Ineens ben ik het zat

klimaatdrammer vrijdag 27 december 2024 om 17:40

Ik weet het zelf even niet meer, dus hoop op reactie waardoor het wellicht voor mezelf helderder wordt.

Ben ruim 39 jaar samen met mijn man (57), volwassen kinderen die nog thuis wonen. MIjn man is een type ruwe bolster blanke pit. Hij drinkt niet, houdt niet van voetbal, werkt hard voor zijn gezin en toch nu na al die jaren ga ik me steeds meer irriteren. Hij is zo anders dan ik, hij is introvert, niet sociaal en ik ben helemaal het tegenovergestelde. Op een of andere manier hebben we altijd een soort balans weten te vinden en te houden maar die lijkt wel weg nu.

Afgelopen weekend barstte de bom, eerst maakt hij in het verkeer ruzie met een man die hem geen voorrang verleende (en dan ook echt uitstappen met alles erbij), later bij een autodealer vroeg verkoper aan hem; goedemiddag, kan ik u helpen, wat zoekt u ? nou een keuken zegt ie dan en beent weg omdat hij dit soort verkopers irritant vindt en gaat in de auto zitten. Kan wel door de grond zakken op die momenten.

We hebben er over gesproken toen we thuis kwamen want ik was echt heel boos en hij snapte mijn reactie totaal niet. Hij is altijd zo geweest en nu ineens ga ik moeilijk/boos doen. Waar het vandaan kwam weet ik niet maar ik heb al mijn frustraties op dat moment eruit gegooid, dat hij niet sociaal is, dat ik me soms eenzaam voel, ik alles moet regelen (huishouden, kinderen, administratie, boodschappen) dat ik me meer voel als zijn huishoudster dan zijn partner. Ik trek al jaren de kar in mijn eentje voor mijn gevoel, we hebben 2 kinderen met een stempel waar hij niet mee om kon gaan, dus heb echt tropenjaren gehad.
Man gaf aan dat hij is zoals hij is, geen prater en dat hij dat niet kan veranderen. Hij heeft geen behoefte aan contact met andere mensen (we hebben een handjevol vrienden).
We hebben bijna nooit ruzie verder, hebben dezelfde humor en houden van dezelfde dingen, maar ergens zijn we elkaar kwijt geraakt. We leven eigenlijk al jaren als broer en zus zie ik nu. Misschien omdat ik al die jaren nooit voor mezelf opgekomen ben is het lang goed gegaan.

Sinds dat gesprek ben ik eens goed gaan nadenken wat ik zou willen en ik kom steeds meer tot het besef dat ik mezelf ergens ben kwijtgeraakt en dat ik deze situatie niet meer wil. Ik wil wel contact met andere mensen, ik wil wel vaker afspreken met onze vrienden of meer vrienden.

Waarom na al die jaren komen al mijn frustraties ineens naar boven. Heb het gevoel dat er iets in mijn geknakt is. Ik ben normaal heel rustig, nuchter en laat me niet snel gek maken dus herken mezelf nu totaal niet

Wollstonecraft vrijdag 27 december 2024 om 17:43

Zou je in de overgang kunnen zitten? Daar kun je emotioneler van worden. Of gewoon minder kunnen hebben, korter lontje.

Of er is simpelweg een grens bereikt, dat kan natuurlijk ook.

essychan vrijdag 27 december 2024 om 17:46

Waarom spreek je niet met vrienden af zonder je man? Mijn vriend is introvert, ik ambivert. Ik heb mijn eigen vrienden en contacten waar ik mee afspreek. En vind het daarna heerlijk om rustig thuis te komen. Ik zou gek worden van een extraverte partner die altijd van alles samen zou willen ondernemen.

Dus misschien kan je hem weer beter accepteren als je je eigen leven wat meer oppakt apart van hem? Alles hoeft toch niet als stelletje?

NomenNesci0 vrijdag 27 december 2024 om 17:46

Ergens klopt je verhaallijn niet. Waarmee ik niet twijfel aan je verhaal, maar je spreekt jezelf een beetje tegen. Je begint te vertellen met hoe fijne man het eigenlijk is, want type ruwe bolster blanke pit zijn vaker de vriendelijke reuzen. En hij werkt zo hard voor zijn gezin.

Om daarna te vertellen over jezelf, dat je er vooral alleen voor hebt gestaan, je alles moest regelen en je meer de huishoudster voelde.
Maar dan lees ik toch niet zo'n aardige man die zo hard voor zijn gezin knokt.

Dus wees eens eerlijk? Is het nu wel of niet een leuke man? BTW, elke eikel of trut heeft ook leuke eigenschappen. Net als elke lieverd ook minder leuke kanten heeft.
Vertel vooral eens wat je écht hebt gemist. Waar heeft hij je in je hemd laten staan? Soms gaan bij vrouwen ineens de ogen open na jaaaaren of misschien moet je iets bij jezelf onderzoeken?

nomennesci0 wijzigde dit bericht op 27-12-2024 18:00

6.39% gewijzigd

lin20 vrijdag 27 december 2024 om 17:48

Hij werkt hard voor zijn gezin en jij hebt er jaren alleen voor gestaan. Dat gaat natuurlijk niet samen. Wat is er waar?

klimaatdrammer vrijdag 27 december 2024 om 17:49

Wollstonecraft schreef: ↑
27-12-2024 17:43
Zou je in de overgang kunnen zitten? Daar kun je emotioneler van worden. Of gewoon minder kunnen hebben, korter lontje.

Of er is simpelweg een grens bereikt, dat kan natuurlijk ook.

Mijn laatste menstruatie is al 10 jaar geleden, dus dat lijkt me niet toch ?
De laatste jaren heb ik wel een korter lontje, veel minder geduld dan vroeger of kan dat een gevolg zijn van de menopauze ?

Johanna67 vrijdag 27 december 2024 om 17:57

Ik snap dit verhaal niet helemaal
Je man is een blanke pit, maar maakt ruzie met een automobilist en is vervelend in een autozaak.
Je man werkt hard, maar je staat overal alleen voor.
Je weet al heel lang dat hij introvert is, maar nu irriteert het je. Wat is er veranderd?
Iets in je leven is denk ik anders waardoor je er nu niet meer mee om kan gaan.

lin20 vrijdag 27 december 2024 om 17:59

'kinderen waar hij niet mee om kon gaan', vind ik wel apart.
Je wil je eigen kind toch begrijpen en ondersteunen?

Bbubbels vrijdag 27 december 2024 om 17:59

Je kan toch gewoon vrienden zien zonder man? Ik snap niet dat dat op zichzelf een probleem moet opleveren. De situatie in de autozaak en in het verkeer zou ik ook vervelend vinden. Maar is dat nieuw? En hoe verhoudt dat zich tot dat hij zo’n lieve rustige man is?

klimaatdrammer vrijdag 27 december 2024 om 18:05

NomenNesci0 schreef: ↑
27-12-2024 17:46
Ergens klopt je verhaallijn niet. Waarmee ik niet twijfel aan je verhaal, maar je spreekt jezelf een beetje tegen. Je begint te vertellen met hoe fijne man het eigenlijk is, want type ruwe bolster blanke pit zijn vaker de vriendelijke reuzen. En hij werkt zo hard voor zijn gezin.

Om daarna te vertellen over jezelf, dat je er vooral alleen voor hebt gestaan, je alles moest regelen en je meer de huishoudster voelde.
Maar dan lees ik toch niet zo'n aardige man die zo hard voor zijn gezin knokt.

Dus wees eens eerlijk? Is het nu wel of niet een leuke man? BTW, elke eikel of trut heeft ook leuke eigenschappen. Vertel vooral eens wat je écht hebt gemist. Waar heeft hij je in je hemd laten staan? Soms gaan bij vrouwen ineens de ogen open na jaaaaren.

dit zijn vragen waar ik wat mee kan ! Ik krijg het zelf niet duidelijk dus en heel blij met je reactie.

Ik merk dat ik hem beschrijf zoals anderen hem zien. Hij werkt hard, is heel handig met klussen, staat altijd voor anderen klaar

Als ik nadenk komt in mij op
- na 1 dag ziek zijn (en hij voor ons gezin zorgt) moet ik maar weer normaal doen
- hij verdiept zich niet in het leven van de kinderen, weet de namen van hun vrienden niet, niet wanneer ze moeten werken of naar school moeten.
- nam nooit vrij om mee te gaan naar de gesprekken op school of instelling waar ze onder behandeling waren
- heeft me nog nooit verrast met een leuk uitstapje / vakantie (laat mij alles uitzoeken/bepalen)
- al hij boos is kan hij dagenlang zwijgen
- is snel geïrriteerd als het lastig wordt
- doet niks in huis tenzij ik het vraag

Oei confronterend

lin20 vrijdag 27 december 2024 om 18:08

De Silent Treatment (dagenlang zwijgen) is echt niet oké.
Praat met hem. Zeg wat jullie relatie en jullie dynamiek voor een effect heeft op jou.

klimaatdrammer vrijdag 27 december 2024 om 18:14

Bbubbels schreef: ↑
27-12-2024 17:59
Je kan toch gewoon vrienden zien zonder man? Ik snap niet dat dat op zichzelf een probleem moet opleveren. De situatie in de autozaak en in het verkeer zou ik ook vervelend vinden. Maar is dat nieuw? En hoe verhoudt dat zich tot dat hij zo’n lieve rustige man is?

Dat doe ik ook zeker wel, afspreken met vriendinnen, maar buiten de deur. Ik hou van gezelligheid om me heen, hij vindt dat minder en is graag op zichzelf dus er komen hier weinig mensen. Hij gaat gerust naar bed als er visite is. Zon hork dus.

De situaties zijn niet nieuw, heeft hij altijd al gehad van die uitbarstingen als hij voelt dat hem onrecht wordt aangedaan of hij dingen irritant vindt. Voor de rest is het een rustige man, gebeurt gelukkig ook niet wekelijks, maar ik merk dat het mij steeds meer gaat irriteren als het gebeurt. Dan denk ik hou je gemak man en gedraag je, als ik dit uitspreek wordt hij boos op mij (niet fysiek maar dan zegt hij dingen als dat ik me er niet mee moet bemoeien, dat ik me aanstel en vervolgens zegt hij dagen niks)

Anoniem_677a6b2c79b65 vrijdag 27 december 2024 om 18:16

klimaatdrammer schreef: ↑
27-12-2024 18:05
dit zijn vragen waar ik wat mee kan ! Ik krijg het zelf niet duidelijk dus en heel blij met je reactie.

Ik merk dat ik hem beschrijf zoals anderen hem zien. Hij werkt hard, is heel handig met klussen, staat altijd voor anderen klaar

Als ik nadenk komt in mij op
- na 1 dag ziek zijn (en hij voor ons gezin zorgt) moet ik maar weer normaal doen
- hij verdiept zich niet in het leven van de kinderen, weet de namen van hun vrienden niet, niet wanneer ze moeten werken of naar school moeten.
- nam nooit vrij om mee te gaan naar de gesprekken op school of instelling waar ze onder behandeling waren
- heeft me nog nooit verrast met een leuk uitstapje / vakantie (laat mij alles uitzoeken/bepalen)
- al hij boos is kan hij dagenlang zwijgen
- is snel geïrriteerd als het lastig wordt
- doet niks in huis tenzij ik het vraag

Oei confronterend

Gewoon geen leuke man dus. Ik denk niet dat hij zichzelf nog kan transformeren tot een leuke man. Scheiden is ook een optie.

klimaatdrammer vrijdag 27 december 2024 om 18:20

Johanna67 schreef: ↑
27-12-2024 17:57
Ik snap dit verhaal niet helemaal
Je man is een blanke pit, maar maakt ruzie met een automobilist en is vervelend in een autozaak.
Je man werkt hard, maar je staat overal alleen voor.
Je weet al heel lang dat hij introvert is, maar nu irriteert het je. Wat is er veranderd?
Iets in je leven is denk ik anders waardoor je er nu niet meer mee om kan gaan.

Precies dat ! Daar probeer ik achter te komen.
iets in mij maakt dat ik het niet meer wil/kan.
Alsof ik altijd op mijn tenen heb gelopen en dat lukt niet meer of ik wil dat niet meer.

Hoe geef ik daar invulling aan ? Kies ik voor een leven zonder hem, of juist niet en ga ik energie steken in uitvinden hoe het anders kan/moet.
Bedoel 38 jaar gooi je niet zo maar weg en we hebben ook echt onze leuke momenten. Tis geen alcoholist of iemand die fysiek wordt.

Raver vrijdag 27 december 2024 om 18:24

klimaatdrammer schreef: ↑
27-12-2024 18:05
dit zijn vragen waar ik wat mee kan ! Ik krijg het zelf niet duidelijk dus en heel blij met je reactie.

Ik merk dat ik hem beschrijf zoals anderen hem zien. Hij werkt hard, is heel handig met klussen, staat altijd voor anderen klaar

Als ik nadenk komt in mij op
- na 1 dag ziek zijn (en hij voor ons gezin zorgt) moet ik maar weer normaal doen
- hij verdiept zich niet in het leven van de kinderen, weet de namen van hun vrienden niet, niet wanneer ze moeten werken of naar school moeten.
- nam nooit vrij om mee te gaan naar de gesprekken op school of instelling waar ze onder behandeling waren
- heeft me nog nooit verrast met een leuk uitstapje / vakantie (laat mij alles uitzoeken/bepalen)
- al hij boos is kan hij dagenlang zwijgen
- is snel geïrriteerd als het lastig wordt
- doet niks in huis tenzij ik het vraag

Oei confronterend

Klinkt als een man met ass.
En ik denk inderdaad dat jij heel lang als vanzelfsprekend taken op je hebt genomen en niet verder in gesprek bent gegaan over zijn gedrag, waarschijnlijk omdat je dan al heel snel een boos iemand tegenover je hebt zitten. Iemand die niet goed begrijpt waar je heen wil, daar overprikkeld van raakt en vervolgens lange tijd zwijgt omdat hij niet weet hoe hij met alles (en zichzelf) moet dealen.

Roxy21 vrijdag 27 december 2024 om 18:25

klimaatdrammer schreef: ↑
27-12-2024 18:20
Precies dat ! Daar probeer ik achter te komen.
iets in mij maakt dat ik het niet meer wil/kan.
Alsof ik altijd op mijn tenen heb gelopen en dat lukt niet meer of ik wil dat niet meer.

Hoe geef ik daar invulling aan ? Kies ik voor een leven zonder hem, of juist niet en ga ik energie steken in uitvinden hoe het anders kan/moet.
Bedoel 38 jaar gooi je niet zo maar weg en we hebben ook echt onze leuke momenten. Tis geen alcoholist of iemand die fysiek wordt.

Je hoeft geen 'echte' reden te hebben om bij iemand weg te gaan. Als je erachter komt dat je niet meer bij elkaar past of niet meer blij van elkaar wordt is ook een prima reden om uit elkaar te gaan. Soms is de koek gewoon op.
Hebben jullie nog wel fijne/leuke momenten samen? Wordt je blij als hij thuis komt?

Hope for the best, plan for the worst - Jack Reacher

Raver vrijdag 27 december 2024 om 18:29

Als klopt wat ik zojuist schreef, dan vind je wellicht hier veel herkenning:
https://www.ouders.nl/forum/relaties/wi ... sme?page=1

Renkya vrijdag 27 december 2024 om 18:37

Dagenlang negeren, geen interesse in zijn kinderen, niets in huis doen, snel kwaad worden, jou niet serieus nemen als je ziek bent, rare dingen doen zoals uit auto gaan en ruzie maken met andere automobilist, winkelmedewerkers onbeschoft benaderen, op bed gaan als er visite is. Hmmm, daar was ik zelf al 30 jaar geleden van gescheiden en heb dus geen tips. Snap zelfs niet dat je dit 38 jaar goed vond en nu ineens niet meer.

klimaatdrammer vrijdag 27 december 2024 om 18:38

lin20 schreef: ↑
27-12-2024 18:08
De Silent Treatment (dagenlang zwijgen) is echt niet oké.
Praat met hem. Zeg wat jullie relatie en jullie dynamiek voor een effect heeft op jou.

Van huis uit heeft hij ook nooit geleerd te communiceren, daar liep iedereen weg tijdens een ruzie of meningsverschil. Op een of andere manier heeft hij wel geleerd in onze relatie om te blijven in de situatie. Gisteren met hem gesproken. HIj slaat dicht en schiet meteen in de verdediging (hoewel ik echt mijn best doe om gesprek vooral bij mezelf te houden en het over mij te hebben). Zijn afsluiter was dat het voor hem niet meer hoeft als ik zo blijf doen (in de zin van confronteren, ouwe koeien uit de sloot halen, ik ben niet de gezelligste op het moment). Ik ben veranderd zegt hij

lin20 vrijdag 27 december 2024 om 18:41

Hoe blijft hij dan in de situatie? Ik snap je niet. Hij sluit zich toch af hiermee?

Frizz vrijdag 27 december 2024 om 18:44

klimaatdrammer schreef: ↑
27-12-2024 18:38
Ik ben veranderd zegt hij

Dat is wel waar, toch?
Want eerder was hij ook zo en toen plooide hij je. Vanuit zijn optiek snap ik best dat hij hier niks mee kan. Hij klinkt sowieso als een rigide man met weinig reflectieve en empathische vermogens.

•

P80 vrijdag 27 december 2024 om 18:46

Hoe was dit aantrekkelijk toen je aan kinderen begon met deze man. HOE?

klimaatdrammer vrijdag 27 december 2024 om 18:48

Raver schreef: ↑
27-12-2024 18:29
Als klopt wat ik zojuist schreef, dan vind je wellicht hier veel herkenning:
https://www.ouders.nl/forum/relaties/wi ... sme?page=1

Weet je hoe vaak ik daar aan gedacht heb ? 2 van onze kinderen hebben ook ASS, daar kon hij dus helemaal niet mee omgaan, maar ik herken wel veel dingen. Ook zijn zwart/wit denken, geen behoefte aan sociale interacties, moeilijke dingen uit de weg gaan, sociaal onwenselijk gedrag.
Heb dit al eerder met hem besproken, ja zou kunnen zegt ie dan, maar ik heb er geen last van. Ik ben wie ik ben.

Als ik dit nu zo eens bekijk, denk ik dat ik al jarenlang bezig ben om te voorkomen dat mensen uit mijn gezin uitvallen, dat alles blijft draaien, dat iedereen verder kan en ben ergens onderweg mezelf vergeten

Ik ga daar eens lezen, dank je wel.

klimaatdrammer vrijdag 27 december 2024 om 18:49

lin20 schreef: ↑
27-12-2024 18:41
Hoe blijft hij dan in de situatie? Ik snap je niet. Hij sluit zich toch af hiermee?

Voorheen liep hij echt weg, stapte in zn auto en kwam na een tijdje terug en deed als of er niks aan de hand was. Dat doet hij niet meer, hij blijft wel thuis, maar schiet enorm op slot

klimaatdrammer vrijdag 27 december 2024 om 18:52

Frizz schreef: ↑
27-12-2024 18:44
Dat is wel waar, toch?
Want eerder was hij ook zo en toen plooide hij je. Vanuit zijn optiek snap ik best dat hij hier niks mee kan. Hij klinkt sowieso als een rigide man met weinig reflectieve en empathische vermogens.

Dat klopt !
Rigide en weinig reflectie

Ineens ben ik het zat

Actieve topics