Relaties
alle pijlers
relatie over en waarom?
donderdag 20 maart 2008 om 18:24
hallo,
lees al lang dit forum en het heeft me al vaak geholpen, de verhalen en reactie's van anderen... Nu toch maar mijn eigen verhaal......
Ik voel me zo klote, verward en gefrustreerd! Mijn relatie van 1 jaar is over, en de reden snap ik niet zo..... In het kort: we houden van elkaar, kunnen het super met elkaar vinden, zijn echt elkaars beste vrienden! we hadden regelmatig ruzie voor een tijdje en we zijn er vorige week eigenlijk achtergekomen hoe dat kwam... we konden beide niet helemaal open zijn, onze gevoelens niet tonen, met sex er niet helemaal voor gaan... maar we waren er mee bezig om er over heen te komen,(bij beide kwam het namelijk door slechte ervaringen van daarvoor) na ''weer'' een ruzie en hij er uiteindelijk mee wou stoppen... toen is er iets in mij geknapt en kon ik hem eindelijk vertellen wat ik voor m voelde... Maar hij wil niet meer, hij zegt dat ie geen ''slechte emoties'' meer aan kan.. Heel begrijpelijk maar het stomme is dat we zo goed nog kunnen praten en als we samen zijn alles zo goed is! hij zegt me ook te missen en dat ie ook niet weet hoe en wat maar dat ie het niet meer aan kan.........en hij verteld me dan dat hij zich zo kut voelt en trilt van binnen en zich nergens op kan concentreren Ik vroeg hem waarom? en wat ie nou voelt en waardoor hij denkt dat t komt...Net nog anderhalf uur aan de telefoon gezeten... Hij legt dan uit dat ie zoveel aan de negatieve dingen denkt, en dat door zijn vorige relaties dat ook niet meer aan kan..
Ik weet dat ik hem met rust moet laten en de tijd moet geven, maar het s gewoon erg moeilijk. Als de gevoelens nou weg waren, dan was het makkelijker te begrijpen waarom het uit is.. nu tja...
Heeft iemand ervaring hiermee? en hoe kom je erover heen!
dank jullie wel
lees al lang dit forum en het heeft me al vaak geholpen, de verhalen en reactie's van anderen... Nu toch maar mijn eigen verhaal......
Ik voel me zo klote, verward en gefrustreerd! Mijn relatie van 1 jaar is over, en de reden snap ik niet zo..... In het kort: we houden van elkaar, kunnen het super met elkaar vinden, zijn echt elkaars beste vrienden! we hadden regelmatig ruzie voor een tijdje en we zijn er vorige week eigenlijk achtergekomen hoe dat kwam... we konden beide niet helemaal open zijn, onze gevoelens niet tonen, met sex er niet helemaal voor gaan... maar we waren er mee bezig om er over heen te komen,(bij beide kwam het namelijk door slechte ervaringen van daarvoor) na ''weer'' een ruzie en hij er uiteindelijk mee wou stoppen... toen is er iets in mij geknapt en kon ik hem eindelijk vertellen wat ik voor m voelde... Maar hij wil niet meer, hij zegt dat ie geen ''slechte emoties'' meer aan kan.. Heel begrijpelijk maar het stomme is dat we zo goed nog kunnen praten en als we samen zijn alles zo goed is! hij zegt me ook te missen en dat ie ook niet weet hoe en wat maar dat ie het niet meer aan kan.........en hij verteld me dan dat hij zich zo kut voelt en trilt van binnen en zich nergens op kan concentreren Ik vroeg hem waarom? en wat ie nou voelt en waardoor hij denkt dat t komt...Net nog anderhalf uur aan de telefoon gezeten... Hij legt dan uit dat ie zoveel aan de negatieve dingen denkt, en dat door zijn vorige relaties dat ook niet meer aan kan..
Ik weet dat ik hem met rust moet laten en de tijd moet geven, maar het s gewoon erg moeilijk. Als de gevoelens nou weg waren, dan was het makkelijker te begrijpen waarom het uit is.. nu tja...
Heeft iemand ervaring hiermee? en hoe kom je erover heen!
dank jullie wel
donderdag 20 maart 2008 om 19:30
Je schrijft een heleboel tegenstrijdige dingen : enerzijds zijn jullie elkaars beste vrienden en kunnen jullie goed praten, anderzijds durven jullie je niet kwetsbaar op te stellen tegenover elkaar en/of je ware diepste gevoelens te tonen.
Na een aantal slechte ervaringen kan ik me zo voorstellen dat je (ex)vriend gewoon 's een rustige veilige relatie wil zonder al teveel "gedoe". Als je in het eerste jaar al zoveel problemen hebt dan geeft dat niet veel hoop voor de toekomst. Juist in het begin zou een relatie makkelijk moeten lopen.
Geen idee of er nog een toekomst voor jullie weg is gelegd. Je kunt hem nu wel met rust laten (is ook beter), maar als hij zich dan misschien bedenkt en terugkomt en het begint allemaal weer van voren af aan dan schiet je net niets op. Het gaat erom niet steeds tegen dezelfde problemen aan te lopen, en het is heel goed mogelijk dat jullie "chemie" uiteindelijk niet goed genoeg is voor een harmonieuze relatie.
Marion
Na een aantal slechte ervaringen kan ik me zo voorstellen dat je (ex)vriend gewoon 's een rustige veilige relatie wil zonder al teveel "gedoe". Als je in het eerste jaar al zoveel problemen hebt dan geeft dat niet veel hoop voor de toekomst. Juist in het begin zou een relatie makkelijk moeten lopen.
Geen idee of er nog een toekomst voor jullie weg is gelegd. Je kunt hem nu wel met rust laten (is ook beter), maar als hij zich dan misschien bedenkt en terugkomt en het begint allemaal weer van voren af aan dan schiet je net niets op. Het gaat erom niet steeds tegen dezelfde problemen aan te lopen, en het is heel goed mogelijk dat jullie "chemie" uiteindelijk niet goed genoeg is voor een harmonieuze relatie.
Marion
donderdag 20 maart 2008 om 19:59
hallo Marion
dank je wel voor je reactie!
ja we hadden/hebben( al is er door afgelopen week heel erg veel rust gekomen) moeite met het kwetsbaar opstellen, en dan vooral ik eigenlijk.. Ik heb hem dan een aantal keren uitgelegt en ik heb eraan gewerkt om dat te veranderen..maar ja dat gaat helaas niet zo snel, iemand voledig te vertrouwen. Ook hij heeft er aan gewerkt en eigenlijk ging het heel erg goed de laatste maanden. De ruzie's waren dan ook helemaal niet omdat een van ons iets fout deed(.Nog steeds vind hij mij de beste voor hem!) of de ander wou veranderen.. we zijn altijd eerlijk naar elkaar geweest en vertelde hem ook over mijn frustratie niet helemaal open te kunnen zijn.. Ik snap hem ook wel in dat hij een harmonieuse relatie wil, dat wil ik ook!maar ik geloofde er altijd in dat we daar aan het werken waren. alles was harmonieus( ruzie's eigenlijk ook ...)( en eigenlijk is dat nog steeds) we kunnen altijd praten! Ik heb mezelf helemaal bloot gegeven de afgelopen weken en hij ook, er kwam zoveel naar boven!Beide erg gejankt en elkaar vast gehouden! En hij snapt het ook wel waardoor het komt.......Ik weet dat je mischien gelijk heb en kan het zijn dat dingen terug komen, kan altijd. Maar voor mijn gevoel is er zoveel veranderd in deze weken.meer ontspannen.. klinkt gek mischien.. Maar ik weet het, mischien is het al te laat en moet ik me er bij neer leggen..dat we niet meer bij elkaar komen..
dank je wel voor je reactie!
ja we hadden/hebben( al is er door afgelopen week heel erg veel rust gekomen) moeite met het kwetsbaar opstellen, en dan vooral ik eigenlijk.. Ik heb hem dan een aantal keren uitgelegt en ik heb eraan gewerkt om dat te veranderen..maar ja dat gaat helaas niet zo snel, iemand voledig te vertrouwen. Ook hij heeft er aan gewerkt en eigenlijk ging het heel erg goed de laatste maanden. De ruzie's waren dan ook helemaal niet omdat een van ons iets fout deed(.Nog steeds vind hij mij de beste voor hem!) of de ander wou veranderen.. we zijn altijd eerlijk naar elkaar geweest en vertelde hem ook over mijn frustratie niet helemaal open te kunnen zijn.. Ik snap hem ook wel in dat hij een harmonieuse relatie wil, dat wil ik ook!maar ik geloofde er altijd in dat we daar aan het werken waren. alles was harmonieus( ruzie's eigenlijk ook ...)( en eigenlijk is dat nog steeds) we kunnen altijd praten! Ik heb mezelf helemaal bloot gegeven de afgelopen weken en hij ook, er kwam zoveel naar boven!Beide erg gejankt en elkaar vast gehouden! En hij snapt het ook wel waardoor het komt.......Ik weet dat je mischien gelijk heb en kan het zijn dat dingen terug komen, kan altijd. Maar voor mijn gevoel is er zoveel veranderd in deze weken.meer ontspannen.. klinkt gek mischien.. Maar ik weet het, mischien is het al te laat en moet ik me er bij neer leggen..dat we niet meer bij elkaar komen..
donderdag 20 maart 2008 om 20:35
hallo 2ndyouth
De ruzie's kwamen altijd van mijn kant, vaak begon het mijn zijn verhalen over samen oud worden, dat hij me perfect vond etc. ik kreeg dan de kriebels, niet omdat ik daar niet voor wou gaan maar omdat ik voelde dat we niet helemaal open waren naar elkaar toe. Ik denk en hoop in een relatie voledig vertouwen en voledige openheid te hebben. En ik(en hij ook wel) kon het niet geven... Ik wou er zo graag in geloven omdat hij zo perfect was en er helemaal voor te gaan maar doordat ik zo'n muur om me heen had gebouwd lukte dat niet.hij zag dat dan als een afwijzing... snap je .het is zo moeilijk uit te leggen. eigenlijk ging het dus om mijn frustraties om mezelf niet bloot te kunnen geven, en zijn reactie daarop....
De ruzie's kwamen altijd van mijn kant, vaak begon het mijn zijn verhalen over samen oud worden, dat hij me perfect vond etc. ik kreeg dan de kriebels, niet omdat ik daar niet voor wou gaan maar omdat ik voelde dat we niet helemaal open waren naar elkaar toe. Ik denk en hoop in een relatie voledig vertouwen en voledige openheid te hebben. En ik(en hij ook wel) kon het niet geven... Ik wou er zo graag in geloven omdat hij zo perfect was en er helemaal voor te gaan maar doordat ik zo'n muur om me heen had gebouwd lukte dat niet.hij zag dat dan als een afwijzing... snap je .het is zo moeilijk uit te leggen. eigenlijk ging het dus om mijn frustraties om mezelf niet bloot te kunnen geven, en zijn reactie daarop....
donderdag 20 maart 2008 om 20:45
Ja, ik snap het wel. Maar dat is iets wat alleen JIJ kunt veranderen, je kunt alleen je éigen houding veranderen, niet die van een ander.
Je zult in de toekomst risiko's moeten nemen, anders blijf je hier tegenaan lopen. Eigenlijk IS het ook een afwijzing naar hem toe want je had geen enkele reden hem niet te kunnen vertrouwen maar tóch vertrouwde je hem niet. Met andere woorden : hij stond machteloos en kon het op geen enkele manier goed doen. Niet zo gek dat het dan fout is gelopen.
Volgende stap is het tijdig bij jezelf te herkennen en jezelf te dwingen niet toe te geven aan die neiging je muur op te trekken.
Je zult in de toekomst risiko's moeten nemen, anders blijf je hier tegenaan lopen. Eigenlijk IS het ook een afwijzing naar hem toe want je had geen enkele reden hem niet te kunnen vertrouwen maar tóch vertrouwde je hem niet. Met andere woorden : hij stond machteloos en kon het op geen enkele manier goed doen. Niet zo gek dat het dan fout is gelopen.
Volgende stap is het tijdig bij jezelf te herkennen en jezelf te dwingen niet toe te geven aan die neiging je muur op te trekken.
donderdag 20 maart 2008 om 21:02
donderdag 20 maart 2008 om 21:23
hi herfstblaadjes,
Vertrouwen was er wel,eerlijkheid absoluut! openheid tot op zekere hoogte. Ik heb me nog nooit aan iemand voledig bloot kunnen geven, altijd als het serieus werd liep ik weg. Met hem werd ik meer van bewust dat ik dat deed en omdat het zo goed en relaxed tussen ons was, heb ik me er toe gezet om ''me er over heen te zetten'' maar helaas gaat dat niet zo makkelijk. wel steeds beter. Hij had hetzelfde bang om je voledig bloot te geven.bang om iets kwijt te raken..Ik geloof ook dat je dat stapje bij stapje opbouwd.misschien ging het te langzaam voor hem. Ik vertelde hem met moeite hoe bij ik met hem was,puur dor onzekerheid en angs hem te verliezen...voor mij een hele stap maar voor hem mischien niet genoeg.
We kwamen erachter dat we de hele tijd in een soort circkeltje terecht kwamen..ik wou zijn lieve woorden wel geloven maar kon het niet, hij wou meer lieve woorden horen maar ik kon het niet, en beide onzeker naar elkaar toe..O het is zo ingewikkeld!
Dank je wel voor het lezen!
Vertrouwen was er wel,eerlijkheid absoluut! openheid tot op zekere hoogte. Ik heb me nog nooit aan iemand voledig bloot kunnen geven, altijd als het serieus werd liep ik weg. Met hem werd ik meer van bewust dat ik dat deed en omdat het zo goed en relaxed tussen ons was, heb ik me er toe gezet om ''me er over heen te zetten'' maar helaas gaat dat niet zo makkelijk. wel steeds beter. Hij had hetzelfde bang om je voledig bloot te geven.bang om iets kwijt te raken..Ik geloof ook dat je dat stapje bij stapje opbouwd.misschien ging het te langzaam voor hem. Ik vertelde hem met moeite hoe bij ik met hem was,puur dor onzekerheid en angs hem te verliezen...voor mij een hele stap maar voor hem mischien niet genoeg.
We kwamen erachter dat we de hele tijd in een soort circkeltje terecht kwamen..ik wou zijn lieve woorden wel geloven maar kon het niet, hij wou meer lieve woorden horen maar ik kon het niet, en beide onzeker naar elkaar toe..O het is zo ingewikkeld!
Dank je wel voor het lezen!
