Relaties
alle pijlers
Relatie met een narcist? (2)
dinsdag 8 april 2008 om 10:32
Hallo!
Na het lezen van een onderwerp in het forum ben ik me gaan afvragen of ik misschien een relatie heb gehad met een "narcist".
Of in ieder geval iemand met narcistische trekjes. Ik ben heel erg benieuwd naar jullie mening.
Vier jaar een relatie gehad met iemand. In het begin was hij GEWELDIG. Dit werd steeds minder. Toen hij het uitmaakte, was hij ineens weer superlief. Complimentjes, lieve dingen zeggen, hij wou ineens wel knuffelen, maar dit alles deed hij alleen om mij te troosten. (Zijn woorden.)
Even wat voorbeelden;
Als ik ergens mee zat en huilend op bed lag, ging hij gewoon slapen. (Hij kon mij dan niet troosten dat werd te moeilijk voor hem. Zei hij achteraf)
Met uitgaan zat hij altijd aandacht te trekken van andere vrouwen. (En ik moest niet zo jaloers doen.)
Hij wou altijd met uitgaan met iedereen op de foto, behalve met mij.
Als hij een keer een weekendje vrij had, wou hij doen wat hij wilde want : Het was ZIJN vrije weekend. En ik had toch altijd genoeg vrije dagen en ik kon doen wat ik wilde en hij niet.
Als hij ergens op visite is, doet hij zich anders voor dan dat hij is. Past soms zelfs zijn accent aan. Hij komt heel interressant over, en vind het heerlijk om discussies aan te gaan.
Hij betrekt veel dingen op zichzelf, en is snel gekwetst en kan niet tegen kritiek.
De reden dat hij de relatie verbrak was omdat ik geen werk had. Hij heeft me vier jaar de kans gegeven om werk te zoeken en ik heb het nu voor mezelf verneukt. (zijn woorden.) Ik volg een opleiding, deed het huishouden en betaalde mijn eigen rekeningen. Maar ik MOEST er van hem ook bij werken, dat horen studenten te doen.
Hij is heel erg krenterig met geld, egoistisch en materialistisch.
Hij kon altijd iedereen advies geven over hun liefdesleven, en hij wist altijd alles zooooo goed.
Wil vaak horen hoe geweldig hij is.
Voelt zich vaak gepasseerd en is onzeker, maar wil niet zo overkomen.
Ik paste me volledig aan hem aan en deed bijna alles wat hij vroeg, maar mijn dag hing van zijn humeur af. Als hij al chaggerijnig thuis kwam , had ik ook een kutdag.
Bij andere mensen vertelt hij nu telkens dingen over onze relatie en speelt zelf het slachtoffer. Hij vroeg aandacht van anderen omdat hij vroeger nooit aandacht kreeg van anderen. (Wat bullshit is, want hij had vroeger elke week een ander.)
Als ik iets lekkers pakte uit de keuken dan zei hij : WE moeten gezond eten. Terwijl ik gewoon een normaal gewicht heb.
En zo kan ik nog wel 100 dingen opnoemen.
Na het lezen van een onderwerp in het forum ben ik me gaan afvragen of ik misschien een relatie heb gehad met een "narcist".
Of in ieder geval iemand met narcistische trekjes. Ik ben heel erg benieuwd naar jullie mening.
Vier jaar een relatie gehad met iemand. In het begin was hij GEWELDIG. Dit werd steeds minder. Toen hij het uitmaakte, was hij ineens weer superlief. Complimentjes, lieve dingen zeggen, hij wou ineens wel knuffelen, maar dit alles deed hij alleen om mij te troosten. (Zijn woorden.)
Even wat voorbeelden;
Als ik ergens mee zat en huilend op bed lag, ging hij gewoon slapen. (Hij kon mij dan niet troosten dat werd te moeilijk voor hem. Zei hij achteraf)
Met uitgaan zat hij altijd aandacht te trekken van andere vrouwen. (En ik moest niet zo jaloers doen.)
Hij wou altijd met uitgaan met iedereen op de foto, behalve met mij.
Als hij een keer een weekendje vrij had, wou hij doen wat hij wilde want : Het was ZIJN vrije weekend. En ik had toch altijd genoeg vrije dagen en ik kon doen wat ik wilde en hij niet.
Als hij ergens op visite is, doet hij zich anders voor dan dat hij is. Past soms zelfs zijn accent aan. Hij komt heel interressant over, en vind het heerlijk om discussies aan te gaan.
Hij betrekt veel dingen op zichzelf, en is snel gekwetst en kan niet tegen kritiek.
De reden dat hij de relatie verbrak was omdat ik geen werk had. Hij heeft me vier jaar de kans gegeven om werk te zoeken en ik heb het nu voor mezelf verneukt. (zijn woorden.) Ik volg een opleiding, deed het huishouden en betaalde mijn eigen rekeningen. Maar ik MOEST er van hem ook bij werken, dat horen studenten te doen.
Hij is heel erg krenterig met geld, egoistisch en materialistisch.
Hij kon altijd iedereen advies geven over hun liefdesleven, en hij wist altijd alles zooooo goed.
Wil vaak horen hoe geweldig hij is.
Voelt zich vaak gepasseerd en is onzeker, maar wil niet zo overkomen.
Ik paste me volledig aan hem aan en deed bijna alles wat hij vroeg, maar mijn dag hing van zijn humeur af. Als hij al chaggerijnig thuis kwam , had ik ook een kutdag.
Bij andere mensen vertelt hij nu telkens dingen over onze relatie en speelt zelf het slachtoffer. Hij vroeg aandacht van anderen omdat hij vroeger nooit aandacht kreeg van anderen. (Wat bullshit is, want hij had vroeger elke week een ander.)
Als ik iets lekkers pakte uit de keuken dan zei hij : WE moeten gezond eten. Terwijl ik gewoon een normaal gewicht heb.
En zo kan ik nog wel 100 dingen opnoemen.
dinsdag 8 april 2008 om 21:09
Hey meid,
Ik herken veel van de punten die je beschrijft in mijn ex, wat hij zei, hoe hij deed, .... Wij zijn niet zo lang bij elkaar geweest als jou en toch heb ik er lang van af gezien. Nu bedenk ik mij dat ik meer afgezien heb van hoe hij mij de laatste tijd behandelde en ja ook dat ik mij zo een tijdje heb laten behandelen. Hij was op dat moment stressvol (verbouwing huis) en heb nog even gedacht dat dat meespeelde.
Ik heb mij ook meerdere malen de vraag gesteld: 'Waarom doet hij nu zo? Ligt dat aan mij?,...' Nee, daar ben ik nu van overtuigd.
Ok, ik ben in het begin ook nog wat te begripvol geweest misschien, maar ik zag hem ook graag, hoe hij op het begin was wel te verstaan. Bij hem ook ineens een hele ommekeer, kende hem bijna niet meer terug. Het is dan 'vies' om te zien hoe iemand ineens zo verandert. Mijn ex hoe hij de laatste tijd was mis ik totaal niet, want ik liep echt op eieren!
Ik begrijp ergens wel dat je met 'etiketjes' wilt plakken, zeker na zo'n ervaring, heb dat ook gehad en nog soms denk ik:'Wat was er mis met hem?' Maar idd zoals ze hier zeggen, eigenlijk hoeft het ons niet meer te interesseren. Niet makkelijk, maar o zo waar. Ik weet dat ik mijn eigen niks kan verwijten, heb hem graag gezien en ben er voor 100% voor gegaan. Het is wel nefast voor je zelfvertrouwen, dat is een feit. Ik zie ondertussen ook in dat ik met hem niet gelukkig zou worden. Constant opmerkingen, commentaar krijgen, ... is geen liefde, dat is iemand een slecht gevoel geven.
Heb hem op het laatst eens duidelijk mijn gedacht gezegd: dat ik vond hoe hij de laatste tijd deed op niks trok, dat ik het niet normaal vond. Hij zei toen 'dat heb je dan toch verkeerd opgepakt'?! Tja, dan denk ik, laat hem het maar uitzoeken.
Heb ondertussen via gezamenlijke vriendin vernomen dat 'hij spijt heeft hoe hij de dingen de laatste tijd heeft aangepakt', weet eerlijk gezegd niet of ik dat moet geloven. Heb de indruk soms dat hij daar wat zielig aan het doen is.
En ja, er zijn zoveel goede mannen die je juist behandelen. Heb na hem iemand leren kennen en die persoon droeg mij van in het begin op handen en kon totaal mezelf zijn bij hem. Zo hoort het ook!
Probeer het allemaal wat los te laten en zeker niet op jezelf te betrekken of aan jezelf te twijfelen. Weet dat je beter verdient dan dit!
Groetjes
Ik herken veel van de punten die je beschrijft in mijn ex, wat hij zei, hoe hij deed, .... Wij zijn niet zo lang bij elkaar geweest als jou en toch heb ik er lang van af gezien. Nu bedenk ik mij dat ik meer afgezien heb van hoe hij mij de laatste tijd behandelde en ja ook dat ik mij zo een tijdje heb laten behandelen. Hij was op dat moment stressvol (verbouwing huis) en heb nog even gedacht dat dat meespeelde.
Ik heb mij ook meerdere malen de vraag gesteld: 'Waarom doet hij nu zo? Ligt dat aan mij?,...' Nee, daar ben ik nu van overtuigd.
Ok, ik ben in het begin ook nog wat te begripvol geweest misschien, maar ik zag hem ook graag, hoe hij op het begin was wel te verstaan. Bij hem ook ineens een hele ommekeer, kende hem bijna niet meer terug. Het is dan 'vies' om te zien hoe iemand ineens zo verandert. Mijn ex hoe hij de laatste tijd was mis ik totaal niet, want ik liep echt op eieren!
Ik begrijp ergens wel dat je met 'etiketjes' wilt plakken, zeker na zo'n ervaring, heb dat ook gehad en nog soms denk ik:'Wat was er mis met hem?' Maar idd zoals ze hier zeggen, eigenlijk hoeft het ons niet meer te interesseren. Niet makkelijk, maar o zo waar. Ik weet dat ik mijn eigen niks kan verwijten, heb hem graag gezien en ben er voor 100% voor gegaan. Het is wel nefast voor je zelfvertrouwen, dat is een feit. Ik zie ondertussen ook in dat ik met hem niet gelukkig zou worden. Constant opmerkingen, commentaar krijgen, ... is geen liefde, dat is iemand een slecht gevoel geven.
Heb hem op het laatst eens duidelijk mijn gedacht gezegd: dat ik vond hoe hij de laatste tijd deed op niks trok, dat ik het niet normaal vond. Hij zei toen 'dat heb je dan toch verkeerd opgepakt'?! Tja, dan denk ik, laat hem het maar uitzoeken.
Heb ondertussen via gezamenlijke vriendin vernomen dat 'hij spijt heeft hoe hij de dingen de laatste tijd heeft aangepakt', weet eerlijk gezegd niet of ik dat moet geloven. Heb de indruk soms dat hij daar wat zielig aan het doen is.
En ja, er zijn zoveel goede mannen die je juist behandelen. Heb na hem iemand leren kennen en die persoon droeg mij van in het begin op handen en kon totaal mezelf zijn bij hem. Zo hoort het ook!
Probeer het allemaal wat los te laten en zeker niet op jezelf te betrekken of aan jezelf te twijfelen. Weet dat je beter verdient dan dit!
Groetjes
