Relaties
alle pijlers
Open huwelijk, werkt dat?
zaterdag 8 september 2007 om 00:31
Graag ontvang ik jullie mening over het volgende.
Ik heb 27 jaar een relatie. Vele jaren daarvan zijn niet over rozen gegaan. Gebrek aan intimiteit, ontevredenheid bij partner en kwetsende opmerkingen naar mij. Voor mij was op een gegeven moment de maat vol en ik ging me harder opstellen, accepteerde al die kritiek niet meer. Het gekke was dat mijn partner zich hierdoor ook anders op ging stellen, veel aardiger werd en niet meer met zoveel kritiek kwam. Het gevolg van al die jaren was wel dat mijn liefde die er jaren geweest is toch wel wat over was. Ik dacht zelfs over een proefscheiding. Mijn partner wil dat absoluut niet en wil het gezin in stand houden. Hij stelde voor dat ik dan wel iemand anders ernaast zou mogen hebben (ik had al een aantal keren geopperd wel voor een open huwelijk te voelen). Ik vind dat een erg genereus gebaar en ervaar dat ik me hierdoor anders t.o.v. hem ga opstellen. Het voelt nu als goede vrienden waar ik overigens wel af en toe sex mee kan hebben. Maar dat er nu ruimte is voor een ander erbij als aanvulling op deze relatie maakt dat ik me goed voel. Hij heeft veel minder behoefte aan een ander erbij, maar vindt het ok als ik dat doe als hij er niet te veel van merkt. We hebben trouwens twee pubers. Zou dit gaan werken? Hij is nooit zo jaloers geweest, zou dat zo kunnen blijven? Ik zelf zou liever ook wat open hierin zijn naar onze kinderen maar daar wil hij niets van weten. Ik zou heel graag jullie mening horen.
Ik heb 27 jaar een relatie. Vele jaren daarvan zijn niet over rozen gegaan. Gebrek aan intimiteit, ontevredenheid bij partner en kwetsende opmerkingen naar mij. Voor mij was op een gegeven moment de maat vol en ik ging me harder opstellen, accepteerde al die kritiek niet meer. Het gekke was dat mijn partner zich hierdoor ook anders op ging stellen, veel aardiger werd en niet meer met zoveel kritiek kwam. Het gevolg van al die jaren was wel dat mijn liefde die er jaren geweest is toch wel wat over was. Ik dacht zelfs over een proefscheiding. Mijn partner wil dat absoluut niet en wil het gezin in stand houden. Hij stelde voor dat ik dan wel iemand anders ernaast zou mogen hebben (ik had al een aantal keren geopperd wel voor een open huwelijk te voelen). Ik vind dat een erg genereus gebaar en ervaar dat ik me hierdoor anders t.o.v. hem ga opstellen. Het voelt nu als goede vrienden waar ik overigens wel af en toe sex mee kan hebben. Maar dat er nu ruimte is voor een ander erbij als aanvulling op deze relatie maakt dat ik me goed voel. Hij heeft veel minder behoefte aan een ander erbij, maar vindt het ok als ik dat doe als hij er niet te veel van merkt. We hebben trouwens twee pubers. Zou dit gaan werken? Hij is nooit zo jaloers geweest, zou dat zo kunnen blijven? Ik zelf zou liever ook wat open hierin zijn naar onze kinderen maar daar wil hij niets van weten. Ik zou heel graag jullie mening horen.
zaterdag 8 september 2007 om 00:36
Iedere situatie is anders.Ik kan niet zeggen of het wel of niet zal werken bij jullie . Zoals ik jullie situatie lees is je man niet zo voor een open huwelijk met iemand anders er bij .
Maar zie jij het anders in. Ik denk dat jullie hier beide op 1 lijn moeten zitten anders voorzie ik toch wel wat problemen komen in de toekomst . Ook je kinderen zullen zich het 1 of ander gaan afvragen .
Zelf zou het niks voor mij zijn in iedergeval .
Maar zie jij het anders in. Ik denk dat jullie hier beide op 1 lijn moeten zitten anders voorzie ik toch wel wat problemen komen in de toekomst . Ook je kinderen zullen zich het 1 of ander gaan afvragen .
Zelf zou het niks voor mij zijn in iedergeval .
zaterdag 8 september 2007 om 10:09
Wij hebben een open relatie. Alleen, onze relatie met elkaar is ook heel goed. Ik denk dat een open relatie het beste werkt als een goeie relatie hebt. Dat je elkaar dit kunt gunnen juist omdat je zoveel van elkaar houdt.
Dr zullen nu legio mensen denken, waarom een open relatie terwijl je het z goed hebt met elkaar. Voor mij spelen er meer factoren mee; o.a. polyamorie.
Polyamorie wil zeggen dat je van meerdere mensen kunt houden. Dat heb ik ook, mijn man niet dus ga ik daar niet verder in als binnen onze relatie mogelijk is. Het andere is, dat je de sexuele spanning op den duur mist die je met elkaar had in het begin. Het nieuwe, elkaar willen ontdekken.
Als je thuis kids hebt en je hebt een open relatie. Persoonlijk zou ik er geen pubers in willen betrekken. Bij hun gieren de hormonen al door hun lijf waar ze nix van begrijpen laat staan van een open relatie die pa en ma hebben.
Gewoon zien hoe e.e.a. gaat lopen. Als je het gevoel hebt dat je niet tegen je kind hoeft te liegen... tja je weet zelf het beste wat je dan het beste kunt doen.
Dr zullen nu legio mensen denken, waarom een open relatie terwijl je het z goed hebt met elkaar. Voor mij spelen er meer factoren mee; o.a. polyamorie.
Polyamorie wil zeggen dat je van meerdere mensen kunt houden. Dat heb ik ook, mijn man niet dus ga ik daar niet verder in als binnen onze relatie mogelijk is. Het andere is, dat je de sexuele spanning op den duur mist die je met elkaar had in het begin. Het nieuwe, elkaar willen ontdekken.
Als je thuis kids hebt en je hebt een open relatie. Persoonlijk zou ik er geen pubers in willen betrekken. Bij hun gieren de hormonen al door hun lijf waar ze nix van begrijpen laat staan van een open relatie die pa en ma hebben.
Gewoon zien hoe e.e.a. gaat lopen. Als je het gevoel hebt dat je niet tegen je kind hoeft te liegen... tja je weet zelf het beste wat je dan het beste kunt doen.
zaterdag 8 september 2007 om 10:44
Nee, dat werkt niet, dat weet ik heel zeker. En zeker in jullie situatie niet. De kans dat je smoorverliefd wordt op iemand anders is heel erg aanwezig, want je bent al niet zo gek meer op je man en je stelt je open voor anderen. Mijns inziens kan je dan net zo goed meteen uit elkaar gaan.
Als mijn man zoiets zou voorstellen zou ik meteen mijn spullen bij elkaar zoeken en vertrekken.
Als mijn man zoiets zou voorstellen zou ik meteen mijn spullen bij elkaar zoeken en vertrekken.
zaterdag 8 september 2007 om 16:04
Ook open huwelijken zijn niet allemaal gelijk...... elk stel vult dit in op hun eigen wijze ..........een relatie naast de relatie kan een optie zijn , maar alleen maar one night stands kan ook een manier zijn...... sommigen willen van te voren weten met wie hun partner omgaat , om zonodig te zeggen ; oké , of ; nee, niet met díe persoon .
Dan het plaats van delict ; ook hierover kunnen regels zijn , bijvoorbeeld nooit met iemand thuis , of alleen in clubs , of........
Ook over de sex zouden afspraken gemaakt kúnnen worden ; misschien handelingen die je alleen met je eigen partner doet .
Zijn dit soort dingen ter sprake gekomen ?
Heb j het idee dat je man het doet om jou maar te houden ?
Zou je het andersom ook aan kunnen , als je man iemand ontmoet ?
Dan het plaats van delict ; ook hierover kunnen regels zijn , bijvoorbeeld nooit met iemand thuis , of alleen in clubs , of........
Ook over de sex zouden afspraken gemaakt kúnnen worden ; misschien handelingen die je alleen met je eigen partner doet .
Zijn dit soort dingen ter sprake gekomen ?
Heb j het idee dat je man het doet om jou maar te houden ?
Zou je het andersom ook aan kunnen , als je man iemand ontmoet ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 8 september 2007 om 16:25
Wat ik me afvraag is of je niet liever zou gaan scheiden zoals het er nu voorstaat. Je eigen leven opbouwen, de boel afronden met je man. En dan echt ruimte creeren voor een nieuwe liefde misschien op de lange termijn.
Daarnaast, heb je het er met hem over gehad dat er een kans bestaat dat je verliefd wordt op een ander? Realiseert hij zich dat en beinvloedt dat zijn gevoel over deze oplossing? Als hij daar prima mee kan leven (wat ik betwijfel als ik je verhaal zo lees) en jij hebt complete vrede met bij hem blijven, tja dan zou het kunnen werken lijkt me. Dan is het iig een poging waard.
Hou er wel rekening mee dat het nu vooral een leuke optie kan lijken. En dat de praktijk veel moeilijker kan zijn. Maak duidelijke afspraken, weet goed van elkaar wat jullie beiden echt willen en wees heel eerlijk. Ik heb het met mijn ouders meegemaakt en het werd toch emotionele chaos. Ik geloof best dat het kan maar ik denk dat je dan nog wel steeds moet ervaren dat je echt een relatie met elkaar hebt en dus ook verplicht bent eerlijk en open te blijven. Is dit niet zo omdat een relatie in feite emotioneel over is, denk ik dat het vooral uitstel van executie wordt en mensen flink kan kwetsen.
Succes ermee wat je ook kiest
.
Daarnaast, heb je het er met hem over gehad dat er een kans bestaat dat je verliefd wordt op een ander? Realiseert hij zich dat en beinvloedt dat zijn gevoel over deze oplossing? Als hij daar prima mee kan leven (wat ik betwijfel als ik je verhaal zo lees) en jij hebt complete vrede met bij hem blijven, tja dan zou het kunnen werken lijkt me. Dan is het iig een poging waard.
Hou er wel rekening mee dat het nu vooral een leuke optie kan lijken. En dat de praktijk veel moeilijker kan zijn. Maak duidelijke afspraken, weet goed van elkaar wat jullie beiden echt willen en wees heel eerlijk. Ik heb het met mijn ouders meegemaakt en het werd toch emotionele chaos. Ik geloof best dat het kan maar ik denk dat je dan nog wel steeds moet ervaren dat je echt een relatie met elkaar hebt en dus ook verplicht bent eerlijk en open te blijven. Is dit niet zo omdat een relatie in feite emotioneel over is, denk ik dat het vooral uitstel van executie wordt en mensen flink kan kwetsen.
Succes ermee wat je ook kiest
.
zaterdag 8 september 2007 om 20:09
Of een open relatie werkt is met zo weinig gegeven en van zo'n afstand moeilijk te voorspellen. Over algemeen geld wel dat je juist een super goede relatie moet hebben wil een relatie het aan kunnen. Simpel omdat je anders weinig te verliezen hebt. In die zin is het ook zeker niet riskanter dan een monogame relatie te bewaren want die verliefdheid waar men hier op wijst als risico is er ook in monogame relatie's en misschien zelfs wel meer omdat je bij keuze alleen maar de optie hebt te gaan waar je in een open relatie kan genieten van die ander zonder keuze te hoeven maken en je gezin in stand kan houden.
Ik lees vooral angst bij je man je te verliezen. Zijn respect werd ook groter toen jij meer voor jezelf opkwam. Ineens moest hij je wel beter behandelen omdat je zo maar kon gaan als hij dat niet deed waar je daarvoor niet echt voor jezelf opkwam en hij zich blijkbaar sterker voelde.
Ook zijn voorstel voor een open relatie is er vanuit de gedachten dat het gezin dan in takt blijft. Ik denk vooral vanwege eigen gezichtverlies als zijn relatie zou stranden. Dan liever voor oog van buitenwereld de schijn hoog houden (vandaar ook dat hij niet wil dat jullie kinderen hiervan te weten komen) zolang je maar je vrijheid neemt en voor het oog het gelukkige gezin blijft heeft hij (vermoed ik) geen gezichtverlies.
Of in deze situatie het kan slagen, tja het zou kunnen als beide dit belang voor ogen hebben en beiden dit voldoende vinden om de relatie in stand te houden. Gevaar is echter dat er toch verwijten komen en gekwetsheid komt omdat het niet uit gunnen is en uit een geloof in dit soort relatie's maar vanuit een redding.
Wat als het niet lukt, kun je dan nog terug vallen op wat jullie samen hebben? Dit is een vervanging en geen extra. Het moet de redding zijn maar kan tevens juist daardoor de valkuil worden. Omdat je niets meer te verliezen hebt in een relatie die toch al niet echt meer dat gene bied waar jullie je prettig in voelen. Bij keuze wat zou je kiezen als je niet zo veel te verliezen hebt? Of dat nu is in een monogame of in een polyamorie relatie is. Je loopt hoe dan ook gevaar omdat het probleem er al ligt. Maar aan andere kant heb je er ook niet zo gek veel mee te verliezen om het een kans te geven. Nee heb je toch al en ja kun je krijgen.
Ik lees vooral angst bij je man je te verliezen. Zijn respect werd ook groter toen jij meer voor jezelf opkwam. Ineens moest hij je wel beter behandelen omdat je zo maar kon gaan als hij dat niet deed waar je daarvoor niet echt voor jezelf opkwam en hij zich blijkbaar sterker voelde.
Ook zijn voorstel voor een open relatie is er vanuit de gedachten dat het gezin dan in takt blijft. Ik denk vooral vanwege eigen gezichtverlies als zijn relatie zou stranden. Dan liever voor oog van buitenwereld de schijn hoog houden (vandaar ook dat hij niet wil dat jullie kinderen hiervan te weten komen) zolang je maar je vrijheid neemt en voor het oog het gelukkige gezin blijft heeft hij (vermoed ik) geen gezichtverlies.
Of in deze situatie het kan slagen, tja het zou kunnen als beide dit belang voor ogen hebben en beiden dit voldoende vinden om de relatie in stand te houden. Gevaar is echter dat er toch verwijten komen en gekwetsheid komt omdat het niet uit gunnen is en uit een geloof in dit soort relatie's maar vanuit een redding.
Wat als het niet lukt, kun je dan nog terug vallen op wat jullie samen hebben? Dit is een vervanging en geen extra. Het moet de redding zijn maar kan tevens juist daardoor de valkuil worden. Omdat je niets meer te verliezen hebt in een relatie die toch al niet echt meer dat gene bied waar jullie je prettig in voelen. Bij keuze wat zou je kiezen als je niet zo veel te verliezen hebt? Of dat nu is in een monogame of in een polyamorie relatie is. Je loopt hoe dan ook gevaar omdat het probleem er al ligt. Maar aan andere kant heb je er ook niet zo gek veel mee te verliezen om het een kans te geven. Nee heb je toch al en ja kun je krijgen.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 8 september 2007 om 20:30
Helemaal mee eens!
M.i. alleen met de volgende volgorde: scheiden/de boel afronden met je man, je eigen leven opbouwen, lekker eerst zelf helemaal happy worden, seksueel experimenteren als je daar zin in hebt en zo ontstaat er misschien vanzelf ruimte voor een nieuwe relatie die al dan niet open is.
zaterdag 8 september 2007 om 20:52
Hoi Josephien, ik heb in een zelfde situatie gezeten als jij.
Ook ik had een heel lange relatie (29 jaar) met een man die veel kritiek op me had. En die tijdelijk weer wat aardiger werd als ik dreigde om te scheiden. Ook bij mij was, door alle kwetsende dingen die hij gezegd had, de liefde voor mijn toenmalige man al geruime tijd voor een groot deel over.
En ook ik begon te verlangen naar wat meer intimiteit, naar een relatie naast mijn huwelijk. Ik zou toen vast voor een open huwelijk gekozen hebben, als mijn toenmalige man daarvoor open gestaan had. Maar dat deed hij niet. Gelukkig maar, denk ik nu. Want wat als dat wel het geval geweest was? Dan was ik hoogstwaarschijnlijk niet gescheiden, maar ik zou ook niet gelukkig geworden zijn. Hoogstens wat minder ongelukkig. Want een relatie 'voor erbij' is wel leuk en spannend voor even (ik ben zelf een tijdje vreemdgegaan, helemaal op het eind), maar na iedere afspraak kom je terug thuis in een kil huis, waar nauwelijks nog enige intimiteit of liefde is. Na enige tijd merk je dat zo'n relatie erbij geen vervanging kan zijn voor wat je thuis mist. Zo ging het tenminste bij mij. Je deelt niet je hele leven met die man, je je kunt niet onbezorgd en ongeremd helemaal geven, je moet het geheim houden voor je kinderen, voor andere mensen (ook als het een open huwelijk is...). Je kunt niet met hem op vakantie, dagjes uit, hem voorstellen aan je ouders/vrienden/collega's. Het is al met al een armzalige ersatz voor een echte liefdesrelatie. Zo voelde het althans voor mij. Ik heb dan ook uiteindelijk besloten om te scheiden. En nu, met mijn huidige man (die overigens niet degene is met wie ik ben vreemdgegaan), heb ik wél die volledige liefdesrelatie, die ik voor niemand geheim hoef te houden, met alles erop en eraan, met mijn lief iedere nacht aan mijn zij.
Ik denk net als anderen hier dat een open huwelijk alleen fijn kan zijn als je primaire relatie heel goed is.
Natuurlijk brengt scheiden ook nadelen met zich mee. Je vormt geen compleet gezin meer (mama/papa/kinderen). En je weet nooit tevoren of je de 'ware' nog zult ontmoeten.
Maar toch vind ik scheiden beter, ook als ik alleen gebleven zou zijn, dan samen te leven met iemand voor wie je geen liefde meer voelt.
Ook ik had een heel lange relatie (29 jaar) met een man die veel kritiek op me had. En die tijdelijk weer wat aardiger werd als ik dreigde om te scheiden. Ook bij mij was, door alle kwetsende dingen die hij gezegd had, de liefde voor mijn toenmalige man al geruime tijd voor een groot deel over.
En ook ik begon te verlangen naar wat meer intimiteit, naar een relatie naast mijn huwelijk. Ik zou toen vast voor een open huwelijk gekozen hebben, als mijn toenmalige man daarvoor open gestaan had. Maar dat deed hij niet. Gelukkig maar, denk ik nu. Want wat als dat wel het geval geweest was? Dan was ik hoogstwaarschijnlijk niet gescheiden, maar ik zou ook niet gelukkig geworden zijn. Hoogstens wat minder ongelukkig. Want een relatie 'voor erbij' is wel leuk en spannend voor even (ik ben zelf een tijdje vreemdgegaan, helemaal op het eind), maar na iedere afspraak kom je terug thuis in een kil huis, waar nauwelijks nog enige intimiteit of liefde is. Na enige tijd merk je dat zo'n relatie erbij geen vervanging kan zijn voor wat je thuis mist. Zo ging het tenminste bij mij. Je deelt niet je hele leven met die man, je je kunt niet onbezorgd en ongeremd helemaal geven, je moet het geheim houden voor je kinderen, voor andere mensen (ook als het een open huwelijk is...). Je kunt niet met hem op vakantie, dagjes uit, hem voorstellen aan je ouders/vrienden/collega's. Het is al met al een armzalige ersatz voor een echte liefdesrelatie. Zo voelde het althans voor mij. Ik heb dan ook uiteindelijk besloten om te scheiden. En nu, met mijn huidige man (die overigens niet degene is met wie ik ben vreemdgegaan), heb ik wél die volledige liefdesrelatie, die ik voor niemand geheim hoef te houden, met alles erop en eraan, met mijn lief iedere nacht aan mijn zij.
Ik denk net als anderen hier dat een open huwelijk alleen fijn kan zijn als je primaire relatie heel goed is.
Natuurlijk brengt scheiden ook nadelen met zich mee. Je vormt geen compleet gezin meer (mama/papa/kinderen). En je weet nooit tevoren of je de 'ware' nog zult ontmoeten.
Maar toch vind ik scheiden beter, ook als ik alleen gebleven zou zijn, dan samen te leven met iemand voor wie je geen liefde meer voelt.
zaterdag 8 september 2007 om 23:05
Laat ik dat nou ook gedaan hebben , meid....... maar daarin bschreef je naar mijn idee !!! waarom je vindt dat het bij hún niet zou werken , niet waarom het nooit zou kunnen werken. Dus ik was benieuwd waarom jij vindt dat het bij geen één stel zou kunnen werken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 9 september 2007 om 02:36
Josephien, je houdt er al een jaar een nr. 2 op na. En wat ik ervan begrijp (ik heb wat berichten van je gelezen op "twee liefdes") weet je man daar niets vanaf.
Gaat het jou erom om het allemaal wat makkelijker te maken voor jezelf (qua afspreken en geen smoesjes meer te hoeven verzinnen)? Of zoek je met dit topic bevestiging dat het best oké is om een schijnhuwelijk d.m.v. een open relatie in stand te houden?
Want of jouw man het uiteindelijk gaat trekken als hij weet van je nr. 2 kan niemand je vertellen, alleen je man zelf. Feit is dat hij er zelf geen behoefte aan heeft en er alleen mee akkoord gaat om het gezin in stand te houden. Ik denk dat hij zelf ook (nog) niet kan overzien hoe hij zich eronder zal voelen als hij daadwerkelijk weet dat je een nr. 2 hebt. Hij kan denken dat het het waard is (als je het hem vertelt), maar het kan ook dat hij na een paar keer toch jaloezie voelt. 't Is maar net wat hij nog voor jou voelt.
Trouwens : je hebt het hier over een open relatie, maar is dat écht wat je wil? Want wat ik ervan begrijp is het bij een open relatie toch niet zo dat je een vaste nr. 2 hebt? Met wie je een betere relatie hebt dan met de eigen partner?(daar kunnen andere dames misschien even duidelijkheid over geven?)
En wat je kinderen betreft : ik vind eigenlijk dat kinderen niets met het sexleven van hun ouders te maken hebben. Kinderen zien hun ouders als a-sexuele wezens. Net zo goed als dat vaders er niet aan moeten denken wat hun dochter allemaal met jongens doet....... Dan ben ik er eerder voorstander van om het onderwerp 'open relatie' in zijn algemeenheid te bespreken en niet uit te gaan leggen dat mama af en toe buiten de deur n**kt omdat het andere alternatief een scheiding is ofzo.
Marion
Gaat het jou erom om het allemaal wat makkelijker te maken voor jezelf (qua afspreken en geen smoesjes meer te hoeven verzinnen)? Of zoek je met dit topic bevestiging dat het best oké is om een schijnhuwelijk d.m.v. een open relatie in stand te houden?
Want of jouw man het uiteindelijk gaat trekken als hij weet van je nr. 2 kan niemand je vertellen, alleen je man zelf. Feit is dat hij er zelf geen behoefte aan heeft en er alleen mee akkoord gaat om het gezin in stand te houden. Ik denk dat hij zelf ook (nog) niet kan overzien hoe hij zich eronder zal voelen als hij daadwerkelijk weet dat je een nr. 2 hebt. Hij kan denken dat het het waard is (als je het hem vertelt), maar het kan ook dat hij na een paar keer toch jaloezie voelt. 't Is maar net wat hij nog voor jou voelt.
Trouwens : je hebt het hier over een open relatie, maar is dat écht wat je wil? Want wat ik ervan begrijp is het bij een open relatie toch niet zo dat je een vaste nr. 2 hebt? Met wie je een betere relatie hebt dan met de eigen partner?(daar kunnen andere dames misschien even duidelijkheid over geven?)
En wat je kinderen betreft : ik vind eigenlijk dat kinderen niets met het sexleven van hun ouders te maken hebben. Kinderen zien hun ouders als a-sexuele wezens. Net zo goed als dat vaders er niet aan moeten denken wat hun dochter allemaal met jongens doet....... Dan ben ik er eerder voorstander van om het onderwerp 'open relatie' in zijn algemeenheid te bespreken en niet uit te gaan leggen dat mama af en toe buiten de deur n**kt omdat het andere alternatief een scheiding is ofzo.
Marion
zondag 9 september 2007 om 13:05
Josephien,
je kent mijn verhaal... Ook ik ben meer dan een jaar geleden vreemdgegaan. Bij mij is het wel vrij snel uitgekomen en na een jaar van praten, nr2 blijven missen, zoeken en toch maar verder proberen, stelde mijn man ineens ook een 'open relatie' voor. Concreet betekende het dat ik nr2 mocht blijven zien, mits duidelijke voorwaarden en afspraken. Man zelf had geen behoefte aan een nr2. Ik denk dat hij vooral erg bang was om me te verliezen en had dan liever wat controle over de situatie, liever openlijk contact met nr2, dan stiekem...
Ik blijf het bijzonder vinden dat m'n man toch wel vrij goed op het vreemdgaan heeft gereageerd (probeerde het te begrijpen) en op zijn minst wilde openstaan voor een 'alternatief'. Maar zoals je weet is het hier niet zo goed afgelopen.
Ik heb nr2 één keer gezien en bleef contact houden, met toestemming van m'n man. Het ging heel goed. Ik was erg gelukkig in die situatie, maar m'n man voelde zich stilaan steeds slechter en slechter. Enkele weken later is de bom gebarsten. Man heeft een woedebui gekregen, ik kende hem niet meer en ik vond het vreselijk om te moeten zien hoeveel verdriet, woede en onmacht er in hem zat... En dat ik daar de oorzaak van was...
Als reactie daarop ben ik radicaal gestopt met nr2. Ik doe nu elke dag heel erg m'n best om weer gewoon 'normaal' te zijn. Een normale vrouw, die dankbaar is voor alles wat ze wél heeft (man, familie, leuk leven, goede job,..) en die niet langer geregeerd wordt door rare verlangens en door haar seksualiteit in 't algemeen. Ik ben eerlijk gezegd een beetje bang geworden voor m'n eigen seksualiteit, voor mezelf. Mijn gevoel zit dan ook danig op slot nu (ik sluit me af voor alle seksuele gevoelens, doe dat niet echt bewust, maar ik kan ze gewoon niet meer toelaten). Hoe het verder met ons zal gaan, is afwachten... Momenteel vind ik m'n leven zo vlak...
Tot zover mijn verhaal over 'experiment open huwelijk'. We hebben het geprobeerd en het is niet gelukt... Maar dit is 'een' verhaal, er zullen vast situaties zat zijn waarbij het wél lukt. MAAR: een stevige basis, een goede relatie lijkt me in alle 'goede' open huwelijken een basisvoorwaarde..... Het lijkt me niet dat je daaraan voldoet, de basis zit al erg scheef en om daar dan op te gaan verder bouwen???
Sterkte en een knuffel,
Marlies
je kent mijn verhaal... Ook ik ben meer dan een jaar geleden vreemdgegaan. Bij mij is het wel vrij snel uitgekomen en na een jaar van praten, nr2 blijven missen, zoeken en toch maar verder proberen, stelde mijn man ineens ook een 'open relatie' voor. Concreet betekende het dat ik nr2 mocht blijven zien, mits duidelijke voorwaarden en afspraken. Man zelf had geen behoefte aan een nr2. Ik denk dat hij vooral erg bang was om me te verliezen en had dan liever wat controle over de situatie, liever openlijk contact met nr2, dan stiekem...
Ik blijf het bijzonder vinden dat m'n man toch wel vrij goed op het vreemdgaan heeft gereageerd (probeerde het te begrijpen) en op zijn minst wilde openstaan voor een 'alternatief'. Maar zoals je weet is het hier niet zo goed afgelopen.
Ik heb nr2 één keer gezien en bleef contact houden, met toestemming van m'n man. Het ging heel goed. Ik was erg gelukkig in die situatie, maar m'n man voelde zich stilaan steeds slechter en slechter. Enkele weken later is de bom gebarsten. Man heeft een woedebui gekregen, ik kende hem niet meer en ik vond het vreselijk om te moeten zien hoeveel verdriet, woede en onmacht er in hem zat... En dat ik daar de oorzaak van was...
Als reactie daarop ben ik radicaal gestopt met nr2. Ik doe nu elke dag heel erg m'n best om weer gewoon 'normaal' te zijn. Een normale vrouw, die dankbaar is voor alles wat ze wél heeft (man, familie, leuk leven, goede job,..) en die niet langer geregeerd wordt door rare verlangens en door haar seksualiteit in 't algemeen. Ik ben eerlijk gezegd een beetje bang geworden voor m'n eigen seksualiteit, voor mezelf. Mijn gevoel zit dan ook danig op slot nu (ik sluit me af voor alle seksuele gevoelens, doe dat niet echt bewust, maar ik kan ze gewoon niet meer toelaten). Hoe het verder met ons zal gaan, is afwachten... Momenteel vind ik m'n leven zo vlak...
Tot zover mijn verhaal over 'experiment open huwelijk'. We hebben het geprobeerd en het is niet gelukt... Maar dit is 'een' verhaal, er zullen vast situaties zat zijn waarbij het wél lukt. MAAR: een stevige basis, een goede relatie lijkt me in alle 'goede' open huwelijken een basisvoorwaarde..... Het lijkt me niet dat je daaraan voldoet, de basis zit al erg scheef en om daar dan op te gaan verder bouwen???
Sterkte en een knuffel,
Marlies
zondag 9 september 2007 om 13:08
Van een vaste nr 2 wist ik niets. Maar om 2ndyouth antwoord te geven, een open relatie kan ook inhouden dat je een vaste 2e persoon erbij hebt. Er is dan in de relatie ruimte om van een ander te houden.
Of het goed is dat die liefde groter is dan voor de eigen partner, tja ik zelf vind eigelijk dat de vaste partner toch in een relatie die meerwaarde moet hebben omdat je anders niet echt meer basis ziet waarom dat dan de vaste partner is. Die relatie daarin zal je toch iets verder gaan en meer moeten vinden (mijn mening) Wat maakt anders dan nog de vaste relatie zo bijzonder op andere relatie's? Dat is toch vaak je verdergaande liefde, je keuze, je prioriteit.
Of het goed is dat die liefde groter is dan voor de eigen partner, tja ik zelf vind eigelijk dat de vaste partner toch in een relatie die meerwaarde moet hebben omdat je anders niet echt meer basis ziet waarom dat dan de vaste partner is. Die relatie daarin zal je toch iets verder gaan en meer moeten vinden (mijn mening) Wat maakt anders dan nog de vaste relatie zo bijzonder op andere relatie's? Dat is toch vaak je verdergaande liefde, je keuze, je prioriteit.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zondag 9 september 2007 om 16:00
Er zullen best relaties zijn waarbij het zal werken, maar ik geloof dat dit niet voor veel mensen is weggelegd. Persoonlijk kan ik me op zich wel vinden in het principe van een "open" huwelijk of polyamorie relaties maar dat is grotendeels op theoretische basis. Invullen in de praktijk lijkt me bijna onuitvoerbaar, zeker als je al heel lang een relatie met elkaar hebt en als er kinderen bij betrokken zijn. Heb al een paar keer gelezen dat een voorwaarde is dat je relatie "goed" moet zijn, maar dat is een heel breed en relatief begrip. Ik zou zeggen dat de uitgangspunten en omstandigheden gelijk moeten zijn en gelijk moeten blijven. Voor mij is een voorwaarde dat beide partijen er hetzelfde in moeten staan en dat mis ik hier wel een beetje. De man van TO wil geen scheiding en om het gezin "bij elkaar" te houden stelt hij zich op deze manier heel flexibel op. Heel nobel, maar het lijkt me niet echt een stevige basis. Beetje struisvogelpolitiek ook en de kans dat het net zo afloopt als bij Marlies is heel erg groot.
Een open huwelijk of een polyamorie relatie moet een positieve aanvulling zijn en geen compensatie in mijn ogen. Ik geloof niet dat dit goed gaat aflopen.
Een open huwelijk of een polyamorie relatie moet een positieve aanvulling zijn en geen compensatie in mijn ogen. Ik geloof niet dat dit goed gaat aflopen.
maandag 10 september 2007 om 16:38
Bedankt allemaal voor jullie waardevolle reacties. Ik had mijn minnaar niet genoemd omdat het om het principe gaat van een open huwelijk. Overigens ben ik niet het type voor de one night stands. En jullie hebben gelijk. Er is sprake van een onevenwichtige situatie. Mijn man heeft niet echt behoefte aan andere vrouwen. Eigenlijk hoop ik dat hij ook iemand tegen komt waar hij het goed mee heeft naast ons huwelijk. Ik ben daar ook niet jaloers op. Een eventuele proefscheiding die ik geopperd had staat ook los van mijn minnaar. Ik zou er in die periode juist voor gekozen hebben om hem ook niet te zien zodat ik mijn gevoelens goed op een rijtje kan krijgen. Maar zoals jullie weten wil mijn man daar niets van weten. En we hebben het los van het sexuele aspect van mijn kant ook wel goed met elkaar en ik zou het huwelijk in ieder geval voorlopig ook wel graag in stand houden, mits hij natuurlijk niet in zijn oude gedrag vervalt. Ook ik ben heel benieuwd hoe mijn man gaat reageren op het moment dat ik hem vertel dat ik er een ander bij heb. Dat doe ik nu nog niet omdat hij nog moet wennen aan het idee. We praten er veel over en ik denk dat ik de gevoelens wel kan scheiden. In feite is er van mijn kant ook meer sprake van polyamory dan van een echt open relatie. Ik zie het ook duidelijk als een aanvulling op je primaire relatie. Op dit moment ben ik heel gelukkig met deze situatie en hoop echt dat mijn man dit ook kan handelen. Hij is bijv. bang dat een derde aan me zal gaan trekken, wat op dit moment overigens niet gebeurt. Heel toevallig heb ik een minnaar die erg veel vrienden heeft en ook gesteld is op zijn vrijheid, wat niet wil zeggen dat hij nog andere vrouwen heeft. En hij woont ver bij me vandaan zodat ik hem ook niet vaak kan zien. Tot zover bedankt allemaal.
maandag 10 september 2007 om 18:40
ik ben benieuwd naar zijn reactie als hij erachterkomt dat jij die ander al had voor hij een open huwelijk voorstelde .......of heb ik het nu verkeerd begrepen ?
Kijk, er is een verschil tussen ;" laten we voor de buitenwereld doen alsof we een normaal gezinnetje zijn maar ondertussen doen we allebei wat we zelf willen want sámen doen dat gaat niet meer " en ; " vrije liefde vrije sex " ..........en als jullie voor type 1 gaan ..........gelden dé regels van eerlijkheid, eigen partner met stip op 1 etc. denk ik ook niet .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 10 september 2007 om 19:35
Josephien,
Ik krijg niet het idee dat jij het je man ook zo graag gunt omdat je zoveel van hem houd en om jullie relatie SAMEN een extra dimensie te geven.
Dit is geen aanvulling, althans ik zie het niet. Nr. 2 geeft jou een goed gevoel, dat maakt jou blijer en dat maakt je relatie met nr. 1 leefbaar. Dat vind ik compensatie en geen aanvulling. Ik kan je nu al op een briefje geven dat jouw 1 dit als verraad gaat voelen op het moment dat hij erachter komt. Gedogen en je kop in het zand steken is 1, maar de confrontatie met de werkelijkheid is echt andere koek. Onderschat die impact niet. Daarbij moet je jezelf ook niet overschatten....Jij zegt dat je die gevoelens wel kan scheiden? Ik zou het razend knap vinden in jullie situatie. Je begeeft je op heeeeeeeeeeel glad ijs!
Succes en sterkte!
Ik krijg niet het idee dat jij het je man ook zo graag gunt omdat je zoveel van hem houd en om jullie relatie SAMEN een extra dimensie te geven.
Dit is geen aanvulling, althans ik zie het niet. Nr. 2 geeft jou een goed gevoel, dat maakt jou blijer en dat maakt je relatie met nr. 1 leefbaar. Dat vind ik compensatie en geen aanvulling. Ik kan je nu al op een briefje geven dat jouw 1 dit als verraad gaat voelen op het moment dat hij erachter komt. Gedogen en je kop in het zand steken is 1, maar de confrontatie met de werkelijkheid is echt andere koek. Onderschat die impact niet. Daarbij moet je jezelf ook niet overschatten....Jij zegt dat je die gevoelens wel kan scheiden? Ik zou het razend knap vinden in jullie situatie. Je begeeft je op heeeeeeeeeeel glad ijs!
Succes en sterkte!
dinsdag 11 september 2007 om 08:18
Josephien, ik ben het helemaal met GIO eens.
Ik denk niet dat de situatie zoals die nu is, erg lang kan blijven duren.
Ze is m.i. voor geen van de drie partijen op de lange termijn bevredigend.
Je minnaar zal uiteindelijk toch ook wel naar meer verlangen dan wat hij nu met jou heeft, vermoed ik. Met wie gaat hij bijvoorbeeld op vakantie? Uitsluitend met vrienden? Ik denk dat hij op termijn wellicht een of meer vrouwen naast jou zal hebben, met wie hij meer dingen kan doen dan met jou, en dat hij uiteindelijk misschien voor een andere vrouw zal kiezen, als die hem voor de keuze stelt. Dat hij op zijn vrijheid gesteld is, betekent niet dat hij eeuwig genoegen zal nemen met alleen maar af en toe een min of meer stiekem seksafspraakje. Daar komt uiteindelijk ook een sleur in, en hij zal toch ook wel eens iets anders willen dan alleen maar seks. Samen op vakantie gaan bijvoorbeeld, of naar de bioscoop, enz.
Ik denk niet dat de situatie zoals die nu is, erg lang kan blijven duren.
Ze is m.i. voor geen van de drie partijen op de lange termijn bevredigend.
Je minnaar zal uiteindelijk toch ook wel naar meer verlangen dan wat hij nu met jou heeft, vermoed ik. Met wie gaat hij bijvoorbeeld op vakantie? Uitsluitend met vrienden? Ik denk dat hij op termijn wellicht een of meer vrouwen naast jou zal hebben, met wie hij meer dingen kan doen dan met jou, en dat hij uiteindelijk misschien voor een andere vrouw zal kiezen, als die hem voor de keuze stelt. Dat hij op zijn vrijheid gesteld is, betekent niet dat hij eeuwig genoegen zal nemen met alleen maar af en toe een min of meer stiekem seksafspraakje. Daar komt uiteindelijk ook een sleur in, en hij zal toch ook wel eens iets anders willen dan alleen maar seks. Samen op vakantie gaan bijvoorbeeld, of naar de bioscoop, enz.
maandag 17 september 2007 om 10:06
Tips voor het slagen van een polyrelatie
Maak afspraken!
Een polyrelatie is niet iets waar je zomaar aan begint. Het is een proces dat tijd en energie kost en voortdurend in ontwikkeling is. Maak duidelijk afspraken over hoe je je relaties invulling geeft. Waar liggen je grenzen? Wees zo concreet mogelijk en laat niets aan het toeval achter. Evalueer deze afspraken op regelmatige basis. Blijf afstemmen met elkaar: Gevoelens en verlangens kunnen veranderen. Het is belangrijk dat je elkaar kunt bijhouden. Een mens groeit en wensen en afspraken kunnen in de loop van de tijd veranderen!
Wees open naar elkaar
Een open communicatie is essentieel voor iedere relatie, maar zeker voor een polyrelatie. Spreek je uit naar je partner, laat zien wat je bezighoudt, praat met je partner. Wees eerlijk. Altijd. Over alles? Ja, over alles! Pas op voor vooronderstellingen. Neem niets aan, maar controleer of je aannames kloppen. Hiermee voorkom je een boel ellende. Vermijd zaken als ‘volgens mij denk jij dat ik denk dat...' Stop! Nooit doen. Spreek je openlijk uit en houd niets achter.
Zorg voor voldoende zelfvertrouwen
Jaloezie is een onlosmakelijke emotie bij een polyrelatie. Jaloezie komt het meest voor als iemand onzeker is, of zich onveilig of kwetsbaar voelt in zijn relatie. Jaloezie zelf is meestal niet het probleem, het is een symptoom van een onderliggend probleem. Probeer te achterhalen wat de dieperliggende oorzaak is voor jouw vorm van jaloezie en werk daar aan. Het kan zijn dat je angst hebt de ander te verliezen, of dat je denkt dat je niet goed genoeg bent. Anders was er immers geen ander? Zorg voor voldoende zelfvertrouwen en werk aan je autonomie. Een coach kan je hierbij helpen.
Uit je gevoelens
Bij polyamorie ben je meer dan in een traditionele relatie afhankelijk van vertrouwen en veiligheid. Jij hebt hier zelf een aandeel in. Neem je partner in vertrouwen over je gevoelens. Spreek je uit over je angsten, open en eerlijk. Zelfs als je het idee hebt dat je gevoelens irrationeel zijn! Blijf er niet mee rondlopen. Het lucht vaak enorm op om je gevoelens uit te spreken. Je gevoelens zijn van jou en daar is niks mis mee. Ook al voelt het misschien anders. Gedeelde smart is immers halve smart. Ook hier.
Haast je niet
Ga niet te snel en neem de tijd. Laat de dingen op een natuurlijke manier gebeuren en groeien. Polyrelaties zijn niet anders dan monogame relaties. Ze zijn wel ingewikkelder. Neem de tijd om je nieuwe partner te leren kennen, en om je huidige partner te laten wennen aan een nieuwe situatie. Blijf met elkaar afstemmen.
Neem verantwoordelijkheid
Wees je bewust van de gevolgen van je acties, ook al zijn ze niet zo bedoeld. Jouw beslissingen en acties hebben consequenties voor zowel je partner als je relatie. Jij draagt de verantwoordelijkheid voor deze consequenties. Al waren je besluiten juist en gerechtvaardigd en met toestemming van je relatie, soms kunnen dingen anders uitpakken dan van te voren bedoeld was. Blijf alles samen bespreken. Neem verantwoordelijkheid voor jouw aandeel.
Denk ik termen van mogelijkheden
Focus op mogelijkheden en blijf niet hangen bij de belemmeringen. Kijk niet alleen naar datgene wat je niet wilt en laat je niet verlammen door je angsten. Beschrijf wat je wel wilt. Leer te leven vanuit een accepterende houding. Hierdoor komt als vanzelf meer ruimte voor oplossingen in moeilijke situaties en hou je energie over voor de dingen die werkelijk aandacht nodig hebben. Een leerzaam boek in dit opzicht is het boek: ‘ja maar wat als alles lukt’ van Berthold Gunster.
Polyamorie
Polyamorie is de levensfilosofie die erkent dat het mogelijk is om van meerdere mensen tegelijk te houden en met hen al dan niet een relatie aan te gaan. Op www.polyamory.nl staat:
Polyamorie betekent 'Meervoudige Liefde' of 'Veel Liefde' Het staat voor een levenswijze waarbij erkend wordt dat het mogelijk is om van meer dan een persoon tegelijk te houden. Deze liefde uit zich in relaties waarbij vriendschap, intimiteit, een emotionele band, spirituele verbondenheid en/of seksualiteit ingrediënten zijn. Er zijn binnen de definitie van Polyamorie veel verschillende relatievormen mogelijk, maar ze hebben gemeenschappelijk dat deze gebaseerd zijn op liefde, openheid, eerlijkheid en respect. Het zal duidelijk zijn dat een goede open communicatie hierbij onmisbaar is.’
Om goed te kunnen communiceren moet je leren om naar jezelf te kijken vanuit een observerende houding. Het openlijk beschrijven van je gevoelens, je twijfels, je zorgen hoort hier bij. In een open of polyamoreuze relatie kom je er niet onderuit om jezelf kritisch onder de loep te nemen. Geen mens is volmaakt (gelukkig!). Daar waar je in een monogame relatie je eigen onvolkomenheden uit de weg kunt gaan, kom je deze in een open relatie in het kwadraat tegen. Simpelweg omdat er meerdere mensen zijn bij wie je je onvolkomenheden tegenkomt en die er ieder op een andere manier mee omgaan.
Er is niks mis met gevoelens hebben voor een ander. Bij polyamorie staan partners elkaar toe deze gevoelens te hebben en er eventueel iets mee te doen. We kunnen van verschillende mensen op verschillende manieren houden. Ieder mens is immers uniek. En dat is juist zo leuk!
terug naar diensten
polyamorie | tips | monopartner | swingen | hulp |
Polyamorie
Polyamorie is de levensfilosofie die erkent dat het mogelijk is om van meerdere mensen tegelijk te houden en met hen al dan niet een relatie aan te gaan. Op www.polyamory.nl staat:
Polyamorie betekent 'Meervoudige Liefde' of 'Veel Liefde' Het staat voor een levenswijze waarbij erkend wordt dat het mogelijk is om van meer dan een persoon tegelijk te houden. Deze liefde uit zich in relaties waarbij vriendschap, intimiteit, een emotionele band, spirituele verbondenheid en/of seksualiteit ingrediënten zijn. Er zijn binnen de definitie van Polyamorie veel verschillende relatievormen mogelijk, maar ze hebben gemeenschappelijk dat deze gebaseerd zijn op liefde, openheid, eerlijkheid en respect. Het zal duidelijk zijn dat een goede open communicatie hierbij onmisbaar is.’
Om goed te kunnen communiceren moet je leren om naar jezelf te kijken vanuit een observerende houding. Het openlijk beschrijven van je gevoelens, je twijfels, je zorgen hoort hier bij. In een open of polyamoreuze relatie kom je er niet onderuit om jezelf kritisch onder de loep te nemen. Geen mens is volmaakt (gelukkig!). Daar waar je in een monogame relatie je eigen onvolkomenheden uit de weg kunt gaan, kom je deze in een open relatie in het kwadraat tegen. Simpelweg omdat er meerdere mensen zijn bij wie je je onvolkomenheden tegenkomt en die er ieder op een andere manier mee omgaan.
Er is niks mis met gevoelens hebben voor een ander. Bij polyamorie staan partners elkaar toe deze gevoelens te hebben en er eventueel iets mee te doen. We kunnen van verschillende mensen op verschillende manieren houden. Ieder mens is immers uniek. En dat is juist zo leuk!
naar boven
Tips voor het slagen van een polyrelatie
Maak afspraken!
Een polyrelatie is niet iets waar je zomaar aan begint. Het is een proces dat tijd en energie kost en voortdurend in ontwikkeling is. Maak duidelijk afspraken over hoe je je relaties invulling geeft. Waar liggen je grenzen? Wees zo concreet mogelijk en laat niets aan het toeval achter. Evalueer deze afspraken op regelmatige basis. Blijf afstemmen met elkaar: Gevoelens en verlangens kunnen veranderen. Het is belangrijk dat je elkaar kunt bijhouden. Een mens groeit en wensen en afspraken kunnen in de loop van de tijd veranderen!
Wees open naar elkaar
Een open communicatie is essentieel voor iedere relatie, maar zeker voor een polyrelatie. Spreek je uit naar je partner, laat zien wat je bezighoudt, praat met je partner. Wees eerlijk. Altijd. Over alles? Ja, over alles! Pas op voor vooronderstellingen. Neem niets aan, maar controleer of je aannames kloppen. Hiermee voorkom je een boel ellende. Vermijd zaken als ‘volgens mij denk jij dat ik denk dat...' Stop! Nooit doen. Spreek je openlijk uit en houd niets achter.
Zorg voor voldoende zelfvertrouwen
Jaloezie is een onlosmakelijke emotie bij een polyrelatie. Jaloezie komt het meest voor als iemand onzeker is, of zich onveilig of kwetsbaar voelt in zijn relatie. Jaloezie zelf is meestal niet het probleem, het is een symptoom van een onderliggend probleem. Probeer te achterhalen wat de dieperliggende oorzaak is voor jouw vorm van jaloezie en werk daar aan. Het kan zijn dat je angst hebt de ander te verliezen, of dat je denkt dat je niet goed genoeg bent. Anders was er immers geen ander? Zorg voor voldoende zelfvertrouwen en werk aan je autonomie. Een coach kan je hierbij helpen.
Uit je gevoelens
Bij polyamorie ben je meer dan in een traditionele relatie afhankelijk van vertrouwen en veiligheid. Jij hebt hier zelf een aandeel in. Neem je partner in vertrouwen over je gevoelens. Spreek je uit over je angsten, open en eerlijk. Zelfs als je het idee hebt dat je gevoelens irrationeel zijn! Blijf er niet mee rondlopen. Het lucht vaak enorm op om je gevoelens uit te spreken. Je gevoelens zijn van jou en daar is niks mis mee. Ook al voelt het misschien anders. Gedeelde smart is immers halve smart. Ook hier.
Haast je niet
Ga niet te snel en neem de tijd. Laat de dingen op een natuurlijke manier gebeuren en groeien. Polyrelaties zijn niet anders dan monogame relaties. Ze zijn wel ingewikkelder. Neem de tijd om je nieuwe partner te leren kennen, en om je huidige partner te laten wennen aan een nieuwe situatie. Blijf met elkaar afstemmen.
Neem verantwoordelijkheid
Wees je bewust van de gevolgen van je acties, ook al zijn ze niet zo bedoeld. Jouw beslissingen en acties hebben consequenties voor zowel je partner als je relatie. Jij draagt de verantwoordelijkheid voor deze consequenties. Al waren je besluiten juist en gerechtvaardigd en met toestemming van je relatie, soms kunnen dingen anders uitpakken dan van te voren bedoeld was. Blijf alles samen bespreken. Neem verantwoordelijkheid voor jouw aandeel.
Denk ik termen van mogelijkheden
Focus op mogelijkheden en blijf niet hangen bij de belemmeringen. Kijk niet alleen naar datgene wat je niet wilt en laat je niet verlammen door je angsten. Beschrijf wat je wel wilt. Leer te leven vanuit een accepterende houding. Hierdoor komt als vanzelf meer ruimte voor oplossingen in moeilijke situaties en hou je energie over voor de dingen die werkelijk aandacht nodig hebben. Een leerzaam boek in dit opzicht is het boek: ‘ja maar wat als alles lukt’ van Berthold Gunster.
Als angst is wat je dwars zit is moed wat je dient te ontwikkelen.
naar boven
De monogame partner
Ik heb geen keus
Als je als monogame partner te horen krijgt dat je geliefde polyamoriegevoelens heeft en hier iets mee wil doen, is dat enorm schrikken. Je voelt je wellicht in een hoek gedreven. ‘Ik heb hier niet voor gekozen, jij bent degene die veranderd is. Toen wij onze relatie aangingen kwam dit helemaal niet ter sprake. Wat heb ik nog voor een keuze?’ zijn logische eerste gedachten. En al snel volgt de oplossing: je moet kiezen of delen: je blijft bij mij en geeft geen uiting aan je gevoelens, of je kiest voor een andere levensstijl en wij gaan uit ekaar.
Omgevingsdruk
Vaak sta je onder druk van de omgeving die alleen jouw standpunt en gevoelens van onzekerheid bevestigt. We leven immers in een maatschappij waar monogamie de algemeen geldende norm is. We hebben daardoor de neiging het direct te veroordelen als men gevoelens heeft voor een ander. De realiteit is echter dat mensen dit soort gevoelens hebben. Verliefdheden ontstaan. Vreemdgaan is vaak het gevolg. Jouw partner heeft het aangedurfd eerlijk en open te zijn.
In zo’n situatie is het belangrijk te onderzoeken wat jij nu precies wilt, en waarom je iets wilt of niet. Neem de tijd om te onderzoeken waar je belemmeringen liggen voor een alternatieve levensstijl en voor het behoud van je relatie. Immers: ooit heb je voor elkaar gekozen met het doel om samen gelukkig te zijn.
Invloed op je houding
Accepteer de realiteit. In iedere situatie heb je een keuze. Arjan Erkel had toen hij ontvoerd was in Dagestan weinig keus over zijn leven. Hij had wel de keuze hoe hij zijn gevangenschap ervaarde. Hij had kunnen roepen: ‘ik heb er niet om gevraagd om ontvoerd te worden, het is niet eerlijk, waarom overkomt mij dit nu?’ Zulke vragen zijn heel menselijk en komen ook als vanzelf naar boven. Maar zij dragen niet bij aan een positief welzijn. Arjan besefte dit. Hij koos er bewust voor om lichamelijk zoveel mogelijk in goede conditie te blijven en om zijn verdriet niet te laten zien aan zijn ontvoerders. Hij stelde zichzelf steeds een datum van vrijlating in het vooruitzicht die hem de kracht gaf met de situatie om te gaan. Arjan ging uit van de situatie zoals hij was. Hij nam de verantwoordelijkheid voor de manier waarop hij de werkelijkheid wilde dragen.
Acceptatie en afwijzing
In jouw situatie heb je geen keuze over de gevoelens van je partner. Die zijn zoals ze zijn. Je hebt wel de keuze over jezelf, hoe jij jouw relatie ervaart en of jij de relatie wilt voortzetten. Hoe kijk jij naar de situatie? Je kunt ontkennen en zeggen: ‘ik wil geen open relatie, ik wil dat je monogaam bent en blijft en dat alles net zo blijft als vroeger. We hebben het toch goed zo? Je maakt me ongelukkig!’ Daarbij maak je jouw levensgeluk afhankelijk van je partner. Direct veroordelen en afwijzen betekent dat jij je partner afwijst, zoals hij werkelijk is. En dat schept verwijdering.
Jaloezie
Je kunt ook onderzoeken waar jouw aversie tegen verandering op is gebaseerd. Waar liggen jouw angsten en onzekerheden? Waar komt je afkeer vandaan? Is het de gedachte dat je partner seksueel en/of emotioneel intiem is met een ander? Heb je het gevoel niet goed genoeg te zijn? Ben je bang dat jij alleen maar mag fungeren als een thuishaven en dat je partner leuk de bloemetjes buiten zet? Ben je bang dat je omgeving zich tegen je keert? Besef dat ieder mens opziet tegen verandering, zeker bij zulke ingrijpende zaken. Dat is heel normaal.
Het is belangrijk dat je jouw emoties en gevoelens grondig onderzoekt en erkent en deze samen bespreekt. Jij bent verantwoordelijk voor de manier waarop jij reageert op de werkelijkheid. Durf jij de stap te zetten naar acceptatie van de realiteit? En durf jij verantwoordelijkheid te nemen voor de consequenties? Een zelfhulpboek wat je hierbij kan helpen is 'Ik heb je liefde nodig, is dat waar?' van Byron Katie.
Afscheid?
Volledige acceptatie kan inhouden dat je na grondig onderzoek beseft dat jij nooit meer echt gelukkig zult kunnen worden met je partner en dat het beter is om afscheid te nemen van deze relatie. Dat is dan heel verdrietig maar ook onvermijdelijk. Afscheid nemen van iemand waar je van houdt is pijnlijk. Het kan ook inhouden dat je gaat onderzoeken waar je grenzen precies liggen. Wat je nu wel en wat je nu niet acceptabel vindt. Op dit moment in jouw groeiproces. Daarbij is het zaak dit uit te spreken naar je partner. Op deze manier kunnen jullie samen onderzoeken hoe jullie verder gaan met elkaar. Neem vooral de tijd en overhaast je niet. Scheiden of uit elkaar gaan kan immers altijd nog.
Verander je Wereld biedt hulp bij dit proces en achterhaalt samen met jou wat jij nu echt wilt en kunt. Hierbij sta jij centraal. Met jouw gevoelens. Neem gerust contact op voor een vrijblijvende kennismaking.
naar boven
Swingen
Swingen is een sociale activiteit, een vorm van recreatieve seks tussen gelijkgestemden. Meestal betreft het stellen die andere stellen ontmoeten voor seks en/of blijvende intieme vriendschappen. Het is een activiteit die je als stel onderneemt. Swingers hebben meestal een uitstekende relatie met hun geliefde. Vaak ontmoeten zij elkaar in zogenaamde parenclubs. Dit zijn uitgaansgelegenheden die gericht zijn op erotische ontmoetingen. Ook kunnen stellen andere koppels thuis uitnodigen voor een intieme avond. Swingen is het delen van je sociale en seksuele leven met anderen. Het kan bestaan uit enkel flirten en wat strelen over en weer, tot aan partnerruil en volledige seks, eventueel met meerdere partners. Het ligt aan de persoon zelf hoever hij/zij wil gaan met anderen. Het is belangrijk deze grenzen van tevoren te bespreken en af te stemmen.
Het verschil tussen swingen en polyamorie
Bij swingen staat het erotisch contact centraal in de relatie en is dit ook het doel van de relatie. Veel mensen gaan hierbij echte intimiteit uit de weg. Bij polyamorie staat de relatie op zich centraal, waarbij erotisch contact hiervan een gevolg kan zijn. Dit hoeft niet altijd te gebeuren. Bij polyamorie is intimiteit en een emotionele verbondenheid juist wel aanwezig. Natuurlijk zijn de grenzen niet altijd strikt te stellen. Dat hoeft ook niet. Als jij je maar prettig voelt bij wat je doet.
naar boven
Hoe kan een coach mij helpen?
Praten met een coach helpt je. Een coach luistert naar je zonder te oordelen, dus ook naar jouw visie. Een coach helpt je dichter bij jouw verlangens te brengen en in de chaos van emoties en gevoelens structuur aan te brengen. Sommige mensen komen er samen niet helemaal uit en willen hulp van een onafhankelijke derde. Vaak lopen de verlangens uiteen en zit men in een patstelling. Of men durft de eerste stap naar verandering niet te nemen.
Praten met iemand die jou begrijpt en zelf ervaring heeft op dit gebied wordt vaak ervaren als een enorme opluchting. Een gesprek met een derde kan soms een ander licht op de zaak doen schijnen. Vaak kan men na een of twee gesprekken samen weer verder. Soms zijn de problemen in een relatie niet zomaar op te lossen en is begeleiding van een langer traject nodig. Samen bepalen we het doel van de coaching en stemmen we het traject erop af.
Niemand is hetzelfde en geen relatie is hetzelfde. Soms ligt de oorzaak van problemen in onverwerkte zaken uit het verleden. In dergelijke gevallen zal worden doorverwezen naar een andere, meer geschikte vorm van hulpverlening, bijvoorbeeld psychotherapie.
Soms wil een van de partners werken aan zichzelf en aan persoonlijke groei. Zelf uitzoeken wat je wilt zonder last te hebben van de invloedrijke omgeving. Sterker worden en werken aan bepaalde belemmeringen zodat je relatie meer kans van slagen heeft. Een coachingstraject is hiervoor een uitstekend middel. Meer weten?
Neem gerust contact op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.
naar boven
http://www.veranderjewereld.nl/particulieren/actueel.html
Maak afspraken!
Een polyrelatie is niet iets waar je zomaar aan begint. Het is een proces dat tijd en energie kost en voortdurend in ontwikkeling is. Maak duidelijk afspraken over hoe je je relaties invulling geeft. Waar liggen je grenzen? Wees zo concreet mogelijk en laat niets aan het toeval achter. Evalueer deze afspraken op regelmatige basis. Blijf afstemmen met elkaar: Gevoelens en verlangens kunnen veranderen. Het is belangrijk dat je elkaar kunt bijhouden. Een mens groeit en wensen en afspraken kunnen in de loop van de tijd veranderen!
Wees open naar elkaar
Een open communicatie is essentieel voor iedere relatie, maar zeker voor een polyrelatie. Spreek je uit naar je partner, laat zien wat je bezighoudt, praat met je partner. Wees eerlijk. Altijd. Over alles? Ja, over alles! Pas op voor vooronderstellingen. Neem niets aan, maar controleer of je aannames kloppen. Hiermee voorkom je een boel ellende. Vermijd zaken als ‘volgens mij denk jij dat ik denk dat...' Stop! Nooit doen. Spreek je openlijk uit en houd niets achter.
Zorg voor voldoende zelfvertrouwen
Jaloezie is een onlosmakelijke emotie bij een polyrelatie. Jaloezie komt het meest voor als iemand onzeker is, of zich onveilig of kwetsbaar voelt in zijn relatie. Jaloezie zelf is meestal niet het probleem, het is een symptoom van een onderliggend probleem. Probeer te achterhalen wat de dieperliggende oorzaak is voor jouw vorm van jaloezie en werk daar aan. Het kan zijn dat je angst hebt de ander te verliezen, of dat je denkt dat je niet goed genoeg bent. Anders was er immers geen ander? Zorg voor voldoende zelfvertrouwen en werk aan je autonomie. Een coach kan je hierbij helpen.
Uit je gevoelens
Bij polyamorie ben je meer dan in een traditionele relatie afhankelijk van vertrouwen en veiligheid. Jij hebt hier zelf een aandeel in. Neem je partner in vertrouwen over je gevoelens. Spreek je uit over je angsten, open en eerlijk. Zelfs als je het idee hebt dat je gevoelens irrationeel zijn! Blijf er niet mee rondlopen. Het lucht vaak enorm op om je gevoelens uit te spreken. Je gevoelens zijn van jou en daar is niks mis mee. Ook al voelt het misschien anders. Gedeelde smart is immers halve smart. Ook hier.
Haast je niet
Ga niet te snel en neem de tijd. Laat de dingen op een natuurlijke manier gebeuren en groeien. Polyrelaties zijn niet anders dan monogame relaties. Ze zijn wel ingewikkelder. Neem de tijd om je nieuwe partner te leren kennen, en om je huidige partner te laten wennen aan een nieuwe situatie. Blijf met elkaar afstemmen.
Neem verantwoordelijkheid
Wees je bewust van de gevolgen van je acties, ook al zijn ze niet zo bedoeld. Jouw beslissingen en acties hebben consequenties voor zowel je partner als je relatie. Jij draagt de verantwoordelijkheid voor deze consequenties. Al waren je besluiten juist en gerechtvaardigd en met toestemming van je relatie, soms kunnen dingen anders uitpakken dan van te voren bedoeld was. Blijf alles samen bespreken. Neem verantwoordelijkheid voor jouw aandeel.
Denk ik termen van mogelijkheden
Focus op mogelijkheden en blijf niet hangen bij de belemmeringen. Kijk niet alleen naar datgene wat je niet wilt en laat je niet verlammen door je angsten. Beschrijf wat je wel wilt. Leer te leven vanuit een accepterende houding. Hierdoor komt als vanzelf meer ruimte voor oplossingen in moeilijke situaties en hou je energie over voor de dingen die werkelijk aandacht nodig hebben. Een leerzaam boek in dit opzicht is het boek: ‘ja maar wat als alles lukt’ van Berthold Gunster.
Polyamorie
Polyamorie is de levensfilosofie die erkent dat het mogelijk is om van meerdere mensen tegelijk te houden en met hen al dan niet een relatie aan te gaan. Op www.polyamory.nl staat:
Polyamorie betekent 'Meervoudige Liefde' of 'Veel Liefde' Het staat voor een levenswijze waarbij erkend wordt dat het mogelijk is om van meer dan een persoon tegelijk te houden. Deze liefde uit zich in relaties waarbij vriendschap, intimiteit, een emotionele band, spirituele verbondenheid en/of seksualiteit ingrediënten zijn. Er zijn binnen de definitie van Polyamorie veel verschillende relatievormen mogelijk, maar ze hebben gemeenschappelijk dat deze gebaseerd zijn op liefde, openheid, eerlijkheid en respect. Het zal duidelijk zijn dat een goede open communicatie hierbij onmisbaar is.’
Om goed te kunnen communiceren moet je leren om naar jezelf te kijken vanuit een observerende houding. Het openlijk beschrijven van je gevoelens, je twijfels, je zorgen hoort hier bij. In een open of polyamoreuze relatie kom je er niet onderuit om jezelf kritisch onder de loep te nemen. Geen mens is volmaakt (gelukkig!). Daar waar je in een monogame relatie je eigen onvolkomenheden uit de weg kunt gaan, kom je deze in een open relatie in het kwadraat tegen. Simpelweg omdat er meerdere mensen zijn bij wie je je onvolkomenheden tegenkomt en die er ieder op een andere manier mee omgaan.
Er is niks mis met gevoelens hebben voor een ander. Bij polyamorie staan partners elkaar toe deze gevoelens te hebben en er eventueel iets mee te doen. We kunnen van verschillende mensen op verschillende manieren houden. Ieder mens is immers uniek. En dat is juist zo leuk!
terug naar diensten
polyamorie | tips | monopartner | swingen | hulp |
Polyamorie
Polyamorie is de levensfilosofie die erkent dat het mogelijk is om van meerdere mensen tegelijk te houden en met hen al dan niet een relatie aan te gaan. Op www.polyamory.nl staat:
Polyamorie betekent 'Meervoudige Liefde' of 'Veel Liefde' Het staat voor een levenswijze waarbij erkend wordt dat het mogelijk is om van meer dan een persoon tegelijk te houden. Deze liefde uit zich in relaties waarbij vriendschap, intimiteit, een emotionele band, spirituele verbondenheid en/of seksualiteit ingrediënten zijn. Er zijn binnen de definitie van Polyamorie veel verschillende relatievormen mogelijk, maar ze hebben gemeenschappelijk dat deze gebaseerd zijn op liefde, openheid, eerlijkheid en respect. Het zal duidelijk zijn dat een goede open communicatie hierbij onmisbaar is.’
Om goed te kunnen communiceren moet je leren om naar jezelf te kijken vanuit een observerende houding. Het openlijk beschrijven van je gevoelens, je twijfels, je zorgen hoort hier bij. In een open of polyamoreuze relatie kom je er niet onderuit om jezelf kritisch onder de loep te nemen. Geen mens is volmaakt (gelukkig!). Daar waar je in een monogame relatie je eigen onvolkomenheden uit de weg kunt gaan, kom je deze in een open relatie in het kwadraat tegen. Simpelweg omdat er meerdere mensen zijn bij wie je je onvolkomenheden tegenkomt en die er ieder op een andere manier mee omgaan.
Er is niks mis met gevoelens hebben voor een ander. Bij polyamorie staan partners elkaar toe deze gevoelens te hebben en er eventueel iets mee te doen. We kunnen van verschillende mensen op verschillende manieren houden. Ieder mens is immers uniek. En dat is juist zo leuk!
naar boven
Tips voor het slagen van een polyrelatie
Maak afspraken!
Een polyrelatie is niet iets waar je zomaar aan begint. Het is een proces dat tijd en energie kost en voortdurend in ontwikkeling is. Maak duidelijk afspraken over hoe je je relaties invulling geeft. Waar liggen je grenzen? Wees zo concreet mogelijk en laat niets aan het toeval achter. Evalueer deze afspraken op regelmatige basis. Blijf afstemmen met elkaar: Gevoelens en verlangens kunnen veranderen. Het is belangrijk dat je elkaar kunt bijhouden. Een mens groeit en wensen en afspraken kunnen in de loop van de tijd veranderen!
Wees open naar elkaar
Een open communicatie is essentieel voor iedere relatie, maar zeker voor een polyrelatie. Spreek je uit naar je partner, laat zien wat je bezighoudt, praat met je partner. Wees eerlijk. Altijd. Over alles? Ja, over alles! Pas op voor vooronderstellingen. Neem niets aan, maar controleer of je aannames kloppen. Hiermee voorkom je een boel ellende. Vermijd zaken als ‘volgens mij denk jij dat ik denk dat...' Stop! Nooit doen. Spreek je openlijk uit en houd niets achter.
Zorg voor voldoende zelfvertrouwen
Jaloezie is een onlosmakelijke emotie bij een polyrelatie. Jaloezie komt het meest voor als iemand onzeker is, of zich onveilig of kwetsbaar voelt in zijn relatie. Jaloezie zelf is meestal niet het probleem, het is een symptoom van een onderliggend probleem. Probeer te achterhalen wat de dieperliggende oorzaak is voor jouw vorm van jaloezie en werk daar aan. Het kan zijn dat je angst hebt de ander te verliezen, of dat je denkt dat je niet goed genoeg bent. Anders was er immers geen ander? Zorg voor voldoende zelfvertrouwen en werk aan je autonomie. Een coach kan je hierbij helpen.
Uit je gevoelens
Bij polyamorie ben je meer dan in een traditionele relatie afhankelijk van vertrouwen en veiligheid. Jij hebt hier zelf een aandeel in. Neem je partner in vertrouwen over je gevoelens. Spreek je uit over je angsten, open en eerlijk. Zelfs als je het idee hebt dat je gevoelens irrationeel zijn! Blijf er niet mee rondlopen. Het lucht vaak enorm op om je gevoelens uit te spreken. Je gevoelens zijn van jou en daar is niks mis mee. Ook al voelt het misschien anders. Gedeelde smart is immers halve smart. Ook hier.
Haast je niet
Ga niet te snel en neem de tijd. Laat de dingen op een natuurlijke manier gebeuren en groeien. Polyrelaties zijn niet anders dan monogame relaties. Ze zijn wel ingewikkelder. Neem de tijd om je nieuwe partner te leren kennen, en om je huidige partner te laten wennen aan een nieuwe situatie. Blijf met elkaar afstemmen.
Neem verantwoordelijkheid
Wees je bewust van de gevolgen van je acties, ook al zijn ze niet zo bedoeld. Jouw beslissingen en acties hebben consequenties voor zowel je partner als je relatie. Jij draagt de verantwoordelijkheid voor deze consequenties. Al waren je besluiten juist en gerechtvaardigd en met toestemming van je relatie, soms kunnen dingen anders uitpakken dan van te voren bedoeld was. Blijf alles samen bespreken. Neem verantwoordelijkheid voor jouw aandeel.
Denk ik termen van mogelijkheden
Focus op mogelijkheden en blijf niet hangen bij de belemmeringen. Kijk niet alleen naar datgene wat je niet wilt en laat je niet verlammen door je angsten. Beschrijf wat je wel wilt. Leer te leven vanuit een accepterende houding. Hierdoor komt als vanzelf meer ruimte voor oplossingen in moeilijke situaties en hou je energie over voor de dingen die werkelijk aandacht nodig hebben. Een leerzaam boek in dit opzicht is het boek: ‘ja maar wat als alles lukt’ van Berthold Gunster.
Als angst is wat je dwars zit is moed wat je dient te ontwikkelen.
naar boven
De monogame partner
Ik heb geen keus
Als je als monogame partner te horen krijgt dat je geliefde polyamoriegevoelens heeft en hier iets mee wil doen, is dat enorm schrikken. Je voelt je wellicht in een hoek gedreven. ‘Ik heb hier niet voor gekozen, jij bent degene die veranderd is. Toen wij onze relatie aangingen kwam dit helemaal niet ter sprake. Wat heb ik nog voor een keuze?’ zijn logische eerste gedachten. En al snel volgt de oplossing: je moet kiezen of delen: je blijft bij mij en geeft geen uiting aan je gevoelens, of je kiest voor een andere levensstijl en wij gaan uit ekaar.
Omgevingsdruk
Vaak sta je onder druk van de omgeving die alleen jouw standpunt en gevoelens van onzekerheid bevestigt. We leven immers in een maatschappij waar monogamie de algemeen geldende norm is. We hebben daardoor de neiging het direct te veroordelen als men gevoelens heeft voor een ander. De realiteit is echter dat mensen dit soort gevoelens hebben. Verliefdheden ontstaan. Vreemdgaan is vaak het gevolg. Jouw partner heeft het aangedurfd eerlijk en open te zijn.
In zo’n situatie is het belangrijk te onderzoeken wat jij nu precies wilt, en waarom je iets wilt of niet. Neem de tijd om te onderzoeken waar je belemmeringen liggen voor een alternatieve levensstijl en voor het behoud van je relatie. Immers: ooit heb je voor elkaar gekozen met het doel om samen gelukkig te zijn.
Invloed op je houding
Accepteer de realiteit. In iedere situatie heb je een keuze. Arjan Erkel had toen hij ontvoerd was in Dagestan weinig keus over zijn leven. Hij had wel de keuze hoe hij zijn gevangenschap ervaarde. Hij had kunnen roepen: ‘ik heb er niet om gevraagd om ontvoerd te worden, het is niet eerlijk, waarom overkomt mij dit nu?’ Zulke vragen zijn heel menselijk en komen ook als vanzelf naar boven. Maar zij dragen niet bij aan een positief welzijn. Arjan besefte dit. Hij koos er bewust voor om lichamelijk zoveel mogelijk in goede conditie te blijven en om zijn verdriet niet te laten zien aan zijn ontvoerders. Hij stelde zichzelf steeds een datum van vrijlating in het vooruitzicht die hem de kracht gaf met de situatie om te gaan. Arjan ging uit van de situatie zoals hij was. Hij nam de verantwoordelijkheid voor de manier waarop hij de werkelijkheid wilde dragen.
Acceptatie en afwijzing
In jouw situatie heb je geen keuze over de gevoelens van je partner. Die zijn zoals ze zijn. Je hebt wel de keuze over jezelf, hoe jij jouw relatie ervaart en of jij de relatie wilt voortzetten. Hoe kijk jij naar de situatie? Je kunt ontkennen en zeggen: ‘ik wil geen open relatie, ik wil dat je monogaam bent en blijft en dat alles net zo blijft als vroeger. We hebben het toch goed zo? Je maakt me ongelukkig!’ Daarbij maak je jouw levensgeluk afhankelijk van je partner. Direct veroordelen en afwijzen betekent dat jij je partner afwijst, zoals hij werkelijk is. En dat schept verwijdering.
Jaloezie
Je kunt ook onderzoeken waar jouw aversie tegen verandering op is gebaseerd. Waar liggen jouw angsten en onzekerheden? Waar komt je afkeer vandaan? Is het de gedachte dat je partner seksueel en/of emotioneel intiem is met een ander? Heb je het gevoel niet goed genoeg te zijn? Ben je bang dat jij alleen maar mag fungeren als een thuishaven en dat je partner leuk de bloemetjes buiten zet? Ben je bang dat je omgeving zich tegen je keert? Besef dat ieder mens opziet tegen verandering, zeker bij zulke ingrijpende zaken. Dat is heel normaal.
Het is belangrijk dat je jouw emoties en gevoelens grondig onderzoekt en erkent en deze samen bespreekt. Jij bent verantwoordelijk voor de manier waarop jij reageert op de werkelijkheid. Durf jij de stap te zetten naar acceptatie van de realiteit? En durf jij verantwoordelijkheid te nemen voor de consequenties? Een zelfhulpboek wat je hierbij kan helpen is 'Ik heb je liefde nodig, is dat waar?' van Byron Katie.
Afscheid?
Volledige acceptatie kan inhouden dat je na grondig onderzoek beseft dat jij nooit meer echt gelukkig zult kunnen worden met je partner en dat het beter is om afscheid te nemen van deze relatie. Dat is dan heel verdrietig maar ook onvermijdelijk. Afscheid nemen van iemand waar je van houdt is pijnlijk. Het kan ook inhouden dat je gaat onderzoeken waar je grenzen precies liggen. Wat je nu wel en wat je nu niet acceptabel vindt. Op dit moment in jouw groeiproces. Daarbij is het zaak dit uit te spreken naar je partner. Op deze manier kunnen jullie samen onderzoeken hoe jullie verder gaan met elkaar. Neem vooral de tijd en overhaast je niet. Scheiden of uit elkaar gaan kan immers altijd nog.
Verander je Wereld biedt hulp bij dit proces en achterhaalt samen met jou wat jij nu echt wilt en kunt. Hierbij sta jij centraal. Met jouw gevoelens. Neem gerust contact op voor een vrijblijvende kennismaking.
naar boven
Swingen
Swingen is een sociale activiteit, een vorm van recreatieve seks tussen gelijkgestemden. Meestal betreft het stellen die andere stellen ontmoeten voor seks en/of blijvende intieme vriendschappen. Het is een activiteit die je als stel onderneemt. Swingers hebben meestal een uitstekende relatie met hun geliefde. Vaak ontmoeten zij elkaar in zogenaamde parenclubs. Dit zijn uitgaansgelegenheden die gericht zijn op erotische ontmoetingen. Ook kunnen stellen andere koppels thuis uitnodigen voor een intieme avond. Swingen is het delen van je sociale en seksuele leven met anderen. Het kan bestaan uit enkel flirten en wat strelen over en weer, tot aan partnerruil en volledige seks, eventueel met meerdere partners. Het ligt aan de persoon zelf hoever hij/zij wil gaan met anderen. Het is belangrijk deze grenzen van tevoren te bespreken en af te stemmen.
Het verschil tussen swingen en polyamorie
Bij swingen staat het erotisch contact centraal in de relatie en is dit ook het doel van de relatie. Veel mensen gaan hierbij echte intimiteit uit de weg. Bij polyamorie staat de relatie op zich centraal, waarbij erotisch contact hiervan een gevolg kan zijn. Dit hoeft niet altijd te gebeuren. Bij polyamorie is intimiteit en een emotionele verbondenheid juist wel aanwezig. Natuurlijk zijn de grenzen niet altijd strikt te stellen. Dat hoeft ook niet. Als jij je maar prettig voelt bij wat je doet.
naar boven
Hoe kan een coach mij helpen?
Praten met een coach helpt je. Een coach luistert naar je zonder te oordelen, dus ook naar jouw visie. Een coach helpt je dichter bij jouw verlangens te brengen en in de chaos van emoties en gevoelens structuur aan te brengen. Sommige mensen komen er samen niet helemaal uit en willen hulp van een onafhankelijke derde. Vaak lopen de verlangens uiteen en zit men in een patstelling. Of men durft de eerste stap naar verandering niet te nemen.
Praten met iemand die jou begrijpt en zelf ervaring heeft op dit gebied wordt vaak ervaren als een enorme opluchting. Een gesprek met een derde kan soms een ander licht op de zaak doen schijnen. Vaak kan men na een of twee gesprekken samen weer verder. Soms zijn de problemen in een relatie niet zomaar op te lossen en is begeleiding van een langer traject nodig. Samen bepalen we het doel van de coaching en stemmen we het traject erop af.
Niemand is hetzelfde en geen relatie is hetzelfde. Soms ligt de oorzaak van problemen in onverwerkte zaken uit het verleden. In dergelijke gevallen zal worden doorverwezen naar een andere, meer geschikte vorm van hulpverlening, bijvoorbeeld psychotherapie.
Soms wil een van de partners werken aan zichzelf en aan persoonlijke groei. Zelf uitzoeken wat je wilt zonder last te hebben van de invloedrijke omgeving. Sterker worden en werken aan bepaalde belemmeringen zodat je relatie meer kans van slagen heeft. Een coachingstraject is hiervoor een uitstekend middel. Meer weten?
Neem gerust contact op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.
naar boven
http://www.veranderjewereld.nl/particulieren/actueel.html
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 17 september 2007 om 12:42
Ik vind dit voor TO niet van toepassing zolang ze niet op 1 lijn staan.
Die hebben hele andere problemen die ze nog moeten zien op te lossen.
Voor de rest is het een heel duidelijk geschreven lap text waar uit blijkt dat je moet blijven communiceren, elkaar 100% mot kunnen vertrouwen en er vooral de tijd voor nemen. Wachten op de ander en niet alvast ergens zelf instappen.
Die hebben hele andere problemen die ze nog moeten zien op te lossen.
Voor de rest is het een heel duidelijk geschreven lap text waar uit blijkt dat je moet blijven communiceren, elkaar 100% mot kunnen vertrouwen en er vooral de tijd voor nemen. Wachten op de ander en niet alvast ergens zelf instappen.
