Naam van partner aannemen bij trouwen?

07-01-2025 20:07 438 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn partner en ik gaan na de zomer trouwen, super leuk en we kijken er beide erg naar uit! De voorbereidingen zijn dan ook in volle gang.
Waar ik nog niet over uit ben, ik of ik mijn partner zijn achternaam zal aannemen of dat ik mijn eigen zal houden. Mijn partner maakt het niet zoveel uit, hij zou het leuk vinden als ik zijn naam aanneem, maar geeft ook aan het prima te vinden als ik mijn eigen naam zou houden.

Ik vind 't een lastige keuze, ik ken mezelf natuurlijk alleen maar met mijn huidige achternaam achter mijn voornaam. Het is niet dat hij een lelijke achternaam heeft of dat het stom klinkt, zijn achternaam achter mijn voornaam. Maar ik weet het gewoon niet. Als ik 'afscheid' neem van mijn achternaam is dat natuurlijk definitief, ook al zou ik natuurlijk kunnen kiezen voor 'voornaam - achternaam vriend - mijn achternaam'. Dat is wel meer op papier dat mijn eigen achternaam er dan nog bij hoort, bij het voorstellen noem je dan je eigen achternaam er niet nog eens achteraan.

Waar hebben jullie voor gekozen toen je ging trouwen? En wat was je overweging daarin?
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh, mijn naam wordt 9 van de 10 keer verkeerd gespeld en mijn vriend heeft zo'n makkelijke achternaam die iedereen gelijk begrijpt, beetje zoals 'de vries'. Voor mij niet de reden om zijn naam aan te nemen. Wel een reden om zijn naam te gebruiken bij bijv reserveren voor een restaurant oid.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
08-01-2025 05:26
Als kind begreep ik dit fenomeen al niet en dat is er in de loop van de jaren niet beter op geworden.

Waarom overwegen vrouwen dit überhaupt? En waarom nog steeds dat eenrichtingsverkeer?
In mijn geval dus omdat het grappig klinkt. En dat vond ex ook, dus die nam mijn naam achter de zijne. Zulke dingen kosten tijd, het was lang erg gebruiklijk maar ken inmiddels alle smaken in het echt. Vrienden die achternaam van vrouw aannemen, andersom of combineren. Net als kinderen met dubbele achternamen
Alle reacties Link kopieren Quote
Irregular_Choice schreef:
08-01-2025 07:12
Omdat zijn naam veel makkelijker is. Dat spellen en zelfs dan nog verkeerd schrijven begint vervelend te worden, dus zodra het kon heb ik lekker de makkelijke naam van man erbij genomen. Waarom niet?
Grappig, ik heb dit dus ook. Niemand heeft uit zichzelf enig idee hoe je mijn achternaam zou moeten schrijven. Maar dit is bij mij nooit een reden geweest om dus maar de naam van mijn man aan te nemen. Ik vind dat niet zo belangrijk dat ik daardoor.mee zou gaan in dat ouderwetse gedachtengoed. En zoals ik al schreef, gebruik ik zijn naam weleens als ik een tafeltje reserveer ofzo, maar dat doe ik ook weleens met de naam van een vriendin als ik toevallig met haar uit eten ga, dus daar zit verder niks anders achter dan gemakzucht.
Alle reacties Link kopieren Quote
lenthe_ schreef:
08-01-2025 07:35
Ik zou ook twijfelen. Hoewel ik heel zelfstandig ben, vind ik het ook wel een romantisch idee om zijn naam aan te nemen. Ook al is het ouderwets. Ook hetzelfde heten als mijn kinderen vind ik wel leuk en zijn achternaam is wel mooier dan die van mij.
Ik zou er niks voor voelen om beiden een dubbele achternaam te voeren. Waarom weet ik niet.

Maar als ik denk aan *mijn voornaam zijn achternaam* klinkt dat heel onnatuurlijk voor me.

We krijgen trouwens vaak kerstkaarten met: fam. Jansen. Terwijl iedereen duidelijk weet dat ik mijn eigen achternaam heb en geen Jansen heet. Vind ik vreemd. Hoe moeilijk is het om fam. Jansen-de Boer te noteren op een envelop?
Ik heb mijn mans naam als 2e naam en hij die van mij. Dat vonden we wel geinig. In de praktijk gebruiken we alleen onze eigen naam. Ik denk ook dat het steeds meer wordt gedaan, bij de 1e verkiezingen na ons trouwen dachten ze bij het stembureau dat hij mijn stembiljet had maar inmiddels kijkt niemand er meer van op.

Ik weet eigenlijk niet in hoeverre dit duidelijk is bij de familie, sommige kaarten komen op mijn naam, sommige op zijn naam, dubbele naam heb ik volgens mij ook wel eens gezien.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het aannemen van je partners achternaam tamelijk ongeemancipeerd, ik vind het ook enorm tuttig staan als collega’s twee achternamen gebruiken. Ik gruwel van het idee dat je zou willen aantonen bij je man te horen, zoals hierboven beschreven. Ik ‘hoor’ niet bij mijn man, we zijn met elkaar getrouwd, en alleen in grote uitzonderingssituaties lijkt mij een paspoort nodig om dit aan te tonen (en dan lijkt het mij wel zo handig om het allebei gewoon in je paspoort te zetten). Wat je in je paspoort laat zetten staat overigens los van welke naam je gebruikt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bijzonder dat je vaak ziet dat wanneer er meer keuzes beschikbaar komen, er opeens neergekeken wordt op mensen die voor de oude keuze kiezen. Respect hebben voor elkaars keuze, blijkt toch voor veel mensen moeilijk wanneer iemand een andere keuze maakt dan zij zelf gemaakt zouden hebben.
Ook in dit topic zie je dat weer.
Alle reacties Link kopieren Quote
meelezer2024 schreef:
08-01-2025 07:54
Bijzonder dat je vaak ziet dat wanneer er meer keuzes beschikbaar komen, er opeens neergekeken wordt op mensen die voor de oude keuze kiezen. Respect hebben voor elkaars keuze, blijkt toch voor veel mensen moeilijk wanneer iemand een andere keuze maakt dan zij zelf gemaakt zouden hebben.
Ook in dit topic zie je dat weer.
het aannemen van de naam van de man komt uit de 18e eeuw.
Dus als je het hebt over oude keuzes, kun je beter nog verder terug
Het is gezien in de geschiedenis van de mensheid maar heel tijdelijk geweest dat vrouwen de naam van de man aannamen, en ook maar heel plaatselijk. Zelfs in Europa is het nooit erg gewoon geweest
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik bedoel met oud niet hoe het in de 18e eeuw was, maar hoe het tientallen jaren geleden hier heel gebruikelijk was. Toen nam je automatisch de naam van je man aan, dat was toen het normaal. Er waren geen of nauwelijks andere keuzes. Die keuzes zijn er nu wel, maar wanneer je nu kiest om wel de naam van je man te gebruiken, ben je opeens ongeëmancipeerd, ouderwetsch of eigendom van je man.
Onzin natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik woon in het buitenland en daar was het toen wij trouwden de norm dat je de naam van je man aannaam zelfs daarna krijg je post als mijnheer en mevrouw Jan Jansens (dus naam van de vrouw niet eens in het adres) Maar goed, ik vond het fijn om de naam van man aan te nemen, was hier makkelijk uit te spreken ook :-) Ik vind het fijn dezelfde naam te hebben als mijn kinderen. Je mag hier ook na een scheiding de naam van je man blijven voeren als hij daar toestemming voor geeft, ik zit nu in een scheidingsprocedure die nog niet rond is maar overweeg serieus om zijn naam te blijven houden, professioneel gezien kennen mijn klanten mij alleen maar zo en ik vind het gevoelsmatig heel raar dat ik daarna niet meer dezelfde naam heb als mijn kinderen, ik heb ook nog een hele goede band met de hele schoonfamilie, het voelt echt nog als mijn eigen familie. Is misschien heel ouderwets maar ieder mag om zijn eigen reden kiezen hoe hij/zij zich wil noemen toch?
Alle reacties Link kopieren Quote
nerdopviva schreef:
08-01-2025 07:40
Dit hoor je eigenlijk alleen maar van vrouwen, bijna nooit van mannen. Terwijl er ook mannen rondlopen met moeilijke namen.


Mijn ex had zo'n moeilijke naam die ik altijd moest spellen. En ik was heel erg vindbaar door die naam. Zo fijn om na mijn scheiding weer lekker anoniem mijn eigen naam (1 van de top 10 achternamen in Nederland, die iedereen kan spellen) te voeren. Ik ben niet zomaar meer te vinden op Google, heerlijk.
Coffee is never my cup of tea
Alle reacties Link kopieren Quote
meelezer2024 schreef:
08-01-2025 08:04
Ik bedoel met oud niet hoe het in de 18e eeuw was, maar hoe het tientallen jaren geleden hier heel gebruikelijk was. Toen nam je automatisch de naam van je man aan, dat was toen het normaal. Er waren geen of nauwelijks andere keuzes. Die keuzes zijn er nu wel, maar wanneer je nu kiest om wel de naam van je man te gebruiken, ben je opeens ongeëmancipeerd, ouderwetsch of eigendom van je man.
Onzin natuurlijk.
Tja, modern zou ik het niet noemen.
In België mag het zelfs niet, dus dat is hier geen punt van discussie. Vond de Nederlandse schoonfamilie heel gek, maar ik vind het gek om je naam te veranderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
meelezer2024 schreef:
08-01-2025 08:04
Ik bedoel met oud niet hoe het in de 18e eeuw was, maar hoe het tientallen jaren geleden hier heel gebruikelijk was. Toen nam je automatisch de naam van je man aan, dat was toen het normaal. Er waren geen of nauwelijks andere keuzes. Die keuzes zijn er nu wel, maar wanneer je nu kiest om wel de naam van je man te gebruiken, ben je opeens ongeëmancipeerd, ouderwetsch of eigendom van je man.
Onzin natuurlijk.
maar als het iets van vroeger is, dan IS het toch ouderwets?
Alle reacties Link kopieren Quote
Wijndruifje schreef:
08-01-2025 08:08
Tja, modern zou ik het niet noemen.
In België mag het zelfs niet, dus dat is hier geen punt van discussie. Vond de Nederlandse schoonfamilie heel gek, maar ik vind het gek om je naam te veranderen.
Ik vind het juist heel modern dat mensen de keuze kunnen maken die bij hen past, waar zij zich goed bij voelen. Ook als die keuze is dat ze de dezelfde achternaam als hun man willen gaan gebruiken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Irregular_Choice schreef:
08-01-2025 07:12
Omdat zijn naam veel makkelijker is. Dat spellen en zelfs dan nog verkeerd schrijven begint vervelend te worden, dus zodra het kon heb ik lekker de makkelijke naam van man erbij genomen. Waarom niet?
Zolang dit soort redeneringen nog voornamelijk één kant opgaan blijft het wat mij betreft een ouderwetse keuze.

Ik ken 1 stel waarbij de man zijn eigen naam zo gewoontjes vond, dat hij liever had dat de kinderen de achternaam van de vrouw kregen.

Verder is de uitkomst van welke afweging dan ook (mooiere naam, makkelijkere naam, whatever) vrijwel altijd dezelfde: vrouw gaat naam man voeren.
Alsof er nauwelijks mannen zijn met lelijke of ingewikkelde achternamen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Frost schreef:
08-01-2025 07:37
Het woord meisjesnaam vind ik ook zoiets, daar krijg ik helemaal de kriebels van. Alsof je pas een vrouw bent als je getrouwd bent. En ik op mijn 30e nog een meisje ben omdat ik niet getrouwd ben.

Geboortenaam vind ik beter.
Ik vind 'eigen naam' nog beter.

Ik ben 60 en ben anders nog steeds een meisje.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
08-01-2025 08:12
maar als het iets van vroeger is, dan IS het toch ouderwets?
Het is niet alleen van vroeger, het is ook nog steeds van nu. Het verschil is alleen dat het vroeger de enige keuze was en dat er nu meer keuzes zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
nerdopviva schreef:
08-01-2025 07:40
Dit hoor je eigenlijk alleen maar van vrouwen, bijna nooit van mannen. Terwijl er ook mannen rondlopen met moeilijke namen.
Dat zal, maar bij ons is het ook zo en zou het onlogisch zijn als man die lastige naam van mij zou aannemen en ineens altijd zijn naam moest gaan spellen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
08-01-2025 08:12
maar als het iets van vroeger is, dan IS het toch ouderwets?
Ja, ik kan de redenering ook niet helemaal volgen eerlijk gezegd.
Alle reacties Link kopieren Quote
__appelbloesem__ schreef:
08-01-2025 07:46
Ik vind het aannemen van je partners achternaam tamelijk ongeemancipeerd, ik vind het ook enorm tuttig staan als collega’s twee achternamen gebruiken. Ik gruwel van het idee dat je zou willen aantonen bij je man te horen, zoals hierboven beschreven. Ik ‘hoor’ niet bij mijn man, we zijn met elkaar getrouwd, en alleen in grote uitzonderingssituaties lijkt mij een paspoort nodig om dit aan te tonen (en dan lijkt het mij wel zo handig om het allebei gewoon in je paspoort te zetten). Wat je in je paspoort laat zetten staat overigens los van welke naam je gebruikt.
Ik heb altijd de indruk dat dat vooral vrouwen zijn die willen laten zien hoe geëmancipeerd ze zijn: dat ze hun eigen naam ook nog voeren ofzo.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
meelezer2024 schreef:
08-01-2025 07:54
Bijzonder dat je vaak ziet dat wanneer er meer keuzes beschikbaar komen, er opeens neergekeken wordt op mensen die voor de oude keuze kiezen. Respect hebben voor elkaars keuze, blijkt toch voor veel mensen moeilijk wanneer iemand een andere keuze maakt dan zij zelf gemaakt zouden hebben.
Ook in dit topic zie je dat weer.
Zolang de verschillende keuzes niet allemaal even vaak voorkomen blijft het wat mij betreft vaak idd een ongeëmancipeerde keuze. En daar kijk ik idd op neer.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje85 schreef:
08-01-2025 07:45
Grappig, ik heb dit dus ook. Niemand heeft uit zichzelf enig idee hoe je mijn achternaam zou moeten schrijven. Maar dit is bij mij nooit een reden geweest om dus maar de naam van mijn man aan te nemen. Ik vind dat niet zo belangrijk dat ik daardoor.mee zou gaan in dat ouderwetse gedachtengoed. En zoals ik al schreef, gebruik ik zijn naam weleens als ik een tafeltje reserveer ofzo, maar dat doe ik ook weleens met de naam van een vriendin als ik toevallig met haar uit eten ga, dus daar zit verder niks anders achter dan gemakzucht.
Mijn achternaam lijkt op een plaatsnaam, dus iedereen schrijft het dan zo. Zelfs als ik het ga spellen gaat het nog fout. En die ouderwetse gedachtengang, ik wist daar niet eens van. Dus dat heeft totaal niet meegespeeld. Ik vind het gewoon fijn om een naam te hebben die ik nooit meer hoef te spellen. En dat ik ook dezelfde naam als ons kind heb. Mijn achternaam had icm de voornaam van kind niet zo mooi gestaan als de achternaam van man. Dus ook die keus was makkelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
meelezer2024 schreef:
08-01-2025 08:04
Ik bedoel met oud niet hoe het in de 18e eeuw was, maar hoe het tientallen jaren geleden hier heel gebruikelijk was. Toen nam je automatisch de naam van je man aan, dat was toen het normaal. Er waren geen of nauwelijks andere keuzes. Die keuzes zijn er nu wel, maar wanneer je nu kiest om wel de naam van je man te gebruiken, ben je opeens ongeëmancipeerd, ouderwetsch of eigendom van je man.
Onzin natuurlijk.
Helemaal geen onzin, omdat nog steeds het gros van de vrouwen de naamvan hun man aanneemt.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
08-01-2025 08:15
Zolang dit soort redeneringen nog voornamelijk één kant opgaan blijft het wat mij betreft een ouderwetse keuze.
Dat kan, maar ik vind het van mijzelf geen ouderwetse maar gewoon praktische keus. Wat anderen doen en wat hun redenen zijn moeten ze zelf weten :)
Alle reacties Link kopieren Quote
NL71 schreef:
08-01-2025 08:07
Ik woon in het buitenland en daar was het toen wij trouwden de norm dat je de naam van je man aannaam zelfs daarna krijg je post als mijnheer en mevrouw Jan Jansens (dus naam van de vrouw niet eens in het adres) Maar goed, ik vond het fijn om de naam van man aan te nemen, was hier makkelijk uit te spreken ook :-) Ik vind het fijn dezelfde naam te hebben als mijn kinderen. Je mag hier ook na een scheiding de naam van je man blijven voeren als hij daar toestemming voor geeft, ik zit nu in een scheidingsprocedure die nog niet rond is maar overweeg serieus om zijn naam te blijven houden, professioneel gezien kennen mijn klanten mij alleen maar zo en ik vind het gevoelsmatig heel raar dat ik daarna niet meer dezelfde naam heb als mijn kinderen, ik heb ook nog een hele goede band met de hele schoonfamilie, het voelt echt nog als mijn eigen familie. Is misschien heel ouderwets maar ieder mag om zijn eigen reden kiezen hoe hij/zij zich wil noemen toch?
Ik heb ook dezelfde achternaam als mijn kinderen: de mijne namelijk.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
08-01-2025 08:22
Helemaal geen onzin, omdat nog steeds het gros van de vrouwen de naamvan hun man aanneemt.
Niks mis mee als dat de keuze is waar zij zich het meest prettig bij voelen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven