Relaties
alle pijlers
Omgangsregeling afdwingen?
vrijdag 18 mei 2007 om 22:24
Ex en ik zijn nu al een poosje uit elkaar. We hebben samen twee kinderen.
De omgangsregeling is tot op heden altijd vrijblijvend geweest.
Dus met andere woorden; ik ging ermee akkoord dat ik altijd de kinderen had en hij kreeg ze wanneer het hem uitkwam. Dat was voor die periode gewoon het beste.
Ik had opzich wel wat meer ruimte willen hebben, maar i.v.m ziek kind kon dit destijds niet. Afijn, de kinderen zijn nu wat groter en ieder van ons heeft de draad weer opgepakt.
Alleen.. Ik begin het eigenlijk ietwat vervelend te vinden dat de vader al naar gelang zíjn zin/tijd etc de kinderen vraagt op te halen.
Andersom komt het dus nooit voor. Als ik een afspraak heb kan ik hem niet vragen, want dat heeftie ''geen tijd''. (Lees: hij wil niks doen wat eventueel in mijn voordeel kan zijn. En daar hoeft deze discussie niet over te gaan verder. Dit is nu eenmaal zo.)
Mijn vraag is nu; ik wil eigenlijk wel eens beginnen met een omgangsregeling. Dus dat beide partijen weten waar ze aan toe zijn.
Eigenlijk wil ik ook dat mijn ex niet alleen maar de kinderen heeft op de leuke dagen. ( verjaardagen van zijn familie/feestdagen/vrije dagen / wanneer het zonnetje schijnt:P)
Maar wat heb ik te willen?:o
Ik bedoel kan ik dit eisen? Hij heeft wel de kinderen erkend. Hij betaald geen alimentatie. ( Hoeft ook niet, maar soms voelt het dat hij alleen maar de lusten heeft.)
Voor de duidelijkheid; een gesprek aangaan zal niks oplossen. Alles wat ík wil zal hij altijd tegenwerken. (De belangen van de kinderen denkt hij niet eens aan)
Maar is het mogelijk dat ik het hogerop ga zoeken en kan ik mijn ex dwingen om meer verantwoordelijk opzich te nemen?
Geld hoef ik dus niet te hebben. Ik wil graag dat de zorg meer wordt gedeeld.
Ik heb geen idee hoe ik dit moet aanpakken.:$ Wie helpt me op weg?
Alvast bedankt.
De omgangsregeling is tot op heden altijd vrijblijvend geweest.
Dus met andere woorden; ik ging ermee akkoord dat ik altijd de kinderen had en hij kreeg ze wanneer het hem uitkwam. Dat was voor die periode gewoon het beste.
Ik had opzich wel wat meer ruimte willen hebben, maar i.v.m ziek kind kon dit destijds niet. Afijn, de kinderen zijn nu wat groter en ieder van ons heeft de draad weer opgepakt.
Alleen.. Ik begin het eigenlijk ietwat vervelend te vinden dat de vader al naar gelang zíjn zin/tijd etc de kinderen vraagt op te halen.
Andersom komt het dus nooit voor. Als ik een afspraak heb kan ik hem niet vragen, want dat heeftie ''geen tijd''. (Lees: hij wil niks doen wat eventueel in mijn voordeel kan zijn. En daar hoeft deze discussie niet over te gaan verder. Dit is nu eenmaal zo.)
Mijn vraag is nu; ik wil eigenlijk wel eens beginnen met een omgangsregeling. Dus dat beide partijen weten waar ze aan toe zijn.
Eigenlijk wil ik ook dat mijn ex niet alleen maar de kinderen heeft op de leuke dagen. ( verjaardagen van zijn familie/feestdagen/vrije dagen / wanneer het zonnetje schijnt:P)
Maar wat heb ik te willen?:o
Ik bedoel kan ik dit eisen? Hij heeft wel de kinderen erkend. Hij betaald geen alimentatie. ( Hoeft ook niet, maar soms voelt het dat hij alleen maar de lusten heeft.)
Voor de duidelijkheid; een gesprek aangaan zal niks oplossen. Alles wat ík wil zal hij altijd tegenwerken. (De belangen van de kinderen denkt hij niet eens aan)
Maar is het mogelijk dat ik het hogerop ga zoeken en kan ik mijn ex dwingen om meer verantwoordelijk opzich te nemen?
Geld hoef ik dus niet te hebben. Ik wil graag dat de zorg meer wordt gedeeld.
Ik heb geen idee hoe ik dit moet aanpakken.:$ Wie helpt me op weg?
Alvast bedankt.
zaterdag 19 mei 2007 om 16:36
De ander ouder moet wel degelijk zijn geschiktheid aantonen. In ieder geval dat hij voor de kinderen KAN zorgen. Ik weet dit omdat ik momenteel aan het regelen ben dat mijn kinderen zeker niet bij hem terecht zullen komen als mij iets gebreud, maar dat mijn huidige echtgenoot het gezag krijgt. hij zal nooit automatisch het gezag krijgen tenzij. Er word in alle gevallen eerst gekeken of de andere ouder het wel aankan, danwel de mogelijkheden heeft om het gezag te aanvaarden. Meestal is dit een formaliteit en in sommige gevallen komt er een raadsonderzoek.
zaterdag 19 mei 2007 om 16:36
Laatste stuiptrekking van hem om mij te pesten.
Ik trap er nog in ook.:$
Enne, geloof me, het ís pesten!
Ik heb dus heel summier contact met hem, geef hem ook geen podium om zijn leven aan mij te vertellen. Wil die nl heel graag, en in het begin deed hij dit ook. Maar heb hem onmiddelijk de mond gesnoerd.
Overigens heb ik hem ook gezegd dat hij zelf mag weten wat hij met de kinderen doet. Geen probleem. ( overbodig te zeggen dat het qua veiligheid goed zit)
Maar ik heb dus géén vinger in de pap als ze bij hem zijn.
Hoeft niet. Hij mag alles.
''Vadertje-moedertje'' spelen met onze kinderen en zijn vriendin. Name it. Kan niet zo gauw een voorbeeld bedenken en ik kan en mag hier ook geen invloed op uitoefenen dacht ik zo.
Zijn vriendin is trouwens een hele leuke meid.:) Daar heb ik wel geluk mee, als ik het zo mag benoemen.
En anders had ik gewoon pech.
zaterdag 19 mei 2007 om 16:40
Blindje, in jou geval is er al van alles aan de hand met de vader van je kinderen en dat is al bekend. Een verzoek tot gezag is zelfs al eens afgewezen. Natuurlijk moet hij zijn geschiktheid aantonen als hij de kinderen in huis zou willen als jou iets overkomt. Mocht dat zo zijn dan denk ik dat het zelfs tot een raadsonderzoek zou komen in jullie geval.
Maar dit is dus zo'n tenzij. In de meeste gevallen is er niks aan de hand en gaan de kinderen, zonder onderzoek, naar de andere ouder.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 19 mei 2007 om 16:42
Dus hij mag alles en je vind alles goed, maar aan de andere kant moet het allemaal anders van jou. En je wilt geen invloed hebben op hem, maar hij moet wel meewerken aan wat jij wilt en is daar volgens jou ook aan toe? Weet je eigenlijk zelf wel wat je van hem wilt? En nog wat, hij SPEELT geen vadertje, maar IS de vader van de kinderen. Een uitspraak die heel duidelijk aangeeft wat jij echt van hem vind.
zaterdag 19 mei 2007 om 16:46
Het gezag is bij mijn ex echt niet zomaar afgepakt omdat hij een beetje vreemd is. Dus op het moment dat mij wat gebeurd gaan ze echt niet automatisch naar hem.
Dat ik mijn ex niet moet staat los van het feit dat wij kinderen hebben. De kinderen en hij hebben het recht om elkaar te zien, maar belangrijke beslissingen zijn niet aan hem besteed. Dat is geen wrok naar m'n ex, maar de werkelijkheid.
Dat ik mijn ex niet moet staat los van het feit dat wij kinderen hebben. De kinderen en hij hebben het recht om elkaar te zien, maar belangrijke beslissingen zijn niet aan hem besteed. Dat is geen wrok naar m'n ex, maar de werkelijkheid.
zaterdag 19 mei 2007 om 16:55
Wip, voor jou geldt dus hetzelfde. Er is al van alles aan de hand, niet voor niets wordt zijn gezag afgenomen. En ja, dan volgt er onderzoek als de gezaghebbende ouder overlijdt en de ander wil de kinderen opvoeden. Maar in geval van TO, zie ik geen redenen waarom de vader niet automatisch het gezag zou krijgen in dat geval.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 19 mei 2007 om 16:59
Maar dat is een andere situatie. Kijk mijn ex heeft ook geen gezag en met goede redenen. Die van mij kan niet eens voor zichzelf zorgen zoals dat hoort, dus laat staan voor de kinderen. Ik had het over het algemeen waarin de vader niet zo gek als een draaideur is. Heel veel vrouwen die ik hoor en topics die ik hier lees gaan over exen en hoe vreselijk die zijn. Ook als ze wel goed voor hun kinderen zorgen. Het zijn wel ex mannen, maar geen exvaders. Dat de relatie voorbij is, wil dan toch niet zeggen dat dus al zijn ouderlijke rechten voorbij zijn. Over het algemeen dus nogmaals, de uitzonderingen nagelaten. het is net zoiets als de opmerkingen: Als hij geen alimentatie betaald, krijgt hij de kinderen niet te zien. Dat is ook onzin, want alimentatie is geen kijkgeld. Het een staat los van het ander. Dat is wat ik bedoelde.
Enne *; voor jou. Ik wéét hoe ingewikkeld het is met een ex die simpelweg de verantwoordelijkheid niet aan KAN.
zaterdag 19 mei 2007 om 17:01
Naah zo is het precies. Zo doe ik het ook. Niks verwachten, wat hij al nooit heeft waar gemaakt. Gewoon kort en bondig antwoorden. Deed ik áltijd al.
En als hij smst om de kinderen, dan pas ik het wel iets aan. Echt allemaal in overleg dus. Maar ik zeg dus geen '' nee'' terwijl het eigenlijk wél kan.
Apart hoor dat ik blijkbaar ánders over kom.:o
Wat ik van hem wil?
Een gesprek. Samen overleggen. Rolt daaruit dat hij niks wil zal ik dit accepteren. Wellicht dat we hooguit de kleine dingen kunnen aanpassen?
Ik ben geneigd te zeggen dat het een waardeloze vader is, maar hier ben ik zelf bij geweest zeg maar. Ik hem hem ook veel ontnomen als het ware. Wel door omstandigheden!, en ook HIJ ging hiermee akkoord hé, dat moet ook niet vergeten worden.)
Maar ik verwijt hem niks!
Maar ik blijf erbij; er moeten nu dingen veranderen. Is hij mee eens hoor. Ook al was het eerst anders.
Maar inmiddels komt het gezag verhaal erbij.
Dus feitelijk gezien is het geen slechte vader! Omdat ik mij terdege besef dat ik inderdaad '' de ex'' en '' de vader'' door elkaar heen zou halen qua gevoel.
Hi heeft in ieder geval nog vele jaren voor de boeg om meer betrokken te zijn bij de kinderen.
Is toch mooi?
Ik had ook een ándere weg kunnen inslaan en geen centimeter willen opschuiven. En dat hij de kinderen om het weekend heeft. En verder niks.
Ik ben trouwens blij dat ik van hem af ben.:D En heb inmiddels een hele lieve vriend.
zaterdag 19 mei 2007 om 17:03
Nee, ik weet het ook niet. Ik ga af op wat TO hier schrijft. En die schrijft aan de ene kant dat hij wel goed voor zijn kinderen is en aan de andere kant dat hij alleen maar vader speelt. Dus wat is het dan? Ze spreekt zichzelf in meerdere dingen tegen. iets dat mij het idee geeft dat ze zelf niet goed weet wat ze dan wel wil en misschien ook nog niet goed weet wat ze met het einde van de relatie moet. Ik lees veel verdriet bij haar, maar dat veranderd niet door een nieuwe omgangsregeling.
Ik probeerde alleen me maar in haar te verplaatsen en te helpen het misschien wat duidelijker te krijgen. Ik wilde geenzins het idee geven haar aan te vallen of zoiets. Het spijt me als het zo is overgekomen. :R
zaterdag 19 mei 2007 om 17:05
zaterdag 19 mei 2007 om 17:06
Precies. Hij speelt het ook.
Zo istie. Prima toch. Als ik er maar geen last van heb.:P
Ik zeg toch ook dat me dat weinig uitmaakt hoe hij het invult.
In mijn ogen is ''showen'''... ''spelen''!
Of hij ze nou heeft gemaakt of niet.;)
Ik vind het best.
Overigens denk ik dat dit met de tijd er wel van af gaat.
Omdat de situatie dit ook mogelijk maakt, ik weet ook zeker dat hij meer in zn mars heeft hoor.
Maar voor nu is het vooralsnog SPELEN.
En ja, dat is mijn schuld geweest.
Soit.
zaterdag 19 mei 2007 om 17:12
zaterdag 19 mei 2007 om 17:15
Ik wil juist niks met hem te maken hebben. En wat mij verdriet doet is dat hij juist nog steeds mij wil ''pakken'', zelfs nu ik heel meegaand ben. Ik wil hem geen strobreed dwars zitten.
Ik denk dat het lijkt alsof ik mezelf tegenspreek omdat deze twee dingen nauw met elkaar zijn verweven.
De vader van mijn kinderen en tegelijkertijd mijn ex.
Als ex mag ik hem niet. ( ik haat hem.....:$) het is wel moeilijk om dit los van elkaar te zien dat hij dus ook de vader is van onze kids.
Ik doe mijn best dit los van elkaar te zien.
En daar zal het wel eens mis gaan in mijn uitleg.
Verder vind ik het goed dat alle kanten van dit onderwerp worden belicht.:R
Dat houdt mij ook helder.
Maar wat iemand anders ook zei; ik kan niet letterlijk vertellen waarom ik sommige dingen zo zeker weet over mijn ex.
Maar geloof me; ik ken hem.:P
zaterdag 19 mei 2007 om 17:17
Veerle, hij is de vader van je kinderen, dat speelt hij niet. Dat hij voornamelijk met ze speelt en niet zorgt is een ander verhaal. Maar door zo over hem te praten en te denken toon je niet echt respect. Het is wel de vader van je kinderen en ooit was hij blijkbaar leuk genoeg om mee te gaan samenwonen en er kinderen mee te krijgen.
Dat het jou niet uitmaakt hoe hij zijn tijd met de kinderen invult geeft aan dat je dus vindt dat hij het prima doet met ze. Anders zou je daar veel meer moeite mee hebben. Probeer in het hele verhaal je kinderen centraal te zetten en niet je eigen gevoel over je ex. Wat is goed voor hen? Wat voor hen goed is hoeft nog niet voor jou goed te zijn, of voor de vader goed te zijn. Maar alleen door de kinderen centraal te zetten, en niet je eigen gevoelens, zal je met deze man tot een oplossing komen.
Je zegt dat je zelf nu gelukkig bent en een fijne vriend hebt; mooi zo. Tijd om de wrokgevoelens naar ex bij de vuilnis te zetten.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 19 mei 2007 om 17:26
Dat bedoelde ik ook niet hoor. Ik snap je heel goed.
Alleen, als ex echt een eikel is (voor TO alhans), is dat ook deel van het probleem. Dat zul je dan ook een plek moeten geven in het geheel van de factoren die bepalen of iets wel of niet gaat lukken. Dan kan het een prima vader zijn, een leuke partner voor zijn huidige vriendin, een goede vriend voor zijn vrienden, een gewaardeerd collega, een fijne zoon, undsoweiter, maar het is en blijft voor TO dan een frustrerende eikel. En het zou m.i. goed zijn als TO iets met dat gegeven gaat doen, zodat ze dat kan afsluiten.
zaterdag 19 mei 2007 om 17:40
Ja dat is nu ook wat ik bedoelde. De wrokgevoelens bij het vuilnis. De x bij het vuilnis en de vader overhouden. En dan niet alleen in geval van TO, maar in veeeeeeeel meer gevallen zou dat geen kwaad kunnen. Ik kan voor mezelf de twee loskoppelen. Godzijdank, want dat maakt het kijken naar wat voor de kinderen beter is echt veel makkelijker. Daarnaast heb ik van dichtbij de kant van een vader meegemaakt. ja, hij had dingen fout gedaan, maar was en is wel een goede vader. Ex deed over alles moeilijk en lastig. het moest dan weer zo en dan weer zo en hij maar buigen en slikken. Tot hij er genoeg van kreeg en naar de rechter is gestapt. Om gezag te eisen. waarna ex hem zo zwart als roet heeft gemaakt. Want hij deed nooit iets voor de kinderen (kon hij ook niet want ze hield hem overal buiten aangezien hij toch geen egzag had, zelfs voor de ouderavonden nodigde zij hem niet uit, hij had volgens haar toch niets in te brengen.) Tot haar stomme verbijstering kreeg hij niet alleen het gezag, maar zelf co-ouderschap voo relkaar. Toen de kinderen 12 waren zijn ze bij hem gaan wonen en alleen af en toe naar hun moeder gegaan. Ik heb gezien hoe het kan gaan en mezelf belooft dat ik dat niet zou laten gebeuren. Dat ik niet zelf weggeteerd zou worden door woede etc. ten opzichte van hem en dat de kinderen daarvan de dupe zouden worden. en dat hielp gelukkig! ik heb hem zelfs op mijn bruiloft uitgenodigd. Hij kon helaas niet, maar was wel welkom. En ook een geboortekaartje van mijn derde kind heeft hij gehad. Het is toch het (half)broertje van zijn kinderen.
zaterdag 19 mei 2007 om 17:54
Zoals sommige schreven dat zij razen over hun ex tegen vriendinnen, ik deed dat even hier.Dus daar zit geen diep gewortelde frustraties achter.
Dus ja, hij is de vader. Ja het is een goede vader. Samen hebben we -door omstandigheden!!- een hele tijd in alle willekeur en vrijwilligheid de omgang geregeld.
Inmiddels zijn situaties dusdanig positief veranderd dus ook in de omgang kunnen wijzigingen worden aangebracht.
Ik verwijt hem niks van wat in het verleden is gebeurt met betrekking tot de beperkte en willekeurige omgang.
Er is geen wrok. En als die bij tijd en wijlen er wel is.. probeer ik dit ten alle tijde los te zien van de omgang. ( Ja, kost soms moeite. Niet erg toch?)
Ik zit niet te treiteren.
Ik val hem niet lastig.
Ik heb amper contact.
Hij hoeft mij geen verantwoording af te leggen. (Ik heb wel eens verhalen gehoord dat ex-en dit onderling wel moeten..)
Hij kan liefde, warmte geven aan de kinderen.
De kinderen hebben het leuk bij hem. Ik juich altijd met ze mee als ze naar papa gaan. Dus geen beladen situatie van maken.
Ik sta open voor zijn voorstellen.
Hij mag de kinderen wat mij betreft vaak zien.
Als hij de kinderen nooit meer wil zien zal ik dit ook wel accepteren.
Allleen heb ik nu een balletje op gegooid om de omgangsregeling via een mediator( tip van hier dus!) te regelen en daar ging hij mee akkoord..
Máár dan ook ff direct '' het gezag'' regelen.
Sorry, maar dan breekt mijn klomp ffies.
Het gezag!!! Meneer wil invloed uitoefenen.
Terwijl er feitelijk gezien géén aanleiding is dat hij 'bang' moet zijn dat hij geen invloed heeft op de kinderen.
Gezag hebben over kinderen heeft dus echt met mij te maken.
Het gezag staat nl los van omgang/betrokkenheid/belangen kinderen/warmte en liefde voor de kinderen.
Dit heeft te maken met beslissingen.
Dat als Veerle Ja zegt, EX nog altijd NEE kan zeggen.
Maar jah, aan de andere kant; Ik wil graag een vaste omgang. Hij wil ook het gezag daar nog bij. Ik wil dat weer niet. Dus mss ben ik wel weer net zo fout als hem.
Alleen heb ik echt gegronde redenen om nee te zeggen.
15 jaar ervaring.
Dus ja, hij is de vader. Ja het is een goede vader. Samen hebben we -door omstandigheden!!- een hele tijd in alle willekeur en vrijwilligheid de omgang geregeld.
Inmiddels zijn situaties dusdanig positief veranderd dus ook in de omgang kunnen wijzigingen worden aangebracht.
Ik verwijt hem niks van wat in het verleden is gebeurt met betrekking tot de beperkte en willekeurige omgang.
Er is geen wrok. En als die bij tijd en wijlen er wel is.. probeer ik dit ten alle tijde los te zien van de omgang. ( Ja, kost soms moeite. Niet erg toch?)
Ik zit niet te treiteren.
Ik val hem niet lastig.
Ik heb amper contact.
Hij hoeft mij geen verantwoording af te leggen. (Ik heb wel eens verhalen gehoord dat ex-en dit onderling wel moeten..)
Hij kan liefde, warmte geven aan de kinderen.
De kinderen hebben het leuk bij hem. Ik juich altijd met ze mee als ze naar papa gaan. Dus geen beladen situatie van maken.
Ik sta open voor zijn voorstellen.
Hij mag de kinderen wat mij betreft vaak zien.
Als hij de kinderen nooit meer wil zien zal ik dit ook wel accepteren.
Allleen heb ik nu een balletje op gegooid om de omgangsregeling via een mediator( tip van hier dus!) te regelen en daar ging hij mee akkoord..
Máár dan ook ff direct '' het gezag'' regelen.
Sorry, maar dan breekt mijn klomp ffies.
Het gezag!!! Meneer wil invloed uitoefenen.
Terwijl er feitelijk gezien géén aanleiding is dat hij 'bang' moet zijn dat hij geen invloed heeft op de kinderen.
Gezag hebben over kinderen heeft dus echt met mij te maken.
Het gezag staat nl los van omgang/betrokkenheid/belangen kinderen/warmte en liefde voor de kinderen.
Dit heeft te maken met beslissingen.
Dat als Veerle Ja zegt, EX nog altijd NEE kan zeggen.
Maar jah, aan de andere kant; Ik wil graag een vaste omgang. Hij wil ook het gezag daar nog bij. Ik wil dat weer niet. Dus mss ben ik wel weer net zo fout als hem.
Alleen heb ik echt gegronde redenen om nee te zeggen.
15 jaar ervaring.
zaterdag 19 mei 2007 om 18:11
Veerle, ik begrijp je. Maar ik begrijp hem ook wel. En nee, ik ken hem niet. Heb dus ook geen ervaring met hem. Misschien is het juist positief dat hij ook gezag wil. Misschien wil hij wel die ene extra stap maken, juist omdat jij de dingen wilt regelen. Oké, het is een longshot en de kans is uiteraard aanwezig dat hij niet zo in elkaar zit, maar het zou natuurlijk kunnen. Als er veel in positieve zin veranderd is, kan hij het natuurlijk ook goed bedoelen.
Daarnaast heb je kans dat het inderdaad om jou dwars te zitten is. Dat is minder, maar dan loop je dus een risico. Of je gaat niet accoord met gezag en dan hij dus niet met een vaste omgangsregeling. Kun je naar de rechter stappen, maar dan gaat hij gezag eisen bij de rechtbank. En dan word het lastig, want als jij hem genoeg vertrouwd om een omgangsregeling te willen, dan zal de rechter weinig gronden zien om gezag af te wijzen.
Of je laat het hele verhaal zitten als hij alleen accoord gaat met een vaste omgangsregeling als hij gezag krijgt en alles blijft zoals het nu is, maar dat wil je zelf niet geef je aan.
Of je gaat alsnog accoord met een gezamelijk gezag en een nieuwe vaste omgangsregeling en zult dan bij alle beslissingen overleg moeten plegen. Zou ik alleen wel ook alimentatie gaan eisen. Alles of niets tenslotte.
Het ligt een beetje aan de kwaad danwel goedwillendheid van je ex. Een mediator is een goed idee. Maar ik denk dat als jouw ex inderdaad jou dwars wil zitten, je geen andere omgangsregeling krijgt zonder gezamelijk gezag of in ieder geval een ritje naar de rechtbank.
Daarnaast heb je kans dat het inderdaad om jou dwars te zitten is. Dat is minder, maar dan loop je dus een risico. Of je gaat niet accoord met gezag en dan hij dus niet met een vaste omgangsregeling. Kun je naar de rechter stappen, maar dan gaat hij gezag eisen bij de rechtbank. En dan word het lastig, want als jij hem genoeg vertrouwd om een omgangsregeling te willen, dan zal de rechter weinig gronden zien om gezag af te wijzen.
Of je laat het hele verhaal zitten als hij alleen accoord gaat met een vaste omgangsregeling als hij gezag krijgt en alles blijft zoals het nu is, maar dat wil je zelf niet geef je aan.
Of je gaat alsnog accoord met een gezamelijk gezag en een nieuwe vaste omgangsregeling en zult dan bij alle beslissingen overleg moeten plegen. Zou ik alleen wel ook alimentatie gaan eisen. Alles of niets tenslotte.
Het ligt een beetje aan de kwaad danwel goedwillendheid van je ex. Een mediator is een goed idee. Maar ik denk dat als jouw ex inderdaad jou dwars wil zitten, je geen andere omgangsregeling krijgt zonder gezamelijk gezag of in ieder geval een ritje naar de rechtbank.
zaterdag 19 mei 2007 om 21:03
Ik begrijp gewoon niet wáárom hij 'gezag' wil hebben. Ik zei hem vandaag nog dat hij al gezag heeft, want hij is de vader.........
Ik bedoel dus hiermee; Wát is juist die hunker naar gezag geregeld via een rechter??
Snap je dat ik hier ietwat de kriebels van krijg? Vind het bijna eng. En ben bang wat over het hoofd te zien.
Zonder dit gezag ( officieel dan) heeft hij toch ook invloed op de kinderen?
Kan hij ze zien, opvoeden, verzorgen, etc. Ik lig hem geen strobreed in de weg! :o Wil overleggen etc.
Ik ben dus benieuwd naar het waarom dus. Dan kan ik namelijk ook makkelijker beslissen waarom ik het wel of niet wil.
Nu zeg ik nee, omdat ik het niet snap en het nog steeds zie als pesten.
Daar gaat het dus vanaf hangen.
Hoewel op de één of andere manier mij een heel slecht gevoel bekruipt bij instemming van gezamelijk gezag. Weet niet wat dit is. Ik ga dus eerst maandag informeren mbt gezag e.d
En stel nou dat het mij niet bevalt. Dat ik voor mijzelf echt gegronde redenen heb om dit niet te accepteren. En hij om die reden niet akkoord zou gaan met een vaste regeling -wat toch wel érg!! stom zal zijn- zegt dit voor mij genoeg.
Want als je het nou zo bekijkt hé.. Ik onthoud hem de kinderen niet en zo heeft hij nog wel meer voordelen. Het gezag met hem delen staat er helemaal los van.
Mijns inziens kies je als vader uiteindelijk voor je kinderen en zorg je ervoor enorm betrokken te zijn in hun leven. Ik zit hem tenslotte niet in de weg. De weg is vrij, hij kan alles doen wat hij wil.
Voor het feit dat ik geen gezamelijk gezag via de rechter wil - ook al leven we er wel na- is net even wat meer zekerheid voor mij dat hij op geen enkel gebied mij meer kan ''pesten.'' Dat is voor mij de reden dus.
Want geloof me echt, zodra hij ook gezag zou krijgen of iig met mijn toestemming. Dan geef ik hem ten alle tijde iig de mógelijkheid om eventueel tegen mij ín te gaan.
En dat zal hij doen.
En als hij dus geen vaste regeling wil omdat ik het gezag weiger..
Het staat wel erg lullig bij een rechter als je om die reden je kinderen niet meer wil zien. Zegt dus genoeg.
En zo heb ik nog legio voorbeelden........ Die ik inderdaad liever niet gebruik.
Het gezag is niet nodig voor hem om zijn kinderen te zien/ op te voeden.
Dus waarom wil die het dan??
Jaja.... zegt genoeg.
Iig bedankt Blindje en alle anderen om hierover te discussieren.:R Ik heb er veel aan gehad. En heeft me ook aan het denken te zetten.
Groetjes Veerle.
zaterdag 19 mei 2007 om 21:52
Weet je, het kromme van deze situatie is dat de huidige omgangsregeling gehandhaafd blijft als hij niet meewerkt aan een vaste regeling wanneer jij besluit niet in te stemmen met gezag. Tenzij je van plan bent hem dan de kinderen helemaal niet meer te laten ophalen door hem, maar ik lees uit je woorden dat dat niet de bedoeling is. Daarbij is kinderen als pressiemiddel gebruiken helemaal uit den boze voor iedereen. Als jij of hij besluit wel naar een rechtbank te gaan voor of een omgangsregeling of gezag, dan word het lastig. Probleem is dat als hij gezag gaat eisen, jij zult moeten aantonen waarom je dat niet wilt. En dan moet je met hele goede argumenten komen. bij mij was het helder. Diverse gevangenisstraffen, een TBS veroordeling en psychiatrische stoornis die moeilijk behandelbaar is, staat nu eenmaal niet echt goed op je CV. Dus naar gezag kon hij fluiten. Ook een vaste omgangsregeling werd afgewezen. Dit omdat het nu eenmaal een wisselende situatie is met hem, dus vast kan het nooit zijn. Als je die hele goede argumenten niet hebt en je geeft zelf aan dat ze veilig bij hem zijn en er veel in positieve zin is veranderd, is de kans des te groter dat een rechter gezamelijk gezag toewijst. Het is en blijft een lastig ding, dat gezag. Ik kan je er wel meer informatie over geven of in jullie specifieke geval kijken hoe en wat je kunt, maar dat is misschien niet verstandig om hier op het forum te doen. je kunt mijn emailadres vragen bij de angel als je wilt.
Ik hoop dat je een beetje geholpen bent door alle reacties hier.*;
Liefs Blindje
Ik hoop dat je een beetje geholpen bent door alle reacties hier.*;
Liefs Blindje
zaterdag 19 mei 2007 om 22:36
: Dankje.:)
Stel nou dat hij niet meewerkt aan een vaste regeling alleen maar omdat ik het gezag ga weigeren gaat de wijze van omgangsregeling toch wel veranderen.
Ik zal hem de kinderen niet onthouden, maar ik zal zijn willekeur en onvoorspelbaarheid in het ophalen van de kinderen niet meer met alle gemak toezeggen. Sterker nog; ik ga dan waarschijnlijk over op de wettelijke verplichting om als vader om het weekend de kinderen te zien. Meer niet.
Hij kan namelijk niet door gaan met deze wijze van omgang omdat dit mijn gezinsleven ook belemmerd. Ja, nu pas. Maar ook bij hem zijn dingen aanzienlijk veranderd. Hij haalde ook periode's lang niet de kinderen op voor leuke gelegenheden. Dat doet hij nu ook wel. Omdat hij ook een nieuw gezin heeft zeg maar. Ik vind dat ook goed.
Ik ga ook niet meer de kinderen leuk optutten, want papa mag ze aan gaan kleden, hij koopt ook kleren voor ze.:P
Ja, het is misschien allemaal zwaar lullig.
Maar hij zal blijven treiteren.
En dat weiger ik. Ik kan daar niet meer tegen.
Ik ben al heel goed op weg door héél veel afstand van hem te nemen, maar hij is de enige die me echt van de leg kan krijgen. Je kan je afvragen waarom? Maar het zal ongetwijfeld mee te maken hebben dat hij de vader van mijn kinderen is. Dat geeft toch een ander gevoel. En daarbij heeft hij streken. Echte streken. Zo vals. Ik ben een mens van vlees en bloed.
Misschien dat ik nu de belangen van de kinderen over het hoofd ga zien als ik dit zou doorzetten.
Maar...wie lulde over belangen van de kinderen toen meneer wekenlang wegbleef? Geen belletje naar de kinderen, niets. En zo zijn er meer voorbeelden. Niet zo erg als met jou ex Blindje. Maar hij heeft genoeg gedaan - en ja, mss was ik daar ook bij door dit toe te laten? Maar snap je? Toen begon toch ook niemand over belangen van de kinderen??
De kinderen hadden overigens geen idee hoor. Ik ging niet roepen dat hun vader er zelden was.
(Hoewel ze ongetwijfeld wat zullen meekrijgen van het hele gebeuren.)
Afijn..Dan is voor mij de kous af.
Ik wil niet meer getreiterd worden.
En geloof me, ik probeer er echt boven te staan, te negeren, het contact heb ik al tot het nulpunt gebracht, sterk te zijn, het naast me neer te leggen...Maar op het moment dat hij wéér 1 zinnetje zegt waarvan ik als geen ander weet wat zijn doel daarvan is, ga ik ''kapot.''
Ik kook dan echt van binnen.:@
:$
Het is misschien voer voor psychologen...En ik stel mij regelmatig de vraag waarom ik dan zo van de kaart ben? Het zijn opzich kleine opmerkingen nl.
Maar misschien komt het doordat hij zo ongelovelijk vals is.
Echt vals.
Dan moet ik van steen worden. En dat ben ik al voor 70%
Die laatste 30% houden mij mens.
Daarom raakt het me zo.
Stel nou dat hij niet meewerkt aan een vaste regeling alleen maar omdat ik het gezag ga weigeren gaat de wijze van omgangsregeling toch wel veranderen.
Ik zal hem de kinderen niet onthouden, maar ik zal zijn willekeur en onvoorspelbaarheid in het ophalen van de kinderen niet meer met alle gemak toezeggen. Sterker nog; ik ga dan waarschijnlijk over op de wettelijke verplichting om als vader om het weekend de kinderen te zien. Meer niet.
Hij kan namelijk niet door gaan met deze wijze van omgang omdat dit mijn gezinsleven ook belemmerd. Ja, nu pas. Maar ook bij hem zijn dingen aanzienlijk veranderd. Hij haalde ook periode's lang niet de kinderen op voor leuke gelegenheden. Dat doet hij nu ook wel. Omdat hij ook een nieuw gezin heeft zeg maar. Ik vind dat ook goed.
Ik ga ook niet meer de kinderen leuk optutten, want papa mag ze aan gaan kleden, hij koopt ook kleren voor ze.:P
Ja, het is misschien allemaal zwaar lullig.
Maar hij zal blijven treiteren.
En dat weiger ik. Ik kan daar niet meer tegen.
Ik ben al heel goed op weg door héél veel afstand van hem te nemen, maar hij is de enige die me echt van de leg kan krijgen. Je kan je afvragen waarom? Maar het zal ongetwijfeld mee te maken hebben dat hij de vader van mijn kinderen is. Dat geeft toch een ander gevoel. En daarbij heeft hij streken. Echte streken. Zo vals. Ik ben een mens van vlees en bloed.
Misschien dat ik nu de belangen van de kinderen over het hoofd ga zien als ik dit zou doorzetten.
Maar...wie lulde over belangen van de kinderen toen meneer wekenlang wegbleef? Geen belletje naar de kinderen, niets. En zo zijn er meer voorbeelden. Niet zo erg als met jou ex Blindje. Maar hij heeft genoeg gedaan - en ja, mss was ik daar ook bij door dit toe te laten? Maar snap je? Toen begon toch ook niemand over belangen van de kinderen??
De kinderen hadden overigens geen idee hoor. Ik ging niet roepen dat hun vader er zelden was.
(Hoewel ze ongetwijfeld wat zullen meekrijgen van het hele gebeuren.)
Afijn..Dan is voor mij de kous af.
Ik wil niet meer getreiterd worden.
En geloof me, ik probeer er echt boven te staan, te negeren, het contact heb ik al tot het nulpunt gebracht, sterk te zijn, het naast me neer te leggen...Maar op het moment dat hij wéér 1 zinnetje zegt waarvan ik als geen ander weet wat zijn doel daarvan is, ga ik ''kapot.''
Ik kook dan echt van binnen.:@
:$
Het is misschien voer voor psychologen...En ik stel mij regelmatig de vraag waarom ik dan zo van de kaart ben? Het zijn opzich kleine opmerkingen nl.
Maar misschien komt het doordat hij zo ongelovelijk vals is.
Echt vals.
Dan moet ik van steen worden. En dat ben ik al voor 70%
Die laatste 30% houden mij mens.
Daarom raakt het me zo.
zondag 20 mei 2007 om 02:45
Maar gezag gaat erom of hij in staat is belangrijke beslissingen te nemen over jullie kinderen. Gezag zal worden afgewezen op gronden zoals verslaving, in geval van detentie, psychische stoornis, mishandeling of misbruik.
Niet omdat hij er een ster in is om het bloed onder jou nagels vandaan te halen.
Niet omdat hij er een ster in is om het bloed onder jou nagels vandaan te halen.
zondag 20 mei 2007 om 13:35
hi veerle,
wat ik mij nou af vraag is echt waarom je zo veel moeite met het gezeg hebt. neem het voorbeeld dat je kinderen een id bewijs nodig hebben, hij moet daar voor tekenen, en hij weigert... denk je dan dat je kinderen geen id bewijs krijgen? oke handig is het niet, je moet namelijk een rechter om zijn hantekening vragen, maar die id's komen er wel! scholen het zelfde verhaal... jij wil ze naar een bepaalde schoool doen en hij wil dat niet... zaol hij toch weer bij een rechter moeten uitleggen waarom niet.
nee natuurlijk is dit alles niet fijn, en nee natuurlijk zit niemand hier op te wachten, maar buiten deze twee zaken om kan ik zo 1,2,3 niks bedenken waar hij verder dwars kan liggen. als de kinderen de 14 passeren heb je zijn handtekening geen eens meer nodig.
een officiele omgangs regeling (en dat is wetteliujk gezien echt nie 1x in de 14 dagen een weekend hoor) zal aan zijn gedrag niks veranderen. A: je steld je kinderen hier heel erg mee teleur, want wat als hij steeds niet komt? en B: jij zelf schiet er niks mee op, jij kan namelijk nog steeds je plannen niet maken zoals je wilt.
ik wil je echt aanraden de situatie gewoon te laten zoals hij is. Jij vraagt hem als oppas en als hij weigert zoek je een ander, en als hij een kiddie call doet bekijk je of het jouw en! de kinderen uit komt. laat hem verder lekker in zijn sopje gaar koken, en zorg er voor dat je kinderen zich goed voelen. als dat inhoud dat ze mooi naar papa gaan, dan doe je dat, en als ze bij papa lekker gaan ravotte en die mooie kleding in de weg zit kleed je ze daarop.
echt met de veranderingen die je nu wil doorvoeren verspil je zoveel van je energie aan de verkeerde dingen. je moet inderdaad de situatie veranderen dus, maar dan door niet meer naar zijn pijpen te dansen!
heel veel succes! want ook als ben ik een toeschouwer in een soortgelijke situatie geweest, ik kan je frustratie en verdriet heel goed voorstellen!
wat ik mij nou af vraag is echt waarom je zo veel moeite met het gezeg hebt. neem het voorbeeld dat je kinderen een id bewijs nodig hebben, hij moet daar voor tekenen, en hij weigert... denk je dan dat je kinderen geen id bewijs krijgen? oke handig is het niet, je moet namelijk een rechter om zijn hantekening vragen, maar die id's komen er wel! scholen het zelfde verhaal... jij wil ze naar een bepaalde schoool doen en hij wil dat niet... zaol hij toch weer bij een rechter moeten uitleggen waarom niet.
nee natuurlijk is dit alles niet fijn, en nee natuurlijk zit niemand hier op te wachten, maar buiten deze twee zaken om kan ik zo 1,2,3 niks bedenken waar hij verder dwars kan liggen. als de kinderen de 14 passeren heb je zijn handtekening geen eens meer nodig.
een officiele omgangs regeling (en dat is wetteliujk gezien echt nie 1x in de 14 dagen een weekend hoor) zal aan zijn gedrag niks veranderen. A: je steld je kinderen hier heel erg mee teleur, want wat als hij steeds niet komt? en B: jij zelf schiet er niks mee op, jij kan namelijk nog steeds je plannen niet maken zoals je wilt.
ik wil je echt aanraden de situatie gewoon te laten zoals hij is. Jij vraagt hem als oppas en als hij weigert zoek je een ander, en als hij een kiddie call doet bekijk je of het jouw en! de kinderen uit komt. laat hem verder lekker in zijn sopje gaar koken, en zorg er voor dat je kinderen zich goed voelen. als dat inhoud dat ze mooi naar papa gaan, dan doe je dat, en als ze bij papa lekker gaan ravotte en die mooie kleding in de weg zit kleed je ze daarop.
echt met de veranderingen die je nu wil doorvoeren verspil je zoveel van je energie aan de verkeerde dingen. je moet inderdaad de situatie veranderen dus, maar dan door niet meer naar zijn pijpen te dansen!
heel veel succes! want ook als ben ik een toeschouwer in een soortgelijke situatie geweest, ik kan je frustratie en verdriet heel goed voorstellen!
