Relaties
alle pijlers
Minnaressen deel 32
zaterdag 16 juni 2007 om 00:10
Wereldmeid: jezelf dat voor blijven houden helpt echt hoor. Ben vrolijker dan ik in weken ben geweest. Die gedachte en de gedachte dat hij waarschijnlijk nog steeds in de ellende zit en ik toch weer mijn leven heb opgepakt. Misschien is het niet zo maar het helpt me wel.
GIRLPOWERRRRRR!!!
truste dames
GIRLPOWERRRRRR!!!
truste dames
zaterdag 16 juni 2007 om 00:11
Mm, ja Biga, ook herkenbaar.
Die mafkees van mij, als er iets was wat hem niet aanstond qua antwoord of mijn gedrag of whatsoever, liet ie dus weken niets van zich horen. Lul de behanger. Als ik hem daarmee confronteerde was het van, sorry, ik had het druk, geen tijd etc.
Maar dan vroeg ik door en voelde hem aan de tand, en dan kwam er toch wel uit, ik vond het niet leuk zoals je toen en toen reageerde.
Waarop ik dan zoiets had van, zeg dat dan. Mijn single-status maakt me niet unieker, in die zin, dat je dan maar niets hoeft te zeggen omdat hij toevallig de status 'bezet' had. Qua gedrag dan...
Had hij er niet aan moeten beginnen.....en ik ook niet btw, maar goed ik ben een ezelin......alhoewel dit de eerste keer was en blijft.....haha
zaterdag 16 juni 2007 om 00:27
Even een heel totaal andere vraag, aan alle mede-(ex)minnaressen:
De vraag komt voort uit mijn eigen verleden, waarin ik openlijk een rouwproces kon doormaken.
Wat zouden jullie doen, als je te horen kreeg, via krant, email, post of wat dan ook, dat je gm/gv is overleden. Ik weet het, bizarre/mss lugubere vraag, maar kans is aanwezig.
Ga je dan naar naar zijn/haar begrafenis/crematie. Mag je daar bij aanwezig zijn?
Of moet je je verdriet toch in je eentje zien te verwerken? Mss met hulp van hele dierbare vrienden/vriendinnen?
Want laten we eerlijk zijn, iemand die toch in de schaduw heeft gestaan, zal niet openlijk uitgenodigd zijn......
Denk ik nu ineens aan, en vind het echt een klote gedachte eerlijk gezegd....als ik dat te horen zou krijgen.
Want ik zou met mijn verdriet nergens naar toe kunnen, zeker al niet naar de nabestaanden....
Want wat ie ook geflikt heeft, in mijn geval dan, is toch een speciaal plekje.
Hoe kijken jullie daar tegenaan?
De vraag komt voort uit mijn eigen verleden, waarin ik openlijk een rouwproces kon doormaken.
Wat zouden jullie doen, als je te horen kreeg, via krant, email, post of wat dan ook, dat je gm/gv is overleden. Ik weet het, bizarre/mss lugubere vraag, maar kans is aanwezig.
Ga je dan naar naar zijn/haar begrafenis/crematie. Mag je daar bij aanwezig zijn?
Of moet je je verdriet toch in je eentje zien te verwerken? Mss met hulp van hele dierbare vrienden/vriendinnen?
Want laten we eerlijk zijn, iemand die toch in de schaduw heeft gestaan, zal niet openlijk uitgenodigd zijn......
Denk ik nu ineens aan, en vind het echt een klote gedachte eerlijk gezegd....als ik dat te horen zou krijgen.
Want ik zou met mijn verdriet nergens naar toe kunnen, zeker al niet naar de nabestaanden....
Want wat ie ook geflikt heeft, in mijn geval dan, is toch een speciaal plekje.
Hoe kijken jullie daar tegenaan?
zaterdag 16 juni 2007 om 00:31
Dat is ook nog steeds mijn plan. Dat dit geen vervolg meer krijgt.
...maar toch...
ik merk dat ik gebonden mannen wel aantrekkelijker vind.
Niet ómdat ze gebonden zijn, wel dóordat ze gebonden zijn.
De gebonden soort lijkt gelukkiger, relaxter en ik vind ze makkelijker in de omgang. Ze hoeven niet zo nodig iets van me en ik voel me daardoor beter op mijn gemak bij hun. En ik voel bij hun geen claimgevaar, waar ik allergisch voor ben. Tegelijkertijd willen ze vaker dan goed is, ook wel wat en zit ik weer in die gevarenzone.
Maar, maar... ik blijf bij mijn plan.
Tot zover dit dagboekgedeelte van 16-06-2007. ;)
zaterdag 16 juni 2007 om 00:38
zaterdag 16 juni 2007 om 00:43
Ja, alsof je jezelf het gevoel geeft van The Untouchables. Mmmm, wat zou dat fijn zijn. Gewoon eens zout in de wonden strooien. De beuk erin, zonder gevoelens want wat doen die er toe.
Vrees dat wij die eeuw in de verre toekomst niet meer meemaken. We moeten het dus doen met onze aardse gevoelens, het hier en nu, en boy, do they sometimes rot.....
zaterdag 16 juni 2007 om 00:52
Ik heb er ook wel over na gedacht en wil er ook echt niet aan denken!
Ik zou wel gaan, kan me niet voorstellen niet te gaan. We zijn collega's dus ik zou n 'excuus' hebben. Zou wel zorgen dat er een collega mee is die op de hoogte is van de situatie, als steun en toeverlaat. Ik denk niet dat ik het zou trekken namelijk.
zaterdag 16 juni 2007 om 01:03
Op mij komt het over dat een ander jou niet moet proberen te claimen, dus in mijn eigen woorden, untouchable. Omdat je je eigen gang gaat. Komt er dan iemand voorbij die met je gevoel 'speelt', of daar goed op inspeelt, kan dat voelen als 'zout in de wonde strooien'.
Maar, wellicht ben ik daar onduidelijk over geweest. Krijg ik wel vaker te horen, haha, en ligt dus niet aan jou interpretatie.
Mss zo wat duidelijker?
zaterdag 16 juni 2007 om 09:34
Morguh...
Nadat gister account gesloten, had ik een erg naar gevoel.Zovan,dit is werkelijk het einde.Ik dacht dat ik té impulsief was geweest.Vinkte alles in no time op verwijderen.En weg was het.Mailde net naar mezelf om te checken en idd. unknown account,notified failliure delivery post.Krijgt hij nu ook te zien, mocht hij me mailen nog eens.Én dát voelt wel als het heft in eigen hand hebben nu.
Ik denk ook tegelijkertijd, wat een nonsens om me druk te maken om een mailadres wat is verwijderd.Het is maar een mailadres!
Wereldmeid de moed geef ik niet op.We vwb. GM welke ik allang had opgegeven.Het is eerder zo dat ik in gevecht ben met mezelf alsmaar.Ik die alsmaar reageer op hem die iedere keer wel een antwoord klaar heeft staan,in zijn eigen waarheid is gaan geloven vwb. hij en ik.Iemand die rechtbreid wat krom is.En ik alsmaar juist die confrontatie aan had te gaan omdat hetgeen hij recht trachtte te breien hij uiteindelijk op terug kwam keer op keer met ja ik brei recht wat krom is maar wat telt is dat ik van je hou.Nou hij houdt niet van mij, op deze manier niet althans.Denk ook dat ik hem behoorlijk in het nauw drukte ook alsmaar vwb.zijn uitspraken.Waarmee hij wel degelijk aangaf sjit ze is niet van gister.Hij had door dat ik hem al de tijd door had,ik er niet intrapte wat hij alsmaar aan tegenstrijdigheden zei.Ja dat is sucks.Waardoor we elkaar alsmaar verdedigden.Hij zijn i/h nauw gevoel rechtpraten,ik in mijn onmachtige gevoel tov. hem kracht bij wilde zetten in hetgeen waar ik in geloofde.Want GM zo ga je niet met mij om.Hij wilde zijn hagje redden wat hem is gelukt uiteindelijk iedere keer weer,ik het mijne wat ff duurt voor ik ik me daar goed in voel.Het heeft grotendeels veel van doen gehad allemaal met de situatie hoe het begon,hoe het voortzette,geen vooruitgang bood en toch voortzette met al de tegenstrijdigheden van dien voor beide.Voor mij het meest,voor hem?Mwah,wat heeft hij nu te verliezen eigenlijk.Mij mss. maar als hij zo makkelijk denkt beter nu ertegen aanlopen dan straks(wanneer het in zijn ogen wel kon).Zo iemand is mij niet waard.Nu mijn eigen plaatje v.h geheel flink bijslijpen.Het is een geidealiseerde relatie geweest waarin ik al de tijd kansloos ben geweest.Daarom vind ik het ook een klotestreek om me dat te mailen beter nu dan straks als het té laat is.Hoe heb ik ooit een kans kunnen krijgen op deze manier?Nooit.En dat gevecht,mijn gevecht, hield de relatie instande en ik wuifde weg wat er wel degelijk was.
Deurtje?Gaattie?
Sli?Toch weer eentje?Gevarenzone?Je bent sterk genoeg en je zei al GM zit er nog te diep om opin te gaan/er voor te gaan.
Alle anderen hoe gaat het met jullie vandaag?Lukt het allemaal?*;
.
Nadat gister account gesloten, had ik een erg naar gevoel.Zovan,dit is werkelijk het einde.Ik dacht dat ik té impulsief was geweest.Vinkte alles in no time op verwijderen.En weg was het.Mailde net naar mezelf om te checken en idd. unknown account,notified failliure delivery post.Krijgt hij nu ook te zien, mocht hij me mailen nog eens.Én dát voelt wel als het heft in eigen hand hebben nu.
Ik denk ook tegelijkertijd, wat een nonsens om me druk te maken om een mailadres wat is verwijderd.Het is maar een mailadres!
Wereldmeid de moed geef ik niet op.We vwb. GM welke ik allang had opgegeven.Het is eerder zo dat ik in gevecht ben met mezelf alsmaar.Ik die alsmaar reageer op hem die iedere keer wel een antwoord klaar heeft staan,in zijn eigen waarheid is gaan geloven vwb. hij en ik.Iemand die rechtbreid wat krom is.En ik alsmaar juist die confrontatie aan had te gaan omdat hetgeen hij recht trachtte te breien hij uiteindelijk op terug kwam keer op keer met ja ik brei recht wat krom is maar wat telt is dat ik van je hou.Nou hij houdt niet van mij, op deze manier niet althans.Denk ook dat ik hem behoorlijk in het nauw drukte ook alsmaar vwb.zijn uitspraken.Waarmee hij wel degelijk aangaf sjit ze is niet van gister.Hij had door dat ik hem al de tijd door had,ik er niet intrapte wat hij alsmaar aan tegenstrijdigheden zei.Ja dat is sucks.Waardoor we elkaar alsmaar verdedigden.Hij zijn i/h nauw gevoel rechtpraten,ik in mijn onmachtige gevoel tov. hem kracht bij wilde zetten in hetgeen waar ik in geloofde.Want GM zo ga je niet met mij om.Hij wilde zijn hagje redden wat hem is gelukt uiteindelijk iedere keer weer,ik het mijne wat ff duurt voor ik ik me daar goed in voel.Het heeft grotendeels veel van doen gehad allemaal met de situatie hoe het begon,hoe het voortzette,geen vooruitgang bood en toch voortzette met al de tegenstrijdigheden van dien voor beide.Voor mij het meest,voor hem?Mwah,wat heeft hij nu te verliezen eigenlijk.Mij mss. maar als hij zo makkelijk denkt beter nu ertegen aanlopen dan straks(wanneer het in zijn ogen wel kon).Zo iemand is mij niet waard.Nu mijn eigen plaatje v.h geheel flink bijslijpen.Het is een geidealiseerde relatie geweest waarin ik al de tijd kansloos ben geweest.Daarom vind ik het ook een klotestreek om me dat te mailen beter nu dan straks als het té laat is.Hoe heb ik ooit een kans kunnen krijgen op deze manier?Nooit.En dat gevecht,mijn gevecht, hield de relatie instande en ik wuifde weg wat er wel degelijk was.
Deurtje?Gaattie?
Sli?Toch weer eentje?Gevarenzone?Je bent sterk genoeg en je zei al GM zit er nog te diep om opin te gaan/er voor te gaan.
Alle anderen hoe gaat het met jullie vandaag?Lukt het allemaal?*;
.
zaterdag 16 juni 2007 om 10:50
@ Piepetje
Ik heb eens een verhaal gelezen in mijn geheim over een vrouw die een relatie had met een bezette man. Op een dag hoorde ze totaal niks meer van hem. Toen bleek dat hij een ongeluk had gehad en was overleden. Ze zag de rouwadvertentie in de krant,en is wel naar de begravenis gegaan. Achteraf,dat niemand haar zag. Ze hoorde er gewoon niet bij.. erg hé? Moet je niet aan denken,zulke dingen. Ben dan toch maar weer blij dat ik niet in zo'n situatie zal komen.
Ik heb eens een verhaal gelezen in mijn geheim over een vrouw die een relatie had met een bezette man. Op een dag hoorde ze totaal niks meer van hem. Toen bleek dat hij een ongeluk had gehad en was overleden. Ze zag de rouwadvertentie in de krant,en is wel naar de begravenis gegaan. Achteraf,dat niemand haar zag. Ze hoorde er gewoon niet bij.. erg hé? Moet je niet aan denken,zulke dingen. Ben dan toch maar weer blij dat ik niet in zo'n situatie zal komen.
zaterdag 16 juni 2007 om 11:06
@Angel
Klinkt inderdaad afschuwelijk... als je echt letterlijk een "onbekende" bent, dan is de enige optie om achteraan stilletjes te huilen... horror! Nergens terecht kunnen met je verdriet, brrr...
Ook bij mij zal het niet zo gaan. Omdat we collega's zijn, zou ik er wel naar toe kunnen. Maar dan nog, het verdriet moet dan zo groot zijn, hoe stel je je dan op? En hoe kom je dan zijn vrouw onder ogen? En wat zeg je dan? En... hoe krijg je het bericht door? Stel je voor, je komt op je werk en dan hoor je dat...
Bah wat een akelig onderwerp, ik word er al plaatsvervangend helemaal verdrietig van!
Leuker thema aan de orde stellen? Iemand een voorstel?
Face, twijfel niet aan je zelf, je bent goed op weg!
Klinkt inderdaad afschuwelijk... als je echt letterlijk een "onbekende" bent, dan is de enige optie om achteraan stilletjes te huilen... horror! Nergens terecht kunnen met je verdriet, brrr...
Ook bij mij zal het niet zo gaan. Omdat we collega's zijn, zou ik er wel naar toe kunnen. Maar dan nog, het verdriet moet dan zo groot zijn, hoe stel je je dan op? En hoe kom je dan zijn vrouw onder ogen? En wat zeg je dan? En... hoe krijg je het bericht door? Stel je voor, je komt op je werk en dan hoor je dat...
Bah wat een akelig onderwerp, ik word er al plaatsvervangend helemaal verdrietig van!
Leuker thema aan de orde stellen? Iemand een voorstel?
Face, twijfel niet aan je zelf, je bent goed op weg!
zaterdag 16 juni 2007 om 11:12
Het gaat allemaal wel redelijk hier.Het is de laatste tijd wat drukte om me heen,vandaar dat ik een beetje weinig post voor mijn doen.
Ik heb ook nog niet alles bijgelezen,wel dat jij staat te knuffelen met een GM...wat een normen en waarden zeg :P.Helaas begrijp ik het te goed,het heeft helemaal niets met zwakte te maken lieve Piep...dat klote "gevoel"ook altijd...!
Pas wel goed op jezelf..je weet,ik vind je lief :R.
@Dibbes,toevallig dat jij nou net vraagd wat we zouden doen als Gm zou komen te overlijden,of we naar de begravenis zouden gaan.Ik had hier vandeweek een gesprek over met een vriendin.
Ik zou gaan,dat weet ik zeker.Met mijn verstand weet ik dat het compleet respectloos zou zijn naar zijn vrouw,maar ik zou niet weg kunnen blijven...ik zoek een stil plekje helemaal achterin de zaal.
Er is voor mij ook nog een andere reden waardoor dit me zo bezig houd,iets wat ik binnenkort eens wil bespreken in een volgende sessie dames ...en dan weten de meeste meteen waarom ik dat hier niet kan doen.
@Biga en Mara...wat een nieuws,verdwaalde tongen...is dit idd een nieuwe fase,helpt het om wat meer los te komen...misschien moet ik dat ook maar eens gaan proberen dan :D.
En Biga,ik heb zin in onze gemaakte plannetjes .
@Wereldmeid,wat een super beslissing van je,om uit te gaan kijken naar een nieuwe baan.Gelukkig...hoe dubbel dat ook klinkt...komt die stap niet alleen door GM..dan had het misschien meer "gewongen"aangevoeld.Nu kan je het excuus gebruiken dat de organisatie je niet helemaal aanstaat.Zet hem op he,hengel die nieuwe baan snel binnen.
@Face,knap hoor,dat je je account hebt gesloten.Ik begrijp dat het heel definitief voeld,ookal is het maar een mailadres.Hij zal raar opkijken als hij die mail terug krijgt,en voor jou zal het even een raar gevoel zijn...zou hij hebben gemaild,ik weet het niet.Maar ik geloof dat die dag komt,dat je kan zeggen...geen idee en het intereseerd me ook niet!!!!
@SLI,gewoon omdat ik je sterk vind en je een knuffel wil geven *;
@SKY,Wat zal jij een zware en ingewikkelde tijd tegemoed gaan.Misschien voeld het nu nog rot maar ik vind het knap van je dat je die kogel eens door de kerk hebt laten gaan.Nu komt er een tijd van veel regelen,onzekerheid,pijn en verdriet...maar het wordt beter hoor.Straks als alles achter de rug is kan je terug kijken en ik hoop dat je dan zegt...dit was de beste beslissing ooit!!
@Rafaella,na zolang toch weer sex met de GM en het dan ervaren als een tegenvaller...misschien is dit een goede stok achter de deur voor een eventueel volgende sessie.Al kan ik me er in mijn situatie echt geen voorrstelling van maken.
@Insideout,hoe gaat het nu,nog steeds geen contact gehad?
@Benedicte...sorry,ik ben even je verhaal kwijt...ik schaam me diep :$.
@Angel...mijn persoonlijke engeltje .
@Al2jaar,gelukkig is je EX gm weer gestopt met posten,ik hoop zo dat hij je nu met rust zal laten.Een extra knuffel voor jou,omdat we weten dat je het nu ontzettend zwaar hebt *;.
@Karin...weet je al wat de plannen worden voor "die"avond???
@TT,hoe gaat het nu??
En nu hoop ik toch echt dat ik niemand vergeten ben :D...als dat wel zo is...sorry :$.
Oh ja,en dan nog even over mezelf...met mijn contact met GM gaat het nu wel goed...wat je goed kan noemen in een situatie als deze natuurlijk.
We hebben weer regelmatig contact en ook een gesprek gehad vandeweek.Helaas kan ik daar weinig over kwijt op het forum...ik breng jullie snel op de hoogte.