Relaties
alle pijlers
Ouders zijn zuurpruimen
zondag 13 april 2025 om 19:35
Ken je dat gevoel?
Je hebt een goede jeugd gehad, niks te klagen.
Je moeder stopte met werken zodat ze fulltime voor haar kinderen kon zorgen.
Nu ben je volwassen, uitgevlogen, (gekozen) kind vrij, leef je een fijn leven, zijn je ouders zuurpruimen geworden, en uit elkaar gegroeid.
Je belt niet vaak genoeg (zelf bellen ze nooit), je komt niet vaak genoeg langs (2u rijden met de auto, wij werken fulltime, zij niet). Boos omdat er geen kleinkinderen zijn (je ontneemt ons iets). Ondernemen weinig (dus weinig te melden).
En als je dan gemiddeld 1x per maand langskomt, moet een van bovenstaande dingen toch altijd nog weer even benoemd worden, waardoor er op langsgaan/contact steeds meer druk komt te staan.
Even mijn hart luchten
Je hebt een goede jeugd gehad, niks te klagen.
Je moeder stopte met werken zodat ze fulltime voor haar kinderen kon zorgen.
Nu ben je volwassen, uitgevlogen, (gekozen) kind vrij, leef je een fijn leven, zijn je ouders zuurpruimen geworden, en uit elkaar gegroeid.
Je belt niet vaak genoeg (zelf bellen ze nooit), je komt niet vaak genoeg langs (2u rijden met de auto, wij werken fulltime, zij niet). Boos omdat er geen kleinkinderen zijn (je ontneemt ons iets). Ondernemen weinig (dus weinig te melden).
En als je dan gemiddeld 1x per maand langskomt, moet een van bovenstaande dingen toch altijd nog weer even benoemd worden, waardoor er op langsgaan/contact steeds meer druk komt te staan.
Even mijn hart luchten
maandag 14 april 2025 om 14:38
Ik merk dat ik wel meer irritatie ervaar naar mijn ouders toe dan naar mijn grootouders toe. Misschien ook omdat mijn opa en oma echt al oud waren, maar ook... je hebt een andere relatie dan met je ouders. Ik denk dat als je iemand niet dagelijks meemaakt, je gewoon een andere band hebt.belgali schreef: ↑14-04-2025 13:47Ik vraag me wel eens af hoe we zelf gaan worden als we ouder worden en in hoeverre je daar nog echt veel actief vat op hebt ? Ik kan ook wel eens geïrriteerd raken in het contact met mijn moeder (want daar zit natuurlijk ook wel wat oud zeer en een oude dynamiek) terwijl mijn dochter bijvoorbeeld veel liefdevoller kan kijken naar mijn moeder en haar al die typische "oude mensen gezeur" dingen veel beter kan vergeven en daar bovenuit kan stijgen en toch een leuker contact met haar heeft over het algemeen.
Hetgeen waar ik me het meest over erger is het "slachtofferschap" waarin mijn moeder zich toch nog steeds in wentelt. En alles wat nu tegen zit in het leven is steeds iemand anders schuld (niet eens persé op mij gericht) is. Niets is haar zelf aan te rekenen. En zodra je ook nog maar het half het gesprek wil aangaan dat ze toch bij veel dingen echt ook zelf bij was, komen de tranen. Zo is een gesprek ten gronde eigenlijk niet te voeren.
Ik zit dan nu ook meer in de "acceptatie" fase. Wat iemand niet heeft, kunnen ze ook niet geven aan een ander. Dus ik probeer mijn verwachtingspatronen wat bij te sturen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 14 april 2025 om 14:48
Mijn moeder vijfendertig jaar geleden:
'Als ik zo wordt als oma, moet je mee waarschuwen.'
Inmiddels dat punt bereikt. Mijn moeder:
'Stel je niet zo aan, oma was veel erger!'
Geen idee of alles wat jij hierboven stelt nog goed gaat als ik tachtigplus ben.
maandag 14 april 2025 om 14:53
Dat soort dingen zou ik echt niet kunnen laten gaan. Knap als je het kunt laten voor wat het is, want je schiet er vaak niets mee op om er steeds iets van te zeggen als mensen nou eenmaal zo zijn. Ik zou het niet over me heen kunnen laten komen.biol schreef: ↑14-04-2025 14:37mijn eigen ouders leven al heel wat jaren niet meer... toen ik 30 was was ik al ouderloos.
Mijn schoonouders zijn er allebei nog. Ze worden ouder en daarmee ook steeds lastiger. Hebben een sterke mening over alles, ongefundeerd en al. Hun wereld is enorm klein doordat ze nagenoeg geen sociaal leven hebben en daardoor is alles dat ze (half) lezen of horen de enige waarheid.
mijn schoonmoeder is nog erger dan mijn schoonvader. Hij probeert nog leuke dingen te ondernemen met bijvoorbeeld mijn man of onze zoon. Mijn schoonmoeder kan alleen maar commentaar leveren over alles en op alles. Wij laten het maar gaan, al is het soms enorm frustrerend. Hoe zeer we ook ons best doen om het hun naar hun zin te maken, het is nooit goed. Ze gaan dan wel ongeveer 8 maanden per jaar op vakantie... maar dat is geen vakantie... maar ze zijn dat wel.. ( ja ja snappen jullie het? Ik niet)... en zijn dan boos als ze grotere momenten missen, want ja, jullie kunnen toch rekening houden met ons.
afgelopen weekend bijvoorbeeld. We nodigen ze uit voor een BBQ.. ze komen om 17.45 uur aan. Mijn schoonmoeder zet demonstratief een flesje bbq saus op tafel, roept vervolgens: heb je wel puntpaprika voor op de bbq? want dat wil ik eten. Als er vlees van de bbq komt pakt ze snel 3 stukken want stel je voor dat ze te weinig heeft. En dan onder een zucht zegt ze nog gauw: Ja voor je het weet eet een ander alles op. Terwijl zij dus 3 stukken heeft en er nog 4 man niets hebben.
Ik werk te hard en te veel... maar mijn man heeft zoooo`n goeie baan en ik moet dankbaar zijn dat hij mij onderhoudt ( ondanks dat mijn man ze al 30 keer heeft verteld dat ik meer verdien dan hij doet)... als ze binnenkomt heeft ze altijd iets op te merken over het huishouden, dan roept ze me en wijst naar iets dat volgens haar niet goed is... dan staat er bijvoorbeeld een emmer omdat ik net gedweild heb en dan zegt ze: hoort dat daar, je moet wel opruimen na het dweilen he. Misschien moet je gewoon wat minder gaan werken, dan kan je het netjes bijhouden.
enz enz.
we laten het maar....maar het frustreert steeds meer!
Mijn moeder was ook altijd kritisch als ze bij mij was. Op de gekste dingen. Daar spreek ik haar dan ook op aan. Dat ze te gast is, en dat het niet nodig is en niet beleefd is om in andermans huis overal commentaar op te leveren. Dat vindt ze niet leuk, maar het helpt uiteindelijk wel.
Mijn schoonmoeder deed ongeveer hetzelfde, maar ook van haar pik ik dat niet. Ze heeft dat vroeger bij mijn man ook altijd gedaan, altijd overal kritiek op. Nu doet ze dat ook bij hem niet meer, tenminste, niet als ik erbij ben.
Super onbeschoft om mensen waar je te gast bent, te gaan bekritiseren in hun eigen huis. Ja, ook als het je kinderen zijn, ben je nog steeds te gast.
maandag 14 april 2025 om 14:58
toch kunnen veel ouderen het wel hoor, mijn schoonmoeder (85) vraagt heel gericht naar mijn werk. Snapt het ook (ongeveer) en ook al snap je het 'kunstje' niet dat ik doe, veel is nog steeds hetzelfde als in de vorige eeuw. Mensen blijven mensen
OOk mijn vader kan best interesse tonen.
Maar het lijkt vaak interesse uit beleefdheid, niet omdat hij het echt wil weten, meer een aanleiding om weer een verhaal te kunnen vertellen. (een al 100x verteld verhaal). En ik snap het hoor, als je niks mee meemaakt, en ik verzucht ook vaak tegen meneer-Lila: wij worden ook ooit oud
Maar ik vind het heel moeilijk en pijnlijk dat mijn ouders al 30 jaar geen ouderrol meer voor me vervullen. Ze zijn er, het zijn (rare?) oude mensen, maar ik kan er al jaren niet op leunen. En dat was fijn geweest
Het zit bij mij veel meer in die jaren VOOR dat ze echt oud waren, vanaf mijn puberteit zeg maar
MeneerLila is veel zachter richting zijn ouders, maar daar is de relatie wel altijd goed geweest, hij kon (en kan) daar wel altijd uithuilen of zoeken naar steun
OOk mijn vader kan best interesse tonen.
Maar het lijkt vaak interesse uit beleefdheid, niet omdat hij het echt wil weten, meer een aanleiding om weer een verhaal te kunnen vertellen. (een al 100x verteld verhaal). En ik snap het hoor, als je niks mee meemaakt, en ik verzucht ook vaak tegen meneer-Lila: wij worden ook ooit oud
Maar ik vind het heel moeilijk en pijnlijk dat mijn ouders al 30 jaar geen ouderrol meer voor me vervullen. Ze zijn er, het zijn (rare?) oude mensen, maar ik kan er al jaren niet op leunen. En dat was fijn geweest
Het zit bij mij veel meer in die jaren VOOR dat ze echt oud waren, vanaf mijn puberteit zeg maar
MeneerLila is veel zachter richting zijn ouders, maar daar is de relatie wel altijd goed geweest, hij kon (en kan) daar wel altijd uithuilen of zoeken naar steun
maandag 14 april 2025 om 15:04
Ja dat wil ik zelf ook zo graag voorkomen bij mijn eigen kinderen.Itsnojoke schreef: ↑14-04-2025 14:53Dat soort dingen zou ik echt niet kunnen laten gaan. Knap als je het kunt laten voor wat het is, want je schiet er vaak niets mee op om er steeds iets van te zeggen als mensen nou eenmaal zo zijn. Ik zou het niet over me heen kunnen laten komen.
Mijn moeder was ook altijd kritisch als ze bij mij was. Op de gekste dingen. Daar spreek ik haar dan ook op aan. Dat ze te gast is, en dat het niet nodig is en niet beleefd is om in andermans huis overal commentaar op te leveren. Dat vindt ze niet leuk, maar het helpt uiteindelijk wel.
Mijn schoonmoeder deed ongeveer hetzelfde, maar ook van haar pik ik dat niet. Ze heeft dat vroeger bij mijn man ook altijd gedaan, altijd overal kritiek op. Nu doet ze dat ook bij hem niet meer, tenminste, niet als ik erbij ben.
Super onbeschoft om mensen waar je te gast bent, te gaan bekritiseren in hun eigen huis. Ja, ook als het je kinderen zijn, ben je nog steeds te gast.
Mijn moeder en schoonmoeder hebben ook altijd negatieve meningen.
Ze denken ook dat wij thuis geen spiegel hebben en beiden zijn echt bozig dat we er niet meer uitzien alsof we 20 zijn.
Ik denk echt dat je wel wat decorumverlies hebt hoor, als je een huis binnenkomt en gelijk start met ' Jezus wat heb je een ouwe kop gekregen. En hebben jullie nou ook keramisch hout? Gerie van Paul van die auto weet je wel, die hebben dat ook maar dan een echt mooie kleur. Dit is echt een gekke kleur. Zij hebben meer eiken, dit is denk ik niet de bedoeling geweest, deze kleur.
Hebben jullie die stoel anders? Slaat toch nergens op. Je vader zet het zo wel terug'.
maandag 14 april 2025 om 15:13
Ja, ik herken het soort opmerkingen. Geen idee mensen bezielt om zich zo te gedragen. Misschien inderdaad decorumverlies? Al moet ik zeggen dat ik mijn schoonmoeder niet anders ken. Zij zal ook altijd alleen negatieve dingen benoemen. Mijn moeder kan kritiek geven, maar in ieder geval ook complimenten.Valtifest schreef: ↑14-04-2025 15:04Ja dat wil ik zelf ook zo graag voorkomen bij mijn eigen kinderen.
Mijn moeder en schoonmoeder hebben ook altijd negatieve meningen.
Ze denken ook dat wij thuis geen spiegel hebben en beiden zijn echt bozig dat we er niet meer uitzien alsof we 20 zijn.
Ik denk echt dat je wel wat decorumverlies hebt hoor, als je een huis binnenkomt en gelijk start met ' Jezus wat heb je een ouwe kop gekregen. En hebben jullie nou ook keramisch hout? Gerie van Paul van die auto weet je wel, die hebben dat ook maar dan een echt mooie kleur. Dit is echt een gekke kleur. Zij hebben meer eiken, dit is denk ik niet de bedoeling geweest, deze kleur.
Hebben jullie die stoel anders? Slaat toch nergens op. Je vader zet het zo wel terug'.
maandag 14 april 2025 om 15:24
Punt 1 slaat natuurlijk nergens op. Mijn ene kind woont in het westen omdat zijn partner daar vandaan komt en zijn werk daar is. Mijn kind werkt thuis dus dan is de keuze snel gemaakt.merano schreef: ↑14-04-2025 13:18Ik wil graag een aantal opmerkingen maken:
1) Voor de mensen die op een paar uur rijden van hun ouders wonen: Dat is waarschijnlijk niet toevallig. Ik snap dat studeren vaak met zich meebrengt dat je latere baan niet om de hoek is, maar het is ook zo dat als je graag in hun buurt was geweest je wel een baan had gezocht die dichterbij was.
2) Ouders die niks snappen van je werk is niet zo gek. De wereld is veranderd dus als je een moderne baan hebt hebt, is je werk waarschijnlijk een ver van mijn bed show voor ze. Maar je kunt er wel iets aan doen om jouw werk hen concreter te maken. Neem ze eens mee naar je werkplek, en geef ze een rondleiding. Laat ze op een feestje eens kennismaken met je collega's. Laat foto's zien, neem een product mee dat er in je bedrijf gemaakt wordt, of weet ik wat.
3) Er is verschil tussen niet willen en niet kunnen. Als mensen geen moeite willen doen dan is dat zo. Maar de grens is soms lastig te trekken. Vaardigheden slijten als je ze niet gebruikt. Ergens komt het moment dat niet willen omslaat naar niet kunnen. Als ze bepaalde dingen niet meer kunnen dan ligt de bal voor het contact en soms hulp bij jou, of je nu wilt of niet.
4) Ouders die geen interesse hebben in jullie mooie reis of fantastische kinderen. Als zich dat buiten hun wereld afspeelt geldt hetzelfde als voor je werk. Betrek ze erbij. Vraag of ze je naar Schiphol willen brengen of doe eens gek, vraag of ze mee willen.
Breng de kinderen een weekje bij opa en oma om te logeren, of ga als gezin een weekend op de camping staan bij hen in de buurt. Zodat ze je kunnen opzoeken daar en je iets samen kunt doen. Betrokkenheid bij elkaar komt van "samen leven", niet van sporadische bezoekjes.
5) Druk is een relatief begrip, dat vooral ook je eigen prioriteiten in het leven weergeeft.
6) Realiseer je dat je eigen kinderen, als je die hebt, later misschien je voorbeeld zullen volgen en jullie als ouders ook niet dicht bij hun leven betrekken. Dat is niet erg, maar de energie die je nu in je eigen gezin steekt is geen investering in de toekomst.
7) Ik snap helemaal dat het fijn is om even van je af te praten want ouders kunnen soms het bloed onder je nagels vandaan halen.
Maar mensen gaan voorbij
maandag 14 april 2025 om 15:29
Dat komt door een gevoel van onmacht.
There's nothing fair in this world,there's nothing sure in this world,there is nothing pure,so you better look for something left in this world.
maandag 14 april 2025 om 15:42
het is een hele scene, oudere mensen die beledigingen roepen
Mijn broertje moest een rondje bellen naar vrienden en familie van zijn vader, om te vertellen dat de man was overleden.
Dan denk je toch: goh, beetje medeleven is wel op zijn plaats.
We hebben uit ellende tranen met tuiten gelachen, echt op de grond gelegen met buikpijn en alles, om de oogst van rare opmerkingen.
'wat leuk je weer te spreken, ik dacht dat je een soort debieltje was toen hoor, fijn dat je normaal kan praten'
' ben je nog steeds zo dik' (meerdere keren)
' ik zag je laatst, laat je haar maar weer groeien hoor, dit ziet er niet uit'
' heb je verkering, waar heb je die gevonden, blindeninstituut?' (meerdere variaties)
' ik kan me niks van je herinneren behalve dan dat je een heel raar stemmetje had'
'ik zal je eerlijk zeggen dat ik helemaal geen zin had om met een kind op vakantie te gaan toendertijd en het daarna ook nooit meer heb gedaan. Lag niet aan jou hoor'.
Iemand verteld dat zijn vader is overleden en je komt hiermee. Why.
maandag 14 april 2025 om 15:43
Wat een ellende.Valtifest schreef: ↑14-04-2025 15:04Ja dat wil ik zelf ook zo graag voorkomen bij mijn eigen kinderen.
Mijn moeder en schoonmoeder hebben ook altijd negatieve meningen.
Ze denken ook dat wij thuis geen spiegel hebben en beiden zijn echt bozig dat we er niet meer uitzien alsof we 20 zijn.
Ik denk echt dat je wel wat decorumverlies hebt hoor, als je een huis binnenkomt en gelijk start met ' Jezus wat heb je een ouwe kop gekregen. En hebben jullie nou ook keramisch hout? Gerie van Paul van die auto weet je wel, die hebben dat ook maar dan een echt mooie kleur. Dit is echt een gekke kleur. Zij hebben meer eiken, dit is denk ik niet de bedoeling geweest, deze kleur.
Hebben jullie die stoel anders? Slaat toch nergens op. Je vader zet het zo wel terug'.
Het zijn ook wel ingesleten gewoonten, dus als je zelf probeert om er geen gewoonte van te maken, dan kom je al een heel erg.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 14 april 2025 om 15:47
maandag 14 april 2025 om 15:49
Ik mag toch hopen dat onze generatie het "beter" gaat doen.
We hebben veel meer mogelijkheden gehad om aan onszelf te werken.
Daarnaast is het herkennen van patronen al een goed beginpunt
maandag 14 april 2025 om 15:52
Ik ben opgegroeid met allerlei vaste uitspraken waarnaar we moesten leven. Ik kan me nog levendig herinneren dat er, als ik het waagde met mijn ouder te bespreken dat een ouder iemand iets onaardigs had gezegd of gedaan, gelijk gegild werd: "Wacht maar hoe je zelf bent als je zo oud bent!"
Ik heb dat ergens geinternaliseerd. Wat oude mensen zeggen is een gegeven. Ik kan zeggen dat ik iets niet zo leuk vind, ik kan minder vaak langskomen, maar ik heb geen invloed op de uitspraken van andere mensen.
Maar ik heb wel vaker gemerkt in dit soort topics dat ik extreem lage verwachtingen van mensen heb.
Ik heb dat ergens geinternaliseerd. Wat oude mensen zeggen is een gegeven. Ik kan zeggen dat ik iets niet zo leuk vind, ik kan minder vaak langskomen, maar ik heb geen invloed op de uitspraken van andere mensen.
Maar ik heb wel vaker gemerkt in dit soort topics dat ik extreem lage verwachtingen van mensen heb.
maandag 14 april 2025 om 15:52
ik mopper er over tegen mijn man en die tegen mij... we beseffen ons dat zij niet verandert, dus wij onze manier van er mee omgaan wel kunnen beïnvloeden. Idd het commentaar op alles is soms tenenkrommend en heel soms dan sneer ik terug.. maar ja dan is ze weer zielig.. dus het schiet niet op. Haar waarheid is de waarheid en niet anders.Itsnojoke schreef: ↑14-04-2025 14:53Dat soort dingen zou ik echt niet kunnen laten gaan. Knap als je het kunt laten voor wat het is, want je schiet er vaak niets mee op om er steeds iets van te zeggen als mensen nou eenmaal zo zijn. Ik zou het niet over me heen kunnen laten komen.
Mijn moeder was ook altijd kritisch als ze bij mij was. Op de gekste dingen. Daar spreek ik haar dan ook op aan. Dat ze te gast is, en dat het niet nodig is en niet beleefd is om in andermans huis overal commentaar op te leveren. Dat vindt ze niet leuk, maar het helpt uiteindelijk wel.
Mijn schoonmoeder deed ongeveer hetzelfde, maar ook van haar pik ik dat niet. Ze heeft dat vroeger bij mijn man ook altijd gedaan, altijd overal kritiek op. Nu doet ze dat ook bij hem niet meer, tenminste, niet als ik erbij ben.
Super onbeschoft om mensen waar je te gast bent, te gaan bekritiseren in hun eigen huis. Ja, ook als het je kinderen zijn, ben je nog steeds te gast.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
maandag 14 april 2025 om 15:54
dat is gewoon onbeschoft allemaal en ik zou me vragen stellen over de mentale staat van deze ouderenValtifest schreef: ↑14-04-2025 15:42het is een hele scene, oudere mensen die beledigingen roepen
Mijn broertje moest een rondje bellen naar vrienden en familie van zijn vader, om te vertellen dat de man was overleden.
Dan denk je toch: goh, beetje medeleven is wel op zijn plaats.
We hebben uit ellende tranen met tuiten gelachen, echt op de grond gelegen met buikpijn en alles, om de oogst van rare opmerkingen.
'wat leuk je weer te spreken, ik dacht dat je een soort debieltje was toen hoor, fijn dat je normaal kan praten'
' ben je nog steeds zo dik' (meerdere keren)
' ik zag je laatst, laat je haar maar weer groeien hoor, dit ziet er niet uit'
' heb je verkering, waar heb je die gevonden, blindeninstituut?' (meerdere variaties)
' ik kan me niks van je herinneren behalve dan dat je een heel raar stemmetje had'
'ik zal je eerlijk zeggen dat ik helemaal geen zin had om met een kind op vakantie te gaan toendertijd en het daarna ook nooit meer heb gedaan. Lag niet aan jou hoor'.
Iemand verteld dat zijn vader is overleden en je komt hiermee. Why.
gelukkig kon je er het grappige nog van inzien
Wat mijn moeder doet is altijd eigen "vul random normaal iets in" om te eten/drank meebrengen als ze bij mij "moet" mee-eten. Nou moet ze natuurlijk al niets, want ik nodig haar uit en ze kan ook gewoon neen dankje zeggen. Maar bovendien vindt ze blijkbaar mijn merk thee, jam, melk, ham, broodjes, ... blijkbaar niet te hachelen want die vist ze dan zelf uit haar boodschappentasje wat ze standaard mee brengt lol. En avondeten doet ze gewoon niet bij mij, want ik maak "rare rijst"' (=risotto) enzo. Op zich kan ik daar nog wel om lachen ook.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
maandag 14 april 2025 om 15:58
Het is een combinatie. Aan de ene kant, dat komt doordat als je ouder wordt, je frontale lob aftakelt. Daar wordt geregeld dat bepaalde impulsen onderdrukt worden. Dus ongepaste vragen of opmerkingen worden minder onderdrukt.
Naast verwerken ze prikkels ook minder goed en makkelijk, waardoor bepaalde zaken te moeilijk worden en er irritatie ontstaat.
https://www.psychologie.nl/artikel/waar ... taal-zijn/
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 14 april 2025 om 16:08
Ze heeft dan toch al haar testament klaar én de adressen-lijst wie er een kaart moet krijgenIntrovert34 schreef: ↑14-04-2025 15:51Ik krijg ook het idee dat zodra je de 60 aantikt, dit een vrijbrief is om je onbeschoft, negatief etc te gaan gedragen. Mijn moeder doet soms net (64j), alsof het elk moment afgelopen kan zijn
?Als ze een volgende keer té moeilijk doet misschien eens om die adressenlijst vragen.
Of hoe ze begraven wil worden.
Gewoon een stuk ter confrontatie.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
maandag 14 april 2025 om 16:11
Zelf koken heb ik opgegeven.belgali schreef: ↑14-04-2025 15:54dat is gewoon onbeschoft allemaal en ik zou me vragen stellen over de mentale staat van deze ouderen
gelukkig kon je er het grappige nog van inzien
Wat mijn moeder doet is altijd eigen "vul random normaal iets in" om te eten/drank meebrengen als ze bij mij "moet" mee-eten. Nou moet ze natuurlijk al niets, want ik nodig haar uit en ze kan ook gewoon neen dankje zeggen. Maar bovendien vindt ze blijkbaar mijn merk thee, jam, melk, ham, broodjes, ... blijkbaar niet te hachelen want die vist ze dan zelf uit haar boodschappentasje wat ze standaard mee brengt lol. En avondeten doet ze gewoon niet bij mij, want ik maak "rare rijst"' (=risotto) enzo. Op zich kan ik daar nog wel om lachen ook.
Die 1 keer om de 5 jaar dat ze hier zijn gaan we uit eten.
Mijn huis is toch niet goed genoeg en ik kan een rits opmerkingen verwachten over mijn poetswerk, huishouden, ..., dus als je hier bent zijn we zo snel mogelijk weg.
De koffie is identiek aan de koffie waar zij élke dag sloten van drinken, maar ineens ook nooit goed meer.
En nee, thee heb ik niet in huis, want dat drink ik niet.
Is mijn moeder weer kwaad, want ik moet toch in mijn glazen bol zien dat ze vandaag thee wou "en ik moet toch altijd thee in huis hebben".
Weer niet goed dus.
"En ik zal volgende keer dan wel een doos thee voor je meebrengen."
Die volgende keer ... dat is dan binnen 3 jaar ofzo
.(Een héél enkele keer komen ze niet om te eten, maar enkel voor een wandeling. Die dan niet te kort mag zijn, maar ook niet te lang. En enkel op het moment dat het hen aanstaat. Met een afspraak die 7 keer verzet wordt én tot een uur voor tijd afgeblazen kan worden langs hun kant wegens "toch geen zin" of "mijn kleine teen doet zeer" of "iemand anders is interessanter".
Maar oh wee als ik 3 dagen van tevoren een afspraak afbel.)
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
maandag 14 april 2025 om 16:17
Introvert34 schreef: ↑14-04-2025 15:51Ik krijg ook het idee dat zodra je de 60 aantikt, dit een vrijbrief is om je onbeschoft, negatief etc te gaan gedragen. Mijn moeder doet soms net (64j), alsof het elk moment afgelopen kan zijn
Ik kan me hier zo niks bij voorstellen. Ik ben 58, zou ik dan over 2 jaar al zo ver zijn?
maandag 14 april 2025 om 16:19
Dat vind ik ook zo raar. Voor iedereen geldt dat het zo afgelopen kan zijn.Introvert34 schreef: ↑14-04-2025 15:51Ik krijg ook het idee dat zodra je de 60 aantikt, dit een vrijbrief is om je onbeschoft, negatief etc te gaan gedragen. Mijn moeder doet soms net (64j), alsof het elk moment afgelopen kan zijn
Maar mensen gaan voorbij
maandag 14 april 2025 om 16:21
Nee joh, de normale mensen van boven de 60 die ik ken zijn normaal gebleven.Speculaastaart schreef: ↑14-04-2025 16:17Ik kan me hier zo niks bij voorstellen. Ik ben 58, zou ik dan over 2 jaar al zo ver zijn?
Ik denk dat mensen die toch al niet zo leuk waren, er niet leuker op worden. Maar ik ken geen leuke mensen die raar zijn geworden.
maandag 14 april 2025 om 16:29
Ik ken daarentegen wel mensen die aardiger zijn geworden toen ze ouder werden. Het kan dus alle kanten op.
maandag 14 april 2025 om 16:29
en veel mensen (ongeacht leeftijd) zijn naar semi-buitenstaanders heel anders, dan naar hun directe familie
Dat is voor kinderen die breken met hun ouders ook een moeilijk punt. Want hun vader lijkt zo'n leuke man! en hun moeder is toch zo'n lieverd???
Dus op latere leeftijd krijgen de kinderen de volste laag
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
