Moet ik straks 5 kinderen opvoeden ??

23-03-2008 13:30 69 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo Allemaal ,



Ben een alleenstaande moeder van 3 heerlijke koters en ben zwanger van de 4e. Totaal niet gepland aangezien ik nog niet zo lang een nieuwe relatie heb na 4 jaar alleen geweest te zijn.



Na wikken en wegen en heel veel na te denken en praten hebben mijn vriend en ik het besluit genomen het te houden.

Inmiddels heeft hij mijn kinderen leren kennen en die zijn stapel met hem en hij met hun.



Alles bij elkaar dus gezien de omstandigheden positief.

Maar ja sinds een week zijn er van mijn kant dingen ontstaan waar ik me mateloos aan loop te ergeren. Zo is hij aan het probereren om binnen no time binnen te dringen in mijn vertrouwde leventje. Opmerkingen als : oh ik ga die koters wel een eet cursus geven (alleen omdat ze geen macaroni lusten) en ik zorg wel dat de middelste van haar wagenziekte afkomt enz enz. Mijn haren springen daar van omhoog , hij heeft zelf geen kinderen en ben al 10 jaar moeder wie denkt hij wel niet wie hij is.



Ook kan hij zeer kinderachtig zijn zoals bv afgelopen vrijdag , ik moest naar het ziekenhuis voor controle na een operatie. De oudste vond het leuk om mee te gaan , gaat hij op de vloer liggen in de wachtkamer (gelukkig was die buiten ons om leeg) om te laten zien wat voor oefeningen hij heeft mee gekregen van de fysio die ochtend. En ik mijn kinderen maar leren om niet over de grond te rollen in openbare ruimtes. Zelfs mijn oudste keek hem aan van wat doe jij nou ?. Pffffff moet ik straks 5 kinderen opvoeden ?



Aan de ene kan wilt hij dus volwassen zijn en begint hij zich met dingen te bemoeien die nu vind ik alleen mij nog aan gaan , aan de andere kant kan hij zoooooo kinderachtig zijn.



Weet echt niet meer wat ik moet doen . Voel me ook erg alleen hierin , heb mijn hartsvriendin in vertrouwen genomen maar die heeft steken na me moeder laten vallen. Me moeder en ik en de kids hebben een super close band dus die kwam meteen met de vraag het gaat toch wel goed tussen jullie he ?.. Ook die is stapel met hem , en gaf de opmerking jeetje als het mis loopt sta je met 4 koters....



Soms denk ik zelfs al , laat mij deze zwangerschap maar alleen doen , maar dat is ook weer niet wat ik wil ......



Zucht weet even niet wat ik moet denken en voelen........
Alle reacties Link kopieren
Wat denk je ervan om eens met je vent te gaan praten en jullie wederzijdse verwachtingen uitspreken? Volgens mij maak je echt van een mug een olifant.

Ik zou er wel wat meer moeite in gaan steken hoor. En daarbij, zoveel mannen zijn er niet die bereid zijn een relatie met een vrouw met drie kinderen aan te gaan én daarin te helpen bij de opvoeding.

Kom op zeg, als zijn enthousiaste gedrag jou al irriteert... pfff...
Alle reacties Link kopieren
[
Tja... praten praten praten....



Succes!
Alle reacties Link kopieren
@tientje79 : Besef ook wel dat hij een lot uit de loterij is maar dat ik me loop te irriteren daar kan ik niets aan doen dat gevoel is er nou eenmaal . Heb 4 jaar lang in hele zware tijden mijn koters alleen opgevoed , en alles alleen gedaan . En nu ineens is er iemand die na 2 keer de kids gezien te hebben zich met dingen gaat bemoeien. Natuurlijk weet ik wel dat het alleen maar lief bedoeld is van hem . Maar mij steekt het , natuurlijk heb ik dat liever niet. Ik geef het zeker ook niet zo 123 op , maar dit zit me wel dwars. Misschien ben ik ook momenteel erg moe , net zwanger , net een zware operatie achter de rug enz enz.



@Lavuera : ja ik weet het als ik het voor me hou dan gaat er niets veranderen , maar vind het moeilijk om dit bespreekbaar te maken want weet zelf ook wel dat het lief bedoeld is van hem. Alleen liggen rollen bollen in een wachtkamer als volwassen man en verstoppertje spelen in de AH gaat me wat te ver.
Alle reacties Link kopieren
Oh ja @lavuera: het gaat me niet om dat hij makkelijk denkt over opvoeden maar meer van ik doe het al jaren alleen en nou ineens gaat iemand die mijn kids 2 keer heeft gezien er zomaar mee bemoeien. En denkt het beter te weten terwijl ik me kids door en door ken.
Alle reacties Link kopieren
[
Alle reacties Link kopieren
[.
Alle reacties Link kopieren
Natuulijk weet ik dat , dat op een gegeven moment gaat gebeuren dat hij mee gaat delen in de opvoeding. Maar hij heeft ze 2 keer pas gezien , we wonen nog niet samen enz enz. En zeker hij hoeft het niet met me eens te zijn , maar het komt nu zo over van , oh maar dat ga ik wel even veranderen. Terwijl het dingen zijn die of niet te veranderen zijn , ze lusten nou eenmaal geen macaroni nou ja voor de rest zijn het makkelijke eters , en of ik het al geprobeerd heb , zoals de wagenziekte. Al 2 jaar mee bezig geweest en hij zal het wel even gaan veranderen binnen een dag.



Zoiets moet voor mij en de kinderen ook groeien ,en dat moet je na mijn mening opbouwen .
Alle reacties Link kopieren
quote:puckje22 schreef op 23 maart 2008 @ 13:30:

Inmiddels heeft hij mijn kinderen leren kennen en die zijn stapel met hem en hij met hun.



Ik lees hierboven dat je zegt dat hij hen 2 keer heeft gezien??

Is dat sarcasme of trek je dit hele verhaal uit zijn verband?

Want ik begrijp het niet zo goed dat je hier mee zit....

Je zegt dat je na lang wikken en wegen en goed praten met je vriend, zwanger wilt blijven. Uit je verhaal blijkt dat dus totaal niet.



Je spreekt jezelf tegen.

Heb dus geen oplossing.
Alle reacties Link kopieren
Hij wil trouwens voor de geboorte samen gaan wonen. Zelf vind ik dat echt te snel gaan , voor mezelf en voor de kinderen.



Wil geen overhaaste stappen nemen nu dat ik zwanger ben want dan is de kans dat het mis loopt groter. En misschien is het wel voor de geboorte , maar we hebben nog 7,5 maand de tijd dus wil daar rustig over nadenken.
Alle reacties Link kopieren
Kan me helemaal voorstellen dat dat je irriteert, dat hij na 2 x zich al gaat bemoeien met jouw kinderen. Een eetcursus, hoe komt ie erop.



Maar ik denk ook dat er niets anders op zit dan dit zo snel mogelijk te bespreken met je vriend, voor je je er zo aan gaat ergeren dat het je relatie vernield. Jullie kennen elkaar nog niet zo lang en duikelen door je zwangerschap zo van de verkennende fase in het serieuzere werk. Ga geen dingen overhaasten omdat je nu zwanger bent, geeft de relatie ook de tijd om te groeien. Spreek wederzijds goed jullie verwachtingen van elkaar uit, ook omtrent samenwonen, opvoeden.



Enne, hou je er even rekening mee dat je strak staat van de hormonen?



Succes!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
Alle reacties Link kopieren
Die iemand is wel de vader van je kindje dat nog niet geboren is. Niet zo gek dat hij meent ook wat in te brengen te hebben in het gezin waarin zijn kleine op zal groeien.



Vraag me af of je je eerder stoorde aan zijn zgn. kinderachtigheid. Toen je nog niet zwanger was. Moet hij nu ineens anders worden omdat 'ie vader wordt?



Het is hier al eerder gezegd: praten, praten, praten. En ook compromissen kunnen sluiten. Hij komt erbij en dat betekent niet dat hij de boel helemaal moet overnemen, maar ook weer niet dat hij maar stil in een hoekje moet zitten wachten tot 'ie mee mag doen.
Alle reacties Link kopieren
Hoe is dit überhaupt zover gekomen????

Ik neem aan dat je condooms gebruikt bij een prille/beginnende relatie. Helemaal als alleenstaande moeder, jou mag niets overkomen omdat jouw kinderen alleen jou hebben. Je moet wel zuinig zijn op jezelf, je hebt verantwoordelijkheden....



Ik vind zijn reactie op alles juist wel positief, hij gaat er voor.
Wees blij dat het lijkt te klikken tussen je kinderen en hem; ik neem aan dat het uiteindelijk wel de bedoeling is dat hij de opvoeding van júllie kind deels op hem neemt, dus je ontkomt er ook niet aan dat hij in het leven van de kinderen die je al hebt komt he?

Waarom praat je er niet gewoon met hem over, het hoeft niet eens een issue te zijn. Het volstaat toch gewoon om te zeggen 'joh, die wagenziekte is wat het is, en jij kan haar daar toch niet van af helpen - zelfs de dokter kan het niet'... probleem opgelost. Zelfde geldt voor de 'eetcursus'; "zeg, er is toch ook wel iets wat jíj niet lust, nou zij willen geen macaroni Geen probleem toch?" Probleem wederom opgelost. Je kunt dingen ook groter maken dan ze zijn.

Verder kun je gewoon een gesprek aangaan dat je kids het al lang met jou alleen doen, en dat je ze veel tijd wilt geven te wennen aan een nieuwe man in hun leven. Dat je wil dat jullie vanaf het begin één lijn trekken en dat je niet wilt dat hij vanaf het begin hard met opvoeden begint. Als je dáár al niet over kan praten; hoe wil je dan ooit gaan praten over de opvoeding van jullie gezamelijke kindje?
Ik vind het trouwens nogal wat dat je hem als '5e kind' ziet.
Alle reacties Link kopieren
Mag ik even de zich plotseling 'kinderachtig' gedragende vader in spe verdedigen? Volgens mij heeft je vriend zich door de zwangerschap namelijk opeens gerealiseerd dat hij ook de vaderrol in jullie gezin moet gaan spelen. En dat is hij nu aan het proberen, door 1) oplossingen te zoeken voor problemen waar jij mee zit (dat is echt mannengedrag ja: 'dat los ik wel even op') en 2) contact te zoeken met de kinderen op manieren waarvan hij denkt dat die goed werken bij kinderen (spelletjes doen, op de grond rollen). Dat jij je ergert daaraan kan ik me wel voorstellen, maar je moet wel respect hebben voor zijn pogingen!

En hem inderdaad op een rustig moment bedanken voor zijn inzet, maar uitleggen dat jij voorlopig zelf de andere 3 kinderen wilt opvoeden (dat begrijp ik tenminste uit je woorden) en niet zit te wachten op zijn opvoedsuggesties, en ook wat uitleg geven over manieren dat je kinderen kunt benaderen zonder kind met hen te worden. Ik denk dat het voor jou en voor je relatie (en dus de toekomst van je hele gezin!) heel belangrijk is dat je dat je dat niet verwijtend doet. Ik weet uit mijn eigen relatie: mannen bedoelen het over het algemeen goed, en weten niet dat hun goedbedoelde adviezen irritatie wekken! Succes! Een voorspoedige zwangerschap gewenst, en loop niet teveel achter je hormonen aan!
Alle reacties Link kopieren
Yulia: Mijn kids hebben hem 2 keer een hele dag gezien , en zijn stapel gek met hem . Dat is geen sarcasme maar gewoon zoals het is . En ja we hebben hierover heel veel gesproken en samen het besluit genomen deze kleine te houden. Daar sta ik nu nog helemaal achter. Dit topic heeft niets te maken met wel of niet houden , dat besluit is al genomen. Alleen nu alles in 1 keer heel snel gaat qwa relatie komen er meer dingen naar boven waar ik me aan irriteer.

Dus snap niet hoe ik dit loop tegen te spreken allemaal volgens jou ??. En daarbij we hebben het dubbel safe gedaan . Gelukkig heeft hij en half jaar geleden na het stoppen van zijn relatie zich op alles laten testen.Daarna heeft hij geen intiem contakt meer gehad. En ik in mijn zwangerschap van mijn jongste alle testen gedaan en daarna ook geen contakten meer gehad.



@Tangerine ; Nou ik leer mijn kids om niet te gaan rollen bollen in openbare ruimtes en hij gaat gewoon op de vloer van een wachtkamer zijn fysio oefeningen lopen doen. En vraagt in de AH aan mij en de oudste of we verstoppertje gaan doen. De oudste zei ja dus daar gingen ze . En ik maar bijbrengen aan me kids niet rennen in de winkel , en niet je verstoppen tussen de pakken soep. Enz enz.

J



a zal met hem moeten praten , maar aan de andere kant als ik zo jullie reacties lees , maak ik misschien wel van een mug een olifant .
Alle reacties Link kopieren
Ben het eens met de laatste zin van Yulia. Hij lijkt ervoor te gaan, nou, mooi toch? Straks samen een gezin met vier kinderen. Wees blij dat hij zich in wil zetten bij de opvoeding van de kinderen die er al zijn. Hij komt er vanzelf wel achter dat sommige dingen nu eenmaal zo zijn en dat andere dingen in een opvoeding echt niet zo makkelijk om te buigen zijn. Je zegt zelf al: 'hij is het niet gewend' en dus moet hij nog veel ondervinden.

Als hij tegen mij had gezegd dat hij die wagenziekte wel even zou verhelpen, had ik met een glimlach gezegd: veel succes!

Hij moet er simpelweg nog ingroeien maar hij is er blijkbaar toe bereid. Geef hem dan die ruimte. Tussendoor kun je als het zo uitkomt wel aangeven tot hoever jij het nog prettig vindt en wanneer niet meer. En ik zou ook duidelijk zeggen dat jij het niet gewend bent de opvoeding nog te delen na vier jaar alleen met je kinderen. Dat jij er in moet groeien om het weer samen te doen.



Wat ik wel een beetje opmerkelijk vind, is dat je zegt: hij heeft mijn andere kinderen pas twee keer gezien. Maar ondertussen ben je al wel zwanger van zijn kind! Hier lijken heel wat stappen overgeslagen te zijn. Maar enfin, dat is dan eenmaal zo maar je zult nu wel moeten beginnen met vorm geven aan dat jullie het met zijn tweetjes moeten gaan doen. Dat betekent dat je een deel ook uit handen moet gaan geven. Of wil je de kans op een gezin met twee ouders aan de kant gaan schuiven en in je eentje vier kinderen op gaan voeden? Alleen omdat hij niet helemaal aan de verwachting voldoet en/of omdat jij je nu irriteert? Want als je zo makkelijk twijfelt of je dit allemaal wel wilt, was een vierde kind wellicht niet zo verstandig.

Bovendien las ik dat jullie besloten hadden het kindje te houden. Dan neem ik aan dat jullie ook besloten hebben ervoor te gaan. Dan mag je van elkaar toch wel iets meer verwachten dan al na een paar weken of maanden twijfels of je dit allemaal wel zo wilt.
Het is mij: shaHla :) (Iranian version)
Alle reacties Link kopieren
@Missmara : Bedankt zo had ik het nog niet bekeken......

Je kan wel eens de spijker op zijn kop slaan hier. Moet ook zeggen dat hij heel veel sport (5 avonden per week) en op de sporclub alleen maar met tieners te maken heeft. Nu ineens komt hij in een gezin waar volwassen dingen aan de orde zijn , al lig ik ook wel te rollen bollen met de kids maar dan gewoon in huis
Alle reacties Link kopieren
@shahla: Heb bewust destijds de keuze gemaakt om eerst te kijken of de relatie een kans had voor dat ik de kinderen erin wilde betrekken. In die ontdekkingsface ben ik dus ongepland zwanger geraakt. Tis nou eenmaal niet zo dat je pas intiem met elkaar bent als je vriend de kinderen heeft gezien. Overigens ben ik niet meteen de eerste avond met hem het bed in gegaan , daar is wel een aantal weken overheen gegaan !
Alle reacties Link kopieren
Ach het is voor hem natuurlijk ook allemaal een omkeer in zijn leven. En ja vind het super hoe hij het allemaal op pakt en hoe hij zijn best doen . Misschien zie ik ook wel muizennissen , en voel ik me momenteel snel aangevallen .......
Alle reacties Link kopieren
Geef het wat tijd joh...de beste man zoekt gewoon een manier hoe hij straks het meest betrokken kan zijn bij jouw kinderen, en dat is toch alleen maar super! Weet je hoe moeilijk het is een goede indruk te maken op 3 kinderen die hem misschien kritisch bekijken, hij zoekt voor zijn doen de beste manier om daarmee om te gaan.

Hij had ook kunnen zeggen `luister, die andere kids zijn voorlopig jouw ding,daar bemoei ik mij niet mee!`



Geef hem die credit, en inderdaad denk ik dat je een gedeelte van je ergenissen moet zoeken in de hormonen
Puckje, he thelpt alleen als je er met hem over praat. net als met dat verstoppertje spelen, dan kun je toch gewoon even zeggen 'ik leer mijn kinderen al X-jaar dat ze zich nie tmoeten verstoppen in de supermarkt, ik zou het fijn vinden als jij het ze nu niet weer gaat aanleren'. Gewoon direct je ergernisjes uitspreken, dan wordt het nooit een olifant.
Alle reacties Link kopieren
Denk ook dat ik me misschien wel onbewust aan het afzetten ben of dingen aan het zoeken ben om afstand te nemen. Het gaat gewoon allemaal erg snel . En ja ik weet het , bij het maken van de keuze om deze kleine op de wereld te zetten wist ik dat het zo zou gaan lopen. Maar ik weet dat hij voor de bevalling samen wilt gaan wonen , dus nu alles in sneltrein vaart wilt doen . Zelf kom ik er gaandeweg achter dat ik misschien daar nog niet aan toe ben. En niet doordat ik nu zwanger ben overhaaste dingen wil gaan doen. Zal dat 1 deze dagen bespreekbaar met hem maken , zodat de druk een beetje weg gaat bij me.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven