Relaties
alle pijlers
Relatie verbreken op je 37e? of toch doorgaan.
zondag 4 mei 2025 om 15:05
Hoi allemaal,
Ik heb zon 1,5 jaar een vriend. De relatie ontstond toen ik in een moeilijke periode zat.
Ik denk dat wij qua persoon bij elkaar passen. Het voelt alleen alsof we vooral goede vrienden zijn. De chemie lijkt te ontbreken. Eigenlijk is dit al 1,5 jaar zo. En dit is vooral vanuit mijn kant zo. Ik denk dat hij de de aantrekking wel voelt. Nu heb ik het er meerdere keren met hem over gehad. Hij vindt dat er op deze manier ook wat in de relatie ontbreekt met name op fysiek vlak. Maar hij houdt van mij geeft hij aan en wil graag doorgaan met de relatie. Hij ziet mij als de persoon om kinderen mee te krijgen en dat gevoel heeft hij bij bijna niemand zegt hij. Ik denk ook dat hij een goede vader zou zijn. Ik voel me ook veilig en op mijn gemak bij hem. Toch vraag ik me af of dit genoeg is en ik niet moet gaan voor iemand waarbij ik de sparkle wat meer voel.
Al denk ik ook dat het moeilijk is iemand te vinden die bij je past en waarbij je helemaal jezelf kunt zijn EN ook nog een sparkle / aantrekkingskracht voelt.
Verder ben ik natuurlijk al 37.. en dat houdt me eerlijk gezegd ook tegen. Iemand ervaring met daten op 37 jarige leeftijd?
Ik heb wel wat eicellen ingevroren een tijd terug wat me volgens de statistieken 65% a 70% kans geeft daar een kind uit te krijgen.
Ik ben eigenlijk vooral op zoek naar wat perspectieven en ervaringen. Ik voel me een beetje bevroren en durf niet goed een keuze te maken en daarvoor te gaan op dit moment.
Ik heb zon 1,5 jaar een vriend. De relatie ontstond toen ik in een moeilijke periode zat.
Ik denk dat wij qua persoon bij elkaar passen. Het voelt alleen alsof we vooral goede vrienden zijn. De chemie lijkt te ontbreken. Eigenlijk is dit al 1,5 jaar zo. En dit is vooral vanuit mijn kant zo. Ik denk dat hij de de aantrekking wel voelt. Nu heb ik het er meerdere keren met hem over gehad. Hij vindt dat er op deze manier ook wat in de relatie ontbreekt met name op fysiek vlak. Maar hij houdt van mij geeft hij aan en wil graag doorgaan met de relatie. Hij ziet mij als de persoon om kinderen mee te krijgen en dat gevoel heeft hij bij bijna niemand zegt hij. Ik denk ook dat hij een goede vader zou zijn. Ik voel me ook veilig en op mijn gemak bij hem. Toch vraag ik me af of dit genoeg is en ik niet moet gaan voor iemand waarbij ik de sparkle wat meer voel.
Al denk ik ook dat het moeilijk is iemand te vinden die bij je past en waarbij je helemaal jezelf kunt zijn EN ook nog een sparkle / aantrekkingskracht voelt.
Verder ben ik natuurlijk al 37.. en dat houdt me eerlijk gezegd ook tegen. Iemand ervaring met daten op 37 jarige leeftijd?
Ik heb wel wat eicellen ingevroren een tijd terug wat me volgens de statistieken 65% a 70% kans geeft daar een kind uit te krijgen.
Ik ben eigenlijk vooral op zoek naar wat perspectieven en ervaringen. Ik voel me een beetje bevroren en durf niet goed een keuze te maken en daarvoor te gaan op dit moment.
maandag 5 mei 2025 om 12:31
Ik denk dat ik gevoelsmatig meer moeite zou hebben met een kinderwens opgeven dan blijven zitten in een relatie waar de vonken niet vanaf vliegen.
Hij klinkt verder niet als een foute vent. Ik zou gewoon eens kijken hoe je dit vorm kan geven samen. Zeker als je hem wel gewoon vertrouwd en denkt dat hij een goede vader zal zijn.
Hij klinkt verder niet als een foute vent. Ik zou gewoon eens kijken hoe je dit vorm kan geven samen. Zeker als je hem wel gewoon vertrouwd en denkt dat hij een goede vader zal zijn.
maandag 5 mei 2025 om 15:07
Maar er zitten wel gradaties tussen iemand echt niet zien zitten en het gevoel dat iemand je hart, ziel en zaligheid is van wie je niet kunt afblijven en waarbij de vonken er elke dag nog vanaf springen.
Als het gewoon gezellig is? Is dat dan erg voor de kinderen? Samen eten, spellen doen, naar het bos, op vakantie, zorgen dat het huis sfeervol is, feesten vieren, goede banden met wederzijdse familie etc.
maandag 5 mei 2025 om 15:15
Wellicht. Maar eigenlijk vormt de kinderwens (en de leeftijd) de basis van de relatie.Dala schreef: ↑05-05-2025 15:07Maar er zitten wel gradaties tussen iemand echt niet zien zitten en het gevoel dat iemand je hart, ziel en zaligheid is van wie je niet kunt afblijven en waarbij de vonken er elke dag nog vanaf springen.
Als het gewoon gezellig is? Is dat dan erg voor de kinderen? Samen eten, spellen doen, naar het bos, op vakantie, zorgen dat het huis sfeervol is, feesten vieren, goede banden met wederzijdse familie etc.
maandag 5 mei 2025 om 15:39
En dat zou het niet moeten zijn of juist wel?
Ik denk ook dat tevredenheid wordt onderschat zoals hierboven al wordt geschreven. Maar, ik moet daar wel bij zeggen, je moet op dat seksuele vlak wel behoorlijk overeenkomen denk ik. Niet dat de ander nog wel seks verwacht al is het maar af en toe, en dat dat je gigantisch gaat tegenstaan. Ik denk dat mij dat helaas op den duur dan toch de relatie zou hebben gekost vrees ik.
maandag 5 mei 2025 om 16:22
Ik denk dat het dat niet moet zijn, nee. Het kan zo lopen, maar om er zo in te stappen, vanwege je kinderwens?Dala schreef: ↑05-05-2025 15:39En dat zou het niet moeten zijn of juist wel?
Ik denk ook dat tevredenheid wordt onderschat zoals hierboven al wordt geschreven. Maar, ik moet daar wel bij zeggen, je moet op dat seksuele vlak wel behoorlijk overeenkomen denk ik. Niet dat de ander nog wel seks verwacht al is het maar af en toe, en dat dat je gigantisch gaat tegenstaan. Ik denk dat mij dat helaas op den duur dan toch de relatie zou hebben gekost vrees ik.
Tevredenheid is mooi, maar dan kun je ook tevreden zijn met dat je misschien geen partner hebt gevonden om kinderen mee te krijgen. Zo is het leven soms.
maandag 5 mei 2025 om 16:42
Vind je het niet eerlijk naar de kinderen? Niet naar de partner?
Met je laatste zin ben ik het op zich wel eens, op zich kun je die tevredenheid ook vinden in andere dingen dan een gezin (al dan niet met partner) maar mensen maken zóveel verschillende keuzes. Sommigen worden knalverliefd en krijgen met die liefde een partner, sommigen hebben het krijgen van kinderen en het willen hebben van een liefdesleven losgekoppeld en kiezen doelbewust voor BAM omdat ze er echt niet aan moeten denken een mede-opvoeder te hebben. Weer een ander had dolgraag een gezin met een partner gehad maar omdat die partner uitbleef werd het BAM een mogelijkheid.
Gezinsleven starten vanuit een vriendschapsrelatie is gewoon één van de vele opties vind ik. Er is niet echt een goed of een slecht.
maandag 5 mei 2025 om 17:14
Naar de kinderen toe.Dala schreef: ↑05-05-2025 16:42Vind je het niet eerlijk naar de kinderen? Niet naar de partner?
Met je laatste zin ben ik het op zich wel eens, op zich kun je die tevredenheid ook vinden in andere dingen dan een gezin (al dan niet met partner) maar mensen maken zóveel verschillende keuzes. Sommigen worden knalverliefd en krijgen met die liefde een partner, sommigen hebben het krijgen van kinderen en het willen hebben van een liefdesleven losgekoppeld en kiezen doelbewust voor BAM omdat ze er echt niet aan moeten denken een mede-opvoeder te hebben. Weer een ander had dolgraag een gezin met een partner gehad maar omdat die partner uitbleef werd het BAM een mogelijkheid.
Gezinsleven starten vanuit een vriendschapsrelatie is gewoon één van de vele opties vind ik. Er is niet echt een goed of een slecht.
Maar ieder moet doen wat ‘ie goed acht.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
