
Mijn vriend heeft woedebuien
zondag 17 februari 2008 om 01:44
In principe ben ik erg tevreden met de relatie die ik heb.. Ik ben gelukkig zolang mijn vriend niet weer boos is.. hij heeft vaak woedebuien en in zo´n woedebui kan ik niets goed doen.. en word ik helemaal verot gescholden.. In het begin dacht ik gewoon negeren.. maar dat gaat steeds moeilijker.. ik ben van nature nogal onzeker en die onzekerheid neemt toe.. vooral omdat ik ga geloven dat ik inderdaad weinig goed kan doen.. ik word ook bang en stil.. Hij slaat niet ofzo.. maar die woedebuien zijn echt wel vervelend,, Ik ben nu op zo'n punt gekomen dat ik mij soms afvraag of ik wel met hem verder wil, als ie me weer eens aan het uitkafferen is.. Hebben jullie ook weleens zoiets meegemaakt.
woensdag 20 februari 2008 om 10:35
In je openingsbericht schreef je: "In principe ben ik erg tevreden met de relatie die ik heb.." Waar ben je wel tevreden mee?[/quote]
Hoi Wanda, ik ben erg tevreden over hoe hij is als hij geen woedebui heeft (wat soms wekenlang niet het geval is). Normaal gesproken is het een lieve, intelligente jongen. Hij is er altijd als je hem nodig hebt.. vrolijk, spontaan etc.. er zitten zat leuke kanten aan hem. Ik heb met hem gesproken en gezegd dat ik zijn gedrag tijdens zo'n woedeaanval niet pik. Nu is het aan mij om de volgende keer als hij zich weer zo gedraagt.. even weg te gaan (dat vind ik wel een goede tip).. Ik moet mijn grenzen duidelijker stellen.. dan leert hij vanzelf wel dat zijn gedrag niets uithaalt.
Hoi Wanda, ik ben erg tevreden over hoe hij is als hij geen woedebui heeft (wat soms wekenlang niet het geval is). Normaal gesproken is het een lieve, intelligente jongen. Hij is er altijd als je hem nodig hebt.. vrolijk, spontaan etc.. er zitten zat leuke kanten aan hem. Ik heb met hem gesproken en gezegd dat ik zijn gedrag tijdens zo'n woedeaanval niet pik. Nu is het aan mij om de volgende keer als hij zich weer zo gedraagt.. even weg te gaan (dat vind ik wel een goede tip).. Ik moet mijn grenzen duidelijker stellen.. dan leert hij vanzelf wel dat zijn gedrag niets uithaalt.
woensdag 20 februari 2008 om 11:11
quote:raadeloosje1000 schreef op 20 februari 2008 @ 10:35:
Ik moet mijn grenzen duidelijker stellen.. dan leert hij vanzelf wel dat zijn gedrag niets uithaalt.
En hier wil ik dan toch even op reageren
Er zijn mensen die niet leren, en zeker niet vanzelf. Ik begrijp dat je het optimistisch wilt bekijken en wil je ook zeker niet bang maken. Maar het is denk ik wel van het grootste belang dat jij beseft dat het veel energie gaat kosten. Ten eerste om je grenzen te bewaken, iets wat in een goede relatie niet nodig zou moeten zijn, er bestaat ook nog zoiets als grenzen respecteren door je partner. Ten tweede moet je echt opletten of je toch niet bij jezelf de grenzen aan het oprekken bent om toch maar een woedebui van hem te voorkomen. Een patroon wat er heel gemakkelijk in sluipt en wat maar moeilijk te herkennen is in het beginstadium.
Misschien maakt het hem iets duidelijk als jij gewoon wegloopt tijdens zijn bui en gaat hij nadenken over zijn gedrag. Maar het kan net zo goed zijn dat dit proces niet op gang komt. En dan zul je je jezelf opnieuw de vraag moeten stellen, kan ik hiermee leven? Wil ik hiermee verder en zou ik kinderen willen hebben met deze man?
Ik moet mijn grenzen duidelijker stellen.. dan leert hij vanzelf wel dat zijn gedrag niets uithaalt.
En hier wil ik dan toch even op reageren
Er zijn mensen die niet leren, en zeker niet vanzelf. Ik begrijp dat je het optimistisch wilt bekijken en wil je ook zeker niet bang maken. Maar het is denk ik wel van het grootste belang dat jij beseft dat het veel energie gaat kosten. Ten eerste om je grenzen te bewaken, iets wat in een goede relatie niet nodig zou moeten zijn, er bestaat ook nog zoiets als grenzen respecteren door je partner. Ten tweede moet je echt opletten of je toch niet bij jezelf de grenzen aan het oprekken bent om toch maar een woedebui van hem te voorkomen. Een patroon wat er heel gemakkelijk in sluipt en wat maar moeilijk te herkennen is in het beginstadium.
Misschien maakt het hem iets duidelijk als jij gewoon wegloopt tijdens zijn bui en gaat hij nadenken over zijn gedrag. Maar het kan net zo goed zijn dat dit proces niet op gang komt. En dan zul je je jezelf opnieuw de vraag moeten stellen, kan ik hiermee leven? Wil ik hiermee verder en zou ik kinderen willen hebben met deze man?
woensdag 20 februari 2008 om 11:35
Herfst
ik denk nou net dat jij de clou heel goed beschrijft
jij hebt zelf ingezien dat je een probleem hebt en bent er mee aan de slag gegaan waarvoor je een groot compliment verdient!
En dan is het heel fijn dat je familie en partner het begrijpen en je helpen.
Punt hier is volgens mij een beetje of de partner van radeloosje het wel in de gaten heeft dat hij zelf er iets mee moet doen.
ik denk nou net dat jij de clou heel goed beschrijft
jij hebt zelf ingezien dat je een probleem hebt en bent er mee aan de slag gegaan waarvoor je een groot compliment verdient!
En dan is het heel fijn dat je familie en partner het begrijpen en je helpen.
Punt hier is volgens mij een beetje of de partner van radeloosje het wel in de gaten heeft dat hij zelf er iets mee moet doen.