Ik wil trouwen.....hij niet...

12-07-2007 12:09 37 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben erg gelukkig met mijn vriend en hij met mij. We wonen al even samen en alles gaat heel goed.



Vroeger zei ik altijd dat ik niet hoefte te trouwen, tegenwoordig kan je nml ook alles regelen zonder dat....dus waarom trouwen..



Nu met hem is dat veranderd, ik wil een gezin met hem en oud met hem worden....hij wil dat ook met mij.

Voor mij maakt trouwen het nu af, ik wil graag voor iedereen en voor de wet voor hem kiezen....het voelt als iets heel moois wat ik zo graag zou willen doen met hem.



Hij vind trouwen niet nodig, Het kost geld zegt hij en nu zonder trouwen kiest hij ook voor de 100 % voor mij, dat jawoord maakt dat niet anders is zijn strekking.



Tja, daar moet je dan maar bij neerleggen he?

Is dit herkenbaar? Of misschien juist andersom?Ik merk dat het me toch wel bezig houd..
Alle reacties Link kopieren


quote: zeilster reageerde



Ik weet dat veel vrouwen hun eigen naam houden, omdat ze eraan gehecht zijn. Maar ik vind het heel romantisch om zijn naam te krijgen, zijn vrouw te zijn.



Het toppunt van romantiek is dan wel dat je aanstaande ook jouw achternaam aanneemt, vind je niet? Zodat hij ook echt "jouw man" is?





Nou ja, je moet toch een naam kiezen :) En voor veel dingen gebruik je toch wel je eigen naam. Wat dat betreft had ik het ook wel lekker ouderwets romantisch gedaan en allemaal zijn naam. Maar ik ben dan ook wel weer zo dat ik dus wel dezelfde naam als kind wilde dus dat is dan wel iets waar ik aan vastgehouden heb (wat dus minder vaak voorkomt), dat dan weer wel.
Nou Zon, natuurlijk heb je al voor hem gekozen door een relatie met hem te hebben, maar het is gewoon een extra benadrukking van je liefde om te trouwen. Ik begrijp je gevoelens goed. Ik ga zelf over een half jaar trouwen, iets wat ik nooit had gedacht om te doen. Maar sinds we dat hebben besloten is er toch iets veranderd in onze relatie, we zijn sterker en dichter bij elkaar gekomen, ook al hadden we al een zeer goede relatie van te voren.



Overigens ben ik van plan om mijn eigen naam te houden. Ik woon niet in Nederland, maar in een Spaanstalig land en hier is het de gewoonte dat de vrouw haar eigen naam aanhoudt met daarbij `van' (in het Spaans `de') en de achternaam van de man, bijvoorbeeld Jansen van Pietersen. Nou, ik dacht het niet, dat klinkt helemaal zo alsof ik zijn eigendom ben. En als ik in Nederland zou wonen, zou ik denk ik ook mijn eigen naam aanhouden.
Alle reacties Link kopieren
Vorig jaar heeft mijn vriend me ten huwelijk gevraagd en ik was zeer verbaasd want hij wilde eigenlijk niet! Maar hij wist dat ik graag wilde trouwen en wilde zo'n hele dag wel voor mij doen.. Klinkt allemaal heel aardig maar het voelt dan toch niet alsof je het samen doet snap je? We hebben nu SAMEN besloten op Curacao te gaan trouwen, en dit voelt een stuk beter omdat we het allebei willen! Dus probeer je vriend niet voor je karretje te spannen, ik denk dat je hier altijd spijt van krijgt. Wellicht is hij allang bezig ( geestelijk ) met dit hele verhaal maar wil hij jou nog niet blijmaken met een dode mus. Mannen moeten altijd wat langer processen haha! Succes!
Alle reacties Link kopieren
Hai zon,



Mijn vriend zag ook geen meerwaarde in een huwelijk, alleen....ik wilde erg graag. Hij vond dat als ik het zo graag wilde, wie was hij dan om dat tegen te houden...

Nu heeft ie me officieel met ring e.d. gevraagd en komt het ervan.

Ik begrijp dat je je vriend nooit kan dwingen, maar als hij ziet dat jij het zo graag wilt, kan hij toch ook wat water bij de wijn doen.

Enne.....ZO duur hoeft het toch niet, je kunt ook op een goedkopere dag trouwen, casual kleding en een klein feestje... Zo kom je hem ook tegemoet.

Succes!



Anna
Alle reacties Link kopieren
Hi Zon 27,



Ik heb geen ervaring met trouwen ...

Wat ik wel weer deze week van een goede vriend hoorde is dat zijn vriend NIET wilde trouwen en dat zijn vriendin maar door bleef drammen. Hij voelde zich er niet goed bij, hoewel hij wel blij met haar was.

Uiteindelijk was vorige week de ceremonie eerst in de kerk en toen er werd overgegaan tot de officiele inzegening heeft hij de huwelijksvoltrekking stopgezet. Groot drama natuurlijk, bruid die instort, familie over de rooie.

Dat krijg je van forceren.

Ik hoop voor je dat je dat kan laten. Ik las ooit een stukje van een man die zei " als je dingen forceert, zal het resultaat nooit natuurlijk zijn".

Ik ben het met hem eens.

Dus op je vraag... ´dan moet ik het maar laten he?´. Denk ik `JA´.

Tel je zegeningen.

groeten, half dertiger.
Alle reacties Link kopieren
Al weer een aantal jaren terug: Ik wilde graag trouwen en mijn vriend niet. We hebben er toen over gesproken en ik heb daarbij verteld dat ik graag wilde trouwen en dat ik daar niet te lang mee wilde wachten (was toen 28 en wilde bijv niet tot mijn 35ste wachten). Daarbij heb ik wel duidelijk gemaakt dat ik voor hem gekozen had en als hij niet wilde trouwen ik zeker met hem verder wilde. Ik wilde zeker weten dat hij ook wilde trouwen en het niet deed omdat ik zo nodig wilde.



Niet lang daarna heeft hij mij ten huwelijk gevraagd en inmiddels zijn we al weer bijna 5 jaar getrouwd en 2 kinderen rijker.



Wat ik wel heel prettig vind is dat we allemaal dezelfde achternaam hebben, Ik vind de naam erg lelijk, maar dat neem ik op de koop toe.
Alle reacties Link kopieren
Trouwen kost geld, zegt je vriend, maar hij wil wel een feestje geven? Dat kost toch ook gewoon geld?
Alle reacties Link kopieren
Dat was bij mij ook wel duidelijk. Ik wilde erg graag trouwen, maar als mijn vriend echt niet had gewild, was ik heus niet weggegaan.

Gepusht of gezeurt heb ik nooit, alleen wel aangegeven dat ik het wel erg leuk en mooi zou vinden

En grappige is nu, dat hij druk bezig is met voorbereidingen, dingen regelen etc.
Alle reacties Link kopieren


Ik ben erg gelukkig met mijn vriend en hij met mij. We wonen al even samen en alles gaat heel goed.



Vroeger zei ik altijd dat ik niet hoefte te trouwen, tegenwoordig kan je nml ook alles regelen zonder dat....dus waarom trouwen..



Nu met hem is dat veranderd, ik wil een gezin met hem en oud met hem worden....hij wil dat ook met mij.

Voor mij maakt trouwen het nu af, ik wil graag voor iedereen en voor de wet voor hem kiezen....het voelt als iets heel moois wat ik zo graag zou willen doen met hem.



Hij vind trouwen niet nodig, Het kost geld zegt hij en nu zonder trouwen kiest hij ook voor de 100 % voor mij, dat jawoord maakt dat niet anders is zijn strekking.



Tja, daar moet je dan maar bij neerleggen he?

Is dit herkenbaar? Of misschien juist andersom?Ik merk dat het me toch wel bezig houd..
Ik begrijp dat je graag wilt trouwen, het is ook leuk om een mooi feest te geven en een keer heel mooi voor de dag te komen als het stralende middelpunt. Zoek naar mogelijkheden om deze dag te organiseren dat het niet zo in de papieren loopt. Ga hier eens mee aan de slag, en kijk op welke dingen je zou kunnen bezuinigen om het een aanvaardbaar bedrag te maken voor je vriend. Je kunt een hoop zelf doen, het bruidsboeket maken, de corsages, de foto's kunnen door vrienden worden gemaakt, je kunt vriendinnen vragen mee te denken over het organiseren van een feest bij je thuis, misschien dat een cateraar uitkomst biedt. De bruidskleding kan geleend, gehuurd of tweedehands aangeschaft, niemand die het ziet. Vrouwen meestal houden meer van zo'n feestje dan de meeste mannen, maar als mannen door hebben dat hun vrouw heel happy wordt van zo'n feestje, gaan ze meestal wel overstag.
Alle reacties Link kopieren
Thanks voor alle reacties weer.



Ik heb het allemaal even laten bezinken en besloten om er even niet te veel meer met mijn vriend over te hebben. Idd zoals iemand al zei wordt de druk dan te groot voor hem en als ik iets niet wil is hem forseren iets te doen waar hij niet achterstaat. En misschien is hij er nog helemaal niet aan toe om hier over na te denken?!



Ik lees wel dat sommige uiteindelijk toch nog gevraagd zijn na een tijdje ondanks dat vriendlief eerst het niet zag zitten. Dat geeft me een klein beetje hoop. Ik heb hem hopelijk nu duidelijk kunnen maken waarom ik graag met hem wil trouwens ( voor we aan kinderen beginnen)maar dat ik ook nu voor 100% voor hem kies en van hem hou.



Ik geef hem nu maar ff rust en heb het er even niet meer over.

Echter we hebben nu ook nog geen samenlevingscontract en testament. Dat zal wel verstandig zijn maar kost ook geld. Lijkt mij zo zonde als je dan toch gaat trouwen een jaar later bv.

Moet ik dat nu ook nog maar even laten rusten, hij denk ondertussen misschien toch ook na over het hele gebeuren??
Alle reacties Link kopieren
ff geleden maar we hebben weer goed gepraat.



Hij had er toch over nagedacht.....en hij heeft nu beseft en me ok gezegd dat hij nu gewoon nog niet aan trouwen toe is....maar hij sluit het niet helemaal meer uit...



Er is dus hoop, ik moet dus gewoon nog geduld hebben , in toekomst gaan we misschien toch wel trouwen. En voorlopig zijn we erg gelukkig zo...
Alle reacties Link kopieren
Dat is ook wel het allerbelangrijkste, gelukkig zijn. En tuurlijk ben je dat ook wel zonder dat papiertje.

Laat het idd gewoon even bezinken en wie weet komt het er toch nog wel eens van!



Succes!!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven