Relaties
alle pijlers
man vaart en ik ben het alleen zijn beu
donderdag 17 januari 2008 om 14:00
hallo,
mijn man zit op de grote vaart en is kapitein.
dat houdt in dat hij drie maanden vaart (is meestal langer) en dan weer drie maanden thuis zou moeten zijn (maar is meestal twee en half).
ben het alleen zitten beu en vind het ook niet leuk voor onze dochter van anderhalf die steeds haar pa moet missen.
ik vraag me af hoe kun je dit als man willen, steeds je dochter en je vriendin moeten missen???
ik wil het gemis niet meer en denk steeds vaker om hier maar weg te gaan, want vind het zo echt geen leuk leventje.
hij zegt wel steeds als er iets anders op mijn pad komt neem ik het wel aan maar er is al zoveel geweest en iedere keer ketst ie het af, vraag me echt af op welke plaatst wij voor hem staan.
wie van jullie heeft hier ook ervaring mee.....bedoel wie zit ook vaak en vooral lang alleen door werk van man lief.
soms denk ik wel eens hij had nog beter in leger kunnen zitten, hoeven ze niet zo vaak weg als dan je vaart.
nou kom maar op met jullie reacties ben zeer benieuwd.
shit waarom houd ik zoveel van hem.
gr. mij
mijn man zit op de grote vaart en is kapitein.
dat houdt in dat hij drie maanden vaart (is meestal langer) en dan weer drie maanden thuis zou moeten zijn (maar is meestal twee en half).
ben het alleen zitten beu en vind het ook niet leuk voor onze dochter van anderhalf die steeds haar pa moet missen.
ik vraag me af hoe kun je dit als man willen, steeds je dochter en je vriendin moeten missen???
ik wil het gemis niet meer en denk steeds vaker om hier maar weg te gaan, want vind het zo echt geen leuk leventje.
hij zegt wel steeds als er iets anders op mijn pad komt neem ik het wel aan maar er is al zoveel geweest en iedere keer ketst ie het af, vraag me echt af op welke plaatst wij voor hem staan.
wie van jullie heeft hier ook ervaring mee.....bedoel wie zit ook vaak en vooral lang alleen door werk van man lief.
soms denk ik wel eens hij had nog beter in leger kunnen zitten, hoeven ze niet zo vaak weg als dan je vaart.
nou kom maar op met jullie reacties ben zeer benieuwd.
shit waarom houd ik zoveel van hem.
gr. mij
zondag 27 januari 2008 om 18:33
Hier een zeemansdochter. Mijn vader was dus ook zeeman (nu gepensioneerd) maar idd de zee zit in zijn bloed. Hij had écht niet aan wal kunnen werken, was zijn dood geworden. Na zijn pensioen is dan ook aan zee gaan wonen en hij heeft al een plaatsje gereserveerd in het bejaardenhuis voor oud zeevarenden. Mijn moeder vond het in eerste instantie geen probleem dat hij vaarde maar toen was het 8 wkn weg 6 wkn thuis. Toen later de rederij werd overgenomen en hij 4 mnd weg 2 mnd thuis ging varen was het wel veel zwaarder voor haar.
Voor mij als kind kan ik alleen maar zeggen dat ik een zeer gelukkige jeugd heb gehad en eigenlijk alleen maar positieve herinneringen. Zo leuk als hij thuis was want dan was hij er 7 dgn/week 24 uur/dag. En als hij er niet was dan was het extra gezellig met mijn moeder. Voor een kind hoeft het dus zeker geen probleem te zijn. Als partner tja,,,, je moet er tegen kunnen om dan een eigen leven en dan een gezamelijk leven te hebben.
Succes! En zie vooral de positieve dingen van het varen want ik heb zomaar het vermoeden dat de zee niet uit een echte zeeman te halen is.
Voor mij als kind kan ik alleen maar zeggen dat ik een zeer gelukkige jeugd heb gehad en eigenlijk alleen maar positieve herinneringen. Zo leuk als hij thuis was want dan was hij er 7 dgn/week 24 uur/dag. En als hij er niet was dan was het extra gezellig met mijn moeder. Voor een kind hoeft het dus zeker geen probleem te zijn. Als partner tja,,,, je moet er tegen kunnen om dan een eigen leven en dan een gezamelijk leven te hebben.
Succes! En zie vooral de positieve dingen van het varen want ik heb zomaar het vermoeden dat de zee niet uit een echte zeeman te halen is.
zondag 27 januari 2008 om 19:38
Hier nog een zeemansdochter. Voor ons was het heel gewoon dat hij regelmatig lang weg was, we wisten niet beter. Des te leuker was het als hij thuis was. Ik ben er in ieder geval niet minder van geworden en de band met mijn vader is prima.
Voor mijn moeder was het natuurlijk wel moeilijk, maar ze zegt nog steeds dat het haar ook heel erg veel heeft gebracht. Mijn moeder is een heel zelfstandige vrouw, met een eigen leven, hobby's en vrienden. Daarnaast heeft ze ook altijd een paar dagen in de week gewerkt, vanaf dat wij naar school gingen. Ook zegt mijn moeder wel eens, dat het varen hun huwelijk ook leuk hield, het werd nooit een sleur.
TO, je kunt de dingen ook proberen iets positiever te benaderen. Je zegt dat jullie elkaar op latere leeftijd hebben getroffen en opnieuw een gezin zijn gestart samen. Dat is toch ook heel waardevol. Een leuke relatie ligt niet op iedere straathoek. En de tijden dat hij wel thuis is, heb je in ieder geval die fijne man en als hij er niet is zijn er zoveel mogelijkheden van contact.
Ik wil niet zeggen dat het makkelijk is, maar als je nu bij hem weg zou gaan omdat hij er vaak niet is, is hij er helemaal nooit meer, dan moet je echt alles helemaal alleen doen. En dan? Zou dat je echt gelukkiger maken dan proberen te leren leven met zijn baan?
Ben het er mee eens dat het makkelijk gezegd is, dat je het van te voren wist. Buiten dat je je dat niet echt goed in kan schatten; je wordt verliefd op een man, niet op zijn baan. Maar het varen en de zee hoort bij deze man. Als je dat eruit haalt, kon je wel eens heel bedrogen uitkomen. Omdat hij dan niet meer de man is die hij was, die zijn passie heeft in zijn werk. En een passie is het, anders hou je het als zeeman zelf niet vol, dat varen.
Het argument van je dochter vind ik in deze niet zo sterk. Hij is er dan misschien vaak niet, maar jij bent er wel. Als je dochter hier mee opgroeit, zal ze niet beter weten. Het argument dat jij er ongelukkig van wordt, vind ik wat anders. Maar bedenk je van te voren heel erg goed, wat het in zal houden om een einde aan de relatie te maken, of om hem te bewegen zijn passie op te geven.
Voor mijn moeder was het natuurlijk wel moeilijk, maar ze zegt nog steeds dat het haar ook heel erg veel heeft gebracht. Mijn moeder is een heel zelfstandige vrouw, met een eigen leven, hobby's en vrienden. Daarnaast heeft ze ook altijd een paar dagen in de week gewerkt, vanaf dat wij naar school gingen. Ook zegt mijn moeder wel eens, dat het varen hun huwelijk ook leuk hield, het werd nooit een sleur.
TO, je kunt de dingen ook proberen iets positiever te benaderen. Je zegt dat jullie elkaar op latere leeftijd hebben getroffen en opnieuw een gezin zijn gestart samen. Dat is toch ook heel waardevol. Een leuke relatie ligt niet op iedere straathoek. En de tijden dat hij wel thuis is, heb je in ieder geval die fijne man en als hij er niet is zijn er zoveel mogelijkheden van contact.
Ik wil niet zeggen dat het makkelijk is, maar als je nu bij hem weg zou gaan omdat hij er vaak niet is, is hij er helemaal nooit meer, dan moet je echt alles helemaal alleen doen. En dan? Zou dat je echt gelukkiger maken dan proberen te leren leven met zijn baan?
Ben het er mee eens dat het makkelijk gezegd is, dat je het van te voren wist. Buiten dat je je dat niet echt goed in kan schatten; je wordt verliefd op een man, niet op zijn baan. Maar het varen en de zee hoort bij deze man. Als je dat eruit haalt, kon je wel eens heel bedrogen uitkomen. Omdat hij dan niet meer de man is die hij was, die zijn passie heeft in zijn werk. En een passie is het, anders hou je het als zeeman zelf niet vol, dat varen.
Het argument van je dochter vind ik in deze niet zo sterk. Hij is er dan misschien vaak niet, maar jij bent er wel. Als je dochter hier mee opgroeit, zal ze niet beter weten. Het argument dat jij er ongelukkig van wordt, vind ik wat anders. Maar bedenk je van te voren heel erg goed, wat het in zal houden om een einde aan de relatie te maken, of om hem te bewegen zijn passie op te geven.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 28 januari 2008 om 11:54
Hallo Jijalsha,
Kan je man niet proberen om voor een andere rederij te gaan varen? Bij Broere shipping, waar mijn zwager vaart, varen ze 6 weken op en 6 af. Zo zijn er wel meer rederijen waar de van-huis-periode veel korter is. Mijn zwager heeft nu zelfs 3 maanden ouderschapsverlof! {ze hebben net een zoon gekregen}
Je schrijft dat je man kapitein is. Kapiteins met de nodige ervaring kunnen ook als loods solliciteren. Dan is hij nog steeds veel op zee, heeft een heel verantwoordelijke functie, maar is wel elke avond thuis. Zou dit geen goede "middenweg" zijn?? {al ben je niet zomaar loods, niet voor niets een zeer gewild baantje...}
Je krijgt iemand het varen niet uit het bloed, zoals al veel mensen reageerden. Ik kan het weten, het varen zit mij zelf ook in het bloed. Bij mijn moeder, mijn vader, opa, overgrootopa ect... Mijn vader is 6 jaar geleden zelfs verdronken, gestorven in het harnas zeg maar. Zelfs dat kan mij er niet toe aanzetten mijn schip aan de wilgen te hangen!!!
Kan je man niet proberen om voor een andere rederij te gaan varen? Bij Broere shipping, waar mijn zwager vaart, varen ze 6 weken op en 6 af. Zo zijn er wel meer rederijen waar de van-huis-periode veel korter is. Mijn zwager heeft nu zelfs 3 maanden ouderschapsverlof! {ze hebben net een zoon gekregen}
Je schrijft dat je man kapitein is. Kapiteins met de nodige ervaring kunnen ook als loods solliciteren. Dan is hij nog steeds veel op zee, heeft een heel verantwoordelijke functie, maar is wel elke avond thuis. Zou dit geen goede "middenweg" zijn?? {al ben je niet zomaar loods, niet voor niets een zeer gewild baantje...}
Je krijgt iemand het varen niet uit het bloed, zoals al veel mensen reageerden. Ik kan het weten, het varen zit mij zelf ook in het bloed. Bij mijn moeder, mijn vader, opa, overgrootopa ect... Mijn vader is 6 jaar geleden zelfs verdronken, gestorven in het harnas zeg maar. Zelfs dat kan mij er niet toe aanzetten mijn schip aan de wilgen te hangen!!!
