Relaties
alle pijlers
Minnaressen deel 32
zaterdag 9 juni 2007 om 13:42
zaterdag 9 juni 2007 om 13:42
zaterdag 9 juni 2007 om 13:49
Hij wil de eerste jaren definitief geen contact meer.. nou heb ik eens een gesprek met hem gehad over contact met exen blabla hij heeft de eerste jaren geen contact met ze gehad ivm gevoelens die moeten slijten. En ik heb zoiets van dat gevoel blijf ik toch wel voor je houden dus waarom de eerste jaren geen contact?
Dus hij wilt de eerste jaren geen contact... je weet zelf wat er gebeurd als je elkaar tijden niet meer spreekt..het bloeit dood...en dat wil ik niet hij is behoorlijk belangerijk geweest in mijn leven en zou hem gewoon eigenlijk als vriend in mijn leven willen houden..
Dus nee ik wil het niet maar het gebeurd toch ;(
zaterdag 9 juni 2007 om 13:57
Wat ik bedoel met blegh is eigenlijk hoe stom kun je zijn om verliefd te worden terwijl ik wist dat hij thuis niet wegging..
Tuurlijk zou het best wat kunnen worden die klik die is er nu eenmaal en die blijft er..maargoed zolang meneer getrouwd blijft heb je er geen f*ck aan.. en tuurlijk ben je blij met je kids etc maar die geven andere liefde dan een vent je zal geven...snap het wel hoor ;)
zaterdag 9 juni 2007 om 14:05
Nou ik weet zeker dat hetzelfde bij hem ook aanwezig blijft der is gewoon zon sterke aantrekkingskracht.. hij blijft altijd een plekkie voor mij houden heeft ie verteld... ik ben niet iemand die gauw intiem word met mensen terwijl ik er echt veel voor voel en dat weet hij. Hij heeft ook zijn huwelijk niet op het spel gezet voor alleen maar sex..
Vorige keer dat het over was hebben we ook gemailt over het vrienden blijven vs geen contact meer... toen zei die ook al dat het te sterk was om alleen maar vrienden te blijven..
Ik kan geen blackside van hem vinden.. heb alleen de leuke dingen meegemaakt van hem..voordeel van zijn vrouw niet kennen en ver bij elkaar uit de buurt wonen. Was het maar een eikel..maar dat is hij niet...niet richting mij..
zaterdag 9 juni 2007 om 14:29
Insideout wees maar blij dat je te nuchter bent maar dan.Je bent niet de enige je hoeft er niet nuchter voor te zijn.Je bent eerlijk wanneer je zoiets beknt.Zou je het snappen dan deed je mss. evenzo,:).Dus nogmaals wees blij met je nuchter kijk,*;:).
Ga even wat doen,kind gaat v/d week op kamp dus nog wat dingetjes aanschaffen.Latersss en hou je goed kee?
Ga even wat doen,kind gaat v/d week op kamp dus nog wat dingetjes aanschaffen.Latersss en hou je goed kee?
zaterdag 9 juni 2007 om 15:39
@insideout,knap dat je je kan beheersen om geen contact op te nemen hoor,heel sterk van je.
Ik hield dat maar een paar dagen vol en toen moest ik hem gewoon een sms sturen.
En nu,we hebben weer contact maar zoals het gaat vreet het alleen maar energie.Hij irriteerd me,maar ik wil hem ook niet kwijt...dubbel he!
@Face,bij jou is er dus ook weinig veranderd he,de afgelopen tijd.Stoppoging na stoppoging en toch steeds weer opnieuw contact...het lijkt wel een terugkomend firus!!
Ik hield dat maar een paar dagen vol en toen moest ik hem gewoon een sms sturen.
En nu,we hebben weer contact maar zoals het gaat vreet het alleen maar energie.Hij irriteerd me,maar ik wil hem ook niet kwijt...dubbel he!
@Face,bij jou is er dus ook weinig veranderd he,de afgelopen tijd.Stoppoging na stoppoging en toch steeds weer opnieuw contact...het lijkt wel een terugkomend firus!!
zaterdag 9 juni 2007 om 16:00
Hoelang dat zal duren geen idee..mijn hart verlangt zo naar hem terwijl mijn hoofd zegt dat het beter is om los te laten...en ik heb geen idee hoe hij deronder is mist ie me? Of lijdt ie gewoon ze leven door zonder dat iemand er wat van merkt? :(
Het vreet ook enorm veel energie zon relatie..nah jah pas als je op het punt komt van we moeten stoppen maar willen het niet... hoezo irriteerd ie je?
zaterdag 9 juni 2007 om 16:03
sorry was teveel met mijn eigen ding bezig...idd vertellen dat hij thuis ongelukkig is kan die niet maken tegenover jou.. heeft die van mij gelukkig ook nooit gedaan, maar anders had ik gewoon gezegt dattie der weg moest gaan en niet tegen mij derover moest zeuren.
Jeetje elkaar op het werk zien...fout...gaat vast niet goed...
Tuurlijk denk je dat... dat denken de meeste... en dan nog volhouden dat het gewoon leuk voorderbij is...hoe hou je jezelf voor de gek...
zaterdag 9 juni 2007 om 16:13
Deurtje tsja idd. een virus.Als hij me nou es met rust liet.Het begint iedere keer met een 'per ongeluk' verstuurd mailtje door hem van zijn werk af.Zo'n doorstuur iets met echt prachtige beelden of tekst,(daar niet van)..Waar ik vervolgens op reageer ,weliswaar dagen later maar toch,met waarom mail je me nou weer?.Of ik kom hem tegen en hij zegt dan sorry was niet de bedoeling dat mailtje,het was al weg voor ik er erg in had.Maar goed jij hebt hetzelfde probleem zo'n beetje lees ik?Er komt niets aan te pas overigens vwb. intimiteit,het is alleen praten en toch wel een knuf en daar blijft het bij.Pfff daar heb ik me iig.sterk in gemaakt.Dus er is voor mij wel degelijk veel veranderd.:).Wat hem betrefd weinig verandering idd.Zeg ik vandaga we gaan weer verder dan gata hij ervoor.
zaterdag 9 juni 2007 om 16:16
zaterdag 9 juni 2007 om 16:22
Hoi InsideOut, ik heb hem gezegd dat ik geen vrouw ben 'voor erbij': ik heb nog wel wat trots! Ik kan me niet aan hem uitleveren! Dan denk ik: Je hebt zelf toch ook nog wat te zeggen in dit geheel, wereldmeid! Het heeft ook met afhankelijkheid te maken denk ik, en wat Face schrijft over 'invulling van je leven' i.p.v. 'aanvulling' herken ik wel.
Face, herkenbaar wat je schrijft over het 'wachten' op een evt. scheiding van GM. Ik vind dat de relatie hierdoor per definitie ongelijkwaardig is, plus dat ik mij moet voegen naar de momenten dat het hem uitkomt om elkaar te zien.
In het begin nam ik hier genoegen mee, nu niet meer.
Niet dat ik hem OOIT ga vragen om bij haar weg te gaan! Dan zou ik mezelf helemaal niet meer in de ogen kunnen kijken.
Je schrijft: hij houdt van mij, maar woont bij haar ('yeah right') vind ik ook een heel moeilijk punt. Want ik heb mezelf lang voorgehouden dat ik zijn afwegingen om bij haar te blijven, niet ter discussie mag stellen; ik ben niet de persoon bij wie hij zich moet verantwoorden (toch?). Het is wel moeilijk want ik vraag me wel af waarom hij daar toch blijft.
InsideOut, idd, we werken samen aan een project en dat loopt nog geruime tijd door.
Hoewel ik mijn werk geweldig vind, ook los van GM, overweeg ik om extern te gaan solliciteren.
En tot op heden heb ik niemand in vertrouwen genomen en dat voelt vreselijk eenzaam. Daarom ben ik erg blij met jullie allen! *;
Face, herkenbaar wat je schrijft over het 'wachten' op een evt. scheiding van GM. Ik vind dat de relatie hierdoor per definitie ongelijkwaardig is, plus dat ik mij moet voegen naar de momenten dat het hem uitkomt om elkaar te zien.
In het begin nam ik hier genoegen mee, nu niet meer.
Niet dat ik hem OOIT ga vragen om bij haar weg te gaan! Dan zou ik mezelf helemaal niet meer in de ogen kunnen kijken.
Je schrijft: hij houdt van mij, maar woont bij haar ('yeah right') vind ik ook een heel moeilijk punt. Want ik heb mezelf lang voorgehouden dat ik zijn afwegingen om bij haar te blijven, niet ter discussie mag stellen; ik ben niet de persoon bij wie hij zich moet verantwoorden (toch?). Het is wel moeilijk want ik vraag me wel af waarom hij daar toch blijft.
InsideOut, idd, we werken samen aan een project en dat loopt nog geruime tijd door.
Hoewel ik mijn werk geweldig vind, ook los van GM, overweeg ik om extern te gaan solliciteren.
En tot op heden heb ik niemand in vertrouwen genomen en dat voelt vreselijk eenzaam. Daarom ben ik erg blij met jullie allen! *;
zaterdag 9 juni 2007 om 16:32
Nee ik bedoel het eerder andersom.. hoe leg ik dit nou weer uit...
De beginfase..dan spreek ik even over mezelf..
Tis allemaal leuk je weet dat hij getrouwd is maar vind hem te leuk om hem te laten lopen. Je bent opt moment singel en denkt het loopt toch op niets uit want hij is getrouwd en blijft bij zijn vrouw dus waarom niet? Maar ondertussen word het gevoel sterker en sterker.. en bleef ik mezelf voor de gek houden met tis alleen maar totdat ik iemand anders tegen kom en dan ist tussen ons over.Stapelverliefd gaat naar houden van en je gaat ondertussen toch stiekem denken van ik heb je liever voor mezelf...
Snap je?
Het werk...ben blij dat ik pas wat ben aangegaan met hem tijdens zijn laatste werkweek.
Lucht op he *;
zaterdag 9 juni 2007 om 16:37
Wereldmeid klopt hoor zo het hem uitkomt elkaar zien. Ik heb hem nooit gezegt hij moet weggaan daar.Wat ik wel heb aangegeven is dat hij niet weg heeft te gaan om mij maar om hemzelf dat hij het dara niet meer uithoudt.Wel de feiten liggen er duidelijk en zegtie ook.ik ben nog graga thuis ondanks dat de liefde over is.:?
Achja,ik,jullie ongetwijfeld komen de verhalen deels overeen.Ze gaan niet weg maat vinden ons wel geweldig om niet los (kunnen)te laten.
Zo Deurtje al zei,vreet enorm energie dit alles zo op deze manier.Ook al blijf ik bij mijn principes nu.
En ja Insideout dat is iid. de irritatie.Diit zeggen maar zo doen.
Achja,ik,jullie ongetwijfeld komen de verhalen deels overeen.Ze gaan niet weg maat vinden ons wel geweldig om niet los (kunnen)te laten.
Zo Deurtje al zei,vreet enorm energie dit alles zo op deze manier.Ook al blijf ik bij mijn principes nu.
En ja Insideout dat is iid. de irritatie.Diit zeggen maar zo doen.
zaterdag 9 juni 2007 om 16:44
InsideOut, ik begrijp wat je bedoelt over de beginfase.
Het kwam voor mij als een verrassing dat het gevoel wederzijds was. Ik heb zelf ook wel eens gedacht 'geniet er maar van, binnenkort kom je een ander tegen en dan ben je zo weer los van hem' maar dat is een illusie. Ik maakte mezelf maar wat wijs.
Zeker, als je van iemand gaat houden dan wil je graag altijd bij diegene zijn en dat lijkt me een logische wens, maar juist in deze situatie is dat onmogelijk.
En omdat ik hem niet kwijt wil, ga ik hem dat niet verwijten. Hij manipuleert mij niet, ik kan niet goed boos op hem worden. Ik draag de verantwoordelijkheid voor mijn eigen aandeel.
Ik heb me afgevraagd of hij juist zo aantrekkelijk is omdat hij onbereikbaar is (beeld idealiseren dus)....en zo draai ik eindeloos in hetzelfde gedachtencirkeltje rond.
Het kwam voor mij als een verrassing dat het gevoel wederzijds was. Ik heb zelf ook wel eens gedacht 'geniet er maar van, binnenkort kom je een ander tegen en dan ben je zo weer los van hem' maar dat is een illusie. Ik maakte mezelf maar wat wijs.
Zeker, als je van iemand gaat houden dan wil je graag altijd bij diegene zijn en dat lijkt me een logische wens, maar juist in deze situatie is dat onmogelijk.
En omdat ik hem niet kwijt wil, ga ik hem dat niet verwijten. Hij manipuleert mij niet, ik kan niet goed boos op hem worden. Ik draag de verantwoordelijkheid voor mijn eigen aandeel.
Ik heb me afgevraagd of hij juist zo aantrekkelijk is omdat hij onbereikbaar is (beeld idealiseren dus)....en zo draai ik eindeloos in hetzelfde gedachtencirkeltje rond.
