situaties waarin ik denk, shit.....
ps: ben blij om verhalen en herkenbaarheid bij de andere te lezen
Ach ja na regen komt zonneschijn toch ?! Voel me al een stuk beter, al zijn er soms situaties waarin ik denk, shit.....
ps: ben blij om verhalen en herkenbaarheid bij de andere te lezen
maandag 29 oktober 2007 om 18:58
Ben vandaag weer naar mijn werk geweest; ik merk dat ik dan vaak het best in orde ben. Gewoon regelmaat en structuur. Ik vind het soms zo lastig dat je in het weekend alles zelf moet plannen. Wanneer je niets afspreekt, zit je gewoon alleen. Ik heb een heleboel lieve mensen om me heen, daar gaat het niet om. Het gaat erom dat je nooit eens wakker kunt worden op zaterdag en samen met je partner kunt bedenken wat je zult gaan doen.
Ach.. weet je lala en suuske, diep in je hart weet je dat het allemaal wel weer goed komt, dat je heus niet altijd alleen zult blijven. Maar tja, wanneer? Het duurt bij mij al best lang, na een lange relatie van 9 jaar, woon ik nu alweer een paar jaar alleen, met wel een paar kortere relaties. Het moet gewoon helemaal goed zijn, ga niet aan lopen rommelen. Liever gelukkig alleen, dan met een partner ongelukkig, toch?
Ach.. weet je lala en suuske, diep in je hart weet je dat het allemaal wel weer goed komt, dat je heus niet altijd alleen zult blijven. Maar tja, wanneer? Het duurt bij mij al best lang, na een lange relatie van 9 jaar, woon ik nu alweer een paar jaar alleen, met wel een paar kortere relaties. Het moet gewoon helemaal goed zijn, ga niet aan lopen rommelen. Liever gelukkig alleen, dan met een partner ongelukkig, toch?
dinsdag 30 oktober 2007 om 13:30
Zonnetje, wat grappig dat je schrijft dat als je naar je werk gaat best in orde bent. Ik merk dat ik het ook zo ervaar. thuis ben je alleen en niemand om tegen aan te lullen en op je werk zijn er zoveel mensen om je heen. Dat je jezelf nuttig voelt en als het druk is heb je gewoon ook geen tijd om na te denken. Helaas werk ik nog niet zoveel uur, dus blijft er meer tijd over om na te denken. Maar toch probeer ik omdat niet zoveel te doen, je schiet er toch bijna niks mee op. En wellicht heeft het stiekem ook iets te maken met het weer. Zei altijd dat ik er niet gevoelig voor was als het donkerder wordt buiten, maar valt me wel op dat ik het gevoel nu meer heb als in de zomer.
Maar ondanks of dankzij alles voel ik me de laatste paar dagen steeds beter. Gekukkig maar. En zie....buiten schijnt de zon !!!
Maar ondanks of dankzij alles voel ik me de laatste paar dagen steeds beter. Gekukkig maar. En zie....buiten schijnt de zon !!!
