Relaties
alle pijlers
Realitycheck 2.0 nodig: Financiën
vrijdag 15 maart 2024 om 10:02
Hallo allemaal,
Op 28-07-2019 heb ik al een topic hier geplaatst: Realitycheck nodig: Financiën.
Ik weet niet of ik een link kan plaatsen of deze omhoog kan halen, maar de situatie gaat hier dus op door. Sorry voor het lange verhaal, maar ik vind het erg lastig het kort en bondig uit te leggen..
Intussen ruim 8 jaar een relatie met mijn partner, hij is 13 jaar ouder en heeft 2 volwassen dochters. Ik heb geen kinderen. We hebben het fijn met elkaar en ik ben gelukkig, en ik denk mijn partner ook. Ik ben een prater en een enorme overdenker, te erge overdenker (ook door een 'label' wat ik heb). Ik probeer dit zo goed mogelijk onder controle te houden maar vind het soms lastig en dit kan wel zijn weerslag hebben op de relatie. Mijn partner gaat hier heel fijn mee om gelukkig.
Mijn vriend is alles behalve een prater, vind dit heel lastig en heeft dit absoluut niet van thuis meegekregen. Hij is erg zakelijk en slaat juist dicht bij moeilijke gesprekken. Ondanks deze verschillen hebben we hier toch een fijne middenweg in gevonden.
Financiëel is er een behoorlijk verschil tussen ons. Mijn partner komt uit een erg vermogend gezin en werkt mee in het familiebedrijf. Ik heb het ook leuk voor elkaar, fijne baan en een mooi spaarcentje, maar niet te vergelijken met zijn situatie.
We wonen intussen ongeveer 5 jaar samen in zijn huis. een grote villa die ik nooit of te nimmer zou kunnen betalen. Ik draag elke maand een kleine bijdrage bij zodat ik zelf ook goed kan sparen en zo wat op kan bouwen. mijn partner is royaal met dingen betalen, etentjes etc. maar uit mezelf zorg ik dat het meestal gewoon 50/50 is, maar hij vind het wel fijn om extra dingen voor en met mij te kunnen doen.
Ik had een koopwoning die ik heb verkocht toen we samen gingen wonen, en we hebben toen een samenlevingscontract op laten maken met een testament. Als er iets met mijn partner gebeurd mag ik nog 2 jaar blijven wonen en krijg ik een ruim bedrag (ongeveer 5 X mijn 'vermogen') zodat ik hypotheekvrij een huis zou kunnen kopen. Ik krijg ook de inboedel.
Een mooie royale regeling en mijn partner stond er zo'n beetje op dat hij mijn erfgenaam zou zijn omdat hij de verhoudingen anders wel scheef vond. Ik ben hiermee akkoord gegaan.
En toch... Het zit me niet lekker.
Toen we net samen gingen wonen vond ik het een mooie regeling maar ik merk dat met de jaren ik toch graag samen iets op zou willen bouwen, of in de woning waar we samen ons leven hebben zou mogen blijven wonen.
Een van zijn dochters woont samen en de andere zit in het buitenland, als zij terugkomt gaat ze ook in het familiebedrijf werken en partner is al aan het kijken voor een mooi huis voor haar.
Ik vind dit een erg lastig onderwerp omdat het zo'n gevoelskwestie is, en ik het niet met veel mensen durf en wil bespreken omdat het ook een prive kwestie voor mijn partner is.
Maar ik weet dus niet wat ik met mijn gedachten aan moet en ik merk dat ze steeds negatiever zijn geworden.
Ik heb hier wel met mijn partner over gesproken maar dat gaat zeer moeizaam, hij slaat dicht, word nukkig, vind dat ik niks te klagen heb met deze regeling.
Als ik opper samen iets te kopen kan hij best denigrerend doen over mijn financiële situatie (vind ik) waardoor ik het gevoel krijg dat ik overkom als een golddigger die in zijn villa wil blijven wonen en zelf niks heeft. (mijn gedachten)
Ik heb dit dus laatst na jaren nog een keer aangehaald en dat verliep echt niet fijn, we konden er gewoon niet over praten.
De scheiding met zijn ex is in financiëel opzicht heel vervelend en oneerlijk gelopen (volgens hem) dus dat zal zeker ook zijn weerslag hebben ons verhaal.
Maar goed, partner zegt er vooral zakelijk tegenaan te kijken en dat we het er nog weleens over hebben en that's it...
En ik weet dus niet in hoeverre mijn gedachten waarheid zijn.
en ik vind het verschrikkelijk om te zeggen, maar ik ben denk ik ook een beetje jaloers op zijn dochters. dat ze het, dankzij de familie en met name mijn partner, zo goed voor elkaar hebben. Mooie huizen, hoeven zich niet druk te maken over de toekomst. en dat ik dus de sleutel van het huis waar partner en ik samen ons leven hebben alsnog bij hun in moet leveren. Het gevoel dat ik er niet echt bij hoor, maar aan de zijlijn mee mag kijken.
mijn partner vind de regeling die we nou hebben goed omdat er geen gezeur van komt, het onderhoud van het huis te hoog gaat zijn voor mij en het huis eigenlijk ook te groot is om alleen te wonen.
Maar dat verdomde gevoel.
Ik kan overigens wel goed mijn zijn dochters opschieten. we lopen de deur niet plat bij elkaar maar het contact is gewoon fijn. Ook met de rest van zijn familie, en andersom met mijn familie ook.
en ik kom er NIET uit met mijn gedachten.
ik zou willen dat ik het luchtig kon bekijken, we hebben het goed, we hebben het goed geregeld mocht er iets gebeuren en dat ik gewoon blij kan zijn met hoe het gaat.
MAAR
In mijn hoofd ben ik zo boos.. Denk ik dat ik niet belangrijk genoeg ben voor hem, dat ik er niet echt bij hoor etc.. etc.. etc..
Ik ben dan ook heel benieuwd hoe anderen over deze situatie/regeling denken. Gaan mijn gedachten en gevoel met me aan de haal? Is dit een fijne regeling of is mijn gevoel goed te snappen. Ik weet uiteraard dat alleen wij hier samen uit kunnen komen wat voor ons goed voelt. Maar ik zou het toch fijn vinden wat meningen van anderen te horen..
Op 28-07-2019 heb ik al een topic hier geplaatst: Realitycheck nodig: Financiën.
Ik weet niet of ik een link kan plaatsen of deze omhoog kan halen, maar de situatie gaat hier dus op door. Sorry voor het lange verhaal, maar ik vind het erg lastig het kort en bondig uit te leggen..
Intussen ruim 8 jaar een relatie met mijn partner, hij is 13 jaar ouder en heeft 2 volwassen dochters. Ik heb geen kinderen. We hebben het fijn met elkaar en ik ben gelukkig, en ik denk mijn partner ook. Ik ben een prater en een enorme overdenker, te erge overdenker (ook door een 'label' wat ik heb). Ik probeer dit zo goed mogelijk onder controle te houden maar vind het soms lastig en dit kan wel zijn weerslag hebben op de relatie. Mijn partner gaat hier heel fijn mee om gelukkig.
Mijn vriend is alles behalve een prater, vind dit heel lastig en heeft dit absoluut niet van thuis meegekregen. Hij is erg zakelijk en slaat juist dicht bij moeilijke gesprekken. Ondanks deze verschillen hebben we hier toch een fijne middenweg in gevonden.
Financiëel is er een behoorlijk verschil tussen ons. Mijn partner komt uit een erg vermogend gezin en werkt mee in het familiebedrijf. Ik heb het ook leuk voor elkaar, fijne baan en een mooi spaarcentje, maar niet te vergelijken met zijn situatie.
We wonen intussen ongeveer 5 jaar samen in zijn huis. een grote villa die ik nooit of te nimmer zou kunnen betalen. Ik draag elke maand een kleine bijdrage bij zodat ik zelf ook goed kan sparen en zo wat op kan bouwen. mijn partner is royaal met dingen betalen, etentjes etc. maar uit mezelf zorg ik dat het meestal gewoon 50/50 is, maar hij vind het wel fijn om extra dingen voor en met mij te kunnen doen.
Ik had een koopwoning die ik heb verkocht toen we samen gingen wonen, en we hebben toen een samenlevingscontract op laten maken met een testament. Als er iets met mijn partner gebeurd mag ik nog 2 jaar blijven wonen en krijg ik een ruim bedrag (ongeveer 5 X mijn 'vermogen') zodat ik hypotheekvrij een huis zou kunnen kopen. Ik krijg ook de inboedel.
Een mooie royale regeling en mijn partner stond er zo'n beetje op dat hij mijn erfgenaam zou zijn omdat hij de verhoudingen anders wel scheef vond. Ik ben hiermee akkoord gegaan.
En toch... Het zit me niet lekker.
Toen we net samen gingen wonen vond ik het een mooie regeling maar ik merk dat met de jaren ik toch graag samen iets op zou willen bouwen, of in de woning waar we samen ons leven hebben zou mogen blijven wonen.
Een van zijn dochters woont samen en de andere zit in het buitenland, als zij terugkomt gaat ze ook in het familiebedrijf werken en partner is al aan het kijken voor een mooi huis voor haar.
Ik vind dit een erg lastig onderwerp omdat het zo'n gevoelskwestie is, en ik het niet met veel mensen durf en wil bespreken omdat het ook een prive kwestie voor mijn partner is.
Maar ik weet dus niet wat ik met mijn gedachten aan moet en ik merk dat ze steeds negatiever zijn geworden.
Ik heb hier wel met mijn partner over gesproken maar dat gaat zeer moeizaam, hij slaat dicht, word nukkig, vind dat ik niks te klagen heb met deze regeling.
Als ik opper samen iets te kopen kan hij best denigrerend doen over mijn financiële situatie (vind ik) waardoor ik het gevoel krijg dat ik overkom als een golddigger die in zijn villa wil blijven wonen en zelf niks heeft. (mijn gedachten)
Ik heb dit dus laatst na jaren nog een keer aangehaald en dat verliep echt niet fijn, we konden er gewoon niet over praten.
De scheiding met zijn ex is in financiëel opzicht heel vervelend en oneerlijk gelopen (volgens hem) dus dat zal zeker ook zijn weerslag hebben ons verhaal.
Maar goed, partner zegt er vooral zakelijk tegenaan te kijken en dat we het er nog weleens over hebben en that's it...
En ik weet dus niet in hoeverre mijn gedachten waarheid zijn.
en ik vind het verschrikkelijk om te zeggen, maar ik ben denk ik ook een beetje jaloers op zijn dochters. dat ze het, dankzij de familie en met name mijn partner, zo goed voor elkaar hebben. Mooie huizen, hoeven zich niet druk te maken over de toekomst. en dat ik dus de sleutel van het huis waar partner en ik samen ons leven hebben alsnog bij hun in moet leveren. Het gevoel dat ik er niet echt bij hoor, maar aan de zijlijn mee mag kijken.
mijn partner vind de regeling die we nou hebben goed omdat er geen gezeur van komt, het onderhoud van het huis te hoog gaat zijn voor mij en het huis eigenlijk ook te groot is om alleen te wonen.
Maar dat verdomde gevoel.
Ik kan overigens wel goed mijn zijn dochters opschieten. we lopen de deur niet plat bij elkaar maar het contact is gewoon fijn. Ook met de rest van zijn familie, en andersom met mijn familie ook.
en ik kom er NIET uit met mijn gedachten.
ik zou willen dat ik het luchtig kon bekijken, we hebben het goed, we hebben het goed geregeld mocht er iets gebeuren en dat ik gewoon blij kan zijn met hoe het gaat.
MAAR
In mijn hoofd ben ik zo boos.. Denk ik dat ik niet belangrijk genoeg ben voor hem, dat ik er niet echt bij hoor etc.. etc.. etc..
Ik ben dan ook heel benieuwd hoe anderen over deze situatie/regeling denken. Gaan mijn gedachten en gevoel met me aan de haal? Is dit een fijne regeling of is mijn gevoel goed te snappen. Ik weet uiteraard dat alleen wij hier samen uit kunnen komen wat voor ons goed voelt. Maar ik zou het toch fijn vinden wat meningen van anderen te horen..
vrijdag 15 maart 2024 om 17:49
Ze had ook haar eigen koopwoning aan kunnen houden en kunnen verhuren ipv dat ze alle schepen achter zich heeft verbrand.
vrijdag 15 maart 2024 om 17:51
Dat staat los van dat het een villa is.
Hoor/lees je hier wel vaker dat het toch niet meer fijn voelt als je intrekt in het koophuis van je partner.
vrijdag 15 maart 2024 om 18:03
Is het ook een optie dat er - naast de villa - nu ook al een huis / appartement op jullie 2 namen gekocht wordt?
Dat jullie verhuren zolang hij leeft?
Als hij dan toch zowat een huis cadeau wil doen bij zijn dood én hij heeft kennelijk aardig wat geld kan je dat beter nu al kopen en de winst van de huur nu vangen.
Ben je daarnaast tenminste zeker dat je straks effectief - nadat je 't huurcontract hebt opgezegd en alle wettelijke termijnen daarbij hebt gerespecteerd - een dak boven je hoofd hebt.
Zonder dat ineens blijkt dat jouw spaargeld én zijn voorstel van bedrag ineens toch niet genoeg is om in de buurt te blijven wonen / er gewoon geen woningen te vinden zijn.
Dat jullie verhuren zolang hij leeft?
Als hij dan toch zowat een huis cadeau wil doen bij zijn dood én hij heeft kennelijk aardig wat geld kan je dat beter nu al kopen en de winst van de huur nu vangen.
Ben je daarnaast tenminste zeker dat je straks effectief - nadat je 't huurcontract hebt opgezegd en alle wettelijke termijnen daarbij hebt gerespecteerd - een dak boven je hoofd hebt.
Zonder dat ineens blijkt dat jouw spaargeld én zijn voorstel van bedrag ineens toch niet genoeg is om in de buurt te blijven wonen / er gewoon geen woningen te vinden zijn.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
vrijdag 15 maart 2024 om 18:20
TO je wordt echt goed achtergelaten hoor. Je hebt je huis verkocht en hebt daarvan dus kapitaal. Je zou tzt alleen al van dat geld een huis kunnen kopen. Daarnaast krijg je nog 5x dat bedrag. Dat zou dus best een bedrag van rond de miljoen kunnen zijn. Dat is toch een prima regeling? Wat zou je anders willen zien?
vrijdag 15 maart 2024 om 18:25
Wie zegt dat er veel geld van haar huis is gekomen?Turtlerain schreef: ↑15-03-2024 18:20TO je wordt echt goed achtergelaten hoor. Je hebt je huis verkocht en hebt daarvan dus kapitaal. Je zou tzt alleen al van dat geld een huis kunnen kopen. Daarnaast krijg je nog 5x dat bedrag. Dat zou dus best een bedrag van rond de miljoen kunnen zijn. Dat is toch een prima regeling? Wat zou je anders willen zien?
Ik neem aan dat opstartster een hypotheek had op dat huis die ze met het geld uit de verkoop gewoon heeft terugbetaald.
Dat er dus helemaal geen bakken geld "over" was. Tenzij ze een gigantische overwaarde heeft ontvangen.
Ik gok dat die man haar écht niet zomaar een miljoen cadeau doet
.En al helemaal niet zonder zijn kinderen te kort te doen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
vrijdag 15 maart 2024 om 18:38
Hoezo zou een schenking van een miljoen moeten betekenen dat de kinderen tekort worden gedaan? Als hij 20 miljoen heeft, is voor de partner 1 miljoen helemaal niet zo gek.Wissewis schreef: ↑15-03-2024 18:25Wie zegt dat er veel geld van haar huis is gekomen?
Ik neem aan dat opstartster een hypotheek had op dat huis die ze met het geld uit de verkoop gewoon heeft terugbetaald.
Dat er dus helemaal geen bakken geld "over" was. Tenzij ze een gigantische overwaarde heeft ontvangen.
Ik gok dat die man haar écht niet zomaar een miljoen cadeau doet
En al helemaal niet zonder zijn kinderen te kort te doen.
vrijdag 15 maart 2024 om 18:49
vrijdag 15 maart 2024 om 19:45
Ja maar het zou mij niet om een bedrag gaan. Het is gewoon een gevoel dat hij haar niet alles wil geven wat hij heeft maar zij hem dat wel moet geven ofzo.Bbubbels schreef: ↑15-03-2024 17:49Maar wat hij zal erven van To is waarschijnlijk een stuk minder dan wat zij van hem erft. Ondanks de regeling. En ze erven wel van elkaar. Alleen is die van hem begrenst. Ja, je kan daar vanalles van vinden maar ik vind het niet per se oneerlijk. Waar gaat het echt om TO? Zou je wel gelukkig zijn als je zijn hele vermogen zou erven? Ik denk dat de pijn ergens anders zit… namelijk dat je je niet serieus genomen voelt door hem en zijn familie.
vrijdag 15 maart 2024 om 19:45
Fair enough, het zijn inderdaad aannames van mij. Daarom zeg ik ook; het zou kunnen dat…Wissewis schreef: ↑15-03-2024 18:25Wie zegt dat er veel geld van haar huis is gekomen?
Ik neem aan dat opstartster een hypotheek had op dat huis die ze met het geld uit de verkoop gewoon heeft terugbetaald.
Dat er dus helemaal geen bakken geld "over" was. Tenzij ze een gigantische overwaarde heeft ontvangen.
Ik gok dat die man haar écht niet zomaar een miljoen cadeau doet
En al helemaal niet zonder zijn kinderen te kort te doen.
vrijdag 15 maart 2024 om 19:46
vrijdag 15 maart 2024 om 19:47
vrijdag 15 maart 2024 om 19:53
Ja wat wil je dan TO? Het bewonen van die villa kan je op termijn niet betalen, dat lijkt me duidelijk. Kan je allemaal ontzettend boos over worden, maar daarin heeft je man gewoon gelijk. En nou krijg je een normaal huis hypotheekvrij in de schoot geworpen en dan word je nog bozer? Ik snap hem even niet. Het is niet alsof je onverzorgd achtergelaten wordt of zo.
vrijdag 15 maart 2024 om 19:55
Dit inderdaad. Man bepaalt hoe hun relatie financieel geregeld wordt en TO mag zich ernaar voegen, puur omdat hij meer geld heeft dan TO. Hij bepaalt niet alleen hoe zijn erfenis geregeld is, maar ook hoe die van TO geregeld moet worden. En de hele wereld vindt vervolgens dat ze haar partner vooral dankbaar moet zijn voor zijn ruimhartigheid, terwijl ik het idee heb dat TO ook zonder man zichzelf kan redden financieel.Oude_Man_2 schreef: ↑15-03-2024 10:48Nou, je mag dus dankbaar zijn. Je bent niet gelijkwaardig financieel, maar je bent ook niet gelijkwaardig in de relatie. Hij geeft ruimhartig, en jij ontvangt. Dat is geen gezamenlijkheid, maar je zit in een ondergeschikte positie. Zoals zijn dochters, maar slechter.
Persoonlijk zou ik passen voor een relatie met iemand die ik dankbaar moet zijn. Maar als jij er blij mee bent, dan vooral van genieten. Maar stop dan je gevoel hierover weg. Ik zou hetzelfde gevoel hebben, maar ik zou niet accepteren dat de relatie hier op gebaseerd zou zijn.
vrijdag 15 maart 2024 om 20:40
Dat klopt, maar dat wil ze blijkbaar dan ook weer niet. Anders zou ze wel woestelijjk vertrekken.__appelbloesem__ schreef: ↑15-03-2024 19:55Dit inderdaad. Man bepaalt hoe hun relatie financieel geregeld wordt en TO mag zich ernaar voegen, puur omdat hij meer geld heeft dan TO. Hij bepaalt niet alleen hoe zijn erfenis geregeld is, maar ook hoe die van TO geregeld moet worden. En de hele wereld vindt vervolgens dat ze haar partner vooral dankbaar moet zijn voor zijn ruimhartigheid, terwijl ik het idee heb dat TO ook zonder man zichzelf kan redden financieel.
Ik zou zelf niet eens aan zo'n toestand begonnen zijn, maar ik denk dan even vanuit iemand die dat wel doet en dan kom ik toch echt op niks anders uit dan dat ze niet moet zeuren.
vrijdag 15 maart 2024 om 20:49
Precies wat hier staat. Fijn dat hij naast jou ook goed voor zijn kinderen wil zorgen!Lucifee2024 schreef: ↑15-03-2024 10:46Ik vind dit juist beste scenario voor jou, dat samen opbouwen terwijl hij kinderen heeft en jij niet, is puur gevoel, misschien beetje jaloers?
Ik zou zelf heel blij zijn met een partner die zo goed voor mij zorgt.
Maar ook voor zijn kinderen zorgt door zijn restvermogen te beschermen voor hen.
vrijdag 15 maart 2024 om 20:56
Ja dit is het pijnpunt, ze is onderdeel van een regeling i.p.v. een relatie.Surebaby schreef: ↑15-03-2024 17:04Of je verdiept je een beetje in je partner. Ik denk dat daar een beetje het verdriet zit.
To lijkt helemaal geen golddigger of een heel behoeftig persoon
Als zo iemand zich zo voelt moet je als partner oppassen.
Het is een mooie regeling.
Maar dat is het: een regeling.
Als je het idee hebt dat je onderdeel bent van een regeling ipv een relatie, dan kan de regeling nog zo leuk zijn, je mist toch iets.
Ik denk dat to hierop zit. En doordat zij is wie ze is dat lastig kan omschrijven en een partner heeft die hier niet heel sensitief mee omgaat.
En to heeft aan dat laatste behoefte.
Zo wil ik niet trouwen maar heb het een tijdje heel vervelend gevonden dat ik geen instagram aanzoek en huwelijk heb gehad in mijn 'mooie jaren'.
Gewoon dat je partner zo naar je kijkt en je speciaal bent. Partner heeft daar leuk op gereageerd en ik voelde me daarna erg geliefd, maar zonder de kosten en stress van een bruiloft.
Zoiets voel ik ook bij to aan.
Als het allemaal al niet zo romantisch is dan wil je dat toch weleens.
vrijdag 15 maart 2024 om 21:29
Ik vind dat een zonderlinge conclusie.frambozentaartje schreef: ↑15-03-2024 20:56Ja dit is het pijnpunt, ze is onderdeel van een regeling i.p.v. een relatie.
Ze heeft een fijne relatie, schrijft ze. Ze weten goed om te gaan met hun verschillen, schrijft ze. Het contact met de familie is goed.
Dat is wat een relatie een relatie maakt, en niet wat je op instagram zet.
Daarnaast zorgen ze voor elkaar en hebben dat ook nog eens financieel vastgelegd. Een “regeling” klinkt heel koud, maar het is gewoon voor elkaar zorgen, maar dan zakelijk.
Het is echt heel naar om ideeën van instagram of romcoms te projecteren op de financiën. Want dan hoef je nooit erfbelasting te betalen en verdien je je geld met cupcakes.
vrijdag 15 maart 2024 om 21:44
Maar hij bepaalt hoe het gaat, niet zij. En verwacht dat ze meegaat in al zijn plannen, omdat hij nou eenmaal meer geld heeft, en minachtend doet over haar inbreng. Weet je, geld is ook macht en je kunt je partner laten voelen dat je meer geld hebt of niet. En deze jojo laat haar voelen dat ze minder heeft. Kun je wel een heel huis meekrijgen bij zijn dood, maar dat maakt het allemaal niet leuk of gezellig of gelijkwaardig.
vrijdag 15 maart 2024 om 21:48
Mensen zijn doorgaans toch altijd afhankelijk van een ander in het geval van een erfenis?__appelbloesem__ schreef: ↑15-03-2024 19:55Dit inderdaad. Man bepaalt hoe hun relatie financieel geregeld wordt en TO mag zich ernaar voegen, puur omdat hij meer geld heeft dan TO. Hij bepaalt niet alleen hoe zijn erfenis geregeld is, maar ook hoe die van TO geregeld moet worden. En de hele wereld vindt vervolgens dat ze haar partner vooral dankbaar moet zijn voor zijn ruimhartigheid, terwijl ik het idee heb dat TO ook zonder man zichzelf kan redden financieel.
vrijdag 15 maart 2024 om 21:50
Dat snap ik wel. Maar dan zou ik het dus voor mijn gevoel ook niet oké vinden om hem wel alles te geven. Is een gevoels ding denk ik.Turtlerain schreef: ↑15-03-2024 19:47Hij kan haar niet alles geven want hij heeft ook nog 2 dochters.
Mijn partner is 8 jaar ouder en we hebben allebei apart van elkaar kinderen maar wij hebben gewoon langstlevende met vruchtgebruik tot overlijden. T zou toch niet wenselijk zijn als een van ons moet verhuizen omdat de ander overlijd.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
