Relaties
alle pijlers
Ik zie geen oplossing..ben zo stom geweest.
zondag 23 juli 2023 om 21:13
Ik ben niet nieuw hier op het forum maar voor dit topic toch maar even een nieuwe gebruikersnaam aangemaakt. Ik schaam me voor de situatie en niemand weet er van af.
Ik ben al 10+ jaar samen met partner, twee geweldige kinderen in basisschoolleeftijd. Partner is niet in Nederland geboren, maar heeft hier wel lange tijd gewoond en in Nederland hebben we elkaar ook ontmoet en zijn onze kinderen geboren. Een aantal jaar terug zijn we verhuisd naar het thuisland van partner. We hebben hier een heerlijk leven. Kinderen doen het goed op school, veel fijne sociale contacten. Partner werkt in familiebedrijf en wil dit op korte termijn overnemen. Ik werk niet, ik zorg voor de kinderen, mantelzorg in schoonfamilie en help regelmatig ook mee in het bedrijf. In Nederland had ik een mooie carriere, maar dat heb ik dus opgezegd op hier te wonen. Het is met mijn werkervaring heel moeilijk om in dit land een goede baan te vinden waarmee ik een redelijke boterham kan verdienen.
Sinds we hier wonen is partner veranderd. Hij is druk met het bedrijf en vaak gestresst. Voor de kinderen is hij de liefste vader en hij brengt ook veel tijd met ze door. Naar mij toe is hij vaak kil. Hij raakt me nooit meer aan, alleen als hij seks wil. Geen knuffels, geen aanrakingen helemaal niets. Als reden geeft hij aan hier geen behoefte aan te hebben en zegt gewoon niet zo te zijn. Maar dat is niet zo, want de eerste jaren was hij wel attent en fysiek. Ook mentaal is hij kil. Hij corrigeert me de hele dag door en vertelt me vaak wat ik niet goed heb gedaan. Alles moet op zijn manier. Dit heeft hij altijd wel al gehad, maar het werd altijd gecompenseerd door genoeg leuke dingen. Dat is nu niet meer het geval. Ik denk niet dat hij een ander heeft. Zijn gedrag is nu al een aantal jaar zo.
We hebben vaak gesprekken gevoerd. Ontelbare keren heb ik dit ter sprake gebracht en benoemd wat ik voel en altijd krijg ik dezelfde reactie. Eerst ontkenning en "jamaarjij" en vervolgens een mini toegeving en "ik ga er aan werken". Maar dat gebeurt gewoon echt niet. Zoals ik zei hebben we een heel mooi leven hier en ik heb er altijd van gedroomd om in het buitenland te wonen. Mijn kinderen zijn ook echt gelukkig en daarom heb ik mij de afgelopen jaren geprobeerd aan te passen. Ik probeer het niet erg te vinden dat er geen liefde is tussen ons, probeer te vluchten in andere dingen maar om de zoveel tijd steekt het "Ik wil dit niet meer" gevoel weer op. Ik ben eigenlijk niet eens heel ongelukkig maar ik denk wel vaak ik verdien beter dan dit.
Iedere dag denk ik dat ik bij hem weg wil. Maar ik zit vast. Ik kan om verschillende redenen niet in zijn land blijven wonen (visum, kan mezelf niet onderhouden, niet getrouwd dus geen alimentatie) en hij wil niet meer in Nederland wonen. Ik eigenlijk ook niet, maar daar kan ik mezelf ten minste wel onderhouden. Maar ik kan niet zomaar mijn koffers pakken en vertrekken, want we hebben nog twee kinderen. En die kan ik nooit niet achterlaten bij hem, dan lijd ik nog liever twintig jaar in stilte door.
Natuurlijk heb ik met hem ook al besproken welke mogelijkheden we hebben om uit elkaar te gaan. Hij zegt dan heel simpel: ik ga niet terug naar Nederland. Als je je kinderen wil zien moet je hier blijven en een baan zoeken. Terwijl hij ook weet dat het vrijwel onmogelijk is voor mij om hier zelfvoorzienend te zijn. Hij erkent onze problemen maar vindt het schijnbaar niet nodig om uit elkaar te gaan.
Ik hoop eigenlijk op tips van jullie. Is er misschien iets wat ik over het hoofd zie? Ik wil geen vechtscheiding en ik wil dat we allebei onze kinderen blijven zien. HIj is een hele goede vader en de kinderen zijn zo dol op hem. Wat kan ik het beste doen?
Ik ben al 10+ jaar samen met partner, twee geweldige kinderen in basisschoolleeftijd. Partner is niet in Nederland geboren, maar heeft hier wel lange tijd gewoond en in Nederland hebben we elkaar ook ontmoet en zijn onze kinderen geboren. Een aantal jaar terug zijn we verhuisd naar het thuisland van partner. We hebben hier een heerlijk leven. Kinderen doen het goed op school, veel fijne sociale contacten. Partner werkt in familiebedrijf en wil dit op korte termijn overnemen. Ik werk niet, ik zorg voor de kinderen, mantelzorg in schoonfamilie en help regelmatig ook mee in het bedrijf. In Nederland had ik een mooie carriere, maar dat heb ik dus opgezegd op hier te wonen. Het is met mijn werkervaring heel moeilijk om in dit land een goede baan te vinden waarmee ik een redelijke boterham kan verdienen.
Sinds we hier wonen is partner veranderd. Hij is druk met het bedrijf en vaak gestresst. Voor de kinderen is hij de liefste vader en hij brengt ook veel tijd met ze door. Naar mij toe is hij vaak kil. Hij raakt me nooit meer aan, alleen als hij seks wil. Geen knuffels, geen aanrakingen helemaal niets. Als reden geeft hij aan hier geen behoefte aan te hebben en zegt gewoon niet zo te zijn. Maar dat is niet zo, want de eerste jaren was hij wel attent en fysiek. Ook mentaal is hij kil. Hij corrigeert me de hele dag door en vertelt me vaak wat ik niet goed heb gedaan. Alles moet op zijn manier. Dit heeft hij altijd wel al gehad, maar het werd altijd gecompenseerd door genoeg leuke dingen. Dat is nu niet meer het geval. Ik denk niet dat hij een ander heeft. Zijn gedrag is nu al een aantal jaar zo.
We hebben vaak gesprekken gevoerd. Ontelbare keren heb ik dit ter sprake gebracht en benoemd wat ik voel en altijd krijg ik dezelfde reactie. Eerst ontkenning en "jamaarjij" en vervolgens een mini toegeving en "ik ga er aan werken". Maar dat gebeurt gewoon echt niet. Zoals ik zei hebben we een heel mooi leven hier en ik heb er altijd van gedroomd om in het buitenland te wonen. Mijn kinderen zijn ook echt gelukkig en daarom heb ik mij de afgelopen jaren geprobeerd aan te passen. Ik probeer het niet erg te vinden dat er geen liefde is tussen ons, probeer te vluchten in andere dingen maar om de zoveel tijd steekt het "Ik wil dit niet meer" gevoel weer op. Ik ben eigenlijk niet eens heel ongelukkig maar ik denk wel vaak ik verdien beter dan dit.
Iedere dag denk ik dat ik bij hem weg wil. Maar ik zit vast. Ik kan om verschillende redenen niet in zijn land blijven wonen (visum, kan mezelf niet onderhouden, niet getrouwd dus geen alimentatie) en hij wil niet meer in Nederland wonen. Ik eigenlijk ook niet, maar daar kan ik mezelf ten minste wel onderhouden. Maar ik kan niet zomaar mijn koffers pakken en vertrekken, want we hebben nog twee kinderen. En die kan ik nooit niet achterlaten bij hem, dan lijd ik nog liever twintig jaar in stilte door.
Natuurlijk heb ik met hem ook al besproken welke mogelijkheden we hebben om uit elkaar te gaan. Hij zegt dan heel simpel: ik ga niet terug naar Nederland. Als je je kinderen wil zien moet je hier blijven en een baan zoeken. Terwijl hij ook weet dat het vrijwel onmogelijk is voor mij om hier zelfvoorzienend te zijn. Hij erkent onze problemen maar vindt het schijnbaar niet nodig om uit elkaar te gaan.
Ik hoop eigenlijk op tips van jullie. Is er misschien iets wat ik over het hoofd zie? Ik wil geen vechtscheiding en ik wil dat we allebei onze kinderen blijven zien. HIj is een hele goede vader en de kinderen zijn zo dol op hem. Wat kan ik het beste doen?
maandag 24 juli 2023 om 09:50
Een mini-versie van not without my daughter.
Je zegt dat als hij zegt geen behoefte te hebben aan knuffels en zo niet te zijn, dat niet waar is, want in het begin deed hij dat wel. Je zegt ook dat hij altijd al was zoals nu maar het werd gecompenseerd door andere dingen.
Doe je ogen eens open. Wat je in het begin had was een man die jou probeerde te krijgen en daar moeite voor deed. Maar je zag toen al wat je nu ervaart. Alleen sloot je je ogen, voorzag niet hoe ver het zou gaan. En nog steeds suggereer je dat dit niet de echte, rauwe versie is van wie hij ten diepste is.
De tip is simpel: open je ogen en maak een simpele keuze. Met je kinderen als de donder naar Nederland en voor jezelf gaan zorgen OF accepteren dat dit je leven is verder
Je zegt dat als hij zegt geen behoefte te hebben aan knuffels en zo niet te zijn, dat niet waar is, want in het begin deed hij dat wel. Je zegt ook dat hij altijd al was zoals nu maar het werd gecompenseerd door andere dingen.
Doe je ogen eens open. Wat je in het begin had was een man die jou probeerde te krijgen en daar moeite voor deed. Maar je zag toen al wat je nu ervaart. Alleen sloot je je ogen, voorzag niet hoe ver het zou gaan. En nog steeds suggereer je dat dit niet de echte, rauwe versie is van wie hij ten diepste is.
De tip is simpel: open je ogen en maak een simpele keuze. Met je kinderen als de donder naar Nederland en voor jezelf gaan zorgen OF accepteren dat dit je leven is verder
maandag 24 juli 2023 om 09:58
Hoezo 'met je kinderen'.Oude_Man_2 schreef: ↑24-07-2023 09:50Een mini-versie van not without my daughter.
Je zegt dat als hij zegt geen behoefte te hebben aan knuffels en zo niet te zijn, dat niet waar is, want in het begin deed hij dat wel. Je zegt ook dat hij altijd al was zoals nu maar het werd gecompenseerd door andere dingen.
Doe je ogen eens open. Wat je in het begin had was een man die jou probeerde te krijgen en daar moeite voor deed. Maar je zag toen al wat je nu ervaart. Alleen sloot je je ogen, voorzag niet hoe ver het zou gaan. En nog steeds suggereer je dat dit niet de echte, rauwe versie is van wie hij ten diepste is.
De tip is simpel: open je ogen en maak een simpele keuze. Met je kinderen als de donder naar Nederland en voor jezelf gaan zorgen OF accepteren dat dit je leven is verder
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
maandag 24 juli 2023 om 10:01
Maar hoezo kan je nooit een baan krijgen daar?
Ga een cursus volgen naar het soort werk dat ze daar wel hebben en doe maar minder aan het mantelzorgen van zijn familie en in dat bedrijf werken waar je blijkbaar geen loon krijgt om daar meer tijd voor te hebben.
Ik zeg niet dat je per se daar moet wonen en dat werk dan moet doen daar, maar vergroot je mogelijkheden om onafhankelijk te zijn.
Kijk ook of er expat meetings zijn daar. Dan kan je je netwerk vergroten en dan hoor je nog eens wat over allerlei dingen (banen, rechten en plichten ed).
Is het een land dat eerlijk is ten opzichte van vrouwen wanneer het aankomt op rechten ed?
Ga een cursus volgen naar het soort werk dat ze daar wel hebben en doe maar minder aan het mantelzorgen van zijn familie en in dat bedrijf werken waar je blijkbaar geen loon krijgt om daar meer tijd voor te hebben.
Ik zeg niet dat je per se daar moet wonen en dat werk dan moet doen daar, maar vergroot je mogelijkheden om onafhankelijk te zijn.
Kijk ook of er expat meetings zijn daar. Dan kan je je netwerk vergroten en dan hoor je nog eens wat over allerlei dingen (banen, rechten en plichten ed).
Is het een land dat eerlijk is ten opzichte van vrouwen wanneer het aankomt op rechten ed?
bijdeleest wijzigde dit bericht op 24-07-2023 10:06
39.48% gewijzigd
maandag 24 juli 2023 om 10:10
Tuurlijk krijg je niet zomaar kinderen de grens over zonder toestemming van de andere ouder. Dat is ontvoering namelijk. Beetje bijzonder dat dat wordt gesteld..
Ik zou als de donder bezig gaan met een plan voor de toekomst. Wat heb je nodig om te kunnen werken? Taal cursus? Inhoudelijke opleiding? En focus je daarop. Familie en bedrijf redden zich vast zonder jou. Dan ben je over een paar jaar klaar om uit te vliegen!
Ik zou als de donder bezig gaan met een plan voor de toekomst. Wat heb je nodig om te kunnen werken? Taal cursus? Inhoudelijke opleiding? En focus je daarop. Familie en bedrijf redden zich vast zonder jou. Dan ben je over een paar jaar klaar om uit te vliegen!
maandag 24 juli 2023 om 10:20
Wat is de belangrijkste hindernis om betaald werk te gaan doen in het land waar je nu woont?
Is dat bijvoorbeeld een visum, de taal, verbod van man/familie, het niveau van de baan, de arbeidsmarkt ter plaatse?
Want als je onbetaald in het familiebedrijf kan werken, dan kan je datzelfde werk toch ook elders doen maar dan wél betaald?
Hetzelfde geldt voor mantelzorg.
Is dat bijvoorbeeld een visum, de taal, verbod van man/familie, het niveau van de baan, de arbeidsmarkt ter plaatse?
Want als je onbetaald in het familiebedrijf kan werken, dan kan je datzelfde werk toch ook elders doen maar dan wél betaald?
Hetzelfde geldt voor mantelzorg.
maandag 24 juli 2023 om 10:20
'Ik kan om verschillende redenen niet in zijn land blijven wonen (visum, kan mezelf niet onderhouden, niet getrouwd dus geen alimentatie) en hij wil niet meer in Nederland wonen. Ik eigenlijk ook niet, maar daar kan ik mezelf ten minste wel onderhouden. Maar ik kan niet zomaar mijn koffers pakken en vertrekken, want je hebben nog twee kinderen. En die kan ik nooit niet achterlaten bij hem, dan lijd ik nog liever twintig jaar in stilte door.'
Maar dan moet je toch sowieso weer terug? Of begrijp ik het verkeerd?
Maar dan moet je toch sowieso weer terug? Of begrijp ik het verkeerd?
maandag 24 juli 2023 om 10:26
Ik zou toch eens beginnen met financieel zelfstandig worden en daarna verder kijken. Want zonder de kinderen naar NL lijkt me geen optie.
Je kan niet werken vanwege te visum? Maar wat voor visum is dat dan, als jullie niet getrouwd zijn? Of heb je je visum wel als "partner van"? Kun je met je huidige visum wel werken?
Je kan niet werken vanwege te visum? Maar wat voor visum is dat dan, als jullie niet getrouwd zijn? Of heb je je visum wel als "partner van"? Kun je met je huidige visum wel werken?
maandag 24 juli 2023 om 10:30
Dit is wel een hele lastige situatie.
Je kinderen zomaar meenemen naar Nederland is uiteraard niet mogelijk aangezien dat onder ontvoering valt. Heel bijzonder dat daar hiertoe wordt opgeroepen. Het wetsartikel van opruiing, artikel 131 Wetboek van Strafrecht, is vrij ruim geformuleerd. Als een verdachte iemand in het openbaar (zowel mondeling, per afbeelding of per geschrift) tot een strafbaar feit o opruit, kan dit een onder opruiing vallen.
Ik zou in ieder geval uit gaan zoeken hoe je aan een goed/redelijk betaalbare baan kan komen. Uitzoeken hoe je aan werkvisum kan komen en dan in de tussentijd een opleiding ofzo gaan volgen. Ik lees niet dat je het land niks vindt, dus wellicht is het dan een optie om uit elkaar te gaan en toch te blijven.
Je kinderen zomaar meenemen naar Nederland is uiteraard niet mogelijk aangezien dat onder ontvoering valt. Heel bijzonder dat daar hiertoe wordt opgeroepen. Het wetsartikel van opruiing, artikel 131 Wetboek van Strafrecht, is vrij ruim geformuleerd. Als een verdachte iemand in het openbaar (zowel mondeling, per afbeelding of per geschrift) tot een strafbaar feit o opruit, kan dit een onder opruiing vallen.
Ik zou in ieder geval uit gaan zoeken hoe je aan een goed/redelijk betaalbare baan kan komen. Uitzoeken hoe je aan werkvisum kan komen en dan in de tussentijd een opleiding ofzo gaan volgen. Ik lees niet dat je het land niks vindt, dus wellicht is het dan een optie om uit elkaar te gaan en toch te blijven.
maandag 24 juli 2023 om 10:31
Wat een nare situatie TO. Je man weet dat je vast zit dus hij hoeft zich niets aan jou gelegen te laten liggen, en doet dat dan ook niet.
Zonder te weten waar je precies zit lijkt me je arbeidsmarktomstandigheden verbeteren de beste route, al ben je daar op korte termijn niet mee geholpen. Daar heb je sowieso wat aan zolang je daar blijft, of je nu uit elkaar gaat of niet.
Zonder te weten waar je precies zit lijkt me je arbeidsmarktomstandigheden verbeteren de beste route, al ben je daar op korte termijn niet mee geholpen. Daar heb je sowieso wat aan zolang je daar blijft, of je nu uit elkaar gaat of niet.
maandag 24 juli 2023 om 10:44
Daar denk ik ook aan. En niet overal is er werk voor 'ongeschoolde '(als je in dat land ongeschoold bent zonder werkervaring) met een salaris waarvan je kunt leven.Hoerabanaan schreef: ↑24-07-2023 10:04We weten niet in welk land to woont, maar kan me ook zo maar voorstellen dat ze de kinderen niet eens mee over de grens krijgt.
Ik heb een kennis die in zo'n situatie zat. Man die 12 uur per dag werkte, en daarbij nog eisen had aan de plek van de school van de kinderen (ver) en activiteiten van kinderen, een huis met land en veel dieren en bijgebouwen, eigen verbouwde groentes etc.
Dus kennis kon per dag drie uur rijden om kinderen van hot naar her te rijden, huis onderhouden, halve boerin uithangen.
En na een paar jaar vond hij het heel gek dat ze geen carrière had, zo niet sexy, zo'n vrouw zonder ambitie.
Yep, ze zitten daar echt te wachten op een vrouw die tussendoor af en toe een uurtje tijd had om te werken zonder werkervaring, en dan krijg je per uur natuurlijk ook de hoofdprijs, not.
Eigen onderneming, wilde hij wel sponsoren.
Kun je achterin de rij aansluiten met je zelfbedrukte shirts of kussens of je kinderfeestjes organiseer activiteit net als alle andere dames uit de buurt.
Het is echt niet zo makkelijk.
maandag 24 juli 2023 om 10:51
Wij kunnen hier weinig concreet advies geven, los van wat hierboven is genoemd. Als je echt naar Nederland terug wil met je kinderen dan zou ik je dringend adviseren om juridisch advies in te schakelen. Ze zomaar meenemen kan echt niet, dat is ontvoering. Maar wellicht zijn er wel mogelijkheden die juridisch gezien wel kunnen. Hangt denk ik ook sterk af van wel/niet gezag enzo. Dit is geen situatie die een forum voor je kan oplossen. Ik wens je veel sterkte, want het lijkt me echt super lastig.
maandag 24 juli 2023 om 10:56
Als je in Nederland "een mooie carrière" had, dan zijn er toch bepaalde dingen die je kunt? Ik neem aan dat je na al die jaren samen en in dat land de taal zelf ook spreekt?
Ik zou het idee van naar Nederland terug gaan loslaten, maar juist daar een consult bij een plaatselijke advocaat doen om te bepalen wat daar je rechten en je plichten en je opties zijn en dan als de donder je visum / naturalisatie gaan regelen en een baan zoeken.
Ik zou het idee van naar Nederland terug gaan loslaten, maar juist daar een consult bij een plaatselijke advocaat doen om te bepalen wat daar je rechten en je plichten en je opties zijn en dan als de donder je visum / naturalisatie gaan regelen en een baan zoeken.
Am Yisrael Chai!
maandag 24 juli 2023 om 11:43
Dit en dus stoppen met dat steeds mantelzorgen van zijn familie en zonder loon in dat bedrijf meehelpen.fashionvictim schreef: ↑24-07-2023 10:56Als je in Nederland "een mooie carrière" had, dan zijn er toch bepaalde dingen die je kunt? Ik neem aan dat je na al die jaren samen en in dat land de taal zelf ook spreekt?
Ik zou het idee van naar Nederland terug gaan loslaten, maar juist daar een consult bij een plaatselijke advocaat doen om te bepalen wat daar je rechten en je plichten en je opties zijn en dan als de donder je visum / naturalisatie gaan regelen en een baan zoeken.
maandag 24 juli 2023 om 11:47
Niemand wil terug naar Nederland. Dus je hebt twee mogelijkheden ofwel je relatie weer bevredigend krijgen ofwel zorgen voor een situatie waarin je zelf in dit land kunt blijven (dus visum + baan).
De laatste route lijkt me het verstandigst. Die brengt namelijk ook meer gelijkwaardigheid en die heb je ook nodig om je relatie fijner te krijgen.
Spreek je de taal al vloeiend?
Kun je je diploma's laten wegen zodat je in ieder geval een bepaald niveau van opleiding kunt overleggen bij een sollicitatie?
Ken je alle routes voor jou naar een status die je de mogelijkheid geeft om in ieder geval in juridisch opzicht in het land te kunnen blijven?
De laatste route lijkt me het verstandigst. Die brengt namelijk ook meer gelijkwaardigheid en die heb je ook nodig om je relatie fijner te krijgen.
Spreek je de taal al vloeiend?
Kun je je diploma's laten wegen zodat je in ieder geval een bepaald niveau van opleiding kunt overleggen bij een sollicitatie?
Ken je alle routes voor jou naar een status die je de mogelijkheid geeft om in ieder geval in juridisch opzicht in het land te kunnen blijven?
maandag 24 juli 2023 om 11:50
Dat vraag ik me ook af, en sowieso: natuurlijk kan zij niet zonder meer haar kinderen meenemen naar Nederland, maar het lijkt me evenmin vanzelfsprekend dat ze zonder meer aan hem worden toegewezen. Het is niet dat ze daar geboren zijn, de kinderen hebben een deel van hun leven in Nederland gewoond en ze wonen nu pas met het gezin in dat andere land. Ik vind het nogal wat dat je dan kennelijk automatisch het nakijken hebt als moeder. Lijkt mij een reden om nooit met je gezin in een ander land te gaan wonen.Honingbij_ schreef: ↑24-07-2023 10:36Je kinderen zijn in Nederland geboren.
Heeft je partner gezag? Hebben jullie dat vast laten leggen na de geboorte?
Dus niet alleen erkenning, maar ook gezag?
Als het klopt dat er geen kans is dat je met de kinderen naar Nederland kan, zou ik inderdaad alles op alles zetten om daar een baan te vinden en een verbljjfsvergunning te krijgen, en een leven op te bouwen los van hem.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 24 juli 2023 om 12:13
Ee is op Facebook een groep wereldvrouwen. Daar zijn Nederlandstalige vrouwen uit echt de hele wereld. En zij hebben samen heel veel kennis, van hoe je in een land wel een werkvisum kan krijgen, welke advocaat er goed is etc. Misschien kun je daar om advies vragen, de kans dat er vrouwen zijn die ook in jouw land wonen of hebben gewoond is heel groot en er zitten zeker vrouwen die ervaring hebben met een situatie zoals deze..
Sterkte!
Sterkte!
maandag 24 juli 2023 om 14:59
Susan schreef: ↑24-07-2023 11:50Dat vraag ik me ook af, en sowieso: natuurlijk kan zij niet zonder meer haar kinderen meenemen naar Nederland, maar het lijkt me evenmin vanzelfsprekend dat ze zonder meer aan hem worden toegewezen. Het is niet dat ze daar geboren zijn, de kinderen hebben een deel van hun leven in Nederland gewoond en ze wonen nu pas met het gezin in dat andere land. Ik vind het nogal wat dat je dan kennelijk automatisch het nakijken hebt als moeder. Lijkt mij een reden om nooit met je gezin in een ander land te gaan wonen.
Als het klopt dat er geen kans is dat je met de kinderen naar Nederland kan, zou ik inderdaad alles op alles zetten om daar een baan te vinden en een verbljjfsvergunning te krijgen, en een leven op te bouwen los van hem.
Tja, voor het verhuizen van je kinderen heb je nou eenmaal de toestemming van de andere ouder nodig. Heel logisch. Dat zijn inderdaad dingen waar je van tevoren over moet nadenken als je met ze emigreert.
Nou wilde TO sowieso eigenlijk liever nooit meer naar NL dus wat dat betreft is het geen belemmering. Wat wel een belemmering is is dat ze niet heeft zekergesteld dat ze in het huidige land kan wonen en werken apart van haar vriend.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
