Relaties
alle pijlers
Minaressen-lot? Wat zouden jullie doen?
vrijdag 29 februari 2008 om 10:03
Heb sinds een jaar wat met een getrouwde man. Wat als een "one-time" ontmoeting gepland was, ontwikkelde zich in de loop van de tijd tot heel warme gevoelens, we zijn absoluut mekaars soulmate. Bij onze eerste ontmoeting stond ik op het punt om te gaan scheiden (had niks met hem te maken), zijn huwelijk liep meer dan stroef, maar voor dochter, gezamenlijke zaak en huis, wilde hij in ieder geval kijken wat er nog van te redden viel.
We wonen ver uit elkaar, dus zien we mekaar niet zo vaak. Wel bellen en msn-en we iedere dag. Bij onze eerste ontmoeting was het uitgangspunkt heel duidelijk "geen verwachtingen, geen verplichtingen". Door de onverwachte gevoelens is er toch meer ontstaan, maar ik houd dat standpunt nog steeds heel duidelijk voor ogen. Af en toe laat hij doorschemeren, dat áls hij vrij zou zijn, hij dan graag met mij door zou willen, maar ik vraag er nooit naar en concreet hebben we het er dus ook nooit over gehad.
Inmiddels is hij wat zijn huwelijk betreft op een punt beland, waar hij vreest dat het niet meer beter gaat worden. Hij wilde met zijn vrouw in relatie-therapie omdat hij hun dochtertje een scheiding wil besparen, maar zij vindt zichzelf zo perfect, het probleem ligt bij hem en als hij therapie wil, dan moet hij dat maar in zijn uppie doen. Vorige week is hij gaan informeren wat de consequenties voor zijn/hun eigen zaak zouden zijn, als hij zich laat scheiden.
Ik wil het thema "ons" nog steeds niet ter sprake brengen, omdat ik vind dat hij gewoon onbelast zijn zaken moet kunnen regelen. Daar wil ik niet met liefdesbetuigingen tussen gaan zitten of hem beinvloeden. Wat zijn uiteindelijke beslissing ook zal zijn, ik vind niet dat ik het recht heb me daar mee te bemoeien. Als hij zich inderdaad zou laten scheiden, zie ik daarna wel verder. Óf hij dan voor voor mij kiest, kan ik nog niet inschatten: hij maakt wel af en toe opmerkingen in die richting, maar concreet hebben we het er nooit over gehad. Ik kan me bovendien voorstellen, dat ie daarna ook niet gelijk op de volgende relatie zit te wachten. Vóór zijn huwelijk was ie meer het type van "leve de lust" en had eigenlijk nauwelijks serieuze relaties. Inmiddels is hij natuurlijk wel een flink aantal jaren ouder en - vermoedelijk? :o) - wijzer.
Hoe dan ook, ik heb dus de instelling "ik zie het wel" en wil me er op dit moment niet tussen gooien. Wat me een beetje aan het twijfelen maakt: uit mijn vriendenkring krijg ik te horen, dat het zonde is om mijn hart aan iemand te geven, die misschien nooit voor mij zal kiezen. Typisch minaressen-lot ;o) En dat ik hem er juist wel op aan moet spreken, want misschien kom ik er daardoor gewoon wel achter, dat het sowieso nooit meer zal worden en dan bespaar ik mezelf een hoop tijd en ellende.
Natuurlijk zou een beetje meer zekerheid wel lekker zijn, maar ik denk dat het nu vooral theorie zou zijn. Zolang het nog niet eens zeker is dat zijn huwelijk definitief voorbij is, heeft het toch geen zin om dan al te gaan vragen, of ie daarna dan iets in een relatie met mij zou zien? Lijkt me dat het de situatie alleen nog maar ingewikkelder maakt, en ik vind bovendien dat ik geen scheiding van zijn kant zou mogen beinvloeden!.
Of ben ik daar nu onnozel en zou dat juist wel moeten vragen??
We wonen ver uit elkaar, dus zien we mekaar niet zo vaak. Wel bellen en msn-en we iedere dag. Bij onze eerste ontmoeting was het uitgangspunkt heel duidelijk "geen verwachtingen, geen verplichtingen". Door de onverwachte gevoelens is er toch meer ontstaan, maar ik houd dat standpunt nog steeds heel duidelijk voor ogen. Af en toe laat hij doorschemeren, dat áls hij vrij zou zijn, hij dan graag met mij door zou willen, maar ik vraag er nooit naar en concreet hebben we het er dus ook nooit over gehad.
Inmiddels is hij wat zijn huwelijk betreft op een punt beland, waar hij vreest dat het niet meer beter gaat worden. Hij wilde met zijn vrouw in relatie-therapie omdat hij hun dochtertje een scheiding wil besparen, maar zij vindt zichzelf zo perfect, het probleem ligt bij hem en als hij therapie wil, dan moet hij dat maar in zijn uppie doen. Vorige week is hij gaan informeren wat de consequenties voor zijn/hun eigen zaak zouden zijn, als hij zich laat scheiden.
Ik wil het thema "ons" nog steeds niet ter sprake brengen, omdat ik vind dat hij gewoon onbelast zijn zaken moet kunnen regelen. Daar wil ik niet met liefdesbetuigingen tussen gaan zitten of hem beinvloeden. Wat zijn uiteindelijke beslissing ook zal zijn, ik vind niet dat ik het recht heb me daar mee te bemoeien. Als hij zich inderdaad zou laten scheiden, zie ik daarna wel verder. Óf hij dan voor voor mij kiest, kan ik nog niet inschatten: hij maakt wel af en toe opmerkingen in die richting, maar concreet hebben we het er nooit over gehad. Ik kan me bovendien voorstellen, dat ie daarna ook niet gelijk op de volgende relatie zit te wachten. Vóór zijn huwelijk was ie meer het type van "leve de lust" en had eigenlijk nauwelijks serieuze relaties. Inmiddels is hij natuurlijk wel een flink aantal jaren ouder en - vermoedelijk? :o) - wijzer.
Hoe dan ook, ik heb dus de instelling "ik zie het wel" en wil me er op dit moment niet tussen gooien. Wat me een beetje aan het twijfelen maakt: uit mijn vriendenkring krijg ik te horen, dat het zonde is om mijn hart aan iemand te geven, die misschien nooit voor mij zal kiezen. Typisch minaressen-lot ;o) En dat ik hem er juist wel op aan moet spreken, want misschien kom ik er daardoor gewoon wel achter, dat het sowieso nooit meer zal worden en dan bespaar ik mezelf een hoop tijd en ellende.
Natuurlijk zou een beetje meer zekerheid wel lekker zijn, maar ik denk dat het nu vooral theorie zou zijn. Zolang het nog niet eens zeker is dat zijn huwelijk definitief voorbij is, heeft het toch geen zin om dan al te gaan vragen, of ie daarna dan iets in een relatie met mij zou zien? Lijkt me dat het de situatie alleen nog maar ingewikkelder maakt, en ik vind bovendien dat ik geen scheiding van zijn kant zou mogen beinvloeden!.
Of ben ik daar nu onnozel en zou dat juist wel moeten vragen??
vrijdag 29 februari 2008 om 11:45
quote:Xandore schreef op 29 februari 2008 @ 11:00:
[...]
Nope, als ik vreemd zou gaan, dán zou ik me schuldig voelen.
Maarre, maak je geen zorgen, ik heb ook mijn portie ellende gehad hoor, dus die straf heb ik al vantevoren gehad.O en dan ben je zelf ook maar niet meer zo secuur wat andermans geluk betreft.
[...]
Nope, als ik vreemd zou gaan, dán zou ik me schuldig voelen.
Maarre, maak je geen zorgen, ik heb ook mijn portie ellende gehad hoor, dus die straf heb ik al vantevoren gehad.O en dan ben je zelf ook maar niet meer zo secuur wat andermans geluk betreft.
vrijdag 29 februari 2008 om 12:16
quote:sarah2ndlife schreef op 29 februari 2008 @ 11:45:
[...]
O en dan ben je zelf ook maar niet meer zo secuur wat andermans geluk betreft.Nee, dat klopt zo niet. Ik zou bijvoorbeeld nooit bewust een op het oog gelukkig getrouwde man verleiden. Maar ik vind ook niet dat ik voor de moraal van de hele wereld verantwoordelijk ben. En in dit geval ging het initiatief voor 100% van hem uit, ik heb heel lang de boot afgehouden...
[...]
O en dan ben je zelf ook maar niet meer zo secuur wat andermans geluk betreft.Nee, dat klopt zo niet. Ik zou bijvoorbeeld nooit bewust een op het oog gelukkig getrouwde man verleiden. Maar ik vind ook niet dat ik voor de moraal van de hele wereld verantwoordelijk ben. En in dit geval ging het initiatief voor 100% van hem uit, ik heb heel lang de boot afgehouden...
vrijdag 29 februari 2008 om 12:34
Hij zou zijn energie beter in zijn huwelijk kunnen stoppen dan in jou. En jij moet gewoon met je handen van een andersmans man afblijven. Of hij nou een gelukkig huwelijk heeft of niet!
Iedereen kan verliefd worden op een ander, daar heb je geen keuze in. Je hebt wel een keuze in wat je met die gevoelens doet!!
Iedereen kan verliefd worden op een ander, daar heb je geen keuze in. Je hebt wel een keuze in wat je met die gevoelens doet!!
vrijdag 29 februari 2008 om 14:16
Xandore, je vraag is eigenlijk of je onnozel bent en of je vragen juist wel zou moeten stellen.
Die vragen had je al lang gesteld wanneer er een redelijke kans zou zijn dat hij gaat zeggen, ik ga scheiden van mijn vrouw, want jij bent mijn ware.
Maar dat gaat hij niet zeggen, dat hij al lang tegen je gezegd wanneer dat het geval was.
Ga eens even terug naar jezelf, je zegt dat je nooit bewust een getrouwde man zou verleiden, jij hebt erg lang de boot afgehouden............ en toch ging je overstag. Overstag voor een getrouwde man, die zei niet gelukkig te zijn in zijn relatie maar er toch voor aan het vechten is met zijn vrouw.
Jij was op het moment dat jullie een relatie kregen zwak, net een einde aan je eigen relatie en dringend op zoek naar wat warmte en bevestiging dat je echt wel een leuke vrouw bent. En die aandacht en belangstelling gaf hij je!
Hij heeft misbruik gemaakt van jouw emotionele zwakte.
Hij laat je zelfs meegenieten van de scheldtelefoontjes met zijn vrouw, is dat niet een beetje erg genant? Is dat niet erg respectloos van hem richting haar? Mochten jullie straks een echte relatie krijgen (de kans is erg klein) zou jij dan zo behandeld willen worden?
Jouw lover is eigenlijk een grote deugniet, houdt zijn vrouw echt volledig voor de gek en jou laat hij een beetje in het ongewisse over wat hij nu werkelijk wil.
Hij wil maar een ding en dat is precies wat hij zelf wil, ongeacht dat hij er zijn vrouw en kind mee kwetst, ongeacht wat het met jou doet.
Die vragen had je al lang gesteld wanneer er een redelijke kans zou zijn dat hij gaat zeggen, ik ga scheiden van mijn vrouw, want jij bent mijn ware.
Maar dat gaat hij niet zeggen, dat hij al lang tegen je gezegd wanneer dat het geval was.
Ga eens even terug naar jezelf, je zegt dat je nooit bewust een getrouwde man zou verleiden, jij hebt erg lang de boot afgehouden............ en toch ging je overstag. Overstag voor een getrouwde man, die zei niet gelukkig te zijn in zijn relatie maar er toch voor aan het vechten is met zijn vrouw.
Jij was op het moment dat jullie een relatie kregen zwak, net een einde aan je eigen relatie en dringend op zoek naar wat warmte en bevestiging dat je echt wel een leuke vrouw bent. En die aandacht en belangstelling gaf hij je!
Hij heeft misbruik gemaakt van jouw emotionele zwakte.
Hij laat je zelfs meegenieten van de scheldtelefoontjes met zijn vrouw, is dat niet een beetje erg genant? Is dat niet erg respectloos van hem richting haar? Mochten jullie straks een echte relatie krijgen (de kans is erg klein) zou jij dan zo behandeld willen worden?
Jouw lover is eigenlijk een grote deugniet, houdt zijn vrouw echt volledig voor de gek en jou laat hij een beetje in het ongewisse over wat hij nu werkelijk wil.
Hij wil maar een ding en dat is precies wat hij zelf wil, ongeacht dat hij er zijn vrouw en kind mee kwetst, ongeacht wat het met jou doet.
vrijdag 29 februari 2008 om 18:04
To, ik heb erg veel moeite met de titel van jouw topic. En dat komt door het woord "Lot". Hoezo Lot? Neen...het is een keuze, Minnaressen-Keuze. Je bent er namelijk helemaal zelf bij en kiest er zelf voor om door te gaan met deze relatie. Natuurlijk is het makkelijker gezegd dan gedaan om weg te gaan uit een slechte relatie, vertel mij wat, maar het is geen lot. Je kunt hier mee ophouden. Het overkomt je niet, je kiest er voor.
En anders dan andere vrouwen zit je in de luxe positie om vantevoren al te weten wat de problemen zijn.
En anders dan andere vrouwen zit je in de luxe positie om vantevoren al te weten wat de problemen zijn.
vrijdag 29 februari 2008 om 18:13
Ik denk dat je vooral jezelf een limiet moet stellen.
Hoe vaak wil jij kerstmis alleen doorbrengen terwijl hij bij zijn gezin zit?
Hoe lang wil jij accepteren dat je geheim moet blijven?
Hoe vaak ga jij het accpeteren dat ie op het laaste moment afzegt omdat er iets tussenkomt dat met zijn gezin te maken heeft.
En tenslotte, stel dat hem iets ernstigs overkomt en hij komt in het ziekenhuis of erger te overlijden, hoe erg vind jij het dan dat je weinig meer kunt doen dan een bos bloemen sturen, omdat je je gezicht niet kunt laten zien zolang zijn vrouw nog in beeld is.
En verde ben ik het deze keer zowaar men Minny eens. Minnares zijn is geen lot maar een keuze. Je kunt er ook voor kiezen om van de reserve-bank af te komen.
Hoe vaak wil jij kerstmis alleen doorbrengen terwijl hij bij zijn gezin zit?
Hoe lang wil jij accepteren dat je geheim moet blijven?
Hoe vaak ga jij het accpeteren dat ie op het laaste moment afzegt omdat er iets tussenkomt dat met zijn gezin te maken heeft.
En tenslotte, stel dat hem iets ernstigs overkomt en hij komt in het ziekenhuis of erger te overlijden, hoe erg vind jij het dan dat je weinig meer kunt doen dan een bos bloemen sturen, omdat je je gezicht niet kunt laten zien zolang zijn vrouw nog in beeld is.
En verde ben ik het deze keer zowaar men Minny eens. Minnares zijn is geen lot maar een keuze. Je kunt er ook voor kiezen om van de reserve-bank af te komen.
vrijdag 29 februari 2008 om 18:45
Het is geen lot Xandore het is een bewuste keus die je hebt gemaakt.
En je hebt nu met zoethouderij te maken.Tig excuses heeft hij nog in petto meid, die wil je echt niet afwachten!
Laat hem eerst maar weggaan en alles op rit krijgen voor zichzelf en mss. zit er dan een kans in.Deze meneer wil zoals vele andere GM's eerst nieuwe aanwinst waar hij zeker van kan zijn voordat hij het oude wegdoet.
En je hebt nu met zoethouderij te maken.Tig excuses heeft hij nog in petto meid, die wil je echt niet afwachten!
Laat hem eerst maar weggaan en alles op rit krijgen voor zichzelf en mss. zit er dan een kans in.Deze meneer wil zoals vele andere GM's eerst nieuwe aanwinst waar hij zeker van kan zijn voordat hij het oude wegdoet.
vrijdag 29 februari 2008 om 18:48
als eerste:...waarom is het toch altijd weer zo moeilijk om van andermans neukwaar af te blijven. Wat zou dat toch een hoop ellende besparen.
En zeer waarschijnlijk zou het viva forum leeg zijn.
als tweede,............ik ben een man, dus weet een beetje hoe mannen denken.
( jullie vrouwen denken dat ook altijd te weten, maar geloof me,........echt niet ), laat hem maar gerust vallen, want hij zou nooit, maar dan ook nooit voor jou kiezen.Dit is een eerste klas boeffie, en nog een geldteller ook.
als derde............is toch jammer om al je liefde te vergooien, als er zoveel leuke single mannetjes rond huppelen.
En zeer waarschijnlijk zou het viva forum leeg zijn.
als tweede,............ik ben een man, dus weet een beetje hoe mannen denken.
( jullie vrouwen denken dat ook altijd te weten, maar geloof me,........echt niet ), laat hem maar gerust vallen, want hij zou nooit, maar dan ook nooit voor jou kiezen.Dit is een eerste klas boeffie, en nog een geldteller ook.
als derde............is toch jammer om al je liefde te vergooien, als er zoveel leuke single mannetjes rond huppelen.
vrijdag 29 februari 2008 om 18:57
@ Datmeenjeniet> Als neukwaar niet van rubber of plastic is, dan is het toch alleen zijn eigen bezit. Levende neukkwaar werkt zelf me aan dat neuken en is dus niet "andermans".
als GMmetje zelf besluit om zijn opik in een ander te steken ondanks de ring om zijn vinger, is hij daar zelf als eerste verantwoordelijk voor en niet degene in wie hij zijn pik steekt.
Waar de minnares wel verantwoordelijk voor is is haar eigen geluj. En gelukkig word je volgens mij nooit van zo'n 2e viool positie.
als GMmetje zelf besluit om zijn opik in een ander te steken ondanks de ring om zijn vinger, is hij daar zelf als eerste verantwoordelijk voor en niet degene in wie hij zijn pik steekt.
Waar de minnares wel verantwoordelijk voor is is haar eigen geluj. En gelukkig word je volgens mij nooit van zo'n 2e viool positie.
vrijdag 29 februari 2008 om 19:08
@ krengiew. nee ik zie dat anders, je ben alletwee fout, is lekker makkelijk om de verantwoording altijd maar bij een ander te leggen.
de vreemdganger is fout en degene die het met de vreemdganger doet is net zo fout. punt. Zit ik net in een andere toppic jou op te hemelen, dat je zo verstandig bent.
mijn stelling is gewoon; je blijf met je poten van een ander zijn of haar neukertje af.
de vreemdganger is fout en degene die het met de vreemdganger doet is net zo fout. punt. Zit ik net in een andere toppic jou op te hemelen, dat je zo verstandig bent.
mijn stelling is gewoon; je blijf met je poten van een ander zijn of haar neukertje af.
vrijdag 29 februari 2008 om 19:53
Oh omdat Kreng een afwijkende mening nu heeft is ze ineens minder verstandig????
Wat Kreng zegt is gewoon waar, diegene die de ring draagt en ontrouw begaat is eerst verantwoordelijke. De minnares heeft ook haar verantwoordelijkheid, maar zij kan op geen enkele wijze verantwoordelijk gesteld worden voor zijn buitenechtelijke escapades. Al is zij hoofdoorzaak nummero uno. Hij is een verbintenis met zijn vrouw aangegaan en niet zij.
Maar ik praat het niet goed om zomaar te gaan rotzooien met een getrouwde man.
Wat Kreng zegt is gewoon waar, diegene die de ring draagt en ontrouw begaat is eerst verantwoordelijke. De minnares heeft ook haar verantwoordelijkheid, maar zij kan op geen enkele wijze verantwoordelijk gesteld worden voor zijn buitenechtelijke escapades. Al is zij hoofdoorzaak nummero uno. Hij is een verbintenis met zijn vrouw aangegaan en niet zij.
Maar ik praat het niet goed om zomaar te gaan rotzooien met een getrouwde man.
vrijdag 29 februari 2008 om 20:09
@ pom5zero8........nee dat was een geintje........ik acht krengiew hoog.
Trouwens jou ook, vind dat jij ook dingen schrijft die hout snijden.
maar dat even daar gelaten.....vind ik echt dat alletwee de doeners fout zijn.
natuurlijk is de 1 een verbintenis aangegaan en dient zich ten alletijden daar aan te houden, maar de ( in dit geval ) minnares is ook helemaal fout.
ik denk dat je toch altijd bewust moet zijn van het feit dat je een huwelijk na de knoppen aan het helpen bent.
heb zelf al diverse malen meegemaakt dat een getrouwde vrouw aangaf wel wat met mij te willen, maar ik wil niet op mijn geweten hebben dat ik een huwelijk op te klippen laten lopen.
ben trouwens, ondanks dat bijna niemand dat zou verwachten van mij, hondstrouw in een relatie.
Trouwens jou ook, vind dat jij ook dingen schrijft die hout snijden.
maar dat even daar gelaten.....vind ik echt dat alletwee de doeners fout zijn.
natuurlijk is de 1 een verbintenis aangegaan en dient zich ten alletijden daar aan te houden, maar de ( in dit geval ) minnares is ook helemaal fout.
ik denk dat je toch altijd bewust moet zijn van het feit dat je een huwelijk na de knoppen aan het helpen bent.
heb zelf al diverse malen meegemaakt dat een getrouwde vrouw aangaf wel wat met mij te willen, maar ik wil niet op mijn geweten hebben dat ik een huwelijk op te klippen laten lopen.
ben trouwens, ondanks dat bijna niemand dat zou verwachten van mij, hondstrouw in een relatie.
vrijdag 29 februari 2008 om 20:21
vrijdag 29 februari 2008 om 20:27
quote:Eowynn_ schreef op 29 februari 2008 @ 20:21:
De relatie is de verantwoordelijkheid van degene die erin zit, van die man dus, in dit geval. Maar er bestaat ook nog zoiets als algemeen fatsoen en dat zou ervoor moeten zorgen dat je met je handen afblijft van iemand die bezet is, al wil diegene nóg zo graag.
nou ja dat bedoel ik dus een beetje. maar helaas schijnt het voor vele moeilijk te zijn om dat fatsoen op te brengen.
om eerlijk te zijn begrijp ik dat niet zo goed.
De relatie is de verantwoordelijkheid van degene die erin zit, van die man dus, in dit geval. Maar er bestaat ook nog zoiets als algemeen fatsoen en dat zou ervoor moeten zorgen dat je met je handen afblijft van iemand die bezet is, al wil diegene nóg zo graag.
nou ja dat bedoel ik dus een beetje. maar helaas schijnt het voor vele moeilijk te zijn om dat fatsoen op te brengen.
om eerlijk te zijn begrijp ik dat niet zo goed.
vrijdag 29 februari 2008 om 20:30
Hai Xadore,
Ik zou het maar gewoon eens vragen maar dan ook niet geschokt zijn als het antwoord je niet blij maakt. Jullie zijn elkaars soulmate, zielenmaatje dus. Je kunt hem dus werkelijk álles vragen als het goed is want hij kent jou door en door, begrijpt jou en zal er alles voor over hebben om je niet te kwetsen.
Tenminste, als hij echt oprecht je zielemaatje is. Eerlijk gezegd vind ik dat dat woord nogal eens onterecht wordt gebruikt, vooral door getrouwde mensen die er een ander bij hebben, en dat als het er écht op aankomt dat zielengebeuren allemaal wel meevalt. In ieder geval blijft er waarschijnlijk weinig van over als zijn vrouw er bijvoorbeeld achter zou komen. Dan is het over met de zielsverbondenheid doorgaans want je partner bedriegen kan heel leuk zijn, zolang hij/zij er niet achterkomt, als dat wel gebeurt dan breekt de hel los.
Ik snap dat het lastig is om dat een beetje objectief te bekijken hoor, maar eigenlijk vind ik dat hij, als hij jou zijn soulmate noemt en in jou dus zijn zielsgelijke heeft gevonden, vanzelfsprekend met jou door zou moeten willen gaan als hij bij zijn vrouw weggaat. Jullie zijn toch zo close dat jullie elkaar je soulmate noemt? Nou, dat lijkt me dan duidelijk, hij wil niets liever dan bij jou zijn en je kunt hem dat rustig vragen.
Mocht hij nu gaan draaien, moeilijk kijken, twijfelen enzovoort als je het hem vraagt dan zou ik het hele soulmate verhaal maar eens nuchter gaan bekijken. Je vraagt hem tenslotte niet of hij weg wil gaan bij zijn vrouw, je vraagt hem of hij áls hij weggaat bij zijn vrouw, met jou door zou gaan. Ik zou niet weten waarom je hem dat niet zou kunnen vragen en ik zou niet weten waarom hij het niet zou willen. Als hij zo gek op je is als je schrijft.
Ik zou het maar gewoon eens vragen maar dan ook niet geschokt zijn als het antwoord je niet blij maakt. Jullie zijn elkaars soulmate, zielenmaatje dus. Je kunt hem dus werkelijk álles vragen als het goed is want hij kent jou door en door, begrijpt jou en zal er alles voor over hebben om je niet te kwetsen.
Tenminste, als hij echt oprecht je zielemaatje is. Eerlijk gezegd vind ik dat dat woord nogal eens onterecht wordt gebruikt, vooral door getrouwde mensen die er een ander bij hebben, en dat als het er écht op aankomt dat zielengebeuren allemaal wel meevalt. In ieder geval blijft er waarschijnlijk weinig van over als zijn vrouw er bijvoorbeeld achter zou komen. Dan is het over met de zielsverbondenheid doorgaans want je partner bedriegen kan heel leuk zijn, zolang hij/zij er niet achterkomt, als dat wel gebeurt dan breekt de hel los.
Ik snap dat het lastig is om dat een beetje objectief te bekijken hoor, maar eigenlijk vind ik dat hij, als hij jou zijn soulmate noemt en in jou dus zijn zielsgelijke heeft gevonden, vanzelfsprekend met jou door zou moeten willen gaan als hij bij zijn vrouw weggaat. Jullie zijn toch zo close dat jullie elkaar je soulmate noemt? Nou, dat lijkt me dan duidelijk, hij wil niets liever dan bij jou zijn en je kunt hem dat rustig vragen.
Mocht hij nu gaan draaien, moeilijk kijken, twijfelen enzovoort als je het hem vraagt dan zou ik het hele soulmate verhaal maar eens nuchter gaan bekijken. Je vraagt hem tenslotte niet of hij weg wil gaan bij zijn vrouw, je vraagt hem of hij áls hij weggaat bij zijn vrouw, met jou door zou gaan. Ik zou niet weten waarom je hem dat niet zou kunnen vragen en ik zou niet weten waarom hij het niet zou willen. Als hij zo gek op je is als je schrijft.
vrijdag 29 februari 2008 om 22:15
Xadore, je schrijft voor zijn huwelijk was het een type van leven de lust, nu is hij ouder en wijzer.
Ehh misschien mis ik iets maar hij is nu getrouwd en heeft een relatie met jou, klinkt toch niet echt als ouder en wijzer voor een buitenstaander. Meer als een vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken.
En wat Eleonora zegt is denk ik helemaal juist, hij is je soulmate, dan moet zo'n belangrijke kwestie toch zonder problemen besproken moeten worden tussen jullie?
En nog 1 kritische kanttekening, hij wil zijn dochter geen scheiding aandoen, maar gaat wel vreemd en informeert wel naar de financiele gevolgen van een scheiding. Als hij zijn dochter geen scheiding wil aandoen stopt hij met zijn vriendin en gaat als een bezetene proberen zijn huwelijk op orde te krijgen. Als dat niet lukt en hij kiest dan alsnog voor een scheiding kan hij zijn dochter eerlijk vertellen dat hij alles gedaan heeft wat in zijn vermogen lag.
Ehh misschien mis ik iets maar hij is nu getrouwd en heeft een relatie met jou, klinkt toch niet echt als ouder en wijzer voor een buitenstaander. Meer als een vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken.
En wat Eleonora zegt is denk ik helemaal juist, hij is je soulmate, dan moet zo'n belangrijke kwestie toch zonder problemen besproken moeten worden tussen jullie?
En nog 1 kritische kanttekening, hij wil zijn dochter geen scheiding aandoen, maar gaat wel vreemd en informeert wel naar de financiele gevolgen van een scheiding. Als hij zijn dochter geen scheiding wil aandoen stopt hij met zijn vriendin en gaat als een bezetene proberen zijn huwelijk op orde te krijgen. Als dat niet lukt en hij kiest dan alsnog voor een scheiding kan hij zijn dochter eerlijk vertellen dat hij alles gedaan heeft wat in zijn vermogen lag.
vrijdag 29 februari 2008 om 23:59
zaterdag 1 maart 2008 om 00:12
Ik denk niet dat je het moet vragen .......je zou het af moeten kunnen dwingen door te stoppen met wat jullie nu doen . Als hij zo godsgloeiendegenakende gek op je is weet hij niet hoe snel hij moet scheiden om jou maar niet te hoeven missen .
En zo niet ; wat je niet hebt kun je ook niet verliezen.
En zo niet ; wat je niet hebt kun je ook niet verliezen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 1 maart 2008 om 00:15
Xandore het valt me op dat je in de opening spreek van iets als een `minnaressenlot` Het lot wat je overkomt, wat je wordt aangedaan, waarin jij geen rol speelt en waarin je dus ook geen verantwoording hoeft te nemen. Het is je aangedaan, je bent er in beland, en nu ben je slachtoffer van dit lot.
Maar meid, je hebt overal bewust voor gekozen. Rest de vraag waarom kies jij voor een man die niet van jou is, welke zelfverachting/ faalangst/ bindingsangst zit daarachter. Waarom vind jij dat je geen man verdient die helemaal voor jou gaat, waarvoor jij nummer 1 bent..
Maar meid, je hebt overal bewust voor gekozen. Rest de vraag waarom kies jij voor een man die niet van jou is, welke zelfverachting/ faalangst/ bindingsangst zit daarachter. Waarom vind jij dat je geen man verdient die helemaal voor jou gaat, waarvoor jij nummer 1 bent..
zaterdag 1 maart 2008 om 00:15
Zou je het " zonde van je tijd " vinden als achteraf blijkt dat hij bij zijn vrouw blijft , of liever vrijgezel wil zijn en met jou af en toe vrij gezellig wil vrijen , of zou je het zien als een mooie tijd met mooie herinneringen ?
In het eerste geval zou ik hem zéker tot kiezen dwingen ( niet kiezen is kiezen voor de consequenties die jij dan neemt ) .
In het eerste geval zou ik hem zéker tot kiezen dwingen ( niet kiezen is kiezen voor de consequenties die jij dan neemt ) .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 1 maart 2008 om 00:19
quote:Eowynn_ schreef op 29 februari 2008 @ 10:16:
Ik zou het hem gewoon voor de voeten gooien. En dan gaat hij misschien bij zijn vrouw weg (was zij ook niet ooit zijn absolute soulmate?) en dan krijg je vast wel een relatie met hem. En over een paar jaar begrijp jij hem ook niet meer, vind hij een andere absolute soulmate en zit jij in hetzelfde schuitje als waar zijn vrouw nu zit.
Inderdaad: zoals je eraan komt, zo kom je er vaak ook weer vanaf...
Ik zou het hem gewoon voor de voeten gooien. En dan gaat hij misschien bij zijn vrouw weg (was zij ook niet ooit zijn absolute soulmate?) en dan krijg je vast wel een relatie met hem. En over een paar jaar begrijp jij hem ook niet meer, vind hij een andere absolute soulmate en zit jij in hetzelfde schuitje als waar zijn vrouw nu zit.
Inderdaad: zoals je eraan komt, zo kom je er vaak ook weer vanaf...
zaterdag 1 maart 2008 om 00:20
