
Ook bedrogen....
vrijdag 4 april 2008 om 19:51
Afgelopen woensdag ben ik er bij toeval achtergekomen dat mijn man met een andere vrouw sex heeft gehad. Nu was ons huwelijk de laatste tijd niet optimaal, maar ik had wel het idee dat we de laatste maanden stapjes in de goede richting aan het maken waren. Wat een ongelooflijke klap is dit zeg! Ik ben er beroerd en ziek van, kan niet eten en m'n gedachten op een rijtje krijgen al helemaal niet. Het gekke is dat ik er woensdag en gisteren normaal over heb kunnen praten met hem. De furieuze woede en het misselijkmakende verdriet begint nu eigenlijk pas. In overleg heeft hij een paar dagen ander onderkomen gevonden, maar ik heb hem net gebeld en hem voor alles uitgemaakt wat maar uit m'n mond kwam. Ik heb gegild en geschreeuwd tegen hem, gehuild (de buren zullen wel gedacht hebben, maar dat terzijde). Ik heb gezegd dat ik hem haat. En dat ik haar haat. Ik heb haar een hoer en een slet genoemd. Ik kan er niet over uit dat hij me dit aandoet. En grote god...ik ben gek op hem!! Ondanks dit ben ik gek op hem. Wat moet ik nu?
Het is misschien een wat warrig verhaal, maar ik moet het even kwijt en typ gewoon even in wat ik voel en denk. Ik lees vaak op het forum en er zijn veel meiden die belazerd worden. Ik wil jullie gewoon laten weten dat ik begrijp hoe jullie je voelen.
Ik ben bang. Bang voor wat gaat komen. Bang dat hij nu gezellig samen is met dat mens (hij zegt van niet). Bang dat ik hem voor altijd kwijt ben. Ik voel me zo intens verdrietig. Ik weet dat dit het zoveelste verhaal is van een vrouw wiens man vreemd is gegaan, maar wat een pijn doet dit, zeg!
Het is misschien een wat warrig verhaal, maar ik moet het even kwijt en typ gewoon even in wat ik voel en denk. Ik lees vaak op het forum en er zijn veel meiden die belazerd worden. Ik wil jullie gewoon laten weten dat ik begrijp hoe jullie je voelen.
Ik ben bang. Bang voor wat gaat komen. Bang dat hij nu gezellig samen is met dat mens (hij zegt van niet). Bang dat ik hem voor altijd kwijt ben. Ik voel me zo intens verdrietig. Ik weet dat dit het zoveelste verhaal is van een vrouw wiens man vreemd is gegaan, maar wat een pijn doet dit, zeg!
Life is like a box of chocolates, you never know what you gonna get....
zondag 6 april 2008 om 23:08
En knuffeltje mocht hij terug bellen, laat hem dan gewoon merken hoe je je voelt. Neem aan dat je vandaag een pittige dag met je kind hebt gehad, Mama zijn terwijl je het liefst even tijd voor jezelf en je gedachtes had gehad.
Je hoeft niet altijd perfect te zijn. Sterkte vanavond en vannacht en probeer te slapen of te rusten.
Je hoeft niet altijd perfect te zijn. Sterkte vanavond en vannacht en probeer te slapen of te rusten.
maandag 7 april 2008 om 07:05
Hij heeft sinds vrijdag in een pension gezeten ergens. Heb hem gisteravond natuurlijk toch zelf gebeld. Nam in volle onschuld op met later de mededeling dat hij 'even een dagje voor zichzelf nodig had'. Ik was natuurlijk al opgefokt, maar dat deed natuurlijk weer de emmer overlopen. Met als gevolg dat ik weer in de verwijt modus schiet en hem weer van alles naar z'n hoofd heb gegooid. Van klootzak tot aan 'die slet is nu zeker weer bij je?' aan toe.
Ik kan zulke wisselende buien hebben. Als mijn kind bij me is, ben ik een vrolijke mama (en ik vóel me dan ook echt vrolijk, afleiding denk ik), maar als hij op bed ligt, voel ik afwisselend woede en verdriet.
Vanavond komt hij naar huis. Hij heeft dit weekend alles opgeschreven en hij wil dat ik dat eerst lees en dan erover praten. Ik ben gespannen, maar ook benieuwd wat hier uit gaat rollen.
Ik zal jullie op de hoogte houden. bedankt i.i.g. allemaal voor de lieve reacties en adviezen tot nu toe.
Ik kan zulke wisselende buien hebben. Als mijn kind bij me is, ben ik een vrolijke mama (en ik vóel me dan ook echt vrolijk, afleiding denk ik), maar als hij op bed ligt, voel ik afwisselend woede en verdriet.
Vanavond komt hij naar huis. Hij heeft dit weekend alles opgeschreven en hij wil dat ik dat eerst lees en dan erover praten. Ik ben gespannen, maar ook benieuwd wat hier uit gaat rollen.
Ik zal jullie op de hoogte houden. bedankt i.i.g. allemaal voor de lieve reacties en adviezen tot nu toe.
Life is like a box of chocolates, you never know what you gonna get....
maandag 7 april 2008 om 11:37
Hij gaat vanavond waarschijnlijk zijn krokodilletranen laten zien, en zeggen dat het hem spijt.Maar daar kan jij niks mee had die vantevoren kunnen bedenken wat die aan zou richten dit is het laagste van het laagste.Vertrouwen ben je in deze man kwijt in een andere topic heb ik het ook al geschreven,van dichtbij meegemaakt die vrouw had haar man het ook vergeven .Achteraf kon ze zich wel voor haar kop slaan want na een poosje ging die op zelfde voet verder.Hij kwam er immers de eerste keer ook mee weg! En hij kroop ook nog over die vrouw zonder condoom all tthe way of niet de gedachte dat je vent over eevn ander heen kruipt
zouden bij mij ook voldoende reden zijn om de koffers voorgoed te pakken.
zouden bij mij ook voldoende reden zijn om de koffers voorgoed te pakken.
maandag 7 april 2008 om 12:25
maandag 7 april 2008 om 13:54
maandag 7 april 2008 om 14:18
Knuffeltjezacht, ik ben die andere vrouw geweest en ik ben "jou"geweest.Volgens mij zei Eleanora het heel treffend. Neem geen overhaaste beslissingen. Voor dit alles hield je van hem. Dat kan niet allemaal in een keer weg zijn.
Je mag je man al je pijn laten zien, daar leert hij van. Hij heeft dit niet gedaan om jou te treffen maar omdat hij met zijn pik dacht en op dat moment niet over de consequenties heeft na gedacht.Nadat ik er achter kwam, heb ik hem 1 dag en nacht weg gestuurd en vervolgens kwam hij weer thuis. Ik heb hem gezegd dat ik niet door hem gekust of aangeraakr wenste te worden en dat alles in mijn tempo zou gebeuren.Elke keer als ik het er over wilde hebben dan moest hij er aan geloven. Zo hebben we het ook gedaan.Want hij wilde graag met mij verder en ik wist niet of ik verder wilde maar wilde wel een weloverwogen keuze maken.Nu zijn we 2 jaar verder en het gaat goed. Heel soms komt de argwaan boven en dan praat ik er over. Mijn boodschap aan jou is: neem de tijd....
Je mag je man al je pijn laten zien, daar leert hij van. Hij heeft dit niet gedaan om jou te treffen maar omdat hij met zijn pik dacht en op dat moment niet over de consequenties heeft na gedacht.Nadat ik er achter kwam, heb ik hem 1 dag en nacht weg gestuurd en vervolgens kwam hij weer thuis. Ik heb hem gezegd dat ik niet door hem gekust of aangeraakr wenste te worden en dat alles in mijn tempo zou gebeuren.Elke keer als ik het er over wilde hebben dan moest hij er aan geloven. Zo hebben we het ook gedaan.Want hij wilde graag met mij verder en ik wist niet of ik verder wilde maar wilde wel een weloverwogen keuze maken.Nu zijn we 2 jaar verder en het gaat goed. Heel soms komt de argwaan boven en dan praat ik er over. Mijn boodschap aan jou is: neem de tijd....
maandag 7 april 2008 om 16:54
Knuffeltje ik kan me volledig aansluiten bij Eranman en Eleanora. Alleen jij kan mettertijd besluiten of je verder wil. Nu is alles nog vers.
En de mening van de wereld die dit niet heeft meegemaakt maar zo makkelijk een oordeel velt, gewoon naast je neerleggen. Het is jouw leven en alleen jij kan bepalen wat je wilt en kan. Niet nu waarschijnlijk maar over een poosje worden de dingen echt wel duidelijker voor je.
Heel veel sterkte vanavond het zal zwaar zijn.
En de mening van de wereld die dit niet heeft meegemaakt maar zo makkelijk een oordeel velt, gewoon naast je neerleggen. Het is jouw leven en alleen jij kan bepalen wat je wilt en kan. Niet nu waarschijnlijk maar over een poosje worden de dingen echt wel duidelijker voor je.
Heel veel sterkte vanavond het zal zwaar zijn.
maandag 7 april 2008 om 20:03
Geen enkele vent is het waard om voor op de grond te moeten kruipen om te laten zien wat die heeft aangericht.En als je het niet kan verdragen dat die je meer kust of aanraakt omdat jij met je gedachten zit dat heeft die met die ander ook gedaan,dan is er toch ook niks meer over.Dat vind ik pas zielig misschien bij sommigen toch een stukje angst voor het alleen zijn, en dat je jaren opzij gooit.Nou ik ben liever alleen dan en gelukkig dan met een vent die ik toch niet meer helemaal vertrouw en ongelukkig.En hem het keer op keer achterna gooien om hem te laten zien hoeveel pijn die mij heeft aangedaan.Want dan blijft er uiteindelijk ook niks meer over.
maandag 7 april 2008 om 20:37
Zeurniet, fijn dat je jouw mening en levensvisie hier neergooit. Maar zoals sommigen mensen appeltaart lekker vinden zijn er ook mensen die ervan walgen.
Sommige mensen willen vechten voor hun relatie, anderen beginnen liever opnieuw.
Wat is er mis met verschillende manieren van denken en leven? Niks toch?
Sommige mensen willen vechten voor hun relatie, anderen beginnen liever opnieuw.
Wat is er mis met verschillende manieren van denken en leven? Niks toch?
maandag 7 april 2008 om 21:03

maandag 7 april 2008 om 21:46
Of het wel of niet de moeite waard is om bij iemand te blijven kan alleen degene die in die relatie zit bepalen. En gelukkig maar. Het kan best zijn dat je over een jaar alsnog besluit om er mee op te houden en dat dat hele vreemdgaan verhaal tot resultaat heeft dat het uit gaat. Kan. Het kan ook weer leuk worden, of, als ik menigeen mag geloven, nóg leuker en intenser dan het al was.
Ik ken maar weing voorbeelden van mensen die echt meteen weggingen en weg bleven nadat de partner vreemd was gegaan. Alle anderen - en dat zijn er nogal wat - probeerden het nog een tijdje of gingen eerst weg en kwamen dan weer samen. Soms om samen te blijven, soms om na verloop van tijd toch weer uit elkaar te gaan.
Heel leuk aan de liefde is dat het van die onverwachte wendingen met zich meebrengt. Heel vervelend van de liefde zijn diezelfde onverwachte wendingen.
Ik ken maar weing voorbeelden van mensen die echt meteen weggingen en weg bleven nadat de partner vreemd was gegaan. Alle anderen - en dat zijn er nogal wat - probeerden het nog een tijdje of gingen eerst weg en kwamen dan weer samen. Soms om samen te blijven, soms om na verloop van tijd toch weer uit elkaar te gaan.
Heel leuk aan de liefde is dat het van die onverwachte wendingen met zich meebrengt. Heel vervelend van de liefde zijn diezelfde onverwachte wendingen.
maandag 7 april 2008 om 22:20
vrijdag 11 april 2008 om 11:43
Ik ben het ook met Zeurniet eens .Ben nu ruim 28 jaar bij mijn partner en echt als hij vreemd zou gaan is het over en uit ,zeker als ik er zelf zou moeten achterkomen dat hij ontrouw is .
Het is voor mij geen keus dat de relatie dan over zou zijn maar pure onmacht .Ik kan niet verder met een man die bewezen heeft dat hij niet te vertrouwen is
Het is voor mij geen keus dat de relatie dan over zou zijn maar pure onmacht .Ik kan niet verder met een man die bewezen heeft dat hij niet te vertrouwen is
zaterdag 12 april 2008 om 07:56
Wat een vreselijk rare week is het geweest. Begin deze week kwam mijn man weer thuis na een paar dagen weggeweest te zijn. Zoals iemand al eerder schreef, had ik ook verwacht dat de tranen bij hem zouden komen en dat hij zo graag me mij door wilde. Helaas gebeurde het tegenovergestelde. Hij wil uit elkaar. Het blijkt dat hij al een aantal jaren niet meer van mij houdt (als zijn vrouw dan) en mij dat nooit heeft durven vertellen uit angst mij te kwetsen. Mokerslag natuurlijk, maar na de eerste schok ga je natuurlijk opeens de signalen van de afgelopen jaren herkennen. We hadden al geen sex meer, héél soms op een stuntelige manier. Hij kon het niet meer opbrengen om me zelfs maar een knuffel te geven of een arm om me heen te slaan. Kon alleen maar z'n liefde tonen door wel lief te zijn en mij te ondersteunen in mijn werk, ambities en studie. Dus ergens wist ik het eigenlijk wel.
Feit blijft dat hij altijd lief voor mij is geweest, hij heeft zichzelf weggecijferd en dat wil hij nu niet meer. Het doet pijn, echt waar! En ik ben ook heel boos geweest en hem verteld dat dat nog erger bedrog is, dan een wip met een ander, maar ik wil ook niet samenzijn met een man die wel van mij houdt als mens, persoon, vriendin en moeder van ons kind, maar niet als de vrouw waar hij mee getrouwd is.
Het is dus klaar, lieve mensen. We gaan scheiden. Het verbaast me hoe snel ik daar vrede mee kan hebben. Misschien toch ook opluchting van mijn kant. We hebben afgesproken dat deze scheiding voor ons allebei een nieuw begin moet zijn mét ons kind. Tot die tijd blijven we gewoon hier met z'n drietjes wonen. Als vrienden, zoals we eigenlijk de afgelopen jaren al gedaan hebben.
Het feit dat mijn man sex heeft gehad met een andere vrouw speelt eigenlijk al helemaal geen rol meer. Nu zullen veel mensen zeggen dat hij er heel gemakkelijk vanaf komt en misschien is dat zo. Maar ik wil dit ook doen voor ons kind. Hij heeft nooit ruziende ouders gezien, dus waarom daarmee beginnen. En eerlijk is eerlijk, ik wil mijn man ook nog niet eens verliezen als vriend.
Liefs,
Knuffeltjezacht
Feit blijft dat hij altijd lief voor mij is geweest, hij heeft zichzelf weggecijferd en dat wil hij nu niet meer. Het doet pijn, echt waar! En ik ben ook heel boos geweest en hem verteld dat dat nog erger bedrog is, dan een wip met een ander, maar ik wil ook niet samenzijn met een man die wel van mij houdt als mens, persoon, vriendin en moeder van ons kind, maar niet als de vrouw waar hij mee getrouwd is.
Het is dus klaar, lieve mensen. We gaan scheiden. Het verbaast me hoe snel ik daar vrede mee kan hebben. Misschien toch ook opluchting van mijn kant. We hebben afgesproken dat deze scheiding voor ons allebei een nieuw begin moet zijn mét ons kind. Tot die tijd blijven we gewoon hier met z'n drietjes wonen. Als vrienden, zoals we eigenlijk de afgelopen jaren al gedaan hebben.
Het feit dat mijn man sex heeft gehad met een andere vrouw speelt eigenlijk al helemaal geen rol meer. Nu zullen veel mensen zeggen dat hij er heel gemakkelijk vanaf komt en misschien is dat zo. Maar ik wil dit ook doen voor ons kind. Hij heeft nooit ruziende ouders gezien, dus waarom daarmee beginnen. En eerlijk is eerlijk, ik wil mijn man ook nog niet eens verliezen als vriend.
Liefs,
Knuffeltjezacht
Life is like a box of chocolates, you never know what you gonna get....
zaterdag 12 april 2008 om 08:23
Lieve knuffeltjezacht,
Ik weet niet goed wat ik moet zeggen, maar heel veel sterkte meis! Wel heel verdrietig dat het zo moet aflopen, maar als je er zo snel vrede mee hebt dan is het misschien maar beter. Wat niet wegneemt dat dit een verschrikkelijke rottijd voor je is. Tis al gezegd maar wees lief voor jezelf en je kindje. Enneh, ik zou mezelf de komende tijd maar eens goed verwennen.
Je gaat het redden, je klinkt heel sterk!
Ik weet niet goed wat ik moet zeggen, maar heel veel sterkte meis! Wel heel verdrietig dat het zo moet aflopen, maar als je er zo snel vrede mee hebt dan is het misschien maar beter. Wat niet wegneemt dat dit een verschrikkelijke rottijd voor je is. Tis al gezegd maar wees lief voor jezelf en je kindje. Enneh, ik zou mezelf de komende tijd maar eens goed verwennen.
Je gaat het redden, je klinkt heel sterk!