Mijn man is overspannen....en nu?

Ouder1980-2de dinsdag 30 mei 2023 om 22:39

Dus, mijn man is overspannen. En nu?

Hij zit sinds vorige week thuis. Ik ben ergens wel opgelucht door deze situatie, op zijn werk ging het niet meer. Er was constant gedoe, dat zorgde voor veel spanning bij hem en tussen ons. Hij doet werk dat niet past bij zijn opleiding. Dit werk gaat hij ook niet lang volhouden en hij wil ander werk vinden. Ondertussen al flink lang uit de roulatie en de vraag is nu vanuit hem: Wat wil ik nu?
Hij heeft donderdag ook een gesprek staan met een psych.

Hij gaat zitten, scrollen, staren en zuchten.....ik heb in die 30 minuten al 40 oplossingen en ideeën. Ik probeer ze voor mij te houden.
Moet ik hem aan de gang houden? Moet hij gewoon wel afwassen, de was draaien en ophangen? En andere taken blijven doen, ook die aan de kinderen gerelateerd zijn: ophalen en wegbrengen. Eigenlijk zoals voorheen, of moet ik meer op mij nemen?
Hij is hier niet duidelijk in, als ik het vraag. De ene keer is het geen probleem en een andere keer is het naderhand gezeur. 'Ik heb niks kunnen doen, want ik moest ook afwassen'. Dan komt er weer over en weer gezeik.

Ik wil eigenlijk dat hij een soort dagplanning aan gaat houden en ook blijft bewegen. Iedere keer als hij bijvoorbeeld gefietst heeft of even in de tuin gewerkt heeft, is hij meer ontspannen dan na bijvoorbeeld doelloos scrollen.

Ik vind het moeilijk om er niks van te zeggen. Ik vraag af en toe iets, soms vat hij het op als een verwijt of als kritiek en soms beantwoordt hij de vraag weer luchtig en komt het tot een gesprek.
Wat gaat er nog op ons af komen? Wat zijn jullie beste adviezen?
Ik vind dit moeilijk. Ik ben zelf nogal een doorpakker en ik moet dit onderdrukken. Ik vind het ook ronduit kut dat ik voor mijn gevoel rekening moet houden met een man die thuis is. Maar dat komt vooral door zijn, in mijn ogen passieve gedrag. Als hij niet thuis is, dus aan het werk, ga ik er altijd op uit met de kinderen. Nu appt hij dan na een uur waar we blijven of klaagt hij dat mijn dagen te vol zitten en dat we elkaar niet zien.

dianaf donderdag 1 juni 2023 om 11:10

To, ik vind dat het sowieso heel goed van je dat je vraagt om input als het gaat om hoe hier mee te om te gaan, tips en trucs, ervaringen ed. Het is ook gewoon een lastige situatie en elke situatie is gewoon weer net iets anders. Ik hoop dat je er veel aan hebt.

Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

Ouder1980-2de donderdag 1 juni 2023 om 11:31

Lorem_Ipsum schreef: ↑
01-06-2023 10:43
Oh, van een therapeut zou je denken dat in elk geval de theorie van deze processen niet helemaal nieuw is…

Ik werk vooral met kinderen en ouders, niet met volwassen problematiek. Dan nog is het heel erg lastig om je eigen kennis en kunde los te laten om jezelf en je gezin. Dat werkt niet en ik ben niet zijn therapeut, maar zijn partner. En dat wil ik vooral zou houden.
Voor mij is het heel fijn om ervaringsverhalen te lezen.

Anoniem_67080ec63af4d donderdag 1 juni 2023 om 11:36

De enige tip die ik heb is: verwacht eerder te weinig van je man dan teveel. Dat laatste helpt hem al helemaal niet. Hij is overspannen wat kan leiden tot een fikse burn out als het wordt verwaarloosd.

Ouder1980-2de donderdag 1 juni 2023 om 11:43

DrBrowns schreef: ↑
01-06-2023 11:04
Weet je TO, ik herken je situatie volledig. Man is nu voor de tweede keer uitgevallen. Jouw situatie omschrijft de eerste keer, waarbij we geen kinderen hadden.

ik ben ontzettend dankbaar dat hij nu anders in de wedstrijd zit, want ik kan echt helemaal niks met: Ja ik doe het wel (want ik wil het kunnen) -> het dan toch niet kunnen doen. Of Ja ik doe het wel -> het ook doen maar toch eigenlijk niet in staat zijn en daar dan een heleboel gezeik en gedoe door of over achteraf. Moeten reflecteren etc.

Met kinderen moeten gewoon zaken geregeld worden. Je kunt wel of niet halen. Ik kan niet alle nachten/ochtenden/weekenden/clubjes rijden doen. Dus dan moet ik weten of je het echt kunt (zonder achteraf gezeik) zodat ik iets kan regelen als het niet lukt (doe ik echt oprecht met liefde!!).

Nu gaat het anders, gelukkig. Het is ook echt wel een proces en ik zit er zelf ook anders bij. Op verschillende vlakken ook echt wel harder: ja vervelend dat je dat niet aan je ouders wilt vragen want *schaam*, maar het zal toch moeten. Of als je niet aan de schoolpoort wilt staan want *schaam*, dan moet je misschien s ochtends al een speelafspraakje regelen buiten de deur en dan hoef je er niet te staan 's middags. Dat ga ik ook echt niet doen (schoot wel even door me heen vanochtend, maar dacht.. nee.). Super dat hij zijn familie informeert, dan kun je die ook inzetten, mensen zijn vaak zo bereid om te helpen. Man wilt ook dat ik niemand informeer (je gaat het toch niet aan je ouders vertellen toch??? "hmhm schat"), maar ik ga daar gewoon niet zo mee akkoord. Want dat is geen realistisch verzoek en mensen komen er toch wel achter. Dus dan krijg ik heel vaak de vraag als ik met mensen af heb gesproken "heb je het verteld? en WAT dan precies?". Achja, een opstartprobleem denk ik. Heb nu ook gezegd dat ik niet elk gesprek ga afwegen wat niet en wat wel en dat hij moet vertrouwen op dat ik integer ben en niet alles op straat gooi of zaken bagatelliseer of juist erger doe overkomen. Dat snapte hij ook wel.

Ik zou zeker van je afschrijven hier, ik kom af en toe koekeloeren en misschien ook wel even van me afschrijven (doe ik nu al... haha). Fijn, die herkenning .

Fijn dit te lezen!!

Het scheelt enorm veel energie om zaken goed te regelen en ja, dan is het soms de tering naar de nering zetten. Hij wil niet ontzien worden en dit lijkt mij ook bijzonder ongezond.

Hij heeft het nog niet aan zijn ouders verteld, ik hoop dat dit wel snel gebeurt. Ik ben ook benieuwd hoe en wanneer hij dat gaat doen. Gelukkig valt er 1 sport af, zomerstop, dus die avonden hoeven we niks.
Gister heb ik tot een uurtje of 23.00 zitten werken, omdat ik achterliep qua dossiers en verslagen. En dat al na 1 week. Dat wil ik dus voorkomen. Hij vond dit niet leuk, want hij wilde samen serie kijken en hij benoemde ook: je was al de hele dag weg. Ik kan mijn tijd ook maar 1 keer besteden, het is niet anders. Vanavond heb ik ook iets, dus hij zal toch echt zelf de kinderen moeten halen en moeten koken. Hij ziet dit wel zitten. De oudste 2 moeten nog wel naar een sport gebracht worden, maar 1 van mijn ouders haalt ze op.
Hij kan voor het eten een verrassingsbaksteen uit de vriezer halen, vaak is dat soep. Lijkt me een prima oplossing.

Ouder1980-2de donderdag 1 juni 2023 om 11:44

*Elfje* schreef: ↑
01-06-2023 11:36
De enige tip die ik heb is: verwacht eerder te weinig van je man dan teveel. Dat laatste helpt hem al helemaal niet. Hij is overspannen wat kan leiden tot een fikse burn out als het wordt verwaarloosd.

we verwaarlozen niks! Er staat van alles op de rol, dus hier ben ik niet bang voor.

Ouder1980-2de donderdag 1 juni 2023 om 11:45

dianaf schreef: ↑
01-06-2023 11:10
To, ik vind dat het sowieso heel goed van je dat je vraagt om input als het gaat om hoe hier mee te om te gaan, tips en trucs, ervaringen ed. Het is ook gewoon een lastige situatie en elke situatie is gewoon weer net iets anders. Ik hoop dat je er veel aan hebt.

Dank je wel! Ik heb er zeker wat aan. Het helpt enorm om zicht te krijgen en rekening te houden met wat we kunnen verwachten.

Anoniem_677683ba4a1a0 donderdag 1 juni 2023 om 11:52

Ouder1980-2de schreef: ↑
01-06-2023 11:31
Ik werk vooral met kinderen en ouders, niet met volwassen problematiek. Dan nog is het heel erg lastig om je eigen kennis en kunde los te laten om jezelf en je gezin. Dat werkt niet en ik ben niet zijn therapeut, maar zijn partner. En dat wil ik vooral zou houden.
Voor mij is het heel fijn om ervaringsverhalen te lezen.

Oh zeker, thuis ben je mens. Ik bedoelde meer dat ik dacht dat je dan veel van de dingen die hier genoemd worden misschien al ooit eens gehoord had.

rosanna08 donderdag 1 juni 2023 om 12:14

ik denk niet dat iemand hier verwacht dat TO alles op zich neemt of dat dat de enige oplossing is. Daarin heeft man ook een rol door te accepteren dat er van buiten het gezin hulp komt/is. Dus de opmerking dat er wel begrip is voor die weigering van man vind ik nergens op gebaseerd.
En natuurlijk is dat allemaal niet in een week op orde, ook dat verwacht niemand.
Maar TO opent hier een topic en dan krijg je reacties op wat je zelf schrijft en op wat er opvalt in wat je schrijft.

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

meisje85 donderdag 1 juni 2023 om 12:31

Susan schreef: ↑
01-06-2023 10:39
Tegelijkertijd wordt het hier nu net zo goed van TO verwacht; dat ze niet miept en doorpakt en alles op zich neemt en niet laat blijken dat het voor haar ook moeilijk is en meteen weet hoe ze het aan moet pakken. Ik snap dat er soms geen andere optie is dan de overspannen partner volledig ontzien, maar voor TO is dit ook nieuw en zwaar en wennen. Ik vind de reacties hier vaak zo streng voor mensen met overspannen partners. Ja, het draait nu om haar man en ze moet hem niet overvragen, maar TO is ook maar mens, geen professional.

Oh nee hoor, ik verwacht dat helemaal niet. Ik probeer TO alleen een spiegel voor te houden, maar heb nergens de suggestie gewekt dat het makkelijk is (voor haar). Sterker nog, ik vind dat ze het zichzelf in praktische zin sowieso vele malen makkelijker zou mogen maken. Dus in plaats van met soepen, zou ik de vriezer óók vol leggen met pastasauzen, curry's en wat ze bij TO thuis allemaal nog meer eten dat makkelijk ingevroren kan worden. Ik zou ook aanraden om te kijken of er een schoonmaakster geregeld kan worden en ik zou ook kijken of er af en toe iemand anders in de moestuin aan de slag kan (genoeg mensen die met liefde even een uur in de aarde willen wroeten, denk ik?). Ik zou ook proberen te regelen dat de kinderen vaker met anderen meerijden. Om mezelf te ontlasten, maar ook om ervoor te zorgen dat ik niet alleen maar met werk en dit soort dingen bezig hoef te zijn, maar ook wat echt tijd in de kinderen (of mezelf of m'n man) zou kunnen steken.

Anoniem_6571ca2817b65 donderdag 1 juni 2023 om 12:40

Ouder1980-2de schreef: ↑
01-06-2023 11:43
Fijn dit te lezen!!

Het scheelt enorm veel energie om zaken goed te regelen en ja, dan is het soms de tering naar de nering zetten. Hij wil niet ontzien worden en dit lijkt mij ook bijzonder ongezond.

Hij heeft het nog niet aan zijn ouders verteld, ik hoop dat dit wel snel gebeurt. Ik ben ook benieuwd hoe en wanneer hij dat gaat doen. Gelukkig valt er 1 sport af, zomerstop, dus die avonden hoeven we niks.
Gister heb ik tot een uurtje of 23.00 zitten werken, omdat ik achterliep qua dossiers en verslagen. En dat al na 1 week. Dat wil ik dus voorkomen. Hij vond dit niet leuk, want hij wilde samen serie kijken en hij benoemde ook: je was al de hele dag weg. Ik kan mijn tijd ook maar 1 keer besteden, het is niet anders. Vanavond heb ik ook iets, dus hij zal toch echt zelf de kinderen moeten halen en moeten koken. Hij ziet dit wel zitten. De oudste 2 moeten nog wel naar een sport gebracht worden, maar 1 van mijn ouders haalt ze op.
Hij kan voor het eten een verrassingsbaksteen uit de vriezer halen, vaak is dat soep. Lijkt me een prima oplossing.

Haha, ik moet stiekem lachen, dit scenario was precies bij ons. Ik moet harder werken omdat ik eea op moet vangen, maar dat is dan eigenlijk ook niet goed. Dit was wel opnieuw bij de vorige keer, dit keer ben ik wel duidelijker in mijn eigen grenzen.

Zijn familie is zo belangrijk, die kunnen ook deels voor hem opvangen, dat scheelt jou heel veel. Ik vind dus dat je je partner echt wel mag aanspreken op zoiets. Dat heeft m.i. niets te maken met extra druk leggen of niet genoeg empathie hebben. Zo spreid je de lasten veel meer en hij moet inzien dat dit ook gewoon nodig is. Er moet juist ruimte in zijn hoofd ontstaan. Dus ook al "lukt het wel" om iets te doen, als je het uitbesteedt houd je onderaan de streep een keer wat over. Het hoeft niet elke dag op. Dat kun je juist heel goed inzetten voor je herstel, ontspannen bijvoorbeeld. Dat heeft mijn man echt opnieuw moeten leren. Hij bleef het liefst de hele dag nuttige dingen doen. Maar dat is net werken natuurlijk.

Maar je zit nu in het prille begin (ik ook, opnieuw), het is ook echt nog even zoeken voor iedereen natuurlijk. Maar volgens mij doe je het hartstikke goed! Enerzijds betrokken en ondersteunend, anderzijds duidelijk en je eigen grenzen bewakend. Niet altijd, niet perfect, maar gewoon helemaal goed.

Poeszie donderdag 1 juni 2023 om 13:03

rosanna08 schreef: ↑
01-06-2023 12:14
ik denk niet dat iemand hier verwacht dat TO alles op zich neemt of dat dat de enige oplossing is. Daarin heeft man ook een rol door te accepteren dat er van buiten het gezin hulp komt/is. Dus de opmerking dat er wel begrip is voor die weigering van man vind ik nergens op gebaseerd.
En natuurlijk is dat allemaal niet in een week op orde, ook dat verwacht niemand.
Maar TO opent hier een topic en dan krijg je reacties op wat je zelf schrijft en op wat er opvalt in wat je schrijft.

Ik vond juist dat de tendens een beetje was dat er meer begrip leek voor man dan voor TO, daar was dat op gebaseerd

Anoniem_64f0c7d7b71a9 donderdag 1 juni 2023 om 13:05

Susan schreef: ↑
01-06-2023 10:39
Tegelijkertijd wordt het hier nu net zo goed van TO verwacht; dat ze niet miept en doorpakt en alles op zich neemt en niet laat blijken dat het voor haar ook moeilijk is en meteen weet hoe ze het aan moet pakken. Ik snap dat er soms geen andere optie is dan de overspannen partner volledig ontzien, maar voor TO is dit ook nieuw en zwaar en wennen. Ik vind de reacties hier vaak zo streng voor mensen met overspannen partners. Ja, het draait nu om haar man en ze moet hem niet overvragen, maar TO is ook maar mens, geen professional.

Dat valt mij op het forum ook altijd op, terwijl het totaal geen reële verwachting is. Bij de meeste mensen is er helemaal geen ruimte om alles langdurig van de partner over te nemen en dan ook nog rustig te blijven en alle begrip te hebben.

Ik zou die lat dan ook helemaal niet zo hoog leggen. Het hoeft niet perfect, je mag als partner best af en toe heel geïrriteerd raken om de situatie en je mag ook best iets (al is het maar klein) van je partner verwachten. Wellicht niet de eerste drie weken, maar daarna langzaam weer wel.

Zal niet makkelijk zijn, want ook de overspannen partner zal nog weleens de neus stoten. Aan een verminderde belastbaarheid moet iedereen wennen en dat gaat niet altijd meteen goed.

Anoniem_67080ec63af4d donderdag 1 juni 2023 om 15:39

Ouder1980-2de schreef: ↑
01-06-2023 11:44
we verwaarlozen niks! Er staat van alles op de rol, dus hier ben ik niet bang voor.

Ik zeg ook niet dat jullie iets verwaarlozen, maar waak ervoor.

Ouder1980-2de donderdag 1 juni 2023 om 17:30

Het gesprek bij de psych was heftig geweest. Hij kwam gelijk even naar mijn werk om te praten. Zij noemde 9 maanden als uitgangspunt.....hier is hij enorm van geschrokken. Hij had van alles in moeten vullen voordien en vond dit zelf niet heftig, maar samen genomen bleek hij toch hoger dan verwacht te scoren op burn-out en depressie. Ik sta er zelf niet van te kijken, maar hij wel.
Daarnaast werd het hem duidelijk hoe vaak hij nee tegen mij en ons gezin heeft gezegd als hij ja tegen zijn werk zei. Hier hebben we eerder vele ruzies over gehad en veel strijd. Hij heeft dit nooit zo gezien. Hij heeft enorm moeten huilen.
Plan is: eerst veel slapen en hij heeft nog een paar opdrachten die hij moet maken/over na moet denken.
Daarnaast kreeg hij ook bericht van de arbo-arts en kan hij daar ook mee aan de slag.

Gek genoeg geeft dit mij enorm veel rust en heb ik eindelijk zin in de zomer. Ik weet nu dat hij thuis gaat zijn en dat vind ik enorm fijn. Hij is namelijk nooit thuis in de zomer en andere vakanties. Ik doe al jaren bijna alles alleen in vakanties en echt leuk is dat niet.

We kunnen weer stappen maken.

Anoniem_67080ec63af4d donderdag 1 juni 2023 om 18:00

Zorg je er wel voor dat hij niet teveel hooi op zijn vork neemt en er niet teveel dingen zijn die moeten. Hij moet tot rust komen. Dat is voor jou niet gemakkelijk. Er komt nu heel veel op jouuw schouders terecht. Maar hij is ziek.

Anoniem_64d71ea4e498d donderdag 1 juni 2023 om 18:03

*Elfje* schreef: ↑
01-06-2023 18:00
Zorg je er wel voor dat hij niet teveel hooi op zijn vork neemt en er niet teveel dingen zijn die moeten. Hij moet tot rust komen. Dat is voor jou niet gemakkelijk. Er komt nu heel veel op jouuw schouders terecht. Maar hij is ziek.

Hij heeft daar zelf een verantwoordelijkheid in. TO is zijn moeder niet.

urim donderdag 1 juni 2023 om 18:29

Moiren schreef: ↑
01-06-2023 18:03
Hij heeft daar zelf een verantwoordelijkheid in. TO is zijn moeder niet.

Precies.

pindakaasmetnootjes donderdag 1 juni 2023 om 18:38

Moiren schreef: ↑
01-06-2023 18:03
Hij heeft daar zelf een verantwoordelijkheid in. TO is zijn moeder niet.

Het risico op een terugval is het eerste jaar vergroot. Als TO niet ook alert is snijdt ze haar vingers ook als man wéér uitvalt en er meer druk op haar komt te liggen.

Anoniem_64d71ea4e498d donderdag 1 juni 2023 om 18:41

pindakaasmetnootjes schreef: ↑
01-06-2023 18:38
Het risico op een terugval is het eerste jaar vergroot. Als TO niet ook alert is snijdt ze haar vingers ook als man wéér uitvalt en er meer druk op haar komt te liggen.

Ik vind het niet aan TO om man’s grenzen te bewaken. Dat zal hij zelf moeten leren.

pindakaasmetnootjes donderdag 1 juni 2023 om 18:42

Ze kan hem wel er op wijzen. Man lijkt zelf de ernst pas vandaag in te zien. Het is een leerproces met kans op terugval.

Susan donderdag 1 juni 2023 om 18:48

Moiren schreef: ↑
01-06-2023 18:41
Ik vind het niet aan TO om man’s grenzen te bewaken. Dat zal hij zelf moeten leren.

Eens, en uiteindelijk zal ook zij haar grenzen moeten bewaken. Al is zij op dit moment niet ziek, haar belastbaarheid is ook weer niet van rekelastiek. Ik denk dat zij moet oppassen dat ze niet verantwoordelijk wordt gemaakt voor zijn herstel. Het is al zwaar genoeg dat ze van alles moet overnemen.

Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

urim donderdag 1 juni 2023 om 18:52

pindakaasmetnootjes schreef: ↑
01-06-2023 18:42
Ze kan hem wel er op wijzen. Man lijkt zelf de ernst pas vandaag in te zien. Het is een leerproces met kans op terugval.

Daar is de psycholoog voor, om dat leerproces te begeleiden. Precies zoals hij ook vandaag bij de hulpverlener de ernst begon in te zien.

Poeszie donderdag 1 juni 2023 om 19:37

Moiren schreef: ↑
01-06-2023 18:41
Ik vind het niet aan TO om man’s grenzen te bewaken. Dat zal hij zelf moeten leren.

Ik ben het hier in principe mee eens, maar mijn ervaring is ook, dat als ik mijn man weer in dezelfde patronen zie stappen, ik er uiteindelijk ook last van krijg. Dus ik probeer soms gewoon ook uit eigenbelang een btje bij te sturen. Gewoon omdat ik zie wat er gebeurt, en als ik het laat gebeuren, dan zijn de effecten nog groter, en dan bijt het me in mijn kont. Ik probeer zo veel mogelijk niet zijn therapeut/moeder te zijn, maar ik ken hem zo vreselijk goed, dat ik heel vaak in dubio zit, omdat ik er dus zelf de gevolgen van draag. Vind ik erg lastig. Ik bijt heel vaak op mijn tong. Maar af en toe ook niet. En dan zie ik dat het hem heel erg helpt. En mij daarmee ook. Onwijs dilemma af en toe

Anoniem_67080ec63af4d donderdag 1 juni 2023 om 19:56

Moiren schreef: ↑
01-06-2023 18:03
Hij heeft daar zelf een verantwoordelijkheid in. TO is zijn moeder niet.

Klopt, ze is zijn moeder niet. Maar het is fijn als iemand het ook een klein beetje in de gaten houdt. Niet dat ze bovenop hem moet gaan zitten.

Anoniem_64d71ea4e498d donderdag 1 juni 2023 om 20:00

*Elfje* schreef: ↑
01-06-2023 19:56
Klopt, ze is zijn moeder niet. Maar het is fijn als iemand het ook een klein beetje in de gaten houdt. Niet dat ze bovenop hem moet gaan zitten.

Ik vind dat de rol van de therapeut en man zelf. Of zijn moeder.

Actieve topics