Relaties
alle pijlers
Mijn man is overspannen....en nu?
dinsdag 30 mei 2023 om 22:39
Dus, mijn man is overspannen. En nu?
Hij zit sinds vorige week thuis. Ik ben ergens wel opgelucht door deze situatie, op zijn werk ging het niet meer. Er was constant gedoe, dat zorgde voor veel spanning bij hem en tussen ons. Hij doet werk dat niet past bij zijn opleiding. Dit werk gaat hij ook niet lang volhouden en hij wil ander werk vinden. Ondertussen al flink lang uit de roulatie en de vraag is nu vanuit hem: Wat wil ik nu?
Hij heeft donderdag ook een gesprek staan met een psych.
Hij gaat zitten, scrollen, staren en zuchten.....ik heb in die 30 minuten al 40 oplossingen en ideeën. Ik probeer ze voor mij te houden.
Moet ik hem aan de gang houden? Moet hij gewoon wel afwassen, de was draaien en ophangen? En andere taken blijven doen, ook die aan de kinderen gerelateerd zijn: ophalen en wegbrengen. Eigenlijk zoals voorheen, of moet ik meer op mij nemen?
Hij is hier niet duidelijk in, als ik het vraag. De ene keer is het geen probleem en een andere keer is het naderhand gezeur. 'Ik heb niks kunnen doen, want ik moest ook afwassen'. Dan komt er weer over en weer gezeik.
Ik wil eigenlijk dat hij een soort dagplanning aan gaat houden en ook blijft bewegen. Iedere keer als hij bijvoorbeeld gefietst heeft of even in de tuin gewerkt heeft, is hij meer ontspannen dan na bijvoorbeeld doelloos scrollen.
Ik vind het moeilijk om er niks van te zeggen. Ik vraag af en toe iets, soms vat hij het op als een verwijt of als kritiek en soms beantwoordt hij de vraag weer luchtig en komt het tot een gesprek.
Wat gaat er nog op ons af komen? Wat zijn jullie beste adviezen?
Ik vind dit moeilijk. Ik ben zelf nogal een doorpakker en ik moet dit onderdrukken. Ik vind het ook ronduit kut dat ik voor mijn gevoel rekening moet houden met een man die thuis is. Maar dat komt vooral door zijn, in mijn ogen passieve gedrag. Als hij niet thuis is, dus aan het werk, ga ik er altijd op uit met de kinderen. Nu appt hij dan na een uur waar we blijven of klaagt hij dat mijn dagen te vol zitten en dat we elkaar niet zien.
Hij zit sinds vorige week thuis. Ik ben ergens wel opgelucht door deze situatie, op zijn werk ging het niet meer. Er was constant gedoe, dat zorgde voor veel spanning bij hem en tussen ons. Hij doet werk dat niet past bij zijn opleiding. Dit werk gaat hij ook niet lang volhouden en hij wil ander werk vinden. Ondertussen al flink lang uit de roulatie en de vraag is nu vanuit hem: Wat wil ik nu?
Hij heeft donderdag ook een gesprek staan met een psych.
Hij gaat zitten, scrollen, staren en zuchten.....ik heb in die 30 minuten al 40 oplossingen en ideeën. Ik probeer ze voor mij te houden.
Moet ik hem aan de gang houden? Moet hij gewoon wel afwassen, de was draaien en ophangen? En andere taken blijven doen, ook die aan de kinderen gerelateerd zijn: ophalen en wegbrengen. Eigenlijk zoals voorheen, of moet ik meer op mij nemen?
Hij is hier niet duidelijk in, als ik het vraag. De ene keer is het geen probleem en een andere keer is het naderhand gezeur. 'Ik heb niks kunnen doen, want ik moest ook afwassen'. Dan komt er weer over en weer gezeik.
Ik wil eigenlijk dat hij een soort dagplanning aan gaat houden en ook blijft bewegen. Iedere keer als hij bijvoorbeeld gefietst heeft of even in de tuin gewerkt heeft, is hij meer ontspannen dan na bijvoorbeeld doelloos scrollen.
Ik vind het moeilijk om er niks van te zeggen. Ik vraag af en toe iets, soms vat hij het op als een verwijt of als kritiek en soms beantwoordt hij de vraag weer luchtig en komt het tot een gesprek.
Wat gaat er nog op ons af komen? Wat zijn jullie beste adviezen?
Ik vind dit moeilijk. Ik ben zelf nogal een doorpakker en ik moet dit onderdrukken. Ik vind het ook ronduit kut dat ik voor mijn gevoel rekening moet houden met een man die thuis is. Maar dat komt vooral door zijn, in mijn ogen passieve gedrag. Als hij niet thuis is, dus aan het werk, ga ik er altijd op uit met de kinderen. Nu appt hij dan na een uur waar we blijven of klaagt hij dat mijn dagen te vol zitten en dat we elkaar niet zien.
dinsdag 30 mei 2023 om 22:48
dinsdag 30 mei 2023 om 22:49
dinsdag 30 mei 2023 om 22:51
Je moet je eigen 'doorpakstijl' niet om hem projecteren. Want dat doe je nu en dat is echt het slechtste wat je nu kan doen. Hij is niet voor niks nu thuis komen te zitten. Geef hem tijd en ruimte, wacht op zijn minst even het eerste gesprek met de psych. Misschien kan je je man vragen hoe hij zich voelt, en in hoeverre hij kan meedraaien in het huishouden. Vraag hem wat HIJ nodig heeft. En vraag hem om met de psych te overleggen wat wijsheid is, voor hemzelf als voor het gezinsleven.
Eerlijk gezegd word ik er witheet als ik jouw mening lees over je man's gedrag. Ben je ooit zelf wel eens overspannen geweest? Als hij echt zo ziek is, dan moet je er rekening mee gaan houden dat hij nog wel een tijdje passief blijft. Dat hoort bij het ziek zijn. Iemand gaan zitten opvitten dat ie een dagritme moet hebben en in de tuin moet werken, jezus, dat is echt precies waar iemand die overspannen is ziek van wordt.
Eerlijk gezegd word ik er witheet als ik jouw mening lees over je man's gedrag. Ben je ooit zelf wel eens overspannen geweest? Als hij echt zo ziek is, dan moet je er rekening mee gaan houden dat hij nog wel een tijdje passief blijft. Dat hoort bij het ziek zijn. Iemand gaan zitten opvitten dat ie een dagritme moet hebben en in de tuin moet werken, jezus, dat is echt precies waar iemand die overspannen is ziek van wordt.
dinsdag 30 mei 2023 om 22:57
Ik zou gewoon een beetje in de buurt blijven rond hobbelen. Zorgen dat hij wel in een normaal dag- en nachtritme blijft en niet afzakt naar gamen/netflixen tot diep in de nacht om de volgende dag pas om 13.00 uit zijn bed te rollen. Wat dingen voorleggen (‘Wil je samen met mij boodschappen doen/koken/de kinderen uit school halen/hond uitlaten/wat dan ook’).
Voor jezelf een goede uitlaatklep zoeken (vriendin of bezigheid) want het is voor jou ook nu een zware tijd denk ik.
Verder zou ik dat gesprek afwachten met de psycholoog. Ik zou geen one size fits all oplossingen gaan uitproberen.
Voor jezelf een goede uitlaatklep zoeken (vriendin of bezigheid) want het is voor jou ook nu een zware tijd denk ik.
Verder zou ik dat gesprek afwachten met de psycholoog. Ik zou geen one size fits all oplossingen gaan uitproberen.
dinsdag 30 mei 2023 om 23:11
Ben het hier grotendeels mee eens. Ik zou er iig tot hij met de psycholoog heeft gesproken (of er een behandelplan is) vanuit gaan dat hij echt ziek is, en even niks kan en al helemaal niks moét. Kun je dat niet een paar weken accepteren? Laat hem gewoon even: overspanning is écht kut. Zijn hoofd is overbelast en heeft rust nodig.Pimpelmeesje87 schreef: ↑30-05-2023 22:51Je moet je eigen 'doorpakstijl' niet om hem projecteren. Want dat doe je nu en dat is echt het slechtste wat je nu kan doen. Hij is niet voor niks nu thuis komen te zitten. Geef hem tijd en ruimte, wacht op zijn minst even het eerste gesprek met de psych. Misschien kan je je man vragen hoe hij zich voelt, en in hoeverre hij kan meedraaien in het huishouden. Vraag hem wat HIJ nodig heeft. En vraag hem om met de psych te overleggen wat wijsheid is, voor hemzelf als voor het gezinsleven.
Eerlijk gezegd word ik er witheet als ik jouw mening lees over je man's gedrag. Ben je ooit zelf wel eens overspannen geweest? Als hij echt zo ziek is, dan moet je er rekening mee gaan houden dat hij nog wel een tijdje passief blijft. Dat hoort bij het ziek zijn. Iemand gaan zitten opvitten dat ie een dagritme moet hebben en in de tuin moet werken, jezus, dat is echt precies waar iemand die overspannen is ziek van wordt.
Ik ben het nu zelf ook, en zou knettergek (en nog meer gestresst!) worden als mijn man allerlei taken en dagbestedingen voor mij zou gaan verzinnen omdat hij nu eenmaal een doorzetter is.
dinsdag 30 mei 2023 om 23:15
Als je echt stevig overspannen bent, is een lullig taakje al een enorme berg. Ik weet nog dat iemand me vroeg om tafel te gaan dekken, en dat ik alleen maar dacht ‘ik weet gewoon echt niet hoe ik dat voor elkaar moet krijgen’. Dat kun je je niet voorstellen als je zelf nooit in die situatie gezeten hebt, maar het is echt verlammend.
Mijn psycholoog raadde aan om wel te proberen iets van een ritme te houden, maar thuis juist niet alle tijd vol te plannen met taakjes als wassen, stofzuigen etc.
Het lijkt een beetje alsof jij vindt dat het probleem nu eigenlijk opgelost is, want hij hoeft niet meer naar zijn werk. En dan kan hij verder dus weer normaal gaan doen. Maar als hij overspannen is, werkt het zo niet. Dan is hij ziek, ook als hij niet naar zijn werk gaat. En dat heeft dus ook effect thuis. Dat is klote voor jou, zeker, maar aan man gaan trekken dat hij vooral moet aanpakken etc helpt echt totaal niet. Wat je mag verwachten is dat iemand doet wat kan, en hulp zoekt.
Mijn psycholoog raadde aan om wel te proberen iets van een ritme te houden, maar thuis juist niet alle tijd vol te plannen met taakjes als wassen, stofzuigen etc.
Het lijkt een beetje alsof jij vindt dat het probleem nu eigenlijk opgelost is, want hij hoeft niet meer naar zijn werk. En dan kan hij verder dus weer normaal gaan doen. Maar als hij overspannen is, werkt het zo niet. Dan is hij ziek, ook als hij niet naar zijn werk gaat. En dat heeft dus ook effect thuis. Dat is klote voor jou, zeker, maar aan man gaan trekken dat hij vooral moet aanpakken etc helpt echt totaal niet. Wat je mag verwachten is dat iemand doet wat kan, en hulp zoekt.
dinsdag 30 mei 2023 om 23:15
Weet je zeker dat het overspannen is, of is het burn out? In de zin, wat kan hij nog? Kan hij uberhaubt nog wel een stuk lopen? Winkelen? In hoeverre is hij opgebrand?
Als hij echt is opgebrand, is het niet verstandig om van hem nog iets te verwachten,, maar hem eerst te laten uitrusten. Wandelen is wel altijd goed.
Maar als hij nog wat kan, is het niet verkeerd om wel wat ritme en kleine taken op te pakken.
Maar daarnaast moet hij ook niet zeuren dat jij thuis moet komen. Het zal voor jullie beide een zware periode zijn. Hij moet ook rekening met jou houden.
Misschien een idee om een keer met hem mee naar de psycholoog te gaan? Krijg jij misschien een beter beeld hoe jullie er voor elkaar kunnen zijn, en wat voor hem goed is in deze periode?
Als hij echt is opgebrand, is het niet verstandig om van hem nog iets te verwachten,, maar hem eerst te laten uitrusten. Wandelen is wel altijd goed.
Maar als hij nog wat kan, is het niet verkeerd om wel wat ritme en kleine taken op te pakken.
Maar daarnaast moet hij ook niet zeuren dat jij thuis moet komen. Het zal voor jullie beide een zware periode zijn. Hij moet ook rekening met jou houden.
Misschien een idee om een keer met hem mee naar de psycholoog te gaan? Krijg jij misschien een beter beeld hoe jullie er voor elkaar kunnen zijn, en wat voor hem goed is in deze periode?
dinsdag 30 mei 2023 om 23:27
dinsdag 30 mei 2023 om 23:31
Het ‘ernaar’ vragen probeer ik 1 x per dag te doen. Ik probeer ook af te wegen wanneer dat een goed moment is, dat gaat tot nu toe goed.Pimpelmeesje87 schreef: ↑30-05-2023 22:51Je moet je eigen 'doorpakstijl' niet om hem projecteren. Want dat doe je nu en dat is echt het slechtste wat je nu kan doen. Hij is niet voor niks nu thuis komen te zitten. Geef hem tijd en ruimte, wacht op zijn minst even het eerste gesprek met de psych. Misschien kan je je man vragen hoe hij zich voelt, en in hoeverre hij kan meedraaien in het huishouden. Vraag hem wat HIJ nodig heeft. En vraag hem om met de psych te overleggen wat wijsheid is, voor hemzelf als voor het gezinsleven.
Eerlijk gezegd word ik er witheet als ik jouw mening lees over je man's gedrag. Ben je ooit zelf wel eens overspannen geweest? Als hij echt zo ziek is, dan moet je er rekening mee gaan houden dat hij nog wel een tijdje passief blijft. Dat hoort bij het ziek zijn. Iemand gaan zitten opvitten dat ie een dagritme moet hebben en in de tuin moet werken, jezus, dat is echt precies waar iemand die overspannen is ziek van wordt.
Het is echt niet nodig om hier witheet van te worden. Ik vraag hier juist om tips; ik ben geen ervaringsdeskundige.
En ik vind dat ik mezelf best mag ergeren aan hem, het is voor mij ook een leerproces en een nieuwe situatie.
Ik vit niet op hem, ik projecteer niks op hem….echt niet.
dinsdag 30 mei 2023 om 23:32
Hoe speel je dan de vrouw van? Ik vind de balans hee erg moeilijk.SimpeleZiel schreef: ↑30-05-2023 22:51Oef, lijkt me erg lastig ja. Sterkte!
Je zoekt nu naar wat hij kan en wil. En zou moeten doen met zijn tijd. Maar dat ligt bij hem en kun je niet voor hem oplossen. Ga niet zijn psycholoog of zijn moeder spelen.
dinsdag 30 mei 2023 om 23:43
Bedankt voor jullie ervaringsberichten tot nu toe. 
voor ieder die hier mee te maken heeft.
Hij kan nog spelen met de kinderen, voetballen, fietsen, in de moestuin werken…..maar dit zijn dingen die hij dan zélf wil doen.
Op het moment dat iets móét, is het een ander verhaal. Dit is altijd al geweest, dus ik weet niet of dat gevoel van tegenzin nu vergroot is bij hem.
Ik snap dat het huishouden, wat we normaal samen doen, hem tegenvalt en dat hij daardoor minder aan zijn herstel kan werken. Het kost hem tijd en die tijd moet hij van zichzelf besteden aan het vinden van ander werk. Ik heb sowieso liever dat hij lekker gaat voetballen met de kinderen, dan dat hij de was gaat vouwen. Ik gun hem leuks, plezier en een leeg hoofd.
Ik probeer zoveel mogelijk extra te doen, met als resultaat dat ik de hele dag aan het rennen en vliegen ben tussen werk, sportclubs, eten koken, eigen vergaderingen en de rest.
Dus we zoeken naar balans. Ik gun mezelf namelijk geen voller hoofd dan normaal.
Ik denk ook dat stomme taken hem veel energie kosten. En het plannen gaat al maanden niet echt soepel. Ik moet veel herhalen, opschrijven en herinneren.
voor ieder die hier mee te maken heeft. Hij kan nog spelen met de kinderen, voetballen, fietsen, in de moestuin werken…..maar dit zijn dingen die hij dan zélf wil doen.
Op het moment dat iets móét, is het een ander verhaal. Dit is altijd al geweest, dus ik weet niet of dat gevoel van tegenzin nu vergroot is bij hem.
Ik snap dat het huishouden, wat we normaal samen doen, hem tegenvalt en dat hij daardoor minder aan zijn herstel kan werken. Het kost hem tijd en die tijd moet hij van zichzelf besteden aan het vinden van ander werk. Ik heb sowieso liever dat hij lekker gaat voetballen met de kinderen, dan dat hij de was gaat vouwen. Ik gun hem leuks, plezier en een leeg hoofd.
Ik probeer zoveel mogelijk extra te doen, met als resultaat dat ik de hele dag aan het rennen en vliegen ben tussen werk, sportclubs, eten koken, eigen vergaderingen en de rest.
Dus we zoeken naar balans. Ik gun mezelf namelijk geen voller hoofd dan normaal.
Ik denk ook dat stomme taken hem veel energie kosten. En het plannen gaat al maanden niet echt soepel. Ik moet veel herhalen, opschrijven en herinneren.
woensdag 31 mei 2023 om 00:01
Het is moeilijk voor jullie beiden om weer evenwicht te vinden. Wat goed dat jij ook naar handvaten zoekt om hier mee om te gaan. Inderdaad hem nu echt laten doen wat hij nodig heeft en voorlopig de bal bij hem laten wat hij aan kan. Vraag hem om met de psych een plan te maken, dan heeft hij de touwtjes in handen. Dat maakt hem sterker.
Oja: en dat hij nu minder kan doen in het huishouden of de kinderen rijden naar clubjes, betekent niet dat jij als een dolle in al die gaten moet springen. Vraag om en accepteer hulp uit je omgeving. Wees in je omgeving open over de overspannenheid van je man. Lieve moeders/vaders van vriendjes, hulp in de huishouding, familie en vrienden, ze willen vast eea voor jullie doen. Zorg dat jij ook niet over je grenzen gaat en bewaak jouw energie.
Oja: en dat hij nu minder kan doen in het huishouden of de kinderen rijden naar clubjes, betekent niet dat jij als een dolle in al die gaten moet springen. Vraag om en accepteer hulp uit je omgeving. Wees in je omgeving open over de overspannenheid van je man. Lieve moeders/vaders van vriendjes, hulp in de huishouding, familie en vrienden, ze willen vast eea voor jullie doen. Zorg dat jij ook niet over je grenzen gaat en bewaak jouw energie.
woensdag 31 mei 2023 om 00:20
Toen mijn vader 30 jaar geleden overspannen was is ie een jaar thuis geweest. Hij heeft een maand koffie gedronken, in het bos gelopen, gezeten, gefietst, wat gezwommen, veel geslapen, wat boeken gelezen. Daarna is ie een schuur gaan bouwen( 50 jaar oud hout tot de betonplaat afgebroken en een betere fundering gemaakt en een gemetselde met pannendak terug gezet). 80% alleen gedaan.
Hij had wekelijks een gesprek met de psycholoog. Na een halfjaar om de week. Na 9 maanden ging ie eens per week koffiedrinken, bijlezen, weer vertrouwd raken met taken en materialen, en dat werd 1 ochtend gewoon werken, 2 ochtenden, 3 ochtenden, 2 hele dagen, 3 hele dagen.
Waarom hij die schuur kon bouwen? Omdat hij geniet van met zijn handen werken, er net zo kort aan kon werken als hij aankon, het in niks leek op zijn gewone werk(waar hij overspannen van was).
De eerste maand deed hij minder aan het huishouden, de tuin en het gezin dan ervoor en daarna langzaam weer gewoon en later meer dan eerst. Toen hij weer ging werken ging hij thuis weer minder doen.
Nu zal er vast voortschrijdend inzicht zijn maar ontspannen en uitrusten met druk op de ketel lijkt me erg moeilijk.
Als je erg met de handen in het haar zit hoe het nu moet, ga het gesprek aan met de huisarts of psycholoog hoe het herstel er ongeveer uit zal zien.
Hij had wekelijks een gesprek met de psycholoog. Na een halfjaar om de week. Na 9 maanden ging ie eens per week koffiedrinken, bijlezen, weer vertrouwd raken met taken en materialen, en dat werd 1 ochtend gewoon werken, 2 ochtenden, 3 ochtenden, 2 hele dagen, 3 hele dagen.
Waarom hij die schuur kon bouwen? Omdat hij geniet van met zijn handen werken, er net zo kort aan kon werken als hij aankon, het in niks leek op zijn gewone werk(waar hij overspannen van was).
De eerste maand deed hij minder aan het huishouden, de tuin en het gezin dan ervoor en daarna langzaam weer gewoon en later meer dan eerst. Toen hij weer ging werken ging hij thuis weer minder doen.
Nu zal er vast voortschrijdend inzicht zijn maar ontspannen en uitrusten met druk op de ketel lijkt me erg moeilijk.
Als je erg met de handen in het haar zit hoe het nu moet, ga het gesprek aan met de huisarts of psycholoog hoe het herstel er ongeveer uit zal zien.
woensdag 31 mei 2023 om 05:30
woensdag 31 mei 2023 om 05:49
Dingen die je zelf wilt doen geven energie. Dingen die moeten kosten energie. Je mag ervan uit gaan dat hij de komende tijd veel meer ruimte gaat nemen om te doen wat hij wil, en niet wat moet. Want dat moet hij. Hij moet weer leren energie te krijgen van dingen. En dat gaat betekenen dat er meer op jouw schouders komt en blijft te liggen voorlopig.
woensdag 31 mei 2023 om 05:51
Mijn psycholoog omschreef het zo: je bent eerst overspannen. Duren die klachten zes maanden of langer? Dan is het een burnout. In de praktijk heb je bij een burnout ook vaker fysieke klachten, maar dat hoeft niet. Dit onderscheid is dus niet zo belangrijk. Behalve natuurlijk dat herstel langer duurt als je er langer in zit.Monique1818 schreef: ↑30-05-2023 23:15Weet je zeker dat het overspannen is, of is het burn out? In de zin, wat kan hij nog? Kan hij uberhaubt nog wel een stuk lopen? Winkelen? In hoeverre is hij opgebrand?
(...)
woensdag 31 mei 2023 om 06:24
Toen ik met m'n burnout thuis kwam te zitten was alles me teveel.. het was al een dagtaak om de kinderen aangekleed te krijgen voor school en ze daar te krijgen. Ik deed naast de kinderen 1huishoudelijke taak per dag en dat koste me enorm veel energie. Ik was kapot, doodmoe..
Mijn tips, verwacht niks, hij is pas net thuis dus moet een nieuwe balans vinden naast het oververmoeide gevoel.
Een normaal dag en nachtritme is belangrijk, regelmaat in voeding en als hij straks wat meer ruimte en rust krijgt wat proberen buiten te wandelen. Voordeel van het voorjaar is dat je ook in de eigen tuin/balkon kan zitten.Wacht eerst de psycholoog af donderdag.
Sterkte!
Mijn tips, verwacht niks, hij is pas net thuis dus moet een nieuwe balans vinden naast het oververmoeide gevoel.
Een normaal dag en nachtritme is belangrijk, regelmaat in voeding en als hij straks wat meer ruimte en rust krijgt wat proberen buiten te wandelen. Voordeel van het voorjaar is dat je ook in de eigen tuin/balkon kan zitten.Wacht eerst de psycholoog af donderdag.
Sterkte!
Je richting is belangrijker dan je snelheid
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
