Relaties
alle pijlers
na 2,5 jaar de klap
zaterdag 11 augustus 2007 om 23:11
Ik weet niet of mannen hier wel eens wat plaatsen maar zie wel of dit geaccepteerd wordt.
Probleem: 2.5 jaar geleden was onze relatie over (we waren 8 jaar met elkaar) . We woonden nog wel bij elkaar omdat het even niet anders kon.
In dat half jaar leerde ik iemand anders kennen waarbij ik mezelf kan zijn.
Ik ben nu 2 jaar met haar en woon samen met haar. Mijn ex waarmee ik een hele goede vriendschap heb (we hebben samen een zoontje van bijna 4) is altijd goed geweest. Nu heeft zij een andere vriend en het is net of voor mij nu de klap pas komt hoe arrogant dat ook mag zijn omdat ik al veel eerder met iemand anders ging. Het stomme is dat de vriendin die ik nu heb geweldig is. We kunnen praten over echt alles - ik kan mezelf zijn - ze is onwijis goed voor mijn zoontje. Ik kan zo wel even doorgaan maar alles is echt gewoon helemaal goed alleen weet ik niet of ik van haar hou omdat ik denk ik mijn gevoelens heb verstopt. Als ik de relatie met mijn ex mag omschrijven dan pasten we niet echt bij elkaar. Ik ben zelfstandig ondernemer en behoorlijk druk. Zij had liever dat ik een 9 tot 5 baan nam. Mijn ex vroeg veel aandacht en was behoorlijk vaak down. Ze slikt daarvoor ook antidepresiva wat ze al deed voordat ik met haar ging. Het was net of ik het nooit goed kon doen en heel vaak was ze down van hetgene wat zij vroeger had meegemaakt qua verlies van mensen om haar heen wat ze geen plaats kon geven en vaak in het verleden bleef leven. Ze had altijd veel plannen maar er kwam nooit wat van. Ik had vaak het idee of ik op mn tenen moest lopen als we te lang samen waren.
Zoals ik al schreef is mijn nieuwe vriendin totaal anders en heel belangrijk kan ik mezelf zijn maar stuit ik nu op het feit of ik wel van haar hou. Mijn ex heeft sinds 2 weken een nieuwe vriend die ik nog niet gezien heb en het gevoel wat ik nu heb is of onze relatie net uit is en of zij een ander heeft. Ik weet hoe arrogant dit klinkt maar het gevoel is er wat ik dacht dat er niet zou zijn. Aan de ene kant kan ik het heel goed begrijpen maar aan de andere kant ben ik kwaad down en zou af en toe wel willen janken. Ik heb mijn gevoel niet aan mijn huidige vriendn verteld. Het stomme is dat ik mn ex zo weer terug zou willen.
Nu komen er misschien reacties van lekker bij je nieuwe vriendin blijven etc etc maar waarom dan n u opeens die gevoelens voor mn ex?
gr.
Downtje
Probleem: 2.5 jaar geleden was onze relatie over (we waren 8 jaar met elkaar) . We woonden nog wel bij elkaar omdat het even niet anders kon.
In dat half jaar leerde ik iemand anders kennen waarbij ik mezelf kan zijn.
Ik ben nu 2 jaar met haar en woon samen met haar. Mijn ex waarmee ik een hele goede vriendschap heb (we hebben samen een zoontje van bijna 4) is altijd goed geweest. Nu heeft zij een andere vriend en het is net of voor mij nu de klap pas komt hoe arrogant dat ook mag zijn omdat ik al veel eerder met iemand anders ging. Het stomme is dat de vriendin die ik nu heb geweldig is. We kunnen praten over echt alles - ik kan mezelf zijn - ze is onwijis goed voor mijn zoontje. Ik kan zo wel even doorgaan maar alles is echt gewoon helemaal goed alleen weet ik niet of ik van haar hou omdat ik denk ik mijn gevoelens heb verstopt. Als ik de relatie met mijn ex mag omschrijven dan pasten we niet echt bij elkaar. Ik ben zelfstandig ondernemer en behoorlijk druk. Zij had liever dat ik een 9 tot 5 baan nam. Mijn ex vroeg veel aandacht en was behoorlijk vaak down. Ze slikt daarvoor ook antidepresiva wat ze al deed voordat ik met haar ging. Het was net of ik het nooit goed kon doen en heel vaak was ze down van hetgene wat zij vroeger had meegemaakt qua verlies van mensen om haar heen wat ze geen plaats kon geven en vaak in het verleden bleef leven. Ze had altijd veel plannen maar er kwam nooit wat van. Ik had vaak het idee of ik op mn tenen moest lopen als we te lang samen waren.
Zoals ik al schreef is mijn nieuwe vriendin totaal anders en heel belangrijk kan ik mezelf zijn maar stuit ik nu op het feit of ik wel van haar hou. Mijn ex heeft sinds 2 weken een nieuwe vriend die ik nog niet gezien heb en het gevoel wat ik nu heb is of onze relatie net uit is en of zij een ander heeft. Ik weet hoe arrogant dit klinkt maar het gevoel is er wat ik dacht dat er niet zou zijn. Aan de ene kant kan ik het heel goed begrijpen maar aan de andere kant ben ik kwaad down en zou af en toe wel willen janken. Ik heb mijn gevoel niet aan mijn huidige vriendn verteld. Het stomme is dat ik mn ex zo weer terug zou willen.
Nu komen er misschien reacties van lekker bij je nieuwe vriendin blijven etc etc maar waarom dan n u opeens die gevoelens voor mn ex?
gr.
Downtje
zaterdag 11 augustus 2007 om 23:50
Komt dit niet 'gewoon' door een deuk in je ego? Tenslotte is het vervelend dat iemand voor wie jij vroeger alles was, nu een ander heeft gevonden die alles is voor haar. Meer mensen hebben hier last van. Ze raken eraan gewend dat het uit is, worden zelf weer verliefd, andere relatie... maar als de ex ook een nieuwe relatie krijgt zorgt dat tóch voor een deuk in het ego. Wacht gewoon lekker een paar week af. Waarschijnlijk realiseer je je in die paar week zelf ook wel dat je gevoelens nu enkel komen doordat je in je ego bent aangetast. In het 'allerergste' geval bedenk je inderdaad dat je ex de Ware voor je is, maar ook over dat liefdesverdriet kom je dan wel weer heen.
Succes hoor.
Succes hoor.
zondag 12 augustus 2007 om 09:08
Waarschijnlijk ben jij diegene geweest die destijds heeft besloten om de relatie te beëindigen. Is het een gezamenlijke beslissing geweest, dan denk ik toch dat jij toch een groter aandeel in die gezamenlijke beslissing hebt gehad.
Je schreef dat je goed bevriend bent met je ex.
Heel diep van binnen heb je denk ik altijd het idee gehad dat als je spijt zou krijgen van je beslissing, je je ex wel weer terug kon krijgen als je je best deed.
Mocht zij je niet terug willen dan was jij nog altijd de belangrijkste man in haar leven. Jullie hebben immers een kind samen.
Nu ze een nieuwe vriend heeft, is deze man (heel logisch) belangrijker in haar leven dan jij. Bovendien als je nu spijt krijgt van je beslissing dan heb je dus niet iemand achter de hand.
Inderdaad een ego kwestie dus.
Je schreef dat je goed bevriend bent met je ex.
Heel diep van binnen heb je denk ik altijd het idee gehad dat als je spijt zou krijgen van je beslissing, je je ex wel weer terug kon krijgen als je je best deed.
Mocht zij je niet terug willen dan was jij nog altijd de belangrijkste man in haar leven. Jullie hebben immers een kind samen.
Nu ze een nieuwe vriend heeft, is deze man (heel logisch) belangrijker in haar leven dan jij. Bovendien als je nu spijt krijgt van je beslissing dan heb je dus niet iemand achter de hand.
Inderdaad een ego kwestie dus.
zondag 12 augustus 2007 om 10:03
Er komt natuurlijk ook bij, dat je kind ook de nieuwe vriend in het leven gaat accepteren. Er zal bij jou nog steeds het veilige haven gevoel geweest zijn. Jij ging door met je leven met nieuwe vriendin, maar je ex en kind was een twee-eenheid in je ogen, waar je toch op terug kunt vallen.
Met een nieuwe vriend in hun leven zal er toch wel het nodige gaan veranderen in jullie onderlinge verhoudingen. Mogelijk maakt dat je ook bang, bang dat je kind nu veel meer gaat optrekken met een nieuwe vriend en verwijderd raakt van je.
Maar je zult ook een volwassen houding in deze aan moeten nemen. Jij bent gewoon doorgegaan met je leven, hebt al geruime tijd een nieuwe liefde en ook je ex gaat door met haar leven. Jouw houding in deze is, net als anderen al zeggen, egocentrisch te noemen. Waarom gun jij haar niet hetzelfde geluk als jij meende te hebben? Jullie zijn al geruime tijd uit elkaar en het is niet meer dan normaal, dat ook zij toe is aan een nieuwe liefde.
Je zult nu een soort van schop onder je kont moeten krijgen, anders zit je straks met de gebakken peren. Je nieuwe relatie zal stukgaan hierop en je oude relatie was al heel lang voorbij.
Met een nieuwe vriend in hun leven zal er toch wel het nodige gaan veranderen in jullie onderlinge verhoudingen. Mogelijk maakt dat je ook bang, bang dat je kind nu veel meer gaat optrekken met een nieuwe vriend en verwijderd raakt van je.
Maar je zult ook een volwassen houding in deze aan moeten nemen. Jij bent gewoon doorgegaan met je leven, hebt al geruime tijd een nieuwe liefde en ook je ex gaat door met haar leven. Jouw houding in deze is, net als anderen al zeggen, egocentrisch te noemen. Waarom gun jij haar niet hetzelfde geluk als jij meende te hebben? Jullie zijn al geruime tijd uit elkaar en het is niet meer dan normaal, dat ook zij toe is aan een nieuwe liefde.
Je zult nu een soort van schop onder je kont moeten krijgen, anders zit je straks met de gebakken peren. Je nieuwe relatie zal stukgaan hierop en je oude relatie was al heel lang voorbij.
zondag 12 augustus 2007 om 11:08
Ik denk dat jullie en vooral sugermiss gelijk hebben in mijn gevoelens.
Het is inderdaag het gevoel dat ik niet meer de belangrijkste voor haar ben. Ik besef ook dat dit enorm arrogant en egocentrisch is. Stom dat je dan zo weer terug zou willen terwijl als je diep van binnen kijkt ook wel weet dat het niet zou werken. Zij wilde niet meer verder met onze relatie omdat we teveel verschilden. Dat ik toen mijn huidige vriendin leerde kennen vond mijn ex dat we niet goed ons best hadden gedaan om onze relatie te redden. Iedere keer vroeg ze ook of het nog goed ging en probeerde ze het onderwerp weer aan te snijden. Het was voor ons beiden ook een gevoel van niet geslaagd te zijn als gezin - vooral voor ons zoontje. Hoe kan het dan dat als we zo verschillend zijn dat je toch in je achterhoofd hebt van en als we er nou nog een keer voor zouden zijn gegaan! Ze wilde opeens wel latten maar toen woonde ik al samen met mijn huidige vriendin. Ze stuurde ook wel eens een kaartjes dat ik haar beste vriend was waar ik geen kwaad in zag maar mijn huidige vriendin natuurlijk wel. Ook af en toe een smsje als ze opgewonden was. Besef me nu ook wel dat zij door een hele moeilijke periode is gegaan en het lijkt dat deze periode nu voor mij is aangebroken.
Het is inderdaag het gevoel dat ik niet meer de belangrijkste voor haar ben. Ik besef ook dat dit enorm arrogant en egocentrisch is. Stom dat je dan zo weer terug zou willen terwijl als je diep van binnen kijkt ook wel weet dat het niet zou werken. Zij wilde niet meer verder met onze relatie omdat we teveel verschilden. Dat ik toen mijn huidige vriendin leerde kennen vond mijn ex dat we niet goed ons best hadden gedaan om onze relatie te redden. Iedere keer vroeg ze ook of het nog goed ging en probeerde ze het onderwerp weer aan te snijden. Het was voor ons beiden ook een gevoel van niet geslaagd te zijn als gezin - vooral voor ons zoontje. Hoe kan het dan dat als we zo verschillend zijn dat je toch in je achterhoofd hebt van en als we er nou nog een keer voor zouden zijn gegaan! Ze wilde opeens wel latten maar toen woonde ik al samen met mijn huidige vriendin. Ze stuurde ook wel eens een kaartjes dat ik haar beste vriend was waar ik geen kwaad in zag maar mijn huidige vriendin natuurlijk wel. Ook af en toe een smsje als ze opgewonden was. Besef me nu ook wel dat zij door een hele moeilijke periode is gegaan en het lijkt dat deze periode nu voor mij is aangebroken.
zondag 12 augustus 2007 om 11:29
Ze stuurde je een SMS-je als ze opgewonden was? En dan? Wat SMS-te jij dan terug? 'Fijn voor je!'? Of ging je er op in?
Jullie hadden elkaar heel subtiel achter de hand en nu is dat voor je gevoel echt voorbij. Dat zal best even pijn doen. Een andere man gaat zich nu over haar opwinding bekommeren. Dat is een raar idee en ik kan zelfs begrijpen dat je jaloers bent. Ik denk wel dat het heel gezond is om ook deze hobbel te nemen. Jullie zijn uit elkaar en hebben nu ieder een ander in je leven. Jullie binding is jullie zoon en gelukkig zijn er geen vijandige gevoelens en zelfs sympathie over en weer. Een win/win situatie waar vooral ook jullie kind profijt van heeft. Ik denk dat het behouden van die goede verstandhouding nu het belangrijkst is en als dat betekent dat jij jezelf opzij moet zetten, dan is dat maar zo. Hard maar niet zielig.
Dat je nu een beetje twijfelt aan je huidige relatie hoort helemaal bij dit proces. Een mens wil van nature opwaarderen en op het moment dat een weg helemaal afgesloten wordt zou je wel weer eens kunnen twijfelen over het pad wat je gekozen hebt. Is dat wel het juiste pad? Dat kun je alleen zelf beantwoorden maar ik denk dat je moet onthouden dat jij en je ex niet voor niets uit elkaar zijn gegaan.
Je bent in de war maar geef het tijd. Het went. Beloofd.
Jullie hadden elkaar heel subtiel achter de hand en nu is dat voor je gevoel echt voorbij. Dat zal best even pijn doen. Een andere man gaat zich nu over haar opwinding bekommeren. Dat is een raar idee en ik kan zelfs begrijpen dat je jaloers bent. Ik denk wel dat het heel gezond is om ook deze hobbel te nemen. Jullie zijn uit elkaar en hebben nu ieder een ander in je leven. Jullie binding is jullie zoon en gelukkig zijn er geen vijandige gevoelens en zelfs sympathie over en weer. Een win/win situatie waar vooral ook jullie kind profijt van heeft. Ik denk dat het behouden van die goede verstandhouding nu het belangrijkst is en als dat betekent dat jij jezelf opzij moet zetten, dan is dat maar zo. Hard maar niet zielig.
Dat je nu een beetje twijfelt aan je huidige relatie hoort helemaal bij dit proces. Een mens wil van nature opwaarderen en op het moment dat een weg helemaal afgesloten wordt zou je wel weer eens kunnen twijfelen over het pad wat je gekozen hebt. Is dat wel het juiste pad? Dat kun je alleen zelf beantwoorden maar ik denk dat je moet onthouden dat jij en je ex niet voor niets uit elkaar zijn gegaan.
Je bent in de war maar geef het tijd. Het went. Beloofd.
zondag 12 augustus 2007 om 11:48
Realiseer je ook, dat je ex toen jij al een nieuwe vriendin had, dus meerdere malen de weg terug heeft opengesteld. Jij hebt er dus meerdere malen voor gekozen om deze weg terug niet te pakken. Jij hebt voor je huidige vriendin gekozen en zij heeft dit moeten respecteren.
Nu is het jouw tijd om je ex te respecteren. Toen je terug kon, heb je het niet gedaan. Nu zij een nieuwe vriend heeft, moet jij op geen enkele manier laten blijken dat je daar van baalt. Dat respect verdient zij nu. Maak maar een pas op de plaats. Dit gevoel zul je met jezelf en evt. met je vriendin moeten verwerken. Je ex heeft deze verwerking al achter de rug.
Laat haar genieten van haar verliefdheid. Ga zelf aan de slag met je gevoelens van jaloezie en wellicht spijt. Daar mag je haar nu niet meer mee belasten.
Wat ik overigens wel weer waardeer in je tekst, is dat je zelf beseft dat het om deze gevoelens gaat. Egocentrisch en jaloers zijn vaak eigenschappen die niet bij zichzelf gezien worden. Wat dat betreft, heb je een voorsprong.
Geniet van je relatie, gun jezelf de tijd om over deze gevoelens heen te komen en bedenk maar, dat je hier zeker overheen komt.
Nu is het jouw tijd om je ex te respecteren. Toen je terug kon, heb je het niet gedaan. Nu zij een nieuwe vriend heeft, moet jij op geen enkele manier laten blijken dat je daar van baalt. Dat respect verdient zij nu. Maak maar een pas op de plaats. Dit gevoel zul je met jezelf en evt. met je vriendin moeten verwerken. Je ex heeft deze verwerking al achter de rug.
Laat haar genieten van haar verliefdheid. Ga zelf aan de slag met je gevoelens van jaloezie en wellicht spijt. Daar mag je haar nu niet meer mee belasten.
Wat ik overigens wel weer waardeer in je tekst, is dat je zelf beseft dat het om deze gevoelens gaat. Egocentrisch en jaloers zijn vaak eigenschappen die niet bij zichzelf gezien worden. Wat dat betreft, heb je een voorsprong.
Geniet van je relatie, gun jezelf de tijd om over deze gevoelens heen te komen en bedenk maar, dat je hier zeker overheen komt.
zondag 12 augustus 2007 om 16:17
Volgens mij is het helemaal niet nodig om je af te vragen of je wel van je huidige vriendin houdt. Liefdesverdriet en van iemand anders houden kunnen heel goed tegelijk bestaan.
Belangrijk is wel dat je niet probeert je liefdesverdriet weg te stoppen, je moet het de ruimte geven anders zal het nooit overgaan en kan op het gegeven moment mogelijk wel tussen jou en je huidige vriendin in komen te staan.
Dat de klap nu komt vind ik ook helemaal niet raar. Nu je ex een nieuwe liefde heeft is het heel duidelijk en defintief dat het over is tussen jullie. Ik zie ook niet in wat er egocentrisch aan dat verdriet zou zijn .... het is volkomen begrijpelijk dat het je verdriet doet, je hebt van haar gehouden en doet dat misschien nog steeds wel. Het enige dat eventueel egocentrisch zou kunnen zijn is het het misgunnen van het nieuwe geluk aan je ex. Maar liefdesverdriet egocentrisch? Nooit. Ook niet 2,5 jaar na dato.
Sterkte!
Belangrijk is wel dat je niet probeert je liefdesverdriet weg te stoppen, je moet het de ruimte geven anders zal het nooit overgaan en kan op het gegeven moment mogelijk wel tussen jou en je huidige vriendin in komen te staan.
Dat de klap nu komt vind ik ook helemaal niet raar. Nu je ex een nieuwe liefde heeft is het heel duidelijk en defintief dat het over is tussen jullie. Ik zie ook niet in wat er egocentrisch aan dat verdriet zou zijn .... het is volkomen begrijpelijk dat het je verdriet doet, je hebt van haar gehouden en doet dat misschien nog steeds wel. Het enige dat eventueel egocentrisch zou kunnen zijn is het het misgunnen van het nieuwe geluk aan je ex. Maar liefdesverdriet egocentrisch? Nooit. Ook niet 2,5 jaar na dato.
Sterkte!
maandag 13 augustus 2007 om 10:17
Ik ben niet op haar sms'jes ingegaan.
Afgelopen zondag kwam zij ons zoontje ophalen.
De tijd kroop en ik was zenuwachtig. Toen ze er was had ik er totaal geen gevoel bij en moest ik er niet aan denken om weer samen te zijn.
Dat ze weg was kwam die rot knoop weer in mn maag. Heb het mijn huidige vriendin ook verteld (moest het kwijt) dat ik mijn gevoel niet snap. We hebben er gister veel over gesproken wat me zeer goed doet maar probeer haar ook niet in onzekerheid te brengen. Heb mijn ex wel gister verteld dat ik het haar gun maar dat ik zelf het moment wil bepalen om kennis te maken met haar nieuwe vriend. Dit kon ze begrijpen. Ondanks dat ik nog niets van hem wilde weten begon ze meteen te vertellen dat ze hem op een reunie had ontmoet van de lagere school. Ze had een paar jaar bij hem in de klas gezeten. Hij heeft 2 kinderen en het is serious. Dat hij ook kinderen heeft geeft me een goed gevoel.
Nadeel is dat die knoop in mn maag maar blijft en je het liefst naar haar toe wil en vasthouden en alles vergeten en opnieuw beginnen. Realiteit is uiteraard anders. Als ik er over praat dan doet het goed en is de knoop weg maar daarna ga je weer denken en fantaseren terwijl je dat niet wilt en daar ist ie weer.
Zit nu net in een belangrijke verhuizing met mn bedrijf wat aan de ene kant goed is om je gedachte te verzetten maar moet eerlijk bekennen dat er niets uit mn handen komt. In je achterhoofd heb je zoiets van dat het goed is dat zij ook een ander heeft en misschien dat we in de toekomst ooit nog eens bij elkaar komen.
Wat is dat toch dat je alles wat vroeger fout ging ineens wilt wegdenken.
Moet bekennen dat jullie opmerkingen me goed doen en er ook anders tegen aan kan kijken. Je hoopt dat iemand zegt dat de knoop daardoor komt zodat je het begrijpt waardoor hij weg is. was het maar zo makkelijk.
Afgelopen zondag kwam zij ons zoontje ophalen.
De tijd kroop en ik was zenuwachtig. Toen ze er was had ik er totaal geen gevoel bij en moest ik er niet aan denken om weer samen te zijn.
Dat ze weg was kwam die rot knoop weer in mn maag. Heb het mijn huidige vriendin ook verteld (moest het kwijt) dat ik mijn gevoel niet snap. We hebben er gister veel over gesproken wat me zeer goed doet maar probeer haar ook niet in onzekerheid te brengen. Heb mijn ex wel gister verteld dat ik het haar gun maar dat ik zelf het moment wil bepalen om kennis te maken met haar nieuwe vriend. Dit kon ze begrijpen. Ondanks dat ik nog niets van hem wilde weten begon ze meteen te vertellen dat ze hem op een reunie had ontmoet van de lagere school. Ze had een paar jaar bij hem in de klas gezeten. Hij heeft 2 kinderen en het is serious. Dat hij ook kinderen heeft geeft me een goed gevoel.
Nadeel is dat die knoop in mn maag maar blijft en je het liefst naar haar toe wil en vasthouden en alles vergeten en opnieuw beginnen. Realiteit is uiteraard anders. Als ik er over praat dan doet het goed en is de knoop weg maar daarna ga je weer denken en fantaseren terwijl je dat niet wilt en daar ist ie weer.
Zit nu net in een belangrijke verhuizing met mn bedrijf wat aan de ene kant goed is om je gedachte te verzetten maar moet eerlijk bekennen dat er niets uit mn handen komt. In je achterhoofd heb je zoiets van dat het goed is dat zij ook een ander heeft en misschien dat we in de toekomst ooit nog eens bij elkaar komen.
Wat is dat toch dat je alles wat vroeger fout ging ineens wilt wegdenken.
Moet bekennen dat jullie opmerkingen me goed doen en er ook anders tegen aan kan kijken. Je hoopt dat iemand zegt dat de knoop daardoor komt zodat je het begrijpt waardoor hij weg is. was het maar zo makkelijk.
maandag 13 augustus 2007 om 10:38
Heel veel mensen gaan hierdoorheen. Misschien zijn de gevoelens van jou heftiger dan bij de meeste mensen, maar zoals je al zei. Jullie hebben een gevoel van falen. Toen jullie relatie stuk liep ontmoette jij je vriendin heel snel. Daardoor heb je waarschijnlijk andere gevoelens weggestopt. Het is niet niks om de moeder van je kind "af te wijzen" als levenspartner. En het is ook niet niks als een ander zich met je kind gaat bemoeien.
Zelf heb ik deze gevoelens niet heftig gehad, maar wel verdriet omdat het niet ging zoals mijn ex en ik ooit hadden gedacht, gedroomd. Toen mijn ex een nieuwe vrouw ontmoette voelde ik me ook van mijn plaats gestoten, terwijl ik mijn plaats zelf heb afgestaan. Andersom zal mijn ex zich ook zo hebben gevoeld toen ik mijn vriend leerde kennen. Het is goed om dan te bedenken dat je niet voor niets uit elkaar bent gegaan, maar om ook niet te ontkennen dat je wel mooie tijden hebt gekend.
Wat ook nog mee kan spelen is het "bedrogen" gevoel. Ze heeft je waarschijnlijk lange tijd opgehemeld en als ware voor haar gezien, en jij was je daar van bewust. Jij bent niet alleen "van je plaats gestoten", ze heeft het verdriet dat je haar (waarschijnlijk niet bedoeld) hebt gedaan verwerkt, achter zich gelaten. Dan ga je denken; zat het wel zo diep? Juist omdat je toen je de relatie begon zo'n andere dromen en ideeën had over hoe het zou gaan. Probeer blij te zijn voor haar, zij is nu ook weer gelukkig, en daar heeft ze recht op! Net als jij en je nieuwe vriendin.
Mijn complimenten nog dat je hier met je vriendin over hebt gesproken, dat heeft lef nodig en zegt ook iets over hoe goed jullie relatie is.
Zelf heb ik deze gevoelens niet heftig gehad, maar wel verdriet omdat het niet ging zoals mijn ex en ik ooit hadden gedacht, gedroomd. Toen mijn ex een nieuwe vrouw ontmoette voelde ik me ook van mijn plaats gestoten, terwijl ik mijn plaats zelf heb afgestaan. Andersom zal mijn ex zich ook zo hebben gevoeld toen ik mijn vriend leerde kennen. Het is goed om dan te bedenken dat je niet voor niets uit elkaar bent gegaan, maar om ook niet te ontkennen dat je wel mooie tijden hebt gekend.
Wat ook nog mee kan spelen is het "bedrogen" gevoel. Ze heeft je waarschijnlijk lange tijd opgehemeld en als ware voor haar gezien, en jij was je daar van bewust. Jij bent niet alleen "van je plaats gestoten", ze heeft het verdriet dat je haar (waarschijnlijk niet bedoeld) hebt gedaan verwerkt, achter zich gelaten. Dan ga je denken; zat het wel zo diep? Juist omdat je toen je de relatie begon zo'n andere dromen en ideeën had over hoe het zou gaan. Probeer blij te zijn voor haar, zij is nu ook weer gelukkig, en daar heeft ze recht op! Net als jij en je nieuwe vriendin.
Mijn complimenten nog dat je hier met je vriendin over hebt gesproken, dat heeft lef nodig en zegt ook iets over hoe goed jullie relatie is.
maandag 13 augustus 2007 om 16:13
Mijn relatie die ik nu heb is goed maar waarom zou ik dan zo weer terug willen?
Ik begrijp het gevoel niet. Ik weet ook niet of ik van mijn huidige vriendin hou nu ik zulke sterke gevoelens voor mijn ex heb. Snap dat je de dingen de tijd moet geven maar waarom dan al die twijfels opeens. Weet nu ook wel dat ik te snel weer in een relatie gestapt ben (standaard vent reactie). Op die manier kunnen wij mannen dat soort dingen beter verwerken door het lekker weg te stoppen. Moet zeggen dat ik het nooit op die manier zou doen mocht het ooit weer gebeuren.
Ik begrijp het gevoel niet. Ik weet ook niet of ik van mijn huidige vriendin hou nu ik zulke sterke gevoelens voor mijn ex heb. Snap dat je de dingen de tijd moet geven maar waarom dan al die twijfels opeens. Weet nu ook wel dat ik te snel weer in een relatie gestapt ben (standaard vent reactie). Op die manier kunnen wij mannen dat soort dingen beter verwerken door het lekker weg te stoppen. Moet zeggen dat ik het nooit op die manier zou doen mocht het ooit weer gebeuren.
maandag 13 augustus 2007 om 16:21
Lieverd, je wíl helemaal niet terug.
Dat heeft er niks mee te maken. Het gevoel wat je hebt is iets wat (bijna) iedereen voelt als de oude liefde een nieuwe liefde vindt. Dat zal jouw ex ook bij jou hebben gehad en nu ben jij aan de beurt. Omdat jullie contact met elkaar moeten hebben vanwege je zoon, blijven jullie elkaar tegenkomen en nu ben jij het die moet wennen aan de nieuwe liefde, je ex is daar al doorheen gegaan.
Het is vervelend dat je maag in de knoop ligt als je aan je ex denkt maar het zal overgaan. Er is alleen geen limiet voor hoelang het gevoel zal duren. Je zult jezelf wel een schop onder de spreekwoordelijke kont moeten geven af en toe, om niet te gaan zwelgen en in de war te raken.
Volhouden, het gaat over. Niet meer dan normaal dat je weer moet wennen aan een nieuwe situatie en bij de een gaat dat makkelijker dan bij de ander. Jij hebt er behoorlijk moeite mee. Niet erg, zolang je je maar realiseert dat je er niets aan veranderen kunt en dat je het zult moeten accepteren.
Dat heeft er niks mee te maken. Het gevoel wat je hebt is iets wat (bijna) iedereen voelt als de oude liefde een nieuwe liefde vindt. Dat zal jouw ex ook bij jou hebben gehad en nu ben jij aan de beurt. Omdat jullie contact met elkaar moeten hebben vanwege je zoon, blijven jullie elkaar tegenkomen en nu ben jij het die moet wennen aan de nieuwe liefde, je ex is daar al doorheen gegaan.
Het is vervelend dat je maag in de knoop ligt als je aan je ex denkt maar het zal overgaan. Er is alleen geen limiet voor hoelang het gevoel zal duren. Je zult jezelf wel een schop onder de spreekwoordelijke kont moeten geven af en toe, om niet te gaan zwelgen en in de war te raken.
Volhouden, het gaat over. Niet meer dan normaal dat je weer moet wennen aan een nieuwe situatie en bij de een gaat dat makkelijker dan bij de ander. Jij hebt er behoorlijk moeite mee. Niet erg, zolang je je maar realiseert dat je er niets aan veranderen kunt en dat je het zult moeten accepteren.
woensdag 15 augustus 2007 om 10:58
Situatie:
Mn ex weet dat ik er moeite mee heb dat ze een ander heeft maar val haar daar niet mee lastig. Heb haar dus alle geluk toegewenst maar heb al een paar keer aangegeven dat ik het moment wil bepalen om kennis te maken met haar nieuwe vriend. Stuurt ze me gister een mailtje of ik een foto van haar nieuwe vriend wil zien maar dat ze er niets bij zal vertellen hoe of wat????
Aangegeven bij haar dat ik daar dus niet aan toe ben en het moment (nog een keer) zelf wil bepalen en snap niet dat ze dat met mij wil delen maar dat ik begrijp dat ze vol van hem is en verliefd maar dat ze dit met haar vriendinnen etc moet delen.
Antwoord:"Maar denk dat je een ander type verwacht en dat het je gerust kan stellen.
Maar oke."
Wat wil ze hier nu mee bereiken?
Ze weet dat ik het er moeilijk mee heb en laat haar met rust.
Wil ze me dan toch pijn doen?
Hoe denken jullie vrouwen?
Mn ex weet dat ik er moeite mee heb dat ze een ander heeft maar val haar daar niet mee lastig. Heb haar dus alle geluk toegewenst maar heb al een paar keer aangegeven dat ik het moment wil bepalen om kennis te maken met haar nieuwe vriend. Stuurt ze me gister een mailtje of ik een foto van haar nieuwe vriend wil zien maar dat ze er niets bij zal vertellen hoe of wat????
Aangegeven bij haar dat ik daar dus niet aan toe ben en het moment (nog een keer) zelf wil bepalen en snap niet dat ze dat met mij wil delen maar dat ik begrijp dat ze vol van hem is en verliefd maar dat ze dit met haar vriendinnen etc moet delen.
Antwoord:"Maar denk dat je een ander type verwacht en dat het je gerust kan stellen.
Maar oke."
Wat wil ze hier nu mee bereiken?
Ze weet dat ik het er moeilijk mee heb en laat haar met rust.
Wil ze me dan toch pijn doen?
Hoe denken jullie vrouwen?
woensdag 15 augustus 2007 om 20:04
Downtje,
Ze heeft geen 'ander', je redeneert onbewust nog alsof ze je huidige vriendin is, maar dat is ze niet meer.
Als je ex zegt dat ze je gerust wil stellen, dan zal ze dat denk ik ook wel willen. Met dat ze niet wil aangeve hoe of wat, bedoelt ze denk ik dat ze geen details zal geven die voor jou conftronterend kunnen zijn. Geef duidelijk aan dat je echt echt echt die foto nog niet wil zien, dat het feit dat ze een niewue vriend heeft je geraakt heeft, maar dat je gelukkig bent met je huidige vriendin. Vraag haar of ze dat wil respecteren. Als ze om je geeft zal ze dat doen.
Ze heeft geen 'ander', je redeneert onbewust nog alsof ze je huidige vriendin is, maar dat is ze niet meer.
Als je ex zegt dat ze je gerust wil stellen, dan zal ze dat denk ik ook wel willen. Met dat ze niet wil aangeve hoe of wat, bedoelt ze denk ik dat ze geen details zal geven die voor jou conftronterend kunnen zijn. Geef duidelijk aan dat je echt echt echt die foto nog niet wil zien, dat het feit dat ze een niewue vriend heeft je geraakt heeft, maar dat je gelukkig bent met je huidige vriendin. Vraag haar of ze dat wil respecteren. Als ze om je geeft zal ze dat doen.
