Relaties
alle pijlers
Ruzie om seks, hoe nu verder??????
donderdag 3 mei 2007 om 10:31
Ik weet niet zo goed hoe ik dit uit ga leggen, maar ik moet het even kwijt en hoop dat iemand mij advies kan geven...
Ik heb sinds anderhalf jaar een relatie. Met een jongen die erg onzeker en kwetsbaar was geworden op seksgebied door zijn vorige relatie. Toen ik er aan begon wist ik dit een heel klein beetje, gaandeweg mijn relatie heeft hij me er wat meer over verteld. Ik heb daarom vanaf het begin de seks met veel humor en geduld benaderd en hem geprobeerd zo zeker mogelijk te maken. Hier ben ik best goed in geslaagd.
Maar toch... Doordat we naar mijn mening best weinig seks hebben, doordat ik bijna altijd initiatief moet nemen, doordat het altijd hetzelfde gaat ben ik me erg onzeker gaan voelen. Er is nooit een spontaan moment dat hij naar me kijkt zodat ik me mooi en begeerlijk voel. Ik mis de intimiteit, 'het dicht bij elkaar zijn'. Ik heb hier heel lang niet met hem over gepraat. Hij praat niet graag over seks, en ik was ontzettend bang dat ik alles wat we hadden opgebouwd weer kapot zou maken. Dat het opnieuw een 'beladen' onderwerp zou worden, dat hij het gevoel kreeg dat hij het niet goed deed, dat hij het gevoel kreeg dat het 'moeten' wordt. Iets wat hij dus al heel erg had overgehouden aan zijn vorige relatie.
Gisteravond in bed kon ik het niet langer voor me houden. Het is zo frustrerend om in bed te gaan liggen en dat ik wel wil, maar geen idee heeft of hij wil....
In het begin was het nog een redelijk goed gesprek. Hij heeft aangegeven dat hij het vervelend vindt dat wanneer we samen gaan slapen de 'seksvraag' in de lucht hangt. Hij heeft aangegeven seks niet belangrijk te vinden. Ik heb aangegeven dat ik de intimiteit mis, dat ik er onzeker van word en dat het voor mij wel belangrijk is. Dat ik graag meer duidelijkheid wil, dat ik meer respons wil in bed. Blijkbaar heb ik teveel negatieve dingen aangegeven, want op een gegeven moment werd hij boos en zei dat ik niet moest overdrijven. Ik werd daarop verdrietig, het laatste wat ik wilde was ruzie hierom.
Ik heb huilend gezegd dat ik er niet over had moeten beginnen en dat dus ook nooit meer zou doen, omdat ik hier geen ruzie om wilde. Ik ben even een sigaret gaan roken in de huiskamer om tot rust te komen en terug naar bed gegaan. Daar is er niks meer over gezegd.
En nu? Nu is het inderdaad volgens mij nog veel beladener geworden. Gisteren heb ik me voorgenomen om de komende weken geen initiatief meer in seks te nemen, misschien wordt hij daar door geprikkeld. Het is namelijk zo dat voor dat we 'officieel' iets hadden en toen het een paar weken uit is geweest (andere reden) hij wel ontzettend veel zin in seks had en veel initiatief nam. Hij geeft daar zelf over aan dat het toen 'niet mocht' en dat dat het spannend maakt... Blijkbaar hoeft hij me niet meer te veroveren..
Ik heb trouwens al heel veel geprobeerd, lingerie, onverwachts, enz, allemaal dingen om het spannend te maken. Dat lukt dat ook meestal wel, maar als het alleen maar daar vandaan moet komen...... na een tijdje heb ik daar ook geen zin meer in...
Hoe moet het nu verder? Wat moet ik doen?
Sorry dat het zo'n lang verhaal is geworden....
Ik heb sinds anderhalf jaar een relatie. Met een jongen die erg onzeker en kwetsbaar was geworden op seksgebied door zijn vorige relatie. Toen ik er aan begon wist ik dit een heel klein beetje, gaandeweg mijn relatie heeft hij me er wat meer over verteld. Ik heb daarom vanaf het begin de seks met veel humor en geduld benaderd en hem geprobeerd zo zeker mogelijk te maken. Hier ben ik best goed in geslaagd.
Maar toch... Doordat we naar mijn mening best weinig seks hebben, doordat ik bijna altijd initiatief moet nemen, doordat het altijd hetzelfde gaat ben ik me erg onzeker gaan voelen. Er is nooit een spontaan moment dat hij naar me kijkt zodat ik me mooi en begeerlijk voel. Ik mis de intimiteit, 'het dicht bij elkaar zijn'. Ik heb hier heel lang niet met hem over gepraat. Hij praat niet graag over seks, en ik was ontzettend bang dat ik alles wat we hadden opgebouwd weer kapot zou maken. Dat het opnieuw een 'beladen' onderwerp zou worden, dat hij het gevoel kreeg dat hij het niet goed deed, dat hij het gevoel kreeg dat het 'moeten' wordt. Iets wat hij dus al heel erg had overgehouden aan zijn vorige relatie.
Gisteravond in bed kon ik het niet langer voor me houden. Het is zo frustrerend om in bed te gaan liggen en dat ik wel wil, maar geen idee heeft of hij wil....
In het begin was het nog een redelijk goed gesprek. Hij heeft aangegeven dat hij het vervelend vindt dat wanneer we samen gaan slapen de 'seksvraag' in de lucht hangt. Hij heeft aangegeven seks niet belangrijk te vinden. Ik heb aangegeven dat ik de intimiteit mis, dat ik er onzeker van word en dat het voor mij wel belangrijk is. Dat ik graag meer duidelijkheid wil, dat ik meer respons wil in bed. Blijkbaar heb ik teveel negatieve dingen aangegeven, want op een gegeven moment werd hij boos en zei dat ik niet moest overdrijven. Ik werd daarop verdrietig, het laatste wat ik wilde was ruzie hierom.
Ik heb huilend gezegd dat ik er niet over had moeten beginnen en dat dus ook nooit meer zou doen, omdat ik hier geen ruzie om wilde. Ik ben even een sigaret gaan roken in de huiskamer om tot rust te komen en terug naar bed gegaan. Daar is er niks meer over gezegd.
En nu? Nu is het inderdaad volgens mij nog veel beladener geworden. Gisteren heb ik me voorgenomen om de komende weken geen initiatief meer in seks te nemen, misschien wordt hij daar door geprikkeld. Het is namelijk zo dat voor dat we 'officieel' iets hadden en toen het een paar weken uit is geweest (andere reden) hij wel ontzettend veel zin in seks had en veel initiatief nam. Hij geeft daar zelf over aan dat het toen 'niet mocht' en dat dat het spannend maakt... Blijkbaar hoeft hij me niet meer te veroveren..
Ik heb trouwens al heel veel geprobeerd, lingerie, onverwachts, enz, allemaal dingen om het spannend te maken. Dat lukt dat ook meestal wel, maar als het alleen maar daar vandaan moet komen...... na een tijdje heb ik daar ook geen zin meer in...
Hoe moet het nu verder? Wat moet ik doen?
Sorry dat het zo'n lang verhaal is geworden....
donderdag 3 mei 2007 om 15:00
Zeggen dat hij anders is in bed dan de meeste jongens was misschien niet zo heel handig......Dat is vergelijken en daar wordt iemand wel onzeker van ja. (En het is natuurlijk niet gezegd in een positieve setting)
Het is wel een lastig probleem. De tijd dat mijn man en ik nog niet samen waren n**kten we als konijnen, lagen hele dagen op bed. Ik vind het eerlijk gezegd wel een beetje vreemd, als je jong bent en verliefd, nog niet eens samenwonend dan wil je toch altijd??
Ik geloof toch niet dat ik zin zou hebben in zo`n relatie, zoals iemand anders al schreef, ook tussen de lakens moet het klikken.
Het is wel een lastig probleem. De tijd dat mijn man en ik nog niet samen waren n**kten we als konijnen, lagen hele dagen op bed. Ik vind het eerlijk gezegd wel een beetje vreemd, als je jong bent en verliefd, nog niet eens samenwonend dan wil je toch altijd??
Ik geloof toch niet dat ik zin zou hebben in zo`n relatie, zoals iemand anders al schreef, ook tussen de lakens moet het klikken.
donderdag 3 mei 2007 om 15:10
En weer pak je hem met fluwelen handschoentjes aan.
Hij heeft wel degelijk een probleem, dat ben jij namelijk!
Jij bent niet tevreden, hoe je het ook wend of keert, dat is bottomline een FEIT.
Je gaat niet voor de kat zijn viool hier een topic openen, je hebt er problemen mee.
Hier (en thuis) bedek je steeds alles met de mantel der liefde.
Als je dat blijft doen, zul je niet verder komen.
Jullie draaien steeds rond in hetzelfde kringetje en daar komen jullie niet uit op deze manier. Je neemt jezelf en het probleem niet serieus zo.
Dat merkt je vriend ook en om die reden draait hij zich ook steeds overal onderuit. Hij heeft totaal geen motivatie op deze manier om dingen te veranderen/verbeteren.
Enige dat hij hoeft te doen is weer te beginnen over die ex en dat je nu onderhand moet weten hoe moeilijk hij het heeft.
Ja duhhhh, dat weet je nu toch onderhand wel, wanneer gaat het eens over hoe moeilijk jij het hebt en de (mogelijke) gevolgen daarvan voor jou en jullie relatie??
Snap je het grote verschil van de aanpak??
Het is een beetje harder, maar er gaat een behoorlijke motivatie vanuit om dingen aan te pakken c.q. te veranderen.
Dit mis ik een beetje in de jouwe.
Seks bestaat niet alleen maar uit penetratie, dat is veeel meer.
Seks is niet presteren, seks is fun, humor, geil, lekker, relaxt enz enz.
Deze post komt misschien hard over, maar dat is nodig. Er veranderd anders niets.
vrijdag 4 mei 2007 om 10:16
En weer pak je hem met fluwelen handschoentjes aan.
Hij heeft wel degelijk een probleem, dat ben jij namelijk!
Jij bent niet tevreden, hoe je het ook wend of keert, dat is bottomline een FEIT.
Je gaat niet voor de kat zijn viool hier een topic openen, je hebt er problemen mee.
Hier (en thuis) bedek je steeds alles met de mantel der liefde.
Als je dat blijft doen, zul je niet verder komen.
Jullie draaien steeds rond in hetzelfde kringetje en daar komen jullie niet uit op deze manier. Je neemt jezelf en het probleem niet serieus zo.
Dat merkt je vriend ook en om die reden draait hij zich ook steeds overal onderuit. Hij heeft totaal geen motivatie op deze manier om dingen te veranderen/verbeteren.
Enige dat hij hoeft te doen is weer te beginnen over die ex en dat je nu onderhand moet weten hoe moeilijk hij het heeft.
Ja duhhhh, dat weet je nu toch onderhand wel, wanneer gaat het eens over hoe moeilijk jij het hebt en de (mogelijke) gevolgen daarvan voor jou en jullie relatie??
Snap je het grote verschil van de aanpak??
Het is een beetje harder, maar er gaat een behoorlijke motivatie vanuit om dingen aan te pakken c.q. te veranderen.
Dit mis ik een beetje in de jouwe.
Seks bestaat niet alleen maar uit penetratie, dat is veeel meer.
Seks is niet presteren, seks is fun, humor, geil, lekker, relaxt enz enz.
Deze post komt misschien hard over, maar dat is nodig. Er veranderd anders niets.
Allereerst, ik vind je post niet hard hoor. En inderdaad, misschien pak ik hem te 'soft' aan... Maar zo zit ik wel in elkaar en daarbij komt dat ik al helemaal geen ruzie wil over dit onderwerp. Wat onvermijdelijk gaat gebeuren als ik het harder aan ga pakken. Hij gaat dan harder reageren, waarop ik meestal onrelevante kwetsende dingen ga zeggen waar ik naderhand alleen maar spijt van heb.
We hebben het er niet meer over gehad, gisteren nog wel even gebeld hoe het was en lief tegen elkaar gedaan.
Ik heb er wel vertrouwen in dat hij nu weet waarom ik me hierover zo rot voel. Het zal afwachten zijn wat hij hiermee kan, want ik weet dat hij niet wil dat ik me rot voel. Het zal ook afwachten zijn hoe het onderwerp blijft hangen en hoe beladen het zal blijven. Ik heb met mezelf afgesproken dat ik hem even met rust laat op seksueel gebied, dan krijgt hij de mogelijkheid om op een positieve manier dat laten blijken wat hij van me vindt en ik de mogelijkheid om daar op een positieve manier op te reageren. En dan kan ik in de toekomst misschien een keer voorzichtig aangeven dat minder masturberen ook ten goede kan komen aan ons seksleven.
Hij heeft wel degelijk een probleem, dat ben jij namelijk!
Jij bent niet tevreden, hoe je het ook wend of keert, dat is bottomline een FEIT.
Je gaat niet voor de kat zijn viool hier een topic openen, je hebt er problemen mee.
Hier (en thuis) bedek je steeds alles met de mantel der liefde.
Als je dat blijft doen, zul je niet verder komen.
Jullie draaien steeds rond in hetzelfde kringetje en daar komen jullie niet uit op deze manier. Je neemt jezelf en het probleem niet serieus zo.
Dat merkt je vriend ook en om die reden draait hij zich ook steeds overal onderuit. Hij heeft totaal geen motivatie op deze manier om dingen te veranderen/verbeteren.
Enige dat hij hoeft te doen is weer te beginnen over die ex en dat je nu onderhand moet weten hoe moeilijk hij het heeft.
Ja duhhhh, dat weet je nu toch onderhand wel, wanneer gaat het eens over hoe moeilijk jij het hebt en de (mogelijke) gevolgen daarvan voor jou en jullie relatie??
Snap je het grote verschil van de aanpak??
Het is een beetje harder, maar er gaat een behoorlijke motivatie vanuit om dingen aan te pakken c.q. te veranderen.
Dit mis ik een beetje in de jouwe.
Seks bestaat niet alleen maar uit penetratie, dat is veeel meer.
Seks is niet presteren, seks is fun, humor, geil, lekker, relaxt enz enz.
Deze post komt misschien hard over, maar dat is nodig. Er veranderd anders niets.
Allereerst, ik vind je post niet hard hoor. En inderdaad, misschien pak ik hem te 'soft' aan... Maar zo zit ik wel in elkaar en daarbij komt dat ik al helemaal geen ruzie wil over dit onderwerp. Wat onvermijdelijk gaat gebeuren als ik het harder aan ga pakken. Hij gaat dan harder reageren, waarop ik meestal onrelevante kwetsende dingen ga zeggen waar ik naderhand alleen maar spijt van heb.
We hebben het er niet meer over gehad, gisteren nog wel even gebeld hoe het was en lief tegen elkaar gedaan.
Ik heb er wel vertrouwen in dat hij nu weet waarom ik me hierover zo rot voel. Het zal afwachten zijn wat hij hiermee kan, want ik weet dat hij niet wil dat ik me rot voel. Het zal ook afwachten zijn hoe het onderwerp blijft hangen en hoe beladen het zal blijven. Ik heb met mezelf afgesproken dat ik hem even met rust laat op seksueel gebied, dan krijgt hij de mogelijkheid om op een positieve manier dat laten blijken wat hij van me vindt en ik de mogelijkheid om daar op een positieve manier op te reageren. En dan kan ik in de toekomst misschien een keer voorzichtig aangeven dat minder masturberen ook ten goede kan komen aan ons seksleven.
vrijdag 4 mei 2007 om 10:21
Ben ik de enige die medelijden heeft met de vriend van TO? Hij heeft duidelijk een soort seksueel trauma overgehouden uit zijn vorige relatie. Nu heeft hij een vriendin getroffen die weer niet tevreden is over zijn seksuele "prestaties", die zelfs het advies krijgt hem "hard aan te pakken". Walgelijk!
Waarom kan TO niet begrijpen en accepteren dat seks moeilijk is voor haar vriend?
Waarom kan TO niet begrijpen en accepteren dat seks moeilijk is voor haar vriend?
vrijdag 4 mei 2007 om 11:20
Lieve lieve Summer,
Ik heb net de hele post gelezen, jouw aanvankelijk verhaal, alle anderen hun reacties en hoe jij er weer op reageert.
Er komt bij mij een vraag boven, die ik nog niemand anders heb zien stellen. Ik ben alleen een beetje bang dat ik je misschien nog meer onzekerder maak, maar ik ga'm toch stellen.
Zou het kunnen, denk je, dat je vriend eventueel homosexueel is?
Wat ik vreemd aan het gedrag van je vriend vind is dat hij wel graag masturbeert en naar porno kijkt (kijk je wel eens mee? wat voor porno is het?), maar geen interesse heeft in sex met jou.
De reden waarom ik je dit vraag is dat ik dit vroeger heb meegemaakt. Een vriendje die nadat het uit was met mij (ook een periode gehad waarin sex met mij hem niet interesseerde) vertelde dat ie homosexueel was.
Voordat er reacties komen in de zin van: "dus omdat ie porno kijkt en wel masturbeert is ie homo", dat bedoel ik niet.
Ik hoop dat jullie er een oplossing voor vinden, want dit is voor jou ook niet fijn. Sex is belangrijk, iemand schreef hier dat het met sex goed moet zitten en dat vind ik ook. Natuurlijk, in het begin is het wennen aan elkaar, de een vind andere dingen lekker dan de ander.
Je onzeker voelen in een relatie is niet fijn en al helemaal als hij er niet over wil praten.
Luister naar je 'gut feeling'. Als je diep diep vanbinnen weet dat deze relatie niet goed 'voelt', dan kun je er wellicht beter uit stappen.
groetjes,
Peefje
Ik heb net de hele post gelezen, jouw aanvankelijk verhaal, alle anderen hun reacties en hoe jij er weer op reageert.
Er komt bij mij een vraag boven, die ik nog niemand anders heb zien stellen. Ik ben alleen een beetje bang dat ik je misschien nog meer onzekerder maak, maar ik ga'm toch stellen.
Zou het kunnen, denk je, dat je vriend eventueel homosexueel is?
Wat ik vreemd aan het gedrag van je vriend vind is dat hij wel graag masturbeert en naar porno kijkt (kijk je wel eens mee? wat voor porno is het?), maar geen interesse heeft in sex met jou.
De reden waarom ik je dit vraag is dat ik dit vroeger heb meegemaakt. Een vriendje die nadat het uit was met mij (ook een periode gehad waarin sex met mij hem niet interesseerde) vertelde dat ie homosexueel was.
Voordat er reacties komen in de zin van: "dus omdat ie porno kijkt en wel masturbeert is ie homo", dat bedoel ik niet.
Ik hoop dat jullie er een oplossing voor vinden, want dit is voor jou ook niet fijn. Sex is belangrijk, iemand schreef hier dat het met sex goed moet zitten en dat vind ik ook. Natuurlijk, in het begin is het wennen aan elkaar, de een vind andere dingen lekker dan de ander.
Je onzeker voelen in een relatie is niet fijn en al helemaal als hij er niet over wil praten.
Luister naar je 'gut feeling'. Als je diep diep vanbinnen weet dat deze relatie niet goed 'voelt', dan kun je er wellicht beter uit stappen.
groetjes,
Peefje
vrijdag 4 mei 2007 om 11:24
Ik kan heus wel begrijpen en accepteren dat seks moeilijk zou zijn voor mijn vriend. Maar ik geloof niet dat seks met mij nog moeilijk voor hem is. Ik weet dat hij zich op zijn gemak voelt bij mij en dat het minder initiatief nemen ook gewoon bij hem als persoon hoort, en niet alleen maar door wat hij heeft meegemaakt met zijn ex.
Vanaf het begin ben ik heel geduldig met hem geweest en heb alles met liefde en humor benaderd. Het heeft ook wel even geduurd voordat we 'all the way' zijn gegaan en ik heb daar nooit problemen mee gehad. Ik heb hem constant gecomplimenteerd met zijn uiterlijk en wat hij met me deed.
Maar het is wel zo dat ik vind dat hij dus zou moeten kunnen begrijpen hoe het is om onzeker in bed te zijn. En dat ik ook behoefte heb aan complimentjes en aan aandacht voor mijn lichaam.
Het enige wat ik er voor voor ons samen soms moeilijk aan vind is dat het onderwerp heel lastig te bespreken is door zijn verleden. Omdat hij alles op zichzelf betrekt. Logisch, maar dat betekent toch niet dat ik mijn mond moet houden. Ik heb absoluut geen enkel commentaar geleverd op zijn prestaties in bed, ik heb alleen gezegd dat ik me onzeker voel, dat ik me niet speciaal voel en dat het me opvalt dat wanneer we bijvoorbeeld samen douchen en hij nooit enige vorm van opwinding laat zien. En dat dat me onzeker maakt over mijn eigen uiterlijk. Verder heb ik ook over mezelf benoemd dat ik geen kei ben in initiatief nemen in bvb andere standjes.
Dus om te zeggen dat ik hard ben tegen mijn vriend en geen rekening houd met wat hij heeft meegemaakt vind ik nogal kort door de bocht. En ik vind het ook nogal iets om mijn vriend als zielig te bestempelen. Daar zou hij ook absoluut niet blij mee zijn en ik vind het zelfs nogal denegrerend.
Ik ben dus heus wel tevreden over zijn seksuele prestaties, het gaat mij om het grotere verband. Niet om seks, maar om samen liefde de bedrijven.
vrijdag 4 mei 2007 om 11:26
Sorry maar als TO een man was en hij had een vrouw die er niks aan wil doen dan zou ik net zo reageren. Ik vind namelijk dat als er iets mis is er wat aan gedaan moet worden. En het nooit goed als een iemand de ander opzadelt met een trauma MAAR er zelf geen moer mee doet en het volledig bij de ander neerlegt. Als deze jongen nou uit zichzelf hulp zou zoeken etc dan zou ik er al heel anders tegenover staan.
Soms moet je gewoon kunnen concluderen dat bepaalde dingen niet gaan in een relatie. Of het nou om seks gaat, communicatie, verschillende toekomstperspectieven, wel of geen kinderwens.... op een gegeven moment maak je de balans op van Kan ik zo verder leven.
Als mijn partner een probleem heeft zal het ook mede afhangen van wat zijn eigen plan van aanpak is of ik er wel of niet mee doorga. Om het even op mezelf te betrekken. Ik heb zelf borderline en doe er alles aan om NIET een sekreet te zijn. Ik heb hulp gezocht en ik wil heel graag normaal leven. Mijn partner ziet dat ik daar alles voor doe en steunt me. Hij ziet het geen reden om me te verlaten.
Zou ik op de bank blijven zitten zielig doen, niet gaan werken en zoiets hebben van Ja ik heb dit dus ik kan er niks aan doen take it or leave it, dan weet ik zéker dat mn relatie binnen no time over en uit is. Hij is er namelijk ook nog.
En als jij als persoon die 'iets' mankeert niet openstaat voor hoe iets voor je partner is ben je in mijn ogen verkeerd bezig. TO's vriend maakt het nu tot een volledig drama en blijft maar over die ex doordrammen. IPV de kans met bijde handjes aan te grijpen en het van zich af te zetten.
Soms moet je gewoon kunnen concluderen dat bepaalde dingen niet gaan in een relatie. Of het nou om seks gaat, communicatie, verschillende toekomstperspectieven, wel of geen kinderwens.... op een gegeven moment maak je de balans op van Kan ik zo verder leven.
Als mijn partner een probleem heeft zal het ook mede afhangen van wat zijn eigen plan van aanpak is of ik er wel of niet mee doorga. Om het even op mezelf te betrekken. Ik heb zelf borderline en doe er alles aan om NIET een sekreet te zijn. Ik heb hulp gezocht en ik wil heel graag normaal leven. Mijn partner ziet dat ik daar alles voor doe en steunt me. Hij ziet het geen reden om me te verlaten.
Zou ik op de bank blijven zitten zielig doen, niet gaan werken en zoiets hebben van Ja ik heb dit dus ik kan er niks aan doen take it or leave it, dan weet ik zéker dat mn relatie binnen no time over en uit is. Hij is er namelijk ook nog.
En als jij als persoon die 'iets' mankeert niet openstaat voor hoe iets voor je partner is ben je in mijn ogen verkeerd bezig. TO's vriend maakt het nu tot een volledig drama en blijft maar over die ex doordrammen. IPV de kans met bijde handjes aan te grijpen en het van zich af te zetten.
vrijdag 4 mei 2007 om 11:31
Dankjewel voor je lieve post eefjepeefje. Ik geloof niet dat mijn vriend homoseksuele gevoelens zou hebben. We hebben in onze vriendenkring een homostel en dat zijn hele goede vrienden van ons en het is dus ook allemaal bespreekbaar. De porno die hij kijkt is normaal, ik heb ook wel eens meegekeken. Ik zie in zijn gedrag dat hij echt helemaal 'vrouwen georiënteerd' is.
Verder is dit ook geen reden waarom ik mijn relatie zou willen beëindigen. Op alle andere vlakken zit het helemaal goed en laat hij ook echt merken dat ik 'het' voor hem ben en doet hij flink zijn best voor mij.
Het hele verhaal over het seksuele gebeuren is gewoon heel groot geworden, omdat ik niet eerder het gesprek met hem 'durfde' aan te gaan en omdat ik weet dat dit een moeilijk onderwerp voor hem is.
vrijdag 4 mei 2007 om 11:35
Aan sommige reacties lees ik wel dat een aantal dingen uit zijn verband worden gerukt. Mijn vriend heeft wel zin in seks met mij, alleen niet vaak en hij neemt daar weinig initiatief in. En mijn vriend blijft niet geheel hangen wat hij met zijn ex heeft meegemaakt, alleen sommige dingen zijn daardoor wel heel moeilijk bespreekbaar en hij is heel snel gekwetst daarin.
Wel vind ik dat hij in sommige dingen inderdaad er zelf wat harder aan mag werken, hij is nogal afwachtend. Maar zoals ik al schreef weet ik eigenlijk wel zeker dat hij zal proberen om iets met mijn onzekerheid te doen.
Ennuh, de waarheid ligt altijd in het midden toch? Mijn vriend en ik hebben samen seks, maar allebei onze eigen beleving en verlangens. Ik kan in bed heus ook wel meer actie ondernemen om het wat gevarieerder te maken, maar ook ik ben daar niet zo'n held in. We zullen dus beide elkaar en onszelf daarin sterker moeten maken...
Wel vind ik dat hij in sommige dingen inderdaad er zelf wat harder aan mag werken, hij is nogal afwachtend. Maar zoals ik al schreef weet ik eigenlijk wel zeker dat hij zal proberen om iets met mijn onzekerheid te doen.
Ennuh, de waarheid ligt altijd in het midden toch? Mijn vriend en ik hebben samen seks, maar allebei onze eigen beleving en verlangens. Ik kan in bed heus ook wel meer actie ondernemen om het wat gevarieerder te maken, maar ook ik ben daar niet zo'n held in. We zullen dus beide elkaar en onszelf daarin sterker moeten maken...
vrijdag 4 mei 2007 om 11:36
Hey Summer,
Net even je antwoord gelezen. Wat betreft het 'geen zin in sex hebben' leek het een beetje op mijn situatie jaren geleden. Vandaar dat ik het je vroeg.
Ik vind het in ieder geval knap van je dat je vanwege dit probleem je relatie niet zou beeindigen, voor mij is sex belangrijk en als dat een pertinent probleem zou worden, weet ik niet of ik in die relatie zou blijven.
Hou je haaks,
Peefje
Net even je antwoord gelezen. Wat betreft het 'geen zin in sex hebben' leek het een beetje op mijn situatie jaren geleden. Vandaar dat ik het je vroeg.
Ik vind het in ieder geval knap van je dat je vanwege dit probleem je relatie niet zou beeindigen, voor mij is sex belangrijk en als dat een pertinent probleem zou worden, weet ik niet of ik in die relatie zou blijven.
Hou je haaks,
Peefje
vrijdag 4 mei 2007 om 14:20
Ik geloof dat ik dit al geprobeerd heb uit te leggen... Ik accepteer het dat hij minder behoefte heeft aan seks dan ik. Maar ik vind het moeilijk dat ik niet het gevoel heb dat hij me mooi vindt, dat hij me begeerd... Daar word ik onzeker van (en ja, dat ligt ook mede aan mezelf) een aangezien hij nu wel zo ongeveer heeft gezegd dat hij me wel mooi vind hoop ik dat hij dat ook aan mij kan laten merken. That's it.
vrijdag 4 mei 2007 om 16:03
Je wilt je vriend dus eigenlijk veranderen.. Sommige vrouwen willen hun vriend attenter maken in bijvoorbeeld bloemen meebrengen, anderen zijn teleurgesteld als hun man na 10 jaar nog steeds de trouwdatum vergeet en jij wilt dat hij je meer laat merken dat je mooi/begeerlijk bent.
Ik denk niet dat gaat lukken en ik denk dat dat tot frustraties gaat leiden. Je wilt je wel neerleggen bij weinig sex, maar hij moet wel leren aangeven dat hij moet laten merken dat je de moeite waard bent. 2 Compleet verschillende dingen, denk ik.
Het gebrek aan sex was in mijn relatie niet de druppel; het was het besef dat het gebrek aan sex voortkwam uit een gebrek aan intimiteit. In laten merken dat je belangrijk bent voor iemand. En weet je, dat hoor je niet te moeten leren, dat moet je snappen en doen. En iedereen doet dat op zijn manier en die manier moet je accepteren en niet willen veranderen.
Ik denk dat gebrek aan sex en intimiteit een heel groot probleem is en dat daar best aan gewerkt kan worden. Maar dan moet je dat wel allebei willen en jouw vriend geeft (net als mijn ex) aan dat hij dat niet wil of kan. Wat de reden ook is, het maakt jou niet gelukkig. Daar zal aan gewerkt moeten worden, want je hebt ook recht op je geluk. Maar dan wel door jullie samen niet door jou, door telkens maar het boetekleed aan te trekken, want acht die nare ex en ach hij is zo verlegen en ja, ik wil zo veel van hem. Nee, door samen te praten. Ik heb onderhand 1 ding geleerd en dat is dat je relatie staat of valt met communicatie. En een goede communicatie is verdomd moeilijk, maar problemen oplossen gaat echt het best als je praat met elkaar!
Ik denk niet dat gaat lukken en ik denk dat dat tot frustraties gaat leiden. Je wilt je wel neerleggen bij weinig sex, maar hij moet wel leren aangeven dat hij moet laten merken dat je de moeite waard bent. 2 Compleet verschillende dingen, denk ik.
Het gebrek aan sex was in mijn relatie niet de druppel; het was het besef dat het gebrek aan sex voortkwam uit een gebrek aan intimiteit. In laten merken dat je belangrijk bent voor iemand. En weet je, dat hoor je niet te moeten leren, dat moet je snappen en doen. En iedereen doet dat op zijn manier en die manier moet je accepteren en niet willen veranderen.
Ik denk dat gebrek aan sex en intimiteit een heel groot probleem is en dat daar best aan gewerkt kan worden. Maar dan moet je dat wel allebei willen en jouw vriend geeft (net als mijn ex) aan dat hij dat niet wil of kan. Wat de reden ook is, het maakt jou niet gelukkig. Daar zal aan gewerkt moeten worden, want je hebt ook recht op je geluk. Maar dan wel door jullie samen niet door jou, door telkens maar het boetekleed aan te trekken, want acht die nare ex en ach hij is zo verlegen en ja, ik wil zo veel van hem. Nee, door samen te praten. Ik heb onderhand 1 ding geleerd en dat is dat je relatie staat of valt met communicatie. En een goede communicatie is verdomd moeilijk, maar problemen oplossen gaat echt het best als je praat met elkaar!
vrijdag 4 mei 2007 om 18:01
Lieve Summer, eerst wil ik even, naar aanleiding van een paar reacties hier, stellen dat ik vind dat je met dit probleem heel erg goed omgaat en je veel geduld en begrip toont voor je vriend!
Wat ik nog wou zeggen: zou je vriend niet bereid zijn om, als je zin hebt in seks/intimeit, jou een sensuele massage te geven en je eventueel op een andere manier te bevredigen dan door 'penetratie' (hmm wat een woord...) ?
Ik vraag je dat omdat mijn man en ik het soms zo doen (we zijn al wat ouder en ik kan, als vrouw, nu eenmaal veel vaker klaarkomen dan hij). Op die manier is alle prestatiedruk voor hem er af en krijg jij ook de nodige intimiteit/seks.
Ik denk, gezien hij veel masturbeert, dat het bij hem niet aan gebrek aan zin in seks ligt, maar wellicht aan prestatiedruk. Hij wil misschien alleen maar met jou vrijen als hij er zeker van is dat hij een erectie krijgt en klaarkomt. Volgens mijn man is het moeten krijgen van een erectie een gevoelig punt voor een man, en door bang te zijn dat het niet gebeurt, gebeurt het zeker niet. Een vicieuze cirkel dus.
Liefs!
Wat ik nog wou zeggen: zou je vriend niet bereid zijn om, als je zin hebt in seks/intimeit, jou een sensuele massage te geven en je eventueel op een andere manier te bevredigen dan door 'penetratie' (hmm wat een woord...) ?
Ik vraag je dat omdat mijn man en ik het soms zo doen (we zijn al wat ouder en ik kan, als vrouw, nu eenmaal veel vaker klaarkomen dan hij). Op die manier is alle prestatiedruk voor hem er af en krijg jij ook de nodige intimiteit/seks.
Ik denk, gezien hij veel masturbeert, dat het bij hem niet aan gebrek aan zin in seks ligt, maar wellicht aan prestatiedruk. Hij wil misschien alleen maar met jou vrijen als hij er zeker van is dat hij een erectie krijgt en klaarkomt. Volgens mijn man is het moeten krijgen van een erectie een gevoelig punt voor een man, en door bang te zijn dat het niet gebeurt, gebeurt het zeker niet. Een vicieuze cirkel dus.
Liefs!
vrijdag 4 mei 2007 om 21:01
Dankjewel reiger *;.
En die prestatiedruk was in ieder geval zeker dus in het begin aanwezig. Inderdaad bang om geen erectie te krijgen, of dat ie verdween, of te snel klaarkomen, enz. Ik heb dat altijd opgelost door wanneer dit gebeurde niet te beginnen of verder te gaan met penetratie, maar gewoon met het handwerk. En ook dan komt het wel eens niet van klaarkomen, iets waar ik in ieder geval geen problemen meer mee heb.
Ik dacht eigenlijk dat hij ook over de 'prestatiedwang' heen was, maar door jouw verhaal en door zijn opmerking dat er voor hem bij het samen slapen gaan een 'seksvraag' (negatief voor hem) in de lucht hangt, vraag ik me toch af of dat dat nog speelt. Maar we hebben zeer regelmatig seks zonder penetratie en ik vind dat eigenlijk ook wel een leuke afwisseling.
Hieronder wordt gezegd dat communicatie heel belangrijk is en ik ben het daarmee helemaal eens. Alleen in het geval van seks denk ik dat communicatie niet altijd met woorden hoeft te gaan. Ik heb er met een vriendin over gesproken en die gaf aan dat stress (wat hij de afgelopen maanden best veel heeft) ook nog een rol kan spelen. Dat zijn hoofd zo vol is dat hij mij bij wijze van spreke niet eens 'ziet'.
Als er een moment komt zal ik hem eens vragen of hij nog steeds het gevoel heeft dat hij moet presteren. Verder wil ik het onderwerp proberen te laten rusten, er zijn door ons allebei dingen benoemt waarvan we graag wilden dat de ander het zou weten en het is nu aan ons om daar iets mee te doen.
Door dit topic heb ik het in ieder geval allemaal van me af kunnen schrijven en er eens rustig over na kunnen denken, ook door alle verschillende reacties.
Ik ben er daardoor een stuk rustiger onder en krijg minder het gevoel dat het aan mij ligt. Ik denk en hoop vooral dat het aan dingen buiten ons seksleven ligt, zoals de stress, eventuele prestatiegevoelens, het te lang mijn mond hierover houden, enz.
zondag 6 mei 2007 om 11:42
wat ik in al jullie reacties mis is de oplossing van vriendlief.
Laat hem maar aangeven hoe hij dit probleem kan oplossen.
Summer heeft al genoeg gedaan en kan weinig meer doen. Het is zijn probleem, dus hij mag het ook oplossen.
Hij maakt haar onzeker..
Summer: ik zou nog minder initiatief dan hem gaan vertonen. en als hij vraagt over hoe en waarom dan zeg je gewoon: je maakt me onzeker..
en daar laat je het bij.
Laat hem het maar oplossen... wel geduld hebben.. want dit kan wel even gaan duren
Laat hem maar aangeven hoe hij dit probleem kan oplossen.
Summer heeft al genoeg gedaan en kan weinig meer doen. Het is zijn probleem, dus hij mag het ook oplossen.
Hij maakt haar onzeker..
Summer: ik zou nog minder initiatief dan hem gaan vertonen. en als hij vraagt over hoe en waarom dan zeg je gewoon: je maakt me onzeker..
en daar laat je het bij.
Laat hem het maar oplossen... wel geduld hebben.. want dit kan wel even gaan duren
