Relaties
alle pijlers
minnaressen deel 30
dinsdag 22 mei 2007 om 08:17
quote: Lilith55 reageerde
Dus eigenlijk wilde je alleen maar dat hij je zou smeken om er geen einde aan te maken want eigenlijk wil je dat zelf dus ook niet?????
Beetje krom deurtje. Je zegt nee maar je wil ja.
Nee,dat begrijp je dan verkeerd.
Ik wil niet meer verder met deze man,er is teveel niet gebeurd.
Maar om dan meteen te horen...is goed...dat is weer het andere uiterste.
Ik had liever een goed gesprek gehad en vriendschappelijk afgesloten...dat kan nu niet meer.
Dus eigenlijk wilde je alleen maar dat hij je zou smeken om er geen einde aan te maken want eigenlijk wil je dat zelf dus ook niet?????
Beetje krom deurtje. Je zegt nee maar je wil ja.
Nee,dat begrijp je dan verkeerd.
Ik wil niet meer verder met deze man,er is teveel niet gebeurd.
Maar om dan meteen te horen...is goed...dat is weer het andere uiterste.
Ik had liever een goed gesprek gehad en vriendschappelijk afgesloten...dat kan nu niet meer.
dinsdag 22 mei 2007 om 08:36
Naast dat je mensen elkaar altijd een tweede keer tegen komt, is de kans dat hij vroeg of laat toch nog weer eens contact met je opneemt aanwezig (als het contact tussen jullie helemaal stopt, als de therapie met zijn vrouw toch niet het gewenste effect heeft oid), persoonlijk zou ik daarom proberen nu geen contact meer te hebben.......
dinsdag 22 mei 2007 om 09:08
Je moet doen wat goed voelt voor jou.
Als jij weet dat dit je anders bezig blijft houden, tja...
Persoonlijk vind ik een eind niet oke als het niet goed is afgesloten.
Ik heb ook een paar keer boos afscheid proberen te nemen maar ik heb daarna toch elke keer excuses aangeboden.
Niet om wat ik zei maar wel omdat de manier waarop me niet lekker zat. Maar van de andere kant. Ons laatste contact was ook niet bepaald vlekkeloos verlopen en het rotgevoel (het willen uit blijven leggen) is na een tijd ook verdwenen. Wrs om dat dát er eigenlijk niet toe doet.
Het defenitief voorbij zijn is wat zo rot voelt en een goed afscheid maakt dat niet per defenitie makkelijker.
dinsdag 22 mei 2007 om 09:21
Jeetje Deur, wat heftig, ik was er al bang voor...
Maar ik kan me alleen maar bij Sli aansluiten (mooi gesproken trouwens!), het is het afscheid dat pijn doet, en dat hoort er ook bij, hoe rot dat ook is.
Misschien is een afscheid in pais en vree gewoon ook niet mogelijk in deze situatie, misschien maakt dat het juist moeilijker (we kunnen nog zo goed met elkaar, maar toch mag het niet...)
Daarnaast Deur, hij kent je toch? Dan weet hij toch dat je zo kan reageren en waarom je dat doet?
Hou je taai meis, dit worden extra dikke *; op de meeting...
dinsdag 22 mei 2007 om 09:55
Nee Deurtje, ik zou het hierbij laten. En als hij echt zoveel van je houdt of gehouden heeft dan is zo'n uitbarsting echt geen reden om anders over je te gaan denken. Moet je eens kijken wat wij allemaal met de mantel der liefde hebben bedekt? Misschien is ie nu even pissig maar dat draait wel weer bij. Je hebt er alleen helemaal geen zak aan om dat te weten. Je moet gewoon helemaal niks meer weten. Dat is de enige manier waarop je het los kunt laten en weer verder kunt.
Goed gedaan meid, ben trots op je, hou vol...geen "draaideur" worden!!!
xxxx
dinsdag 22 mei 2007 om 10:01
@Deurtje,
Het is k*t dat het zo is geëindigd, maar ik zou het hierbij laten. Bij mij is het net andersom.. Ik had (ex) GM graag de huid vol gescholden, maar heb het omdat ik de boel niet wilde laten escaleren beschaafd beëindigd. Wat maakt het nog uit wat hij van je denkt? Geen donder toch? En als hij je een klein beetje kent weet hij toch wel beter?
En wat betreft zijn reactie.. Mannen zijn daarin toch anders dan wij vrouwen. Stellen zich toch vaak minder kwetsbaar op. Hij zal er best last van hebben, ook al laat hij dat niet merken. aan de andere kant, als hij zo koel blijft maakt het dat voor jou toch alleen maar gemakkelijker? Wat moet je met zo'n vent? Ik probeer op de 2.5 jaar met GM terug te kijken als een leerzame periode, heb ik er toch nog iets aan overgehouden :D.
Het is k*t dat het zo is geëindigd, maar ik zou het hierbij laten. Bij mij is het net andersom.. Ik had (ex) GM graag de huid vol gescholden, maar heb het omdat ik de boel niet wilde laten escaleren beschaafd beëindigd. Wat maakt het nog uit wat hij van je denkt? Geen donder toch? En als hij je een klein beetje kent weet hij toch wel beter?
En wat betreft zijn reactie.. Mannen zijn daarin toch anders dan wij vrouwen. Stellen zich toch vaak minder kwetsbaar op. Hij zal er best last van hebben, ook al laat hij dat niet merken. aan de andere kant, als hij zo koel blijft maakt het dat voor jou toch alleen maar gemakkelijker? Wat moet je met zo'n vent? Ik probeer op de 2.5 jaar met GM terug te kijken als een leerzame periode, heb ik er toch nog iets aan overgehouden :D.
dinsdag 22 mei 2007 om 10:04
Hoi, ik vind dit een heel mooi compliment. En ik hoop dat mijn recente postings misschien voor sommige mensen wat meer duidelijkheid verschaffen. Voor mij werkte dit wel zo toen ik bepaalde zaken begon te beseffen en in perspectief te zien.
Intussen zit ik hier ook niet stil. Er komt een soort rust over mij. Het thuis zitten met een ritme gaat me goed af. In de sportschool kennen ze intussen mijn voornaam. Ik voel me letterlijk en figuurlijk sterker worden met de dag.
Heb mbt mijn persoonlijke problemen ook het heft in eigen hand genomen. Van de Riagg hoef je niks te verwachten dus ik heb wat zelfhulpboeken op internet besteld. Bedoel, die leuterkonten met hun geitenwollensokken hebben hun wijsheid ook uit boeken en ik ben een slimme meid dus dat lukt me ook wel. Helaas is het zo hier in de huidige maatschappij : Als je wat wilt, zul je er zelf voor moeten knokken. Er is niemand die je belt als je op de bank blijft zitten met de helpende hand.
Bedoel, na woorden bij de Riagg, nadat ik heb aangegeven helemaal stuk te zitten heb ik er niks meer vna gehoord, zelfs nadat ik een afspraak heb gemist. They just dont care. Mijn school belt niet, mijn werk belt niet. They just dont care. Dus kreeg ik de neiging nog verder in de stront te zakken omdat ik voelde dat k niet serieus werd genomen. Maar daar is het leven te mooi voor en te leuk!!! Dus ik ga vechten. Zelf. En over een paar jaar spreek ik die mensen nog wel....
Tevens beginnen mijn plannen om een boek te gaan schrijven steeds concretere vormen aan te nemen. Waarschijnlijk zal geen hond het lezen en blijft het eeuwig verstoffen op mijn harde schijf. Maar dan heb ik dingen voor mezélf tenminste van me afgeschreven. En dat schijnt ook bepaalde therapeutische werking te hebben.
@ Deur en Al2jaar... geen woorden voor. This feels like hell. Deur, het terugdraaien van woorden klinkt heel herkenbaar. Ikzelf maakte GM dan heel boos, met als doel de deur definitief dicht te trekken. Zo van als ik hem maar boos genoeg maakt hoeft hij MIJ niet meer en ben ik eindelijk van het gedonder af. Maar na een tijd kreeg ik daar dan spijt van en wilde het als goeie vrienden afsluiten en dan volgde er een zwaar emotioneel gesprek waarin we juist weer helemaal naar elkaar toe groeiden met alle gevolgen van dien.
Mijn advies is dus ook. Wil je ECHT kappen, laat het hierbij. Anders blijf je als een hond achter je eigen staart aan rennen. Laat jezelf in de waan dat het hem niks doet. Want zodra je ziet dat ie wel degelijk emoties erbij heeft maakt het t afscheid alleen maar lastiger. Waaschijnlijk heeft hij ook zijn verdedigings muur opgetrokken. Of het doet hem echt niks. Tja das moeilijk te zeggen. Maar denk nu aan jezelf. Jij kan dit niet meer.
dinsdag 22 mei 2007 om 11:51
Dankjewel voor jullie reacties.
Het voeld allemaal zo raar nu.Een beetje oncompleet ofzo.
Toch ben ik er wel trots op dat ik nu zelf die stap heb gezet en het niet alleen van hem heb laten afhangen.Maar aan de adere kant dat kleine stemmetje...doe ik hier wel goed aan!!
Zijn reactie maakte me echt enorm boos.Niet omdat hij ermee instemde,maar meer omdat het zo over kwam dat hij er helemaal geen moeite mee heeft,alsof ik de enige met pijn ben.
Hij stuurde me vanmorgen een sms met de vraag of ik wilde dat hij me even zou bellen.Ik heb gezegd dat ik dat nu liever niet heb,dat de kans op nog meer ruzies nu te groot is.
Vervolgens bied hij aan om volgendeweek langs te komen,om het "netjes" af te sluiten.Ook dit heb ik afgeslagen.
Later weer een sms met een afspraak voor over 4 weken dan??
En daar komt mijn twijfel puntje...over 4 weken...als alles wat rustiger is geworden...kunnen we het dan alsnog vriendelijk afsluiten ipv met deze ellende??
Ik weet het nog niet...waar sta ik over 4 weken,hoe voel ik me tegen die tijd.
Mischien dat ik die afspraak bevestig...dan kan ik hem altijd nog afzeggen.
@Nef,meid,schrijf dat boek.Ik geloof dat dat echt een enorme positieve uitwerking op jezelf kan hebben.Zelf loop ik ook al een tijdje (lees..aantal jaren) rond met dit idee.
En dat niemand het leest...maakt geen donder uit!
@Al2jaar,nog steeds een stevige muur staan?
Het voeld allemaal zo raar nu.Een beetje oncompleet ofzo.
Toch ben ik er wel trots op dat ik nu zelf die stap heb gezet en het niet alleen van hem heb laten afhangen.Maar aan de adere kant dat kleine stemmetje...doe ik hier wel goed aan!!
Zijn reactie maakte me echt enorm boos.Niet omdat hij ermee instemde,maar meer omdat het zo over kwam dat hij er helemaal geen moeite mee heeft,alsof ik de enige met pijn ben.
Hij stuurde me vanmorgen een sms met de vraag of ik wilde dat hij me even zou bellen.Ik heb gezegd dat ik dat nu liever niet heb,dat de kans op nog meer ruzies nu te groot is.
Vervolgens bied hij aan om volgendeweek langs te komen,om het "netjes" af te sluiten.Ook dit heb ik afgeslagen.
Later weer een sms met een afspraak voor over 4 weken dan??
En daar komt mijn twijfel puntje...over 4 weken...als alles wat rustiger is geworden...kunnen we het dan alsnog vriendelijk afsluiten ipv met deze ellende??
Ik weet het nog niet...waar sta ik over 4 weken,hoe voel ik me tegen die tijd.
Mischien dat ik die afspraak bevestig...dan kan ik hem altijd nog afzeggen.
@Nef,meid,schrijf dat boek.Ik geloof dat dat echt een enorme positieve uitwerking op jezelf kan hebben.Zelf loop ik ook al een tijdje (lees..aantal jaren) rond met dit idee.
En dat niemand het leest...maakt geen donder uit!
@Al2jaar,nog steeds een stevige muur staan?
dinsdag 22 mei 2007 om 13:11
Oooh wat moeilijk Deur dat ie nu toch gaat bellen en smsen!
Ik zou niet weten wat ik zou doen als ik in je schoenen stond. Wel dat ik zelf weet dat zachte heelmeesters stinkende wonden achterlaten. Hoe je het ook wendt of keert. Het gaat eindigen. Netjes, niet netjes, de pijn blijft pijn doen. Als je over 4 weken weer gaat afspreken had je al zo ver op weg kunnen zijn in het verwerkingsproces. Elke keer dat je nu nog dat gaat uitstellen zet je jezelf weer verder af van de verwerking.
Ik heb trouwens gedacht een weblog te beginnen maar de angst dat mensen zoals ex het dan lezen vind ik te reeel. Weet je wat. We gaan aan de schrijf. Hebben we alvast één lezer. Jij leest mijn boek en ik het jouwe.
Heel veel sterkte, ook voor de andere dames die het moeilijk hebben.
@mara hoe is t afgelopen afgelopen maandag??
Ik zou niet weten wat ik zou doen als ik in je schoenen stond. Wel dat ik zelf weet dat zachte heelmeesters stinkende wonden achterlaten. Hoe je het ook wendt of keert. Het gaat eindigen. Netjes, niet netjes, de pijn blijft pijn doen. Als je over 4 weken weer gaat afspreken had je al zo ver op weg kunnen zijn in het verwerkingsproces. Elke keer dat je nu nog dat gaat uitstellen zet je jezelf weer verder af van de verwerking.
Ik heb trouwens gedacht een weblog te beginnen maar de angst dat mensen zoals ex het dan lezen vind ik te reeel. Weet je wat. We gaan aan de schrijf. Hebben we alvast één lezer. Jij leest mijn boek en ik het jouwe.
Heel veel sterkte, ook voor de andere dames die het moeilijk hebben.
@mara hoe is t afgelopen afgelopen maandag??
dinsdag 22 mei 2007 om 14:04
Ben het met Nef eens Dertje. Over 4 weken wil je niet meer op deze manier met hem bezig zijn. Het gevoel zal nog lang niet voorbij zijn over 4 weken en je maakt het jezelf alleen maar moeilijk.
Niets afspreken, want je moet ook niets meer af hoeven zeggen. Gewoon loslaten nu. Het was leuk (nou ja...) en nu is het klaar.
Sanne
Niets afspreken, want je moet ook niets meer af hoeven zeggen. Gewoon loslaten nu. Het was leuk (nou ja...) en nu is het klaar.
Sanne
dinsdag 22 mei 2007 om 15:04
@Nef
Dankjewel voor je interesse! Ik heb gisteravond laat mn verhaal hier in t kort gepost. We hebben gepraat en laten elkaar los. Het is over en dat is beter zo, dat weten we allebei. Het zit er niet in, nu niet en ik ga er vanuit nooit niet. Hij laat de optie van een scheiding in de toekomst nog steeds open maar ik put niet eens meer hoop daaruit. Hij beloofd me niets en dat doet hij niet zonder reden! Hij heeft me niets te bieden en dat weet hij. Hij bleef doorgaan over dat ik absoluut gelijk had en verder moest, Natuurlijk moest ik verder. Als ik wou stoppen zoals ik aangaf, waarin hij me ook weer absoluut gelijk gaf, dan liever nu direct. Geen parijs meer, niet gecompliceerder maken dan het al is en de relatie zoals die nu al vier maanden is niet alsnog verpesten. Heb het gevoel dat het goed is zo .. maar ben desondanks toch blij dat ik hem dinsdag pas weer zie. Even rust nu.
Ow, en Nef .. ik wil je boek ook lezen!! :D
@Deurtje
Weet niet zo goed wat ik moet zeggen nu. Allebei hetzelfde nieuws op dezelfde dag alleen op een compleet andere manier gebracht en afgehandeld (of juist niet afgehandeld). Je moet inderdaad, zoals hier al gezegt is, doen wat goed voelt voor jou. Wel of niet uitpraten, ik kan je er geen zinnig advies over geven.
Bedenk wel dat zijn antwoord, dat hij jou zo makkelijk liet gaan naar jouw idee, dat dat niet hoeft te betekenen dat t hem niet raakt. Niet aan je blijven trekken, je loslaten, kan hij ook doen omdat hij ziet dat je er pijn van hebt en hij vindt dat hij je dit niet langer aan kan doen. Of dat bij jullie het geval is kan jij waarschijnlijk beter inschatten dan ik. Sterkte *;
Dankjewel voor je interesse! Ik heb gisteravond laat mn verhaal hier in t kort gepost. We hebben gepraat en laten elkaar los. Het is over en dat is beter zo, dat weten we allebei. Het zit er niet in, nu niet en ik ga er vanuit nooit niet. Hij laat de optie van een scheiding in de toekomst nog steeds open maar ik put niet eens meer hoop daaruit. Hij beloofd me niets en dat doet hij niet zonder reden! Hij heeft me niets te bieden en dat weet hij. Hij bleef doorgaan over dat ik absoluut gelijk had en verder moest, Natuurlijk moest ik verder. Als ik wou stoppen zoals ik aangaf, waarin hij me ook weer absoluut gelijk gaf, dan liever nu direct. Geen parijs meer, niet gecompliceerder maken dan het al is en de relatie zoals die nu al vier maanden is niet alsnog verpesten. Heb het gevoel dat het goed is zo .. maar ben desondanks toch blij dat ik hem dinsdag pas weer zie. Even rust nu.
Ow, en Nef .. ik wil je boek ook lezen!! :D
@Deurtje
Weet niet zo goed wat ik moet zeggen nu. Allebei hetzelfde nieuws op dezelfde dag alleen op een compleet andere manier gebracht en afgehandeld (of juist niet afgehandeld). Je moet inderdaad, zoals hier al gezegt is, doen wat goed voelt voor jou. Wel of niet uitpraten, ik kan je er geen zinnig advies over geven.
Bedenk wel dat zijn antwoord, dat hij jou zo makkelijk liet gaan naar jouw idee, dat dat niet hoeft te betekenen dat t hem niet raakt. Niet aan je blijven trekken, je loslaten, kan hij ook doen omdat hij ziet dat je er pijn van hebt en hij vindt dat hij je dit niet langer aan kan doen. Of dat bij jullie het geval is kan jij waarschijnlijk beter inschatten dan ik. Sterkte *;
dinsdag 22 mei 2007 om 16:33
Laten we eerst maar zorgen dat we helemaal GM vrij zijn. Dat we niet meer het gevoel hebben dat we ex minnaressen zijn. Dat we er gewoon helemaal niet meer aan denken!! Dan mogen we als beloning een nieuw topic openen. Misschien wel helemaal niet met het woord minnares erin maar meer een topic: waar gaan we de volgende keer afspreken!!
Tis een utopie misschien maar ik denk dat het clubje wat nu stopt uiteindelijk wel gmvrij is. En het is toch een hele goeie ontwikkeling eigenlijk, dat we door elkaar gaan inzien dat inderdaad 99 van de 100x de GM niet kan of wil kiezen voor ons en dat we dus het heft weer in eigen hand moeten nemen en verder moeten gaan.
Deur, ik zou niet afspreken. Ook al denk je dat je het dan wel afzegt....kan toch de kat op het spek binden zijn en dan neem je nu ook nog niet echt afscheid. Je moet vanaf nu het verdriet en de ellende door en pas dan kun je het verwerken en met een schone lei beginnen. Het heeft geen enkele toegevoegde waarde dat je hem nu ziet. Meer een afbreukrisico van je dappere daad nu. En het geeft zo'n kick om tegen zo'n man te zeggen: nah, nee, liever niet, heb er geen behoefte aan want het verandert de situatie toch niet! Kijk uit dat je niet in een bepaald "syndroom" belandt. (snap je m?)
xxxx
Tis een utopie misschien maar ik denk dat het clubje wat nu stopt uiteindelijk wel gmvrij is. En het is toch een hele goeie ontwikkeling eigenlijk, dat we door elkaar gaan inzien dat inderdaad 99 van de 100x de GM niet kan of wil kiezen voor ons en dat we dus het heft weer in eigen hand moeten nemen en verder moeten gaan.
Deur, ik zou niet afspreken. Ook al denk je dat je het dan wel afzegt....kan toch de kat op het spek binden zijn en dan neem je nu ook nog niet echt afscheid. Je moet vanaf nu het verdriet en de ellende door en pas dan kun je het verwerken en met een schone lei beginnen. Het heeft geen enkele toegevoegde waarde dat je hem nu ziet. Meer een afbreukrisico van je dappere daad nu. En het geeft zo'n kick om tegen zo'n man te zeggen: nah, nee, liever niet, heb er geen behoefte aan want het verandert de situatie toch niet! Kijk uit dat je niet in een bepaald "syndroom" belandt. (snap je m?)
xxxx
dinsdag 22 mei 2007 om 16:38
Haha, we schrijven allemaal gewoon een boek en dat doen we in een soort "leesmap" voor potentiele minnaressen of minnaressen die ermee willen stoppen. Durf te wedden dat die map dan loopt als een trein. Het heeft op de 1 of andere manier een ontzettende aantrekkingskracht op mensen. De meeste boeken en films hebben als onderwerp vreemdgaan.
Iedereen wil dat soort dingen lezen: minnaressen, minnaressen in spé, vrouwen die bedrogen zijn, vrouwen die bedriegen en de rest omdat ze anders geen gespreksstof hebben.
Kijk maar naar Kluun: wat een geld verdient die man met zijn "vreemdgaan". Huize Zonnegloren komt er wel en wij uiteindelijk ook allemaal.
(het komt wel goed, het komt wel goed, het komt wel goed, het komt wel goed)
Iedereen wil dat soort dingen lezen: minnaressen, minnaressen in spé, vrouwen die bedrogen zijn, vrouwen die bedriegen en de rest omdat ze anders geen gespreksstof hebben.
Kijk maar naar Kluun: wat een geld verdient die man met zijn "vreemdgaan". Huize Zonnegloren komt er wel en wij uiteindelijk ook allemaal.
(het komt wel goed, het komt wel goed, het komt wel goed, het komt wel goed)
dinsdag 22 mei 2007 om 16:54
Ex minnares of minnares, maakt mij niet uit.. ik ben toch hetzelfde als een GM die niet kiezen kan. Volgens mij was jij het gisteren piepertje die het zei... dat ik eigenlijk een GM ben.. Klopt als een bus. Nou ja GM en GV is beter.
Ik hoor eigenlijk niet bij jullie thuis als je het zo bekijkt.
Ik ben nu dan wel tegen wil en dank zonder GM. En dat laat mij overigens niet los. Hij is echt van de aardbodem verdwenen. Kompleet, krijg hem niet te pakken. En daardoor kan ik er geen eind aanmaken. Wij zaten nog vol in love plannen te maken voor de toekomst en zo opeens stilte.... zonder eind. IK HAAT HET.
ben trouwens net wezen inschrijven voor een huurhuis, maar dat valt tegen. Moet eerst punten sparen :(. Maar weer een stap gezet tis niet bij denken gebleven ik heb het ook gedaan.
Ik ben zo onrustig in mijn hoofd... wil wat doen om mijn GM te spreken maar weet niet wat het beste is. Ik wil hem spreken om te vragen waarom hij nu al drie weken zwijgt. Waarom hij geen poging ondernomen heeft om mij te spreken. Ik zou zijn keuze om te stoppen ook nog begrijpen als hij het maar vertelde. Dan kan ik het ook afsluiten, nu blijft het maar malen en malen.. en ik heb al genoeg aan mijn hoofd over hier thuis.
wat te doen? stilte ook van mijn kant en laat maar waaien die hap zonder eind?
of toch nog 1 laatste poging doen om hem te pakken te krijgen via zijn werk?
ik weet het niet...... ik weet het niet... beiden bieden mij nog geen tevreden gevoel.
Ik hoor eigenlijk niet bij jullie thuis als je het zo bekijkt.
Ik ben nu dan wel tegen wil en dank zonder GM. En dat laat mij overigens niet los. Hij is echt van de aardbodem verdwenen. Kompleet, krijg hem niet te pakken. En daardoor kan ik er geen eind aanmaken. Wij zaten nog vol in love plannen te maken voor de toekomst en zo opeens stilte.... zonder eind. IK HAAT HET.
ben trouwens net wezen inschrijven voor een huurhuis, maar dat valt tegen. Moet eerst punten sparen :(. Maar weer een stap gezet tis niet bij denken gebleven ik heb het ook gedaan.
Ik ben zo onrustig in mijn hoofd... wil wat doen om mijn GM te spreken maar weet niet wat het beste is. Ik wil hem spreken om te vragen waarom hij nu al drie weken zwijgt. Waarom hij geen poging ondernomen heeft om mij te spreken. Ik zou zijn keuze om te stoppen ook nog begrijpen als hij het maar vertelde. Dan kan ik het ook afsluiten, nu blijft het maar malen en malen.. en ik heb al genoeg aan mijn hoofd over hier thuis.
wat te doen? stilte ook van mijn kant en laat maar waaien die hap zonder eind?
of toch nog 1 laatste poging doen om hem te pakken te krijgen via zijn werk?
ik weet het niet...... ik weet het niet... beiden bieden mij nog geen tevreden gevoel.
dinsdag 22 mei 2007 om 16:59
Hai Sky, nog bedankt voor je smsje. Gaat best goed met me. Net als jij up en down.
Ik denk dat je die GM toch even los moet laten meid. Als hij je zo graag had willen spreken, had ie wel een manier gevonden om contact met je op te nemen. Hard klinkt dat he?
Je moet je concentreren op waar je nu mee bezig bent. Wel of niet verder met je partner en in ieder geval voorzieningen treffen als je daadwerkelijk besluit om uit elkaar te gaan. Laat die andere man los. Wees blij dat je niet iemand aan de zijlijn hebt staan die aan je loopt te trekken. Maak eerst schoon schip.
Je kunt het wel, je moet het alleen zelf ook nog zien.
Houd je taai en laat los.
xxxx
Ik denk dat je die GM toch even los moet laten meid. Als hij je zo graag had willen spreken, had ie wel een manier gevonden om contact met je op te nemen. Hard klinkt dat he?
Je moet je concentreren op waar je nu mee bezig bent. Wel of niet verder met je partner en in ieder geval voorzieningen treffen als je daadwerkelijk besluit om uit elkaar te gaan. Laat die andere man los. Wees blij dat je niet iemand aan de zijlijn hebt staan die aan je loopt te trekken. Maak eerst schoon schip.
Je kunt het wel, je moet het alleen zelf ook nog zien.
Houd je taai en laat los.
xxxx
dinsdag 22 mei 2007 om 18:48
Sky, sterkte met de 'radiostilte', ik moet er niet aan denken dat ik mijn GM drie weken niet zou zien of spreken.
Nu gaat dat ook niet in mijn geval, want we werken samen...
Pfff, even mijn verhaal kwijt hoor.
Afstand en afleiding... ik probeer deze voornemens uit alle macht en tegen wil en dank in de praktijk te brengen.
Gisteren heb ik GM kort gesproken en gezegd dat er een einde moet komen aan onze intimiteiten omdat ik niet meer met mezelf kan leven.
Ik zei: 'Misschien kun jij dit tot je dood volhouden, maar ik niet' en hij trok een gezicht maar zei niets.
Ik heb het toch maar gezegd, dacht ik later.
Vanmiddag hadden GM en ik samen werkoverleg. Het gaat zakelijk nog steeds goed maar ik moet bewust mijn gevoel uitschakelen.
Na de bespreking bracht hij me thuis, dat is 30 min. rijden. (Hij brengt me gemiddeld 1x per week thuis, als het zo uitkomt). Ook in de auto hebben we het alleen over zaken gehad. Ik vermeed het onderwerp 'ons' en hij is er ook niet over begonnen. Ik wil niet steeds over hetzelfde dilemma beginnen. Tot vorige week pakte ik zijn hand wel eens of hij de mijne maar daar was nu ook geen sprake van. Heel moeilijk. Ik heb hem ook niet gezoend bij het afscheid.
Hij heeft wel eens gezegd dat het hem veel moeite zal kosten om zich zakelijker naar mij op te stellen, nou ik moet zelf ook alle zeilen bijzetten. Doen alsof is niets voor mij.
Aan de andere kant, als we over 'ons' praten, vallen we steeds in herhaling over dat het zo moeilijk is, we kennen elkaars tegenstrijdige gevoelens, en het liefste zou ik hem dan stevig vasthouden en omhelzen.
We gaan vrijdag a.s. samen naar een afspraak met externe organisaties dus dan zie ik hem weer. Ik kan niet met en niet zonder die man, wat een worsteling!
Sterkte iedereen!
Nu gaat dat ook niet in mijn geval, want we werken samen...
Pfff, even mijn verhaal kwijt hoor.
Afstand en afleiding... ik probeer deze voornemens uit alle macht en tegen wil en dank in de praktijk te brengen.
Gisteren heb ik GM kort gesproken en gezegd dat er een einde moet komen aan onze intimiteiten omdat ik niet meer met mezelf kan leven.
Ik zei: 'Misschien kun jij dit tot je dood volhouden, maar ik niet' en hij trok een gezicht maar zei niets.
Ik heb het toch maar gezegd, dacht ik later.
Vanmiddag hadden GM en ik samen werkoverleg. Het gaat zakelijk nog steeds goed maar ik moet bewust mijn gevoel uitschakelen.
Na de bespreking bracht hij me thuis, dat is 30 min. rijden. (Hij brengt me gemiddeld 1x per week thuis, als het zo uitkomt). Ook in de auto hebben we het alleen over zaken gehad. Ik vermeed het onderwerp 'ons' en hij is er ook niet over begonnen. Ik wil niet steeds over hetzelfde dilemma beginnen. Tot vorige week pakte ik zijn hand wel eens of hij de mijne maar daar was nu ook geen sprake van. Heel moeilijk. Ik heb hem ook niet gezoend bij het afscheid.
Hij heeft wel eens gezegd dat het hem veel moeite zal kosten om zich zakelijker naar mij op te stellen, nou ik moet zelf ook alle zeilen bijzetten. Doen alsof is niets voor mij.
Aan de andere kant, als we over 'ons' praten, vallen we steeds in herhaling over dat het zo moeilijk is, we kennen elkaars tegenstrijdige gevoelens, en het liefste zou ik hem dan stevig vasthouden en omhelzen.
We gaan vrijdag a.s. samen naar een afspraak met externe organisaties dus dan zie ik hem weer. Ik kan niet met en niet zonder die man, wat een worsteling!
Sterkte iedereen!
dinsdag 22 mei 2007 om 19:47
Hoi wereldmeid, goed van je dat je hebt aangegeven dat het intieme moet stoppen tussen jullie. Is dat de eerste keer dat je dit aangeeft bij hem? Bij mij werd het pas zwaar toen we afstand gingen houden want alleen maar niet meer intiem zijn en voor de rest nog vriendschappelijk met elkaar om willen gaan is lastig. Het lijkt erop dat dat bij ons steeds beter gaat lukken. We staan er allebei achter en we zijn alweer wat maanden verder.
Meen je dat dat je het afschuwelijk vind om hem een paar weken te missen? Als het nog zo heftig is dan lijkt het me helemaal onmogelijk om afstand te houden. Ik vind het ook wel erg om hem een tijdje niet te zien maar kan me er wel op instellen. Nu zie ik hem een week niet en op dit moment vind ik het zelfs wel even lekker omdat ik wel wat rust kan gebruiken.
Heel veel sterkte een wijsheid! Ik weet dat het niet makkelijk is om met je (ex)GM te werken.
Meen je dat dat je het afschuwelijk vind om hem een paar weken te missen? Als het nog zo heftig is dan lijkt het me helemaal onmogelijk om afstand te houden. Ik vind het ook wel erg om hem een tijdje niet te zien maar kan me er wel op instellen. Nu zie ik hem een week niet en op dit moment vind ik het zelfs wel even lekker omdat ik wel wat rust kan gebruiken.
Heel veel sterkte een wijsheid! Ik weet dat het niet makkelijk is om met je (ex)GM te werken.
