mijn man verstikt me!

28-09-2007 21:00 39 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo iedereen,

ik moet even mijn verhaal kwijt, heb niemand om mijn hart bij te luchten. Mijn man wil aandacht, liefde en eventueel ook nog sex en ik kan hem dat niet geven, tenminste niet genoeg voor hem.

Hij loopt continu achter me aan, pakt me vast, zoekt contact.

Ik ren nog harder weg, zoek nog minder contact.

We hebben een dochtertje van bijna 2 jaar en willen graag nog een baby. Ergens twijfel ik of dat wel zo eerlijk is omdat ik niet lekker in de relatie zit. Aan de andere kant weet ik dat ik er heel goed voor zal zorgen en dat het voor mijn dochter ook heel goed zal zijn. Ik ben bijna 36 dus heb ook niet zo heel veel tijd meer, zeker gezien de risico's op een gehandicapt kindje.

Voor mij is een baby geen middel om mijn relatie te redden, het is een verrijking van mijn leven.

Mijn man zegt dat hij niet kan veranderen.

Herkent iemand hier iets in? Heeft iemand goede ideeen, tips?



Groetjes
Nog een baby lijkt me op dit moment niet zo'n goed idee. Ik zou eerder aan relatietrherapie denken of toch de scheiding doorzetten.
Alle reacties Link kopieren
En jij? Ben jij een verrijking voor het leven van je nu nog niet verwekte kind? De vrouw die niet lekker in een relatie zit en geen liefde, aandacht en sex wil met haar man? Wat toch vrij basale zaken zijn in een relatie. Wil je het je kind aandoen geboren te worden in een gezin dat niet optimaal loopt?
Of ze geven te weinig aandacht of teveel. Is ook nooit goed.
Alle reacties Link kopieren
Nou nou, ik was zelf nog niet aan scheiden toe hoor, haha.

Misschien heb ik niet duidelijk beschreven dat ik wel aandacht, liefde en sex geef, maar dat het voor mijn man niet genoeg is!

Het is niet zo dat ik helemaal niet lekker in mijn vel zit, het kan alleen beter.
Alle reacties Link kopieren
Manisa, een huwelijk zonder aandacht, liefde en seks is geen huwelijk maar een zakelijk/economisch partnerschap. Ik denk dat je man enorm veel tekort komt. (Ik heb zelf in mijn eerste huwelijk een enorm tekort gehad aan al de zaken die je noemt, en het was voor mij een emotionele hel, of beter gezegd: ijskelder.) Ik raad je stellig af om in die omstandigheden nog een kind erbij te 'nemen', ik denk dat het niet goed is voor een kind om in zo'n huwelijk op te groeien. Een kind heeft niet alleen de zorg en liefde van zijn ouders nodig, het moet ook opgroeien tussen ouders die van elkaar houden en dat laten zien. Ik kan geen tips geven, behalve de hulp van een relatietherapeut inroepen.
Alle reacties Link kopieren
Ik voel me wel een beetje aangevallen trouwens over dat ik geen verrijking zou zijn voor mijn toekomstige baby. Wat ben ik dan nu voor mijn dochtertje? Ze is supergelukkig en altijd vrolijk.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Manisa,



kan je man concreet aangeven wat hij precies mist? en op welke momenten? pas dan weet je of je eraan kan voldoen. Als hij alleen vaag aangeeft dat je te weinig geeft, tja, dan wordt het lastig om iets te veranderen.



Eens met de andere forummers dat je nu geen goede basis hebt voor een tweede kind. Leren communicerne met je partner lijkt me prioriteit 1. Relatietherapie lijkt me geen gek idee. En als je merkt dat het beter gaat tussen jullie, dan eens gaan nadenken over een tweede kindje.



Succes!
Alle reacties Link kopieren
Maar ik geef wel liefde aandacht en sex, hij wil alleen meer meer meer....
Alle reacties Link kopieren
Ik geloof best dat je een hele goede moeder bent voor je kind en je toekomstige kind. Maar ik denk dat je kinderen gelukkiger worden in een relatie die goed zit dan in de relatie zoals ie nu is. Dus daar zou ik echt eerst voorrang aan geven.
Alle reacties Link kopieren
Ik lees nu je laatste bericht waarin je schrijft dat je wel liefde geeft, maar niet genoeg voor je man. Ik kan alleen maar relatietherapie adviseren als jullie behoeften zo ver uit elkaar liggen.
Alle reacties Link kopieren
is je man misschien heel onzeker of stelt hij zich afhankelijk op? het moet natuurlijk niet zo zijn dat hij een soort bodemloze put is.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Manisa,



Waarom is het niet genoeg dan?

Hoe merk je dat?

Wat vraagt hij dan??

Hoe was het hiervoor dan?
Alle reacties Link kopieren
Tsja, de communicatie kan beter, dat is zeker waar.

Sinds de bevalling is mijn man 'ontevreden', hij staat niet meer op de 1e plaats. We zijn heel verschillende mensen, hij is knuffelig, ik juist niet. Ook ben ik gesteld op mijn vrijheid en hij juist op samenzijn.

Ik denk dat we elkaar moeten accepteren zoals we zijn, en niet teveel pushen. We hebben wel veel lol en zelden ruzie nl.

Dus genoeg reden om er wat van te maken lijkt me.
Alle reacties Link kopieren
misschien beetje stomme vraag, maar wil je man 'extreem veel' sex of jij juist 'extreem weinig' (en nu kun je natuurlijk gaan discussieren wat extreem veel of wat extreem weinig is....).

Ik bedoel eigenlijk: is het 'reeel' wat je man wil? en heeft dit probleem altijd al gespeeld of speelt het pas sinds kort?



ik zou inderdaad relatietherapie overwegen als je er niet zelf uitkomt door hier met je man over te praten. Ik denk dat je uit elkaar gaat groeien/elkaar nog meer gaat ontlopen als je deze circel niet doorbreekt!



veel succes in elk geval! Pien
Alle reacties Link kopieren
Ik wil weinig, ben vaak moe, drukke baan, jong kind etc, hij wil vaak. Das dus echt lastig. Wel probeer ik elke week tijd te maken om hem te bevredigen. (wat klinkt dat stom he)

Het is niet zo dat ik niet naar hem om kijk maar hij is echt van het lichamelijke contact, ik heb dat gewoon niet zo!

Ik vraag me af of een man kan wennen aan minder aandacht, het is toch vaker zo dat bij de geboorte van een kind de man een andere rol krijgt in het gezin?
Alle reacties Link kopieren
Hij stelt zich aan als een klein kind, sinds hij zelf een klein kind heeft??
Alle reacties Link kopieren
Nou zo ervaar ik het af en toe echt! Soms heeft hij gelijk hoor, maar een leven met een baan, een kind en allerlei huisdieren is gewoon druk en dan kan je niet de hele tijd gaan zitten kleffen op de bank.

Zowieso hou ik niet van de hele tijd kleffen op de bank.

Maar misschien is relatie therapie wel goed om het verwachtingspatroon wat bij te stellen.

Denken jullie echt dat ik beter niet zwanger kan worden? Mijn klokje tikt nl heel hard!
Alle reacties Link kopieren
Manisa, je schrijft "het is toch zo dat bij de geboorte van een kind de man een andere rol krijgt in het gezin?" Ik begrijp niet wat je wilt zeggen. Bedoel je daarmee dat hij in de eerste plaats vader is en jij moeder? Dat jullie pas daarna elkaars partners zijn? Bedoel je dat hij op de tweede plaats komt, dus na het kind?
Alle reacties Link kopieren
hoi manisa, ik ken dat wel mijn man is ook knuffelig en totaal niet, en wil alles samen doen soms weet ik het ook ff niet meer.



veel succes
Alle reacties Link kopieren
Ik bedoel daarmee dat hij niet meer alleen mijn partner is maar ook papa en dat het nooit meer zoals voor de baby zal zijn. Het kind komt op de 1e plaats, dat staat voor mij buiten kijf.
Alle reacties Link kopieren
Hey ernie, ik ben blij dat er dus nog meer zijn, haha

wat doe jij eraan?
Alle reacties Link kopieren
Ik zit een beetje in een soortgelijke situatie, maar dan andersom. Ik pak mijn vriend ook vaker beet dan hij mij. Heb ook meer behoefte om elkaar te zien, meer behoefte in seks en bij elkaar slapen (wij hebben een lat-relatie). Het lijkt ook wel hoe meer ik dat laat blijken, hoe meer hij de neiging heeft om afstand te nemen.

Ik merk het vaak wel aan hem, maar hij zegt het ook. In plaats van meer aan hem te trekken of te gaan zitten drammen probeer ik dan maar zelf wat afstand te nemen. Tot nu toe heeft het altijd gewerkt en merkte ik dat hij dan weer meer moeite deed.

Ik denk dat je man ook in moet zien dat hij je meer wegjaagt als hij je gaat pushen.



Het gekke is dat mijn vriend zijn vorige relatie mede is stukgelopen doordat zijn ex te weinig wilde knuffelen. Het is ook nooit goed.

Ik denk dat je je man duidelijk moet maken dat jullie een balans moeten vinden waar je je allebei goed bij voelt. En dan dus ook beiden water bij de wijn. Houd je nog wel van hem?
Alle reacties Link kopieren
Ja ik denk wel dat ik van hem hou, al is hij wel behoorlijk aan het pushen de laatste dagen. Ik heb hem al eerder gezegd dat hij me weg jaagt en dan neemt hij wel even afstand. Dat helpt inderdaad goed, ik word dan zelfs een beetje onzeker en zoek hem op.

Volgens mij ben ik voor de zwangerschap ook al zo geweest alleen toen had ik gewoon meer tijd en aandacht voor hem.
Alle reacties Link kopieren
Sunshine, is jouw vriend toevallig waterman? Ik heb nl het idee dat het echt bij een waterman past, al ben ik verder niet bezig met astrologie hoor.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven