Relaties
alle pijlers
Minnaressen deel 32
vrijdag 8 juni 2007 om 12:44
Ik had begrepen Biga dat het hierom ging.:)
Over deze vraag waar ik zelf al wel mijn conclusie had uitgetrokken wilde ik hem toch even voorleggen.Soms denk ik dat het aan mij ligt of ik moeilijk doe tov. GM.Soort van hersenspeoling ofzo.Het gaat alsmaar over hetzelfde en alsmaar probeert hij er het beste van te maken.Maar wat valt er nou het beste van te maken denk ik dan.Ik kan dit niet zo,hij kan dat wel scheiden.2 levens hebben.Dan denk ik echt doe ik nu moeilijk of wat?Ga dan zo enorm twijfelen aan mezlef terwijl ik weet dat GM het wat makkelijker 'inpakt' of tracht iig. het zo te laten zijn zo een ieder er baat bij heeft.Euhh is het te volgen nog.Vind het moeilijk dingen te verwoorden.Hopelkijk word het begrepen.:R
vrijdag 8 juni 2007 om 12:46
Dat is gewoon je enige zekerheid op dit moment: weten dat het vreselijk zeer doet. En het is een heeeel schrale troost maar als je volgend jaar dit terugleest dan snap je waarschijnlijk niet dat het zo'n pijn deed. Zien jullie elkaar normaal gesproken overdag wel door werk of zo? Dat zou e.e.a nog moeilijker maken.
vrijdag 8 juni 2007 om 12:49
vrijdag 8 juni 2007 om 12:50
Daar gaat het natuurlijk ook mis: hij vindt het blijkbaar prima zo en jij niet! En als 1 van de 2 zich daar niet goed bij voelt dan moet het dus stoppen. Je hoeft niet aan jezelf te twijfelen. Ik zou eerder twijfelen aan de goede bedoelingen van je GM.
Eigenlijk zegt hij: ik ga (nu nog) niet scheiden. Ik vind het prima zo. Dus leg je daar maar bij neer. Jij daarentegen voelt je daar niet prima bij dus wil je ermee stoppen en hij heeft zich bij die beslissing van jou neer te leggen.
vrijdag 8 juni 2007 om 12:53
vrijdag 8 juni 2007 om 12:56
vrijdag 8 juni 2007 om 13:05
quote: InsideOut reageerde
Ik weet het het doet alleen zo verdomt veel pijn op het moment... en de eerste jaren geen contact ...pffff dondersgoed wetend dat er nooit meer contact komt, terwijl je zoveel met hem hebt gedeelt..;(Precies Insideout,je hebt al zoveel gedeeld samen en dan ineens een paar hjaar geen contact,om het daarna weer op te pakken?Ik kan dat dus ook niet.Dat is worst voorhouden met een laaiende vuurzee ertussen en wachten wanneer je de worst mag eten.Bij mij heeft dat te maken met dat ik hem vaak tegen kan komen.Jij komt hem toch ook alsmaar tegen toch?Dus idd. dondersgoed weten dat er nooit geen contact meer zal zijn al was het alleen maar voor jouw eigen waarde.Hoezo wachten als je zijn lief bent en niemand anders meer in zijn leven belangrijk is.Of is dat warmhouden?
Maar tis de juiste keus geweest moest stoppen..
Ik weet het het doet alleen zo verdomt veel pijn op het moment... en de eerste jaren geen contact ...pffff dondersgoed wetend dat er nooit meer contact komt, terwijl je zoveel met hem hebt gedeelt..;(Precies Insideout,je hebt al zoveel gedeeld samen en dan ineens een paar hjaar geen contact,om het daarna weer op te pakken?Ik kan dat dus ook niet.Dat is worst voorhouden met een laaiende vuurzee ertussen en wachten wanneer je de worst mag eten.Bij mij heeft dat te maken met dat ik hem vaak tegen kan komen.Jij komt hem toch ook alsmaar tegen toch?Dus idd. dondersgoed weten dat er nooit geen contact meer zal zijn al was het alleen maar voor jouw eigen waarde.Hoezo wachten als je zijn lief bent en niemand anders meer in zijn leven belangrijk is.Of is dat warmhouden?
Maar tis de juiste keus geweest moest stoppen..
vrijdag 8 juni 2007 om 13:15
Ja laatste sms aan heb heb ik dit ook geschreven.. tot ooit doet pijn dit te zeggen wetend dat het er nooit meer van komt...
Nee Face ik kom hem nooit tegen hij woont niet bij mij in de buurt dus das een geluk bij een ongeluk dat zou ik echt niet aankunnen. Het paar jaar definitief geen contact meer.. is voor de gevoelens die moeten slijten blablabla... maarja ik ben bang dat alsk ik hem ooit weer tegenkom het weer fout gaat...tis gewoon over klaar gatver ;(
vrijdag 8 juni 2007 om 13:31
Weet je insideout...zo denk je er nu over...ik heb nu ook niet de illusie dat ik hem zal vergeten maar wel dat ik er ooit overheen kom. Wie weet kom ik hem volgend jaar tegen en denk ik: sjezus, dat ik je ooit zo leuk vond.
Ik weet nog wel dat ik zo ontzettend verliefd was op mijn eerste echte vriendje. Toen hij het uitmaakte dacht ik dat het nooit meer goed zou komen. Een jaar later was het weer aan en ging het weer uit. Zo modderde dat een aantal jaar door en de laatste keer dat ik iets met hem had, dacht ik opeens: wat jij ben jij eigenlijk een eikel. En ik was ervanaf. Zo bevrijdend. Nu kom ik hem nog weleens tegen en is het allemaal vervaagd en hebben we het gewoon over die "goeie ouwe tijd" maar ik moet er echt nooit meer aan denken om nog iets met hem te beginnen!
vrijdag 8 juni 2007 om 13:46
Tuurlijk kom ik er wel overheen maar der is zon ontzettende aantrekkingskracht tussen ons...ik ben bang dat als we elkaar ooit nog eens zien dat deze er nog steeds is.
Dit is zo anders dan de wanneberelaties die ik tot nu toe heb gehad..ik was degene die het altijd uitmaakte omdat het gevoel er gewoon niet meer was of er gewoon geen zin meer in had. Dit met GM zon gevoel heb ik nog nooit gehad...ik wil niet dat het stopt maar het moet tis beter zo.. ik vind hem geen eikel... snap je me nog? want ik snap het onderhand zelf niet meer
vrijdag 8 juni 2007 om 16:10
vrijdag 8 juni 2007 om 16:28
vrijdag 8 juni 2007 om 17:00
Tijd zal het zeggen I.O.En idd. het is om het even als je het bekijkt.De stilstand voor mij was al door GM vastgesteld,aan mij om dat te hebben gewild natuurlijk.Maarjah dan kom ik op en in the meantime, en wat we al hadden 'opgebouwd'?Dat staat vast als een rots?Jaja lekkere rots in de branding heb/had,weet het allemaal leuk te regelen voor zichzelf.Beetje vergeten dat zoiets niet werkt.En precies zal het dan weg zijn bij jou of ga je er weer full tegenaan.
vrijdag 8 juni 2007 om 21:55
insideout.. ik herken je verhaal deels wel.mij werd ook verteld dat t NU niet kon, maar dat ie me OOIT wel kwam halen,omdatie mij wilde. maar niet nu. nee,misschien over 10 jaar..ooit kwam het vast goed.. en zouden we samen zijn.(zeer onverwacht werd ooit heel snel, maar das weer wat anders)maar stop die oooit maar gauw weg en ga je eigen leven leiden!ben sterk, je kan het best zonder hem! en wat een geluk dat je niet dicht bij m woont! sms m niet meer, bel niet doe niks. laat m maar stikken :D. wie weet komtie er dan toch ooit (sneller) achter, wat ie mist.. maar wacht noooit meer!
vrijdag 8 juni 2007 om 22:33
Shit, meneer heeft mij verleid, of ik heb me laten verleiden, het is maar hoe je het bekijkt. Ik voel me rot en hij keek nogal schuldig toen hij vertrok, dat heb ik nog niet eerder van hem gezien.
Op momenten zoals deze denk ik: Wat ben ik toch een vreselijke stommeling, ik ga NU een andere baan zoeken, verdwijn uit mijn ogen en uit mijn hart! Hoewel ik niet boos ben op hem, eerder op mezelf, omdat ik me had voorgenomen de verleiding te weerstaan.
En een dag later is het: Ik voel me wel weer redelijk, ik kan dit wel aan, we bouwen het langzaam weer af naar vriendschap, vergeef het jezelf, maak jezelf geen verwijten. Een einde aan onze samenwerking zou ook een einde aan heel veel plezier en goede zaken maken en dat wil ik eigenlijk niet.
Vanmiddag in gezelschap van anderen maakte hij een positieve opmerking over zijn vrouw (die er niet bij was). Dat stak mij nogal. Jaloezie? Wanhoop? Pijn? Wie het weet mag het zeggen. Ik voel mij niet (meer) schuldig richiting haar, dat heb ik losgelaten. Maar het stiekeme van onze relatie vreet aan me.
Ik kan niet meer MET en niet meer ZONDER die man!
Op momenten zoals deze denk ik: Wat ben ik toch een vreselijke stommeling, ik ga NU een andere baan zoeken, verdwijn uit mijn ogen en uit mijn hart! Hoewel ik niet boos ben op hem, eerder op mezelf, omdat ik me had voorgenomen de verleiding te weerstaan.
En een dag later is het: Ik voel me wel weer redelijk, ik kan dit wel aan, we bouwen het langzaam weer af naar vriendschap, vergeef het jezelf, maak jezelf geen verwijten. Een einde aan onze samenwerking zou ook een einde aan heel veel plezier en goede zaken maken en dat wil ik eigenlijk niet.
Vanmiddag in gezelschap van anderen maakte hij een positieve opmerking over zijn vrouw (die er niet bij was). Dat stak mij nogal. Jaloezie? Wanhoop? Pijn? Wie het weet mag het zeggen. Ik voel mij niet (meer) schuldig richiting haar, dat heb ik losgelaten. Maar het stiekeme van onze relatie vreet aan me.
Ik kan niet meer MET en niet meer ZONDER die man!
zaterdag 9 juni 2007 om 10:29
@Insideout,moeilijk dit !
Heb je na de woorden van de breuk nog contact gehad?
Ik heb ook meerdere keren te horen gekregen dat het NU nog niet kan,misschien later...misschien!
Iets waar je ook niets mee opschiet dus dat jou gm dat niet zegt is alleen maar beter.
Wat voor een reden gaf hij toen hij wilde stoppen en wilde hij helemaal geen contact meer of soms wat vriendschappelijk?
Ik heb een paar dagen niet geschreven en gelezen hier...normaal heb ik buiten GM om geen leven volgens bepaalde mensen hier...gelukkig kon ik nu weer eens een paar dagen naar buiten...het was heerlijk!!
Na het lezen van wat post van Mussk dacht ik..daar ga ik fijn eens op reageren...maar nu denk ik...laat maar,waarom de moeite doen als het toch maar zwart/wit blijft in haar hoofd.
Toch vreemd voor iemand die zelf ook in deze situatie gezeten heeft.
@Pieterk,het lijkt erop alsof de minnaressen hier zich allemaal spontaan tegen je gaan keren...en dit is geen afgesproken plan hoor.
Zelf heb ik nooit moeite met je gehad,maar zoals het de laatste tijd gaat...!
Ook mij begint het op te vallen dat je alleen nog de negatieve stukken eruit haalt.Als iemand is gestopt en het ontzettend moeilijk heeft dan zien we je niet,krijgt de minnares een terugval dan kom je meteen met botte woorden posten.
Waarom is dat,waarom geen fijne woorden als we het moeilijk hebben maar alleen klote opmerkingen als we terugvallen?
@Face,door alle ellende de laatste weken op dit forum is het me wat onduidelijk hoe het nu bij jou gaat.
Zoals ik het nu begrijp is er nog contact en laat hij je dus nog steeds niet met rust??
Heb je na de woorden van de breuk nog contact gehad?
Ik heb ook meerdere keren te horen gekregen dat het NU nog niet kan,misschien later...misschien!
Iets waar je ook niets mee opschiet dus dat jou gm dat niet zegt is alleen maar beter.
Wat voor een reden gaf hij toen hij wilde stoppen en wilde hij helemaal geen contact meer of soms wat vriendschappelijk?
Ik heb een paar dagen niet geschreven en gelezen hier...normaal heb ik buiten GM om geen leven volgens bepaalde mensen hier...gelukkig kon ik nu weer eens een paar dagen naar buiten...het was heerlijk!!
Na het lezen van wat post van Mussk dacht ik..daar ga ik fijn eens op reageren...maar nu denk ik...laat maar,waarom de moeite doen als het toch maar zwart/wit blijft in haar hoofd.
Toch vreemd voor iemand die zelf ook in deze situatie gezeten heeft.
@Pieterk,het lijkt erop alsof de minnaressen hier zich allemaal spontaan tegen je gaan keren...en dit is geen afgesproken plan hoor.
Zelf heb ik nooit moeite met je gehad,maar zoals het de laatste tijd gaat...!
Ook mij begint het op te vallen dat je alleen nog de negatieve stukken eruit haalt.Als iemand is gestopt en het ontzettend moeilijk heeft dan zien we je niet,krijgt de minnares een terugval dan kom je meteen met botte woorden posten.
Waarom is dat,waarom geen fijne woorden als we het moeilijk hebben maar alleen klote opmerkingen als we terugvallen?
@Face,door alle ellende de laatste weken op dit forum is het me wat onduidelijk hoe het nu bij jou gaat.
Zoals ik het nu begrijp is er nog contact en laat hij je dus nog steeds niet met rust??
zaterdag 9 juni 2007 om 10:51
InsideOut, sterkte meid! Heel moeilijk, dat loskomen van GM. Praat me er niet van!
Ondanks dat ik er tot mijn nek in zit, ben ik 'blij' dat hij me nooit heeft beloofd dat hij 'ooit' voor mij zou kiezen. Aan valse hoop zou ik kapot gaan, voor zover ik nu nog niet kapot ga. In die zin is hij in elk geval duidelijk en 'eerlijk' geweest. Maar hij moet me niet meer aankomen met verhalen hoe 'ongelukkig' hij thuis is, want dan krijg ik toch weer een beetje hoop plus dat ik het oneerlijk vind, om mij met dat soort dingen te belasten.
Ik spreek hem maandag weer. Ik wil dat hij een paar weken niet meer bij me over de vloer komt, tot ik op vakantie ga half juli dus dat krijgt hij te horen. We blijven elkaar wel op het werk zien maar dat is niet anders. Afstand, pauze, nadenken.
Zijn vakantieplannen doen me pijn - ik probeer dat niet te veel toe te laten. Hij gaat met zijn vrouw op vakantie uiteraard. Ergens in een hoekje van mijn hart denk ik nog steeds: IK zou met jou op vakantie willen!
Liefde en frustratie: een vreselijke combinatie als je 't mij vraagt.
Ondanks dat ik er tot mijn nek in zit, ben ik 'blij' dat hij me nooit heeft beloofd dat hij 'ooit' voor mij zou kiezen. Aan valse hoop zou ik kapot gaan, voor zover ik nu nog niet kapot ga. In die zin is hij in elk geval duidelijk en 'eerlijk' geweest. Maar hij moet me niet meer aankomen met verhalen hoe 'ongelukkig' hij thuis is, want dan krijg ik toch weer een beetje hoop plus dat ik het oneerlijk vind, om mij met dat soort dingen te belasten.
Ik spreek hem maandag weer. Ik wil dat hij een paar weken niet meer bij me over de vloer komt, tot ik op vakantie ga half juli dus dat krijgt hij te horen. We blijven elkaar wel op het werk zien maar dat is niet anders. Afstand, pauze, nadenken.
Zijn vakantieplannen doen me pijn - ik probeer dat niet te veel toe te laten. Hij gaat met zijn vrouw op vakantie uiteraard. Ergens in een hoekje van mijn hart denk ik nog steeds: IK zou met jou op vakantie willen!
Liefde en frustratie: een vreselijke combinatie als je 't mij vraagt.
zaterdag 9 juni 2007 om 13:21
Deurtje ik pak even een stukje van een eerdere post van mezelf.
"Punt is dat ik me niet neerleg bij zijn besluit en hij niet bij het mijne.Waardoor er dit blijft ontstaan.Ik zou niet meer hebben te reageren op hem in niets niet,op straat niet,in de winkel niet op zijn telefoon niet.Zo jij al zei het staat zo haaks op wat er wel is geweest en je juist weet dát het ook fijn was ooit."
Ik blijf bij mijn standpunt,GM dus ook.Nog steeds enorm dubbel allemaal.Contact is er (zie hierboven),en als er contact is dan is en blijft het issue hij blijft waar die zit.En maar doorzeggen tegen me ik mis je zo vreselijk,ik wil met je zijn blablabla.Hij schiet weinig op,ik schiet ondertussen wel op ook al mis ik het/hem ook daar kom ik vooruit.Het klikte gewoon goed in bijna alles toch wel.Zijn thuisblijven is dé storende factor en zijn termijn die hij steld mbt. mij is dé grootste factor die me doet besluiten bekijk jij het ff meneer.Van mij houden maar leven met een ander,yeah right.Ook al leven ze dan nóg zo gescheiden van tafel&bed.Ze leven samen onder 1 dak.En daar pas ik nog steeds voor.En ondanks dat ik er voor pas blijft het onrustig.Want mijn gevoel is niet weg voor hem en dta ziet hij.Dat kan ik niet verbergen hoe hard ik ook probeer.
"Punt is dat ik me niet neerleg bij zijn besluit en hij niet bij het mijne.Waardoor er dit blijft ontstaan.Ik zou niet meer hebben te reageren op hem in niets niet,op straat niet,in de winkel niet op zijn telefoon niet.Zo jij al zei het staat zo haaks op wat er wel is geweest en je juist weet dát het ook fijn was ooit."
Ik blijf bij mijn standpunt,GM dus ook.Nog steeds enorm dubbel allemaal.Contact is er (zie hierboven),en als er contact is dan is en blijft het issue hij blijft waar die zit.En maar doorzeggen tegen me ik mis je zo vreselijk,ik wil met je zijn blablabla.Hij schiet weinig op,ik schiet ondertussen wel op ook al mis ik het/hem ook daar kom ik vooruit.Het klikte gewoon goed in bijna alles toch wel.Zijn thuisblijven is dé storende factor en zijn termijn die hij steld mbt. mij is dé grootste factor die me doet besluiten bekijk jij het ff meneer.Van mij houden maar leven met een ander,yeah right.Ook al leven ze dan nóg zo gescheiden van tafel&bed.Ze leven samen onder 1 dak.En daar pas ik nog steeds voor.En ondanks dat ik er voor pas blijft het onrustig.Want mijn gevoel is niet weg voor hem en dta ziet hij.Dat kan ik niet verbergen hoe hard ik ook probeer.
zaterdag 9 juni 2007 om 13:27
Ja, het voelt verschrikkelijk...en nee ik heb geen contact meer met hem gehad.
Hij heeft mij altijd verteld niet weg te gaan thuis heeft me nooit hoop gegeven en daar ben ik ook wel blij om.
We hebben het samen besloten het begon met een sms dat hij minder intensief contact wilde hebben omdat hij het niet meer aan kon. Zal even schetsen we hebben een jaar lang elke dag de hele dag door gesmst. Hij heeft een drukke baan en daarnaast nog vrouw en kids. Dus aan 1 kant wel te begrijpen. Hij wilde een tussenweg vinden.. maargoed vant 1 komt het ander en daaruit bleek dat ik veels te veel voor hem voel en hij thuis blijft dus dat het mij alleen maar meer pijn gaat doen..hij vond het beter voor mij om te stoppen..we waren al half jaar bezig met tis beter om te stoppen dan door te gaan maar je kent het als je elkaar ziet vergeet je dat behoorlijk snel. Dus toen besloten om te stoppen en de eerste jaren definitief geen contact meer te hebben....ik heb hem nog gevraagd of dat echt was wat hij wilde en kreeg iets terug in de trant van: gaat niet alleen om wat ik wil ook om wat jij en (naam vrouw) en werk wilt...dus toen kwamen de laatste smsjes ;(
om een lang verhaal kort te maken definitief geen contact meer de eerste jaren... nou alsof ik gek ben we zien elkaar gewoon nooit meer :@;(
zaterdag 9 juni 2007 om 13:37
