
Ouders zijn zuurpruimen
zondag 13 april 2025 om 19:35
Ken je dat gevoel?
Je hebt een goede jeugd gehad, niks te klagen.
Je moeder stopte met werken zodat ze fulltime voor haar kinderen kon zorgen.
Nu ben je volwassen, uitgevlogen, (gekozen) kind vrij, leef je een fijn leven, zijn je ouders zuurpruimen geworden, en uit elkaar gegroeid.
Je belt niet vaak genoeg (zelf bellen ze nooit), je komt niet vaak genoeg langs (2u rijden met de auto, wij werken fulltime, zij niet). Boos omdat er geen kleinkinderen zijn (je ontneemt ons iets). Ondernemen weinig (dus weinig te melden).
En als je dan gemiddeld 1x per maand langskomt, moet een van bovenstaande dingen toch altijd nog weer even benoemd worden, waardoor er op langsgaan/contact steeds meer druk komt te staan.
Even mijn hart luchten
Je hebt een goede jeugd gehad, niks te klagen.
Je moeder stopte met werken zodat ze fulltime voor haar kinderen kon zorgen.
Nu ben je volwassen, uitgevlogen, (gekozen) kind vrij, leef je een fijn leven, zijn je ouders zuurpruimen geworden, en uit elkaar gegroeid.
Je belt niet vaak genoeg (zelf bellen ze nooit), je komt niet vaak genoeg langs (2u rijden met de auto, wij werken fulltime, zij niet). Boos omdat er geen kleinkinderen zijn (je ontneemt ons iets). Ondernemen weinig (dus weinig te melden).
En als je dan gemiddeld 1x per maand langskomt, moet een van bovenstaande dingen toch altijd nog weer even benoemd worden, waardoor er op langsgaan/contact steeds meer druk komt te staan.
Even mijn hart luchten
dinsdag 15 april 2025 om 11:13
Oma in het bejaardentehuis: ik doe niet mee aan de activiteiten want dat zijn allemaal suffe dingen voor suffe oude mensenValtifest schreef: ↑15-04-2025 08:28Hilarisch verhaal waar mijn kinderen stuk om gingen: we zien haar lopen met nog wat andere 80 plussers, leuk kletsen en zag er gezellig uit.
Die vrouwtjes allemaal toen ze ons zagen op slag heel sneu kijken: ja we doen maar een wandeling met zijn allen anders zitten we heel de dag helemaal alleen!
En dan straks lunchen want in mijn eentje eten is zo saai!

Mijn moeder als ik wijs op het leuke contact dat ze met een jongere buurvrouw heeft: ja, maar dat is ook een beetje een "zielig geval" want die kan niks alleen - die kan nog niet eens vers koken. Waarom altijd zo denigrerend benoemen dat het eigenlijk net niet goed genoeg is allemaal ? Terwijl zij natuurlijk net zoveel uit dat contact haalt als die jongere buurvrouw die een keer per week mee komt eten.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
dinsdag 15 april 2025 om 11:15
Ook dit is herkenbaar voor mij. Mijn moeder vind ook altijd dat ze heel veel alleen is, terwijl ze veel vaker iemand over de vloer heeft dan ik. Maar het is niet gauw genoeg voor haar, dus in plaats van genieten van gezelschap zal ze liever klagen dat ze vaak alleen is. Jammer vind ik dat. Ze kan gerust zeggen: ach, wat fijn dat je er bent, ik heb nog niemand gezien vandaag. En als je dan doorvraagt, blijkt dat tante Ida en oma Wim vanochtend geweest zijn, ik in de middag en in de avond heeft ze plannen om te gaan kezen met een groepje van vier.Valtifest schreef: ↑15-04-2025 08:28Ja dat is echt herkenbaar. Mijn man heeft een oma die als je haar moet geloven altijd en eeuwig in jaar eentje zit en daarom maar dutjes doet want de dag is zo lang.
Die vrouw heeft op een dag meer bezoek dan wij in een maand.
Hilarisch verhaal waar mijn kinderen stuk om gingen: we zien haar lopen met nog wat andere 80 plussers, leuk kletsen en zag er gezellig uit.
Die vrouwtjes allemaal toen ze ons zagen op slag heel sneu kijken: ja we doen maar een wandeling met zijn allen anders zitten we heel de dag helemaal alleen!
En dan straks lunchen want in mijn eentje eten is zo saai!
Ze buitelden nog net niet over elkaar heen om aan ons te vertellen hoe alleen en eenzaam ze waren en nouja, dan doe je dit maar.
Maar zo zag het er helemaal niet uit.
Kinderen roepen dat nog regelmatig: nou ik was vanmiddag maar met vriendinnen de stad in want anders zitten we allemaal helemaal alleen!
Nu snap ik best dat als je 50 of 60 jaar getrouwd bent het wennen is dat je niet meer 24/7 iemand bij je hebt en hun situatie niet een keuze is, maar het is ook wel een beetje komisch.
Of ze verzucht hoe lang het toch geleden is dat ze mijn sibling gezien heeft. Als ik dan zeg dat sibling er vorig weekend nog was, dan is het: oh ja, het voelt veel langer geleden.
De beleving matcht niet altijd met de werkelijkheid zullen we maar zeggen
dinsdag 15 april 2025 om 11:24
Ik moest hier wel een lachen, hier gebruiken we kezen ook wel als ander woord voor sex. Nog best actief die moeder van je!Itsnojoke schreef: ↑15-04-2025 11:15Ook dit is herkenbaar voor mij. Mijn moeder vind ook altijd dat ze heel veel alleen is, terwijl ze veel vaker iemand over de vloer heeft dan ik. Maar het is niet gauw genoeg voor haar, dus in plaats van genieten van gezelschap zal ze liever klagen dat ze vaak alleen is. Jammer vind ik dat. Ze kan gerust zeggen: ach, wat fijn dat je er bent, ik heb nog niemand gezien vandaag. En als je dan doorvraagt, blijkt dat tante Ida en oma Wim vanochtend geweest zijn, ik in de middag en in de avond heeft ze plannen om te gaan kezen met een groepje van vier.
Of ze verzucht hoe lang het toch geleden is dat ze mijn sibling gezien heeft. Als ik dan zeg dat sibling er vorig weekend nog was, dan is het: oh ja, het voelt veel langer geleden.
De beleving matcht niet altijd met de werkelijkheid zullen we maar zeggen

Ik herken het wel van mijn schoonmoeder, inmiddels al jaren overleden. Die kon ook heel verontwaardigd zijn als bepaalde mensen niet langs waren geweest op een zondag, niet dat ze gezegd hadden dat ze zouden komen maar ze had verwacht dat ze wel zouden komen.
Bij mijn ouders herken ik het gelukkig nog niet. Ze zeuren wel wat meer over dingen waar wij ons totaal niet druk over zouden maken en vallen wel eens in herhaling, maar goed, als je dik in de 80 bent dan mag dat. Maar ze zijn ook nog steeds wel actief, binnen hun grenzen want lichamelijk gaat het niet altijd even lekker, ze gaan wekelijks koffie drinken bij de bejaardensoos, zitten op bejaardengym, wekelijks naar m'n tante toe etc. Ze zijn niet alleen maar afhankelijk van de kinderen voor sociaal contact en leggen ons ook geen druk op. Met name mijn moeder heeft dat vroeger zelf heel erg ervaren van zowel haar eigen ouders als schoonouders en zich voorgenomen om dat haar kinderen niet aan te doen en daar houdt ze zich nog steeds aan.
dinsdag 15 april 2025 om 12:02
Ja, dat zie ik ook, dat laatste. Het is wel een probleem als dan de vrouw eerder overlijdt dan de man of de vrouw bepaalde dingen niet meer kan. Kinderen die niet altijd kunnen helpen, geen plek in verzorgingstehuizen, tekort aan huishoudelijke hulpen etc.evelien2010 schreef: ↑15-04-2025 10:57Ik denk dat het een enorm verschil maakt dat vrouwen tegenwoordig blijven werken. Die blijven tot hogere leeftijd actief, hebben sociale contacten buiten hun man 3n kinderen en gaan mee met ontwikkelingen. Vrouwen van vroeger stonden al vrij snel stil in hun ontwikkeling. Hadden alles afgestemd op hun man en kinderen. En als die wegvallen valt hun leven daarmee in een gat. Door te werken blijf je op tal van gebieden actief en ondernemend. En die verschillen zie ik in mijn omgeving (bij oudere mensen) heel duidelijk. Die mannen hebben vaak hun hobby's en eigen sociale contacten. En het huishouden hebben ze nooit hoeven doen dus gaan ze ook niet meer aanleren. Die hebben na hun pensioen echt alle dagen vrij (met de vrouw als inwonende huishoudster).
Als de oma’s hier weg zouden vallen zou het wel echt een probleem worden denk ik. De meeste van die mannen weten nog niet eens hoe een wasmachine werkt of hoe je was moet sorteren.
dinsdag 15 april 2025 om 12:05
Ik was in het begin ook best wel verbaasd, ja.
Ik ga ervanuit dat ze het bordspel bedoelt. Is het anders, good for her, maar dat weet ik dan liever niet

dinsdag 15 april 2025 om 12:31
Dat is waarschijnlijk het ontbreken van het korte termijngeheugen.Itsnojoke schreef: ↑15-04-2025 11:15Ook dit is herkenbaar voor mij. Mijn moeder vind ook altijd dat ze heel veel alleen is, terwijl ze veel vaker iemand over de vloer heeft dan ik. Maar het is niet gauw genoeg voor haar, dus in plaats van genieten van gezelschap zal ze liever klagen dat ze vaak alleen is. Jammer vind ik dat. Ze kan gerust zeggen: ach, wat fijn dat je er bent, ik heb nog niemand gezien vandaag. En als je dan doorvraagt, blijkt dat tante Ida en oma Wim vanochtend geweest zijn, ik in de middag en in de avond heeft ze plannen om te gaan kezen met een groepje van vier.
Of ze verzucht hoe lang het toch geleden is dat ze mijn sibling gezien heeft. Als ik dan zeg dat sibling er vorig weekend nog was, dan is het: oh ja, het voelt veel langer geleden.
De beleving matcht niet altijd met de werkelijkheid zullen we maar zeggen
There's nothing fair in this world,there's nothing sure in this world,there is nothing pure,so you better look for something left in this world.
dinsdag 15 april 2025 om 12:39
Je ziet in de praktijk dat ze het dan toch zelf wel enigzins kunnen hoor. En anders kan je prima versmaaltijden laten komen en een particuliere hulp of wasservice inschakelen. En sommigen versmeren dan omdat ze niets willen. Heel naar maar ook dat is een keuze.Merel90 schreef: ↑15-04-2025 12:02Ja, dat zie ik ook, dat laatste. Het is wel een probleem als dan de vrouw eerder overlijdt dan de man of de vrouw bepaalde dingen niet meer kan. Kinderen die niet altijd kunnen helpen, geen plek in verzorgingstehuizen, tekort aan huishoudelijke hulpen etc.
Als de oma’s hier weg zouden vallen zou het wel echt een probleem worden denk ik. De meeste van die mannen weten nog niet eens hoe een wasmachine werkt of hoe je was moet sorteren.
dinsdag 15 april 2025 om 12:44
Ja, mijn moeder (eind 70) heeft wel altijd 40 uur op kantoor gewerkt, dus wat dat betreft snapt ze ons leven wel. Ze kan het nu nóg hebben over Rinie en Marijke twee vervelende collega’s waar ze altijd mee te maken had, haha! Vertel je wat, oh ja, dat was met Rinie ook altijd zo, die was altijd haar straatje schoon aan het vegen. Daar moet ik dan altijd wel om lachen. Maar ik zie daarin dan wel een verschil met sommige andere moeders.evelien2010 schreef: ↑15-04-2025 10:57Ik denk dat het een enorm verschil maakt dat vrouwen tegenwoordig blijven werken. Die blijven tot hogere leeftijd actief, hebben sociale contacten buiten hun man 3n kinderen en gaan mee met ontwikkelingen. Vrouwen van vroeger stonden al vrij snel stil in hun ontwikkeling. Hadden alles afgestemd op hun man en kinderen. En als die wegvallen valt hun leven daarmee in een gat. Door te werken blijf je op tal van gebieden actief en ondernemend. En die verschillen zie ik in mijn omgeving (bij oudere mensen) heel duidelijk. Die mannen hebben vaak hun hobby's en eigen sociale contacten. En het huishouden hebben ze nooit hoeven doen dus gaan ze ook niet meer aanleren. Die hebben na hun pensioen echt alle dagen vrij (met de vrouw als inwonende huishoudster).
pina wijzigde dit bericht op 15-04-2025 12:46
3.54% gewijzigd
dinsdag 15 april 2025 om 12:48
Dit speelt bij mijn moeder inderdaad ook. Die vergeet soms oprecht dingen. Nog niet zo erg dat ze zich die ochtend niet meer herinnert, want ze heeft juist ook vaak stress van bezoek, dan gaat ze dingen maken en halen enzo. Maar wel dat ze denkt dat iets vier weken geleden was, en het was afgelopen weekend.
dinsdag 15 april 2025 om 13:04
Andersom zie je net zoveel, en dat is veel lastiger uitbesteden, dat een van twee zich nooit met financiële zaken heeft bemoeid, geen belasting, niet online bankieren, etc.Merel90 schreef: ↑15-04-2025 12:02Ja, dat zie ik ook, dat laatste. Het is wel een probleem als dan de vrouw eerder overlijdt dan de man of de vrouw bepaalde dingen niet meer kan. Kinderen die niet altijd kunnen helpen, geen plek in verzorgingstehuizen, tekort aan huishoudelijke hulpen etc.
Als de oma’s hier weg zouden vallen zou het wel echt een probleem worden denk ik. De meeste van die mannen weten nog niet eens hoe een wasmachine werkt of hoe je was moet sorteren.
dinsdag 15 april 2025 om 13:11
Een andere oma vond het ook allemaal erg oude mensen en het was erg saai, ze deed ook mooi niet mee aan al die activiteiten, ze was haar eigen baas!
A- ze was de oudste.
B- ze lag op een gegeven moment op bed met een mysterieuze heupblessure. 'oh ja kan van het sjoelen of het dansen, ik weet het allemaal niet wat voor stomme dingen ze hier doen' zei ze.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
dinsdag 15 april 2025 om 13:16
Mijn schoonmoeder wilde niet naar de dagbesteding. Ze wilde geen suffe spelletjes of puzzeltjes doen en stomme liedjes zingen. Sinds enige maanden zit ze nu in een verzorgingstehuis en is niet weg te slaan bij de zang en ook spelletjes vind ze erg leuk. Ach ja, het kan verkeren.
Is wel erg off topic.
Is wel erg off topic.
dinsdag 15 april 2025 om 13:19
Hier weinig tot geen advies. Ik heb me heeeeel lang geërgerd aan mijn schoonouders in dit geval, want die zijn hetzelfde als jouw ouders.
Schoonmoeder komt het huis bijna voor niets anders dan de boodschappen meer uit en zelfs dat vindt ze al een opgaaf. Verjaardagen van haar kinderen en kleinkinderen, lees 7 per jaar, voelen ook al als een opoffering en vaak gaat ze dan ook al vroeg naar huis want anders kan ze niet slapen 'van de drukte'.
Naar ons toe komen? Nooit. Maar wel verwachten dat wij er wekelijks op visite komen, maar àls we er dan zijn (niet wekelijks hoor, daar laat ik me niet toe dwingen), dan is het vaak ook niet eens gezellig met haar. Maakt niets mee, dus ook niets te vertellen. Dan praat ze vaak over het nieuws. Supersaai. En om nou te zeggen dat je dan het gevoel krijgt dat ze blij is om je te zien? Ook niet, want vaak zit ze met haar kinnebak op half 7, alsof ze dan moet laten merken dat ze boos is dat je niet (vaak) komt. En in het ergste geval krijg je tijdens zo'n bezoek nog een hele zwik aan klussen ook.
Geen kennis van de wereld, dus alles vindt ze maar raar: 'Snap jij dat nou? Das toch geeeeek?'
Ze ziet buiten haar kinderen om nooit iemand want ze heeft met haar fijne karakter iedereen weggeduwd en is daarnaast ook nog niet vergevingsgezind, dus als iemand ooit 1 fout woord gezegd heeft dan hoeft ze je nooit meer te zien.
Schoonvader is wat leuker, doet ook moeite voor de kinderen en waait weleens bij ons aan omdat ie gek wordt van schoonmoeder en dus even een uitvlucht zoekt.
De frustratie heeft me lang heel heel hoog gezeten (er speelde nog meer). Manlief is daarover een gesprek aangegaan met ze, maar of dat nou wat uitgehaald heeft? Weinig...behalve dan dat ze me tegenwoordig om de week belt. Vaak op dezelfde dag en hoe erg het ook klinkt: zodra die dag in zicht komt krijg ik al buikpijn bij het idee dat ze me gaat bellen.
Eindstand: ik beperk mijn bezoekjes tot de verplichte dagen (verjaardagen, moederdag, etc. - want die verwachting heeft ze ook nog eens) en dat is wat mij betreft meer dan genoeg.
Schoonmoeder komt het huis bijna voor niets anders dan de boodschappen meer uit en zelfs dat vindt ze al een opgaaf. Verjaardagen van haar kinderen en kleinkinderen, lees 7 per jaar, voelen ook al als een opoffering en vaak gaat ze dan ook al vroeg naar huis want anders kan ze niet slapen 'van de drukte'.
Naar ons toe komen? Nooit. Maar wel verwachten dat wij er wekelijks op visite komen, maar àls we er dan zijn (niet wekelijks hoor, daar laat ik me niet toe dwingen), dan is het vaak ook niet eens gezellig met haar. Maakt niets mee, dus ook niets te vertellen. Dan praat ze vaak over het nieuws. Supersaai. En om nou te zeggen dat je dan het gevoel krijgt dat ze blij is om je te zien? Ook niet, want vaak zit ze met haar kinnebak op half 7, alsof ze dan moet laten merken dat ze boos is dat je niet (vaak) komt. En in het ergste geval krijg je tijdens zo'n bezoek nog een hele zwik aan klussen ook.
Geen kennis van de wereld, dus alles vindt ze maar raar: 'Snap jij dat nou? Das toch geeeeek?'
Ze ziet buiten haar kinderen om nooit iemand want ze heeft met haar fijne karakter iedereen weggeduwd en is daarnaast ook nog niet vergevingsgezind, dus als iemand ooit 1 fout woord gezegd heeft dan hoeft ze je nooit meer te zien.
Schoonvader is wat leuker, doet ook moeite voor de kinderen en waait weleens bij ons aan omdat ie gek wordt van schoonmoeder en dus even een uitvlucht zoekt.
De frustratie heeft me lang heel heel hoog gezeten (er speelde nog meer). Manlief is daarover een gesprek aangegaan met ze, maar of dat nou wat uitgehaald heeft? Weinig...behalve dan dat ze me tegenwoordig om de week belt. Vaak op dezelfde dag en hoe erg het ook klinkt: zodra die dag in zicht komt krijg ik al buikpijn bij het idee dat ze me gaat bellen.
Eindstand: ik beperk mijn bezoekjes tot de verplichte dagen (verjaardagen, moederdag, etc. - want die verwachting heeft ze ook nog eens) en dat is wat mij betreft meer dan genoeg.
prikkels wijzigde dit bericht op 15-04-2025 13:24
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
8.34% gewijzigd
dinsdag 15 april 2025 om 14:53
Ja jemig ik dacht dat dat dwingende "je moet iedere zaterdag om 10:00 koffie komen drinken" met de generatie van onze oma's wel verdwenen was. Maar lees hier dus dat er nog genoeg (schoon)moeders zijn die zich zo gedragen en dan idd met een chagerijnige bakkes gaan zitten als je wél langskomt, om maar vooral te laten merken dat je er nooit bent, of te weinig.
Vreselijk
Op dat soort mensen (het zijn vaak vrouwen), is letterlijk de uitdrukking: "Get a life!" van toepassing
Vreselijk
Op dat soort mensen (het zijn vaak vrouwen), is letterlijk de uitdrukking: "Get a life!" van toepassing
dinsdag 15 april 2025 om 14:58
Precies, want met een eigen leven heb je wat om handen en weinig tijd om je druk te maken over je dochter of zoon die vandaag alweer niet gebeld heeft.Streepjeskat schreef: ↑15-04-2025 14:53
Op dat soort mensen (het zijn vaak vrouwen), is letterlijk de uitdrukking: "Get a life!" van toepassing
Als ik naar mijn eigen ouders kijk, dan zijn die zo'n verademing ten opzichte van mijn schoonouders. Die maken zich totaal niet druk of we wel of niet langskomen en zullen daar zelden tot nooit wat van zeggen en áls ze al wat zeggen dan is dat absoluut niet rot bedoeld of rot van toon. Maar, en daar komt ie, zij hebben zelf een heel leuk en fijn leven: zij hebben het samen fijn, maar ook een heel druk sociaal leven. Ik zal hen niet op de bank zien zitten en luisteren naar het tikken van de klok.
dinsdag 15 april 2025 om 15:50
Ik vraag mij af of je beleving van tijd ook heel anders wordt als je niet meer vast zit aan de indeling doordeweeks/weekend?Itsnojoke schreef: ↑15-04-2025 11:15Ook dit is herkenbaar voor mij. Mijn moeder vind ook altijd dat ze heel veel alleen is, terwijl ze veel vaker iemand over de vloer heeft dan ik. Maar het is niet gauw genoeg voor haar, dus in plaats van genieten van gezelschap zal ze liever klagen dat ze vaak alleen is. Jammer vind ik dat. Ze kan gerust zeggen: ach, wat fijn dat je er bent, ik heb nog niemand gezien vandaag. En als je dan doorvraagt, blijkt dat tante Ida en oma Wim vanochtend geweest zijn, ik in de middag en in de avond heeft ze plannen om te gaan kezen met een groepje van vier.
Of ze verzucht hoe lang het toch geleden is dat ze mijn sibling gezien heeft. Als ik dan zeg dat sibling er vorig weekend nog was, dan is het: oh ja, het voelt veel langer geleden.
De beleving matcht niet altijd met de werkelijkheid zullen we maar zeggen
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 15 april 2025 om 16:01
mijn moeder zit daadwerkelijk heel veel alleen, ik bel dagelijks zodat ze mij kan vertellen dat ze zo alleen is.
Ze vertelt er niet bij dat ze zelf geen hobbies heeft, de meeste mensen niet eens een kans wil geven om te leren kennen etc etc .
Ik vind het lastig want ik hou wel van haar maar de soort van verplichting dat ik haar moet entertainen is mij soms ook teveel.
Ze vertelt er niet bij dat ze zelf geen hobbies heeft, de meeste mensen niet eens een kans wil geven om te leren kennen etc etc .
Ik vind het lastig want ik hou wel van haar maar de soort van verplichting dat ik haar moet entertainen is mij soms ook teveel.
dinsdag 15 april 2025 om 16:09
Fijn om alle herkenbare verhalen hier te lezen, ik word soms zo moe van mijn ouders. Ze zijn een hele leuke opa en oma, maar vinden alles te veel, te druk, te moeilijk wat de relatie niet makkelijker maakt. Oppassen doen ze al een jaar of 5 niet meer. Sinds Corona lijkt het wel alsof ze niets meer durven ondernemen.
We wonen op 1,5u rijden afstand, dus even snel koffie is er helaas niet bij. Om ze te ontzien neem ik vaak boodschappen mee en kook ik het avondeten, we zorgen dat alles netjes weer opgeruimd is als we vertrekken en blijven niet meer logeren nu de kinderen ouder zijn. Op de dag zelf is het dan heel gezellig, ook al moeten wij vaak het gesprek gaande houden omdat ze niet veel meer meemaken. Maar later hoor ik alleen maar geklaag van mij.mn moeder dat het toch wel héél veel was allemaal…
Ik nodig ze vaak uit om dan bij ons langs te komen; blijf logeren, of zal ik een lekker hotelletje boeken als je niet dezelfde dag terug wil rijden? Maar langs komen ze niet, buiten de kinderverjaardagen om dan. Waarom, geen idee; ze wonen zelf in een klein dorp, en vinden onze middelgrote stad misschien al eng? Ter illustratie, mijn moeder is pas eind 60, mijn vadert 70 en ze zijn - los van wat krakkemikkigheid hier en daar - in prima gezondheid. Ik vrees ontzettend voor de komende 20 jaar..
We wonen op 1,5u rijden afstand, dus even snel koffie is er helaas niet bij. Om ze te ontzien neem ik vaak boodschappen mee en kook ik het avondeten, we zorgen dat alles netjes weer opgeruimd is als we vertrekken en blijven niet meer logeren nu de kinderen ouder zijn. Op de dag zelf is het dan heel gezellig, ook al moeten wij vaak het gesprek gaande houden omdat ze niet veel meer meemaken. Maar later hoor ik alleen maar geklaag van mij.mn moeder dat het toch wel héél veel was allemaal…
Ik nodig ze vaak uit om dan bij ons langs te komen; blijf logeren, of zal ik een lekker hotelletje boeken als je niet dezelfde dag terug wil rijden? Maar langs komen ze niet, buiten de kinderverjaardagen om dan. Waarom, geen idee; ze wonen zelf in een klein dorp, en vinden onze middelgrote stad misschien al eng? Ter illustratie, mijn moeder is pas eind 60, mijn vadert 70 en ze zijn - los van wat krakkemikkigheid hier en daar - in prima gezondheid. Ik vrees ontzettend voor de komende 20 jaar..
dinsdag 15 april 2025 om 16:24
Dat denk ik dus wel. Voor mijn ouders (die ooit een regelmatig rooster hadden van vijf dagen werk en twee dagen weekend is het nu eigenlijk alle dagen 'zaterdag'), één dag zondag en dan weer zes 'zaterdagen'. Gelukkig plannen zijn wel uitjes op doordeweekse dagen.
Schoonouders daarentegen houden nog steeds vijf werkdagen en twee weekenddagen aan. Die wilden ooit een attractie bezoeken en deden dat op zondag om vervolgens te klagen dat het veel te druk was. Ze kunnen namelijk niet op maandag, want wasdag. Ga je daar op vrijdagmiddag om een bakkie, dan kom je ongelegen want de ramen etc etc.
dinsdag 15 april 2025 om 16:25
Ik vind de eenzaamheid bij ouderen ook ingewikkeld. Mijn schoonmoeder had daar erge last van, maar wilde ook niets. Ik had een leuke club voor haar geregeld, kwam ze steeds enthousiast vandaan. Maar op een gegeven moment ging ze niet meer, had ze allerlei excuses voor. Eentje die zeker waar was is het geroddel onder oude mensen. Dat kunnen ze goed, maar ze hebben verder ook niet veel om handen natuurlijk. Mijn schoonmoeder had daar wel last van. En dat ze weer in een leeg huis kwam, dat vond ze verschrikkelijk. Ik kan mij daar wel iets bij voorstellen.
Het bellen liet ik aan haar kinderen over, maar die belden zelden.
Het bellen liet ik aan haar kinderen over, maar die belden zelden.
dinsdag 15 april 2025 om 17:06
Ja opa en oma zijn zo, van die cynische opmerkingen krijg je dan eerst bij binnenkomst “goh kon je het toch nog wel vinden” Tegen klein kinderen: jullie weten niet wie wij zijn, hè???Streepjeskat schreef: ↑15-04-2025 14:53Ja jemig ik dacht dat dat dwingende "je moet iedere zaterdag om 10:00 koffie komen drinken" met de generatie van onze oma's wel verdwenen was. Maar lees hier dus dat er nog genoeg (schoon)moeders zijn die zich zo gedragen en dan idd met een chagerijnige bakkes gaan zitten als je wél langskomt, om maar vooral te laten merken dat je er nooit bent, of te weinig.
Vreselijk
Op dat soort mensen (het zijn vaak vrouwen), is letterlijk de uitdrukking: "Get a life!" van toepassing
Dat ik dan eigenlijk het liefste gelijk huisomkeert wil maken

Vervolgens dat ze je te weinig zien. Ze gaan dan ook vaak tv kijken, waarom ben ik hier dan..
Eventjes weg, naar de markt ofzo met oma is ook allemaal lastig lastig want opa kan niet alleen blijven (?)
dinsdag 15 april 2025 om 17:48
Deed mijn oma ook altijd, kwam de relatie met haar kinderen en kleinkinderen niet ten goede.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in