Relaties
alle pijlers
Ik wil trouwen.....hij niet...
donderdag 12 juli 2007 om 12:09
Ik ben erg gelukkig met mijn vriend en hij met mij. We wonen al even samen en alles gaat heel goed.
Vroeger zei ik altijd dat ik niet hoefte te trouwen, tegenwoordig kan je nml ook alles regelen zonder dat....dus waarom trouwen..
Nu met hem is dat veranderd, ik wil een gezin met hem en oud met hem worden....hij wil dat ook met mij.
Voor mij maakt trouwen het nu af, ik wil graag voor iedereen en voor de wet voor hem kiezen....het voelt als iets heel moois wat ik zo graag zou willen doen met hem.
Hij vind trouwen niet nodig, Het kost geld zegt hij en nu zonder trouwen kiest hij ook voor de 100 % voor mij, dat jawoord maakt dat niet anders is zijn strekking.
Tja, daar moet je dan maar bij neerleggen he?
Is dit herkenbaar? Of misschien juist andersom?Ik merk dat het me toch wel bezig houd..
Vroeger zei ik altijd dat ik niet hoefte te trouwen, tegenwoordig kan je nml ook alles regelen zonder dat....dus waarom trouwen..
Nu met hem is dat veranderd, ik wil een gezin met hem en oud met hem worden....hij wil dat ook met mij.
Voor mij maakt trouwen het nu af, ik wil graag voor iedereen en voor de wet voor hem kiezen....het voelt als iets heel moois wat ik zo graag zou willen doen met hem.
Hij vind trouwen niet nodig, Het kost geld zegt hij en nu zonder trouwen kiest hij ook voor de 100 % voor mij, dat jawoord maakt dat niet anders is zijn strekking.
Tja, daar moet je dan maar bij neerleggen he?
Is dit herkenbaar? Of misschien juist andersom?Ik merk dat het me toch wel bezig houd..
donderdag 12 juli 2007 om 12:15
donderdag 12 juli 2007 om 12:21
Hoi Zon,
Ik zit met hetzelfde "probleem". Ik zou ook graag willen trouwen, mijn vriend niet.
Mijn relatie is zo waardevol dat het papiertje ook niks toe zou voegen, maar als ik heel eerlijk ben lijkt het me heerlijk om de hele dag in zo'n jurk te paraderen en het middelpunt van alle aandacht te zijn.
Maar ja, voor trouwen moet je nog altijd met z'n tweetjes zijn, toch?
Ik zit met hetzelfde "probleem". Ik zou ook graag willen trouwen, mijn vriend niet.
Mijn relatie is zo waardevol dat het papiertje ook niks toe zou voegen, maar als ik heel eerlijk ben lijkt het me heerlijk om de hele dag in zo'n jurk te paraderen en het middelpunt van alle aandacht te zijn.
Maar ja, voor trouwen moet je nog altijd met z'n tweetjes zijn, toch?
donderdag 12 juli 2007 om 12:23
Jammer dat jullie hierover van mening verschillen. Ik begrijp jou, maar hem ook. Trouwen maakt geen verschil voor je relatie, maar het is wel heel fijn om voor iedereen te zeggen dat je met elkaar verder wil.
Kun je hierover praten met hem? Uitleggen waarom je wil trouwen? Misschien begrijpt hij je dan? Of misschien begrijp jij zijn standpunt dan?
Kun je hierover praten met hem? Uitleggen waarom je wil trouwen? Misschien begrijpt hij je dan? Of misschien begrijp jij zijn standpunt dan?
donderdag 12 juli 2007 om 12:33
Ik ben t er helemaal mee eens dat ik me er bij neer moet leggen als hij niet wil, je moet t immers allebei willen...
Ik heb er gisteravond uitgebreid met hem over gehad, hem ook proberen uit te leggen waarom ik het wil. En dat ik nu ook heel gelukkig met hem ben maar dat voor mijn gevoel trouwen het helemaal af maakt, dat je dan echt voor elkaar kiest,. Maar idd ik begrijp hem ook, onze relatie is nu heel goed en zon papiertje maakt dat niet beter...
Lijkt me alleen zo mooi.....
Ik heb er gisteravond uitgebreid met hem over gehad, hem ook proberen uit te leggen waarom ik het wil. En dat ik nu ook heel gelukkig met hem ben maar dat voor mijn gevoel trouwen het helemaal af maakt, dat je dan echt voor elkaar kiest,. Maar idd ik begrijp hem ook, onze relatie is nu heel goed en zon papiertje maakt dat niet beter...
Lijkt me alleen zo mooi.....
donderdag 12 juli 2007 om 12:45
Haha...misschien wel ja.....het officieel ja zeggen en op papier man en vrouw zijn. Het feest is leuk maar dat vind ik niet het belangrijkste.
Overig moeten we nog wel samenlevingscontract en testament regelen nog steeds.....misschien moeten ik daar maar vooor gaan nu.
En verder heeeeeeeeeel gelukkig met hem blijven....
Overig moeten we nog wel samenlevingscontract en testament regelen nog steeds.....misschien moeten ik daar maar vooor gaan nu.
En verder heeeeeeeeeel gelukkig met hem blijven....
donderdag 12 juli 2007 om 12:46
Je kunt toch ook een ander soort feestje geven? Als je aan iedereen wilt laten weten dat je voor hem kiest, dat jullie de rest van je leven bij elkaar willen blijven, dan kun je ook vieren dat je je geregistreerd partnerschap hebt getekend. Geef een borrel bij jullie thuis met daarna een buffet ofzo. Het is niet helemaal zoals je bedoelt wat een trouwdag is, maar het komt er wel dichtbij. Een soort compromis?
Ik begin me trouwens meteen af te vragen wat mijn vriend wil... We zijn nog niet echt lang samen, dus trouwen is nog niet ter sprake gekomen. Maar ik hoop toch wel dat hij het wil. Maar inderdaad weer met de verkeerde motieven: de jurk en het middelpunt...
Ik begin me trouwens meteen af te vragen wat mijn vriend wil... We zijn nog niet echt lang samen, dus trouwen is nog niet ter sprake gekomen. Maar ik hoop toch wel dat hij het wil. Maar inderdaad weer met de verkeerde motieven: de jurk en het middelpunt...
donderdag 12 juli 2007 om 12:55
donderdag 12 juli 2007 om 13:25
Mijn buren zijn getrouwd omdat 1 van hen dat graag wilde. Van de ander hoefde dat niet zo, zag er geen toegevoegde waarde in. Maar omdat de één er wel waarde in zag, heeft de ander gezegd dat als het zoveel betekende voor partner, er natuurlijk getrouwd zou worden!
Kijk, dat zijn nog eens compromissen sluiten in een relatie. En ze zijn dolgelukkig met elkaar.
Als één van de partijen niet wil trouwen omdat er geen meerwaarde in zit voor diegene, waarom dan niet trouwen voor diegene die het echt als iets compleets ziet??
Ik vind mijn buren het topvoorbeeld van hoe het ook kan!
Kijk, dat zijn nog eens compromissen sluiten in een relatie. En ze zijn dolgelukkig met elkaar.
Als één van de partijen niet wil trouwen omdat er geen meerwaarde in zit voor diegene, waarom dan niet trouwen voor diegene die het echt als iets compleets ziet??
Ik vind mijn buren het topvoorbeeld van hoe het ook kan!
donderdag 12 juli 2007 om 13:41
Hi,
Ik heb hetzelfde gehad. We hebben er altijd rustig over gesproken.Ik heb hem uitgelegd hoe belangrijk het voor mij is, en hij heeft uitgelegd waarom het voor hem iets is wat echt tegen al zijn gevoel ingaat. Wel wil hij heel oud met mij worden en dat blijkt ook uit alles. Voor mij gaat trouwen niet om het papiertje of om de jurk. En echt voor elkaar kiezen, dat doen we elke dag, zo voelt het. Na jaren nog steeds erg verliefd. Maar we willen graag proberen kinderen te krijgen. Ik zou het heel raar vinden als ik anders zou heten dan mijn kinderen. Dus het compromis is nu: we trouwen niet, maar de kinderen krijgen mijn naam. Het is wel echt een compromis, geen win-win, voor beiden voelt het als iets inleveren.
We zijn hier nu een tijdje uit en het heeft de relatie niet veranderd. Wat wel moeilijk blijft is om op de vele huwelijken die we bijwonen te moeten uitleggen waarom we "jullie zijn zo'n leuk stel", niet trouwen. Ik zeg dan vaak dat we er voor hebben gekozen dat niet te doen, en maak een grapje over "verliefd-verloofd-getrouwd dan maar liever verliefd blijven." Maar dan is het soms moeilijk overtuigend te zeggen dat het "onze" beslissing is.
Veel sterkte, en praat over wat het voor je betekent. helpt dat niet, dan maar niet trouwen. Ik zou niet willen dat hij met mij trouwt omdat ik het wil, maar dat is persoonlijk.
Ik heb hetzelfde gehad. We hebben er altijd rustig over gesproken.Ik heb hem uitgelegd hoe belangrijk het voor mij is, en hij heeft uitgelegd waarom het voor hem iets is wat echt tegen al zijn gevoel ingaat. Wel wil hij heel oud met mij worden en dat blijkt ook uit alles. Voor mij gaat trouwen niet om het papiertje of om de jurk. En echt voor elkaar kiezen, dat doen we elke dag, zo voelt het. Na jaren nog steeds erg verliefd. Maar we willen graag proberen kinderen te krijgen. Ik zou het heel raar vinden als ik anders zou heten dan mijn kinderen. Dus het compromis is nu: we trouwen niet, maar de kinderen krijgen mijn naam. Het is wel echt een compromis, geen win-win, voor beiden voelt het als iets inleveren.
We zijn hier nu een tijdje uit en het heeft de relatie niet veranderd. Wat wel moeilijk blijft is om op de vele huwelijken die we bijwonen te moeten uitleggen waarom we "jullie zijn zo'n leuk stel", niet trouwen. Ik zeg dan vaak dat we er voor hebben gekozen dat niet te doen, en maak een grapje over "verliefd-verloofd-getrouwd dan maar liever verliefd blijven." Maar dan is het soms moeilijk overtuigend te zeggen dat het "onze" beslissing is.
Veel sterkte, en praat over wat het voor je betekent. helpt dat niet, dan maar niet trouwen. Ik zou niet willen dat hij met mij trouwt omdat ik het wil, maar dat is persoonlijk.
donderdag 12 juli 2007 om 14:55
Als we dus wel zouden trouwen hadden we "allemaal" zijn naam gekregen. Dat was mijn punt om wel te trouwen. Een soort van nieuwe tak aan de stamboom. Ik weet dat veel vrouwen hun eigen naam houden, omdat ze eraan gehecht zijn. Maar ik vind het heel romantisch om zijn naam te krijgen, zijn vrouw te zijn. Oude romanticus. Kom ook uit een gezin waarvan de ouders bijna 40 jaar gelukkig getrouwd zijn. Ik heb een heel zelfstandig leven, dat verlies ik niet door een nieuwe naam.
donderdag 12 juli 2007 om 15:15
Ik begrijp je gevoel wel Zon.
Toen vriend en ik gingen samenwonen, hadden we het nooit over trouwen gehad. Niet lang daarna kwam het ter sprake. Beide hadden we het idee: "misschien, ooit...".
Mijn vriend bleek er wel al mee rond te lopen en heeft me niet eens zo lang daarna gevraagd (was een maand of 3 later). Ik begon er ook wat over na te denken, zonder dat we het van elkaar wisten. Beiden hadden we toch wel het idee dat trouwen een soort bevestiging was van onze keuze voor elkaar. En zo voelt het uiteindelijk ook. Voor ons voegt het qua gevoelswaarde wel degelijk iets toe aan onze relatie.
We hebben de trouwerij bescheiden gehouden, maar wel uniek van ons gemaakt (zijn in het buitenland getrouwd, met zijn tweetjes, zonder gedoe). Bij thuiskomst familie en vrienden getracteerd op een etentje.
Het zal echt een afweging moeten zijn, wat willen jullie. En waarom wil je inderdaad trouwen? Het feest kun je hebben zonder de hele ceremonie. Of je kunt zelfs gratis trouwen, zonder poespas. Helaas moet je dan wel beide willen. Ik hoop dat jullie eruit komen.
Toen vriend en ik gingen samenwonen, hadden we het nooit over trouwen gehad. Niet lang daarna kwam het ter sprake. Beide hadden we het idee: "misschien, ooit...".
Mijn vriend bleek er wel al mee rond te lopen en heeft me niet eens zo lang daarna gevraagd (was een maand of 3 later). Ik begon er ook wat over na te denken, zonder dat we het van elkaar wisten. Beiden hadden we toch wel het idee dat trouwen een soort bevestiging was van onze keuze voor elkaar. En zo voelt het uiteindelijk ook. Voor ons voegt het qua gevoelswaarde wel degelijk iets toe aan onze relatie.
We hebben de trouwerij bescheiden gehouden, maar wel uniek van ons gemaakt (zijn in het buitenland getrouwd, met zijn tweetjes, zonder gedoe). Bij thuiskomst familie en vrienden getracteerd op een etentje.
Het zal echt een afweging moeten zijn, wat willen jullie. En waarom wil je inderdaad trouwen? Het feest kun je hebben zonder de hele ceremonie. Of je kunt zelfs gratis trouwen, zonder poespas. Helaas moet je dan wel beide willen. Ik hoop dat jullie eruit komen.
donderdag 12 juli 2007 om 15:17
Hier precies hetzelfde! Zoontje heeft daarom mijn naam, al vinden een aantal mensen het wel raar. Maar vriend is een beetje uit bijgeloof tegen het huwelijk (juist omdat ie bij me wil blijven wil ie niet trouwen haha, maar ja komt door dingen die ie heeft meegemaakt) en dit hebben we dus maar als compromis gedaan. Voor er kinderen waren wilde ik eigenlijk wel graag trouwen maar dit zal er dus gewoon niet van komen. We hebben testamenten, samenlevingscontract, ouderlijk gezag voor hem enz geregeld. En we gaan wel een groot feest geven als we bijvoorbeeld tien jaar bij elkaar zijn
donderdag 12 juli 2007 om 15:35
haha, wat ontzettend grappig. Dat van dat bijgeloof klinkt bekend, en aan zijn kant van de familie is het ook een zooitje. Wel eens gehoord dat het een goede combi is, 1 uit een gelukkig huwelijk en 1 uit een gescheiden gezin. onzin natuurlijk.
Wij gaan verder ook alles regelen voor de "eventuele" kinderen voor een lange gezamenlijke toekomst, met ouderlijk gezag etc. En mijn vriend vind het ook verdrietig dat de kinderen anders zouden gaan heten, maar geen goede reden genoeg om te trouwen. En gelijk heeft ie.
Ondertussen wordt er om ons heen druk getrouwd, misschien worden we nog eens hip
Wij gaan verder ook alles regelen voor de "eventuele" kinderen voor een lange gezamenlijke toekomst, met ouderlijk gezag etc. En mijn vriend vind het ook verdrietig dat de kinderen anders zouden gaan heten, maar geen goede reden genoeg om te trouwen. En gelijk heeft ie.
Ondertussen wordt er om ons heen druk getrouwd, misschien worden we nog eens hip
