Naleving omgangsrecht na scheiden

11-02-2008 08:35 64 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Ik zit met een probleem en wil graag advies over welke stappen ik zou kunnen/moeten nemen.

Het is een beetje een uitzonderlijke situatie (maar eigenlijk ook weer niet, het enige verschil is dat het meestal mannen zijn die in deze situatie zitten). Ik ben lesbisch en ben 9 jaar samen geweest met mijn ex-partner (ook vrouw uiteraard). We hebben samen een kindje van 3,5 jaar. Mijn ex is de biologische moeder en ik heb mijn dochter geadopteerd (dus ben ook juridisch moeder).

Sinds een jaar zijn wij officieel gescheiden. Ik wilde het liefst co-ouderschap, maar mijn ex wilde dat absoluut niet. Feit is nu dat zij met mijn dochtertje op een uur afstand van mij is gaan wonen en dat ik een normale omgangsregeling heb. Eens per 14 dagen is mijn dochtertje bij mij en volgens het convenant ook de helft van de schoolvakanties (zodra zij naar school gaat, volgend jaar dus).

In ons convenant hebben we afgesproken dat mijn dochtertje tijdens de zomervakantie 2 weken bij mij zou zijn. Aaneengesloten, maar mochten we denken dat dat teveel zou zijn voor haar, zouden het 2 losse weken worden.

De weekenden gaan overigens super. Ze is hartstikke blij als ik haar kom halen en gaat graag met me mee. We hebben samen fijne weekenden, waar we allebei super van genieten. Als ik haar zondags terug breng is ze overigens ook weer blij mijn ex te zien en krijg ik een heerlijk dikke knuffel als ik weer weg ga.

Helaas verloopt de communicatie niet echt goed. Iedere keer als ik haar weg heb gebracht, ontvang ik de volgende dag een mail van wat ik volgens haar niet of wel moet doen. Eerder ging ik de discussie aan, maar tegenwoordig kan ik mezelf aardig bedwingen en reageer niet meer inhoudelijk op haar mails.

Gisteren bracht ik mijn dochter weg. Mijn ex deelde mij mee dat ze een week met haar op vakantie gaat. Het weekend wat er in valt, is juist 'mijn' weekend met mijn dochtertje.

Ik gaf aan dat we ook even moesten overleggen over wanneer mijn dochtertje 2 weken bij mij is. Maar overleg daarover was geen optie. Ze vindt dat mijn dochter haar dan te lang niet ziet en vindt 4 dagen het maximum!

Ik heb nog aangegeven dat ik het ook prima vindt om die 2 weken niet aanaangesloten te doen, maar verspreid over 2 afzonderlijke weken, maar ook dat was geen optie.

Ik ben zo boos, teleurgesteld en vooral zo ontzettend verdrietig (en inmiddels zo uitgeput alle discussies). Ik heb haar gezegd dat ik hier echt geen genoegen mee neem, maar weet niet hoe ik dit aan moet pakken (behalve dan de stap naar een advocaat, welke ik alleen in het uiterste geval zal nemen).

Mijn dochtertje heeft hier toch ook recht op? Zij heeft toch ook recht om in de zomer twee weekjes met haar andere moeder door te brengen?

Heeft iemand hier ervaring mee? Zou het heel erg fijn vinden om hier wat tips over te krijgen.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan inhoudelijk niet veel meer toevoegen dan er al is gezegd, maar ik wil je even een flinke knuffel geven Nouk!

En een voor Poez!
Alle reacties Link kopieren
Nouk, je hebt mail terug!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
Alle reacties Link kopieren
Nouk, jouw reactie geeft al aan wat ik vreesde. Feitelijk gebruikt je ex jullie dochter als machtsmiddel uit frustratie en boosheid omdat jij het initiatief hebt genomen tot jullie scheiding. Het lukt haar niet om dit los te koppelen dus volgens mij kun je idd je het beste zakelijk opstellen en terug blijven verwijzen naar de gemaakte afspraken. Ik begrijp heel goed dat dit verdomd moeilijk is, vooral om dat jij alles zo goed mogelijk wilt regelen in het belang van jullie kind. Laat je niet manipuleren of een schuldgevoel aanpraten.



Misschien dat iemand anders (mediator Poez) haar kan laten inzien waar de schoen wringt. Hopelijk komt ze dan tot het besef dat haar opstelling alleen maar verliezers oplevert. En de grootste verliezer is uiteindelijk jullie dochter.



Enfin, zie de reacties hier. Iedereen vind dat jij in je recht staat en komt met goede adviezen.



Heel veel sterkte meid en niet aan jezelf twijfelen!



Enneh Poezel zet 'm op! Vind het echt geweldig dat je Nouk helpt!
Alle reacties Link kopieren
Poezewoes, wat lief van je!
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Zonlicht, ik denk eigenlijk niet dat ik toegeeflijk ben door het feit dat ik de relatie heb beeindigd. Ik weet dat ik er alles aan heb gedaan om in de relatie te blijven, maar dat werkte gewoon niet. Het zit gewoon in mijn aard en ik begrijp heel goed dat ik nu echt zakelijk moet zijn. Daar ga ik dan ook mijn best voor doen.



Capibara, dank voor je knuffel.



Alice, ik hoop dat ex ingaat met mediation en ik hoop nog meer dat het een gunstige uitwerking heeft.



Inmiddels heb ik mail gekregen van Poez, waarin ze uitgebreid uitlegt wat ze voor me kan doen. Ik ben er erg blij mee. Moet het allemaal wel even tot me door laten dringen en wat zaken voor mezelf op een rijtje zetten, want het is een heftige stap die ik zal moeten gaan nemen.
Alle reacties Link kopieren
Lieve Nouk,



Goed dat je met een psycholoog gaat praten, dat zal je (als het een goeie is) vast helpen! En de hulp van Poezewoes zal vast ook van pas komen.



Ik heb zelf toch wel met een schuldgevoel geworsteld over het besluit te gaan scheiden, ondanks dat ik er alles aan gedaan had mijn huwelijk te redden en trok aan een dood paard. Ik had echt geen andere keuze. Blijkbaar speelden er andere dingen mee die mij een schuldgevoel gaven en die heb ik in therapie mooi boven water weten te krijgen Bijvoorbeeld het feit dat ik de kinderen hun stabiele, traditonele gezinssituatie ontnam. Het feit dat mijn ex de kinderen nu niet meer zo vaak kon zien. Maar vooral het feit dat ik me niet aan mijn belofte hield. Ik had immers beloofd dat ik altijd voor hem zou zorgen? Ik heb eerst moeten inzien dat hij zich niet aan zíjn belofte had gehouden om voor míj te zorgen, en dat de overeenkomst daarmee nietig was geworden. Dat gaf mij het volste recht de relatie te beëindigen.



Misschien kun je de gebrokengrammofoonplaat-tactiek eens proberen bij je ex. Stel voor jezelf vast wat de kern van het probleem is en wat jouw houding daarin is, en herhaal die boodschap zodra het probleem ter sprake komt. Het probleem is wat jou betreft bijvoorbeeld dat je ex het convenant niet naleeft en dat daarmee jouw belang en dat van jullie dochter wordt geschaad. Je kan hiervoor enige argumenten formuleren.



Jouw houding daarin zou kunnen zijn: jij leeft het convenant niet na en dat is niet goed voor mij maar ook niet voor "dochter". De bedoeling van de omgangsregeling die we hebben afgesproken is dat "dochter" in staat is genoeg contact met mij te houden om een goede band met mij op te bouwen. Als jij vindt dat de huidige regeling niet in het belang is van "dochter", dan moeten we die herzien. Wil je dat? Dan kunnen we daar zeker over praten. Want naast een goede omgangsregeling is het zeker in het belang van "dochter" dat wij normaal met elkaar kunnen communiceren. Een conflict tussen ons is óók niet goed voor haar. Dus als je de omgangsregeling zoals die er nu ligt niet wil, dan kunnen we daar als volwassen mensen over praten en maken we een nieuwe afspraak.



Dan is het goed mogelijk dat je ex weer met al haar argumenten komt waarom zij vindt dat er nu anders moet worden gekeken naar die regeling. Dan kun jij blijven herhalen: oké, je vindt deze regeling niet goed, dus zullen we hem dan aanpassen? Zo wijs je haar op haar verantwoordelijkheid. Ze heeft het convenant zelf ondertekend, het is geen opgelegde beslissing geweest. Als ze je vraagt om flexibel te zijn in het belang van jullie dochter, kun je zeggen dat die juist gebaat is bij duidelijkheid, dus een omgangsregeling waar jullie beiden achter staan en die voor de komende tijd vastligt.



Ik denk dat het sterkste argument dat je kunt gebruiken voor mediation - en ik heb de indruk dat je ex daar wel gevoelig voor is - het belang van jullie dochter is. Dat kunnen jullie op twee manieren beschermen: door te zorgen dat zij met beide ouders een goede band kan opbouwen en zich daar beiden voor in te zetten, en door een conflict tussen jullie waar zij middenin zit te vermijden.



groeten,

dubio
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Hoi Dubiootje,



Ik heb er ook heel erg lang over gedaan om voor mezelf tot het besluit te komen om te gaan scheiden. Vond het heel erg moeilijk, maar toen ik het besluit eenmaal had genomen, wist ik ook dat het 'goed' was. De ruzies werden heftiger en dat was voor niemand goed. Niet voor mij, niet voor ex, maar helemaal niet voor 'dochter'. Na het besluit hebben we nog een jaar doorgemodderd, waarbij ex met dochtertje in ons huis woonde en ik daar was als zij moest werken om voor dochtertje te zorgen. De rest van de tijd woonde ik voornamelijk bij mijn moeder. Ik heb heel wat heen en weer gependeld met mijn sporttasje met kleding etc. In oktober 2006 heb ik de knoop doorgehakt. Pas afgelopen november is zij verhuisd en woon ik weer in mijn eigen huis.

Al met al is het een erg heftige periode in mijn leven en soms is het heel erg zwaar, maar ik weet dat het een goede beslissing is geweest.



Je geeft in je reactie aan dat ik aan ex zou kunnen vragen of zij de omgangsregeling zou willen herzien, om haar zo op haar verantwoordelijkheid te wijzen. Maar dat brengt toch alleen maar meer discussie met zich mee? Dan gaat ze vasthouden aan die ene week tijdens de zomervakantie en komen we toch weer op hetzelfde punt? Of begrijp ik je nu verkeerd?
Alle reacties Link kopieren
Hi Nouk,



Ik zou juist ook niet nog eens het convenant ter discussie stellen, dit is nu eenmaal wat jullie hebben afgesproken. Voor de rest denk ik dat de kapotte grammofoonplaat-techniek wel kan werken: gewoon vasthouden aan wat er is afgesproken en dat het belang van jullie kind voorop staat.



Gewoon duidelijk zijn en laten merken dat je je geen schuldgevoel (meer) laat aanpraten en ook niet laat manipuleren. De frustratie van je ex over het verbreken van jullie relatie staat los van de omgangsregeling die is afgesproken in het belang van jullie kind. Zij moet dit los gaan koppelen.



Zolang jij iedere keer inbindt uit angst of misplaatst schuldgevoel, blijft ze dit instrument gebruiken. Het levert haar namelijk iets op; ze krijgt uiteindelijk haar zin. Probeer te stoppen haar die ''beloning'' te geven, snap je wat ik bedoel? Dit is enorm moeilijk, vooral als het in je karakter zit om altijd naar een compromis te zoeken en met iedereen rekening te houden, zelfs als dit ten koste van jezelf gaat. Volgens mij weet jouw ex precies op welke knopjes ze bij jou moet drukken en wat haar dit oplevert. Het is eigenbelang, niet het belang van jullie kind.



Nogmaals heel veel sterkte Nouk, want het is godskolere moeilijk om een dergelijk patroon te doorbreken.
Alle reacties Link kopieren
quote:Nouk67 schreef op 15 februari 2008 @ 14:41:



Niet voor mij, niet voor ex, maar helemaal niet voor 'dochter'



Als je haar geadopteerd hebt is het toch gewoon je dochter? Ik zou beginnen met de aanhalingstekens vanaf nu weg te laten.



Gewoon blijven opkomen voor je recht en het recht van je dochter en je niet murw laten lullen. Als het allemaal vriendelijk en in overleg kan is dat mooi, als dat niet kan is het geen reden om toe te geven aan de nukken van je ex.
Alle reacties Link kopieren
Loomii, volgens mij gebruikt Nouk de aanhalingstekens omdat ze de naam van haar dochter niet wil gebruiken.



Nouk, ik begrijp dat het besluit om uit elkaar te gaan al anderhalf jaar geleden is genomen. Toen is het een jaar lang een wat warrige, onduidelijke situatie geweest. Het lijkt me dat je dochtertje inmiddels wel toe is aan duidelijkheid. Ze is nog klein en dat speelt in je voordeel, of eigenlijk haar voordeel. Hoe sneller je tot een duidelijke, voorspelbare regeling kan komen, hoe beter. Hoe groter ze wordt, hoe meer last ze ervan zal krijgen dat ze niet weet waar ze aan toe is en dat haar twee mama's ruzie zoeken over wanneer ze bij wie is.



Ik bedoelde met mijn suggestie om aan te dringen op aanpassing van de omgangsregeling meer dat je dat als drukmiddel gebruikt, want ik verwacht niet dat je ex daadwerkelijk om de tafel wil gaan zitten om nu iets anders op papier te zetten. Ze wil gewoon in de praktijk de dingen op haar manier doen, dat papier daar heeft ze min of meer lak aan. En natuurlijk zou je nooit gaan onderhandelen over maar 1 week in de zomervakantie! Ik meen dat de standaardregeling 3 weken is, dus dat zou dan je inzet moeten zijn.



Maar goed, ik denk eerlijk gezegd niet dat zij om de tafel wil gaan zitten als ik afga op wat jij schrijft. En als je het wel doet, heb je inderdaad goede kans dat dezelfde discussie zich nog eens herhaalt. Je zou in plaats van dat "plaatje" ook een ander plaatje kunnen afspelen, bijvoorbeeld dat als jullie er niet uitkomen, je de rechter wel zal vragen om een nieuwe regeling vast te stellen. Dat moet je dan vanzelfsprekend ook wel menen, maar ik denk niet dat er voor jou een andere optie is als zij niet wil meewerken.



succes,

dubio
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Het is even wat rustig geweest van mijn kant, maar ik heb even de zaken op een rij moeten zetten. Jullie reacties, alle tips en het aanbod van Poez.

Uiteindelijk had ik het voor mezelf duidelijk. Ik wilde er voor vechten, gebruik maken van het aanbod van Poez en het als het niet anders kon het via advocaat en/of rechter 'spelen'.

Maar opeens kreeg ik zondagochtend om half 9 een telefoontje van ex. Ze was ziek en vroeg of ik "dochter" (ik gebruik de aanhalingstekens inderdaad omdat ik haar naam niet wil noemen) een dagje op zou kunnen halen. Ik heb daar eigenlijk niet over nagedacht en direct 'ja' gezegd. Pas in de auto onderweg, bedacht ik me dat ik er misschien nog een keer over na had moeten denken. Ik draafde weer op wanneer zij dat wilde. Aan de andere kant.... no way dat ik 'nee' tegen een extra dagje met ons dochtertje zou zeggen.

We hebben echt een heerlijke dag gehad. Zijn lekker naar het strand geweest, hebben liggen rollen in het zand, lekker kibbeling gegeten en zijn later nog even naar de speeltuin gegaan. Rond 8 uur heb ik haar weer teruggebracht.

Daar stond ex tranen met tuiten te huilen, omdat ze het niet meer trok. Ze zei zich te realiseren dat ze dingen 'los moest laten'. Dat ze wist en zag dat ons dochtertje en ik helemaal gek op elkaar zijn. Ik heb haar gezegd dat ik haar een mail zou sturen met de 2 weken die ik in de zomer samen met "dochter" wil zijn. Dat heb ik zojuist gedaan en ik wacht nu op haar reactie. Poez heb ik al gemaild dat ik hopelijk geen gebruik hoef te maken van haar aanbod (maar dat ik het wel super vind dat ze het aan heeft geboden).

Al met al heb ik een beetje hoop dat we er op deze manier uitkomen dat het, in ieder geval voorlopig, weer eventjes rustig is. Ik hoop dat dit echt zo is, want dit heeft me weer enorm energie gekost.



Alice33. Je hebt gelijk. Het is/was puur eigenbelang van haar. Ze is gewoon nog steeds erg boos en weet inderdaad precies op welke knopjes ze moet drukken. Ik moet hier echt mee aan de slag en dat ga ik ook doen. Volgende week heb ik een afspraak met een psychologe en ik hoop er samen met haar aan te kunnen gaan werken. Ik moet proberen om minder emotioneel en angstig te reageren op dit soort dingen.



Dubiootje. Dank voor je toelichting. Nu snap ik je voorstel om die omgangsregeling opnieuw te bespreken. Ik was overigens echt klaar om de stap naar een rechter te zetten. Mocht dit nu niet opgelost worden of in de toekomst weer problemen opleveren, heb ik in ieder geval de dingen al goed doordacht en heb ik mijn plan op de plank liggen.



Liefs,

Nouk
Alle reacties Link kopieren
Oh, dat zou fijn zijn, als je ex nu uit zichzelf bijdraait! Ik duim voor je!
Alle reacties Link kopieren
Nouk, ik hoop van harte dat jullie er samen uitkomen en dat dit een begin is van een ''normale'' omgangsregeling met je dochter. Heel goed dat je naar een psycholoog gaat, ik hoop echt dat hij/zij je hierbij kan helpen. Ik wens je het allerbeste, take care!
Alle reacties Link kopieren
Lieve Nouk, goed nieuws. Ik hoop voor je dat je ex niet zo wispelturig is als de mijne. Hoe vaak ik geen valse hoop heb gekregen als we een keer een gesprek hadden waarin hij opeens de redelijkheid zelve was! Dan was ik zo blij, we zouden er toch samen uitkomen, beter voor iedereen! De opluchting maakte plaats voor nog grotere wanhoop als hij zich weer net als voorheen gedroeg en alle mooie woorden leeg bleken te zijn.



Dus een woord van waarschuwing: laat je stemming en verwachtingen niet volledig afhangen van de houding van je ex en hou de koers aan die je tot nu toe gevaren hebt. Dus hou vast aan de twee weken voor de zomervakantie, hou een zakelijke toon aan en blijf duidelijk.



Mmm, sorry als dit wat negatief overkomt, het is goed bedoeld Ik wil je graag behoeden voor de teleurstellingen die ik keer op keer heb moeten doormaken. Hopelijk gaat het bij jou anders!



liefs,

dubio
Ga in therapie!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven