Kracht vinden om destructieve relatie te verbreken

22-07-2024 12:04 361 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Goedemorgen dames!

Ik heb even een andere nick i.v.m. herkenbaarheid, normaal schrijf ik hier over luchtigere zaken en reageer vooral op anderen, maar nu wil ik jullie graag om raad vragen.

Ik zit in een situatie waar ik slecht uit kom.
Ik zit momenteel ca 1,5 jaar in een relatie waarvan 6 maanden samenwonend.
Achteraf gezien speelde er al eerder dingen maar vanaf dat we gaan samenwonen is er echt veel gebeurd en kapot gegaan.

Partner heeft meerdere malen ernstige woede uitbarstingen laten zien waarin hij tekeer gaat met schelden en bedreigingen en allerlei heftige uitspraken naar mij doet.
Hij is hierbij meerdere keren flink mijn grens over gegaan en het heeft me echt heel veel verdriet gemaakt.
Ook beëindigt hij keer op keer de relatie bij het minste of geringste.
Hoewel ik objectief gezien (als ik het als het ware van een ‘afstandje’ bekijk) inzie dat dit echt niet gezond is vanuit hem, ga ik toch telkens aan mezelf twijfelen door alle dingen die hij zegt.

Ondertussen is er weinig meer van me over (zowel geestelijk, lichamelijk en financieel gezien) en wil ik hier uit. Als enige oplossing zie ik om uit elkaar te gaan.
Echter telkens als ik dat besluit heb genomen (of ja in dit geval heel makkelijk door op het moment dat hij de relatie weer eens verbreekt daarin mee te gaan) wil hij er weer helemaal voor gaan. Zie ik een hele andere man en krijg ik zelfs medelijden met hem.

Maar ik vergeet ook niet de schade die hij heeft aangericht en wil zo geen toekomst tegemoet gaan.

Hoe kan ik de ‘kracht’ vinden om echt voor mezelf te kiezen en me niet meer om te laten praten?
Ik ben voor mezelf al veel aan het opschrijven en praat er met een vriendin over. Dat helpt wel echt en we zijn nu voor de zoveelste keer tijdelijk even los van elkaar, echter zit hij nu weer in die lieve zielige fase waardoor ik zo bang ben dat ik op een zwak moment er weer in mee ga.

Misschien zijn er andere vrouwen met ervaringen met dit soort relaties die me kunnen helpen?

Alvast heel erg bedankt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat is het toch in vrouwen, dat ze steeds maar weer en weer en weer teruggaan naar de verkeerde man? Wat zit er in zo'n vrouw, dat ze -ondanks dat ze dondersgoed weet dat ze bespeelt wordt- iedere keer weer in katzwijm valt voor een man die gouden bergen belooft? Wat is de noodzaak überhaupt om in gouden bergen te geloven? Bergen zijn niet goud. Nergens. Bergen zijn meestal grijs, soms met sneeuw of begroeiing.

Een goede relatie is stabiel, voorspelbaar, veilig en betrouwbaar. Niet die ups en downs en ups en downs en ups en etc.

Een normale man doet ook niet aan love bombing. Een normale man laat je merken dat hij je leuk vindt, maar heeft er geen drama bij nodig.

Wat is dat toch?
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat dat is, is het complexe van een huiselijk geweld relatie.

Gemiddeld duurt het 7x voor een vrouw definitief weggaat. Ik ben ook terug gegaan na een heftige gebeurtenis in zijn leven, waardoor hij 'radeloos' bij me kwam omdat hij er met niemand anders dan mij over praten kon. Hij zag nu in wat hij weggegooid had en dat hij mij echt nooit meer kwijt wilde.

Dat was precies wat ik horen wilde. Al mijn harde werk, de klappen en angst hadden resultaat gehad!
Maar nee, natuurlijk niet. Binnen een paar maanden was het weer business as usual.

Redders blijven redden.
Belovers blijven beloven.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Omdat niet iedereen van een voorspelbare relatie houdt, sommige mensen zoeken constant die “thrill” op. Dat kan in affaires zijn, of slechte onsamenhangende relaties. Kan zijn door hun jeugd (ouders hadden ook een slechte relatie tot elkaar) of gewoon omdat men niet van saai en sleur houdt. En het kan ontzettend verslavend zijn, zo’n destructieve relatie..
Voor iedereen een groene tuin
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
20-10-2024 09:54
Wat is het toch in vrouwen, dat ze steeds maar weer en weer en weer teruggaan naar de verkeerde man? Wat zit er in zo'n vrouw, dat ze -ondanks dat ze dondersgoed weet dat ze bespeelt wordt- iedere keer weer in katzwijm valt voor een man die gouden bergen belooft? Wat is de noodzaak überhaupt om in gouden bergen te geloven? Bergen zijn niet goud. Nergens. Bergen zijn meestal grijs, soms met sneeuw of begroeiing.

Een goede relatie is stabiel, voorspelbaar, veilig en betrouwbaar. Niet die ups en downs en ups en downs en ups en etc.

Een normale man doet ook niet aan love bombing. Een normale man laat je merken dat hij je leuk vindt, maar heeft er geen drama bij nodig.

Wat is dat toch?
Ik snap je reactie. En ik wil ook uiteindelijk een goede relatie die stabiel en voorspelbaar is!
En helemaal waar, die gouden bergen moet en ga ik niet meer intrappen.
Het is echt het naïeve, hij zegt dat hij een rustig stabiel leven wil zonder ook maar iets van drama en ik ben weer geneigd dat te geloven. Omdat hij het zó goed kan vertellen.
Maar ik ga de kans echt niet meer wagen want ik wil die leuke lieve voorspelbare man. En die zal er vast ergens op deze aardbol ook voor mij rondlopen :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
20-10-2024 09:58
Wat dat is, is het complexe van een huiselijk geweld relatie.

Gemiddeld duurt het 7x voor een vrouw definitief weggaat. Ik ben ook terug gegaan na een heftige gebeurtenis in zijn leven, waardoor hij 'radeloos' bij me kwam omdat hij er met niemand anders dan mij over praten kon. Hij zag nu in wat hij weggegooid had en dat hij mij echt nooit meer kwijt wilde.

Dat was precies wat ik horen wilde. Al mijn harde werk, de klappen en angst hadden resultaat gehad!
Maar nee, natuurlijk niet. Binnen een paar maanden was het weer business as usual.

Redders blijven redden.
Belovers blijven beloven.
Heel heel heel herkenbaar, bedankt voor het delen!
Omdat ik ergens in mijn achterhoofd inderdaad weet dat het binnen no-time weer zo is zoals het altijd was.
Alle reacties Link kopieren Quote
GroenTuintje schreef:
20-10-2024 10:00
Omdat niet iedereen van een voorspelbare relatie houdt, sommige mensen zoeken constant die “thrill” op. Dat kan in affaires zijn, of slechte onsamenhangende relaties. Kan zijn door hun jeugd (ouders hadden ook een slechte relatie tot elkaar) of gewoon omdat men niet van saai en sleur houdt. En het kan ontzettend verslavend zijn, zo’n destructieve relatie..
Ik kom echt uit een liefdevol gezin. Wel veel gepest en misbruik meegemaakt in mijn kindertijd..
Ik merk dat ik wil vechten voor de liefde van iemand die dat niet vanzelfsprekend geeft. Voorwaardelijke liefde.
Terwijl ik diep in mijn hart alleen maar liefde en zorgzaamheid wil. Voorspelbaarheid, veiligheid.
Ook in ben daar hard mee aan het werk dmv psycholoog/EMDR. Want ik wil en ga nooit meer in deze valkuil trappen!

Ik hou namelijk echt heel erg van sleur. Gewoon het voorspelbare veilige van het leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wis, blokkeer en verwijder hem dan vandaag nog weer.
Niet meer luisteren naar wat hij zegt. Niet laten overhalen.

Het wordt weer als vanouds. En dan bedoel ik, onderdrukken overheersen en baas spelen.
Dat zit in de aard van het beestje.

Net zo goed als het in jouw aard zit om daar mee akkoord te gaan.

Niet doen. Vandaag is een prima dag om deze terugval ongedaan te maken.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb het geblokkeerd en verwijderd.
Bedankt, dit had ik zo nodig 🙏
Alle reacties Link kopieren Quote
Hij zal niet meteen opgeven nu.
Hij gaat vragen waar dit op slaat. Waarom je hem zo behandeld.
Dat hij alles voor je over heeft, maar jij nu dwars ligt.
Dat het leven nu voor hem geen zin meer heeft.

Kortom, zijn ware aard, onveranderd, zal boven komen en hij gaat fanatiek op al je knopjes drukken. Want het is de bedoeling dat je weer onder zijn invloed komt.

Negeren.
Negeren
Negeren.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Vlindertje32 schreef:
20-10-2024 10:25
Ik merk dat ik wil vechten voor de liefde van iemand die dat niet vanzelfsprekend geeft.
Dit vind ik weer super herkenbaar. Het mag niet makkelijk gaan, dan geloof ik het niet. Komt ook ergens vandaan, krijg ik ook therapie voor.
Mijn laatste relatie (waar ik eerder hier ook over schreef) is niet helemaal vergelijkbaar, maar was ook verslavend terwijl het ellende bracht. Het heeft me 3x gekost om echt te breken. En ik vertrouw mezelf nog steeds niet helemaal, dus ik vermijd alle contact. Enige manier.

Super super goed dat je nu ook weer alle contact verbroken hebt!!! Trots zijn op jezelf, je doet het goede. Onthoud wat het contact meteen weer met je deed, weer in bed en tot niks komen. Het maakt je stuk. En dit zou dan weer de 'nieuwe leuke lieve beginfase' moeten zijn. Hou vol en schrij hier als je het niet meer weet (heel dapper trouwens dat je dat ook weer deed/doet). Je kunt dit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
20-10-2024 11:33
Hij zal niet meteen opgeven nu.
Hij gaat vragen waar dit op slaat. Waarom je hem zo behandeld.
Dat hij alles voor je over heeft, maar jij nu dwars ligt.
Dat het leven nu voor hem geen zin meer heeft.

Kortom, zijn ware aard, onveranderd, zal boven komen en hij gaat fanatiek op al je knopjes drukken. Want het is de bedoeling dat je weer onder zijn invloed komt.

Negeren.
Negeren
Negeren.
Precies, dit gaat gebeuren.

TO, sterk jezelf. Als hij opeens ten tonele verschijnt (want dat gaat gebeuren) Wees duidelijk met met 1 en dezelfde standpunt.
“Dit nooit meer, met jou niet, met niemand niet. Zo laat ik mij door niemand meer behandelen” - en blijf dit voor jezelf herhalen. Je gaat er echt in geloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
TO, jij bent een sterke vrouw, jij kan dit. Blokkeren heb je al gedaan, misschein probeert hij op andere manieren contact te zoeken, maar negeer het en ga niet meer in gesprek. Echt niet.

En geloof mij maar, hij is niet veranderd, hij toont even zijn mooie kant. En zodra hij je weer heeft, komt de slechte kant naar boven. Hij zegt alles wat jij wilt horen, alles om jou maar te krijgen. Trap er niet in.

Verder zou ik niet meer naar uitvaarten gaan waar je hem tegen kan komen. Soms moet je voor jezelf kiezen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
20-10-2024 09:58
Wat dat is, is het complexe van een huiselijk geweld relatie.

Gemiddeld duurt het 7x voor een vrouw definitief weggaat. Ik ben ook terug gegaan na een heftige gebeurtenis in zijn leven, waardoor hij 'radeloos' bij me kwam omdat hij er met niemand anders dan mij over praten kon. Hij zag nu in wat hij weggegooid had en dat hij mij echt nooit meer kwijt wilde.

Dat was precies wat ik horen wilde. Al mijn harde werk, de klappen en angst hadden resultaat gehad!
Maar nee, natuurlijk niet. Binnen een paar maanden was het weer business as usual.

Redders blijven redden.
Belovers blijven beloven.
Ok, dat snap ik. Dat je na een paar goede gesprekken en beloften weer terug gaat, omdat je wilt kunnen vertrouwen op beterschap en wilt kunnen geloven in een nieuwe kans. Misschien 2 x ook nog. Maar hoeveel beloften heb je nodig om te zien dat iets een patroon is en dat dit steeds hetzelfde liedje is?
Je schrijft gemiddeld 7 x. Dat betekent dat er ook vrouwen zijn die na 10, 11 of 12 keer nog steeds terug gaan.
Dan hebben ze blijkbaar alle moed bij elkaar geraapt, zijn de deur uitgelopen met het idee dat het over en uit is. Tot hier en niet verder. Grens is bereikt. En dan komt er een zielig verhaal, een dikke traan en hollen ze zo weer terug in het hol van de leeuw.
Dan vraag ik me echt af, wat is dat toch? Als je je vingers 3 x brandt aan een kachel, leg je ze er toch geen 4e, 5e, 6e , 7e keer op om telkens opnieuw te concluderen dat je je vingers brandt? Kan iemand mij uitleggen waarom een vrouw dit doet? Of mensen kan ik beter zeggen, er zullen vast ook mannen zijn die steeds maar weer opnieuw teruggaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
GroenTuintje schreef:
20-10-2024 10:00
Omdat niet iedereen van een voorspelbare relatie houdt, sommige mensen zoeken constant die “thrill” op. Dat kan in affaires zijn, of slechte onsamenhangende relaties. Kan zijn door hun jeugd (ouders hadden ook een slechte relatie tot elkaar) of gewoon omdat men niet van saai en sleur houdt. En het kan ontzettend verslavend zijn, zo’n destructieve relatie..
Dan hebben mensen die dus steeds teruggaan eigenlijk een verslaving? Een verlangen naar kicks en thrills? Naar hoogtepunten, adrenaline, het gevoel geleefd te worden? Zoiets? Dan moet de vrouw in kwestie ook goed naar zichzelf gaan kijken, want als ze die behoefte niet aanpakt, zal ze steeds voor gevaarlijke situaties of partners kiezen. Dan kun je misschien wel weg bij deze, maar bots je de volgende keer weer zomaar aan tegen een ander exemplaar die feitelijk precies hetzelfde is. Om zo een weg vol verwoesting en slechte relaties tegemoet te gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je niet denkt en ziet dat het de schuld van de ander is dat het niet loopt én daarbij ook nog denkt dat jij goed en sterk genoeg bent om de ander te kunnen helpen en bijstaan, dan zie jet het niet als het hol van de leeuw en je vingers branden. Dan zie je het als een nieuwe kans om er dit keer wél iets van te kunnen maken.

Over het algemeen zijn het de empathische mensen, die anderen graag willen helpen, die geleerd hebben dat hun hulpvaardigheid iets heel goeds is, en die daarbij ook nog eens geleerd hebben dat de gevoelens van anderen altijd voor gaan op die van jou, degenen zijn die in deze val trappen. Degenen die het goede in de ander zien, het gedrag vergoelijken omdat ze kunnen zien wat er onder aan moois kan zitten, als diegene nu eenmaal stopt met dat gedrag. En diegene gaat daar zijn/har stinkende best voor doen, om deze ruwe diamant op te poetsen! Dat verdient deze persoon!

Tel daarbij op dat in het begin is gezegd: 'Goh, ik zou het echt verschrikkelijk naar vinden als je bij me wegging. Iedereen gaat altijd bij me weg! Ik vind dat zo erg! Ik denk weleens aan zelfmoord, om maar niemand meer tot last te zijn.'
Waarna de ander zegt: 'Nee joh, dat zou ik toch nooit doen!'

Waarmee de belofte is gemaakt en waar nu heel erg hard mee gezwaaid word om het schuldgevoel maximaal te krijgen en iemand mee te gijzelen.

Je snapt het pas als je eruit bent. Niet als je er nog middenin zit.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Vlindertje32 schreef:
20-10-2024 11:05
Ik heb het geblokkeerd en verwijderd.
Bedankt, dit had ik zo nodig 🙏
Ah, sorry, lees nu pas net je reactie. Wat fijn om te lezen to, want je weet dat dit een doodlopende weg wordt. Ik hoop echt dat je jezelf meer dan genoeg de moeite waard vindt om in therapie jouw verlangens en behoeften op een gezonde manier op te lossen.
En ik wil je ook iets meegeven dat misschien niet zo leuk klinkt, maar ook dat hoop ik dat je dat gaat leren waarderen: liefdesrelaties tussen twee volwassen mensen zijn géén ouder kind relaties en per definitie voorwaardelijk. Een onvolwaardelijke liefde nastreven van een romantische partner is op zoek gaan naar het gouden ei, de gouden berg of die schaap met 5 poten. Volwassen relaties zijn vrijwillig en voorwaardelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Volhouden, TO. Ik heb er, schat ik, rond de 20 keer over gedaan. Zij ontplofte, ik maakte het uit, zij kwam bedelend terug - ze had het nu toch echt, echt, echt, ingezien, met therapie begonnen en wist zeker dat ze voor mij bestemd was, maar dat ze het ook niet kon helpen want, slechte jeugd, onveilig gehecht. En repeat, binnen een paar weken had ik haar weer gekwetst met iets, een verwijt dat ik met geen mogelijkheid kon begrijpen. Maar ik liet het dan maar, want dan maakte ik weer kans op zo'n zalige love bomb.

Waarom ik telkens terugging? Om dat stemmetje in mijn hoofd dat zei: "maar als het nu toch echt allemaal helemaal anders wordt? Dan heb ik eeuwig spijt om de gemiste kans." En repeat.

Dit gaat zwaar worden, maar herhaal de mantra: "hij is ziek."
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom je steeds terug gaat heeft verschillende redenen.

In het begin was je smoorverliefd op deze persoon en was hij/zij ook heel lief voor je.
Je bent van deze persoon gaan houden. Diegene verandert heel langzaam, waardoor je dat pas veel te laat in de gaten hebt. Diegene beloofd te veranderen en zegt tegelijk dat het komt door stress/slechte jeugd etc. Daarnaast is hij/zij je al een tijdje aan het brainwashen. Ervoor zorgen dat jij je eigenwaarde verliest en denkt dat je niets waard bent, niemand anders ziet jou staan behalve hij/zij. Zodra je de relatie uitmaakt voel je je eenzamer dan ooit. Je ziet overal happy koppels en jij bent alleen en voelt je ontzettend alleen.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan het me voorstellen Vlinder. Zijn lieve kant is waar je voor viel, en wat je elke keer kreeg na een dieptepunt. Het is de verslaving die maakt dat je je daar weer toe aangetrokken voelt.

In het bijna anderhalf jaar dat ik nu verder ben nadat ik wegging, zijn er meerdere momenten geweest dat ik heel verdrietig was, me alleen maar de fijne en positieve momenten kon herinneren, foto's daarvan, gevoel van falen als moeder zijnde naar mijn kind. Als mijn ex op die momenten contact had gezocht op zo'n manier, was ik mogelijk ook daar op ingegaan. Ik vond het al moeilijk als hij soms alleen maar heel aardig deed over de app. Dan kon ik mezelf helemaal wijsmaken dat ik het verkeerd had gezien, dat hij veranderd was. Voelde ik me weer een soort van schuldig.

Maar doordat ik er veel over gelezen had, op het forum mijn uitlaatklep had en bij vriendinnen, wist ik dat dat gevoel ook weer over zou gaan of weg zou ebben. En dat is tot nu toe elke keer zo geweest.

Ik probeer ook bewust bijvoorbeeld terug te lezen wat ik schreef de afgelopen jaren, over de vreselijke rotmomenten. Of ik luisterde terug hoe hij tekeer kon gaan. Of ik bekeek foto's van wat er allemaal kapot was. Ik weet ook dat als ik wel terug zou zijn gegaan, dat hij me "gestraft" zou hebben voor de stappen die ik gezet heb.

En nog steeds, bijna anderhalf jaar verder dus, kan ik nog steeds verdrietig zijn om wat was en dat missen. Maar ik ben ook verdrietig over wat er kapot is gemaakt bij mij. Het blijft gewoon complex, maar ik voel aan alles dat de keuze die ik gemaakt heb de juiste is.

Dus heel goed dat je hem geblokkeerd hebt. En nogmaals, het is complex en kan echt best lang duren voor het verwerkt is.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
20-10-2024 15:38
Ok, dat snap ik. Dat je na een paar goede gesprekken en beloften weer terug gaat, omdat je wilt kunnen vertrouwen op beterschap en wilt kunnen geloven in een nieuwe kans. Misschien 2 x ook nog. Maar hoeveel beloften heb je nodig om te zien dat iets een patroon is en dat dit steeds hetzelfde liedje is?
Je schrijft gemiddeld 7 x. Dat betekent dat er ook vrouwen zijn die na 10, 11 of 12 keer nog steeds terug gaan.
Dan hebben ze blijkbaar alle moed bij elkaar geraapt, zijn de deur uitgelopen met het idee dat het over en uit is. Tot hier en niet verder. Grens is bereikt. En dan komt er een zielig verhaal, een dikke traan en hollen ze zo weer terug in het hol van de leeuw.
Dan vraag ik me echt af, wat is dat toch? Als je je vingers 3 x brandt aan een kachel, leg je ze er toch geen 4e, 5e, 6e , 7e keer op om telkens opnieuw te concluderen dat je je vingers brandt? Kan iemand mij uitleggen waarom een vrouw dit doet? Of mensen kan ik beter zeggen, er zullen vast ook mannen zijn die steeds maar weer opnieuw teruggaan.
Google eens op Femicide.


Verder, wie ben jij om zo wijs te zijn,
Alle reacties Link kopieren Quote
Denken jullie dat bij iedereen dezelfde motieven meespelen in dergelijke relaties? Of is het complexer?

Ik lees bijv. bij Jahallo dat er best wat onthechting voor de eigen gevoelens speelde, dat je bijna niet kon geloven in wat je voelde of dacht, tot het punt dat je fysiek bewijs daarvoor moest hebben om je eigen ervaringen te kunnen vertrouwen?

Ik lees bij LouisJeans een opmerking over die zalige lovebombing fase. Eentje die misschien zo heerlijk voelt, waarbij je je in die periode op een wolkje voelt drijven en een diepe connectie ervaart. Is dat een behoefte hebben aan een high, omdat je lage highs dan moeilijker kunt voelen of niet aantrekkelijk genoeg zijn?

VGM schrijft over een ontzettend laag zelfbeeld dat is afgebroken (en wordt geloofd) in combinatie met medelijden. Maar ook een bepaald gevoel van eenzaamheid dat haast niet te verdragen lijkt.

In het verhaal van Doreia lees ik zorgen om zelfverwonding en zelfdoding, aangeleerd gedrag dat jouw gevoelens er niet toe doen en dat je dus pleasend op de wereld moet staan.

Nb. dit is voor mij niet bedoelt om een oordeel te hebben, maar probeer een beetje beeld te krijgen op wat er gehoopt of gezocht wordt. Het is zo veelvoorkomend fenomeen dat dergelijke toxische relaties zo langdurig kunnen bestaan, dat ik me afvraag of ze ook voorkomen kunnen worden. Wat zou dat moeten zijn? Wat moeten we onze kinderen beter of anders leren, voordoen en voorleven?
Alle reacties Link kopieren Quote
MEFunny schreef:
20-10-2024 21:10
Google eens op Femicide.


Verder, wie ben jij om zo wijs te zijn,
Bedoel je dat vrouwen in zo'n relatie blijven, omdat ze bang zijn dat ze het met de dood zullen bekopen? Ik volg het even niet MEFunny?
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
20-10-2024 22:48
Bedoel je dat vrouwen in zo'n relatie blijven, omdat ze bang zijn dat ze het met de dood zullen bekopen? Ik volg het even niet MEFunny?
Nee.

Lees je in, er is echt veel over te vinden. Je stelt nu vragen achterstevoren en elk antwoord roept bij jou weer 10 nieuwe vragen op.

De mannen hebben de vrouwen dood gemaakt. Als ik je niet mag hebben, dan niemand niet.
Of omdat de vrouwen iets te hard werden aangepakt dat ze er dood door zijn gegaan.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
20-10-2024 22:46
Denken jullie dat bij iedereen dezelfde motieven meespelen in dergelijke relaties? Of is het complexer?

Ik lees bijv. bij Jahallo dat er best wat onthechting voor de eigen gevoelens speelde, dat je bijna niet kon geloven in wat je voelde of dacht, tot het punt dat je fysiek bewijs daarvoor moest hebben om je eigen ervaringen te kunnen vertrouwen?

Ik lees bij LouisJeans een opmerking over die zalige lovebombing fase. Eentje die misschien zo heerlijk voelt, waarbij je je in die periode op een wolkje voelt drijven en een diepe connectie ervaart. Is dat een behoefte hebben aan een high, omdat je lage highs dan moeilijker kunt voelen of niet aantrekkelijk genoeg zijn?

VGM schrijft over een ontzettend laag zelfbeeld dat is afgebroken (en wordt geloofd) in combinatie met medelijden. Maar ook een bepaald gevoel van eenzaamheid dat haast niet te verdragen lijkt.

In het verhaal van Doreia lees ik zorgen om zelfverwonding en zelfdoding, aangeleerd gedrag dat jouw gevoelens er niet toe doen en dat je dus pleasend op de wereld moet staan.

Nb. dit is voor mij niet bedoelt om een oordeel te hebben, maar probeer een beetje beeld te krijgen op wat er gehoopt of gezocht wordt. Het is zo veelvoorkomend fenomeen dat dergelijke toxische relaties zo langdurig kunnen bestaan, dat ik me afvraag of ze ook voorkomen kunnen worden. Wat zou dat moeten zijn? Wat moeten we onze kinderen beter of anders leren, voordoen en voorleven?
En alle voorbeelden herken ik en vatten voor mij het totaalbeeld waarom ik het lastig heb samen.
Daarom bedankt voor deze samenvatting.

Maar inderdaad hoe zou zoiets voorkomen kunnen worden, goede vraag.
Ik heb ouders die 55 jaar getrouwd zijn, altijd liefdevol naar elkaar en nog steeds, dus ik heb daarin het perfecte voorbeeld gehad hoe het zou moeten zijn.
Ik denk wel dat laag zelfbeeld een stukje mee speelt. En angsten. Angst voor verlating, angst het leven niet alleen aan te kunnen.
Nu heb ik de afgelopen tijd wel bewezen dat ik dit aan kan en dat voelt heel bevrijdend voor mezelf.

Feestdagen zonder partner is dan wel weer iets waar ik van het idee alleen al beetje somber van word..
Alle reacties Link kopieren Quote
En wat alle vrouwen gemeen hebben is dat het in beginsel allemaal sterke, vriendelijke, attente vrouwen zijn. Die willen luisteren naar wat je te zeggen hebt en wie je bent.

Ze zijn hulpvaardig, meelevend, invoelend, empathisch. Daar komen ook de complimenten op.

Dat dit een reactie is op een onveilige hechting, dat word niet gezien. Dat het een set overlevingsstrategieen zijn, die al vroeg aangeleerd zijn vanuit een thuissituatie waar er niet of nauwelijks ruimte was om kind te zijn of gevoelens onder woorden te kunnen brengen, dat is niet te zien.

De mannen vinden het fijn, iemand die zo doet. Maar het is ook bedreigend. Want deze vrouwen weten vaak precies hoe het moet, hoe het kan zijn. Ze dwingen de ander met zachte hand om te veranderen.

En daar komt dan de trigger bij de man tevoorschijn. Hij heeft zich voorgenomen, ook weer vanuit zijn ouderlijk nest, dat er nooit meer iemand de baas zal zijn over hem. Ook niet zijn vriendin.

En zo begint het touwtrekken. De vrouw zacht, de man in de weerstand.

Deze 2 typen hechtingsstijlen vinden elkaar iets, maar leggen tegelijkertijd de strop om elkaars nek.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven