Relaties
alle pijlers
Ik voel me zo verdomd alleen!!
zaterdag 20 oktober 2007 om 12:09
Op het moment voel ik me ff erg kut en alleen op de wereld. Heb opzich een leuke groep vrienden om me heen, ben redelijk druk met werk en sporten. Kan erg genieten en gelukkig worden van de buitenlucht en de natuur en heb verder ook helemaal nix te klagen.Alleen dat ik me dus zo ontzettend alleen voel. Vrienden zijn allemaal gesetteld met kind of zels zwanger, binnenkort gaan we met de hele bups weg en dan is dat gevoel helemaal sterk dat ik me zo alleen voel en buitengesloten. Kom net achter een paar leuke dingen van vrienden waar ik helemaal nix van af weet, waaroom wordt mij dat leuke nieuws niet verteld ?
Weet dat het binnekort wel weer beter gaat, maar zie het nu ff allemaal niet meer zitten, ben ergens ontzettend jaloers op hun gessettelde leventje. Terwijl ik altijd roep lang leve de vrijheid, laat mij maar lekker zo doen. Ik kan niet samen met een man, ben teveel op mezelf, enz. Maar stiekem is dat dus niet zo en wil ik een klein beetje van het leven dat hun leiden en niet zo onzeker bestaan, niet wetende wat de toekomst biedt. Opzich vind ik dat heerlijk, maar een heel klein beetje zekerheid zou ik nu op dit moment wel willen.
Beetje een onsamenhangend geheel geworden, maar moest gewoon ff van me af lullen. Zijn er meiden die dit herkennen ?
Weet dat het binnekort wel weer beter gaat, maar zie het nu ff allemaal niet meer zitten, ben ergens ontzettend jaloers op hun gessettelde leventje. Terwijl ik altijd roep lang leve de vrijheid, laat mij maar lekker zo doen. Ik kan niet samen met een man, ben teveel op mezelf, enz. Maar stiekem is dat dus niet zo en wil ik een klein beetje van het leven dat hun leiden en niet zo onzeker bestaan, niet wetende wat de toekomst biedt. Opzich vind ik dat heerlijk, maar een heel klein beetje zekerheid zou ik nu op dit moment wel willen.
Beetje een onsamenhangend geheel geworden, maar moest gewoon ff van me af lullen. Zijn er meiden die dit herkennen ?
maandag 19 november 2007 om 18:20
Ooooh ja, 'o baby, you look so ssssexy you like me?' Grrrrrrrrr...... Nee, I like jou niet! Kom ook altijd vreselijk in de verleiding iets te zeggen over mijn werk, dan houden ze onmiddelijk op met het gezeik hahaha
Ik ken het pop, ben ook niet zo'n petite popje en voel me al gauw zo'n slagschip (zit tussen mijn oren hoor) en ik houd er gewoon niet van als ik tegen de wenkbrauwen van mijn vent aan kijk. Groot! stoer! En liefst donkere manen! Maar ach, met een beetje aardige verhoudingen (flaporen en zwarte tanden bijvoorbeeld gaan tóch een beetje irriteren, sorry voor mijn oppervlakkigheid), lief karakter en gevoel voor humor ga ik ook akkoord hoor...
Ik ken het pop, ben ook niet zo'n petite popje en voel me al gauw zo'n slagschip (zit tussen mijn oren hoor) en ik houd er gewoon niet van als ik tegen de wenkbrauwen van mijn vent aan kijk. Groot! stoer! En liefst donkere manen! Maar ach, met een beetje aardige verhoudingen (flaporen en zwarte tanden bijvoorbeeld gaan tóch een beetje irriteren, sorry voor mijn oppervlakkigheid), lief karakter en gevoel voor humor ga ik ook akkoord hoor...
maandag 19 november 2007 om 19:12
Ik denk omdat die mannen zelf heel wanhopig zijn en een aardig kijkend meisje een easy target is. Ik ben dan ook nooit bot, tenzij ze aan mn kont gaan staan te graaien. Ik sta te dansen in de kroeg en gezellig te doen met vrienden/vriendinnen en sta niet wanhopig om me heen te kijken om maar oogcontact te zoeken met een evt ware!
Maar idd, groot, liefst een leuke kop, in elk geval wel wat zelfvertrouwen (mannen die niet weten wat ze willen, of die bij alles vragen "watwil jij?"... Grrrr)
Ik denk ook dat het een nadeel is dat ik regelmatig met twee vrienden op stap ga, dan denken veel mannen ook: "laat maar, die is vast bezet". Helaas denken die mannen die Tientje bedoelt dat niet....
Maar idd, groot, liefst een leuke kop, in elk geval wel wat zelfvertrouwen (mannen die niet weten wat ze willen, of die bij alles vragen "watwil jij?"... Grrrr)
Ik denk ook dat het een nadeel is dat ik regelmatig met twee vrienden op stap ga, dan denken veel mannen ook: "laat maar, die is vast bezet". Helaas denken die mannen die Tientje bedoelt dat niet....
dinsdag 20 november 2007 om 10:55
Nou, ik weet niet of dat het is. Natuurlijk hield ik erg veel van hem. Dat gevoel zit heel diep. Zo diep dat ik ervan overtuigd ben dat het heel bijzonder is. Hij was mijn allerbeste maatje. Met hem kon ik het hardste lachen. Met hem ondernam ik de meest avontuurlijke dingen. Dat is niet meer.
Soms heb ik het gevoel dat het anders had gekund. Dat ik het onmogelijk heb gemaakt om hoe ik me toen kon gedragen. Het had zo anders kunnen lopen en ik zoek de schuld daarvan voornamelijk bij mezelf.
dinsdag 20 november 2007 om 11:10
Achteraf ga je altijd idealiseren, denk ik. Tenminste, ik wel! Het was toch wel zó leuk, gezellig en ach, die paar eigenaardigheden, waarom deed ik daar zo moeilijk over. Ja, dat is lastig redeneren! Probeer altijd te onthouden waarom je iets besloten hebt en heb er dan ook vrede mee. Want je wordt er ook niet gelukkig van als je in de 'wat als..' stand blijft hangen terwijl iedereen allang weer verder is gegaan met zijn/haar leven... Wat geweest is, is geweest! Ik geloof nooit dat er maar één prins rondrijdt! Niet zo piekeren meis!
dinsdag 20 november 2007 om 11:14
Daar heb je gelijk in Tientje. En die instelling probeer ik ook altijd vast te houden. Maar het lukt me niet. Telkens kom beland ik weer met mijn gedachten bij hem. En vooral nu. Ik voel me gewoon niet goed en mis hem. We zijn niet heel bewust uit elkaar gegaan, maar heel plots. Hij hield en houdt al het contact af wat er voor mij op wijst dat hij het ook best lastig vindt om me te spreken of zien, daarom maar helemaal niets. Het is nu al 2 jaar geleden en nog steeds denk ik aan hem. Aan hoe het is gelopen. Dat is toch niet normaal? denk ik dan..
Ik voel me echt erg ellendig terwijl ik tegelijkertijd denk: Lynn, stel je niet aan, want eigenlijk is er niets om je zo ellendig over te voelen. Maar ja, je gevoel en verstand hè.. :(
Ik voel me echt erg ellendig terwijl ik tegelijkertijd denk: Lynn, stel je niet aan, want eigenlijk is er niets om je zo ellendig over te voelen. Maar ja, je gevoel en verstand hè.. :(
dinsdag 20 november 2007 om 15:33
Ik herken dit helemaal. Ben heel lang single geweest en heb er jaar in jaar uit van alles aan gedaan om er iets van te maken.
Ben actief geweest in het maken en onderhouden van vriendschappen, veel leuke dingen ondernomen enz enz. Maar nu ik samen ben met iemand kom ik er pas achter wat ik allemaal gemist heb en voel ik me veel beter en veel minder eenzaam dan toen ik nog niet samen was.
Dat gelul van 'je moet het uit jezelf halen'..........ik denk idd dat je in staat moet zijn zelf iets van je leven te maken. Maar in mijn geval heb ik het gewoon vreselijk gemist dat er echt iemand voor je is, met wie je dagelijks contact hebt, leuke dingen doet, die alles van je weet en omgekeerd.
Ook al weet ik dat mijn vriend 'het' niet is voor mij, ik zou ons contact nu voor geen goud willen missen! Hij weet hoe de vork in de steel zit en kiest er bewust voor. Voor nu vind ik dit erg prettig en hoe het straks loopt, zie ik dan wel weer.
Vele sterkte gewenst, ik weet hoe kut je je soms kunt voelen in je eentje!
Ben actief geweest in het maken en onderhouden van vriendschappen, veel leuke dingen ondernomen enz enz. Maar nu ik samen ben met iemand kom ik er pas achter wat ik allemaal gemist heb en voel ik me veel beter en veel minder eenzaam dan toen ik nog niet samen was.
Dat gelul van 'je moet het uit jezelf halen'..........ik denk idd dat je in staat moet zijn zelf iets van je leven te maken. Maar in mijn geval heb ik het gewoon vreselijk gemist dat er echt iemand voor je is, met wie je dagelijks contact hebt, leuke dingen doet, die alles van je weet en omgekeerd.
Ook al weet ik dat mijn vriend 'het' niet is voor mij, ik zou ons contact nu voor geen goud willen missen! Hij weet hoe de vork in de steel zit en kiest er bewust voor. Voor nu vind ik dit erg prettig en hoe het straks loopt, zie ik dan wel weer.
Vele sterkte gewenst, ik weet hoe kut je je soms kunt voelen in je eentje!
dinsdag 20 november 2007 om 15:46
Je hebt er waarschijnlijk niets aan maar zelfs in een relatie kun je je erg alleen voelen.......met andere woorden voor mij is een relatie geen garantie op het geweldige gevoel van saamhorigheid......
Geluk zit niet bij een ander maar ik denk dat je als gelukkig mens wel een gelukkige relatie kunt hebben maar of een relatie gelukkig maakt???
Dat is een wezenlijk verschil in mijn ogen.
Hoop dat je je snel beter voelt meis...xxxxx
Geluk zit niet bij een ander maar ik denk dat je als gelukkig mens wel een gelukkige relatie kunt hebben maar of een relatie gelukkig maakt???
Dat is een wezenlijk verschil in mijn ogen.
Hoop dat je je snel beter voelt meis...xxxxx
dinsdag 20 november 2007 om 15:49
dinsdag 20 november 2007 om 15:55
Hoi, dank voor jullie reacties. Natuurlijk is het zo dat je je ook alleen kunt voelen ín een relatie. Dat geloof ik ook en heb ik zelf ervaren. Maar zo'n relatie heb ik natuurlijk ook niet voor ogen.
Het is ook erg wat Suzan zegt: het hebben van iemand met wie je alles kunt delen. De intimiteit. Je lekker in kunnen graven in de armen van iemand waar je van houdt en waarvan je weet dat diegene ook veel van jou houdt. Dat mis ik.
Het is ook erg wat Suzan zegt: het hebben van iemand met wie je alles kunt delen. De intimiteit. Je lekker in kunnen graven in de armen van iemand waar je van houdt en waarvan je weet dat diegene ook veel van jou houdt. Dat mis ik.
dinsdag 20 november 2007 om 16:32
dinsdag 20 november 2007 om 17:08
Nou dit had ik dus zo op kunnen schrijven, buiten het feit dan dat ik geen relatie met heb gehad, maar wel een onwijs leuke tijd.
En gevoel en verstand...gevoel doet precies waar ie zelf zin in heeft zonder eerst maar eens een beetje na te denken. Waar je jezelf dus af en toe behoorllijk kut onder kunt voelen.
En nog even terug komend op de antwoorden op mijn vragen, ik heb hem een mailtje gestuurd met de vraag waarom hij ineens niks meer laat horen. En de vragen die ik hem wilde stellen is waarom hij dingen gezegd heeft als hij er niet echt heeft achtergestaan of ze niet meende en als hij ze wel meende waarom hij er dan geen moeite voor heeft gedaan.
Het feit dat hij er geen moeite voor heeft gedaan zegt mij eigenlijk al genoeg en ik ben hem ook langzaam aan het loslaten, maar ik baal er gewoon van dat als het, zeg vier jaar geleden, tijdens een avond anders was verlopen, dan had het er nu heel anders uit gezien en hadden we waarschijnlijk samengewoond. Dit zijn zijn eigen woorden en dat maakt het gewoon verwarrend.
@ badmeester: ik wil mezelf helemaal niet in een slachtofferrol stoppen en heb ook niet het idee dat ik dat uitstraal. Maar ik geef wel toe dat ik graag iets intiems wil met iemand, net zoals ik dat lees van de rest die hier af en toe iets post. Maar hoe harder je ergens je best voor doet, hoe harder het uit je handen glipt. Daar ben ik echt wel van bewust. Maar ook al probeer ik om er niet teveel mee bezig te zijn, ik word er elke keer mee geconfronteerd in het dagelijks leven, vooral als je ouder word en dan ga je er onbewust toch mee aan de gang. Het is niet iets wat je zomaar kunt uitschakkelen.
Maar je moet ook niet denken doordat ik dit topic ben begonnen dat ik alle dagen en hele dagen alleen maar loop te sippen en te denken: oh had ik maar een vriend. Er komen echt weken voor dat ik daar helemaal niet over nadenk. Maar het zijn vooral de momenten als je je verveelt en gaat nadenken.
woensdag 21 november 2007 om 12:50
Oh, daar kan ik me ook zo pissig over maken! Je moet ook een relatie beginnen joh... Túúrlijk, ga ik net zo ongelukkig worden als jij met die veel te dikke snol van je, da's echt iets om óók te willen.. Ik heb een iets langere relatie gehad, maar weet wel dat ik liever alleen en relatief gelukkig ben met een paar uitschietertjes naar beneden, dan samen steady ongelukkig te zijn. Ik wil best weer eens een relatie maar dan wel op (mede) mijn voorwaarden. En zo niet, jammer dan...
* Nu is het wel even jammer, heb gisteravond gehoord dat het kind van een goede collega is aangereden en net gehoord dat hij (8 jaar) het niet gehaald heeft. Dan zou het wel fijn zijn om even uit te huilen op een paar brede schouders en het samen met iemand te kunnen relativeren. Maar ja, los het nu zelf wel op..*
woensdag 21 november 2007 om 13:22
Thanks - geloof ik... Ben normaal niet zo'n emotype maar dit raakt me toch echt wel... bah! Ken het joch ook nog eens, dat helpt ook niet mee. Nou, heel even sippen op jouw schouder, badmeester en dan hophophop naar de stad om een kaartje te kopen. Volgend dilemma: wat zet je daar nou weer op....??
Ik heb echt even mijn dag niet...
Ik heb echt even mijn dag niet...
