Relaties
alle pijlers
Naleving omgangsrecht na scheiden
maandag 11 februari 2008 om 08:35
Hallo allemaal,
Ik zit met een probleem en wil graag advies over welke stappen ik zou kunnen/moeten nemen.
Het is een beetje een uitzonderlijke situatie (maar eigenlijk ook weer niet, het enige verschil is dat het meestal mannen zijn die in deze situatie zitten). Ik ben lesbisch en ben 9 jaar samen geweest met mijn ex-partner (ook vrouw uiteraard). We hebben samen een kindje van 3,5 jaar. Mijn ex is de biologische moeder en ik heb mijn dochter geadopteerd (dus ben ook juridisch moeder).
Sinds een jaar zijn wij officieel gescheiden. Ik wilde het liefst co-ouderschap, maar mijn ex wilde dat absoluut niet. Feit is nu dat zij met mijn dochtertje op een uur afstand van mij is gaan wonen en dat ik een normale omgangsregeling heb. Eens per 14 dagen is mijn dochtertje bij mij en volgens het convenant ook de helft van de schoolvakanties (zodra zij naar school gaat, volgend jaar dus).
In ons convenant hebben we afgesproken dat mijn dochtertje tijdens de zomervakantie 2 weken bij mij zou zijn. Aaneengesloten, maar mochten we denken dat dat teveel zou zijn voor haar, zouden het 2 losse weken worden.
De weekenden gaan overigens super. Ze is hartstikke blij als ik haar kom halen en gaat graag met me mee. We hebben samen fijne weekenden, waar we allebei super van genieten. Als ik haar zondags terug breng is ze overigens ook weer blij mijn ex te zien en krijg ik een heerlijk dikke knuffel als ik weer weg ga.
Helaas verloopt de communicatie niet echt goed. Iedere keer als ik haar weg heb gebracht, ontvang ik de volgende dag een mail van wat ik volgens haar niet of wel moet doen. Eerder ging ik de discussie aan, maar tegenwoordig kan ik mezelf aardig bedwingen en reageer niet meer inhoudelijk op haar mails.
Gisteren bracht ik mijn dochter weg. Mijn ex deelde mij mee dat ze een week met haar op vakantie gaat. Het weekend wat er in valt, is juist 'mijn' weekend met mijn dochtertje.
Ik gaf aan dat we ook even moesten overleggen over wanneer mijn dochtertje 2 weken bij mij is. Maar overleg daarover was geen optie. Ze vindt dat mijn dochter haar dan te lang niet ziet en vindt 4 dagen het maximum!
Ik heb nog aangegeven dat ik het ook prima vindt om die 2 weken niet aanaangesloten te doen, maar verspreid over 2 afzonderlijke weken, maar ook dat was geen optie.
Ik ben zo boos, teleurgesteld en vooral zo ontzettend verdrietig (en inmiddels zo uitgeput alle discussies). Ik heb haar gezegd dat ik hier echt geen genoegen mee neem, maar weet niet hoe ik dit aan moet pakken (behalve dan de stap naar een advocaat, welke ik alleen in het uiterste geval zal nemen).
Mijn dochtertje heeft hier toch ook recht op? Zij heeft toch ook recht om in de zomer twee weekjes met haar andere moeder door te brengen?
Heeft iemand hier ervaring mee? Zou het heel erg fijn vinden om hier wat tips over te krijgen.
Ik zit met een probleem en wil graag advies over welke stappen ik zou kunnen/moeten nemen.
Het is een beetje een uitzonderlijke situatie (maar eigenlijk ook weer niet, het enige verschil is dat het meestal mannen zijn die in deze situatie zitten). Ik ben lesbisch en ben 9 jaar samen geweest met mijn ex-partner (ook vrouw uiteraard). We hebben samen een kindje van 3,5 jaar. Mijn ex is de biologische moeder en ik heb mijn dochter geadopteerd (dus ben ook juridisch moeder).
Sinds een jaar zijn wij officieel gescheiden. Ik wilde het liefst co-ouderschap, maar mijn ex wilde dat absoluut niet. Feit is nu dat zij met mijn dochtertje op een uur afstand van mij is gaan wonen en dat ik een normale omgangsregeling heb. Eens per 14 dagen is mijn dochtertje bij mij en volgens het convenant ook de helft van de schoolvakanties (zodra zij naar school gaat, volgend jaar dus).
In ons convenant hebben we afgesproken dat mijn dochtertje tijdens de zomervakantie 2 weken bij mij zou zijn. Aaneengesloten, maar mochten we denken dat dat teveel zou zijn voor haar, zouden het 2 losse weken worden.
De weekenden gaan overigens super. Ze is hartstikke blij als ik haar kom halen en gaat graag met me mee. We hebben samen fijne weekenden, waar we allebei super van genieten. Als ik haar zondags terug breng is ze overigens ook weer blij mijn ex te zien en krijg ik een heerlijk dikke knuffel als ik weer weg ga.
Helaas verloopt de communicatie niet echt goed. Iedere keer als ik haar weg heb gebracht, ontvang ik de volgende dag een mail van wat ik volgens haar niet of wel moet doen. Eerder ging ik de discussie aan, maar tegenwoordig kan ik mezelf aardig bedwingen en reageer niet meer inhoudelijk op haar mails.
Gisteren bracht ik mijn dochter weg. Mijn ex deelde mij mee dat ze een week met haar op vakantie gaat. Het weekend wat er in valt, is juist 'mijn' weekend met mijn dochtertje.
Ik gaf aan dat we ook even moesten overleggen over wanneer mijn dochtertje 2 weken bij mij is. Maar overleg daarover was geen optie. Ze vindt dat mijn dochter haar dan te lang niet ziet en vindt 4 dagen het maximum!
Ik heb nog aangegeven dat ik het ook prima vindt om die 2 weken niet aanaangesloten te doen, maar verspreid over 2 afzonderlijke weken, maar ook dat was geen optie.
Ik ben zo boos, teleurgesteld en vooral zo ontzettend verdrietig (en inmiddels zo uitgeput alle discussies). Ik heb haar gezegd dat ik hier echt geen genoegen mee neem, maar weet niet hoe ik dit aan moet pakken (behalve dan de stap naar een advocaat, welke ik alleen in het uiterste geval zal nemen).
Mijn dochtertje heeft hier toch ook recht op? Zij heeft toch ook recht om in de zomer twee weekjes met haar andere moeder door te brengen?
Heeft iemand hier ervaring mee? Zou het heel erg fijn vinden om hier wat tips over te krijgen.
maandag 11 februari 2008 om 08:40
maandag 11 februari 2008 om 08:50
Eens met Minny...
Zeker weten heeft jouw dochtertje er recht op om met jou tijd door te brengen..
Maak je ex maar eens goed duidelijk dat jij je dochter altijd veel langer moet missen dan die 4 dagen...
Als jij bijvoorbeeld met jullie dochter op vakantie zou willen dan zou dat niet kunnen omdat andere mams niet langer dan 4 dagen zonder haar kind kan,maar zelf wel op vakantie gaat met het kind?
Daar moet ze maar aan wennen het gaat tenslotte niet om haar maar om jullie dochter...
Mijn dochter gaat ook elk jaar in de zomervakantie 3 weken naar haar vader en natuurlijk is dat voor mij lang maar dat went echt wel want het gaat niet om mij...
Jij hebt er evenveel recht op om tijd met jullie dochter door te brengen als zij..
Zeker weten heeft jouw dochtertje er recht op om met jou tijd door te brengen..
Maak je ex maar eens goed duidelijk dat jij je dochter altijd veel langer moet missen dan die 4 dagen...
Als jij bijvoorbeeld met jullie dochter op vakantie zou willen dan zou dat niet kunnen omdat andere mams niet langer dan 4 dagen zonder haar kind kan,maar zelf wel op vakantie gaat met het kind?
Daar moet ze maar aan wennen het gaat tenslotte niet om haar maar om jullie dochter...
Mijn dochter gaat ook elk jaar in de zomervakantie 3 weken naar haar vader en natuurlijk is dat voor mij lang maar dat went echt wel want het gaat niet om mij...
Jij hebt er evenveel recht op om tijd met jullie dochter door te brengen als zij..
maandag 11 februari 2008 om 08:51
@Minnie,
Ik wil hier niet toegeeflijk in zijn en ik wil hier ook absoluut op mijn strepen staan. Uiteraard wijs ik haar er steeds op dat ik haar 12 dagen niet zie, maar dan krijg ik als antwoord dat dat nu eenmaal gevolg van de scheiding is. Zij haalt het recht om dit soort zaken te 'beslissen' uit het feit dat zij ons dochtertje nu opvoed en dat mijn positie tov mijn dochtertje volgens haar is gewijzigd.
Ik quote de laatste regel uit haar mail (die ze me gisteravond heeft gestuurd om nog eens te vertellen dat ze niet afwijkt van haar 'beslissing'): "Ik ben de biologische moeder en ik bepaal dit nu... klaar... einde discussie".
@Yamuna.
Je hebt gelijk... onze dochter! Ik spreek in dit topic over 'mijn' dochter, omdat ik wil aantonen dat ik óók ouder ben van dit kindje en dat dat rechten (en natuurlijk ook plichten) met zich mee brengt.
Ik wil hier niet toegeeflijk in zijn en ik wil hier ook absoluut op mijn strepen staan. Uiteraard wijs ik haar er steeds op dat ik haar 12 dagen niet zie, maar dan krijg ik als antwoord dat dat nu eenmaal gevolg van de scheiding is. Zij haalt het recht om dit soort zaken te 'beslissen' uit het feit dat zij ons dochtertje nu opvoed en dat mijn positie tov mijn dochtertje volgens haar is gewijzigd.
Ik quote de laatste regel uit haar mail (die ze me gisteravond heeft gestuurd om nog eens te vertellen dat ze niet afwijkt van haar 'beslissing'): "Ik ben de biologische moeder en ik bepaal dit nu... klaar... einde discussie".
@Yamuna.
Je hebt gelijk... onze dochter! Ik spreek in dit topic over 'mijn' dochter, omdat ik wil aantonen dat ik óók ouder ben van dit kindje en dat dat rechten (en natuurlijk ook plichten) met zich mee brengt.
maandag 11 februari 2008 om 08:58
Pijnlijk als dit soort dingen je ineens voor de voeten worden geworpen. Maar ik begrijp hieruit dat zij voornamelijk vanuit zichzelf denkt nu en niet vanuit jullie dochter? Ja, helaas maar waar, dit is zeer typisch. Misschien zit er niks anders op dan een advocaat te laten bemiddelen. Dan nemen jullie samen een advocaat en wordt alles op papier gezet. Wil ze hier niet aan mee werken dan een rechtzaak wellicht. Realiseer je alleen wel dat jullie dochter hiermee wel middenin een verhitte strijd komt te staan en je de kans loop om haar in de tussentijd helemaal niet te zien....
Dit topic heeft in elk geval wel het nut dat ik het wederom bevestigd krijg het naar mijn ex toe anders aan te pakken...
Dit topic heeft in elk geval wel het nut dat ik het wederom bevestigd krijg het naar mijn ex toe anders aan te pakken...
maandag 11 februari 2008 om 09:00
quote:minny schreef op 11 februari 2008 @ 08:58:
Dan nemen jullie samen een advocaat en wordt alles op papier gezet. Wil ze hier niet aan mee werken dan een rechtzaak wellicht. Als ik TO goed begrijp, is er al een opgesteld convenant waarin de omgangsregeling is opgesteld. Dit is niet meer alleen een 'officieuze' omgangsregeling. Ex-partner van TO houdt zich niet aan het convenant.
Dan nemen jullie samen een advocaat en wordt alles op papier gezet. Wil ze hier niet aan mee werken dan een rechtzaak wellicht. Als ik TO goed begrijp, is er al een opgesteld convenant waarin de omgangsregeling is opgesteld. Dit is niet meer alleen een 'officieuze' omgangsregeling. Ex-partner van TO houdt zich niet aan het convenant.
Peas on earth!
maandag 11 februari 2008 om 09:02
quote:PrinsesOpDeErwt schreef op 11 februari 2008 @ 09:00:
[...]
Als ik TO goed begrijp, is er al een opgesteld convenant waarin de omgangsregeling is opgesteld. Dit is niet meer alleen een 'officieuze' omgangsregeling. Ex-partner van TO houdt zich niet aan het convenant.Ah oke, zijn daar stappen tegen te ondernemen?
[...]
Als ik TO goed begrijp, is er al een opgesteld convenant waarin de omgangsregeling is opgesteld. Dit is niet meer alleen een 'officieuze' omgangsregeling. Ex-partner van TO houdt zich niet aan het convenant.Ah oke, zijn daar stappen tegen te ondernemen?
maandag 11 februari 2008 om 09:02
Allereerst wil ik jullie bedanken voor jullie snelle reacties.
@Superstar.
Ik begrijp ook echt wel dat het lastig is voor haar om 2 weken haar dochtertje niet te zien. Daarom heb ik ook voorgesteld om die 2 weken dan op te splitsen in 2 losse weken, maar ook daar is geen discussie over mogelijk.
Ze stelt dat zij juist in het belang van onze dochter denkt. Ze is pas 3 en zou er van in de war raken als zij haar moeder 2 weken niet ziet.
Als ik haar zeg (of mail) dat het juist in het belang van onze dochter is dat zij ook met haar andere moeder tijd doorbrengt, krijg ik terug dat ze te klein is om aan te geven dat ze wel 2 weken zonder haar moeder zou kunnen en dat tot de tijd dat ze dat wel kan, mijn ex de beslissingen voor haar neemt. Discussie met haar hierover is niet mogelijk.
Ik wil heel graag weten of er iemand is die weet welke stappen ik zou kunnen nemen (instanties oid), zonder dat ik meteen naar een advocaat ga.
Ik wil dit niet over de rug van onze dochter uitvechten, maar ik wil hierin absoluut niet toegeven.
@Superstar.
Ik begrijp ook echt wel dat het lastig is voor haar om 2 weken haar dochtertje niet te zien. Daarom heb ik ook voorgesteld om die 2 weken dan op te splitsen in 2 losse weken, maar ook daar is geen discussie over mogelijk.
Ze stelt dat zij juist in het belang van onze dochter denkt. Ze is pas 3 en zou er van in de war raken als zij haar moeder 2 weken niet ziet.
Als ik haar zeg (of mail) dat het juist in het belang van onze dochter is dat zij ook met haar andere moeder tijd doorbrengt, krijg ik terug dat ze te klein is om aan te geven dat ze wel 2 weken zonder haar moeder zou kunnen en dat tot de tijd dat ze dat wel kan, mijn ex de beslissingen voor haar neemt. Discussie met haar hierover is niet mogelijk.
Ik wil heel graag weten of er iemand is die weet welke stappen ik zou kunnen nemen (instanties oid), zonder dat ik meteen naar een advocaat ga.
Ik wil dit niet over de rug van onze dochter uitvechten, maar ik wil hierin absoluut niet toegeven.
maandag 11 februari 2008 om 09:05
Hangt er volgens mij vanaf of TO ook gezaghebbend ouder is (zie mijn vraag hierboven). Als ex-partner van TO zich met grote regelmaat niet aan de omgangsregeling houdt (één keer is vervelend, maar wellicht de strijd niet waard, gezien het strijdsysteem waarin dochter dan belandt), kan TO advies inwinnen bij advocaat (dus in feite jouw tip ). Kans is wel groot dat ex-partner niet meer wil meewerken aan bemiddeling.
Peas on earth!
maandag 11 februari 2008 om 09:08
@ Prinsesopdeerwt... we delen inderdaad het gezamenlijk gezag. Ik ben ook juridisch ouder van ons kindje. Ik heb hierin dezelfde positie als een gescheiden vader.
Het convenant is door ons beiden via een advocaat opgesteld en er is door de rechtbank met de beschikking meegenomen. Zij wil hier nu van afwijken.
@Minnie... ik zou echt graag voorkomen dat we hierover in een juridisch gevecht belanden. Daar wordt in principe niemand wijzer van. Maar ik kan dit ook niet zomaar laten gebeuren toch?
Het convenant is door ons beiden via een advocaat opgesteld en er is door de rechtbank met de beschikking meegenomen. Zij wil hier nu van afwijken.
@Minnie... ik zou echt graag voorkomen dat we hierover in een juridisch gevecht belanden. Daar wordt in principe niemand wijzer van. Maar ik kan dit ook niet zomaar laten gebeuren toch?
maandag 11 februari 2008 om 09:13
quote:Nouk67 schreef op 11 februari 2008 @ 09:08:
@ Prinsesopdeerwt... we delen inderdaad het gezamenlijk gezag. Ik ben ook juridisch ouder van ons kindje. Ik heb hierin dezelfde positie als een gescheiden vader.
Nouk, niet alle gescheiden vaders hebben dezelfde rechten. Juridisch ouderschap is niet hetzelfde als gezaghebbend ouder. Ofwel: alle gezaghebbend ouders zijn ook juridisch ouder, maar niet alle juridisch ouders hebben ook gezag. (in de categorie: alle teckels zijn bruin, maar niet alle bruine honden zijn een teckel )
Mag ik je nog een andere vraag stellen. Jij wilde graag co-ouderschap over jullie dochter, je ex niet. Uiteindelijk is de omgangsregeling bepaald op eens per twee weken in het weekend jullie dochter bij jou. Een groot verschil vind ik zelf. Hoe is uiteindelijk bepaald dat jullie dochter 'slechts' eens per twee weken in het weekend bij jou zou zijn?
@ Prinsesopdeerwt... we delen inderdaad het gezamenlijk gezag. Ik ben ook juridisch ouder van ons kindje. Ik heb hierin dezelfde positie als een gescheiden vader.
Nouk, niet alle gescheiden vaders hebben dezelfde rechten. Juridisch ouderschap is niet hetzelfde als gezaghebbend ouder. Ofwel: alle gezaghebbend ouders zijn ook juridisch ouder, maar niet alle juridisch ouders hebben ook gezag. (in de categorie: alle teckels zijn bruin, maar niet alle bruine honden zijn een teckel )
Mag ik je nog een andere vraag stellen. Jij wilde graag co-ouderschap over jullie dochter, je ex niet. Uiteindelijk is de omgangsregeling bepaald op eens per twee weken in het weekend jullie dochter bij jou. Een groot verschil vind ik zelf. Hoe is uiteindelijk bepaald dat jullie dochter 'slechts' eens per twee weken in het weekend bij jou zou zijn?
Peas on earth!
maandag 11 februari 2008 om 09:14
quote:Nouk67 schreef op 11 februari 2008 @ 09:08:
Het convenant is door ons beiden via een advocaat opgesteld en er is door de rechtbank met de beschikking meegenomen. Zij wil hier nu van afwijken.
Hoe naar dan ook... de enige manier om invloed uit te oefenen op het niet naleven van de omgangsregeling door je ex is toch door dit probleem weer aan je advocaat voor te leggen en bij de (kinder-)rechter neer te leggen....
Het convenant is door ons beiden via een advocaat opgesteld en er is door de rechtbank met de beschikking meegenomen. Zij wil hier nu van afwijken.
Hoe naar dan ook... de enige manier om invloed uit te oefenen op het niet naleven van de omgangsregeling door je ex is toch door dit probleem weer aan je advocaat voor te leggen en bij de (kinder-)rechter neer te leggen....
Peas on earth!
maandag 11 februari 2008 om 09:15
TO, het juridisch gevecht zal echt niet vuiler zijn dan als je zelf deze discussie aangaat. Jullie dochter heeft recht op omgang met jou en als dit recht in gevaar komt vind ik dat ook jij voor je dochter op moet komen.
Ze kan wel zeggen dat zij de moeder is, maar dat ben jij ook. En als jullie beiden gezag hebben kan ze niet zomaar eenzijdig dit soort beslissingen nemen, daar kun jij aktie tegen ondernemen. Maar dan moet je dat wel doen, anders gebeurt er helemaal niks.
Ze kan wel zeggen dat zij de moeder is, maar dat ben jij ook. En als jullie beiden gezag hebben kan ze niet zomaar eenzijdig dit soort beslissingen nemen, daar kun jij aktie tegen ondernemen. Maar dan moet je dat wel doen, anders gebeurt er helemaal niks.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 11 februari 2008 om 09:34
@prinses... We hebben het convenant samen opgesteld. Co-ouderschap was voor haar geen optie en dit is de standaard omgangsregeling. Ik heb me daar uiteindelijk bij neergelegd, omdat ik niet wilde touwtrekken om onze dochter. Zij heeft eenzijdig het verzoek tot scheiding bij de rechtbank neergelegd. Ik heb alleen de alimentatie die haar advocaat heeft berekend na laten rekenen door een onafhankelijke advocaat.
Ik heb haar werkelijk nooit een strobreed in de weg gelegd. Ben altijd bang geweest dat als ik dat wel zou doen, ze mijn dochter op één of andere manier bij me weg zou houden. Maar na al eerder een akkefietje deze week, gaat dit me echt te ver.
@ Poezewoes... je hebt helemaal gelijk. Ik moet hierin ook voor mijn dochter opkomen. Ik zou alleen zo graag willen dat er een andere manier zou zijn om tot haar door te dringen.
Ik heb haar werkelijk nooit een strobreed in de weg gelegd. Ben altijd bang geweest dat als ik dat wel zou doen, ze mijn dochter op één of andere manier bij me weg zou houden. Maar na al eerder een akkefietje deze week, gaat dit me echt te ver.
@ Poezewoes... je hebt helemaal gelijk. Ik moet hierin ook voor mijn dochter opkomen. Ik zou alleen zo graag willen dat er een andere manier zou zijn om tot haar door te dringen.
maandag 11 februari 2008 om 10:10
maandag 11 februari 2008 om 10:23
Lieve Nouk,
Wat een ontzettend vervelende situatie. Ik herken er tamelijk veel in en het dilemma is dat je het belang van je kind (goed contact met beide ouders) moet afzetten tegen het belang van je kind (geen conflict tussen beide ouders). Dat gaat niet samen als de verzorgende ouder zich verzet tegen een goede omgangsregeling.
Mijn situatie is wat anders, maar het afwegen van dat tegenstrijdige belang herken ik wel. Ik heb veel baat bij mijn psychologe, die mij vaak heel concreet helpt bij het oplossen van situaties waarin die twee belangen tegenover elkaar staan. Inmiddels leer ik steeds beter deze (zonder haar advies) op te lossen. Het gaat er onder andere om los te komen van wat die ander van je denkt en je niet té veel in te leven in die ander, en puur te denken aan het belang van je dochter. Om daar zuiver in te zijn, moet je ook je eigen belang ondergeschikt daaraan maken. Volgens mij doe jij dat al wel. Het probleem is meer dat je je te veel laat ondersneeuwen door je ex.
Een vraag die je jezelf zou kunnen stellen, is: vind jíj dat zij meer rechten heeft als verzorgende ouder en biologische moeder? Heb jij tijdens jullie relatie ervaren dat haar band met jullie dochter sterker of anders is, nam zij meer verantwoordelijkheid? Het antwoord daarop kan je houding nu bepalen: het kan ervoor zorgen dat je niet voor jezelf (en je dochter) durft op te komen omdat je je ex diep in je hart gelijk geeft. Dat kan je belemmeren.
Je hebt het ook over de angst dat ze je dochtertje bij je weg zou houden. Het klinkt alsof het vertrouwen tussen jullie helemaal weg is (dat is helaas ook herkenbaar). Ook die angst moet je onderzoeken: in hoeverre is die irrationeel en wat is het reële risico dat dat gebeurt? Vervolgens ga je dat risico analyseren en maatregelen nemen om je daartegen in te dekken.
Het lijkt me om te beginnen verstandig om aan "dossiervorming" te doen. Op een bepaald moment, mocht het toch tot een rechtszaak komen, zal dat heel belangrijk zijn voor jouw positie. Dus bewaar alle e-mails en maak notities van (telefoon)gesprekken, incidenten enz. Hou bij wanneer je ex weigert jou je dochter volgens de afspraken van het convenant te laten zien. Anders wordt het jouw woord tegen het hare. Maar zelfs als het niet zo ver komt, zal het jouw "mentale" positie versterken dat je alles op een rijtje hebt (en daarmee naar de rechter kan stappen als je dat wilt).
Je zou ook je licht kunnen opsteken bij een advocaat (bij voorkeur één die gespecialiseerd is in mediation, tenzij je denkt dat er met je ex toch niet gepraat kan worden). Ook informatie over de stappen die je kan nemen, kan je een sterkere positie geven. Ook hier moet je oppassen dat je je niet laat verlammen door angst om die stappen te nemen en ze niet direct uitsluit.
Ik heb het idee dat je erg de redelijke weg kiest, waarbij je begrip bij je ex voor jouw positie probeert te creëren. Dit heeft geen succes gehad. Waarschijnlijk zit daar over en weer ook nogal wat pijn. Het lijkt me effectiever om dat los te laten en je meer op jezelf te richten (waarbij het belang van je dochter nogmaals vooropstaat). Dus stel voor jezelf vast wat redelijk is en stel je erop in dat je ex dit niet gaat begrijpen en waarschijnlijk zelfs kwaad wordt. Steeds toegeven is naar haar (en je dochter) toe niet duidelijk. Zij moet weten wat jouw grenzen zijn en die heb je tot nu toe niet duidelijk aangegeven. Je hebt bijv. al toegegeven wat de vakantie betreft zonder dat zij één concessie had gedaan. Bedenk wat voor concessies jij al hebt gedaan en wat de gevolgen daarvan (zullen) zijn voor je dochter. Je bent het ook aan haar verplicht te vechten voor de mogelijkheid een goede relatie met haar op te bouwen.
Overigens heeft je ex gelijk dat jullie dochter niet in staat is aan te geven of ze twee weken zonder haar moeder kan. Dat is aan jullie om te beslissen (let wel: niet aan haar!). Als in het convenant staat dat jij je dochter 2 aaneengesloten weken krijgt, dan heb je daar recht op. Klaar. (Sorry, ik word een beetje kwaad om haar toon!!)
Ik denk trouwens dat je in jullie situatie (twee moeders) best de voogdij zou kunnen eisen. Het zou interessant zijn te zien of de rechter vindt dat biologisch moederschap een sterkere band geeft met het kind. Je hoeft dit niet te dóen, maar het zou wel een wake-up call voor je ex kunnen zijn als ze hiermee geconfronteerd wordt. Dan zouden de rollen nl. precies omgedraaid zijn. Hoe meer verstrijkt, hoe kleiner die kans is omdat jullie dochter dan al die tijd door je ex wordt verzorgd.
sterkte ermee!
dubio
Wat een ontzettend vervelende situatie. Ik herken er tamelijk veel in en het dilemma is dat je het belang van je kind (goed contact met beide ouders) moet afzetten tegen het belang van je kind (geen conflict tussen beide ouders). Dat gaat niet samen als de verzorgende ouder zich verzet tegen een goede omgangsregeling.
Mijn situatie is wat anders, maar het afwegen van dat tegenstrijdige belang herken ik wel. Ik heb veel baat bij mijn psychologe, die mij vaak heel concreet helpt bij het oplossen van situaties waarin die twee belangen tegenover elkaar staan. Inmiddels leer ik steeds beter deze (zonder haar advies) op te lossen. Het gaat er onder andere om los te komen van wat die ander van je denkt en je niet té veel in te leven in die ander, en puur te denken aan het belang van je dochter. Om daar zuiver in te zijn, moet je ook je eigen belang ondergeschikt daaraan maken. Volgens mij doe jij dat al wel. Het probleem is meer dat je je te veel laat ondersneeuwen door je ex.
Een vraag die je jezelf zou kunnen stellen, is: vind jíj dat zij meer rechten heeft als verzorgende ouder en biologische moeder? Heb jij tijdens jullie relatie ervaren dat haar band met jullie dochter sterker of anders is, nam zij meer verantwoordelijkheid? Het antwoord daarop kan je houding nu bepalen: het kan ervoor zorgen dat je niet voor jezelf (en je dochter) durft op te komen omdat je je ex diep in je hart gelijk geeft. Dat kan je belemmeren.
Je hebt het ook over de angst dat ze je dochtertje bij je weg zou houden. Het klinkt alsof het vertrouwen tussen jullie helemaal weg is (dat is helaas ook herkenbaar). Ook die angst moet je onderzoeken: in hoeverre is die irrationeel en wat is het reële risico dat dat gebeurt? Vervolgens ga je dat risico analyseren en maatregelen nemen om je daartegen in te dekken.
Het lijkt me om te beginnen verstandig om aan "dossiervorming" te doen. Op een bepaald moment, mocht het toch tot een rechtszaak komen, zal dat heel belangrijk zijn voor jouw positie. Dus bewaar alle e-mails en maak notities van (telefoon)gesprekken, incidenten enz. Hou bij wanneer je ex weigert jou je dochter volgens de afspraken van het convenant te laten zien. Anders wordt het jouw woord tegen het hare. Maar zelfs als het niet zo ver komt, zal het jouw "mentale" positie versterken dat je alles op een rijtje hebt (en daarmee naar de rechter kan stappen als je dat wilt).
Je zou ook je licht kunnen opsteken bij een advocaat (bij voorkeur één die gespecialiseerd is in mediation, tenzij je denkt dat er met je ex toch niet gepraat kan worden). Ook informatie over de stappen die je kan nemen, kan je een sterkere positie geven. Ook hier moet je oppassen dat je je niet laat verlammen door angst om die stappen te nemen en ze niet direct uitsluit.
Ik heb het idee dat je erg de redelijke weg kiest, waarbij je begrip bij je ex voor jouw positie probeert te creëren. Dit heeft geen succes gehad. Waarschijnlijk zit daar over en weer ook nogal wat pijn. Het lijkt me effectiever om dat los te laten en je meer op jezelf te richten (waarbij het belang van je dochter nogmaals vooropstaat). Dus stel voor jezelf vast wat redelijk is en stel je erop in dat je ex dit niet gaat begrijpen en waarschijnlijk zelfs kwaad wordt. Steeds toegeven is naar haar (en je dochter) toe niet duidelijk. Zij moet weten wat jouw grenzen zijn en die heb je tot nu toe niet duidelijk aangegeven. Je hebt bijv. al toegegeven wat de vakantie betreft zonder dat zij één concessie had gedaan. Bedenk wat voor concessies jij al hebt gedaan en wat de gevolgen daarvan (zullen) zijn voor je dochter. Je bent het ook aan haar verplicht te vechten voor de mogelijkheid een goede relatie met haar op te bouwen.
Overigens heeft je ex gelijk dat jullie dochter niet in staat is aan te geven of ze twee weken zonder haar moeder kan. Dat is aan jullie om te beslissen (let wel: niet aan haar!). Als in het convenant staat dat jij je dochter 2 aaneengesloten weken krijgt, dan heb je daar recht op. Klaar. (Sorry, ik word een beetje kwaad om haar toon!!)
Ik denk trouwens dat je in jullie situatie (twee moeders) best de voogdij zou kunnen eisen. Het zou interessant zijn te zien of de rechter vindt dat biologisch moederschap een sterkere band geeft met het kind. Je hoeft dit niet te dóen, maar het zou wel een wake-up call voor je ex kunnen zijn als ze hiermee geconfronteerd wordt. Dan zouden de rollen nl. precies omgedraaid zijn. Hoe meer verstrijkt, hoe kleiner die kans is omdat jullie dochter dan al die tijd door je ex wordt verzorgd.
sterkte ermee!
dubio
Ga in therapie!
maandag 11 februari 2008 om 15:42
Heel erg bedankt voor al jullie reacties. Ik heb nu even niet al te veel tijd om op alles in te gaan. Dank je Dubio voor je uitgebreide reactie. Je slaat op een aantal onderdelen de spijker aardig op de kop denk ik.
Een uurtje geleden heeft ze me gebeld om er over te praten. Ze sprak meteen weer over 4 dagen ipv 2 weken. Ik zit nu op mijn werk, dus heb haar gevraagd vanavond terug te bellen. Ik zal delen uit jullie reacties daarbij absoluut kunnen gebruiken. Het feit dat zij hier nu contact over opneemt, geeft me een beetje hoop dat ze zich realiseert dat ze zich realiseert dat ze dingen eist die niet redelijk zijn.
Een uurtje geleden heeft ze me gebeld om er over te praten. Ze sprak meteen weer over 4 dagen ipv 2 weken. Ik zit nu op mijn werk, dus heb haar gevraagd vanavond terug te bellen. Ik zal delen uit jullie reacties daarbij absoluut kunnen gebruiken. Het feit dat zij hier nu contact over opneemt, geeft me een beetje hoop dat ze zich realiseert dat ze zich realiseert dat ze dingen eist die niet redelijk zijn.
maandag 11 februari 2008 om 16:36
Nouk, als ze nu weer het argument gebruikt "Ze kan niet zolang zonder haar moeder.", kan jij tocht zeggen "Dat hoeft ze ook niet, ik ben er". Laat jou rol in het leven van jullie dochter niet bagatelliseren hoor!
Mijn ervaring is dat het best meevalt. Kitty ging voor het eerst mee met pappa toen ze 3 jaar was, 2 weken naar Frankrijk. En ze heeft me best momenten gemist hoor, maar pappa was er toch om haar te troosten? Ze is niet bij wildvreemden. Ze heeft me in de weken erna wel extra gewaardeerd, hahaha.
Even een nieuwsgierige vraag; noemt jullie dochter jullie allebei 'mamma'?
Mijn ervaring is dat het best meevalt. Kitty ging voor het eerst mee met pappa toen ze 3 jaar was, 2 weken naar Frankrijk. En ze heeft me best momenten gemist hoor, maar pappa was er toch om haar te troosten? Ze is niet bij wildvreemden. Ze heeft me in de weken erna wel extra gewaardeerd, hahaha.
Even een nieuwsgierige vraag; noemt jullie dochter jullie allebei 'mamma'?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 11 februari 2008 om 16:42
Ik ga ernstig mijn best doen Poezewoes.
Toen we samen waren noemde ze mijn ex mama en mij mama Nouk.
In eerste instantie hadden we er voor gekozen dat ze ons allebei mama + voornaam zou noemen, maar toen de kleine geboren was voelde dat voor ex onnatuurlijk. Mij maakte het niet zoveel uit, dus ik had er niet zoveel problemen mee.
Als ons dochtertje nu een weekend bij mij is, noemt ze me meestal gewoon mama. Als ze het dan over mijn ex heeft, noemt ze die bij haar voornaam. Als ze bij ex is, noemt ze haar mama en refereert ze naar mij als Nouk.
Toen we samen waren noemde ze mijn ex mama en mij mama Nouk.
In eerste instantie hadden we er voor gekozen dat ze ons allebei mama + voornaam zou noemen, maar toen de kleine geboren was voelde dat voor ex onnatuurlijk. Mij maakte het niet zoveel uit, dus ik had er niet zoveel problemen mee.
Als ons dochtertje nu een weekend bij mij is, noemt ze me meestal gewoon mama. Als ze het dan over mijn ex heeft, noemt ze die bij haar voornaam. Als ze bij ex is, noemt ze haar mama en refereert ze naar mij als Nouk.
maandag 11 februari 2008 om 16:53
Het klinkt een beetje alsof jouw ex het gevoel heeft dat zij de 'echte' moeder is. Biologisch is dat uiteraard ook zo, dat is wat het in jullie situatie wel lastig maakt lijkt me. Maar jij bent net zo goed haar moeder, jij hebt ook bewust voor dit kind gekozen. Het lijkt alsof ze je beconcurreerd, of zich beconcurreerd voelt op het moederschap.
Maar ik vraag me af of dit ook speelt bij heterostellen die een kind hebben gekregen middels een donor. Hebben vrouwen dan ook het gevoel dat het kind meer van hun is? Buiten dat veel vrouwen dat gevoel sowieso al hebben, inclusief ik.
Mijn oergevoel zegt ook dat ze beter af is bij mij als er wat aan de hand is. Maar mijn verstand weet beter. Ze is net zo goed af bij haar vader, ook in haar eigen ogen. Hij is een prima vader en zorgt heel goed voor haar. maar ook ik moest wel een drempel over voor die eerste vakantie hoor, ik vond 2 weken ook te lang. Hij heeft het pleit gewonnen, op voorwaarde dat hij beloofde direct richting NL te komen als het niet ging. Niks van gehoord, kind heeft heerlijke vakantie gehad.
Maar ik vraag me af of dit ook speelt bij heterostellen die een kind hebben gekregen middels een donor. Hebben vrouwen dan ook het gevoel dat het kind meer van hun is? Buiten dat veel vrouwen dat gevoel sowieso al hebben, inclusief ik.
Mijn oergevoel zegt ook dat ze beter af is bij mij als er wat aan de hand is. Maar mijn verstand weet beter. Ze is net zo goed af bij haar vader, ook in haar eigen ogen. Hij is een prima vader en zorgt heel goed voor haar. maar ook ik moest wel een drempel over voor die eerste vakantie hoor, ik vond 2 weken ook te lang. Hij heeft het pleit gewonnen, op voorwaarde dat hij beloofde direct richting NL te komen als het niet ging. Niks van gehoord, kind heeft heerlijke vakantie gehad.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 11 februari 2008 om 19:16
Ja, dat klopt. Dat is ook wat er aan de hand is. Dat is wat ze tijdens onze relatie als we ruzie hadden ook steeds toe riep. Continue werd er verwezen naar de biologische factor. Blijkbaar gaf en geeft dat haar meer 'status'.
Ik heb ook altijd het gevoel gehad dat ik mijn plekje binnen ons gezin niet goed kon vinden. Achteraf denk ik dat dat plekje er misschien nooit is geweest.
Ik begrijp ook best wel dat het erg moeilijk voor haar is om onze dochter 2 weken te missen. Maar ik vind echt dat zij en ik recht hebben op onze tijd samen. Bovendien... als dat het geval is, lijkt het me handiger om dat gewoon te zeggen ipv op deze manier te reageren. Wel zo eerlijk ook.
Ik heb ook altijd het gevoel gehad dat ik mijn plekje binnen ons gezin niet goed kon vinden. Achteraf denk ik dat dat plekje er misschien nooit is geweest.
Ik begrijp ook best wel dat het erg moeilijk voor haar is om onze dochter 2 weken te missen. Maar ik vind echt dat zij en ik recht hebben op onze tijd samen. Bovendien... als dat het geval is, lijkt het me handiger om dat gewoon te zeggen ipv op deze manier te reageren. Wel zo eerlijk ook.
maandag 11 februari 2008 om 20:52
Dat klinkt heel verdrietig, Nouk, dat jij eigenlijk nooit een volwaardige plek in jullie gezin hebt gehad.
Is er sprake van een bekende donor? Is er een vader in het leven van jullie meisje? Ik vraag lekker brutaal door hoor, je hoeft geen antwoord te geven.
Ik vraag me dat eigenlijk meer af, omdat ik benieuwd ben naar hoe je ex jou rol nu ziet. Is die voor haar gevoel een beetje uitgespeeld? Het moet niet zo wezen dat jou rol in het leven van jullie meisje kleiner en kleiner wordt, omdat je geen biologische band met haar hebt. Dat je meer de ex van haar biologische moeder bent, dan haar moeder. Jullie hebben samen voor een kind gekozen en jij hebt haar ook geadopteerd. Adoptieouders zijn volwaardige ouders!
Enfin, sterkte! Ik hoop dat jullie er goed uitkomen, zowel voor jullie als voor jullie meisje!
Is er sprake van een bekende donor? Is er een vader in het leven van jullie meisje? Ik vraag lekker brutaal door hoor, je hoeft geen antwoord te geven.
Ik vraag me dat eigenlijk meer af, omdat ik benieuwd ben naar hoe je ex jou rol nu ziet. Is die voor haar gevoel een beetje uitgespeeld? Het moet niet zo wezen dat jou rol in het leven van jullie meisje kleiner en kleiner wordt, omdat je geen biologische band met haar hebt. Dat je meer de ex van haar biologische moeder bent, dan haar moeder. Jullie hebben samen voor een kind gekozen en jij hebt haar ook geadopteerd. Adoptieouders zijn volwaardige ouders!
Enfin, sterkte! Ik hoop dat jullie er goed uitkomen, zowel voor jullie als voor jullie meisje!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
