
Rolverdeling: fulltime werkende moeder VS parttime vader
zaterdag 15 maart 2008 om 07:21
Hoie,
mijn vriend en ik willen graag een kind en als het lukt willen we de doorgaans toch traditionele rolverdeling omdraaien. Ik wil fulltime (in 4 dagen) blijven werken, hij werkt onregelmatig en wil minder gaan werken om zo meer thuis te zijn en voor ons kind te zorgen.
Ik was beniewd of er mensen zijn die ook hiervoor hebben gekozen en hoe dit zowel de vrouw als man bevalt (ook wat dit tussen beiden doet).
mijn vriend en ik willen graag een kind en als het lukt willen we de doorgaans toch traditionele rolverdeling omdraaien. Ik wil fulltime (in 4 dagen) blijven werken, hij werkt onregelmatig en wil minder gaan werken om zo meer thuis te zijn en voor ons kind te zorgen.
Ik was beniewd of er mensen zijn die ook hiervoor hebben gekozen en hoe dit zowel de vrouw als man bevalt (ook wat dit tussen beiden doet).
zaterdag 15 maart 2008 om 09:43
zaterdag 15 maart 2008 om 14:16
Hoi,
Bij ons is het een beetje omgedraaid, hoewel we eigenlijk allebei redelijk veel werken. Ik werk momenteel 38-40 uur en mijn vriend 32. Daarnaast moet ik vaak dagen weg voor mijn werk naar cursussen ofzo en dan neemt mijn vriend vrij. We hebben twee kleine kinderen (1 en 2).
Koken, boodschappen, wassen en de meeste verzorgende taken doet mijn vriend. Ook als er een kindje ziek is of naar de dokter moet oid blijft hij thuis. Ik strijk en ruim op. Voor de grote klussen hebben we een huishoudster. We zijn allebei een dag in de week bij de kinderen.
Dit bevalt ons prima, wel valt op dat veel mensen dingen over de kinderen automatisch met mij bespreken, terwijl mijn vriend daar vaak veel meer van weet. Ook krijg ik af en toe veel een de opmerking dat ik veel werk, maar meestal in positieve zin. Mensen vinden het ook wel leuk dat je cariere niet ophoudt bij het moederschap, denk ik.
Dus, gewoon lekker doen waar jullie je goed bij voelen, is uiteindelijk vaak ook het beste voor de kinderen. Succes!
Bij ons is het een beetje omgedraaid, hoewel we eigenlijk allebei redelijk veel werken. Ik werk momenteel 38-40 uur en mijn vriend 32. Daarnaast moet ik vaak dagen weg voor mijn werk naar cursussen ofzo en dan neemt mijn vriend vrij. We hebben twee kleine kinderen (1 en 2).
Koken, boodschappen, wassen en de meeste verzorgende taken doet mijn vriend. Ook als er een kindje ziek is of naar de dokter moet oid blijft hij thuis. Ik strijk en ruim op. Voor de grote klussen hebben we een huishoudster. We zijn allebei een dag in de week bij de kinderen.
Dit bevalt ons prima, wel valt op dat veel mensen dingen over de kinderen automatisch met mij bespreken, terwijl mijn vriend daar vaak veel meer van weet. Ook krijg ik af en toe veel een de opmerking dat ik veel werk, maar meestal in positieve zin. Mensen vinden het ook wel leuk dat je cariere niet ophoudt bij het moederschap, denk ik.
Dus, gewoon lekker doen waar jullie je goed bij voelen, is uiteindelijk vaak ook het beste voor de kinderen. Succes!
zaterdag 15 maart 2008 om 15:19
zaterdag 15 maart 2008 om 16:53
Oei, dan loop je wel het gevaar dat als jullie ooit uit elkaar gaan hij eindigt als een bijstandsvader op 3 hoog achter.
Zijn carrière loopt schade op om over zijn pensioen nog maar niet te spreken en wie kan er voor opdraaien?
Juist, de maatschappij.
Vind je niet dat je het aan de maatschappij verplicht bent om je gedane studie ten volle te benutten en dus allebei fulltime werken???
Zijn carrière loopt schade op om over zijn pensioen nog maar niet te spreken en wie kan er voor opdraaien?
Juist, de maatschappij.
Vind je niet dat je het aan de maatschappij verplicht bent om je gedane studie ten volle te benutten en dus allebei fulltime werken???
zaterdag 15 maart 2008 om 21:36
Nou tante Sjaan, je lacht erom maar het is precies mijn situatie. Het lachen is mij inmiddels vergaan. Mijn ex, die thuisbleef bij de kinderen terwijl ik werkte, heeft inderdaad nooit iets bijgedragen aan de maatschappij (helaas ook niet in zijn werk als thuisblijfvader), heeft nooit een cent pensioen opgebouwd en heeft nooit gewerkt op het vakgebied waar hij voor gestudeerd heeft.
Het risico is niet alleen dat hij dan als bijstandsvader eindigt, maar voor jezelf dat hij een fikse alimentatieclaim bij je indient. Helaas spreek ik ook daarover uit ervaring
Warmbroodje, wat is de motivatie van je vriend om voor jullie kind te willen zorgen? Het lijkt me belangrijk dat er meer dan alleen praktische overwegingen zijn. Thuisblijfvader/moeder is een zware baan waar je m.i. bewust voor moet kiezen. Als man waarschijnlijk nog meer dan als vrouw, omdat je ook kritiek en onbegrip kan verwachten.
Heeft hij nagedacht over wat de loopbaanonderbreking kan betekenen? Hebben jullie het over de financiën gehad?
dubio
Het risico is niet alleen dat hij dan als bijstandsvader eindigt, maar voor jezelf dat hij een fikse alimentatieclaim bij je indient. Helaas spreek ik ook daarover uit ervaring
Warmbroodje, wat is de motivatie van je vriend om voor jullie kind te willen zorgen? Het lijkt me belangrijk dat er meer dan alleen praktische overwegingen zijn. Thuisblijfvader/moeder is een zware baan waar je m.i. bewust voor moet kiezen. Als man waarschijnlijk nog meer dan als vrouw, omdat je ook kritiek en onbegrip kan verwachten.
Heeft hij nagedacht over wat de loopbaanonderbreking kan betekenen? Hebben jullie het over de financiën gehad?
dubio
Ga in therapie!
zondag 16 maart 2008 om 10:34
quote:dubiootje schreef op 15 maart 2008 @ 21:36:
Het risico is niet alleen dat hij dan als bijstandsvader eindigt, maar voor jezelf dat hij een fikse alimentatieclaim bij je indient. Helaas spreek ik ook daarover uit ervaring
Dat is natuurlijk niet anders dan bij stellen waar de man meer werkt en de vrouw in deeltijd of niet om voor de kinderen en het huishouden te zorgen.
Het risico is niet alleen dat hij dan als bijstandsvader eindigt, maar voor jezelf dat hij een fikse alimentatieclaim bij je indient. Helaas spreek ik ook daarover uit ervaring
Dat is natuurlijk niet anders dan bij stellen waar de man meer werkt en de vrouw in deeltijd of niet om voor de kinderen en het huishouden te zorgen.
zondag 16 maart 2008 om 10:45
quote:wanda_p schreef op 16 maart 2008 @ 10:34:
[...]
Dat is natuurlijk niet anders dan bij stellen waar de man meer werkt en de vrouw in deeltijd of niet om voor de kinderen en het huishouden te zorgen.
Nee, natuurlijk is dat niet anders. Dat is precies wat Sjaan een beetje sarcastisch aangeeft, met alle opmerkingen die de thuisblijfmoeders (wat mij betreft grotendeels terecht) krijgen hier op het forum.
Wij doen het hier echt samen: beiden 4 dagen in de week werken en 1 dag thuis bij de kleine, dat bevalt prima. Ik ken ook een man die een jaar thuis bij de kinderen is gebleven, maar die is uiteindelijk toch weer aan het werk gegaan. Ik denk grotendeels omdat het meer een financiele overweging was om thuis te blijven(dit was vóór de overheidssubsidie op kinderopvang veel beter werd) dan een bewuste keuze.
[...]
Dat is natuurlijk niet anders dan bij stellen waar de man meer werkt en de vrouw in deeltijd of niet om voor de kinderen en het huishouden te zorgen.
Nee, natuurlijk is dat niet anders. Dat is precies wat Sjaan een beetje sarcastisch aangeeft, met alle opmerkingen die de thuisblijfmoeders (wat mij betreft grotendeels terecht) krijgen hier op het forum.
Wij doen het hier echt samen: beiden 4 dagen in de week werken en 1 dag thuis bij de kleine, dat bevalt prima. Ik ken ook een man die een jaar thuis bij de kinderen is gebleven, maar die is uiteindelijk toch weer aan het werk gegaan. Ik denk grotendeels omdat het meer een financiele overweging was om thuis te blijven(dit was vóór de overheidssubsidie op kinderopvang veel beter werd) dan een bewuste keuze.
zondag 16 maart 2008 om 14:56
Hij gaat ook niet stoppen met werken, maar gaat minder werken.
28u ipv 34.
Hij heeft altijd veel met kinderen gewerkt en het lijkt hem leuk om meer thuis te zijn. En ik ben zeer gedreven in mijn werk, wil graag 4 dagen blijven werken. Maar natuurlijk kan ik me voorstellen dat als je eenmaal een baby hebt, je daar als moeder (of vader) niet prettig bij voelt om veel weg te zijn. Maar ja, leven is keuzes maken denk ik dan, en niks voor altijd vast, toch?
28u ipv 34.
Hij heeft altijd veel met kinderen gewerkt en het lijkt hem leuk om meer thuis te zijn. En ik ben zeer gedreven in mijn werk, wil graag 4 dagen blijven werken. Maar natuurlijk kan ik me voorstellen dat als je eenmaal een baby hebt, je daar als moeder (of vader) niet prettig bij voelt om veel weg te zijn. Maar ja, leven is keuzes maken denk ik dan, en niks voor altijd vast, toch?
zondag 16 maart 2008 om 15:05
Hier een kleintje op komst en ons lijkt een rolverdeling zoals TO die omschrijft ideaal. Voorlopig totaal niet aan de orde, maar wel iets wat we zo in gedachten hebben. Vriendlief is dol op kleine kindjes en heeft wat minder met grotere kinderen. Bij mij juist andersom, die hele kleintjes kan ik nog wel wat mee, maar ik ben toch meer van de grotere kinderen die een eigen mening beginnen te krijgen en ook een beetje hun eigen gang kunnen gaan. Heb 2 stiefdochters die ik naarmate ze groter worden almaar leuker ga vinden, terwijl het gemuts van toen ze 4 waren mij meer irriteerde dan vertederde.
Wat wij ideaal zouden vinden is als ik de eerste periode meer thuis ben, als de baby nog heel klein is en borstvoeding krijgt. Dan zou ik meer willen werken en hij meer zorgen en daarna weer andersom. Overigens zou nooit een van ons beiden niet meer werken. Maar ja... voorlopig loopt mijn startende onderneming nog lang niet goed genoeg om maar te kunnen overwegen dat vriendlief wat minder zou gaan werken.
Wat wij ideaal zouden vinden is als ik de eerste periode meer thuis ben, als de baby nog heel klein is en borstvoeding krijgt. Dan zou ik meer willen werken en hij meer zorgen en daarna weer andersom. Overigens zou nooit een van ons beiden niet meer werken. Maar ja... voorlopig loopt mijn startende onderneming nog lang niet goed genoeg om maar te kunnen overwegen dat vriendlief wat minder zou gaan werken.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
zondag 16 maart 2008 om 16:38
Nou Warmbroodje, het lijkt me een goede regeling dan. Het klinkt alsof hij echt gemotiveerd is. Mijn ex kwam regelmatig met de kinders langs bij mij op het werk zodat ik ze borstvoeding kon geven, en dan lunchten we met zijn allen. Dat maakte het voor mij ook makkelijker om te blijven werken, want het is inderdaad soms best moeilijk om je kindje achter te laten.
Een advies: maak goede afspraken over de taakverdeling, met name wat het huishouden betreft. En evalueer die bijvoorbeeld na een maand om te kijken of het allemaal goed gaat.
succes met het zwanger worden
dubio
Een advies: maak goede afspraken over de taakverdeling, met name wat het huishouden betreft. En evalueer die bijvoorbeeld na een maand om te kijken of het allemaal goed gaat.
succes met het zwanger worden
dubio
Ga in therapie!
zondag 16 maart 2008 om 18:33
quote:Lika schreef op 16 maart 2008 @ 10:45:
Wij doen het hier echt samen: beiden 4 dagen in de week werken en 1 dag thuis bij de kleine, dat bevalt prima.Dat lijkt me een ideale situatie! Vanuit het perspectief dat helaas veel echtparen scheiden ook een verstandige. Zo werk je allebei aan je carriere en je pensioen zodat je niet ineens voor rare financiele verrassingen komt te staan als er een scheiding aankomt. Ik vind dat je op die manier ook een goed voorbeeld aan je kind geeft, dat zorgen en werken normaal zijn voor mannen en vrouwen.
Wij doen het hier echt samen: beiden 4 dagen in de week werken en 1 dag thuis bij de kleine, dat bevalt prima.Dat lijkt me een ideale situatie! Vanuit het perspectief dat helaas veel echtparen scheiden ook een verstandige. Zo werk je allebei aan je carriere en je pensioen zodat je niet ineens voor rare financiele verrassingen komt te staan als er een scheiding aankomt. Ik vind dat je op die manier ook een goed voorbeeld aan je kind geeft, dat zorgen en werken normaal zijn voor mannen en vrouwen.