Relaties
alle pijlers
Naam van partner aannemen bij trouwen?
dinsdag 7 januari 2025 om 20:07
Mijn partner en ik gaan na de zomer trouwen, super leuk en we kijken er beide erg naar uit! De voorbereidingen zijn dan ook in volle gang.
Waar ik nog niet over uit ben, ik of ik mijn partner zijn achternaam zal aannemen of dat ik mijn eigen zal houden. Mijn partner maakt het niet zoveel uit, hij zou het leuk vinden als ik zijn naam aanneem, maar geeft ook aan het prima te vinden als ik mijn eigen naam zou houden.
Ik vind 't een lastige keuze, ik ken mezelf natuurlijk alleen maar met mijn huidige achternaam achter mijn voornaam. Het is niet dat hij een lelijke achternaam heeft of dat het stom klinkt, zijn achternaam achter mijn voornaam. Maar ik weet het gewoon niet. Als ik 'afscheid' neem van mijn achternaam is dat natuurlijk definitief, ook al zou ik natuurlijk kunnen kiezen voor 'voornaam - achternaam vriend - mijn achternaam'. Dat is wel meer op papier dat mijn eigen achternaam er dan nog bij hoort, bij het voorstellen noem je dan je eigen achternaam er niet nog eens achteraan.
Waar hebben jullie voor gekozen toen je ging trouwen? En wat was je overweging daarin?
Waar ik nog niet over uit ben, ik of ik mijn partner zijn achternaam zal aannemen of dat ik mijn eigen zal houden. Mijn partner maakt het niet zoveel uit, hij zou het leuk vinden als ik zijn naam aanneem, maar geeft ook aan het prima te vinden als ik mijn eigen naam zou houden.
Ik vind 't een lastige keuze, ik ken mezelf natuurlijk alleen maar met mijn huidige achternaam achter mijn voornaam. Het is niet dat hij een lelijke achternaam heeft of dat het stom klinkt, zijn achternaam achter mijn voornaam. Maar ik weet het gewoon niet. Als ik 'afscheid' neem van mijn achternaam is dat natuurlijk definitief, ook al zou ik natuurlijk kunnen kiezen voor 'voornaam - achternaam vriend - mijn achternaam'. Dat is wel meer op papier dat mijn eigen achternaam er dan nog bij hoort, bij het voorstellen noem je dan je eigen achternaam er niet nog eens achteraan.
Waar hebben jullie voor gekozen toen je ging trouwen? En wat was je overweging daarin?
vrijdag 10 januari 2025 om 09:52
Waarom trek je het zo persoonlijk en extreem, met suggereren dat mensen hier jouw man zouden zien als een of andere onderdrukker?Bbubbels schreef: ↑10-01-2025 09:15Maar dat geldt toch bij alle vormen van breken met traditie? Sja, het was nou eenmaal gebruikelijk dus veel mensen zullen bewust of onbewust nog steeds kiezen voor die traditie. Maar het kan nu anders. En vrouwen die de naam van hun man aannemen doen dat nu dus vrijwillig en daarmee is het meteen ook geen onderdrukking meer. Ik ben geen eigendom van mijn man. Punt. Of ik nou zijn naam aanneem of niet. En als je het niet wil dan doe je het niet. Niemand die je verplicht.
En voordat mijn man wordt weggezet als een of andere onderdrukker: hij had het prima gevonden als ik mijn eigen naam had gehouden. En nee, hij zou mijn naam niet hebben aangenomen, maar daaraan ligt natuurlijk hetzelfde stukje traditie ten grondslag waar we als vrouw ons kennelijk met hand en tand tegen moeten verzetten. Her kost ook tijd voor de Nederlansche manmens om te wennen aan het idee dat het ook anders kan. Ik neem hem dat overigens niet kwalijk. Ik zou niet willen dar hij mijn meisjesnaam zou voeren. Daar ligt overigens ook allerlei oud zeer richting mijn vader onder, maar dat terzijde.
Overigens krijgen kinderen vaak ook nog de naam van vader. Dus daar begint het “probleem” al.
Het punt is dat dat helemaal vrijwillige waar je het over hebt helemaal niet zo vrij is. In theorie is het vrij, in de praktijk niet. Anders zou het niet zo zijn dat mannen lacherig doen over de naam van hun echtgenote gaan dragen en het massaal een no-go vinden. Het is net zoals bij vaders en moeders en de hoeveelheid werk en zorg die ze op zich nemen, dat is in theorie ook geheel vrij en in de praktijk toch eigenlijk niet helemaal. Argumenten als 'maar zijn naam is praktischer' of 'het voelt zo verbonden als we dezelfde naam hebben' kunnen voor een individu best gelden, maar in feite zijn het niet de grote bepalende factoren als je naar het totaal kijkt. Want dan was de uitkomst wel 50/50. Vaak of deels zijn de aangevoerde argumenten dus meer een verklaring/excuus dat er achteraf bijgezocht wordt dan de daadwerkelijke reden (waarbij ik wederom niets zeg over het individu, wel over het totaal). De grote bepalende factor is het doen zoals het hoort / zoals de traditie is, aan de verwachtingen van de omgeving willen voldoen, in een maatschappij die nog altijd doordrongen is van de man op nummer 1 en de vrouw die zich ernaar schikt. Die andere argumenten komen daarna pas, want zijn andersom namelijk eigenlijk nooit een reden waarom de man de naam van zijn vrouw zou voeren. Zelfs als haar naam mooier en praktischer is en de band met haar familie sterker dan nog is er vrijwel geen man die zijn eigen naam opgeeft. Rationeel zou het ook veel logischer zijn dat als de vrouw meer dingen met de kinderen doet (bijv. contact met school) dat de kinderen háár naam aannemen en als ze als gezin dezelfde naam willen voeren de man zich daarbij aansluit. Het is de nog altijd patriarchaal ingestelde samenleving waardoor dat in de praktijk vrijwel nooit voorkomt. En dat betekent niet dat elk individu dat een bepaalde keuze maakt onderdrukkend, patriarchaal of ouderwets zou zijn, wel dat veel mensen zich nog altijd flink laten beïnvloeden daardoor en de emancipatie nog niet erg voltooid is. En dat mag hoor. Je hebt de vrijheid om dat niet zo'n punt te vinden of zelfs die traditie van de sterke man op 1 en de afhankelijke vrouw die zich schikt prachtig te vinden. Alle vrijheid. Maar bewustzijn van waarom bepaalde keuzes gemaakt worden en wat daarbij nou echt de grootste bepalende factor is lijkt me persoonlijk wel nuttig.
vrijdag 10 januari 2025 om 11:15
Ik neem het persoonlijk omdat de moderne retoriek (zie ook veel reacties in dit topic) mij indirect toch wel een beetje wegzet als een onderdrukte vrouw die niet voor zichzelf kan nadenken.nicole123 schreef: ↑10-01-2025 09:52Waarom trek je het zo persoonlijk en extreem, met suggereren dat mensen hier jouw man zouden zien als een of andere onderdrukker?
Het punt is dat dat helemaal vrijwillige waar je het over hebt helemaal niet zo vrij is. In theorie is het vrij, in de praktijk niet. Anders zou het niet zo zijn dat mannen lacherig doen over de naam van hun echtgenote gaan dragen en het massaal een no-go vinden. Het is net zoals bij vaders en moeders en de hoeveelheid werk en zorg die ze op zich nemen, dat is in theorie ook geheel vrij en in de praktijk toch eigenlijk niet helemaal. Argumenten als 'maar zijn naam is praktischer' of 'het voelt zo verbonden als we dezelfde naam hebben' kunnen voor een individu best gelden, maar in feite zijn het niet de grote bepalende factoren als je naar het totaal kijkt. Want dan was de uitkomst wel 50/50. Vaak of deels zijn de aangevoerde argumenten dus meer een verklaring/excuus dat er achteraf bijgezocht wordt dan de daadwerkelijke reden (waarbij ik wederom niets zeg over het individu, wel over het totaal). De grote bepalende factor is het doen zoals het hoort / zoals de traditie is, aan de verwachtingen van de omgeving willen voldoen, in een maatschappij die nog altijd doordrongen is van de man op nummer 1 en de vrouw die zich ernaar schikt. Die andere argumenten komen daarna pas, want zijn andersom namelijk eigenlijk nooit een reden waarom de man de naam van zijn vrouw zou voeren. Zelfs als haar naam mooier en praktischer is en de band met haar familie sterker dan nog is er vrijwel geen man die zijn eigen naam opgeeft. Rationeel zou het ook veel logischer zijn dat als de vrouw meer dingen met de kinderen doet (bijv. contact met school) dat de kinderen háár naam aannemen en als ze als gezin dezelfde naam willen voeren de man zich daarbij aansluit. Het is de nog altijd patriarchaal ingestelde samenleving waardoor dat in de praktijk vrijwel nooit voorkomt. En dat betekent niet dat elk individu dat een bepaalde keuze maakt onderdrukkend, patriarchaal of ouderwets zou zijn, wel dat veel mensen zich nog altijd flink laten beïnvloeden daardoor en de emancipatie nog niet erg voltooid is. En dat mag hoor. Je hebt de vrijheid om dat niet zo'n punt te vinden of zelfs die traditie van de sterke man op 1 en de afhankelijke vrouw die zich schikt prachtig te vinden. Alle vrijheid. Maar bewustzijn van waarom bepaalde keuzes gemaakt worden en wat daarbij nou echt de grootste bepalende factor is lijkt me persoonlijk wel nuttig.
Dat vind ik jammer. Ik voel mij vrij in al mijn keuzes en in mijn vrouwzijn. Dus de patriarchale noties die allicht nog bestaan drukken gewoon persoonlijk niet zo op mij. Ik word als elk ander mens indirect beïnvloed door vanalles, maar er is op bewust vlak echt niks wat mij tegenhoudt om zijn naam aan te nemen.
Dat betekent niet dat ik niet zie dat onze samenleving nog vol zit van patriarchale normen en dat dat op diverse vlakken problematisch is, maar die discussie is veel breder dan een naam.
vrijdag 10 januari 2025 om 11:25
Je zou ook kunnen toegeven dat jouw stelling over dat de scheve situatie alleen maar zo lijkt doordat mannen niet meeschrijven op het forum nogal onzinnig en onjuist was, maar in plaats daarvan zet je een inhoudsloze aanval in over de vorm waarin ik iets schrijf?
nicole123 wijzigde dit bericht op 10-01-2025 11:37
42.81% gewijzigd
vrijdag 10 januari 2025 om 11:32
Op het moment dat je persoonlijke opvattingen overeen komen met de maatschappelijke verwachtingen ervaar je inderdaad geen problemen. Je ervaart pas de druk als je zelf iets anders zou willen. Nu is het maatschappelijk wel redelijk geaccepteerd om je eigen keuze qua naam te maken voor vrouwen,, maar nog steeds een stuk minder voor mannen en voor kinderen.
vrijdag 10 januari 2025 om 11:34
Uiteraard is die discussie veel breder, dat ben ik met je eens. Die naam is slechts één uitvloeisel, één teken, van het nogal alom aanwezige patriarchaat. En er zijn vlakken die een stuk problematischer zijn dan de naamkeuze. Dat betekent echter niet dat die patriarchale invloed op de naamkeuze niet zou bestaan. Ik zeg nergens dat individuele mensen iets fout zouden doen, dat jij minder zou nadenken als iemand die een andere keuze maakt of dat je man jou zou onderdrukken. Wel dat het goed is om ons bewust te zijn van dit soort invloeden. Ik vind het tekenend dat ze hier door velen weggewoven worden met 'Ja maar vrouwen doen dit echt alleen maar omdat het zo praktisch is / mooi is voor de verbondenheid, hoor!'. Ik denk dat het beter is als we als samenleving op bepaalde vlakken bewust ongeëmancipeerd zijn dan dat we net doen alsof het allemaal zo verschrikkelijk vrij en gelijk is, maar in feite helemaal niet.Bbubbels schreef: ↑10-01-2025 11:15Ik neem het persoonlijk omdat de moderne retoriek (zie ook veel reacties in dit topic) mij indirect toch wel een beetje wegzet als een onderdrukte vrouw die niet voor zichzelf kan nadenken.
Dat vind ik jammer. Ik voel mij vrij in al mijn keuzes en in mijn vrouwzijn. Dus de patriarchale noties die allicht nog bestaan drukken gewoon persoonlijk niet zo op mij. Ik word als elk ander mens indirect beïnvloed door vanalles, maar er is op bewust vlak echt niks wat mij tegenhoudt om zijn naam aan te nemen.
Dat betekent niet dat ik niet zie dat onze samenleving nog vol zit van patriarchale normen en dat dat op diverse vlakken problematisch is, maar die discussie is veel breder dan een naam.
vrijdag 10 januari 2025 om 11:42
Oh maar dit ben ik volledig met je eens hoor.nicole123 schreef: ↑10-01-2025 11:34Uiteraard is die discussie veel breder, dat ben ik met je eens. Die naam is slechts één uitvloeisel, één teken, van het nogal alom aanwezige patriarchaat. En er zijn vlakken die een stuk problematischer zijn dan de naamkeuze. Dat betekent echter niet dat die patriarchale invloed op de naamkeuze niet zou bestaan. Ik zeg nergens dat individuele mensen iets fout zouden doen, dat jij minder zou nadenken als iemand die een andere keuze maakt of dat je man jou zou onderdrukken. Wel dat het goed is om ons bewust te zijn van dit soort invloeden. Ik vind het tekenend dat ze hier door velen weggewoven worden met 'Ja maar vrouwen doen dit echt alleen maar omdat het zo praktisch is / mooi is voor de verbondenheid, hoor!'. Ik denk dat het beter is als we als samenleving op bepaalde vlakken bewust ongeëmancipeerd zijn dan dat we net doen alsof het allemaal zo verschrikkelijk vrij en gelijk is, maar in feite helemaal niet.
En het is ook relevant voor de vraag van TO. Ik ageerde tegen het (misschien slechts door mij gevoelde) sentiment dat vrouwen die tegenwoordig kiezen voor het aannemen van de naam van hun man dat niet uit vrije wil doen/de patriarchie in stand houden. Want dat is denk ik schromelijk overdreven.
vrijdag 10 januari 2025 om 11:47
Dat je dat zo voelt ligt niet alleen aan jou hoor. Er werd op mijn bericht waarin ik aangaf gekozen te hebben voor de achternaam van mijn man, en mijn gebrek aan onderbouwing voor die keuze, ook behoorlijk fel gereageerd. Wat mij betreft komt dat over alsof mijn keuze niet goed zou zijn, terwijl het mijn keuze is en die is voor mij gewoon goed (en het zou voor de rest van de wereld niet uit moeten maken).Bbubbels schreef: ↑10-01-2025 11:42Oh maar dit ben ik volledig met je eens hoor.
En het is ook relevant voor de vraag van TO. Ik ageerde tegen het (misschien slechts door mij gevoelde) sentiment dat vrouwen die tegenwoordig kiezen voor het aannemen van de naam van hun man dat niet uit vrije wil doen/de patriarchie in stand houden. Want dat is denk ik schromelijk overdreven.
feetje50 wijzigde dit bericht op 10-01-2025 12:04
0.12% gewijzigd
vrijdag 10 januari 2025 om 11:48
Ik denk dat je 'niet uit vrije wil' niet al te zwart-wit moet zien. Ik denk dat we allemaal beïnvloed worden door die nog patriarchale cultuur. Dat iedereen zich voor een deel laat leiden door wat de omgeving ergens van vindt, wat je vrienden en familie doen, wat 'normaal' is. We willen er allemaal bij horen (of juist ons ergens tegen afzetten), dat is de aard van het beestje. Ik zeg nergens dat degenen die keuze X maken volledig daartoe gezet worden door de maatschappelijke druk en degenen die keuze Y maken dat helemaal vrij gedaan hebben, terwijl jij dat volgens mij wel zo opvat. Ik zeg enkel dat we in totaal als samenleving in een richting geduwd worden / elkaar in een richting duwen die niet geheel vrij is.Bbubbels schreef: ↑10-01-2025 11:42Oh maar dit ben ik volledig met je eens hoor.
En het is ook relevant voor de vraag van TO. Ik ageerde tegen het (misschien slechts door mij gevoelde) sentiment dat vrouwen die tegenwoordig kiezen voor het aannemen van de naam van hun man dat niet uit vrije wil doen/de patriarchie in stand houden. Want dat is denk ik schromelijk overdreven.
vrijdag 10 januari 2025 om 11:53
Het lijkt me geen baanbrekende bewering dat de naamtraditie in Nederland voortkomt uit patriarchale structuren. Het kan best zijn dat mensen die structuren tegenwoordig niet meer erkennen, maar het feit dat er significante verschillen waarneembaar zijn tussen "vrouw neemt naam man aan" en "man neemt naam vrouw aan" laat al duidelijk zien dat er een maatschappelijke voorkeur is voor één van beide vormen.
Nu is de vraag hoe dat komt en of je een uitspraak kunt doen over individuele keuzes. Dat laatste lijkt me vrijwel onmogelijk, maar over dat eerste kunnen we volgens mij prima stellen dat het voeren van de naam van je man na je huwelijk een restant is van patriarchale opvattingen. Ik snap niet wat daar zo kwetsend aan is. Ik zeg daar op geen enkele wijze mee dat je dan dus ook een huissloof bent, of een ongeëmancipeerde troela.
Nu is de vraag hoe dat komt en of je een uitspraak kunt doen over individuele keuzes. Dat laatste lijkt me vrijwel onmogelijk, maar over dat eerste kunnen we volgens mij prima stellen dat het voeren van de naam van je man na je huwelijk een restant is van patriarchale opvattingen. Ik snap niet wat daar zo kwetsend aan is. Ik zeg daar op geen enkele wijze mee dat je dan dus ook een huissloof bent, of een ongeëmancipeerde troela.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
vrijdag 10 januari 2025 om 11:59
Vergelijk: voor veel meisjes is hun lievelingskleur roze. Als onze cultuur anders was geweest dan had dat ook een heel andere kleur kunnen zijn, of een variatie aan kleuren. In de geschiedenis was bijv. juist roze een echte jongenskleur en blauw een meisjeskleur. Conclusie: meisjes worden maatschappelijk beïnvloed om roze mooi te vinden. Zijn dan de individuele meisjes die roze mooi vinden niet vrij, worden ze onderdrukt, liegen ze over wat ze mooi vinden? Dat kun je niet zo zeggen. Ook als het wel volledig vrij zou zijn dan zou een deel roze kiezen. Sommige kinderen vinden oprecht roze het mooist. En ook meisjes die blauw als lievelingskleur hebben worden beïnvloed door de cultuur, misschien kiezen ze wel juist voor blauw om zich tegen het meisjesachtige af te zetten. Wat je kunt zeggen is dat de hele samenleving wordt beïnvloed door 'roze is een meisjeskleur', want anders zouden net zoveel jongens roze als lievelingskleur hebben en net zoveel meisjes blauw.
vrijdag 10 januari 2025 om 12:11
Nou dit is toch aardig tekenend. Heeft niets te maken met een bubbel. Ik heb nog gekeken naar een andere bron maar zag er zo niet een.meelezer2024 schreef: ↑10-01-2025 11:38
Het argument dat je maar weinig mannen kent met een dubbele achternaam, zegt meer over de bubbel waarin je jezelf begeeft.
Daarnaast moeten we niet vergeten dat mannen pas sinds 1998 de achternaam van de vrouw mogen overnemen van de overheid.
https://www.linda.nl/nieuws/ja-ik-wil-j ... enote-aan/
elsy wijzigde dit bericht op 10-01-2025 12:20
12.10% gewijzigd
vrijdag 10 januari 2025 om 12:12
Ik doe overigens zelf ook net zo hard mee aan die patriarchale samenleving. Onze kinderen hebben de naam van mijn man. Ik kan dan roepen dat dat gewoon alleen maar komt doordat zijn achternaam praktischer is dan de mijne. Dat is ook zo, maar als ik dat als reden aangeef dan is het meer een excuus achteraf verzinnen, want dat was niet de hoofdreden. De hoofdreden is dat vooral mijn man heel ontvankelijk is voor hoe het hoort, hoe de omgeving het doet, 'wat men wel niet zal denken' en als man toch een soort hoofd van het gezin zijn. In zijn familie is zelfs het woord 'stamhouder' gevallen toen het ging om de geboorte van de eerste jongen van de kleinkinderen. En ik ben zelf niet op-de-barricaden-voor-de-emancipatie genoeg om er een issue van te maken, dus ik onderwerp me in feite aan die patriarchale invloed. Welke naam de kinderen zouden krijgen is daardoor zelfs niet eens een discussiepunt geweest, ik heb niet eens voorgesteld dat ze de mijne zouden krijgen. Die invloed van 'de man als hoofd van het gezin' speelt dus in mijn eigen keuzes net zo goed een rol.
nicole123 wijzigde dit bericht op 10-01-2025 12:18
3.92% gewijzigd
vrijdag 10 januari 2025 om 12:15
We functioneren allemaal in de gewoonten en gebruiken van onze cultuur. Een Spaanse of Ugandese forummer zal met liefde en passie gewoonten verdedigen en die ook echt "normaler" vinden, die wij niet zo herkennen. Dat lijkt me geen probleem verder, maar het is wel handig je hiervan bewust te zijn. Niet om dan alles anders te doen, maar wel om te begrijpen dat iets ook maar één van de mogelijke visies op de wereld is.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
vrijdag 10 januari 2025 om 12:17
Men zegt hier niet dat iedereen die kiest voor het aannemen van de naam van de man een ongewenste keuze maakt en dat alleen de eigen naam aanhouden goed zou zijn. Maar dat het ongelijk verdeeld is en in de praktijk minder vrij dan in theorie. Net als bij werk/zorg, of kinderen blauw of roze mooi vinden, etc. Dat er weinig mannen zijn met een dubbele achternaam en dat dit in m/v compleet scheef ligt is gewoon een feit, geen bubbel. Waarom is het zo moeilijk om zelfs dat feit te accepteren? Dan zoek je er toch van alles bij om maar te kunnen ontkennen dat er een maatschappelijke invloed is op dit vlak?meelezer2024 schreef: ↑10-01-2025 11:38Precies.
Het valt voor mij ook in de categorie 'een koe is een beest, maar niet ieder beest is een koe'. Dat in een maatschappij nog patriarchale normen worden aangehangen door sommige mensen, wil niet zeggen dat iedereen die een keuze maakt daardoor beïnvloed wordt en daardoor een ongewenste keuze maakt. De stelling dat iedereen die kiest voor het voeren van de naam van de man dit doet door beïnvloeding en dat alleen mensen die voor hun eigen naam kiezen het goed doen, is behoorlijk arrogant en betweterig. Het argument dat je maar weinig mannen kent met een dubbele achternaam, zegt meer over de bubbel waarin je jezelf begeeft.
vrijdag 10 januari 2025 om 12:31
Dit. Toen ik tegen mijn vriend zei dat ik zijn naam niet wilde aannemen, zei hij dat hij erover na ging denken om de mijne dan aan te nemen. Hij wil graag tenslotte hetzelfde heten. Hij had in eerste instantie gewoon uit automatische aangenomen dat ik zijn naam zou aannemen en had zich niet eens bedacht dat er ook andere opties zijn. Hoewel hij echt een stuk geëmancipeerder is dan de gemiddelde man, zit dit er dan toch ingebakken. En hij vindt het toch lastig om mijn naam aan te nemen, omdat we letterlijk geen enkele man kennen die eerst de naam van zijn vrouw heeft. En hij zou heel erg moeten wennen aan mijn naam (alsof vrouwen niet zouden moeten wennen aan een nieuwe naam, maar goed).nicole123 schreef: ↑09-01-2025 22:33En je man vond het denk ik ook mooi, die verbondenheid? En toen gooiden jullie een muntje op welke naam het zou worden en werd het bij kop de zijne en bij munt de jouwe? Of was voor hem zijn eigen naam houden een must en mocht jij kiezen tussen die naam van hem met dat gevoel van verbondenheid of je eigen naam zonder die verbondenheid, maar niet je eigen naam houden én die verbondenheid?
Want dat is waar de discussie over gaat, de m/v verschillen die hierin nog volop gangbaar zijn. In theorie kan alles, in de praktijk bepaalt de maatschappelijke verwachting meer dan je doorhebt. Een vrouw die de naam van haar man voert? Normaal. Een man die de naam van zijn vrouw voert? De wenkbrauwen fronsen zich of de familie van de man sputtert zelfs hardop tegen. Net als wanneer een moeder 50 uur per week zou werken als directeur van een multinational of een vader thuisblijfouder zou zijn. En dat speelt bewust of onbewust sterk mee in de keuzes die men maakt, want als het écht zo vrij zou zijn in de praktijk dan was het wel 50/50.
Ik kan me wel nog herinneren dat toen ik een puber was het de normaalste zaak van de wereld was dat vriendinnen gingen kijken of hun voornaam wel samenging met de achternaam van de jongens die ze leuk vonden. Het zit zo ingebakken. Men denkt er vaak niet eens over na.
En zó geëmancipeerd is de dubbele achternaam eigenlijk ook weer niet.
Mijn zus en haar man heten allebei zijn naam-haar naam en hun kind heet ook zo. Toen ik vroeg waarom ze voor die volgorde hadden gekozen, wist ze dat eigenlijk ook niet. Het was niet eens ter sprake gekomen om haar naam eerst te doen. Op werk en social media heet zij nu overal zijn naam-eigen naam en hij heet overal nog steeds gewoon eigen naam.
vrijdag 10 januari 2025 om 12:34
Er is tijd nodig om veranderingen als gewoon te beschouwen in een maatschappij. En in de praktijk is dat een lange tijd. Het zal waarschijnlijk pas bij volgende generaties meer gewoon worden. En dan nog zullen er altijd mensen zijn die een "ouderwetse" keuze maken om voor hen belangrijke redenen.nicole123 schreef: ↑10-01-2025 12:17Men zegt hier niet dat iedereen die kiest voor het aannemen van de naam van de man een ongewenste keuze maakt en dat alleen de eigen naam aanhouden goed zou zijn. Maar dat het ongelijk verdeeld is en in de praktijk minder vrij dan in theorie. Net als bij werk/zorg, of kinderen blauw of roze mooi vinden, etc. Dat er weinig mannen zijn met een dubbele achternaam en dat dit in m/v compleet scheef ligt is gewoon een feit, geen bubbel. Waarom is het zo moeilijk om zelfs dat feit te accepteren? Dan zoek je er toch van alles bij om maar te kunnen ontkennen dat er een maatschappelijke invloed is op dit vlak?
"Geef me de moed om te veranderen wat ik kan veranderen. Geef me de wijsheid om te accepteren wat ik niet kan veranderen. Geef me het inzicht om het verschil tussen beide te zien” – Reinhold Niebuhr
vrijdag 10 januari 2025 om 12:54
Ja heel veel tijd, vooral als je bedenkt dat een man voor 1998 niet eens de achternaam van de vrouw mocht overnemen. Dus voor onze ouders was het geen discussie. Voor mijn kinderen zal een dubbele achternaam later al normaler zijn dus als zij evt kinderen zal het al anders zijn.marin125 schreef: ↑10-01-2025 12:34Er is tijd nodig om veranderingen als gewoon te beschouwen in een maatschappij. En in de praktijk is dat een lange tijd. Het zal waarschijnlijk pas bij volgende generaties meer gewoon worden. En dan nog zullen er altijd mensen zijn die een "ouderwetse" keuze maken om voor hen belangrijke redenen.
vrijdag 10 januari 2025 om 13:20
Welnee, ik constateer gewoon iets. En inderdaad ik zie geen scheve situatie. Die is er ook niet sinds iedereen een vrije "naamkeuze" heeft.nicole123 schreef: ↑10-01-2025 11:25Je zou ook kunnen toegeven dat jouw stelling over dat de scheve situatie alleen maar zo lijkt doordat mannen niet meeschrijven op het forum nogal onzinnig en onjuist was, maar in plaats daarvan zet je een inhoudsloze aanval in over de vorm waarin ik iets schrijf?
amare wijzigde dit bericht op 10-01-2025 13:26
0.52% gewijzigd
vrijdag 10 januari 2025 om 13:22
Eens!meelezer2024 schreef: ↑10-01-2025 11:38Precies.
Het valt voor mij ook in de categorie 'een koe is een beest, maar niet ieder beest is een koe'. Dat in een maatschappij nog patriarchale normen worden aangehangen door sommige mensen, wil niet zeggen dat iedereen die een keuze maakt daardoor beïnvloed wordt en daardoor een ongewenste keuze maakt. De stelling dat iedereen die kiest voor het voeren van de naam van de man dit doet door beïnvloeding en dat alleen mensen die voor hun eigen naam kiezen het goed doen, is behoorlijk arrogant en betweterig. Het argument dat je maar weinig mannen kent met een dubbele achternaam, zegt meer over de bubbel waarin je jezelf begeeft.
vrijdag 10 januari 2025 om 13:23
Misschien een goed voornemen: je iets minder in een richting laten duwen!nicole123 schreef: ↑10-01-2025 11:48Ik denk dat je 'niet uit vrije wil' niet al te zwart-wit moet zien. Ik denk dat we allemaal beïnvloed worden door die nog patriarchale cultuur. Dat iedereen zich voor een deel laat leiden door wat de omgeving ergens van vindt, wat je vrienden en familie doen, wat 'normaal' is. We willen er allemaal bij horen (of juist ons ergens tegen afzetten), dat is de aard van het beestje. Ik zeg nergens dat degenen die keuze X maken volledig daartoe gezet worden door de maatschappelijke druk en degenen die keuze Y maken dat helemaal vrij gedaan hebben, terwijl jij dat volgens mij wel zo opvat. Ik zeg enkel dat we in totaal als samenleving in een richting geduwd worden / elkaar in een richting duwen die niet geheel vrij is.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
