Relaties
alle pijlers
Kan een man leren of moet ik meer accepteren?
vrijdag 13 juli 2007 om 17:08
Hoi allemaal,
Over het volgende zou ik graag jullie mening willen weten:
Mijn vriend is niet echt attent.
Hij denkt veelal aan zichzelf, dat was eerst wennen maar heb het voor een groot gedeelte geaccepteerd ook omdat ik begrijp dat het door zijn opvoeding komt (moeilijke jeugd) en doordat hij heel veel werkt (en daardoor erg veel aan zijn hoofd heeft).
Hij doet heel erg zijn best in onze relatie, zo houdt hij inmiddels meer rekening met mij en begrijpt hij me nu eerder. Soms lijkt het net alsof hij me hoort denken of voelt dat er wat met me is.
Maar toch.....ondanks dat we elkaar steeds beter kennen en dus weten hoe de ander is....heb ik zo mijn verwachtingen en verlangens.....
En dat ziet hij dus niet in :(
Wat me gister opviel en me dus dwars zit is:
Als ik kijk naar wat ie mij gegeven heeft afgelopen 1,5 jaar dan is dat welgeteld 1 kaartje en 3 kort geschreven briefjes met wat lieve woorden.
Voor de rest niks......nou verwacht ik echt geen bloemetje elke maand ofzo, maar het gaat er mij om dat hij af en toe laat blijken aan mij gedacht te hebben, iets tastbaars.
(Pfffff ja ik doe moeilijk en ben wat dat betreft echt een vrouw.)
Hij heeft van mij tig briefjes gehad en soms een klein kado, maar hij zegt dus zelf dat het niet in hem opkomt om het bij mij te doen.
Hij zegt: ik ben geen schrijver, dus verwacht maar niks.
En dat probeer ik ook (niks verwachten) maar toch.......ik vind dat ie er makkelijk mee wegkomt door te zeggen dat ie geen schrijver is....
Hij hoeft van mij echt niet te veranderen qua karakter, maar af en toe een verrassing zou wel leuk zijn...
Nu is mijn vraag dus: moet ik het echt van me afzetten en niets verwachten of is er hoop en kan hij het leren???
(gevaar schuilt er dan weer in dat hij het doet enkel voor mij, dus niet spontaan)
Begrijp me goed, we hebben hier geen ruzie om ofzo, het is maar een klein punt, maar als ik van vriendinnen hoor (of zie) dat hun vriend dat wel kan en erom denkt dan word ik toch wel een beetje jaloers.....:$
Ik dacht altijd dat in een relatie dat normaal was (elkaar dingen geven uit liefde).
Hij gaat zijn eigen gang, zonder er bij na te denken wat een ander denkt/verlangt.
Ik weet dat ie van me houdt (hoeft dat dus niet te bewijzen middels een briefje of kado) en verder is alles geweldig aan hem, maar af en toe dus een verrassing op zijn tijd......tja...een vrouw wil wel eens wat he...hihi
Ben gewoon ff nieuwsgierig hoe het bij jullie is?
Is jullie man/vriend wel attent of heeft hij het moeten leren?
Over het volgende zou ik graag jullie mening willen weten:
Mijn vriend is niet echt attent.
Hij denkt veelal aan zichzelf, dat was eerst wennen maar heb het voor een groot gedeelte geaccepteerd ook omdat ik begrijp dat het door zijn opvoeding komt (moeilijke jeugd) en doordat hij heel veel werkt (en daardoor erg veel aan zijn hoofd heeft).
Hij doet heel erg zijn best in onze relatie, zo houdt hij inmiddels meer rekening met mij en begrijpt hij me nu eerder. Soms lijkt het net alsof hij me hoort denken of voelt dat er wat met me is.
Maar toch.....ondanks dat we elkaar steeds beter kennen en dus weten hoe de ander is....heb ik zo mijn verwachtingen en verlangens.....
En dat ziet hij dus niet in :(
Wat me gister opviel en me dus dwars zit is:
Als ik kijk naar wat ie mij gegeven heeft afgelopen 1,5 jaar dan is dat welgeteld 1 kaartje en 3 kort geschreven briefjes met wat lieve woorden.
Voor de rest niks......nou verwacht ik echt geen bloemetje elke maand ofzo, maar het gaat er mij om dat hij af en toe laat blijken aan mij gedacht te hebben, iets tastbaars.
(Pfffff ja ik doe moeilijk en ben wat dat betreft echt een vrouw.)
Hij heeft van mij tig briefjes gehad en soms een klein kado, maar hij zegt dus zelf dat het niet in hem opkomt om het bij mij te doen.
Hij zegt: ik ben geen schrijver, dus verwacht maar niks.
En dat probeer ik ook (niks verwachten) maar toch.......ik vind dat ie er makkelijk mee wegkomt door te zeggen dat ie geen schrijver is....
Hij hoeft van mij echt niet te veranderen qua karakter, maar af en toe een verrassing zou wel leuk zijn...
Nu is mijn vraag dus: moet ik het echt van me afzetten en niets verwachten of is er hoop en kan hij het leren???
(gevaar schuilt er dan weer in dat hij het doet enkel voor mij, dus niet spontaan)
Begrijp me goed, we hebben hier geen ruzie om ofzo, het is maar een klein punt, maar als ik van vriendinnen hoor (of zie) dat hun vriend dat wel kan en erom denkt dan word ik toch wel een beetje jaloers.....:$
Ik dacht altijd dat in een relatie dat normaal was (elkaar dingen geven uit liefde).
Hij gaat zijn eigen gang, zonder er bij na te denken wat een ander denkt/verlangt.
Ik weet dat ie van me houdt (hoeft dat dus niet te bewijzen middels een briefje of kado) en verder is alles geweldig aan hem, maar af en toe dus een verrassing op zijn tijd......tja...een vrouw wil wel eens wat he...hihi
Ben gewoon ff nieuwsgierig hoe het bij jullie is?
Is jullie man/vriend wel attent of heeft hij het moeten leren?
vrijdag 13 juli 2007 om 17:15
Gaat dit trouwens alleen over cadeautjes en bloemen of ook om algemene dingen? Zoals koken omdat jij hebt gewerkt of je even ergens heen brengen of je wat te drinken brengen enz. enz.? Ik snap dat je er mee zit maar ik zou er niet een groot punt van maken. Kijk met subtiele hints zal je niet ver komen want het is een man. Dus als je wil dat hij veranderd zal je het zo tegen hem moeten zeggen, schatje het zou zo leuk zijn als jij mij ook eens verrast! Niet over door zeuren maar gewoon een keer zeggen.
vrijdag 13 juli 2007 om 17:17
de meeste mannen zijn gewoon niet zo attent, dus ik denk dat je beter kunt accepteren. ben je deste blijer verrast als ie het per ongeluk toch eens leert.
Ik geloof dat ik in 6 jaar relatie met mijn ex nooit eencadeau of een bos bloemen heb gehad buiten de standaard-cadeau momenten, maar elke keer als ik gekookt had ( helft van de tijd) dan kreeg ik wel een compliment dat het eten lekker was. Dus toch en attente man..
Ik geloof dat ik in 6 jaar relatie met mijn ex nooit eencadeau of een bos bloemen heb gehad buiten de standaard-cadeau momenten, maar elke keer als ik gekookt had ( helft van de tijd) dan kreeg ik wel een compliment dat het eten lekker was. Dus toch en attente man..
vrijdag 13 juli 2007 om 17:21
Ja het zit in meerdere dingen.
Koken kan hij niet (helpt soms mee hoor), dus ik kook altijd.
Maar drinken voor me inschenken doet ie weer wel ja.....hmmm oke.
Een deur voor me open houden o.i.d. zie je hem ook niet doen, maar daar zit ik niet zo mee, gaat me dus meer om de attente tastbare gebaren zeg maar, moeilijk uit te leggen.
En begrijp me goed: wil er zelf ook niet zo'n punt van maken hoor, maar wil dus weten of het echt vaker in een relatie zo gaat.
En wat is de grens van accepteren? Ik kan alles wel oke vinden wat hij zegt, maar soms is het ook wel eens geven en nemen in een relatie.
;)
Doe ik me best op een brief.....en wat krijg ik terug?????? Hooguit een dank je wel........hmmmm verwacht teveel he!?
Koken kan hij niet (helpt soms mee hoor), dus ik kook altijd.
Maar drinken voor me inschenken doet ie weer wel ja.....hmmm oke.
Een deur voor me open houden o.i.d. zie je hem ook niet doen, maar daar zit ik niet zo mee, gaat me dus meer om de attente tastbare gebaren zeg maar, moeilijk uit te leggen.
En begrijp me goed: wil er zelf ook niet zo'n punt van maken hoor, maar wil dus weten of het echt vaker in een relatie zo gaat.
En wat is de grens van accepteren? Ik kan alles wel oke vinden wat hij zegt, maar soms is het ook wel eens geven en nemen in een relatie.
;)
Doe ik me best op een brief.....en wat krijg ik terug?????? Hooguit een dank je wel........hmmmm verwacht teveel he!?
vrijdag 13 juli 2007 om 17:23
Ik ken dit ook wel en als je het dan aangeeft en hij doet wat je graag wilde dan voelt het niet meer zo spontaan. Alsof hij een opdracht heeft vervuld. Mijn ervaring is dat je het moeilijk kan veranderen. In het begin doen ze het wel en uiteindelijk veeeeel minder is mijn ervaring. Maar misschien tref ik steeds de verkeerde mannen.
vrijdag 13 juli 2007 om 17:27
Hahahaha Krengiserweer dat is zo!
Ik moet nu toegeven dat ik bij attent zijn aan hele andere dingen dacht :$
Maar idd compliment geven over het eten..........dat doet mijn vriend regelmatig!
Zou ie dan toch (op zijn manier en momenten) attent zijn???Hoihoihoi
Kom eigenlijk zelf al met de conclusie dat ik beter kan letten op wat ie wel doet dan verlangen naar iets wat ie niet doet.....
En op zich weet ik dat allang, maar als ik me niet zo lekker in me vel zit, ga ik weer zo negatief denken.
En ja....dus ook dingen verlangen.....
Ik moet nu toegeven dat ik bij attent zijn aan hele andere dingen dacht :$
Maar idd compliment geven over het eten..........dat doet mijn vriend regelmatig!
Zou ie dan toch (op zijn manier en momenten) attent zijn???Hoihoihoi
Kom eigenlijk zelf al met de conclusie dat ik beter kan letten op wat ie wel doet dan verlangen naar iets wat ie niet doet.....
En op zich weet ik dat allang, maar als ik me niet zo lekker in me vel zit, ga ik weer zo negatief denken.
En ja....dus ook dingen verlangen.....
vrijdag 13 juli 2007 om 17:29
vrijdag 13 juli 2007 om 17:32
@moonlight22: in het begin deed ie het ook niet....wel lieve smsjes sturen, vond ik geweldig. En nu? Tja....ik hou wijs mijn mond....
Oja heb hem gisteravond gezegd hoe ik erover dacht en hij reageerde vrij nuchter. Hij begrijpt volgens mij niet dat ik me daar druk over kan maken, hij zei al: en zo zal er altijd wel wat zijn.....
En dat is zo, hij kent me al aardig :$
Oja heb hem gisteravond gezegd hoe ik erover dacht en hij reageerde vrij nuchter. Hij begrijpt volgens mij niet dat ik me daar druk over kan maken, hij zei al: en zo zal er altijd wel wat zijn.....
En dat is zo, hij kent me al aardig :$
vrijdag 13 juli 2007 om 17:35
Nou, dat is al meer dan ik in bijna 30jaar heb gehad
Ach ik heb ook wel eens bloemen gehad........
Oh ja, een paar verjaardagen geleden kreeg ik een klein vierkantje pakje. Overduidelijk maar liefst èèn hèle CD !! Toen ik het had uitgepakt werd ie me meteen weer uit handen gegrist met de mededeling: Even een kopietje branden voor in de auto .........
Ik zit er niet mee, ook al ben ik een vrouw.
Uiteraard heeft mijn man andere kwaliteiten, die waardevoller zijn dan romantiek. (ik moet er wel bij zeggen dat ik zelf ook niet romantsch ben).
Misschien moet je je lieve briefjes gewoon schrijven omdat je dat leuk vindt en niet omdat je evenzoveel terugverwacht.
En omgekeerd, hoe zou je het vinden als hij een topic opent met de vraag hoe hij je af kan leren om je tijd te verspillen aan onnodige briefjes en flutkadootjes ....
Sterkte
vrijdag 13 juli 2007 om 17:51
Ik wou mijn vriend ook overnieuw opvoeden en had gezegd: Schatje, neem eens spontaan een broodje haring of zo voor me mee! Dat had ie gehoord en heeft hij onthouden. Resultaat: Ik krijg te pas en te onpas een broodje haring van mijn vent :D dat was nou ook niet de bedoeling, maar het zit nu in zijn systeem of zo......
vrijdag 13 juli 2007 om 18:03
Hahahahhahha Minameut, het lijkt wel of je het over je hond hebt. Je zou je man op een puppycursus kunnen doen.
Maar alle gekheid op een stokje. Ja, je kan hem wel wat leren, maar niet te veel tegelijk. Maar het gemakkelijkste is om het gewoon te accepteren en af en toe zijn creditcard te lenen om iets leuks voor jezelf te kopen. Bij ons werkt dat uitstekend zo. En je krijgt precies wat je hebben wil, die mooie Prada schoenen, dat schattige Gucci tasje of die waanzinnige Dior make-updoos.
Als je maar vaak genoeg iets duurs voor jezelf koopt met zijn creditcard heb je kans dat hij na gaat denken en tot de conclusie komt dat het goedkoper is om zelf af en toe een bos bloemen of een doos chocola voor je mee te nemen.
Succes *;
Maar alle gekheid op een stokje. Ja, je kan hem wel wat leren, maar niet te veel tegelijk. Maar het gemakkelijkste is om het gewoon te accepteren en af en toe zijn creditcard te lenen om iets leuks voor jezelf te kopen. Bij ons werkt dat uitstekend zo. En je krijgt precies wat je hebben wil, die mooie Prada schoenen, dat schattige Gucci tasje of die waanzinnige Dior make-updoos.
Als je maar vaak genoeg iets duurs voor jezelf koopt met zijn creditcard heb je kans dat hij na gaat denken en tot de conclusie komt dat het goedkoper is om zelf af en toe een bos bloemen of een doos chocola voor je mee te nemen.
Succes *;
vrijdag 13 juli 2007 om 18:06
Wat een geweldig goede conclusie trek je daar! Inderdaad werkt dat een stuk beter... die kon ik zelf ook wel even gebruiken. Soms lijkt het lekker om aan je eigen beeld van attent zijn te blijven plakken en gelijk te willen hebben, maar uiteindelijk word je er zelf vooral gelukkiger van als je let op wat er wel is en dat weet te waarderen... en wie weet komt er daar dan wel meer van!
vrijdag 13 juli 2007 om 18:50
Ik denk dat je meer moet leren zien hoe hij zijn liefde en attentie uit. DAt kan in andere dingen dan jij doet bv. Vaak doen mensen dingen voor een ander die ze zelf ook verwachten en leuk vinden. Maar ieder mens is anders en dat kaartje of briefje kan hij wel helemaal niet bijzonder vinden terwijl jij er veel waarde aan hecht. Een man heeft liever een heerlijke vrijpartij en zal dan ook op die manier zijn attentie en liefde tot uiting brengen.
Nu is de kunst om de ander aan te geven waar je wel behoefte aan hebt ipv wat je krijgt, en tegelijk de waardering te halen in wat je niet vraagt maar wel aan attenties ontvangt. Elkaars taal dus verstaan
Ik geloof niet dat je elkaar echt kunt veranderen ik denk dat liefde juist zit in accepteren. Elkaar nemen zoals je bent. Waarin je zeker door elkaar te leren kennen in elkaars behoefte kunt voorzien. Maar wel vanuit je zelf omdat je het zo wil geven. Niet verwachten wat je zelf geeft. Niet trekken en veranderen omdat jij het wil. Maar wel geven dat gene dat je wil geven omdat je weet dat je daar de ander een plezier mee doet.
Ik vraag me ook af wat de waarde moet zijn van dingen die je hebt moeten leren. Wat is een kaartje nog waard als het aangeleerd is?
Wat is de waarde van iets dat hij uitzichzelf geeft maar misschien niet is wat jij wil ontvangen?
Leer hem jou leren kennen dan leert hij ook waar hij jou blij mee maakt.
Nu is de kunst om de ander aan te geven waar je wel behoefte aan hebt ipv wat je krijgt, en tegelijk de waardering te halen in wat je niet vraagt maar wel aan attenties ontvangt. Elkaars taal dus verstaan
Ik geloof niet dat je elkaar echt kunt veranderen ik denk dat liefde juist zit in accepteren. Elkaar nemen zoals je bent. Waarin je zeker door elkaar te leren kennen in elkaars behoefte kunt voorzien. Maar wel vanuit je zelf omdat je het zo wil geven. Niet verwachten wat je zelf geeft. Niet trekken en veranderen omdat jij het wil. Maar wel geven dat gene dat je wil geven omdat je weet dat je daar de ander een plezier mee doet.
Ik vraag me ook af wat de waarde moet zijn van dingen die je hebt moeten leren. Wat is een kaartje nog waard als het aangeleerd is?
Wat is de waarde van iets dat hij uitzichzelf geeft maar misschien niet is wat jij wil ontvangen?
Leer hem jou leren kennen dan leert hij ook waar hij jou blij mee maakt.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
vrijdag 13 juli 2007 om 18:53
nb ik neem aan dat je op deze man bent gevallen om wie hij was. Was hij ooit attenter (als een man versiert doet hij het vaak wel)
Misschien moet je voortaan ook kijken hoe attent hij naar andere is. Of het iets is dat bij hem hoort of dat hij het doet om een vrouw te versieren.
Misschien moet je ook hier gesprekken over voeren als je elkaar leert kennen, hoe belangrijk vind iemand het?
Maar als het niet in hem denk ik niet dat je een man daarin echt kan verandern. Ik geloof al helemaal neit in het veranderen van een ander. Probeer zelf maar eens iets te veranderen aan jezelf en zie maar eens in hoe moeilijk dat al is als het niet echt bij je past.
Misschien moet je voortaan ook kijken hoe attent hij naar andere is. Of het iets is dat bij hem hoort of dat hij het doet om een vrouw te versieren.
Misschien moet je ook hier gesprekken over voeren als je elkaar leert kennen, hoe belangrijk vind iemand het?
Maar als het niet in hem denk ik niet dat je een man daarin echt kan verandern. Ik geloof al helemaal neit in het veranderen van een ander. Probeer zelf maar eens iets te veranderen aan jezelf en zie maar eens in hoe moeilijk dat al is als het niet echt bij je past.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
vrijdag 13 juli 2007 om 19:12
Mijn man verwende mij in het begin van onze verkering met allerlei kadootjes en kaartjes. Ik heb hem ook altijd laten weten dat ik het heel erg waardeer als hij zulke dingen doet. Ik zeg het ook altijd dat ik gek ben op verassingen, dat heeft hij denk ik, goed in zijn oren geknoopt. Misschien moet je het heel vaak zeggen, of dingen opnoemen die je leuk vindt om te krijgen, dan weet hij waar hij naar op zoek moet. Sommige mannen hebben nu eenmaal een duwtje nodig.
vrijdag 13 juli 2007 om 19:49
Hebben jullie door hoe jullie over je man praten? Zouden jullie het accepteren als je partner zegt dat 'je op puppycusrsus moet', dat je een 'nederlandse vrouw bent en dus je man niet kan plezieren'.
Of dat hij een topic opent met de vraag 'kan een vrouw leren? Of moet ik accepteren dat ze niet van voetbal houdt'?
Of dat hij een topic opent met de vraag 'kan een vrouw leren? Of moet ik accepteren dat ze niet van voetbal houdt'?
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
vrijdag 13 juli 2007 om 20:17
Ja deze uitspraak past ook wel bij mij. Natuurlijk is het heerlijk om een attentie te krijgen maar ik ben daar ook wel nuchter in.
En des te meer ben je dan echt verrast als er iets spontaans komt. en wie weet vind hij dan het enthousiasme zou leuk dat hij het vaker doet. Maar wat is er nog leuk aan als je het eigenlijk toch altijd te weinig doet en het een opdrachtje wordt?
Neemt niet weg dat je wel kunt aangeven hoe je bent en dat je kan genieten van die kleine dingetjes, jij mag daarin anders zijn als je er maar geen verwachtingen aan koppelt dat hij zo ook moet zijn. Misschien is hij er wat nuchterder in maar hij is je daarom toch niet minder lief?
(dit laatste even als reacties op TO)
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
vrijdag 13 juli 2007 om 20:35
Eigenlijk vind ik dat je als volwassen vrouw daar ook niet zo'n punt van moet maken; je bent toch geen kind dat zoetgehouden moet worden met kadootjes en snoep. Ik mag toch wel aannemen dat je man/vriend wel andere punten heeft waar je op valt?
Juist.
Juist.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
vrijdag 13 juli 2007 om 21:07
Als je het attent zijn op zijn waarde oordeel op basis van de gekregen kadootjes dan ben je verkeerd bezig. Kadootjes zijn maar dingen. Wat doet hij voor je? Wat zegt hij tegen je? Hoe kijkt hij naar je? Daar zit hem ook het attent zijn in en dat is van veel meer waarde dan wel kadootje dan ook. En trouwens die kun je toch lekker zelf kopen als je die graag wilt? Niet van zijn creditkaart maar gewoon van je eigen geld. Waarom zijn geld? Wat een onzin. Veel liever, leuker en attenter is het als hij zegt: ik hou van jou. Of als je net wakker bent bv: wat ben je mooi. Ik noem maar even wat. En er is al gepost wat dacht je van de complimentjes over je kookkunst? Tuurlijk is een smsje, mailtje of briefje ook leuk. Maar iets geven omdat je iets terug verwacht is echt een verkeerde mentaliteit. Je geeft iets omdat jij het leuk vind. Omdat jij de ander een plezier wilt doen, een goed gevoel wilt geven. Maar een ander moet je daarin vrij laten dit op eigen wijze te laten doen naar jou toe. Verlangen naar iets schept verwachtingen en dan zul je altijd geleurgesteld raken. Terwijl je dan alle andere dingen die wel gedaan of gezegd zijn compleet vergeet. Er is niet voor niets het spreekwoord wie het kleine niet eert.....