Relaties
alle pijlers
Kracht vinden om destructieve relatie te verbreken
maandag 22 juli 2024 om 12:04
Goedemorgen dames!
Ik heb even een andere nick i.v.m. herkenbaarheid, normaal schrijf ik hier over luchtigere zaken en reageer vooral op anderen, maar nu wil ik jullie graag om raad vragen.
Ik zit in een situatie waar ik slecht uit kom.
Ik zit momenteel ca 1,5 jaar in een relatie waarvan 6 maanden samenwonend.
Achteraf gezien speelde er al eerder dingen maar vanaf dat we gaan samenwonen is er echt veel gebeurd en kapot gegaan.
Partner heeft meerdere malen ernstige woede uitbarstingen laten zien waarin hij tekeer gaat met schelden en bedreigingen en allerlei heftige uitspraken naar mij doet.
Hij is hierbij meerdere keren flink mijn grens over gegaan en het heeft me echt heel veel verdriet gemaakt.
Ook beëindigt hij keer op keer de relatie bij het minste of geringste.
Hoewel ik objectief gezien (als ik het als het ware van een ‘afstandje’ bekijk) inzie dat dit echt niet gezond is vanuit hem, ga ik toch telkens aan mezelf twijfelen door alle dingen die hij zegt.
Ondertussen is er weinig meer van me over (zowel geestelijk, lichamelijk en financieel gezien) en wil ik hier uit. Als enige oplossing zie ik om uit elkaar te gaan.
Echter telkens als ik dat besluit heb genomen (of ja in dit geval heel makkelijk door op het moment dat hij de relatie weer eens verbreekt daarin mee te gaan) wil hij er weer helemaal voor gaan. Zie ik een hele andere man en krijg ik zelfs medelijden met hem.
Maar ik vergeet ook niet de schade die hij heeft aangericht en wil zo geen toekomst tegemoet gaan.
Hoe kan ik de ‘kracht’ vinden om echt voor mezelf te kiezen en me niet meer om te laten praten?
Ik ben voor mezelf al veel aan het opschrijven en praat er met een vriendin over. Dat helpt wel echt en we zijn nu voor de zoveelste keer tijdelijk even los van elkaar, echter zit hij nu weer in die lieve zielige fase waardoor ik zo bang ben dat ik op een zwak moment er weer in mee ga.
Misschien zijn er andere vrouwen met ervaringen met dit soort relaties die me kunnen helpen?
Alvast heel erg bedankt.
Ik heb even een andere nick i.v.m. herkenbaarheid, normaal schrijf ik hier over luchtigere zaken en reageer vooral op anderen, maar nu wil ik jullie graag om raad vragen.
Ik zit in een situatie waar ik slecht uit kom.
Ik zit momenteel ca 1,5 jaar in een relatie waarvan 6 maanden samenwonend.
Achteraf gezien speelde er al eerder dingen maar vanaf dat we gaan samenwonen is er echt veel gebeurd en kapot gegaan.
Partner heeft meerdere malen ernstige woede uitbarstingen laten zien waarin hij tekeer gaat met schelden en bedreigingen en allerlei heftige uitspraken naar mij doet.
Hij is hierbij meerdere keren flink mijn grens over gegaan en het heeft me echt heel veel verdriet gemaakt.
Ook beëindigt hij keer op keer de relatie bij het minste of geringste.
Hoewel ik objectief gezien (als ik het als het ware van een ‘afstandje’ bekijk) inzie dat dit echt niet gezond is vanuit hem, ga ik toch telkens aan mezelf twijfelen door alle dingen die hij zegt.
Ondertussen is er weinig meer van me over (zowel geestelijk, lichamelijk en financieel gezien) en wil ik hier uit. Als enige oplossing zie ik om uit elkaar te gaan.
Echter telkens als ik dat besluit heb genomen (of ja in dit geval heel makkelijk door op het moment dat hij de relatie weer eens verbreekt daarin mee te gaan) wil hij er weer helemaal voor gaan. Zie ik een hele andere man en krijg ik zelfs medelijden met hem.
Maar ik vergeet ook niet de schade die hij heeft aangericht en wil zo geen toekomst tegemoet gaan.
Hoe kan ik de ‘kracht’ vinden om echt voor mezelf te kiezen en me niet meer om te laten praten?
Ik ben voor mezelf al veel aan het opschrijven en praat er met een vriendin over. Dat helpt wel echt en we zijn nu voor de zoveelste keer tijdelijk even los van elkaar, echter zit hij nu weer in die lieve zielige fase waardoor ik zo bang ben dat ik op een zwak moment er weer in mee ga.
Misschien zijn er andere vrouwen met ervaringen met dit soort relaties die me kunnen helpen?
Alvast heel erg bedankt.
maandag 21 oktober 2024 om 10:03
Vlindertje, ik heb vóór mijn narciste één lange relatie gehad, met de moeder van mijn kinderen. Het werkte niet meer, maar ik draag haar als moeder van mijn kinderen nog steeds op handen. Na mijn narciste heb ik wat respectvol rondgemodderd. Nu ben ik liefdevol verbonden. Wat ik wil zeggen: 1. Je ex heeft je misschien wel geselecteerd op je afhankelijkheid (zoals de mijne mij had geselecteerd op mijn wegcijfergedrag, hoewel dat misschien minder was dan bij jou) en 2. Juist, juist omdat je - ook los van je ex - al om zo te zeggen kwetsbaarder bent dan gemiddeld, juist daarom moet je wegblijven bij hem. En misschien een tijd alleen blijven, om weer op jezelf compleet te worden?
louisjean wijzigde dit bericht op 21-10-2024 12:23
Reden: Typefout
Reden: Typefout
0.22% gewijzigd
maandag 21 oktober 2024 om 10:06
maandag 21 oktober 2024 om 10:16
Vlindertje32 schreef: ↑20-10-2024 23:17Feestdagen zonder partner is dan wel weer iets waar ik van het idee alleen al beetje somber van word..
Als je gezelschap zoekt rond de kerst, zijn er tal van mogelijkheden.
Geen zorgen maken hierover.
'Durf te antwoorden' is één van de leukste topics op het forum.
En ´Plaatje wisselen´ is ook heel leuk.
En ´Plaatje wisselen´ is ook heel leuk.
maandag 21 oktober 2024 om 11:24
Explorista schreef: ↑21-10-2024 10:16Als je gezelschap zoekt rond de kerst, zijn er tal van mogelijkheden.
Geen zorgen maken hierover.
Ik begrijp wel wat Vlinder bedoelt, hoor. Ik zat nooit alleen, ik werd altijd wel ergens uitgenodigd.
Maar van binnen mis je iets. Niet hem maar wel die liefde.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
maandag 21 oktober 2024 om 11:46
Ik weet uit ervaring als er onverwerkte pijn achter je relatiepatronen zit, je bent iemand kwijtgeraakt aan wie je erg gehecht was en je kan het niet loslaten, je hebt geen familie en vrienden, dan kan het echt wel heel erg zwaar zijn alleen. Dat het fysiek zelfs pijn doet en je niet meer weet waar je het zoeken moet.Explorista schreef: ↑21-10-2024 10:16Als je gezelschap zoekt rond de kerst, zijn er tal van mogelijkheden.
Geen zorgen maken hierover.
Misschien heb je als kind niet geleerd hoe je je veilig voelt bij jezelf, en stort je in een emotionele diepte als je alleen bent.
Maar daar kan je doorheen komen, goede hulp en steun zoeken en ervan groeien. Als je leert alleen te zijn met jezelf en je pijn te dragen wordt het leven zo veel beter.
dinsdag 22 oktober 2024 om 15:58
Vlindertje,
Ik kan de post niet terugvinden maar ergens schreef je dat je die relatie liever had dan dit gevoel. Dat je zijn manco’ s er maar bij moet nemen dan.
Dit sprak me aan omdat ik soms zo ongeveer hetzelfde dacht als jij. Alles beter dan dat gevoel. Je wilt alleen de mooie kant van hem terug en als hij af en toe eens boos zou worden( zoals het mag in een relatie) dan zou het kunnen. Maar de woede buien zijn heftig hè. Heb dit zelf ook meegemaakt, we zouden samenwonen , hij had zelfs een complete verbouwing gedaan.
Eerst denk je dat het door de stress komt, maar ze kwamen terug en dan liep ik weer weg . Ik accepteerde het niet om zo te worden behandeld. Maar als de heftigheid gezakt was ging ik ook terug. Omdat hij ook zoveel goede kanten had. En het ook bij mezelf zocht.
Hij heeft me niet geslagen maar sommige onzin en bedreigingen die hij uitte dan waren vreselijk Het is heel raar om van iemand te houden terwijl hij je ook zo behandeld. Deels hou ik nog van dat goede van hem en kan ik dat nog missen.
Maar ben nu anderhalf jaar verder. Na onze laatste gedoe heeft hijzelf radiostilte gegeven en maar goed ook want ik was weer teruggegaan. Die tijd heeft me sterker gemaakt. Want ze veranderen niet. Je kunt hooguit de buien ondergaan en ermee leren leven. Maar hoe zie jij je toekomst als er ooit kinderen zouden komen, wanneer het niet meer alleen om jou gaat
Verder was het voor mij belangrijk om hem te spreken, dit is 2 weken geleden gebeurd. Toen dat vreselijke onbereikbare eraf was kon ik het beter aan. Ja ik weet het is erg, we hebben mooie gesprekken gehad en betrapte me erop dat ik zo weer de mist in zou kunnen gaan. Maar nu met het weten dat het 3 maanden hooguit zou werken en ik weer kapot zou gaan
Weet niet wat voor jou werkt. Ik voel me vooral weekends ook nog wel eens eenzaam. Kijk je kunt hem nog een kans geven, als jij denkt dat het Nu goed zal gaan. Hou in je achterhoofd dat hij niet kan veranderen, zelfs als hij zou willen. Zijn mechanismes die bij hem boven komen. Misschien overkomt het dat ook.
Maar het belangrijkste is stel je gaat terug, kun je ermee omgaan dat het dan weer uitraakt en jij je overwonnen sterkte dan weer kwijt bent?
Zo te lezen niet.
Sterkte meid. Pas op jezelf
Ik kan de post niet terugvinden maar ergens schreef je dat je die relatie liever had dan dit gevoel. Dat je zijn manco’ s er maar bij moet nemen dan.
Dit sprak me aan omdat ik soms zo ongeveer hetzelfde dacht als jij. Alles beter dan dat gevoel. Je wilt alleen de mooie kant van hem terug en als hij af en toe eens boos zou worden( zoals het mag in een relatie) dan zou het kunnen. Maar de woede buien zijn heftig hè. Heb dit zelf ook meegemaakt, we zouden samenwonen , hij had zelfs een complete verbouwing gedaan.
Eerst denk je dat het door de stress komt, maar ze kwamen terug en dan liep ik weer weg . Ik accepteerde het niet om zo te worden behandeld. Maar als de heftigheid gezakt was ging ik ook terug. Omdat hij ook zoveel goede kanten had. En het ook bij mezelf zocht.
Hij heeft me niet geslagen maar sommige onzin en bedreigingen die hij uitte dan waren vreselijk Het is heel raar om van iemand te houden terwijl hij je ook zo behandeld. Deels hou ik nog van dat goede van hem en kan ik dat nog missen.
Maar ben nu anderhalf jaar verder. Na onze laatste gedoe heeft hijzelf radiostilte gegeven en maar goed ook want ik was weer teruggegaan. Die tijd heeft me sterker gemaakt. Want ze veranderen niet. Je kunt hooguit de buien ondergaan en ermee leren leven. Maar hoe zie jij je toekomst als er ooit kinderen zouden komen, wanneer het niet meer alleen om jou gaat
Verder was het voor mij belangrijk om hem te spreken, dit is 2 weken geleden gebeurd. Toen dat vreselijke onbereikbare eraf was kon ik het beter aan. Ja ik weet het is erg, we hebben mooie gesprekken gehad en betrapte me erop dat ik zo weer de mist in zou kunnen gaan. Maar nu met het weten dat het 3 maanden hooguit zou werken en ik weer kapot zou gaan
Weet niet wat voor jou werkt. Ik voel me vooral weekends ook nog wel eens eenzaam. Kijk je kunt hem nog een kans geven, als jij denkt dat het Nu goed zal gaan. Hou in je achterhoofd dat hij niet kan veranderen, zelfs als hij zou willen. Zijn mechanismes die bij hem boven komen. Misschien overkomt het dat ook.
Maar het belangrijkste is stel je gaat terug, kun je ermee omgaan dat het dan weer uitraakt en jij je overwonnen sterkte dan weer kwijt bent?
Zo te lezen niet.
Sterkte meid. Pas op jezelf
dinsdag 22 oktober 2024 om 17:40
Ik herinner me dat ik ongeveer een jaar na de definitieve breuk ook eens ging bijpraten met mijn ex. Ik zie het nog zo voor me. Ik voelde me Jody Foster tegenover Hannibal Lecter. De vrouw die mij zo veel gepieker had gekost, zag ik nu als een griezel. Ze had het niet in de gaten, maar terwijl ik met haar praatte, deed ik zelfonderzoek: wat in hemelsnaam heb ik ooit gezien in dit narcistisch monster. Ze zoekt nog regelmatig contact, maar ik houd dat af. Gewoon omdat ze me geen zier interesseert. Gun jezelf ook die tijd, TO.
woensdag 23 oktober 2024 om 01:05
Bedankt voor je reactie.Nicci76 schreef: ↑22-10-2024 15:58Vlindertje,
Ik kan de post niet terugvinden maar ergens schreef je dat je die relatie liever had dan dit gevoel. Dat je zijn manco’ s er maar bij moet nemen dan.
Dit sprak me aan omdat ik soms zo ongeveer hetzelfde dacht als jij. Alles beter dan dat gevoel. Je wilt alleen de mooie kant van hem terug en als hij af en toe eens boos zou worden( zoals het mag in een relatie) dan zou het kunnen. Maar de woede buien zijn heftig hè. Heb dit zelf ook meegemaakt, we zouden samenwonen , hij had zelfs een complete verbouwing gedaan.
Eerst denk je dat het door de stress komt, maar ze kwamen terug en dan liep ik weer weg . Ik accepteerde het niet om zo te worden behandeld. Maar als de heftigheid gezakt was ging ik ook terug. Omdat hij ook zoveel goede kanten had. En het ook bij mezelf zocht.
Hij heeft me niet geslagen maar sommige onzin en bedreigingen die hij uitte dan waren vreselijk Het is heel raar om van iemand te houden terwijl hij je ook zo behandeld. Deels hou ik nog van dat goede van hem en kan ik dat nog missen.
Maar ben nu anderhalf jaar verder. Na onze laatste gedoe heeft hijzelf radiostilte gegeven en maar goed ook want ik was weer teruggegaan. Die tijd heeft me sterker gemaakt. Want ze veranderen niet. Je kunt hooguit de buien ondergaan en ermee leren leven. Maar hoe zie jij je toekomst als er ooit kinderen zouden komen, wanneer het niet meer alleen om jou gaat
Verder was het voor mij belangrijk om hem te spreken, dit is 2 weken geleden gebeurd. Toen dat vreselijke onbereikbare eraf was kon ik het beter aan. Ja ik weet het is erg, we hebben mooie gesprekken gehad en betrapte me erop dat ik zo weer de mist in zou kunnen gaan. Maar nu met het weten dat het 3 maanden hooguit zou werken en ik weer kapot zou gaan
Weet niet wat voor jou werkt. Ik voel me vooral weekends ook nog wel eens eenzaam. Kijk je kunt hem nog een kans geven, als jij denkt dat het Nu goed zal gaan. Hou in je achterhoofd dat hij niet kan veranderen, zelfs als hij zou willen. Zijn mechanismes die bij hem boven komen. Misschien overkomt het dat ook.
Maar het belangrijkste is stel je gaat terug, kun je ermee omgaan dat het dan weer uitraakt en jij je overwonnen sterkte dan weer kwijt bent?
Zo te lezen niet.
Sterkte meid. Pas op jezelf
Het is precies wat jij zegt, het voelt nu al zo dat ik mijn overwonnen sterkte totaal kwijt ben, laat staan als ik terug ga.. en er dan hetzelfde soort dingen gebeuren.
Dan weet ik zéker dat ik mezelf de afgrond in help. En dat wil én kan ik echt niet meer aan.
De afgelopen tijd alleen voelde ik me echt weerbaar en sterk worden, dus ik weet dat het kan en hoop zo dat ik straks, met een hele diepe down op dit moment, die kracht weer terug vindt.
Het is gewoon verschrikkelijk ineens alles in hem te zien wat ik ooit gewild heb. Al die inzichten.
woensdag 23 oktober 2024 om 01:12
Bedankt! Tijd.. dat is het inderdaad.LouisJean schreef: ↑22-10-2024 17:40Ik herinner me dat ik ongeveer een jaar na de definitieve breuk ook eens ging bijpraten met mijn ex. Ik zie het nog zo voor me. Ik voelde me Jody Foster tegenover Hannibal Lecter. De vrouw die mij zo veel gepieker had gekost, zag ik nu als een griezel. Ze had het niet in de gaten, maar terwijl ik met haar praatte, deed ik zelfonderzoek: wat in hemelsnaam heb ik ooit gezien in dit narcistisch monster. Ze zoekt nog regelmatig contact, maar ik houd dat af. Gewoon omdat ze me geen zier interesseert. Gun jezelf ook die tijd, TO.
Ik merk ook echt als ik met hem praat nu dat het wisselt tussen: ‘ je bent toch de meest perfecte man op aarde’ en ‘wat ben je ook een verschrikkelijk narcistisch mannetje’
Hij praat zoooo mooi, praat me helemaal naar de mond. Zo veel mooie inzichten en gedachtes en gevoelens. Zelfs zijn stukje kwetsbaarheid en onzekerheid die hij nooit getoond heeft kwam uitgebreid naar voren.
Ik heb 1 van onze videogesprekken van 1 uur lang opgenomen (zonder geluid) en daar werd me eigenlijk duidelijk in: hij is 99 procent van de tijd altijd aan het woord.
Het is geen gesprek, er is héél weinig, tot eigenlijk geen, ruimte voor mij.
Dan denk ik aan mijn nieuwe en oud opgepakte contacten en daar heb ik zo’n fijn gelijkwaardig contact mee.
Ik moét hier doorheen!
Bedankt voor jullie herkenbaarheid en steun
woensdag 23 oktober 2024 om 09:13
Praat je nog steeds met hem?
Heb je hem niet langer geblokkeerd?
Hij heeft een nieuw masker opgezet om je weer binnen te hengelen. Hij moet weer even zijn best doen. Dit is voor hém ook allemaal fantasie praat. Want wat hij nu zegt hoe hij verandert is, dat gaat hem nooit lukken.
Laat dit project door iemand anders afmaken. Jij mag jezelf toestemming geven hierbij weg te lopen en al het geleerde mee te nemen en toe te passen op in de eerste plaats jezelf en daarna in een relatie met een ander.
Heb je hem niet langer geblokkeerd?
Hij heeft een nieuw masker opgezet om je weer binnen te hengelen. Hij moet weer even zijn best doen. Dit is voor hém ook allemaal fantasie praat. Want wat hij nu zegt hoe hij verandert is, dat gaat hem nooit lukken.
Laat dit project door iemand anders afmaken. Jij mag jezelf toestemming geven hierbij weg te lopen en al het geleerde mee te nemen en toe te passen op in de eerste plaats jezelf en daarna in een relatie met een ander.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 23 oktober 2024 om 09:20
Nee ik ga op en neer ik kan het blijkbaar niet aan.Doreia* schreef: ↑23-10-2024 09:13Praat je nog steeds met hem?
Heb je hem niet langer geblokkeerd?
Hij heeft een nieuw masker opgezet om je weer binnen te hengelen. Hij moet weer even zijn best doen. Dit is voor hém ook allemaal fantasie praat. Want wat hij nu zegt hoe hij verandert is, dat gaat hem nooit lukken.
Laat dit project door iemand anders afmaken. Jij mag jezelf toestemming geven hierbij weg te lopen en al het geleerde mee te nemen en toe te passen op in de eerste plaats jezelf en daarna in een relatie met een ander.
Ik zeg steeds heel stoer dat ik er mee stop en na een halve dag (of soms zelfs na een uur) word ik gek.
Maar je hebt gelijk, meer energie dan dit kan ik er in inpompen. Ik ben de laatste week weer een kasplantje door alle wisselende dingen. Ik kan niet meer dus de enige optie is stoppen.
Ik weet het zo goed maar het is zo lastig omdat ik hem dan weer vol begrip en liefde aan de telefoon krijg.
De liefde van hem die ik zo ontzettend nodig heb.
Maar ik moet hier mee stoppen, ik weet het, dit wordt mijn afgrond..
woensdag 23 oktober 2024 om 09:25
Nog een vraagje;
Als we op 0 contact staan, en ik voel me slecht momenteel, heel slecht. Is het dan goed om afleiding te zoeken, ook al heb ik daar dan eigenlijk geen zin in?
Of juist geen afleiding en de hele dag in bed te blijven liggen?
Ex zegt altijd dat je dan naar je lichaam moet luisteren en dat als je afleiding zoekt je dingen weg stopt. Van vriendinnen hoor ik dan weer vooral hoe belangrijk het is om wel afleiding te zoeken en dingen te ondernemen.
Als ik me zo voel zoals nu cancel ik het liefst al mijn plannen en sluit mezelf op.
Maar weet ook als ik er uit ben ik soms lekker even aan andere dingen denk/andere input.
Waar doe ik op het moment goed aan?
Als we op 0 contact staan, en ik voel me slecht momenteel, heel slecht. Is het dan goed om afleiding te zoeken, ook al heb ik daar dan eigenlijk geen zin in?
Of juist geen afleiding en de hele dag in bed te blijven liggen?
Ex zegt altijd dat je dan naar je lichaam moet luisteren en dat als je afleiding zoekt je dingen weg stopt. Van vriendinnen hoor ik dan weer vooral hoe belangrijk het is om wel afleiding te zoeken en dingen te ondernemen.
Als ik me zo voel zoals nu cancel ik het liefst al mijn plannen en sluit mezelf op.
Maar weet ook als ik er uit ben ik soms lekker even aan andere dingen denk/andere input.
Waar doe ik op het moment goed aan?
woensdag 23 oktober 2024 om 09:38
Je stopt het contact.
En dan onderga je wat je voelt.
De enige manier is om er dwars doorheen te gaan, door dat gevoel.
Grijp een vriendin, ga een heel eind wandelen samen en praat erover met haar. Laat jezelf praten over alles. Ze hoeft niets terug te zeggen. Alleen jij maar praten. Je hart luchten.
En dan gaan jullie ergens lunchen of koffie drinken.
En je mag hulp zoeken. Bij een instelling voor huiselijk geweld. Daar vind je mensen die je hierin bij kunnen staan om dóór dat gevoel te werken, om ervan te leren wat het is waardoor je zo aan hem hangt en waarom hij je met zijn woorden zó om heeft. Wat mist er in je leven dat je zo vatbaar bent voor hem en zijn zoete woordjes.
En dan onderga je wat je voelt.
De enige manier is om er dwars doorheen te gaan, door dat gevoel.
Grijp een vriendin, ga een heel eind wandelen samen en praat erover met haar. Laat jezelf praten over alles. Ze hoeft niets terug te zeggen. Alleen jij maar praten. Je hart luchten.
En dan gaan jullie ergens lunchen of koffie drinken.
En je mag hulp zoeken. Bij een instelling voor huiselijk geweld. Daar vind je mensen die je hierin bij kunnen staan om dóór dat gevoel te werken, om ervan te leren wat het is waardoor je zo aan hem hangt en waarom hij je met zijn woorden zó om heeft. Wat mist er in je leven dat je zo vatbaar bent voor hem en zijn zoete woordjes.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 23 oktober 2024 om 09:40
Dat weet helaas niemand, dat is de reis die je alleen zal moeten gaan maken wanneer je er klaar voor bent. Je gaat sowieso van alles tegenkomen aan moeilijke gevoelens vroeg of laat.
In mijn ervaring zijn mensen in je omgeving meestal fan van afleiding, ze maken zich zorgen als je je opsluit. Ik ben voor mezelf meer als een rups die in een cocon kruipt en op den duur komt er een vlinder uit. Als ik afleiding zoek heb ik geen grip en kan ik impulsief zijn zodra de ex in beeld of in gedachten komt.
In mijn ervaring zijn mensen in je omgeving meestal fan van afleiding, ze maken zich zorgen als je je opsluit. Ik ben voor mezelf meer als een rups die in een cocon kruipt en op den duur komt er een vlinder uit. Als ik afleiding zoek heb ik geen grip en kan ik impulsief zijn zodra de ex in beeld of in gedachten komt.
woensdag 23 oktober 2024 om 09:47
Met wat voor een instelling zou ik daarover contact kunnen opnemen?Doreia* schreef: ↑23-10-2024 09:38Je stopt het contact.
En dan onderga je wat je voelt.
De enige manier is om er dwars doorheen te gaan, door dat gevoel.
Grijp een vriendin, ga een heel eind wandelen samen en praat erover met haar. Laat jezelf praten over alles. Ze hoeft niets terug te zeggen. Alleen jij maar praten. Je hart luchten.
En dan gaan jullie ergens lunchen of koffie drinken.
En je mag hulp zoeken. Bij een instelling voor huiselijk geweld. Daar vind je mensen die je hierin bij kunnen staan om dóór dat gevoel te werken, om ervan te leren wat het is waardoor je zo aan hem hangt en waarom hij je met zijn woorden zó om heeft. Wat mist er in je leven dat je zo vatbaar bent voor hem en zijn zoete woordjes.
Destijds contact gehad met Veilig Thuis en die konden me los van wat praktische dingen niet helpen bij dit gevoel. Ik schaam me kapot om hen te bellen dat ik hier nog gevoelig voor ben. Omdat ik heel goed snap wat mensen dan gaan zeggen.. en terecht he!
woensdag 23 oktober 2024 om 09:47
Wat goed voor je voelt. Dat kan het ene moment even helemaal niks zijn en het andere moment dat je afleiding zoekt. Daar is absoluut niets mis mee en vaak ook erg welkom voor je overvolle hoofd dat alleen maar in cirkeltjes ronddenkt. Sowieso niet wat ex je aanraadt want hij praat alleen vanuit zijn straatje en hidden agenda, en reken erop dat hij die heeft. Hij weet alles mooi te brengen, maar dat is ook het enige wat hij kan: het brengen. Het uitvoeren ervan heeft hij nooit gekund en zal hij nu opeens ook niet gaan kunnen. Het blijft bij mooie, wijze, maar loze woorden.Vlindertje32 schreef: ↑23-10-2024 09:25Nog een vraagje;
Als we op 0 contact staan, en ik voel me slecht momenteel, heel slecht. Is het dan goed om afleiding te zoeken, ook al heb ik daar dan eigenlijk geen zin in?
Of juist geen afleiding en de hele dag in bed te blijven liggen?
Ex zegt altijd dat je dan naar je lichaam moet luisteren en dat als je afleiding zoekt je dingen weg stopt. Van vriendinnen hoor ik dan weer vooral hoe belangrijk het is om wel afleiding te zoeken en dingen te ondernemen.
Als ik me zo voel zoals nu cancel ik het liefst al mijn plannen en sluit mezelf op.
Maar weet ook als ik er uit ben ik soms lekker even aan andere dingen denk/andere input.
Waar doe ik op het moment goed aan?
woensdag 23 oktober 2024 om 10:15
woensdag 23 oktober 2024 om 10:28
Ik wist het ook allemaal niet meer waar ik goed aan deed na de breuk. Mijn hele identiteit was stuk gegaan, ik kon niet meer goed na denken. Zijn stem zat in mijn hoofd. Hij was dan fysiek uit mijn leven maar mentaal verre weg van.
Het maken van keuzes. Na de breuk had ik een nieuwe wasmachine nodig. Ik deed er 8 uur over in een winkel twijfelend over het uitzoeken van de juiste wasmachine. Eenmaal de keuze gemaakt heb ik thuis zitten janken waarom dit zo moeilijk moet zijn en of ik het wel goed heb gedaan. Vanwege zijn stem.
Vriendinnen wilden met mij afspreken, wat ik wilde gaan doen? Wist ik niet. Dit hebben zij een tijdje voor mij bedacht. Leuke dingen doen. Weer ontdekken wie ik ben en wat ik leuk vind met hen.
Een jaar later. Na EMDR therapie (ik was door hem getraumatiseerd) kon ik hardop zeggen. ‘Eikel, ik ben veel beter zonder jou.’
Het maken van keuzes. Na de breuk had ik een nieuwe wasmachine nodig. Ik deed er 8 uur over in een winkel twijfelend over het uitzoeken van de juiste wasmachine. Eenmaal de keuze gemaakt heb ik thuis zitten janken waarom dit zo moeilijk moet zijn en of ik het wel goed heb gedaan. Vanwege zijn stem.
Vriendinnen wilden met mij afspreken, wat ik wilde gaan doen? Wist ik niet. Dit hebben zij een tijdje voor mij bedacht. Leuke dingen doen. Weer ontdekken wie ik ben en wat ik leuk vind met hen.
Een jaar later. Na EMDR therapie (ik was door hem getraumatiseerd) kon ik hardop zeggen. ‘Eikel, ik ben veel beter zonder jou.’
woensdag 23 oktober 2024 om 10:31
Juist aangeven dat jij nog zo gevoelig bent, geeft je de kans om te beletten dat je terug gaat.Vlindertje32 schreef: ↑23-10-2024 09:47Met wat voor een instelling zou ik daarover contact kunnen opnemen?
Destijds contact gehad met Veilig Thuis en die konden me los van wat praktische dingen niet helpen bij dit gevoel. Ik schaam me kapot om hen te bellen dat ik hier nog gevoelig voor ben. Omdat ik heel goed snap wat mensen dan gaan zeggen.. en terecht he!
Ik wou dat ik indertijd A. wist dat dit een naam had. B. Dat er een heel patroon achter schuil gaat en C. dat ik wist dat ik heus wel hulp mocht vragen ook al was het volgens mezelf volledig aan mezelf te wijten en moest ik het als een grote meid ook zelf oplossen. Dan had ik waarschijnlijk geen 4x nodig gehad.
Ik denk dat je als eerste bij de huisarts terecht kunt. Het is héél sterk dat je ziet dat je dit niet alleen het hoofd kunt bieden. Echt heel sterk en voor mij zeer prijzenswaardig.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 23 oktober 2024 om 10:46
woensdag 23 oktober 2024 om 10:50
Misschien kun je het afwisselen. De ene keer dat je je zo voelt, blijf je een hele dag in bed, kijk je hoe dat loopt. En de andere keer ga je afleiding zoeken. Ik merk zelf (ervaring met depressies) dat mezelf toestaan me een hele dag rot te voelen, heel bevrijdend kan zijn. Soms heb ik dan halverwege zelfs genoeg ervan en ga ik wat doen, maar het hoeft niet, dus er staat geen druk op. Dat lucht op.Vlindertje32 schreef: ↑23-10-2024 09:25Nog een vraagje;
Als we op 0 contact staan, en ik voel me slecht momenteel, heel slecht. Is het dan goed om afleiding te zoeken, ook al heb ik daar dan eigenlijk geen zin in?
Of juist geen afleiding en de hele dag in bed te blijven liggen?
Ex zegt altijd dat je dan naar je lichaam moet luisteren en dat als je afleiding zoekt je dingen weg stopt. Van vriendinnen hoor ik dan weer vooral hoe belangrijk het is om wel afleiding te zoeken en dingen te ondernemen.
Als ik me zo voel zoals nu cancel ik het liefst al mijn plannen en sluit mezelf op.
Maar weet ook als ik er uit ben ik soms lekker even aan andere dingen denk/andere input.
Waar doe ik op het moment goed aan?
woensdag 23 oktober 2024 om 10:57
Dat van Mefunny is ook hier erg bekend.
Dat stemmetje van hem zat ook volkomen in mijn hoofd.
Zelfs toen ik jaren later in de tuin de was aan het ophangen was, had ik ontzettend veel moeite om de kleding gewoon op te hangen aan de waslijn zonder na te denken van wie het kledingstuk was en op welke plek dat kwam te hangen. Zo gehersenspoeld was ik dat de was van mijn man op de beste plek moest hangen dat ik een uur helemaal overstuur en zenuwachtig was. En ik uit pure wanhoop de was opnieuw heb opgehangen, dit keer met de was van mijn man (die hier totaal niets mee te maken heeft) op de béste plek aan de waslijn...
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 23 oktober 2024 om 11:03
Doreia* schreef: ↑23-10-2024 10:57Dat van Mefunny is ook hier erg bekend.
Dat stemmetje van hem zat ook volkomen in mijn hoofd.
Zelfs toen ik jaren later in de tuin de was aan het ophangen was, had ik ontzettend veel moeite om de kleding gewoon op te hangen aan de waslijn zonder na te denken van wie het kledingstuk was en op welke plek dat kwam te hangen. Zo gehersenspoeld was ik dat de was van mijn man op de beste plek moest hangen dat ik een uur helemaal overstuur en zenuwachtig was. En ik uit pure wanhoop de was opnieuw heb opgehangen, dit keer met de was van mijn man (die hier totaal niets mee te maken heeft) op de béste plek aan de waslijn...
Ooh zo herkenbaar inderdaad! Doet mij gelijk er aan denken dat ik niet mee durfde te zingen met de radio als er iemand anders bij was.
Tot ik een autorit moest maken (wat ik ook al niet goed meer durfde omdat hij altijd schreeuwend en uitlachend naast me zat) met mijn huidige vriend naast me. Omdat ik het spannend vond moest (en wat hij niet wist) moest ik wel meezingen om de spanning los te laten. En hij zei er helemaal niets op. Dat vond ik heel gek. Niet iemand die commentaar had of mij uitlachte.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
woensdag 23 oktober 2024 om 11:13
Ik had een keer verkeerd gekeken toen ik met mijn nu-man-toen-vriend bij vrienden zat naar de tijd van de laatste bus. We hadden hem dus echt goed gemist.
Ik was volkomen gereed om de storm van verwijten, boosheid, schuddende vuisten en grond intrapperij in ontvangst te nemen, want ik had het verprutst.
Ik viel bijna flauw toen hij zei: oh, nou, weten we dat ook weer. We gaan terug en kijken of vrienden ons nog even thuis af willen zetten. Anders is een taxi ook nog een idee. Ik weet niet waardoor ik meer van slag was.
Ik was volkomen gereed om de storm van verwijten, boosheid, schuddende vuisten en grond intrapperij in ontvangst te nemen, want ik had het verprutst.
Ik viel bijna flauw toen hij zei: oh, nou, weten we dat ook weer. We gaan terug en kijken of vrienden ons nog even thuis af willen zetten. Anders is een taxi ook nog een idee. Ik weet niet waardoor ik meer van slag was.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
