liefde verdienen?

Ik denk dat voor een goede relatie er idd wel gelijkheid moet zijn - ook wat betreft toewijding. Het werkt denk ik niet als er grotere verschillen zijn. Ik denk ook dat het niet goed is voor diegene die toegewijder is, dan diegene die dit minder is. Dat geeft geen gevoel van eenheid.



Hoe je dat kunt weten? Je voelt het denk ik wel als de verhoudingen scheef zijn.



Overigens, wat bedoel je precies met liefde verdienen?

Ik denk dat er wel een gezonde balans moet zijn

maar als jij niet weet of hij meer van jou houdt of vv zijn er geen uitschieters en lijkt het me wel OK



Enne... hoe je kunt weten of je evenveel voor elkaar voelt?

Op je gevoel afgaan?

Ik heb nog geen maatbeker gevonden iig

liefde krijg je en geef je, zonder op een weegschaaltje te leggen of het evenveel is, soms stroomt het harder de ene kant op dan de andere,maar als het goed is komt hij weer terug

(of klink ik nu te romantisch?)

Liefde krijg je en geef je, zonder op een weegschaaltje te leggen of het evenveel is, soms stroomt het harder de ene kant op dan de andere,maar als het goed is komt hij weer terug

(of klink ik nu te romantisch?)



Het klinkt misschien wat corny , maar ik ben het met je eens.

@"vertwijfeld": exact dezelfde hoeveelheid liefde of verliefdheid bestaat naar mijn weten nieteens.. (filosofisch gesproken dan)

Maar "Sourire's" 1ste Alinea'tje zit wel heel erg dicht in de buurt van de waarheid; daar ben ik het nagenoegen voor 99,8% mee eens

toevoeging: Wat "nlies" zegt, kun je daar bij optellen

voor wat hoort wat,als je alleen maar de gever bent en de ander de nemer zal t nooit goed gaan. zal er toch een soort van onvrede komen

Het mooie van liefde is dat niemand het verdient, of juist iedereen, maar het is er of het is er niet.

Wat je in balans moet houden zijn de aandacht en toewijding, want daarin kun je sturen.

Mmmm

waar blijft die overige 0.2%?





Vertwijfeld... waarom twijfel je?

Soms hou je meer van hem en soms houdt hij meer van jou...

@"sourire": mogelijkheid tot uitsluiting, ik sluit sinds 2001 niets meer uit..

vertwijfeld schreef op 28 november 2007 @ 19:58:

Mooie reacties! Ik vind vooral dat stuk wel mooi over dat liefde niet te verdienen is, maar er gewoon is en dat je aandacht en toewijding wel zelf kunt doseren.

Dank je dat je 't mooi vond, alsjeblieft kadootje.



[/message]:[/b]

Ik twijfel erover omdat ik nogal analytisch ben ingesteld en alles wil kunnen benoemen. Gevoelens vind ik ontzettend lastig omdat ze wisselen. 'houden van' is iets ongrijpbaars en dat zet me zo aan het denken. Soms voel ik het, en soms niet. Dat vind ik ergens raar, want in mijn romantische beeld zou het altijd voelbaar moeten zijn. Vanuit dat idee ga ik zo zitten denken dat ik mijn gevoelens soms wegdenk.[/quote]



Voor houden van is ook al geen definitie. Lastig he? Wat voel je dan wel, wat voel je dan niet? Verliefdheid, warmte, verlangen? Logisch dat dat een beetje schommelt... als er maar een bodem is die er altijd wel blijft.



Waarom zou het altijd precies in balans moeten zijn? zolang je er maar voor gaat toch? Moet je allebei altijd evenveel slapen? Als je maar niet moe meer bent toch? Flauw advies: probeer het een beetje los te laten. Denk eens bewust "whatever"... als die gedachten de kop weer opsteken...

Psychotherapeut I.D. Yalom geeft de volgende samenvatting van de kenmerken van echte liefde:



Onbaatzuchtig

Echte liefde is niet gericht op een bepaald belang, laat staan eigen belang.

Belang is simpelweg van een andere orde, het doet er niet toe. Dat betekent ook dat men zich kan losmaken van externe factoren of mensen. Echte liefde is zuivere, ongemengde betrokkenheid op de ander. Ze verdraagt geen kritisch commentaar langs de zijlijn, laat staan consciëntieuze rekenmeesters die precies bijhouden hoeveel winst en verlies de relatie oplevert.



Totaal

Echte liefde wordt gevoeld voor de ander als totale persoon, dus niet voor specifieke eigenschappen. Liefde is (veel) meer dan de optelsom van een aantrekkelijk uiterlijk, een riant inkomen, een boeiende uitstraling en een charmante babbel. Wie blind is van liefde zal weliswaar tal van goede eigenschappen in de ander zien, maar steeds het gevoel hebben dat het hem dáár niet in zit. Liefde gaat immers uit naar een ondefinieerbare grootheid, de ander als persoon.



Gericht op de ander

Bij echte liefde is men - in principe - met heel zijn hart gericht op de ander. Men wil er voor de ander zijn, men wil helpen, beschermen, verzorgen. Dat betekent ook dat men de partner tijd en ruimte geeft om zijn eigen weg in te slaan.



Actief

De mens kan overvallen worden door verliefdheid, maar niet door liefde. Echte liefde ontstaat dus niet plotseling, als een donderslag bij heldere hemel, maar volgt een proces waarbij de liefde steeds weer wordt bevestigd en getoond. Liefde vóelen is niet voldoende. Het vergt vormgeving en onderhoud, zodat de ander de liefde ook werkelijk vóelt.



Liefde als levenshouding

Tot op zekere hoogte is liefde een manier van in deze wereld staan. Het is niet die exclusieve, magische ketting die de partners voor eens en voor altijd aan elkaar vastketent, het is een open houding naar de wereld als geheel. Liefde staat dus (ook) voor ontvankelijkheid en een blik die naar buiten is gericht. Iemand die zich helemaal afzondert in zichzelf en voortdurend op voet van oorlog staat met wat er om hem heen gebeurt, zal niet makkelijk liefde voelen.



Gezonde wortels

Echte liefde spruit voort uit rijkdom in plaats van armoede, uit groei in plaats van stilstand, uit willen in plaats van moeten. De ander is niet iemand die je eigen bestaan kan rechtvaardigen of je eenzaamheid kan verdrijven, maar iemand die je deelgenoot kunt maken van je eigen existentie. Dat kan alleen als we in het reine zijn met onszelf, met ons verleden en de omringende wereld. Er moet immers - in psychologische zin - plaats zijn voor iemand anders.



Wederkerigheid

De ideale liefde veronderstelt wederkerigheid en gelijkwaardigheid. Alles wat je in de relatie investeert, komt (op een andere manier) weer terug. Daarbij gaat het niet om objectieve, kwantificeerbare uitwisselingstransacties, maar om een fundamenteel gevoel dat de relatie `klopt'. Zo lang als we het gevoel hebben dat we van de ander voldoende krijgen, zal het ons geen enkele moeite kosten om te (blijven) geven. Op het moment dat we dat gevoel niet meer hebben, zullen we automatisch en onbewust een stapje terug doen.



Onbedoelde bevrediging

Echte liefde is niet gericht op beloning of bevrediging. Dit zijn onbedoelde effecten die vanzelf ontstaan, zonder dat ze beoogd waren. Maar dát deze effecten optreden, tegelijk met het uiten van liefde, is wel belangrijk. Liefde die bevrediging nastreeft, is net zo kansloos als liefde die nimmer bevredigend is.



Acht kenmerken van sterke relaties



Wie kent hun geheim beter dan de stellen zelf? Onderzoekster Francine Klagsbrun onderwierp stellen die minstens vijftien jaar getrouwd zijn, aan een vijf uur durend interview. Hieruit destilleerde ze acht kenmerken van goede relaties:



Flexibiliteit: de mogelijkheid om met veranderingen om te gaan, zoals de kinderen die uit huis gaan, of de partner die van baan verandert.

Het accepteren van het onveranderbare: het gedrag en de eigenschappen van de partner accepteren die niet zullen veranderen.



De overtuiging van eeuwigheid: de partners zien scheiding niet als een optie.

In de meeste relaties zijn er tijden van afstand en woede geweest, maar geen van beiden overwoog eruit te stappen.

Vertrouwen: je veilig voelen bij de ander.

Wederzijdse afhankelijkheid: niet per se op hetzelfde moment, want de een kan emotioneel meer afhankelijk zijn in de ene periode, de ander op een ander moment. Het betekent overigens niet volledig in elkaar opgaan.

Plezier in elkaar: gelukkige stellen vinden het prettig om bij elkaar te zijn en met elkaar te praten.

Een gekoesterde gedeelde geschiedenis.

Geluk: veel van de lang gehuwden zagen zichzelf als mazzelaars.

jaloers zijn is in dat geval angst, ipv niet gunnen .( Angst om hem kwijt te raken ipv hem een leuk gesprek ofzo te misgunnen . )

Als het al te meten zou zijn , dan nog uit iedereen het anders ; de één uit liefde door dingen te zeggen , de ander door dingen te dóen , maar iets láten kan ook liefde zijn .

Liefde lijkt meer op een vlammetje, je moet blijven zorgen voor brandstof. Soms brand het wat harder, soms wat zachter. En je hebt een probleem als het uitgaat, en daar heb je de meeste kans op, als het vlammetje klein geworden is door weinig brandstof. En samen moet je zorgen voor genoeg brandstof.



Klinkt wat filosofisch, maar het klopt wel aardig dacht ik.

Vervang liefdeshonger door actief liefhebben

Leg in je liefdesleven de nadruk op liefhebben, in plaats van geliefd worden. Een oude Boeddhistische spreuk luidt: 'Er is een goede remedie tegen jaloezie, namelijk bewust liefhebben. Maar voor veel mensen is deze remedie zwaarder dan de last van de jaloezie'.

Goeie tekst BGB

Knap he, hoe sommige mensen kunnen verwoorden wat zoveel mensen denken.

Ik snap alleen onderstaand niet zo...

Yalom schreef :

Ze verdraagt geen kritisch commentaar langs de zijlijn,

Denk dat liefde dat juist wel verdraagt...

Laat mensen maar lullen over mij en m'n lief.

Wij weten wel beter



Vertwijfeld, ik herken wat je zegt over het analytisch benaderen van liefde.

Ik doe dat deels ook. Daarnaast leer ik mezelf steeds meer kennen als control freak maar ik moet leren dat er sommige aspecten zijn in het leven die niet te sturen zijn

Zoals bijvoorbeeld liefde.



Ik moet 's ochtends vroeg om half 6 opstaan. Ik ben dan nog heul erg moe Maar smelt helemaal als ik m'n lief zie liggen.

Als ik dan even later de douche uitkom heeft hij onze zoon even in bed genomen en meestal liggen ze dan te slapen.

Op zulke momenten brand ik helemaal van liefde voor hem, wil in zingen uitbartsten om hem te vertellen hoeveel ik van hem hou. Wil de hele muur beschilderen met hartjes, wil heel lang en innig met hem knuffelen en ik wil dat hij wakker wordt en hetzelfde voelt.

En dat is lastig...

want hij voelt het wel maar over het algemeen pas rond 12u als hij wakker wordt

Sourire, dat klinkt toch aardig als echte liefde bij jouw.



Trouwens Yalom praat in overdrachtelijke zin, dus bedoeld dat je de liefde die je aan elkaar geeft niet op een meetlat moet vergelijken. En dat je ook niet heel kritisch moet zijn in vergelijk naar elkaar toe in de hoeveelheid liefde die je geeft.



Dat gevoel wat jij hebt, als je jouw lief ziet liggen met jullie zoontje, dat ziet hij niet, dus een kritische rekenmeester zou dat over het hoofd zien.

kreeft1 schreef op 28 november 2007 @ 21:08:

Sourire, dat klinkt toch aardig als echte liefde bij jouw.

Het is sowieso dikke vette lieve constante liefde....!



PS thanx voor de toelichting!

BGB gek genoeg word ik soms een beetje verdrietig van dit soort teksten...



Ook ik twijfel wel eens (te vaak?) aan mijn relatie (nu 9 mnd) en ben zo ook op dit forum belandt. Mijn zogenaamde 'wijze woorden' aan TO kan ik schrijven omdat mijn twijfel zich op een ander punt manifesteren dan die van haar.



Als ik jouw tekst zie, ga ik al snel vergelijken 'hebben wij dit ook zo' en dan kom ik altijd wel elementen tegen die bij ons niet zo sterk ontwikkeld zijn. Zoals bijvoorbeeld overtuiging van eeuwigheid, het accepteren van het onveranderbare (ja maar een béétje rek in die eigenschap zal er toch nog wel inzitten??).

Maar ook onbaatzuchtigheid is lastig, ik ben 35, heb een kinderwens. De partner waar ik nu in investeer 'moet' m zijn... ik investeer dus in deze relatie met ook een duidelijk doel voor mijzelf.



Zo zie je maar weer, vergelijken vergelijken... TO vergelijkt haar liefde met die van haar vriend, ik vergelijk mijn liefde met die uit een tekst van Yalom en zo zijn we eigenlijk allemaal wel eens gek en onzeker.

Kwikzilver, sommige dingen groeien, en na 9 maanden sta je pas aan het begin van die groeifase. Dus als het goed zit, en waarom niet, is het beter om te proberen niet te veel te twijfelen. Twijfel is een soort virus in een goede relatie. Als je niet uitkijkt, dan steek je je partner aan, en dan wordt die twijfel alleen maar erger.



Zoiets van:

Zeg schat hou je van me?

- Ja, ik denk het wel.

Dus je weet het niet zeker?

- Nou dat weet ik eigenlijk niet. Hou jij anders nog van me?

Hoezo anders.

- Nou ik mag dat toch wel vragen?

Vertrouw je me dan niet, dat ik van je hou.

- Is dat dan niet zo?

Misschien wel niet.

- Hoezo, misschien wel niet.

Nou ik denk het wel, maar ik weet het toch niet zeker.

- Is er een ander dan?

Nou nee.

- Maar die man waarmee je laatst stond te praten vond je toch wel leuk.

Dat wel, maar er is echt niks hoor.

- Maar je stonds wel naar hem te lachen.

Je bent gewoon jaloers, ik ga slapen.

- @#@%&%!@

@%$@#@#^$#@$@#!@!