Relaties
alle pijlers
plakband, nietjes, pritt stift ?
donderdag 24 mei 2007 om 23:40
Rare titel eigelijk maar goed. Ik zet het maar bij relaties al zou het net zo goed bij wat anders kunnen staan.
Ben ik nou de enige die zou willen dat haar mond soms wat meer dicht zat en bleef, meer tijd (kunnen) nemen om eerst te denken en dan te reageren? Meer zelfbeheersing willen hebben? Vandaar de titel, het lijkt me makkelijk om soms gewoon mijn mond dicht te plakken.
Ik wordt soms zo moe van mezelf, ik reageer op dingen op mijn werk die ik niet kan veranderen, ik fok alleen mezelf op, want verder geeft niemand er iets om.
Een leugentje om bestwil omdat ik niet helemaal wil afgaan (bijv iets vergeten en dan roepen: ja hoor dat is weg en het dan alsnog snel doen).
Waarom zeg ik niet gewoon: sorry hoor, vergeten? Zelfs van de kleinste leugentjes krijg ik een schuldgevoel. En onnodig want wat is er nou zo erg aan iets vergeten of fout doen? Gewoon toegeven dus.
Ik mis ook het geduld om naar allerlei lulverhalen te luisteren en dan ook nog overkomen alsof het me interreseert.
Aardig tegen mensen die mij bedonderen kan ik ook niet, terwijl je meer vliegen vangt met stroop dan met azijn.
"Gezellig" borrelen na werktijd met mensen die ik al de hele dag heb gezien, werkt ook op mijn zenuwen: ik wil naar huis, douchen, lekker hapje eten. Rot op met je borrel denk ik dan. Terwijl borrelen natuurlijk de manier is om je sociale netwerk in stand te houden en hieruit voordeel te halen, slijmen bij de baas immers, ik weet het.
Waarom zijn andere mensen hier zo goed in? Is dat een talent, is het aangeboren? Kan je het aanleren?
Mensen die dit wel allemaal kunnen worden aardig gevonden en krijgen dan op deze manier hun zin, leuke dossiers, aangepaste werktijden etc. wat ze maar willen.
Niets menselijk is mij vreemd en ik zou ook graag willen dat de zo ongeveer de hele wereld mij verschikkelijk tof zou vinden.
Maar dat ben ik niet. Ik ben op maandag chargerijnig en dinsdag al iets beter te pruimen (dinsdag is vriendinnenavond, altijd leuk). Als er dingen fout gaan heb ik gewoon ronduit de pest in, als ik voorgelogen wordt laat ik merken wat ik ervan vindt, als mensen beloftes doen, blijf ik net zo lang drammen tot ze die ook nakomen. Ik hou mijn mond niet tegen de baas, als ik het niet met hem eens ben mag hij dat weten, natuurlijk op een nette manier. Maar ik vindt niet dat ik het kost wat het kost met hem eens moet zijn, alleen omdat hij de baas is.
Ik ben een mens met gebreken en een daarvan is hart op de tong, ik heb ook te weinig eelt op mijn ziel, ik trek me alles aan terwijl een ander bij wijze van spreke een moord begaat en toch goed slaapt.
Waarom voel ik me voor alles en nog wat aangesproken en schuldig, al dan niet terecht?
Dus: hoe komen andere mensen hier in godsnaam zo goed in: slijmen bij de juiste, niets aantrekken van andere mensen en ga maar zo door.
Ben ik nou de enige die zou willen dat haar mond soms wat meer dicht zat en bleef, meer tijd (kunnen) nemen om eerst te denken en dan te reageren? Meer zelfbeheersing willen hebben? Vandaar de titel, het lijkt me makkelijk om soms gewoon mijn mond dicht te plakken.
Ik wordt soms zo moe van mezelf, ik reageer op dingen op mijn werk die ik niet kan veranderen, ik fok alleen mezelf op, want verder geeft niemand er iets om.
Een leugentje om bestwil omdat ik niet helemaal wil afgaan (bijv iets vergeten en dan roepen: ja hoor dat is weg en het dan alsnog snel doen).
Waarom zeg ik niet gewoon: sorry hoor, vergeten? Zelfs van de kleinste leugentjes krijg ik een schuldgevoel. En onnodig want wat is er nou zo erg aan iets vergeten of fout doen? Gewoon toegeven dus.
Ik mis ook het geduld om naar allerlei lulverhalen te luisteren en dan ook nog overkomen alsof het me interreseert.
Aardig tegen mensen die mij bedonderen kan ik ook niet, terwijl je meer vliegen vangt met stroop dan met azijn.
"Gezellig" borrelen na werktijd met mensen die ik al de hele dag heb gezien, werkt ook op mijn zenuwen: ik wil naar huis, douchen, lekker hapje eten. Rot op met je borrel denk ik dan. Terwijl borrelen natuurlijk de manier is om je sociale netwerk in stand te houden en hieruit voordeel te halen, slijmen bij de baas immers, ik weet het.
Waarom zijn andere mensen hier zo goed in? Is dat een talent, is het aangeboren? Kan je het aanleren?
Mensen die dit wel allemaal kunnen worden aardig gevonden en krijgen dan op deze manier hun zin, leuke dossiers, aangepaste werktijden etc. wat ze maar willen.
Niets menselijk is mij vreemd en ik zou ook graag willen dat de zo ongeveer de hele wereld mij verschikkelijk tof zou vinden.
Maar dat ben ik niet. Ik ben op maandag chargerijnig en dinsdag al iets beter te pruimen (dinsdag is vriendinnenavond, altijd leuk). Als er dingen fout gaan heb ik gewoon ronduit de pest in, als ik voorgelogen wordt laat ik merken wat ik ervan vindt, als mensen beloftes doen, blijf ik net zo lang drammen tot ze die ook nakomen. Ik hou mijn mond niet tegen de baas, als ik het niet met hem eens ben mag hij dat weten, natuurlijk op een nette manier. Maar ik vindt niet dat ik het kost wat het kost met hem eens moet zijn, alleen omdat hij de baas is.
Ik ben een mens met gebreken en een daarvan is hart op de tong, ik heb ook te weinig eelt op mijn ziel, ik trek me alles aan terwijl een ander bij wijze van spreke een moord begaat en toch goed slaapt.
Waarom voel ik me voor alles en nog wat aangesproken en schuldig, al dan niet terecht?
Dus: hoe komen andere mensen hier in godsnaam zo goed in: slijmen bij de juiste, niets aantrekken van andere mensen en ga maar zo door.
vrijdag 25 mei 2007 om 00:12
Een kwestie van persoonlijkheid en prioriteiten lijkt me.
Ik heb leuke collega's dus ik vind borrelen niet erg. En als ik er eens een keer geen zin in heb ga ik niet. Mijn baas vindt het de normaalste zaak van de wereld dat ik het soms niet met hem eens ben. Dus ook dat is geen punt.
Ik ben absoluut geen slijmerd. Degenen die dat wel zijn hebben het bij ons niet lang leuk ;)
Misschien tijd dat je een andere baan gaat zoeken? Eentje die beter bij je persoonlijkheid past ofzo?
Ik heb leuke collega's dus ik vind borrelen niet erg. En als ik er eens een keer geen zin in heb ga ik niet. Mijn baas vindt het de normaalste zaak van de wereld dat ik het soms niet met hem eens ben. Dus ook dat is geen punt.
Ik ben absoluut geen slijmerd. Degenen die dat wel zijn hebben het bij ons niet lang leuk ;)
Misschien tijd dat je een andere baan gaat zoeken? Eentje die beter bij je persoonlijkheid past ofzo?
vrijdag 25 mei 2007 om 07:04
Het is jammer dat je kennelijk om hogerop te komen precies de dingen moet zeggen en doen die de bazen willen horen. Deze mensen zijn gemakkelijker te manipuleren en daarom in het belang van zo'n baas.Wees blij dat jij altijd jezelf bent en niet meedoet met dit rollenspel. Je vrienden kennen jou beter en waarderen waarschijnlijk wel hoe jij inelkaar zit. Ik heb liever met iemand zoals jij te maken, die boos of chagrijnig is als er reden toe is, en eerlijk zegt als er iets is, dan zo'n figuur die toneel speelt. Misschien kun je voor jezelf beginnen?
vrijdag 25 mei 2007 om 08:16
quote: Kuko schreef
Waarom zijn andere mensen hier zo goed in? Is dat een talent, is het aangeboren? Kan je het aanleren? ja, je kan het leren......je kan het ook áfleren trouwens.
Mensen die dit wel allemaal kunnen worden aardig gevonden en krijgen dan op deze manier hun zin, leuke dossiers, aangepaste werktijden etc. wat ze maar willen....en een maagzweer, kramp in hun kaken van het glimlachen.......
Niets menselijk is mij vreemd en ik zou ook graag willen dat de zo ongeveer de hele wereld mij verschikkelijk tof zou vinden. Sja, dat heeft voordelen maar ook nadelen... dan moet je dus ook tof doen tegen mensen die jijzelf helemaal niet tof vindt. En zeggen wat je echt , echt, echt vindt moet je dan ook nalaten.
Maar dat ben ik niet. Ik ben op maandag chargerijnig en dinsdag al iets beter te pruimen (dinsdag is vriendinnenavond, altijd leuk). Als er dingen fout gaan heb ik gewoon ronduit de pest in, als ik voorgelogen wordt laat ik merken wat ik ervan vindt, als mensen beloftes doen, blijf ik net zo lang drammen tot ze die ook nakomen. Ik hou mijn mond niet tegen de baas, als ik het niet met hem eens ben mag hij dat weten, natuurlijk op een nette manier. Maar ik vindt niet dat ik het kost wat het kost met hem eens moet zijn, alleen omdat hij de baas is.
Ik ben een mens met gebreken en een daarvan is hart op de tong, ik heb ook te weinig eelt op mijn ziel, ik trek me alles aan terwijl een ander bij wijze van spreke een moord begaat en toch goed slaapt.
Waarom voel ik me voor alles en nog wat aangesproken en schuldig, al dan niet terecht?
Dus: hoe komen andere mensen hier in godsnaam zo goed in: slijmen bij de juiste, niets aantrekken van andere mensen en ga maar zo door. je kunt ook vragen ; hoe krijg ik meer eelt op mijn ziel :D
Waarom zijn andere mensen hier zo goed in? Is dat een talent, is het aangeboren? Kan je het aanleren? ja, je kan het leren......je kan het ook áfleren trouwens.
Mensen die dit wel allemaal kunnen worden aardig gevonden en krijgen dan op deze manier hun zin, leuke dossiers, aangepaste werktijden etc. wat ze maar willen....en een maagzweer, kramp in hun kaken van het glimlachen.......
Niets menselijk is mij vreemd en ik zou ook graag willen dat de zo ongeveer de hele wereld mij verschikkelijk tof zou vinden. Sja, dat heeft voordelen maar ook nadelen... dan moet je dus ook tof doen tegen mensen die jijzelf helemaal niet tof vindt. En zeggen wat je echt , echt, echt vindt moet je dan ook nalaten.
Maar dat ben ik niet. Ik ben op maandag chargerijnig en dinsdag al iets beter te pruimen (dinsdag is vriendinnenavond, altijd leuk). Als er dingen fout gaan heb ik gewoon ronduit de pest in, als ik voorgelogen wordt laat ik merken wat ik ervan vindt, als mensen beloftes doen, blijf ik net zo lang drammen tot ze die ook nakomen. Ik hou mijn mond niet tegen de baas, als ik het niet met hem eens ben mag hij dat weten, natuurlijk op een nette manier. Maar ik vindt niet dat ik het kost wat het kost met hem eens moet zijn, alleen omdat hij de baas is.
Ik ben een mens met gebreken en een daarvan is hart op de tong, ik heb ook te weinig eelt op mijn ziel, ik trek me alles aan terwijl een ander bij wijze van spreke een moord begaat en toch goed slaapt.
Waarom voel ik me voor alles en nog wat aangesproken en schuldig, al dan niet terecht?
Dus: hoe komen andere mensen hier in godsnaam zo goed in: slijmen bij de juiste, niets aantrekken van andere mensen en ga maar zo door. je kunt ook vragen ; hoe krijg ik meer eelt op mijn ziel :D
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 25 mei 2007 om 08:20
Het voordeel / nadeel van eerlijk(er) en direct(er) zijn is dat mensen die niet op je lijken je niet mogen en mensen die (meer) op je lijken waardering er voor hebben/ je wel aardig vinden........ schift wel lekker, eigenlijk.
Waarom zou je de hele wereld als je vriend wíllen hebben ?
Waarom zou je de hele wereld als je vriend wíllen hebben ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 26 mei 2007 om 15:35
Jawel, mijn baas heeft er ook geen problemen mee, we kunnen een heftig gesprek voeren en als dat afgerond is, is het ook klaar. Goede verstandhouding dus, maar soms irriteert het me soms mateloos dat mensen mij terecht lopen te wijzen dat dat niet kan of nog erger met de baas meepraten en zodra hij weg alsnog commentaar lopen leveren. Doe dat dan effe lekker tegen hem zelf denk ik dan. HIj kan er immers best tegen. Mijn insteek is ook eigelijk dat ik moet stoppen met mezelf eraan te ergeren, het zijn mijn zaken immers niet.
zaterdag 26 mei 2007 om 15:51
Hoi Kuko, jouw karakter is voor mij bekend!
Wat ik geleerd heb in al die jaren (vooral door werkervaring) is, denk voor je zelf, zorg voor jezelf, zorg dat jij jezelf in de spiegel kunt blijven kijken, doe wat je denkt wat je moet doen binnen fatsoenlijke normen en waarden en kijk in géen geval naar het gedrag of de problemen van anderen. Heeft een collega moeite met werk, met andere collega's, met de baas, noem het maar op, adviseer vriendelijk, dat hij/zij daar toch echt zelf achterheen moet gaan, omdat het niet met jouw situatie te maken heeft. Komt iemand bij je roddelen over een ander? Vraag of diegene dat al bij de betreffende persoon heeft aangegeven en geef vooral aan, dat je hier buiten wilt blijven.
Zo draag je alleen de verantwoordelijkheid die je moet dragen en zullen je ergenissen langzaamaan verdwijnen. Ik beloof het je. En je zult je zeker van tijd tot tijd nog rot blijven ergeren, maar dan kun je er veeeel beter mee omgaan.
En wat al gezegd is; ik heb liever 10 mensen zoals jij tegenover me waarmee je na een botsing of confrontatie weer gewoon verder kunt als 1 iemand die huichelt of achter iemands rug om gaat!
Wat ik geleerd heb in al die jaren (vooral door werkervaring) is, denk voor je zelf, zorg voor jezelf, zorg dat jij jezelf in de spiegel kunt blijven kijken, doe wat je denkt wat je moet doen binnen fatsoenlijke normen en waarden en kijk in géen geval naar het gedrag of de problemen van anderen. Heeft een collega moeite met werk, met andere collega's, met de baas, noem het maar op, adviseer vriendelijk, dat hij/zij daar toch echt zelf achterheen moet gaan, omdat het niet met jouw situatie te maken heeft. Komt iemand bij je roddelen over een ander? Vraag of diegene dat al bij de betreffende persoon heeft aangegeven en geef vooral aan, dat je hier buiten wilt blijven.
Zo draag je alleen de verantwoordelijkheid die je moet dragen en zullen je ergenissen langzaamaan verdwijnen. Ik beloof het je. En je zult je zeker van tijd tot tijd nog rot blijven ergeren, maar dan kun je er veeeel beter mee omgaan.
En wat al gezegd is; ik heb liever 10 mensen zoals jij tegenover me waarmee je na een botsing of confrontatie weer gewoon verder kunt als 1 iemand die huichelt of achter iemands rug om gaat!
