Relaties
alle pijlers
Naam van partner aannemen bij trouwen?
dinsdag 7 januari 2025 om 20:07
Mijn partner en ik gaan na de zomer trouwen, super leuk en we kijken er beide erg naar uit! De voorbereidingen zijn dan ook in volle gang.
Waar ik nog niet over uit ben, ik of ik mijn partner zijn achternaam zal aannemen of dat ik mijn eigen zal houden. Mijn partner maakt het niet zoveel uit, hij zou het leuk vinden als ik zijn naam aanneem, maar geeft ook aan het prima te vinden als ik mijn eigen naam zou houden.
Ik vind 't een lastige keuze, ik ken mezelf natuurlijk alleen maar met mijn huidige achternaam achter mijn voornaam. Het is niet dat hij een lelijke achternaam heeft of dat het stom klinkt, zijn achternaam achter mijn voornaam. Maar ik weet het gewoon niet. Als ik 'afscheid' neem van mijn achternaam is dat natuurlijk definitief, ook al zou ik natuurlijk kunnen kiezen voor 'voornaam - achternaam vriend - mijn achternaam'. Dat is wel meer op papier dat mijn eigen achternaam er dan nog bij hoort, bij het voorstellen noem je dan je eigen achternaam er niet nog eens achteraan.
Waar hebben jullie voor gekozen toen je ging trouwen? En wat was je overweging daarin?
Waar ik nog niet over uit ben, ik of ik mijn partner zijn achternaam zal aannemen of dat ik mijn eigen zal houden. Mijn partner maakt het niet zoveel uit, hij zou het leuk vinden als ik zijn naam aanneem, maar geeft ook aan het prima te vinden als ik mijn eigen naam zou houden.
Ik vind 't een lastige keuze, ik ken mezelf natuurlijk alleen maar met mijn huidige achternaam achter mijn voornaam. Het is niet dat hij een lelijke achternaam heeft of dat het stom klinkt, zijn achternaam achter mijn voornaam. Maar ik weet het gewoon niet. Als ik 'afscheid' neem van mijn achternaam is dat natuurlijk definitief, ook al zou ik natuurlijk kunnen kiezen voor 'voornaam - achternaam vriend - mijn achternaam'. Dat is wel meer op papier dat mijn eigen achternaam er dan nog bij hoort, bij het voorstellen noem je dan je eigen achternaam er niet nog eens achteraan.
Waar hebben jullie voor gekozen toen je ging trouwen? En wat was je overweging daarin?
donderdag 9 januari 2025 om 14:00
Niet zo gek toch? Je naam opgeven maakt je als het ware het verlengstuk van je man. Voortaan staat de identiteit van mijn man voorop en daarna die van mij. Of ach, die mag ook wel wegvallen eigenlijk. Het is zelfs in onze maatschappij nog zo normaal dat je 'ik snap niet hoe dat in jouw hoofd werkt' naar je toe geslingerd krijgt als je het hier niet mee eens bent.ldp schreef: ↑09-01-2025 12:34Dit haal je uit het voeren van een dubbele achternaam?
Je geeft vooral een inkijkje in je eigen hoofd ben ik bang.
Het voeren van een dubbele naam laat volgens mij de verbondenheid zien tussen de twee personen/ families.
Als iemand uitsluitend de naam van de partner gebruikt en de eigen naam niet meer (en je kent de achtergrond van die persoon niet) dan zou dat er voor jou dus wél uitzien als iemand met een volwaardige baan, maar als iemand de eigen naam naast de ander gebuikt (in welke volgorde dan ook) is dezelfde functie veranderd in een baantje erbij?
Is dat bij mannen met een dubbele achternaam ook zo?
Ik snap gewoon werkelijk niet hoe dat in jouw hoofd werkt.
Niet voor niets dat mannen daar massaal niet aan willen. Vind ze maar eens, die mannen met een dubbele achternaam.
Het wordt trouwens al anders als je allebei de achternaam van de ander achter die van jou zet. Dan is er in elk geval evenwicht.
donderdag 9 januari 2025 om 14:47
Waarom staat dan 9 van de 10 keer daarbij de naam van de man voorop?ldp schreef: ↑09-01-2025 12:34Dit haal je uit het voeren van een dubbele achternaam?
Je geeft vooral een inkijkje in je eigen hoofd ben ik bang.
Het voeren van een dubbele naam laat volgens mij de verbondenheid zien tussen de twee personen/ families.
Als iemand uitsluitend de naam van de partner gebruikt en de eigen naam niet meer (en je kent de achtergrond van die persoon niet) dan zou dat er voor jou dus wél uitzien als iemand met een volwaardige baan, maar als iemand de eigen naam naast de ander gebuikt (in welke volgorde dan ook) is dezelfde functie veranderd in een baantje erbij?
Is dat bij mannen met een dubbele achternaam ook zo?
Ik snap gewoon werkelijk niet hoe dat in jouw hoofd werkt.
Ik snap juist niet dat je het een niet los van het ander kunt zien. Het vloeit beide voort uit de patriarchale samenleving waar we uit komen.
donderdag 9 januari 2025 om 15:07
Dus jouw identiteit is volledig afhankelijk van welke achternaam je voert?Wombat schreef: ↑09-01-2025 14:00Niet zo gek toch? Je naam opgeven maakt je als het ware het verlengstuk van je man. Voortaan staat de identiteit van mijn man voorop en daarna die van mij. Of ach, die mag ook wel wegvallen eigenlijk. Het is zelfs in onze maatschappij nog zo normaal dat je 'ik snap niet hoe dat in jouw hoofd werkt' naar je toe geslingerd krijgt als je het hier niet mee eens bent.
Niet voor niets dat mannen daar massaal niet aan willen. Vind ze maar eens, die mannen met een dubbele achternaam.
Het wordt trouwens al anders als je allebei de achternaam van de ander achter die van jou zet. Dan is er in elk geval evenwicht.
Wat treurig
donderdag 9 januari 2025 om 15:36
Het is wel logisch dat je achternaam invloed heeft op je identiteit. Net als dat banen invloed hebben. Ik zou m’n voornaam ook nooit willen veranderen want dat is ook gedeelte van m’n identiteit. En zou ook nooit m’n nederlanderschap willen opgeven, dat is ook gedeelte van m’n identiteit.meelezer2024 schreef: ↑09-01-2025 15:07Dus jouw identiteit is volledig afhankelijk van welke achternaam je voert?
Wat treurig
donderdag 9 januari 2025 om 16:10
Het ging mij er eigenlijk vooral om dat je baan niet meer als een serieuze baan wordt gezien als je een dubbele naam gebruikt.
Dat snap ik niet nee.
donderdag 9 januari 2025 om 16:10
Het ging mij er eigenlijk vooral om dat je baan niet meer als een serieuze baan wordt gezien als je een dubbele naam gebruikt.
Dat snap ik niet nee.
donderdag 9 januari 2025 om 16:22
Nou, als ik een collega zie met dubbele naam, is dat gevoelsmatig alsof ze zich voorstelt als ‘Ik ben Marietje, de vrouw van Hans’ (ik heb nog nooit een mannelijke collega met dubbele achternaam gezien). Ik werk in een behoorlijk harde mannenomgeving, waarin ik vermoed dat er nog genoeg mannen zijn die vrouwen sowieso al minder serieus nemen dan mannen, dus dat je er dan voor kiest om jezelf te presenteren als ‘getrouwde vrouw’ snap ik dan weer echt niet.
donderdag 9 januari 2025 om 16:24
Als je achternaam niet als onderdeel van je identiteit wordt ervaren, zouden echt veel minder mensen het zo belangrijk vinden om dezelfde achternaam als hun partner of kinderen te hebben.meelezer2024 schreef: ↑09-01-2025 15:07Dus jouw identiteit is volledig afhankelijk van welke achternaam je voert?
Wat treurig
donderdag 9 januari 2025 om 17:03
Maar als ze had gezegd: ik ben Marietje met de achternaam van Hans dan had je dat niet gedacht want je weet niet eens dat Hans bestaat.__appelbloesem__ schreef: ↑09-01-2025 16:22Nou, als ik een collega zie met dubbele naam, is dat gevoelsmatig alsof ze zich voorstelt als ‘Ik ben Marietje, de vrouw van Hans’ (ik heb nog nooit een mannelijke collega met dubbele achternaam gezien). Ik werk in een behoorlijk harde mannenomgeving, waarin ik vermoed dat er nog genoeg mannen zijn die vrouwen sowieso al minder serieus nemen dan mannen, dus dat je er dan voor kiest om jezelf te presenteren als ‘getrouwde vrouw’ snap ik dan weer echt niet.
Dat vind ik gek en dan lijkt het net of Marietje haar identiteit heeft overgedaan aan Hans en haar eigen heeft weggegooid.
Als je tenminste dit soort conclusies zou willen trekken uit naamgebruik.
En ik ben zo verbaasd dat jullie nooit mannen met dubbele achternamen zien.
Misschein omdat in die scène daar nogal heftige conclusies aan worden verbonden zoals dat hier ook gebeurt?
In de (grote overheids) organisatie waar ik tot een aantal jaren geleden werkte kan ik er zo een aantal opnoemen. In de bouw ofzo is dat misschien anders.
donderdag 9 januari 2025 om 17:10
Eens. Mijn achternaam is absoluut deel van mijn identiteit. Mijn voornaam ook, trouwens. Met deze naam heb ik voor mijn huwelijk al carrière gemaakt en ‘een naam opgebouwd’ in mijn werkveld, ik had het heel ingewikkeld en ook vervreemdend gevonden om opeens als een andere persoon - want zo zou dat hebben gevoeld - door het leven te gaan. Ik heb nu een vrij opvallende naam die mensen gemakkelijk onthouden, als ik de naam van mijn ex-man had aangenomen had ik een doorsnee naam gehad die ik ook nog eens lelijk vind. Dat heeft dus ook met identiteit te maken. Ik wil ‘mezelf’ zijn, met mijn eigen naam.Elsy schreef: ↑09-01-2025 15:36Het is wel logisch dat je achternaam invloed heeft op je identiteit. Net als dat banen invloed hebben. Ik zou m’n voornaam ook nooit willen veranderen want dat is ook gedeelte van m’n identiteit. En zou ook nooit m’n nederlanderschap willen opgeven, dat is ook gedeelte van m’n identiteit.
donderdag 9 januari 2025 om 17:15
O echt? Ik ken wel mannen met een dubbele achternaam maar dat is dan een dubbele familienaam (die ik zelf ook heb), maar een dubbele naam vanwege een huwelijk? Nee. Vrouwen met ‘aangetrouwde’ dubbele namen ken ík mondjesmaat, het zijn uitzonderingen, want bijna alle vrouwen uit mijn omgeving hebben hun eigen naam gehouden. Mijn moeders generatie deed het anders, toen was het de norm om de naam van de man aan te nemen.ldp schreef: ↑09-01-2025 17:03Maar als ze had gezegd: ik ben Marietje met de achternaam van Hans dan had je dat niet gedacht want je weet niet eens dat Hans bestaat.
Dat vind ik gek en dan lijkt het net of Marietje haar identiteit heeft overgedaan aan Hans en haar eigen heeft weggegooid.
Als je tenminste dit soort conclusies zou willen trekken uit naamgebruik.
En ik ben zo verbaasd dat jullie nooit mannen met dubbele achternamen zien.
Misschein omdat in die scène daar nogal heftige conclusies aan worden verbonden zoals dat hier ook gebeurt?
In de (grote overheids) organisatie waar ik tot een aantal jaren geleden werkte kan ik er zo een aantal opnoemen. In de bouw ofzo is dat misschien anders.
donderdag 9 januari 2025 om 17:30
Dat dus. Alleen de suggestie al vinden de meeste mannen (en veel vrouwen) lachwekkend en écht geen optie. Zie ook de voorbeelden in dit topic van bijv mannen die zelf erop staan om dezelfde naam te gaan hanteren als echtpaar, maar als hun vriendin dan zegt 'Oké, dan doen we de mijne." moet hij opeens heel erg slikken en nadenken of hij dat wel wil. Gelijk oversteken met allebei elkaars naam dragen is voor een enkeling nog net te overwegen, samen enkel de naam van de vrouw gaan dragen is in de praktijk not done. Want wat zullen mensen wel niet denken, wat doet het met de 'mannelijkheid'?
Ik zie hierin hetzelfde gebeuren als bij bijv werk/zorg verdelen. Het wordt gelukkig steeds normaler om als ouders beiden 4 dagen per week te werken. Maar de optie dat de een fulltime werkt en de ander stopt of naar 2 daagjes gaat, dat blijft nog wel heel erg m/v gebonden of dat als normaal gezien wordt of niet. Vraag maar eens aan een aanstaande vader "En, blijf je nog werken als de kleine er is?" of aan een vader van kleine kinderen "En werk je ook?". Aan mij zijn dit soort dingen vaak gevraagd, terwijl mannen je glazig aankijken of denken dat je een grap maakt.
donderdag 9 januari 2025 om 17:35
Ik had dat andersom. Vind de naam van man veel mooier en "makkelijker" in het gebruik dan mijn meisjesnaam. Dus deze naam (mansnaam) is al 45 jaar onderdeel van mijn identiteit. Dubbele naam vind ik onzin. En niemand kan uit mijn achternaam opmaken of ik wel of niet getrouwd ben. Zeker in de werkomgeving totaal niet interessant.Claire45 schreef: ↑09-01-2025 17:10Eens. Mijn achternaam is absoluut deel van mijn identiteit. Mijn voornaam ook, trouwens. Met deze naam heb ik voor mijn huwelijk al carrière gemaakt en ‘een naam opgebouwd’ in mijn werkveld, ik had het heel ingewikkeld en ook vervreemdend gevonden om opeens als een andere persoon - want zo zou dat hebben gevoeld - door het leven te gaan. Ik heb nu een vrij opvallende naam die mensen gemakkelijk onthouden, als ik de naam van mijn ex-man had aangenomen had ik een doorsnee naam gehad die ik ook nog eens lelijk vind. Dat heeft dus ook met identiteit te maken. Ik wil ‘mezelf’ zijn, met mijn eigen naam.
Mijn roepnaam heb ik ook op een gegeven moment gewijzigd. Ik heb gekozen wat bij mij past. En vanaf dat moment is deze naam ook onderdeel van mijn identiteit. Helemaal mezelf!
donderdag 9 januari 2025 om 18:17
Ja, dat snap ik heel goed. Een mooie naam die bij je past is gewoon fijn. Een lelijke naam zou ik ook veranderd hebben, hoor. Een 'moeilijke' naam vind ik persoonlijk alleen een argument als het gaat om een lelijke naam met een ingewikkelde spelling. Mijn oma had een prachtige achternaam die eindigde op -ckx. Die zou ik gehouden hebben, prachtig juist, en dan doen de mensen bij de restaurant-reserveringen maar wat beter hun best! (Gisteren moest ik telefonisch trouwens een naam doorgeven, Cécilia, en het meisje aan de andere kant van de lijn zei: "O ja, s-i-, en dan?" Dus ach, telefonisch is het ook met gemakkelijke namen vaak behelpenAmare schreef: ↑09-01-2025 17:35Ik had dat andersom. Vind de naam van man veel mooier en "makkelijker" in het gebruik dan mijn meisjesnaam. Dus deze naam (mansnaam) is al 45 jaar onderdeel van mijn identiteit. Dubbele naam vind ik onzin. En niemand kan uit mijn achternaam opmaken of ik wel of niet getrouwd ben. Zeker in de werkomgeving totaal niet interessant.
Mijn roepnaam heb ik ook op een gegeven moment gewijzigd. Ik heb gekozen wat bij mij past. En vanaf dat moment is deze naam ook onderdeel van mijn identiteit. Helemaal mezelf!
donderdag 9 januari 2025 om 18:35
Ik reserveer sowieso eigenlijk altijd alleen met voornaam, man ook. En meestal wordt er niet gevraagd naar m’n achternaam.Claire45 schreef: ↑09-01-2025 18:17Ja, dat snap ik heel goed. Een mooie naam die bij je past is gewoon fijn. Een lelijke naam zou ik ook veranderd hebben, hoor. Een 'moeilijke' naam vind ik persoonlijk alleen een argument als het gaat om een lelijke naam met een ingewikkelde spelling. Mijn oma had een prachtige achternaam die eindigde op -ckx. Die zou ik gehouden hebben, prachtig juist, en dan doen de mensen bij de restaurant-reserveringen maar wat beter hun best! (Gisteren moest ik telefonisch trouwens een naam doorgeven, Cécilia, en het meisje aan de andere kant van de lijn zei: "O ja, s-i-, en dan?" Dus ach, telefonisch is het ook met gemakkelijke namen vaak behelpen
donderdag 9 januari 2025 om 18:47
Ik heb meerdere malen precies hetzelfde meegemaakt en echt nooit problemen gehad.Baggal schreef: ↑09-01-2025 05:05Zakelijk gebruik ik de naam van mijn man met eigen naam, omdat mijn meisjesnaam door de Engelen niet uit te spreken is.
Verder heb ik ook mijn huwelijk in mijn paspoort opgenomen: dus vrouw van [naam], wife of [naam]. Ons kind heeft mijn man’s achternaam, dus als ik alleen met haar reis, dan is het wel zo handig als ergens geregistreerd staat dat ik ook een [naam man] ben. Had daar ooit op Brussel midi nog wat gezeur over, omdat mijn Nederlandse paspoort natuurlijk mijn meisjes naam vermeld staat en ik reis met een kind met een andere achternaam en een Brits paspoort. Zonder de vrouw van in het paspoort, was dat vervelend geweest.
donderdag 9 januari 2025 om 18:52
Letterlijk ons halve senior EU management is vrouw met een Scandinavische of Duitse achtergrond die stuk voor stuk de naam van hun (ex)-man voeren.Summertje schreef: ↑09-01-2025 12:04Ik zie juist bij oud-studiegenoten dubbele achternamen opduiken, terwijl ze partner zijn bij grotere advocatenkantoren etc. Ik snap echt niet dat je dan met zo'n 'achterhaalde' traditie meedoet. En we kunnen wel zeggen 'wat maakt het uit, zij zullen er een reden voor hebben' maar ik denk dat dit juist aantoont waarom het met die gelijkheid van vrouwen op topposities nog niet zo wil. Het sentiment wat in de samenleving leeft etc. Toch is er nog ergens het gevoel dat de man het hoofd van het gezin is en de vrouw het baantje erbij doet.
Want als al die argumenten echt zouden kloppen, zou de verdeling -zoals hier al gezegd is- veel meer naar 50/50 gaan dan nu het geval is.
donderdag 9 januari 2025 om 19:35
donderdag 9 januari 2025 om 19:40
Ik neig trouwens heel erg naar 'eigen naam houden' maar mocht ik ooit ziek worden of overlijden, dan zou ik het mooier vinden om ons beider namen op een steen te hebben staan. Dat we echt bij elkaar horen.
Voordat ik het hele forum over me heenkrijg:
Misschien is het een heel gekke gedachte, maar dit komt waarschijnlijk omdat mijn eigen moeder recent is overleden en ik vind het heel mooi om zo nog haar verbondenheid met mijn vader te zien. Dat geeft me troost
Voordat ik het hele forum over me heenkrijg:
Misschien is het een heel gekke gedachte, maar dit komt waarschijnlijk omdat mijn eigen moeder recent is overleden en ik vind het heel mooi om zo nog haar verbondenheid met mijn vader te zien. Dat geeft me troost
donderdag 9 januari 2025 om 19:40
Ik ben helemaal in het gelijk trekken van man/vrouw achternamen en dat het geen bal uitmaakt of man nou vrouws achternaam neemt of visa versa. Waar ik wel doodvermoeid van raak is dat iemand in dit topic zegt dat ik me verdedig dat ik mijn mans naam heb aangenomen en dát is voor mij de kern: als ik zeg dat ik mans achternaam heb aangenomen omdat mijn meisjesnaam niet te spellen en uit te spreken is in het land waar ik woon, daar vinden mensen toch nog steeds wat van, en 'verdedig ik me'. Maar als mijn man mijn naam had aangenomen omdat de zijne niet uit te spreken was, dan was er volop lof. Ik vind dus gelijkheid vooral zitten in de keuze laten bij het individu en welke naam het passends is, zowel voor jezelf als voor een potentiele kinderen. Een dubbele achternaam puur omdat de ouders dat belangrijk vinden, vind ik... bijzonder. En er wordt steeds Spaanstalige landen aangekaart maar daar hebben we het over cultuur. Daar gaat dit topic niet over, het gaat hier over eenzijdig feminisme: vrouw mans naam aannemen is ouderwets; óf man neemt vrouws naam, óf dubbele achternaam (en zelfs daar is de volgorde belangrijk - meine gute). Waar gaat het over haha? Uiteindelijk kies je toch wat gewoon goed past, mooi klinkt en handig is? Ik vind het bloedirritant dat ik in Nederland weer mijn meisjesnaam moet gebruiken en het in mijn paspoort staat, alles wat ik doe is op mijn andere, makkelijkere, achternaam. En godzijdank heb ik maar 1 voornaam. Ik moet trouwens mijn naam echt heel vaak spellen (mijn ouders hebben mijn voornaam ook niet heel internationaal gemaakt, dus die moet ik sowieso spellen), dus ik ben blij dat mijn achternaam in elk geval makkelijk is nu.Wombat schreef: ↑09-01-2025 10:16Nou zeg dat. En dan ook nog twee lange achternamen gekozen. Mijn kinderen hebben nu een dubbele achternaam en hun naam is de helft korter dan dit voorbeeld. De meeste achternamen zijn helemaal niet zo lang dat dit een probleem oplevert. En de extra voornamen gebruik je in de praktijk toch niet.
En inderdaad in de hele Spaanstalige wereld is een dubbele achternaam de norm. Zo buitenissig is het echt niet.
Ik kan me er echt over verbazen dat juist vrouwen zo inhakken en allemaal bezwaren aandragen tegen de optie om mannen en vrouwen gelijk te trekken qua doorgeven van familienamen.
Net zo dat je wel je mans naam moet aannemen omdat het anders niet praktisch is als niet iedereen in het gezin dezelfde achternaam heeft. Nou dat hadden wij dus tot vorig jaar. En ik heb er nooit ook maar enig probleem mee gehad. In geval van twijfel kan je je altijd aangeven 'ik ben de vader/moeder van X'.
Overigens zei iemand hier dat ze met kinderen van de UK naar Nederland reisde, of andersom, dat weet ik niet meer, en geen formulier mee had van partner wb kinderen. Fijn dat het je gelukt is, maar ik reis ontzettend veel met de kinderen en ik ben met grote regelmaat gevraagd. Man ook trouwens. Wij hebben altijd een formulier bij ons ondertekend door de andere partner. Zou het niet te licht opvatten.
donderdag 9 januari 2025 om 19:45
IBIopviva schreef: ↑08-01-2025 09:42Toen mijn eerste echtgenoot stervende was kwam er een arts om vast te stellen of hij naar huis mocht om daar te sterven.
Hoewel mijn man al bijna niet meer sprak vroeg hij: “Hoe heet je vriendin?” maar ik was zijn vriendin niet maar zijn vrouw (waren pas 27 dus jong getrouwd) en mijn man zei heel duidelijk mijn voornaam en onze gezamenlijke achternaam. Hij wilde zo laten weten dat we getrouwd waren.
Zelfs met dit opschrijven moet ik even slikken. Het waren de laatste woorden die mijn man gezegd heeft die “kloppend/zinnig” waren en ik was zo blij en zo enorm trots dat ik zijn naam mocht dragen.
Ik snap dat dit heel waardevol voor je was/is
donderdag 9 januari 2025 om 19:48
Nou dit dus haha. Ik ben gewoon deze naam, iemand die me op een congres ontmoet weet nooit niet dat dit niet mijn geboortenaam is en ik die 20 jaar geleden heb veranderd.Amare schreef: ↑09-01-2025 17:35Ik had dat andersom. Vind de naam van man veel mooier en "makkelijker" in het gebruik dan mijn meisjesnaam. Dus deze naam (mansnaam) is al 45 jaar onderdeel van mijn identiteit. Dubbele naam vind ik onzin. En niemand kan uit mijn achternaam opmaken of ik wel of niet getrouwd ben. Zeker in de werkomgeving totaal niet interessant.
Mijn roepnaam heb ik ook op een gegeven moment gewijzigd. Ik heb gekozen wat bij mij past. En vanaf dat moment is deze naam ook onderdeel van mijn identiteit. Helemaal mezelf!
donderdag 9 januari 2025 om 19:49
Ik kon het in elk geval niet eens veranderen en heb dus, tegen mijn zin in, mijn meisjesnaam op mijn Nederlandse paspoort staan (gelukkig buitenlandse paspoort wel mijn aangenomen naam, zoveel makkelijker want mijn hele leven en carriere is op die naam) met 'echtgenote van'. Vooral dat laatste irriteert me vreselijk: echtgenote van, brrrr. Maar goed, wilde wel graag ook de naam die ik draag erop, dus moest het maar zo.
donderdag 9 januari 2025 om 19:50
Ja hoor, dat kan, ik heb pas een nieuw paspoort gekocht en ze vroegen of ik dat wilde.
Edit: en ik heb dus gewoon mijn eigen naam gehouden
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
