Relaties
alle pijlers
Minaressen-lot? Wat zouden jullie doen?
vrijdag 29 februari 2008 om 10:03
Heb sinds een jaar wat met een getrouwde man. Wat als een "one-time" ontmoeting gepland was, ontwikkelde zich in de loop van de tijd tot heel warme gevoelens, we zijn absoluut mekaars soulmate. Bij onze eerste ontmoeting stond ik op het punt om te gaan scheiden (had niks met hem te maken), zijn huwelijk liep meer dan stroef, maar voor dochter, gezamenlijke zaak en huis, wilde hij in ieder geval kijken wat er nog van te redden viel.
We wonen ver uit elkaar, dus zien we mekaar niet zo vaak. Wel bellen en msn-en we iedere dag. Bij onze eerste ontmoeting was het uitgangspunkt heel duidelijk "geen verwachtingen, geen verplichtingen". Door de onverwachte gevoelens is er toch meer ontstaan, maar ik houd dat standpunt nog steeds heel duidelijk voor ogen. Af en toe laat hij doorschemeren, dat áls hij vrij zou zijn, hij dan graag met mij door zou willen, maar ik vraag er nooit naar en concreet hebben we het er dus ook nooit over gehad.
Inmiddels is hij wat zijn huwelijk betreft op een punt beland, waar hij vreest dat het niet meer beter gaat worden. Hij wilde met zijn vrouw in relatie-therapie omdat hij hun dochtertje een scheiding wil besparen, maar zij vindt zichzelf zo perfect, het probleem ligt bij hem en als hij therapie wil, dan moet hij dat maar in zijn uppie doen. Vorige week is hij gaan informeren wat de consequenties voor zijn/hun eigen zaak zouden zijn, als hij zich laat scheiden.
Ik wil het thema "ons" nog steeds niet ter sprake brengen, omdat ik vind dat hij gewoon onbelast zijn zaken moet kunnen regelen. Daar wil ik niet met liefdesbetuigingen tussen gaan zitten of hem beinvloeden. Wat zijn uiteindelijke beslissing ook zal zijn, ik vind niet dat ik het recht heb me daar mee te bemoeien. Als hij zich inderdaad zou laten scheiden, zie ik daarna wel verder. Óf hij dan voor voor mij kiest, kan ik nog niet inschatten: hij maakt wel af en toe opmerkingen in die richting, maar concreet hebben we het er nooit over gehad. Ik kan me bovendien voorstellen, dat ie daarna ook niet gelijk op de volgende relatie zit te wachten. Vóór zijn huwelijk was ie meer het type van "leve de lust" en had eigenlijk nauwelijks serieuze relaties. Inmiddels is hij natuurlijk wel een flink aantal jaren ouder en - vermoedelijk? :o) - wijzer.
Hoe dan ook, ik heb dus de instelling "ik zie het wel" en wil me er op dit moment niet tussen gooien. Wat me een beetje aan het twijfelen maakt: uit mijn vriendenkring krijg ik te horen, dat het zonde is om mijn hart aan iemand te geven, die misschien nooit voor mij zal kiezen. Typisch minaressen-lot ;o) En dat ik hem er juist wel op aan moet spreken, want misschien kom ik er daardoor gewoon wel achter, dat het sowieso nooit meer zal worden en dan bespaar ik mezelf een hoop tijd en ellende.
Natuurlijk zou een beetje meer zekerheid wel lekker zijn, maar ik denk dat het nu vooral theorie zou zijn. Zolang het nog niet eens zeker is dat zijn huwelijk definitief voorbij is, heeft het toch geen zin om dan al te gaan vragen, of ie daarna dan iets in een relatie met mij zou zien? Lijkt me dat het de situatie alleen nog maar ingewikkelder maakt, en ik vind bovendien dat ik geen scheiding van zijn kant zou mogen beinvloeden!.
Of ben ik daar nu onnozel en zou dat juist wel moeten vragen??
We wonen ver uit elkaar, dus zien we mekaar niet zo vaak. Wel bellen en msn-en we iedere dag. Bij onze eerste ontmoeting was het uitgangspunkt heel duidelijk "geen verwachtingen, geen verplichtingen". Door de onverwachte gevoelens is er toch meer ontstaan, maar ik houd dat standpunt nog steeds heel duidelijk voor ogen. Af en toe laat hij doorschemeren, dat áls hij vrij zou zijn, hij dan graag met mij door zou willen, maar ik vraag er nooit naar en concreet hebben we het er dus ook nooit over gehad.
Inmiddels is hij wat zijn huwelijk betreft op een punt beland, waar hij vreest dat het niet meer beter gaat worden. Hij wilde met zijn vrouw in relatie-therapie omdat hij hun dochtertje een scheiding wil besparen, maar zij vindt zichzelf zo perfect, het probleem ligt bij hem en als hij therapie wil, dan moet hij dat maar in zijn uppie doen. Vorige week is hij gaan informeren wat de consequenties voor zijn/hun eigen zaak zouden zijn, als hij zich laat scheiden.
Ik wil het thema "ons" nog steeds niet ter sprake brengen, omdat ik vind dat hij gewoon onbelast zijn zaken moet kunnen regelen. Daar wil ik niet met liefdesbetuigingen tussen gaan zitten of hem beinvloeden. Wat zijn uiteindelijke beslissing ook zal zijn, ik vind niet dat ik het recht heb me daar mee te bemoeien. Als hij zich inderdaad zou laten scheiden, zie ik daarna wel verder. Óf hij dan voor voor mij kiest, kan ik nog niet inschatten: hij maakt wel af en toe opmerkingen in die richting, maar concreet hebben we het er nooit over gehad. Ik kan me bovendien voorstellen, dat ie daarna ook niet gelijk op de volgende relatie zit te wachten. Vóór zijn huwelijk was ie meer het type van "leve de lust" en had eigenlijk nauwelijks serieuze relaties. Inmiddels is hij natuurlijk wel een flink aantal jaren ouder en - vermoedelijk? :o) - wijzer.
Hoe dan ook, ik heb dus de instelling "ik zie het wel" en wil me er op dit moment niet tussen gooien. Wat me een beetje aan het twijfelen maakt: uit mijn vriendenkring krijg ik te horen, dat het zonde is om mijn hart aan iemand te geven, die misschien nooit voor mij zal kiezen. Typisch minaressen-lot ;o) En dat ik hem er juist wel op aan moet spreken, want misschien kom ik er daardoor gewoon wel achter, dat het sowieso nooit meer zal worden en dan bespaar ik mezelf een hoop tijd en ellende.
Natuurlijk zou een beetje meer zekerheid wel lekker zijn, maar ik denk dat het nu vooral theorie zou zijn. Zolang het nog niet eens zeker is dat zijn huwelijk definitief voorbij is, heeft het toch geen zin om dan al te gaan vragen, of ie daarna dan iets in een relatie met mij zou zien? Lijkt me dat het de situatie alleen nog maar ingewikkelder maakt, en ik vind bovendien dat ik geen scheiding van zijn kant zou mogen beinvloeden!.
Of ben ik daar nu onnozel en zou dat juist wel moeten vragen??
vrijdag 29 februari 2008 om 10:14
Hij werkt niet echt mee he,aan zijn huwlijk te werken met een minares aan de zijlijn,relatietherapie met een minares erbij klingt in mijn oren ook niet echt seieus,als iemand die nog iets van zijn huwlijk wilt maken.
nee dit klingt eerder als een geldkwestie.wat kost het me wel niet als ik ga scheiden,laat ik dat maar liever voorkomen.mijn huwlijk zogenaamd proberen te redden,en hopen dat mijn vrouw niet erachter komt dat ik geen sodemieter mee om haar geef.maar een minares heb .
succes met deze foute man zou ik zeggen.
nee dit klingt eerder als een geldkwestie.wat kost het me wel niet als ik ga scheiden,laat ik dat maar liever voorkomen.mijn huwlijk zogenaamd proberen te redden,en hopen dat mijn vrouw niet erachter komt dat ik geen sodemieter mee om haar geef.maar een minares heb .
succes met deze foute man zou ik zeggen.
vrijdag 29 februari 2008 om 10:16
Ik zou het hem gewoon voor de voeten gooien. En dan gaat hij misschien bij zijn vrouw weg (was zij ook niet ooit zijn absolute soulmate?) en dan krijg je vast wel een relatie met hem. En over een paar jaar begrijp jij hem ook niet meer, vind hij een andere absolute soulmate en zit jij in hetzelfde schuitje als waar zijn vrouw nu zit.
Vind het altijd zo frappant dat volwassen vrouwen zich er zo makkelijk in laten luizen. Natúúrlijk zegt hij dat zijn relatie slecht is, dat híj er wel aan wil werken maar dat zijn vrouw dat niet wil. Natúúrlijk zegt hij dat jij zijn soulmate bent en dat jij hem beter begrijpt dan zijn vrouw. En natúúrlijk zegt hij dat hij voor zijn dochter niet weg kan bij zijn vrouw.
Hij moet iets verzinnen, om met jou naar bed te kunnen blijven gaan én zijn vrouw te houden. En dat hij is wezen informeren wat voor gevolgen een scheiding zou kunnen hebben, dat is een prachtig zoethoudertje toch? Ben jij weer een paar weken tevreden en dan verzint hij wel weer iets nieuws.
Overigens vind ik het ook heel bijzonder dat je niet vind dat je het recht hebt om je met zijn beslissing te bemoeien maar dat kennelijk wel vindt dat je het recht hebt om je in zijn huwelijk te mengen.
Vind het altijd zo frappant dat volwassen vrouwen zich er zo makkelijk in laten luizen. Natúúrlijk zegt hij dat zijn relatie slecht is, dat híj er wel aan wil werken maar dat zijn vrouw dat niet wil. Natúúrlijk zegt hij dat jij zijn soulmate bent en dat jij hem beter begrijpt dan zijn vrouw. En natúúrlijk zegt hij dat hij voor zijn dochter niet weg kan bij zijn vrouw.
Hij moet iets verzinnen, om met jou naar bed te kunnen blijven gaan én zijn vrouw te houden. En dat hij is wezen informeren wat voor gevolgen een scheiding zou kunnen hebben, dat is een prachtig zoethoudertje toch? Ben jij weer een paar weken tevreden en dan verzint hij wel weer iets nieuws.
Overigens vind ik het ook heel bijzonder dat je niet vind dat je het recht hebt om je met zijn beslissing te bemoeien maar dat kennelijk wel vindt dat je het recht hebt om je in zijn huwelijk te mengen.
vrijdag 29 februari 2008 om 10:17
Ik denk dat het geen zin heeft om het te vragen. Als hij in scheiding ligt, of wanneer hij weer vrij is dan is de kans groot dat zijn emotionele beleving van jullie relatie behoorlijk verandert. Dus ik denk niet dat hij nu een zinnige uitspraak kan doen over hoe hij zich zal voelen of wat hij zou willen na een eventuele scheiding.
Ik denk dat je instellin "Ik zie wel" de beste is voor jou eerlijk gezegd.
Waarom zou het zonde zijn om je hart te geven aan iemand die voor jou zou kiezen. Het is alleen maar zonde als je daardoor een fijner alternatief laat schieten. Je kunt er ook van genieten en leren, als je meer last hebt van je relatie dan dat je er van geniet en leert, dan is het wel zonde ja.
Ik denk dat je instellin "Ik zie wel" de beste is voor jou eerlijk gezegd.
Waarom zou het zonde zijn om je hart te geven aan iemand die voor jou zou kiezen. Het is alleen maar zonde als je daardoor een fijner alternatief laat schieten. Je kunt er ook van genieten en leren, als je meer last hebt van je relatie dan dat je er van geniet en leert, dan is het wel zonde ja.
vrijdag 29 februari 2008 om 10:33
quote:daisybloempje schreef op 29 februari 2008 @ 10:14:
Hij werkt niet echt mee he,aan zijn huwlijk te werken met een minares aan de zijlijn,relatietherapie met een minares erbij klingt in mijn oren ook niet echt seieus,als iemand die nog iets van zijn huwlijk wilt maken.
nee dit klingt eerder als een geldkwestie.wat kost het me wel niet als ik ga scheiden,laat ik dat maar liever voorkomen.mijn huwlijk zogenaamd proberen te redden,en hopen dat mijn vrouw niet erachter komt dat ik geen sodemieter mee om haar geef.maar een minares heb .
succes met deze foute man zou ik zeggen.Okay, vind ik een goede eye-opener, bedankt! ;o)
Hij werkt niet echt mee he,aan zijn huwlijk te werken met een minares aan de zijlijn,relatietherapie met een minares erbij klingt in mijn oren ook niet echt seieus,als iemand die nog iets van zijn huwlijk wilt maken.
nee dit klingt eerder als een geldkwestie.wat kost het me wel niet als ik ga scheiden,laat ik dat maar liever voorkomen.mijn huwlijk zogenaamd proberen te redden,en hopen dat mijn vrouw niet erachter komt dat ik geen sodemieter mee om haar geef.maar een minares heb .
succes met deze foute man zou ik zeggen.Okay, vind ik een goede eye-opener, bedankt! ;o)
vrijdag 29 februari 2008 om 10:40
quote:Eowynn_ schreef op 29 februari 2008 @ 10:16:
Hij moet iets verzinnen, om met jou naar bed te kunnen blijven gaan én zijn vrouw te houden. En dat hij is wezen informeren wat voor gevolgen een scheiding zou kunnen hebben, dat is een prachtig zoethoudertje toch? Ben jij weer een paar weken tevreden en dan verzint hij wel weer iets nieuws.
Overigens vind ik het ook heel bijzonder dat je niet vind dat je het recht hebt om je met zijn beslissing te bemoeien maar dat kennelijk wel vindt dat je het recht hebt om je in zijn huwelijk te mengen.
Nou ja, dat doet ie dan niet zo handig, want dan zou hij beter iemand uit zijn eigen stad kunnen zoeken, dan was dat stukken makkelijker :o)
Ik denk dat als hij vreemd wil gaan, hij dat sowieso doet, of met mij of met een ander, dat is zijn verantwoording. En nee, daar voel ik me niet schuldig over. Maar hem gaan pushen om te gaan scheiden? Dat vind ik weer niet okay.
Hij moet iets verzinnen, om met jou naar bed te kunnen blijven gaan én zijn vrouw te houden. En dat hij is wezen informeren wat voor gevolgen een scheiding zou kunnen hebben, dat is een prachtig zoethoudertje toch? Ben jij weer een paar weken tevreden en dan verzint hij wel weer iets nieuws.
Overigens vind ik het ook heel bijzonder dat je niet vind dat je het recht hebt om je met zijn beslissing te bemoeien maar dat kennelijk wel vindt dat je het recht hebt om je in zijn huwelijk te mengen.
Nou ja, dat doet ie dan niet zo handig, want dan zou hij beter iemand uit zijn eigen stad kunnen zoeken, dan was dat stukken makkelijker :o)
Ik denk dat als hij vreemd wil gaan, hij dat sowieso doet, of met mij of met een ander, dat is zijn verantwoording. En nee, daar voel ik me niet schuldig over. Maar hem gaan pushen om te gaan scheiden? Dat vind ik weer niet okay.
vrijdag 29 februari 2008 om 10:46
vrijdag 29 februari 2008 om 10:55
Je hoeft je ook niet schuldig te voelen dat híj vreemd gaat, dat is inderdaad zijn verantwoording. Maar aan iets komen wat van een ander is is óók niet netjes.
Ookal wil hij vreemdgaan, niemand verplicht je om daaraan mee te werken. En ik vind het niet getuigen van een hoogstaande moraal om met een bezet iemand in bed te duiken.
Jij bent inderdaad niet verantwoordelijk voor zijn huwelijk, maar het zou fijn zijn als mensen zich zo fatsoenlijk gedroegen dat ze ook eens bedachten wat ze een ander aandoen met hun keuzes. Ik zou er geen aandeel in willen hebben dat een huwelijk strandt, zelfs als het niet mijn eigen huwelijk is.
'Wat gij niet wilt dat u geschiedt...' enzovoorts.
Ookal wil hij vreemdgaan, niemand verplicht je om daaraan mee te werken. En ik vind het niet getuigen van een hoogstaande moraal om met een bezet iemand in bed te duiken.
Jij bent inderdaad niet verantwoordelijk voor zijn huwelijk, maar het zou fijn zijn als mensen zich zo fatsoenlijk gedroegen dat ze ook eens bedachten wat ze een ander aandoen met hun keuzes. Ik zou er geen aandeel in willen hebben dat een huwelijk strandt, zelfs als het niet mijn eigen huwelijk is.
'Wat gij niet wilt dat u geschiedt...' enzovoorts.
vrijdag 29 februari 2008 om 10:56
quote:Vl43inder schreef op 29 februari 2008 @ 10:17:
Ik denk dat het geen zin heeft om het te vragen. Als hij in scheiding ligt, of wanneer hij weer vrij is dan is de kans groot dat zijn emotionele beleving van jullie relatie behoorlijk verandert. Dus ik denk niet dat hij nu een zinnige uitspraak kan doen over hoe hij zich zal voelen of wat hij zou willen na een eventuele scheiding.
Ik denk dat je instellin "Ik zie wel" de beste is voor jou eerlijk gezegd.
Waarom zou het zonde zijn om je hart te geven aan iemand die voor jou zou kiezen. Het is alleen maar zonde als je daardoor een fijner alternatief laat schieten. Je kunt er ook van genieten en leren, als je meer last hebt van je relatie dan dat je er van geniet en leert, dan is het wel zonde ja.
Vl43inder, je verwoordt wat ik ook zo voel... Wat mij betreft, zou op dit moment de "ik zie wel" instelling het beste passen. Omdat hij gewoon een stevige plek in mijn hart heeft, ik van de momenten samen geniet en er ook van leer.
Onzeker word ik vooral door mijn omgeving, al begrijp ik die reacties ook heel goed! Ik denk zelfs dat als ik de vriendin van mezelf zou zijn, ik dan ook zou zeggen, vergooi je tijd er niet mee. Maar dat is voor een buitenstaander echt stukken makkelijker zeggen :o)
Het is trouwens zo dat ik veel dingen van hem hoor, maar ook van een goeie vriend die hem kent. En die verhalen zijn hetzelfde, wat die paartherapie betreft bijvoorbeeld. Ik ga er daarom vanuit, dat de beschrijving die hij van hun situatie geeft, wel klopt.
Ik denk dat het geen zin heeft om het te vragen. Als hij in scheiding ligt, of wanneer hij weer vrij is dan is de kans groot dat zijn emotionele beleving van jullie relatie behoorlijk verandert. Dus ik denk niet dat hij nu een zinnige uitspraak kan doen over hoe hij zich zal voelen of wat hij zou willen na een eventuele scheiding.
Ik denk dat je instellin "Ik zie wel" de beste is voor jou eerlijk gezegd.
Waarom zou het zonde zijn om je hart te geven aan iemand die voor jou zou kiezen. Het is alleen maar zonde als je daardoor een fijner alternatief laat schieten. Je kunt er ook van genieten en leren, als je meer last hebt van je relatie dan dat je er van geniet en leert, dan is het wel zonde ja.
Vl43inder, je verwoordt wat ik ook zo voel... Wat mij betreft, zou op dit moment de "ik zie wel" instelling het beste passen. Omdat hij gewoon een stevige plek in mijn hart heeft, ik van de momenten samen geniet en er ook van leer.
Onzeker word ik vooral door mijn omgeving, al begrijp ik die reacties ook heel goed! Ik denk zelfs dat als ik de vriendin van mezelf zou zijn, ik dan ook zou zeggen, vergooi je tijd er niet mee. Maar dat is voor een buitenstaander echt stukken makkelijker zeggen :o)
Het is trouwens zo dat ik veel dingen van hem hoor, maar ook van een goeie vriend die hem kent. En die verhalen zijn hetzelfde, wat die paartherapie betreft bijvoorbeeld. Ik ga er daarom vanuit, dat de beschrijving die hij van hun situatie geeft, wel klopt.
vrijdag 29 februari 2008 om 10:58
En die goede vriend hoort die verhalen van? Jawel, van hem.
Er zijn maar weinig mensen die durven en kunnen toegeven wat hun eigen aandeel in hun mislukte huwelijk is. De meeste mensen leggen de schuld volledig bij de ander. En dan nog, zelfs al is zijn huwelijk slecht..... dat is geen excuus. Problemen in je huwelijk los je op met je partner, of je gaat uit elkaar, maar je haalt er geen derde bij. Ik zie nooit zo goed hoe dát helpt.
Er zijn maar weinig mensen die durven en kunnen toegeven wat hun eigen aandeel in hun mislukte huwelijk is. De meeste mensen leggen de schuld volledig bij de ander. En dan nog, zelfs al is zijn huwelijk slecht..... dat is geen excuus. Problemen in je huwelijk los je op met je partner, of je gaat uit elkaar, maar je haalt er geen derde bij. Ik zie nooit zo goed hoe dát helpt.
vrijdag 29 februari 2008 om 11:00
quote:sarah2ndlife schreef op 29 februari 2008 @ 10:49:
Je voelt je niet schuldig dat hij vreemd gaat???
tssssssssssss.
Mag bijna hopen dat jou hetzelfde lot geschiedt,
Nope, als ik vreemd zou gaan, dán zou ik me schuldig voelen.
Maarre, maak je geen zorgen, ik heb ook mijn portie ellende gehad hoor, dus die straf heb ik al vantevoren gehad.
Je voelt je niet schuldig dat hij vreemd gaat???
tssssssssssss.
Mag bijna hopen dat jou hetzelfde lot geschiedt,
Nope, als ik vreemd zou gaan, dán zou ik me schuldig voelen.
Maarre, maak je geen zorgen, ik heb ook mijn portie ellende gehad hoor, dus die straf heb ik al vantevoren gehad.
vrijdag 29 februari 2008 om 11:04
quote:Eowynn_ schreef op 29 februari 2008 @ 10:58:
En die goede vriend hoort die verhalen van? Jawel, van hem.
Er zijn maar weinig mensen die durven en kunnen toegeven wat hun eigen aandeel in hun mislukte huwelijk is. De meeste mensen leggen de schuld volledig bij de ander. En dan nog, zelfs al is zijn huwelijk slecht..... dat is geen excuus. Problemen in je huwelijk los je op met je partner, of je gaat uit elkaar, maar je haalt er geen derde bij. Ik zie nooit zo goed hoe dát helpt.
Nee, die hoort die verhalen van haar, niet van hem. En vraagt zich af, waarom ze mekaar al meer dan 2 jaar gigantisch op hun zenuwen werken, zonder eindelijk de knoop door te hakken. Maar dat gaat hem net zo min wat aan, als mij.
Enne, een derde lost natuurlijk niks op, tenzij dat een relatie-therapeut is :o)
En die goede vriend hoort die verhalen van? Jawel, van hem.
Er zijn maar weinig mensen die durven en kunnen toegeven wat hun eigen aandeel in hun mislukte huwelijk is. De meeste mensen leggen de schuld volledig bij de ander. En dan nog, zelfs al is zijn huwelijk slecht..... dat is geen excuus. Problemen in je huwelijk los je op met je partner, of je gaat uit elkaar, maar je haalt er geen derde bij. Ik zie nooit zo goed hoe dát helpt.
Nee, die hoort die verhalen van haar, niet van hem. En vraagt zich af, waarom ze mekaar al meer dan 2 jaar gigantisch op hun zenuwen werken, zonder eindelijk de knoop door te hakken. Maar dat gaat hem net zo min wat aan, als mij.
Enne, een derde lost natuurlijk niks op, tenzij dat een relatie-therapeut is :o)
vrijdag 29 februari 2008 om 11:09
Ik snap er met de minuut minder van.
Begrijp me goed, je lijkt me, gezien je reacties hier op het forum, een leuk, intelligent, verstandig mens en ik vind je ook echt geen slecht mens.
Dat, plús het feit dat je zelf kennelijk ook bedrogen bent, maakt dat ik helemaal niet snap hoe je dit soort keuzes kunt maken. Je verdient toch meer dan een man die al bezet is?
Het zal best zo zijn hoor, dat hij een hele vervelende vrouw heeft. Maar hoe is hij tegen haar? En hoe komt dat? En het zal ook best zo zijn dat ze elkaar op de zenuwen werken, maar verdient zij dit echt? En verdien jij dit? En hij?
Het lijkt me dat jullie alledrie iets beters verdienen dan deze situatie en ik snap dan ook niet dat je daarin blijft hangen.
Waar wil je naartoe met deze relatie? En wat draagt het bij aan jouw leven en jouw welzijn op lange termijn?
Ik vraag me echt af hoe dit de situatie beter maakt.
Begrijp me goed, je lijkt me, gezien je reacties hier op het forum, een leuk, intelligent, verstandig mens en ik vind je ook echt geen slecht mens.
Dat, plús het feit dat je zelf kennelijk ook bedrogen bent, maakt dat ik helemaal niet snap hoe je dit soort keuzes kunt maken. Je verdient toch meer dan een man die al bezet is?
Het zal best zo zijn hoor, dat hij een hele vervelende vrouw heeft. Maar hoe is hij tegen haar? En hoe komt dat? En het zal ook best zo zijn dat ze elkaar op de zenuwen werken, maar verdient zij dit echt? En verdien jij dit? En hij?
Het lijkt me dat jullie alledrie iets beters verdienen dan deze situatie en ik snap dan ook niet dat je daarin blijft hangen.
Waar wil je naartoe met deze relatie? En wat draagt het bij aan jouw leven en jouw welzijn op lange termijn?
Ik vraag me echt af hoe dit de situatie beter maakt.
vrijdag 29 februari 2008 om 11:11
quote:Xandore schreef op 29 februari 2008 @ 11:00:
[...]
Nope, als ik vreemd zou gaan, dán zou ik me schuldig voelen.
Maarre, maak je geen zorgen, ik heb ook mijn portie ellende gehad hoor, dus die straf heb ik al vantevoren gehad.Als je zelf zulke nare ervaringen hebt gehad op relatie-gebied, kan ik niet begrijpen dat je valt voor een man, die onder jouw ogen zijn vrouw besodemietert.
[...]
Nope, als ik vreemd zou gaan, dán zou ik me schuldig voelen.
Maarre, maak je geen zorgen, ik heb ook mijn portie ellende gehad hoor, dus die straf heb ik al vantevoren gehad.Als je zelf zulke nare ervaringen hebt gehad op relatie-gebied, kan ik niet begrijpen dat je valt voor een man, die onder jouw ogen zijn vrouw besodemietert.
vrijdag 29 februari 2008 om 11:12
quote:Eowynn_ schreef op 29 februari 2008 @ 10:16:
Ik zou het hem gewoon voor de voeten gooien. En dan gaat hij misschien bij zijn vrouw weg (was zij ook niet ooit zijn absolute soulmate?) en dan krijg je vast wel een relatie met hem. En over een paar jaar begrijp jij hem ook niet meer, vind hij een andere absolute soulmate en zit jij in hetzelfde schuitje als waar zijn vrouw nu zit.
Vind het altijd zo frappant dat volwassen vrouwen zich er zo makkelijk in laten luizen. Natúúrlijk zegt hij dat zijn relatie slecht is, dat híj er wel aan wil werken maar dat zijn vrouw dat niet wil. Natúúrlijk zegt hij dat jij zijn soulmate bent en dat jij hem beter begrijpt dan zijn vrouw. En natúúrlijk zegt hij dat hij voor zijn dochter niet weg kan bij zijn vrouw.
Hij moet iets verzinnen, om met jou naar bed te kunnen blijven gaan én zijn vrouw te houden. Yep, en als bovengenoemde problemen er níet meer zijn, is schoonmoeder opeens terminaal. Ofzo.
Ik zou het hem gewoon voor de voeten gooien. En dan gaat hij misschien bij zijn vrouw weg (was zij ook niet ooit zijn absolute soulmate?) en dan krijg je vast wel een relatie met hem. En over een paar jaar begrijp jij hem ook niet meer, vind hij een andere absolute soulmate en zit jij in hetzelfde schuitje als waar zijn vrouw nu zit.
Vind het altijd zo frappant dat volwassen vrouwen zich er zo makkelijk in laten luizen. Natúúrlijk zegt hij dat zijn relatie slecht is, dat híj er wel aan wil werken maar dat zijn vrouw dat niet wil. Natúúrlijk zegt hij dat jij zijn soulmate bent en dat jij hem beter begrijpt dan zijn vrouw. En natúúrlijk zegt hij dat hij voor zijn dochter niet weg kan bij zijn vrouw.
Hij moet iets verzinnen, om met jou naar bed te kunnen blijven gaan én zijn vrouw te houden. Yep, en als bovengenoemde problemen er níet meer zijn, is schoonmoeder opeens terminaal. Ofzo.
vrijdag 29 februari 2008 om 11:12
xandore eigenlijk ken je hem dus niet zo goed,je ziet hem af en toe,en op msn,ik weet niet hoe je hem hebt leren kennen,en lees een beetje dat hij eigenlijk je sv is,waar je wat meer gevoelens bij hebt gekregen.
eigenlijk dus is er nog geen sprake van dat er een relatie in zou zitten,want jullie zien elkaar af en toe en dan is het natuurlijk altijd leuk en spannend,geen sleur geen problemen,wat mij zo stoort aan zulk soort man is dat hij zijn relatieprobleemen,waarvan je ook niet eens zeker weet of zijn vrouw ook op de hoogte is van zijn (zogenaamde) relatieprobleemen.is gewoon not done,ik zou zeggen zoek daar maar een therapeut voor,en er absolut helemaal niet over willen praten,das een ondewerp wat jou niets aan zou moeten gaan,tenzij je dat graag wilt,je wilt horen dat het niet fantastich gaat daar thuis,en hij zich bij jou zo goed voelt.Daarbij zou ik het niet kunnen hoor,iets hebben met een niet vrije man,zelvde als aan een dood paard trekken,hahah.zolang het alleen je sv is en verder geen verwachting hebt,en er ook in je hoofd niet meer van maakt dan dat er werkelijk is.sja succes
eigenlijk dus is er nog geen sprake van dat er een relatie in zou zitten,want jullie zien elkaar af en toe en dan is het natuurlijk altijd leuk en spannend,geen sleur geen problemen,wat mij zo stoort aan zulk soort man is dat hij zijn relatieprobleemen,waarvan je ook niet eens zeker weet of zijn vrouw ook op de hoogte is van zijn (zogenaamde) relatieprobleemen.is gewoon not done,ik zou zeggen zoek daar maar een therapeut voor,en er absolut helemaal niet over willen praten,das een ondewerp wat jou niets aan zou moeten gaan,tenzij je dat graag wilt,je wilt horen dat het niet fantastich gaat daar thuis,en hij zich bij jou zo goed voelt.Daarbij zou ik het niet kunnen hoor,iets hebben met een niet vrije man,zelvde als aan een dood paard trekken,hahah.zolang het alleen je sv is en verder geen verwachting hebt,en er ook in je hoofd niet meer van maakt dan dat er werkelijk is.sja succes
vrijdag 29 februari 2008 om 11:26
quote:Eowynn_ schreef op 29 februari 2008 @ 11:09:
Ik snap er met de minuut minder van.
Begrijp me goed, je lijkt me, gezien je reacties hier op het forum, een leuk, intelligent, verstandig mens en ik vind je ook echt geen slecht mens.
Dat, plús het feit dat je zelf kennelijk ook bedrogen bent, maakt dat ik helemaal niet snap hoe je dit soort keuzes kunt maken. Je verdient toch meer dan een man die al bezet is?
Het zal best zo zijn hoor, dat hij een hele vervelende vrouw heeft. Maar hoe is hij tegen haar? En hoe komt dat? En het zal ook best zo zijn dat ze elkaar op de zenuwen werken, maar verdient zij dit echt? En verdien jij dit? En hij?
Het lijkt me dat jullie alledrie iets beters verdienen dan deze situatie en ik snap dan ook niet dat je daarin blijft hangen.
Waar wil je naartoe met deze relatie? En wat draagt het bij aan jouw leven en jouw welzijn op lange termijn?
Ik vraag me echt af hoe dit de situatie beter maakt.
Bedankt, die reactie heb ik uitgeprint en ga ik de komende dagen zo vaak ik kan lezen en analyseren. Want natuurlijk heb je helemaal gelijk. Nee, ik verdien beter. En hem en zijn vrouw gun ik ook beter! Om van hun dochtertje nog niet eens te spreken!
Het is alleen zo verdomde moeilijk om je hart te sturen, al weet mijn verstand het 100 keer beter.
Ik snap er met de minuut minder van.
Begrijp me goed, je lijkt me, gezien je reacties hier op het forum, een leuk, intelligent, verstandig mens en ik vind je ook echt geen slecht mens.
Dat, plús het feit dat je zelf kennelijk ook bedrogen bent, maakt dat ik helemaal niet snap hoe je dit soort keuzes kunt maken. Je verdient toch meer dan een man die al bezet is?
Het zal best zo zijn hoor, dat hij een hele vervelende vrouw heeft. Maar hoe is hij tegen haar? En hoe komt dat? En het zal ook best zo zijn dat ze elkaar op de zenuwen werken, maar verdient zij dit echt? En verdien jij dit? En hij?
Het lijkt me dat jullie alledrie iets beters verdienen dan deze situatie en ik snap dan ook niet dat je daarin blijft hangen.
Waar wil je naartoe met deze relatie? En wat draagt het bij aan jouw leven en jouw welzijn op lange termijn?
Ik vraag me echt af hoe dit de situatie beter maakt.
Bedankt, die reactie heb ik uitgeprint en ga ik de komende dagen zo vaak ik kan lezen en analyseren. Want natuurlijk heb je helemaal gelijk. Nee, ik verdien beter. En hem en zijn vrouw gun ik ook beter! Om van hun dochtertje nog niet eens te spreken!
Het is alleen zo verdomde moeilijk om je hart te sturen, al weet mijn verstand het 100 keer beter.
vrijdag 29 februari 2008 om 11:30
Ik denk dat veel mensen met een relatie zich pas echt bewust worden van de manco's in hun relatie wanneer ze verliefd worden op een ander, of wanneer hun partner verliefd wordt op een ander, of wanneer er iets anders heftigs op het emotionele vlak gebeurt.
Aan je relatie werken voordat je verliefd wordt op een ander is natuurlijk wel een prachtig idee, maar volgens mij vaker niet dan wel de realiteit. Je kunt er natuurlijk wel voor kiezen om niets met je verliefdheid te doen en dan aan je relatie te gaan werken, vooral als dat niets doen met je verliefdheid dat niet in de weg staat, maar dat doet het vaak wel.
Aan je relatie werken voordat je verliefd wordt op een ander is natuurlijk wel een prachtig idee, maar volgens mij vaker niet dan wel de realiteit. Je kunt er natuurlijk wel voor kiezen om niets met je verliefdheid te doen en dan aan je relatie te gaan werken, vooral als dat niets doen met je verliefdheid dat niet in de weg staat, maar dat doet het vaak wel.
vrijdag 29 februari 2008 om 11:31
quote:daisybloempje schreef op 29 februari 2008 @ 11:12:
xandore eigenlijk ken je hem dus niet zo goed,je ziet hem af en toe,en op msn,ik weet niet hoe je hem hebt leren kennen,en lees een beetje dat hij eigenlijk je sv is,waar je wat meer gevoelens bij hebt gekregen.
eigenlijk dus is er nog geen sprake van dat er een relatie in zou zitten,want jullie zien elkaar af en toe en dan is het natuurlijk altijd leuk en spannend,geen sleur geen problemen,wat mij zo stoort aan zulk soort man is dat hij zijn relatieprobleemen,waarvan je ook niet eens zeker weet of zijn vrouw ook op de hoogte is van zijn (zogenaamde) relatieprobleemen.is gewoon not done,ik zou zeggen zoek daar maar een therapeut voor,en er absolut helemaal niet over willen praten,das een ondewerp wat jou niets aan zou moeten gaan,tenzij je dat graag wilt,je wilt horen dat het niet fantastich gaat daar thuis,en hij zich bij jou zo goed voelt.Daarbij zou ik het niet kunnen hoor,iets hebben met een niet vrije man,zelvde als aan een dood paard trekken,hahah.zolang het alleen je sv is en verder geen verwachting hebt,en er ook in je hoofd niet meer van maakt dan dat er werkelijk is.sja succesHi daisybloempje, bedankt voor je uitgebreide reactie. Dat zijn vrouw op de hoogte is van hun relatie-problemen, is wel zeker. Want daarvoor heb ik veel te veel schreeuw-telefoontjes mogen mee beleven, als zij hem binnen een uur voor de 5e keer op zijn mobieltje belde. Maarre, je hebt gelijk, ik zit daar absoluut niet op te wachten. Denk toch dat ik er daarom ook nooit naar vraag ;o)
xandore eigenlijk ken je hem dus niet zo goed,je ziet hem af en toe,en op msn,ik weet niet hoe je hem hebt leren kennen,en lees een beetje dat hij eigenlijk je sv is,waar je wat meer gevoelens bij hebt gekregen.
eigenlijk dus is er nog geen sprake van dat er een relatie in zou zitten,want jullie zien elkaar af en toe en dan is het natuurlijk altijd leuk en spannend,geen sleur geen problemen,wat mij zo stoort aan zulk soort man is dat hij zijn relatieprobleemen,waarvan je ook niet eens zeker weet of zijn vrouw ook op de hoogte is van zijn (zogenaamde) relatieprobleemen.is gewoon not done,ik zou zeggen zoek daar maar een therapeut voor,en er absolut helemaal niet over willen praten,das een ondewerp wat jou niets aan zou moeten gaan,tenzij je dat graag wilt,je wilt horen dat het niet fantastich gaat daar thuis,en hij zich bij jou zo goed voelt.Daarbij zou ik het niet kunnen hoor,iets hebben met een niet vrije man,zelvde als aan een dood paard trekken,hahah.zolang het alleen je sv is en verder geen verwachting hebt,en er ook in je hoofd niet meer van maakt dan dat er werkelijk is.sja succesHi daisybloempje, bedankt voor je uitgebreide reactie. Dat zijn vrouw op de hoogte is van hun relatie-problemen, is wel zeker. Want daarvoor heb ik veel te veel schreeuw-telefoontjes mogen mee beleven, als zij hem binnen een uur voor de 5e keer op zijn mobieltje belde. Maarre, je hebt gelijk, ik zit daar absoluut niet op te wachten. Denk toch dat ik er daarom ook nooit naar vraag ;o)
vrijdag 29 februari 2008 om 11:35
quote:Vl43inder schreef op 29 februari 2008 @ 11:30:
Ik denk dat veel mensen met een relatie zich pas echt bewust worden van de manco's in hun relatie wanneer ze verliefd worden op een ander, of wanneer hun partner verliefd wordt op een ander, of wanneer er iets anders heftigs op het emotionele vlak gebeurt.
Aan je relatie werken voordat je verliefd wordt op een ander is natuurlijk wel een prachtig idee, maar volgens mij vaker niet dan wel de realiteit. Je kunt er natuurlijk wel voor kiezen om niets met je verliefdheid te doen en dan aan je relatie te gaan werken, vooral als dat niets doen met je verliefdheid dat niet in de weg staat, maar dat doet het vaak wel.Nee, da's waar, ik heb indertijd wel aan mijn kapotte relatie gewerkt en was met mijn ex samen in relatie-therapie, maar uiteindelijk mocht het niet baten. Was ik toen verliefd geweest op een ander (of hij), dan had het volgens mij nog minder zin gehad. Nu hebben we daarmee in ieder geval kunnen bewerkstelligen dat we op een normale manier met elkaar om kunnen gaan, wat met het oog op de kinderen absoluut onbetaalbaar is.
Ik denk dat veel mensen met een relatie zich pas echt bewust worden van de manco's in hun relatie wanneer ze verliefd worden op een ander, of wanneer hun partner verliefd wordt op een ander, of wanneer er iets anders heftigs op het emotionele vlak gebeurt.
Aan je relatie werken voordat je verliefd wordt op een ander is natuurlijk wel een prachtig idee, maar volgens mij vaker niet dan wel de realiteit. Je kunt er natuurlijk wel voor kiezen om niets met je verliefdheid te doen en dan aan je relatie te gaan werken, vooral als dat niets doen met je verliefdheid dat niet in de weg staat, maar dat doet het vaak wel.Nee, da's waar, ik heb indertijd wel aan mijn kapotte relatie gewerkt en was met mijn ex samen in relatie-therapie, maar uiteindelijk mocht het niet baten. Was ik toen verliefd geweest op een ander (of hij), dan had het volgens mij nog minder zin gehad. Nu hebben we daarmee in ieder geval kunnen bewerkstelligen dat we op een normale manier met elkaar om kunnen gaan, wat met het oog op de kinderen absoluut onbetaalbaar is.
