Is dit een gezonde relatie?

Anoniem_47316 donderdag 9 augustus 2007 om 18:22

Al tien jaar heb ik een soort LAT-relatie. Of eigenlijk meer een LA-relatie. De T van together is namelijk meestal niet aanwezig. Wat ik mij afvraag is wat nu eigenlijk verstaan wordt onder een goede relatie. Is het raar dat ik graag wil dat mijn partner het leuk vind tijd met mij door te brengen. Om samen leuke dingen te doen en niet 90 % van de tijd alleen te zitten. Ik wil niemand claimen, zal ik ook nooit doen, maar is het doel van een relatie niet dat je een team bent, en ook dingen samen onderneemt in plaats van ieder je eigen leven te leiden en als er even tijd overblijft die samen door te brengen. Ben ik nu zo raar. Hij wil voor mij niets opgeven, sport 4 a 5 keer per week, doet vrijwilligerswerk, is dol op zijn auto, en tja, dan blijft er af en toe een uurtjke over voor mij, die dan hangend op de bank wordt doorgebracht. Ben ik te veeleisend of heb ik gewoon de pech een vriendje te hebben die eigenlijk het leven van een vrijgezel wil? Ik sta op het punt een einde te maken aan deze relatie, maar houd nog wel heel veel van hem. Maar het lijkt me zo heerlijk een man te hebben waar ik ook samen leuke dingen mee kan doen. Ik ben overigens jaren getrouwd geweest met zo´n man, maar dat liep ook stuk. Hoe weet je nu of je gelukkig bent zoals het gaat, en wanneer verlang je niet naar meer....?

Anoniem_34845 donderdag 9 augustus 2007 om 18:30

Hoi vonne, ten eerste je bent niet raar als je tijd met je vriendje door wil brengen en niet ergens op de 10e plaats wil komen na sport, auto, etc. Wat een gezonde relatie is is voor iedereen anders, maar uit jouw woorden op te maken ben jij in ieder geval niet tevreden met de huidige situatie . Heb je het er al met hem over gehad (praten praten praten!!)? En ik zal je iets verklappen: er zijn mannen die het leuk vinden tijd met hun vriendin door te brengen!

Anoniem_47316 donderdag 9 augustus 2007 om 18:40

Bedankt voor je reactie. Tja praten, als dat eens kon. Hij wil en kan niet praten. Ach weet je, eigenlijk weet ik ook wel dat ik moet stoppen met deze relatie. Maar het probleem is dat het al een paar keer is uitgeweest en toch kwamen we steeds weer bij elkaar terug. Het verdriet van het gemis staat me nog steeds heel scherp op het netvlies. Maar dat laatste zinnetje van je, dat er ook mannen zin die het leuk vinden met hun vriendin samen te zijn zet me toch wel weer aan het denken.

Anoniem_25751 donderdag 9 augustus 2007 om 18:45

Vonne, ik weet niet precies hoe vaak/weinig jullie elkaar zien, maar geeft je vriend wel aan dat hij het fijn vindt met je? En dat hij je gemist heeft als jullie elkaar een aantal dagen niet hebben gezien? Ik vind het eerlijk gezegd wat apart dat hij pas na al die andere dingen tijd voor jou wil vrijmaken, ik zou daar in elk geval niet tegen kunnen. Ik zie mijn vriend ook niet elke dag en hij geeft aan dat hij het regelmatig wel erg fijn vindt om op zichzelf te zijn, maar hij laat ook merken dat hij blij met me is en neemt altijd initiatief om af te spreken. Is dat bij jouw vriend ook zo?

Anoniem_34845 donderdag 9 augustus 2007 om 18:50

Lieve Vonne, is het toen om dezelfde reden uitgeweest? En wat miste je eigenlijk precies? Een man die er niet voor je is, die niet met je wil praten, die altijd in eerste instantie aan zichzelf denkt? Wat haal je uit deze relatie? Wat zorgt ervoor dat je bij hem blijft? Kan je nog wel iets verklappen hoor: er zijn ook mannen die wel willen praten :-). Je klinkt alsof je ergens allang en breed weet dat dit het niet is, maar dat je bang bent om de uiteindelijk e stap echt te zetten?

Anoniem_47316 donderdag 9 augustus 2007 om 19:02

Eigenlijk zien we elkaar wel regelmatig maar steeds heel kort. Een paar jaar geleden hebben we geprobeerd samen te wonen. Ik heb zelf twee kinderen, maar dat is niet het probleem. Hij is gewoon een vrije vogel die wel een relatie wil maar daarvoor niets of nauwelijks iets wil opgeven. Dat samen wonen is stukgelopen omdat hij thuiskwam wanneer hem dat zo uitkwam, dus na het sporten, hobby´s noem maar op. Het huishouden kwam op mij neer zodat ik me op het laatst zijn sloofje voelde. Dit werkte dus niet. Nu we weer apart wonen gaat het wel beter, maar nog steeds is de tijd samen spaarzaam. Het probleem ligt misschien ook meer in het feit dat we niets gezamelijks leuk vinden. Is ben meer van huisje, boomje beestje, hij absoluut niet. Ja, hij zegt , of laat me merken, ook wel dat ie het fijn vindt bij me te zijn, maar het is steeds zo kort. Bij elkaar slapen doen we eigenlijk nog maar eens in de twee weken, in het weekend als de kinderen bij hun vader zijn. Tijdens de periodes dat het uit was was hij meestal degene die me weer terug haalde. Ach, we moeten elkaar gewoon loslaten, Maar ik vind hem nog steeds erg leuk. En nee, hij wil ook niet verder zonder mij. Lastig allemaal

Anoniem_42376 donderdag 9 augustus 2007 om 19:23

Hoi Vonne,

Als hij er echt iets van wil maken en je echt niet kwijt wil, dan moet er toch over te praten zijn. Ik neem aan dat hij ook wel wil weten waarom jij er een punt achter wil zetten.... Ziet hij dan geen problemen?

Anoniem_11602 donderdag 9 augustus 2007 om 19:31

wow.. jouw vriend is net mn ex.. waar ik dus gister uiteindelijk voor altijd mee heb gebroken.. met pijn in mn hart.. 8 maanden heb ik t volgehouden

ik kwam net als jij niet op de 1ste plaats.. werk/familie/zijn avondstudie/ maar ook alles..

ik moest ook maar wachten wanneer meneer tjid had.. samen leuke dingen doen.. bijna nooit.. als ik hem zag.. dan zat hij thuis te werken of te studeren.. en ik op de bank.. een paar uurtjes in de week.. samen naar bios.. maar meer ook niet.. of even naar de stad

maaaaaaar.. wel uren tijd voor sporten.. vrienden.. familie

zijn antwoord: hij wilt mij niet kwijt.. maar hij wil zn vrijheid niet kwijt.. ik kon er niet meer tegen.. kan hem nog steeds moeilijk losmaken.. gelukkig heb ik een gezonde relatie meegemaakt.. een man die mij op nr 1 plaatste.. dus ik denk daaraan.. en zie om me heen dat er wel zulke relaties bestaan.. dus ik hou vol.. om niet terug te gaan...

weet je, een gezonde en liefdevolle relatie verdienen jij en ik!! laat hem los.. er zijn mannen die wel tijd vrij willen maken!!!... en jou de aandacht en intimiteit geven die je verdient!!

Anoniem_47316 donderdag 9 augustus 2007 om 20:13

Het lijkt of hier mijn relatie beschreven wordt. Zo herkenbaar. En ook ik heb gelukkig een relatie gehad waar alles wel goed ging en ik op handen gedrage werd. Helaas hield ik niet genoeg van deze man of zag ik destijds het goede van de relatie niet in. Waar ik soms zo van begin te twijfelen is dat mij keer op keer door hem gezegd wordt dat het aan mij ligt. Dat ik hobby's moet gaan zoeken, mezelf moet leren vermaken enz. Maar ik kan mezelf vermaken, natuurlijk kan ik hobby's zoeken, bij vriendinnen langs gaan, maar ik wil gewoon ook samen zijn in een relatie. Af en toe ga ik bijna geloven dat ik zelf niet normaal ben. Maar om me heen zie ik wel stelletjes die het samen ook heel leuk hebben, die tijd met elkaar doorbrengen.

Anoniem_47316 donderdag 9 augustus 2007 om 20:15

en oh ja, an-na, Hij weet wat mijn problemen zijn, maar vind dat hij al genoeg tijd voor me vrijmaakt en wil niet nog meer opgeven. Maar kwijt raken wil hij me ook niet. Ik weet dat als ik de knoop echt doorhak, hij waarschijnlijk tijdelijk toegeeft maar dan meer, althans dat denk ik, omdat hij bang is me aan een ander te verliezen

Anoniem_12394 donderdag 9 augustus 2007 om 20:46

Hij wil niet zonder je verder maar niet meer tijd voor je vrijmaken, samenwonen gaat niet, de tijd die hij met je doorbrengt hangt hij op de bank.

Waar hou je zo van bij deze man? Wat is er zó leuk aan hem dat het je moeite kost om deze ongezellige en vreugdeloze relatie te verbreken?

Ik weet dat afscheid nemen van iemand heel moeilijk is hoor, poeh, nou, maar ik ben zo benieuwd naar de argumenten om niet te breken, om te blijven dus.....

Anoniem_47126 donderdag 9 augustus 2007 om 20:59

Hoi vonne, volgens mij gaat het er niet om of je een relatie hebt die 'normaal' is, maar of je een relatie hebt waar je gelukkig van wordt.

Je vriend wordt kennelijk gelukkig van een relatie waarin weinig met elkaar gedeeld wordt, maar jij niet.

Jij hoeft niet te veranderen, net zomin als hij hoeft te veranderen. Meestal zal het toch niet lukken om je eigen aard echt te veranderen.

Jij hebt het recht om te besluiten dat je de relatie wil verbreken, omdat je er niet gelukkig van wordt, omdat ze jouw behoefte aan intimiteit, samen-zijn, enz. niet vervult.

Ik heb ook een relatie van 29 jaar verbroken omdat ik er niet gelukkig van werd. Het heeft me heel veel moeite en twijfels gekost, maar ik ben nu zo blij dat ik het uiteindelijk gedaan heb!

Nu heb ik wel een relatie waar ik helemaal gelukkig mee ben, met een man die het net zo fijn vindt om bij me te zijn en dingen met me te doen, als ik het vind.

Jij hebt ook de keuze. Sterkte!

Anoniem_8786 vrijdag 10 augustus 2007 om 01:29

vonne1 schreef op 09 augustus 2007 @ 18:22:

Hoe weet je nu of je gelukkig bent zoals het gaat, en wanneer verlang je niet naar meer....?

Je weet dat als je je dit soort dingen niet meer afvraagt. En dan is het ook goed.

Anoniem_3400 vrijdag 10 augustus 2007 om 01:32

volgens mij weet je het antwoord wel

Anoniem_47316 vrijdag 10 augustus 2007 om 17:14

Wat een wijze reacties allemaal. Is dit het voordeel van een forum? Denk het wel. Door de meeste uitspraken wordt ik wel tot nadenken gebracht. Zie ik de dingen duidelijker. Heb intussen - hebben we even bewust voor gekozen- mijn vriend al een paar dagen niet gezien en gesproken. En ik moet eerlijk bekennen dat het me wel meevalt. Maar goed, ik weet ook dat hij (nog) niet voorgoed uit mijn leven is. De vraag wat ik dan zo leuk vind aan deze man, die geen tijd voor mij heeft en als hij wel tijd heeft languit op de bank hangt. heb ik voor mezelf proberen te beantwoorden. Tja, en dat was moeilijk. Misschien het vetrouwde, iemand die meer dingen van me weet omdat we al zo lang bij elkaar zijn, dan menig ander. Misschien de gedachte dat hij van me houdt? Maar eerlijk gezegd kom ik niet tot uitspraken als 'omdat hij zo lief is, omdat hij me aandacht geeft, omdat hij mijn maatje is, omdat we het zo gezellig hebben' enz enz. Nu alleen nog definitief een knoop doorhakken, en daar zit hem juist het probleem....

Anoniem_34845 vrijdag 10 augustus 2007 om 17:36

Lieve Vonne,

Nog niet zo heel lang geleden heb ik zelf een relatie verbroken. Vond het ontzettend moeilijk, mijn situatie was heel ander dan de jouwe: ik kon wel tot uitspraken komen als 'omdat hij zo lief is, omdat hij me aandacht geeft, omdat hij mijn maatje is, omdat we het zo gezellig hebben', maar ergens was tussen ons het gevoel gewoon op. Het heeft bij mij tussen het eerste moment van echt eerlijk toegeven aan mijn twijfels tot het uiteindelijk doorhakken van de knoop een paar maanden geduurd. Bij mij was het angst die me tegenhield. Angst om alleen verder te moeten, angst voor wat er ging komen, angst dat ik de verkeerde beslissing zou nemen, angst om in het diepe te springen, angst wat anderen ervan zouden denken. Nu ik wat verder ben weet ik dat ik voor niks bang ben geweest. Ik ben nu veel gelukkiger, ben trouw aan mezelf geweest en weet zeker dat ik de juiste beslissing heb genomen. Achteraf denk ik ook dat ik allang wist dat dit het niet was. Maar inderdaad, die knoop doorhakken is moeilijk. Neem er de tijd voor meis, neem een tijdje afstand (heeft bij mij erg geholpen), als je denkt dat het nodig is, probeer nog wat aan de situatie te veranderen. Uiteindelijk kom je vanzelf tot de juiste beslissing. En zoals ik al eerder schreef (en anderen ook), volgens mij weet je het diep van binnen wel.

Liefs!

Appelflapper

Anoniem_5504 vrijdag 10 augustus 2007 om 21:19

Het jammere is ook gewoon dat je jezelf heel erg tekort doet op deze manier. Het is liefde op zijn voorwaarden en dat lijkt me niet kloppen in een relatie.

Anoniem_53614 vrijdag 10 augustus 2007 om 23:30

Jeetje, zit eigenlijk vol verbazing jouw verhaal te lezen vonne1. Mag ik je vragen hoe je vriendinnen hiermee omgaan. Ik heb twee super vriendinnen maar ze maken zich wel zorgen om mijn relatie. Vaak krijg ik te horen dat ik beter verdien en er mee moet stoppen. Heb jij dat ook? En is het iets wat wel mee gaat spelen in je beslissing?

Anoniem_47316 zaterdag 11 augustus 2007 om 16:02

Tja, hoe denken mijn vriendinnen erover? Omdat ik al vaker op het punt heb gestaan te stoppen met deze relatie, weten ze zo langzamerhand wel dat ik zo verschrikkelijk twijfel. Ik durf ze niet meer te vermoeien met mijn verhaal. Schaam me ook een beetje dat ik zo slap ben. Maar zorgen maken ze zich wel degelijk. Ook als ik doe alsof het allemaal rozegeur en maneschijn is. En ja, ook zij zeggen dat ik veel beter verdien (vind ik eigenlijk zelf ook wel diep in mijn hart). Ik vind het absoluut niet leuk te doen alsof er niets aan de hand is want vriendinnen zijn een hele steun. Maar nogmaals, ik praat er niet meer over. Wil ook niet altijd zo'n zeur zijn. Of het meespeelt in mijn beslissing? Een beetje, al was het alleen maar om gezellig met een eventuele nieuwe vriend leuke dingen met ze te doen (wat met de huidige niet lukt, hij is niet echt heel gezellig)Overigens zijn al mijn vriendinnen wel heel gelukkig met hun partner. Het is nu de vierde dag dat ik vriend niet gezien of gesproken heb en het valt me nog steeds mee. Heb zelfs niet de neiging de telefoon te pakken. Wie weet gaat het deze keer lukken.

Anoniem_22843 zaterdag 11 augustus 2007 om 17:49

Hoi vonne, ook ik ben weer eens na dezoveelste poging geprobeerd te stoppen, gestopt met de relatie! Ik kwam bij hem ook na een jaar samenwonen en hij zat daar als een zoutzak op de bank, kreeg geeneens een drankje aangeboden, vroeg ik hem om thee zegt ie tegen me zet het zelf maar lekker, je weet waar het staat, heel asociaal allemaal.................hij wou ook bijna niks doen (behalve de coffeeshop met een vriend bezoeken) (gokken) dus gister wouden we een filmpje gaan huren...........maar liep uit op ruzie , om een theetje, ik vond dat hij best een thee voor me kon zetten en zo ging de bal over en over...................dus hij wou geen filmpje meer huren, en zei tegen me ik ga dr zo vandoor, naar de shop, daar gaat mn avond dan......dus hebben voor de zoveelste keer elkaars nummers gewist, in de hoop dat we het nu volhouden! samen zijn we sterk!

Anoniem_53614 donderdag 16 augustus 2007 om 17:53

Hoi Vonne,

Hoe gaat het nu met je? Heb je hem alweer gezien? Ik hoop voor je dat je voor jouw gevoel een juiste beslissing kan nemen. Bij mij slaan de twijfels vreselijk toe. En eigenlijk moet ik ermee stoppen. Maar het is zo moeilijk want je blijft hopen. En bij mij is het wel zo dat als hij bij me is het altijd heel fijn en goed voelt. Maar het smeken en bidden om aandacht en tijd gaat me behoorlijk tegenstaan! Sorry moest het even kwijt.

Maar laat even weten hoe het nu met je gaat!!

Is dit een gezonde relatie?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Actieve topics

Is dit een gezonde relatie?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten. Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Actieve topics

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.