Relaties
alle pijlers
Minnaressen deel 32
vrijdag 15 juni 2007 om 22:26
Hoi Dibbes, welkom! Heb je het een beetje verwerkt, hoe ben je omgegaan met de pijn dat het nooit iets kon worden?
Face, troost je, je bent niet de enige die worstelt met allerlei tegenstrijdigheden.... Haal adem, houd afstand, laat hem met rust...
Wat betreft de vraag van Benedicte sluit ik me aan bij de visie van Biga (m.b.t. 'op het hoogtepunt stoppen'). Ik denk dat het idd zo is dat je in een 'gewone' relatie vaak verbreekt na een tijdje aangemodderd te hebben, of de sleur heeft toegeslagen. Nou bij GM is nog lang geen sprake van sleur! Dat komt idd door de onbereikbaarheid. Carolien Roodvoets schrijft daarover 'de beker wordt nooit helemaal leeggedronken': ze bedoelt dat je slechts momenten samen kunt zijn.
Als je dag in, dag uit samen bent dan gaat de spanning er na verloop van tijd af. Logisch en herkenbaar, ook wat betreft mij en ex. Met GM heb ik de kans niet om ruzie te krijgen of op hem uitgekeken te raken, simpelweg omdat hij zo minimaal aanwezig is! Dat heb ik hem wel eens gezegd.
Of ik al dan niet 'bewust' op een onbereikbare man ben gevallen, vind ik niet zo belangrijk. Ik ben voor de persoon gevallen, anderhalf jaar geleden, waarbij het mijn hart weinig verschil maakte dat hij getrouwd was, want gevoelens laten zich slecht inperken.
Mijn psych vindt dat ik me niet groot hoef te houden richting GM wat betreft een nieuwe baan zoeken. Als jij niet meer met hem kunt samenwerken, dan moet je voorkomen dat je er aan onderdoor gaat, vindt hij.
Dat ik naar een nieuwe baan ga uitkijken, heeft ook te maken met problemen binnen de organisatie die me frustreren, dus niet alleen met GM.
Face, troost je, je bent niet de enige die worstelt met allerlei tegenstrijdigheden.... Haal adem, houd afstand, laat hem met rust...
Wat betreft de vraag van Benedicte sluit ik me aan bij de visie van Biga (m.b.t. 'op het hoogtepunt stoppen'). Ik denk dat het idd zo is dat je in een 'gewone' relatie vaak verbreekt na een tijdje aangemodderd te hebben, of de sleur heeft toegeslagen. Nou bij GM is nog lang geen sprake van sleur! Dat komt idd door de onbereikbaarheid. Carolien Roodvoets schrijft daarover 'de beker wordt nooit helemaal leeggedronken': ze bedoelt dat je slechts momenten samen kunt zijn.
Als je dag in, dag uit samen bent dan gaat de spanning er na verloop van tijd af. Logisch en herkenbaar, ook wat betreft mij en ex. Met GM heb ik de kans niet om ruzie te krijgen of op hem uitgekeken te raken, simpelweg omdat hij zo minimaal aanwezig is! Dat heb ik hem wel eens gezegd.
Of ik al dan niet 'bewust' op een onbereikbare man ben gevallen, vind ik niet zo belangrijk. Ik ben voor de persoon gevallen, anderhalf jaar geleden, waarbij het mijn hart weinig verschil maakte dat hij getrouwd was, want gevoelens laten zich slecht inperken.
Mijn psych vindt dat ik me niet groot hoef te houden richting GM wat betreft een nieuwe baan zoeken. Als jij niet meer met hem kunt samenwerken, dan moet je voorkomen dat je er aan onderdoor gaat, vindt hij.
Dat ik naar een nieuwe baan ga uitkijken, heeft ook te maken met problemen binnen de organisatie die me frustreren, dus niet alleen met GM.
vrijdag 15 juni 2007 om 22:41
@Dibbes, helemaal bevredigd! ;)
@Wereldmeid, mij is het ook gewoon overkomen hoor. In die zin dat als ie niet getrouwd was, ik ook absoluut op hem gevallen was. Heeft een aanloop van 2 jaar gehad. Wat ik wel merk aan mezelf (jeetje wat een zelfreflectie) is dat als ik een beetje moeite moet doen voor een man en ik merk dat die man dat ook voor mij doet, ik langer geinteresseerd blijf dan wanneer ik het idee heb dat alles wel doorkabbelt.
Ik houd dus absoluut niet van "the rules" die voorschrijven dat je express niets van je moet laten horen om de ander aan je te binden. Als ik verliefd ben en die man ook op mij dan wil ik dat zo vaak mogelijk met iemand delen. En inderdaad, dat doe je als je met een GM bent en er is daar sprake van.
Soms denk ik ook weleens dat doordat hij bij zijn vrouw blijft, me een hoop ellende is bespaard. Hoe had ik het ervaren als hij inderdaad was gaan scheiden en ik die ellende zou meegemaakt hebben. Zou mijn liefde sterk genoeg zijn geweest. Hoe zou ik gereageerd hebben als hij zijn kinderen heel erg zou missen en daardoor supersjagerijnig zou zijn. Hoe zou ik gereageerd hebben als zijn ex een heks ex blijkt te zijn en constant probeert te stoken in onze relatie. Hoe zou ik gereageerd hebben als hij absoluut niet met mijn kinderen op zou kunnen schieten of andersom (nou ja, dat weet ik eigenlijk wel). Zouden we een goede oplossing hebben gevonden als we uiteindelijk zouden zijn gaan samenwonen want we wonen een end van elkaar vandaan dus waar zouden we gaan wonen en hoe reageren de kinderen daar weer op dat ze niet a la minute naar hun vader kunnen gaan? Zou ik dit mijn ex aan hebben kunnen doen aangezien hij er altijd voor me was en nog steeds is.
Ik zeg niet dát het zo zou gaan maar nu het zo neergezet te hebben......misschien toch wel beter dat het uit is. Of begin ik nou eindelijk een beetje los te komen van mijn GM want eerder zou ik me nooit druk hebben gemaakt om dergelijke zaken. Wauw.....ik kom in een nieuwe fase geloof ik? Lijkt het Oei ik groei boek wel!!!
@Wereldmeid, mij is het ook gewoon overkomen hoor. In die zin dat als ie niet getrouwd was, ik ook absoluut op hem gevallen was. Heeft een aanloop van 2 jaar gehad. Wat ik wel merk aan mezelf (jeetje wat een zelfreflectie) is dat als ik een beetje moeite moet doen voor een man en ik merk dat die man dat ook voor mij doet, ik langer geinteresseerd blijf dan wanneer ik het idee heb dat alles wel doorkabbelt.
Ik houd dus absoluut niet van "the rules" die voorschrijven dat je express niets van je moet laten horen om de ander aan je te binden. Als ik verliefd ben en die man ook op mij dan wil ik dat zo vaak mogelijk met iemand delen. En inderdaad, dat doe je als je met een GM bent en er is daar sprake van.
Soms denk ik ook weleens dat doordat hij bij zijn vrouw blijft, me een hoop ellende is bespaard. Hoe had ik het ervaren als hij inderdaad was gaan scheiden en ik die ellende zou meegemaakt hebben. Zou mijn liefde sterk genoeg zijn geweest. Hoe zou ik gereageerd hebben als hij zijn kinderen heel erg zou missen en daardoor supersjagerijnig zou zijn. Hoe zou ik gereageerd hebben als zijn ex een heks ex blijkt te zijn en constant probeert te stoken in onze relatie. Hoe zou ik gereageerd hebben als hij absoluut niet met mijn kinderen op zou kunnen schieten of andersom (nou ja, dat weet ik eigenlijk wel). Zouden we een goede oplossing hebben gevonden als we uiteindelijk zouden zijn gaan samenwonen want we wonen een end van elkaar vandaan dus waar zouden we gaan wonen en hoe reageren de kinderen daar weer op dat ze niet a la minute naar hun vader kunnen gaan? Zou ik dit mijn ex aan hebben kunnen doen aangezien hij er altijd voor me was en nog steeds is.
Ik zeg niet dát het zo zou gaan maar nu het zo neergezet te hebben......misschien toch wel beter dat het uit is. Of begin ik nou eindelijk een beetje los te komen van mijn GM want eerder zou ik me nooit druk hebben gemaakt om dergelijke zaken. Wauw.....ik kom in een nieuwe fase geloof ik? Lijkt het Oei ik groei boek wel!!!
vrijdag 15 juni 2007 om 22:56
Hi wereldmeid,
Ja, inmiddels heb ik het zeker een plek kunnen geven. Maar de pijn hierin was mega. Dat komt door mijn eigen verleden, (verlies van man tijdens mijn zwangerschap). GM wist hier van en toen ik er achter kwam dat hij niet eerlijk was, liepen die 2 dingen voor mij echt heel erg door elkaar. Zo van, lul, jij houdt je afzijdig ondanks dat je kunt praten, terwijl je weet, dat degene die ik verloren heb, dat niet meer kan. Oooo, wat was ik boos.
Nu kan ik het beter plaatsen, ben zeker niet meer boos. Ook al was het onder het mom van, ik heb je niet willen kwetsen. Heb toen ook gezegd, lul niet, je kwetst me meer door te liegen dan eerlijk te zijn, ook al is het iets wat niet fijn om te horen is. Maar goed, ik had al mijn vermoedens, dus erger dan dat kon het toch al niet worden.
Leuk was het geenszins.
En nu zo af en toe? Hij doet zijn best.....en ik weet eerlijk niet wat hij nog van mij wil....
vrijdag 15 juni 2007 om 23:07
@wereldmeid, fijn dat je er zo met je psych over hebt kunnen praten. Een heftige stap lijkt me, om nu een nieuwe baan te gaan zoeken... maar met jouw besluit van afstand en klaar, over, uit is dat wellicht de beste optie. Sterkte meid!
@Biga, tja, wat zal ik zeggen ;)... (dit gaat dan over je "actie" dat begrijp je...) Maar even serieus, wat een inzicht meid, het klinkt als een volgende fase.. voelt het ook zo?
@Mara, goed bezig! Morgen verder? ;)
Ik weet niet zo goed wat ik over mezelf moet schrijven tussen al jullie sterke en overtuigende verhalen... kom ik er mee weg door te zeggen dat ik gewoon niet zo sterk ben als jullie, en dat zo resoluut afstand nemen nu voor mij echt geen optie is? (zwak zwak zwak ik weet het...)
@Biga, tja, wat zal ik zeggen ;)... (dit gaat dan over je "actie" dat begrijp je...) Maar even serieus, wat een inzicht meid, het klinkt als een volgende fase.. voelt het ook zo?
@Mara, goed bezig! Morgen verder? ;)
Ik weet niet zo goed wat ik over mezelf moet schrijven tussen al jullie sterke en overtuigende verhalen... kom ik er mee weg door te zeggen dat ik gewoon niet zo sterk ben als jullie, en dat zo resoluut afstand nemen nu voor mij echt geen optie is? (zwak zwak zwak ik weet het...)
vrijdag 15 juni 2007 om 23:32
Pieppetje,
Zwak opstellen wil niet per definitie zeggen dat je ook zwak BENT, dat is je gevoel.. De situatie waarin je je bevindt is niet sterk. Da's heel iets anders. Dat je daaraan toegeeft, geeft alleen aan dat je GEVOEL in je lijf hebt zitten. En niet een robot bent, hoe rottig de situatie ook is. Ja, dat dat dan voor iemand is die al bezet is.....maakt het des te dubbelzinniger...
En dat maakt het ook zo verdomde moeilijk. We leven niet in de middeleeuwen, met gekrijs en gebrul (sorry, geheel ander topic). Zo van, aaaaaahhhhhhhh, afblijven, jij bent van mij........en ik ga op jacht voor jou voor een lekkerrrrrrr stuk vlees........of wat er dan ook tijdens die jacht geschoten is geworden.......
Feit is wel, dat wanneer 1 van de 2 betrokkenen in zo'n relatie, meer gevoelens ontwikkelt/gaat ontwikkelen, het al gedoemd is om te mislukken.
Degene die die gevoelens minder heeft, voelt zich nl. wel erg gevleid, niet waar? Die wil dat graag vasthouden.......zeker als de 'spanning'er thuis even niet meer is.
Die zal er dus alles aan doen om het contact in stand te houden....en de man/dame in kwestie denkt, ooooo, dat is leuk, hier wil ik meer van......
Enja, ik realiseer me heus wel, dat het ook anders kan gaan. Maarja, feiten liegen er niet om
vrijdag 15 juni 2007 om 23:51
Huh?Staat er een beetje vreemd.Maar het staat,:).
Dibbes ik ben gewoon een hard hoofd hierin geweest.Heb nu wel het besef waar gaat het eigenlijk nog over met hem?Dus het dringt inmiddels al alng door wat voor iemand hij is.Iemand zei al het komt ook door de situatie wat maakt dat het allemaal rechtgebrei is wat krom is.Hij en ik even goed.Ach ja.
Hopelijk behoud jij je rust vwb. het opnieuw contact zoeken bij jou.Ik zoek me mandje op.:R
Dibbes ik ben gewoon een hard hoofd hierin geweest.Heb nu wel het besef waar gaat het eigenlijk nog over met hem?Dus het dringt inmiddels al alng door wat voor iemand hij is.Iemand zei al het komt ook door de situatie wat maakt dat het allemaal rechtgebrei is wat krom is.Hij en ik even goed.Ach ja.
Hopelijk behoud jij je rust vwb. het opnieuw contact zoeken bij jou.Ik zoek me mandje op.:R
vrijdag 15 juni 2007 om 23:57
Hee Dibbes, wat lees ik nu...ben jij je rosé kwijt? Je voldoet al aan 1 van de voorwaarden voor een lidmaatschap van deze club!!
Voel je vrij om andere zondes te spuien op biga69@live.nl. Wellicht kan ik je nog meer tips geven. Haha.
Voel je vrij om andere zondes te spuien op biga69@live.nl. Wellicht kan ik je nog meer tips geven. Haha.
zaterdag 16 juni 2007 om 00:02
Biga, in jouw reactie over 'er is me wrsch veel ellende bespaard gebleven omdat hij bij zijn vrouw is gebleven' herken ik veel, want ik heb me dat soort dingen ook al afgevraagd. Zo van: zou onze relatie sterk genoeg zijn om een scheiding te doorstaan, de ellende zal niet te overzien zijn, ik ben bang dat ik hem niet kan opvangen, enzovoort...
En ik ben iemand die zich vrij veel aantrekt van het oordeel van anderen, ik kan daar niet zo gemakkelijk boven staan. Daarom is het voor mij geen optie om een bekende in vertrouwen te nemen. Het begrip waar ik dan op hoop, zal diegene niet tonen. En ik zou het niet aankunnen om keihard veroordeeld te worden. Door mijn schuldgevoel richting zijn vrouw, dat ik sinds onze ontmoeting heb, maak ik mezelf al genoeg verwijten. Ik kan haar gezicht maar niet uit mijn hoofd zetten.
Gelukkig is het weekend en heb ik wat afleiding gepland; zondag een dagje uit.
Face, hou moed! Ik heb alle sms-jes van GM uit mijn mobiel verwijderd en foto's opgeruimd, al vind ik het eigenlijk vreselijk. :(
En ik ben iemand die zich vrij veel aantrekt van het oordeel van anderen, ik kan daar niet zo gemakkelijk boven staan. Daarom is het voor mij geen optie om een bekende in vertrouwen te nemen. Het begrip waar ik dan op hoop, zal diegene niet tonen. En ik zou het niet aankunnen om keihard veroordeeld te worden. Door mijn schuldgevoel richting zijn vrouw, dat ik sinds onze ontmoeting heb, maak ik mezelf al genoeg verwijten. Ik kan haar gezicht maar niet uit mijn hoofd zetten.
Gelukkig is het weekend en heb ik wat afleiding gepland; zondag een dagje uit.
Face, hou moed! Ik heb alle sms-jes van GM uit mijn mobiel verwijderd en foto's opgeruimd, al vind ik het eigenlijk vreselijk. :(
