Relaties
alle pijlers
Ik voel me zo verdomd alleen!!
zaterdag 20 oktober 2007 om 12:09
Op het moment voel ik me ff erg kut en alleen op de wereld. Heb opzich een leuke groep vrienden om me heen, ben redelijk druk met werk en sporten. Kan erg genieten en gelukkig worden van de buitenlucht en de natuur en heb verder ook helemaal nix te klagen.Alleen dat ik me dus zo ontzettend alleen voel. Vrienden zijn allemaal gesetteld met kind of zels zwanger, binnenkort gaan we met de hele bups weg en dan is dat gevoel helemaal sterk dat ik me zo alleen voel en buitengesloten. Kom net achter een paar leuke dingen van vrienden waar ik helemaal nix van af weet, waaroom wordt mij dat leuke nieuws niet verteld ?
Weet dat het binnekort wel weer beter gaat, maar zie het nu ff allemaal niet meer zitten, ben ergens ontzettend jaloers op hun gessettelde leventje. Terwijl ik altijd roep lang leve de vrijheid, laat mij maar lekker zo doen. Ik kan niet samen met een man, ben teveel op mezelf, enz. Maar stiekem is dat dus niet zo en wil ik een klein beetje van het leven dat hun leiden en niet zo onzeker bestaan, niet wetende wat de toekomst biedt. Opzich vind ik dat heerlijk, maar een heel klein beetje zekerheid zou ik nu op dit moment wel willen.
Beetje een onsamenhangend geheel geworden, maar moest gewoon ff van me af lullen. Zijn er meiden die dit herkennen ?
Weet dat het binnekort wel weer beter gaat, maar zie het nu ff allemaal niet meer zitten, ben ergens ontzettend jaloers op hun gessettelde leventje. Terwijl ik altijd roep lang leve de vrijheid, laat mij maar lekker zo doen. Ik kan niet samen met een man, ben teveel op mezelf, enz. Maar stiekem is dat dus niet zo en wil ik een klein beetje van het leven dat hun leiden en niet zo onzeker bestaan, niet wetende wat de toekomst biedt. Opzich vind ik dat heerlijk, maar een heel klein beetje zekerheid zou ik nu op dit moment wel willen.
Beetje een onsamenhangend geheel geworden, maar moest gewoon ff van me af lullen. Zijn er meiden die dit herkennen ?
dinsdag 30 oktober 2007 om 17:47
Hallo meiden,
Wat vreselijk herkenbaar is dit!Baaah... Maar toch een geluk dat ik niet alleen ben in deze lastige situatie. T is natuurlijk wel een heel flauwe troost.
Ik ken het helemaal. Een goede vriendenkring, leuk werk, een gezellig huisje, maar als het er op aankomt heb je het gevoel dat je een héél leuk feestje mist. Je staat maar te wachten in de rij op uw beurt, maar die komt er maar niet. Anderen staan ondertussen al stukken verder en bouwen aan een toekomst... Aaarrgh vreselijk! En ja.. anderen zeggen maar 'een toekomst kan je ook alleen hebben'. Maar neen, dat vind ik nu niet! Ik kan geen kinderen alleen krijgen, geen warm nest creeeren.. Ik moet wel alleen naar de winkel, alleen slapen, alleen eten, alleen denken...
En ja, ik word er wel ouder op dag bij dag, dus in die zin is er wel toekomst.
Klinkt wanhopig.. mja ik ben de wanhoop nabij :-). En nochtans ben ik volgens sommigen 'jong', 26 jaar. Maar ik had mijn toekomst anders gezien. Er is nog hoop , ik weet het... maar als het de laatste 4 jaar al zo fout liep, waarom zou het dan nu veranderen. Denken jullie dat ook? Soit, genoeg gezeurd voor vandaag.. ga (op mijn eentje) mijn eten maken
Wat vreselijk herkenbaar is dit!Baaah... Maar toch een geluk dat ik niet alleen ben in deze lastige situatie. T is natuurlijk wel een heel flauwe troost.
Ik ken het helemaal. Een goede vriendenkring, leuk werk, een gezellig huisje, maar als het er op aankomt heb je het gevoel dat je een héél leuk feestje mist. Je staat maar te wachten in de rij op uw beurt, maar die komt er maar niet. Anderen staan ondertussen al stukken verder en bouwen aan een toekomst... Aaarrgh vreselijk! En ja.. anderen zeggen maar 'een toekomst kan je ook alleen hebben'. Maar neen, dat vind ik nu niet! Ik kan geen kinderen alleen krijgen, geen warm nest creeeren.. Ik moet wel alleen naar de winkel, alleen slapen, alleen eten, alleen denken...
En ja, ik word er wel ouder op dag bij dag, dus in die zin is er wel toekomst.
Klinkt wanhopig.. mja ik ben de wanhoop nabij :-). En nochtans ben ik volgens sommigen 'jong', 26 jaar. Maar ik had mijn toekomst anders gezien. Er is nog hoop , ik weet het... maar als het de laatste 4 jaar al zo fout liep, waarom zou het dan nu veranderen. Denken jullie dat ook? Soit, genoeg gezeurd voor vandaag.. ga (op mijn eentje) mijn eten maken
dinsdag 30 oktober 2007 om 21:56
Hai suuske, heb ook altijd last van het donkere weer hoor.. Probeer er de voordelen van te zien, lekker warm met een deken op de bank.
Ik werk full-time in het onderwijs, heb dus regelmatig vakantie. Een week herfstvakantie vind ik heerlijk, maar die zomervakantie vind ik altijd vreselijk. Afgelopen zomer ben ik dus op reis gegaan, dat was geweldig. Ik merk dat ik de dagen een beetje gevuld moet hebben, anders ga ik "zwemmen"
Veel piekeren heeft inderdaad geen zin, gewoon proberen om aan te pakken, iets te ondernemen. Fijn dat je je alweer wat beter voelt....
Ik werk full-time in het onderwijs, heb dus regelmatig vakantie. Een week herfstvakantie vind ik heerlijk, maar die zomervakantie vind ik altijd vreselijk. Afgelopen zomer ben ik dus op reis gegaan, dat was geweldig. Ik merk dat ik de dagen een beetje gevuld moet hebben, anders ga ik "zwemmen"
Veel piekeren heeft inderdaad geen zin, gewoon proberen om aan te pakken, iets te ondernemen. Fijn dat je je alweer wat beter voelt....
donderdag 1 november 2007 om 12:03
Om hier nog even op terug te komen (heb er de laatste tijd aan gedacht) maar op de een of andere manier is het er gewoon ingeslopen dat dit mijn vrienden zijn, terwijl ze misschien eigenlijk niet eens echt bij me passen en andere interesses hebben, dat geeft opzich niks maar ik merk weleens dat ik niet echt bij hun mijn echt gevoelens kan laten zien. We hebben een hoop lol met elkaar enzo maar als ik ergens mee zit weet ik niet dan zou er even interesse zijn maar meer ook niet. Er zit eigenlijk niet echt diepgang in meer een acceptatie van zo is het, klaar.
Nu zou ik hier eigenlijk zelf mee aan de gang moeten, maar ik ben geloof ik niet heel erg goed in nieuwe vriendschappen sluiten, maak wel redelijk snel contact met mensen en ben ook niet echt verlegen, maar voor een echte vriendschap is gewoon wat meer nodig denk ik.
zaterdag 3 november 2007 om 14:25
Wat herkenbaar dit allemaal. Zucht. Ben sinds de zomer gescheiden, heb 2 schatten van kinderen maar die zijn dus regelmatig bij papa (gelukkig wel). Maar dan kom ik net thuis van kraamvisite en kan ik tegen niemand aan kletsen over hoe lief het kindje was/is en waar we het over gehad hebben. Tja en om hiervoor nu een vriendin te gaan bellen, die die mensen nieteens kent, nee. Mis inderdaad dat maatje bij thuiskomst. Iemand die aan je denkt. Iemand die je een sms zonder inhoud kan sturen gewoon omdat je aan hem denkt en dan ook nog antwoord krijgen, want hij vind het leuk dat je aan hem denkt. Dat kleine onzichtbare verbindingslijntje.......
zaterdag 3 november 2007 om 14:34
Ik kan dit gevoel ook wel hoor, ben zelf single en al mijn vrienden zijn gesetteld wat er voor zorgt dat ik vooral in de weekenden veel alleen zit. Maar ik merk wel dat ik er steeds beter mee om ga en zelfs kan genieten van het alleen zijn, ik verdom het om mezelf nog langer zielig of alleen te voelen en het grappige is dat ik nu eigenlijk steeds meer afspraken heb en uitnodigingen krijg. En mocht ik dan toch alleen zitten dan maak ik ook in me uppie er wat van lekker de kaarsjes aan leuk dvdtje wat lekkers en ik kom me avond wel door en heb het nog is prima naar me zin ook. Probeer ook naar de voordelen te kijken van het alleen zijn want die zijn er ook hoor.
zaterdag 3 november 2007 om 18:10
Klopt Sienna, het lukt mij gelukkig ook prima om er in mijn eentje wat van te maken.. Zorg altijd dat mijn huis gezellig, schoon en warm is, bloemen, kaarsjes.. Dan kan het ook lekker relaxed zijn om thuis te zijn. Maar, ik ben nu al een hele tijd alleen, dus dat gevoel van dat je het alleen kunt, dat je zelfstandig, sterk bent, ken ik nu wel. Op een zeker moment komt dan toch weer die onrust. Maar, kan het ook wel relativeren hoor, er zijn zoveel mensen die het slechter hebben dan ik. Sta positief in het leven, vanavond een avondje bank, en morgen een gezellig feest met veel vrienden. Vind de zin van jou (ik citeer) "ik verdom het om mezelf nog langer zielig of alleen te voelen"een mooie... want zo is het!!!
Fijn weekend nog!
Fijn weekend nog!
zaterdag 3 november 2007 om 18:14
zaterdag 3 november 2007 om 21:48
zaterdag 10 november 2007 om 14:29
Daar kan ik dus met mijn pet niet bij, als je schrijft dat je een lieve familie hebt en leuke vrienden etc. Ga er heen, vertel je verhaal en huil lekker een keertje bij je vader en moeder uit, blijf er lekker een weekendje en laat je verwennen etc. Sorry hoor! er zijn er genoeg mensen die het zonder vader en / of moeder moeten doen, of er totaal geen band mee hebben. Das pas klote, als je geen basis meer hebt waar je op terug kunt vallen!!! Dat is pas eenzaamheid!!!
zaterdag 10 november 2007 om 15:34
klopt reddish!! Mijn vader is erg ziek, mijn moeders gezondheid is ook niet erg positief. Ik kan dus met mijn zorgjes, eenzaamheid absoluut niet bij ze aankloppen. Ze hebben genoeg aan hun eigen sores... Daardoor mis ik inderdaad die basis waar je op terug kunt vallen. Gelukkig heb ik wel lieve vriendinnen, en ja... ik leun af en toe flink op ze, en dat vinden ze helemaal niet erg, ze doen het graag voor me. Daar zijn we toch ook vrienden voor....zo moet Marije ook denken en handelen....
zaterdag 10 november 2007 om 20:08
Julllie verhalen komen me allemaal zeer bekend voor, voor de buitenwereld inderdaad het vriolijke single en zelfstandige meisje, maar in het echt toch soms alleenig.
Soms denk ik wel eens dat ik niet tot een relatie in staat ben, ik vind het de eerste tijd meestal wel hardstikke gezellig, maar op een gegeven moment heb ik gewoon genoeg van iemand en wil ik af en toe ook van mn eigen dingetjes genieten, als ik die eigen tijd te lang wegschuif, kan ik na een poosje heeel vervelend worden..
Mn ex was iemand die er altijd was (hij zat in de wao) en altijd in was voor gezellig samen eten en dingetjes doen, het is nu uit en doordat we zoveel samen waren, laat dat nu een enorme leegte achter, en dat voelt ontzettend kl#te..
Soms denk ik wel eens dat ik niet tot een relatie in staat ben, ik vind het de eerste tijd meestal wel hardstikke gezellig, maar op een gegeven moment heb ik gewoon genoeg van iemand en wil ik af en toe ook van mn eigen dingetjes genieten, als ik die eigen tijd te lang wegschuif, kan ik na een poosje heeel vervelend worden..
Mn ex was iemand die er altijd was (hij zat in de wao) en altijd in was voor gezellig samen eten en dingetjes doen, het is nu uit en doordat we zoveel samen waren, laat dat nu een enorme leegte achter, en dat voelt ontzettend kl#te..
woensdag 14 november 2007 om 12:27
Ohh, snap je helemaal!
Ben 30 jaar. Heb het ook goed voor elkaar, leuke baan. Zie er goed uit ("jij?,nog alleen???")Gezellig huisje, veel vrienden. Maar merk dat de berichtjes om me heen dat mensen gaan trouwen, in verwachting zijn, mij opbreken. Wéér de kraamkadootjes kopen, eerste schopjes-verhalen, echo's en kinderkamerverhalen aanhoren. Kraamvisite, kindje kijken, alleen naar huis moeten.
Begrijp me niet verkeerd hoor; ik gun het die mensen uit de grond van mijn hart! Maar het gaat door merg en been, ik wil dat ook maar blijf achter bij de start-lijn.... Zo voelt het. En mensen hebben geen idee dat jij ook een kinderwens hebt, ondanks dat je single bent.
Maargoed, je hebt ermee te dealen, en ik probeer elke dag te denken dat ook mij dat is gegund. Positief blijven en veel leuke dingen doen!
Hoe gaat het nou met jou, Suuske? Wat heb je veel berichtjes gekregen he. Voel je je er een beetje door gesteund? Wens je veel sterkte en probeer elke dag te denken dat het ook voor jou is weggelegd!!
Ben 30 jaar. Heb het ook goed voor elkaar, leuke baan. Zie er goed uit ("jij?,nog alleen???")Gezellig huisje, veel vrienden. Maar merk dat de berichtjes om me heen dat mensen gaan trouwen, in verwachting zijn, mij opbreken. Wéér de kraamkadootjes kopen, eerste schopjes-verhalen, echo's en kinderkamerverhalen aanhoren. Kraamvisite, kindje kijken, alleen naar huis moeten.
Begrijp me niet verkeerd hoor; ik gun het die mensen uit de grond van mijn hart! Maar het gaat door merg en been, ik wil dat ook maar blijf achter bij de start-lijn.... Zo voelt het. En mensen hebben geen idee dat jij ook een kinderwens hebt, ondanks dat je single bent.
Maargoed, je hebt ermee te dealen, en ik probeer elke dag te denken dat ook mij dat is gegund. Positief blijven en veel leuke dingen doen!
Hoe gaat het nou met jou, Suuske? Wat heb je veel berichtjes gekregen he. Voel je je er een beetje door gesteund? Wens je veel sterkte en probeer elke dag te denken dat het ook voor jou is weggelegd!!
zaterdag 17 november 2007 om 14:46
De berichtjes hebben me zeker gesterkt zonnetje ! En ik probeer ook echt te denken dat ooit op een dag....maar soms wil ik weleens weten, wanneer die dag dan is. Want hij laat wel erg lang op zich wachten.
Maar aan de andere kant is mijn " gezeur " niks vergeleken dat met welke ellende sommige mensen mee moeten maken. Heb het laatst van erg dichtbij meegemaakt en dan denk ik weleens waar maak ik me in hemelsnaam druk om.
Maar aan de andere kant is mijn " gezeur " niks vergeleken dat met welke ellende sommige mensen mee moeten maken. Heb het laatst van erg dichtbij meegemaakt en dan denk ik weleens waar maak ik me in hemelsnaam druk om.
zaterdag 17 november 2007 om 16:26
Hey Suuske!
Bedankt voor je berichtje.
Ik blijf je topic volgen hoor. Kan ook wel wat steun gebruiken.
Over een paar weken moet ik een dag het ziekenhuis in. Niks ernstigs, maar wel weer vervelend natuurlijk. Dan mis ik zo erg die vriend die met me mee had gegaan en over een paar weken meegaat. Natuurlijk heb ik genoeg vrienden en mijn ouders, maar toch. Gisteravond werd ik gek van verveling en mezelf en voelde me zoooo alleen en verdrietig. Ben mijn bed in gegaan, lang geleden dat ik me zo voelde.
Dus Suus, ik roep het wel zo hard dat je elke dag moet denken dat het ook jou is gegund, maar heb ook mindere dagen.
Vanavond lekker naar "Alles is liefde" met mijn beste vriendinnetje dus zo probeer ik dat rotgevoel weer om te zetten naar iets leuks en positiefs!
En wat je zegt; er zijn ergere dingen hoor! We moeten kijken naar wat we wél hebben.![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif)
Bedankt voor je berichtje.
Ik blijf je topic volgen hoor. Kan ook wel wat steun gebruiken.
Over een paar weken moet ik een dag het ziekenhuis in. Niks ernstigs, maar wel weer vervelend natuurlijk. Dan mis ik zo erg die vriend die met me mee had gegaan en over een paar weken meegaat. Natuurlijk heb ik genoeg vrienden en mijn ouders, maar toch. Gisteravond werd ik gek van verveling en mezelf en voelde me zoooo alleen en verdrietig. Ben mijn bed in gegaan, lang geleden dat ik me zo voelde.
Dus Suus, ik roep het wel zo hard dat je elke dag moet denken dat het ook jou is gegund, maar heb ook mindere dagen.
Vanavond lekker naar "Alles is liefde" met mijn beste vriendinnetje dus zo probeer ik dat rotgevoel weer om te zetten naar iets leuks en positiefs!
En wat je zegt; er zijn ergere dingen hoor! We moeten kijken naar wat we wél hebben.
zaterdag 17 november 2007 om 17:39
zondag 18 november 2007 om 12:20
Héél herkenbaar dit. Ik heb het in mijn eentje allemaal prima voor elkaar, maar ik mis gewoon dat maatje die er is op bijvoorbeeld zondagochtend als ik (om onverklaarbare redenen!) ineens zin krijg om te gaan hardlopen en geen zin heb om alleen te gaan... Ik heb nog steeds de stiekeme hoop dat het vast nog wel eens goedkomt...
Maar waar ik dus echt even niet goed van wordt is die reclame van All You Need is Love. Heeft iemand die gezien? Aan het einde van dat kei-zoete filmpje zegt Robert ten Brink: 'want niemand hoort alleen te zijn met kerst'. Nou, dat vind ik ook. Maar wat doen ze dan? Mensen die elkaar tóch al gevonden hebben, bij elkaar stoppen... Doe dán iets aan al die mensen die nog geen idee hebben waar hun lief woont, denk ik dan he. Of ben ik nou zo raar? Ja, dat ook, anders was ik natuurlijk al lang aan de vent
Zo, heel fijn om dat nou eens te spuien!
Maar waar ik dus echt even niet goed van wordt is die reclame van All You Need is Love. Heeft iemand die gezien? Aan het einde van dat kei-zoete filmpje zegt Robert ten Brink: 'want niemand hoort alleen te zijn met kerst'. Nou, dat vind ik ook. Maar wat doen ze dan? Mensen die elkaar tóch al gevonden hebben, bij elkaar stoppen... Doe dán iets aan al die mensen die nog geen idee hebben waar hun lief woont, denk ik dan he. Of ben ik nou zo raar? Ja, dat ook, anders was ik natuurlijk al lang aan de vent
Zo, heel fijn om dat nou eens te spuien!
zondag 18 november 2007 om 12:29
haha Tientje, grappig idee maar niet haalbaar;-)
Maar erg herkenbaar jullie verhalen, nou voel ik me dit weekend wel extra zielig omdat ik ziek ben maar word zo moe van elke keer alleen naar feestjes moeten, alleen thuis komen, me altijd moeten verdedigen dat ik single ben want mensen begrijpen het niet (nee ik ook niet lol) maar doen voorkomen alsof ik het prima vind zo maar inwendig voel ik me vaak verdrietig. En nee een relatie is niet zaligmakend maar ik zou nu wel weer (na jaar of 3 single geweest te zijn) leuk vinden. Heb nu al zoveel teleurstellingen meegemaakt dat ik me afvraag of het er ooit nog wel in zit, probeer het patroon te ontdekken waarom het altijd zo loopt maar nog niet kunnen ontdekken. Dus in the meantime mezelf maar weer de zoveelste schop onder m'n kont geven en weer doorgaan
Maar erg herkenbaar jullie verhalen, nou voel ik me dit weekend wel extra zielig omdat ik ziek ben maar word zo moe van elke keer alleen naar feestjes moeten, alleen thuis komen, me altijd moeten verdedigen dat ik single ben want mensen begrijpen het niet (nee ik ook niet lol) maar doen voorkomen alsof ik het prima vind zo maar inwendig voel ik me vaak verdrietig. En nee een relatie is niet zaligmakend maar ik zou nu wel weer (na jaar of 3 single geweest te zijn) leuk vinden. Heb nu al zoveel teleurstellingen meegemaakt dat ik me afvraag of het er ooit nog wel in zit, probeer het patroon te ontdekken waarom het altijd zo loopt maar nog niet kunnen ontdekken. Dus in the meantime mezelf maar weer de zoveelste schop onder m'n kont geven en weer doorgaan
zondag 18 november 2007 om 15:00
Ik ben single, al een paar jaar nu. Ik heb ook alles goed voor elkaar: veel vrienden, een goede baan en hoef nooit alleen te zijn. Echter, hoe geweldig ik het single leven altijd heb gevonden, hoe somber ik er nu van kan worden.
De laatste dagen kan ik aan niks anders denken dan mijn ex, met wie ik een tijd heb samengewoond. Steeds bedenk ik me of ik het verpest heb, of wij niet toch echt bij elkaar horen. Want tot op de dag van vandaag (en juist vandaag!) mis ik hem nog altijd.. Hij heeft een nieuwe relatie, woont samen e.d. en ik vraag me zo sterk af hoe het met hem gaat. Contact wilt hij niet met me, dus dat houdt dan al snel op.
Weet je wat het aller ergste is? Ik geloof niet meer dat ik iemand ontmoet waar ik een leuke relatie mee kan hebben. Ik zie dat totaal niet meer gebeuren. Dat maakt me verdrietig.
De laatste dagen kan ik aan niks anders denken dan mijn ex, met wie ik een tijd heb samengewoond. Steeds bedenk ik me of ik het verpest heb, of wij niet toch echt bij elkaar horen. Want tot op de dag van vandaag (en juist vandaag!) mis ik hem nog altijd.. Hij heeft een nieuwe relatie, woont samen e.d. en ik vraag me zo sterk af hoe het met hem gaat. Contact wilt hij niet met me, dus dat houdt dan al snel op.
Weet je wat het aller ergste is? Ik geloof niet meer dat ik iemand ontmoet waar ik een leuke relatie mee kan hebben. Ik zie dat totaal niet meer gebeuren. Dat maakt me verdrietig.
zondag 18 november 2007 om 16:35
lynn, ik heb dat gevoel ook met een ex gehad maar dan denk ik weer aan de andere kant en dan heb ik zoiets van het is wel goed zo.
Maar ik begrijp je gevoel van dat je er niet meer in gelooft, ik heb dat ook, elke keer als in in een periode zit dat ik zoiets heb van het is wel goed zoals het nu is dan komt er weer iemand in m'n leven die niet het beste met me voorheeft, en nu ben ik er eigenlijk wel klaar mee. Bitter wil ik niet zijn op m'n 34e maar is soms moeilijk
Maar ik begrijp je gevoel van dat je er niet meer in gelooft, ik heb dat ook, elke keer als in in een periode zit dat ik zoiets heb van het is wel goed zoals het nu is dan komt er weer iemand in m'n leven die niet het beste met me voorheeft, en nu ben ik er eigenlijk wel klaar mee. Bitter wil ik niet zijn op m'n 34e maar is soms moeilijk
zondag 18 november 2007 om 19:34
Weet je wat het aller ergste is? Ik geloof niet meer dat ik iemand ontmoet waar ik een leuke relatie mee kan hebben. Ik zie dat totaal niet meer gebeuren. Dat maakt me verdrietig.
Lynn, ik herken dat gevoel zo erg, ik geloof daar ook echt niet meer in. Het loopt elke keer uit op een teleurstelling dat ik waarschijnlijk ook iets uitstraal naar mannen, waardoor ze nu niet eens meer naar me toe komen. Nu kom ik op het moment eigenlijk ook geen mannen meer tegen en al helemaal geen mannen die vrijgezel zijn. Plus het feit dat ik een oude liefde van vroeger nog steeds niet kan loslaten. Heb een tijdje contact met hem gehad en opeens pats boem, hoor ik helemaal niks meer van hem. Moet opzich al genoeg zeggen natuurlijk, maar ik blijf met vragen rondlopen waar alleen hij een antwoord op heeft. En zolang ik die antwoorden niet heb, kan ik hem op een of andere manier niet uit mijn hoofd zetten. het hoofdstuk niet afsluiten zeg maar. Het lijkt wel dat zolang dat niet gebeurt is ik niet aan een nieuw hoofdstuk kan beginnen en nieuwe mannen toelaat.
Maar toch ondanks dat ik soms erg verdrietig ben en het gevoel heb dat ik overschiet, blijft er ergens een stemmetje in mij zeggen: ook met jou komt het goed.
Daar hou ik me dan maar aan vast en hoe cliche ook, als je er niet mee bezig bent zul je zien dat het op je pad komt.
Lynn, ik herken dat gevoel zo erg, ik geloof daar ook echt niet meer in. Het loopt elke keer uit op een teleurstelling dat ik waarschijnlijk ook iets uitstraal naar mannen, waardoor ze nu niet eens meer naar me toe komen. Nu kom ik op het moment eigenlijk ook geen mannen meer tegen en al helemaal geen mannen die vrijgezel zijn. Plus het feit dat ik een oude liefde van vroeger nog steeds niet kan loslaten. Heb een tijdje contact met hem gehad en opeens pats boem, hoor ik helemaal niks meer van hem. Moet opzich al genoeg zeggen natuurlijk, maar ik blijf met vragen rondlopen waar alleen hij een antwoord op heeft. En zolang ik die antwoorden niet heb, kan ik hem op een of andere manier niet uit mijn hoofd zetten. het hoofdstuk niet afsluiten zeg maar. Het lijkt wel dat zolang dat niet gebeurt is ik niet aan een nieuw hoofdstuk kan beginnen en nieuwe mannen toelaat.
Maar toch ondanks dat ik soms erg verdrietig ben en het gevoel heb dat ik overschiet, blijft er ergens een stemmetje in mij zeggen: ook met jou komt het goed.
Daar hou ik me dan maar aan vast en hoe cliche ook, als je er niet mee bezig bent zul je zien dat het op je pad komt.
maandag 19 november 2007 om 00:21
Hi,
Ik heb niet alles gelezen, maar er komt ineens een zin van Acda en de Munnik in me op (vertaald van John Lennon, als ik het goed heb): "Het leven is wat je gebeurt terwijl je andere plannen maakt!"
Ik voel me ook soms heel erg alleen, ben bang dat ik straks alleen overblijf en ik nooit die leuke man tegenkom. Maar ook hier de standaardtekst: ik heb een leuk leven, leuke baan, leuke vrienden enz enz.
Laatst stelde een collega voor om eens samen met de partners te gaan eten. Nou, dan voel ik me echt heel erg een buitenstaander. Ik denk dat single-zijn ook nog helemaal niet geaccepteerd is in de samenleving.
Sterkte!
Ik heb niet alles gelezen, maar er komt ineens een zin van Acda en de Munnik in me op (vertaald van John Lennon, als ik het goed heb): "Het leven is wat je gebeurt terwijl je andere plannen maakt!"
Ik voel me ook soms heel erg alleen, ben bang dat ik straks alleen overblijf en ik nooit die leuke man tegenkom. Maar ook hier de standaardtekst: ik heb een leuk leven, leuke baan, leuke vrienden enz enz.
Laatst stelde een collega voor om eens samen met de partners te gaan eten. Nou, dan voel ik me echt heel erg een buitenstaander. Ik denk dat single-zijn ook nog helemaal niet geaccepteerd is in de samenleving.
Sterkte!
