Relaties
alle pijlers
Scheiden of blijven
woensdag 30 augustus 2023 om 09:21
Graag jullie mening en inzichten.
Ik ben 22 jaar samen met mijn man. We hebben twee kinderen van 5 en 8. Waar ik zo ontzettend dol op ben. Moeder zijn is het beste wat mij is overkomen.
Onze relatie gaat over het algemeen goed. Alleen het probleem is dat hij heel snel boos wordt, en als hij boos wordt dan verheft hij zin stem en is hij niet voor rede vatbaar. Dit gebeurt eens in de twee a drie weken. Ik kan hier heel moeilijk mee omgaan. Ik ben zelf heel erg harmonieus en vind een goede sfeer in huis belangrijk. In mijn jeugd heb ik veel vervelende dingen meegemaakt en is de manier waarop hij ruzie maakt een trigger.
Hij heeft het narcistische trekken en in een ruzie is de dynamiek erg ongelijkwaardig. Hij scheld me niet uit en heeft fysiek nooit iets gedaan. Maar hij wordt om kleine dingen heel erg boos. Elke keer na zo’n ruzie denk ik dat ik bij hem weg wil. Maar de kinderen….. ik wil dat ze niet aandoen en mijzelf ook niet. Ik hou zo ontzettend veel van hun en ze hebben mij ook echt nodig. De kinderen minder gaan zien klinkt echt als een nachtmerrie.
Ik zit nu heel erg in dubio. Wat moet ik doen? Bij hem blijven en accepteren dat dit onderdeel is van de relatie. De hoop dat dit gaat veranderen heb ik opgegeven, we zijn ook wel eens in relatietherapie gegaan maar dit heeft niet veel gebracht.
En daarbij denk ik in elk huwelijk is er toch wel iets. En hoe gaat mijn leven er dan uitzien?
Wat zijn jullie gedachten en of ervaringen hier over?
Ik ben 22 jaar samen met mijn man. We hebben twee kinderen van 5 en 8. Waar ik zo ontzettend dol op ben. Moeder zijn is het beste wat mij is overkomen.
Onze relatie gaat over het algemeen goed. Alleen het probleem is dat hij heel snel boos wordt, en als hij boos wordt dan verheft hij zin stem en is hij niet voor rede vatbaar. Dit gebeurt eens in de twee a drie weken. Ik kan hier heel moeilijk mee omgaan. Ik ben zelf heel erg harmonieus en vind een goede sfeer in huis belangrijk. In mijn jeugd heb ik veel vervelende dingen meegemaakt en is de manier waarop hij ruzie maakt een trigger.
Hij heeft het narcistische trekken en in een ruzie is de dynamiek erg ongelijkwaardig. Hij scheld me niet uit en heeft fysiek nooit iets gedaan. Maar hij wordt om kleine dingen heel erg boos. Elke keer na zo’n ruzie denk ik dat ik bij hem weg wil. Maar de kinderen….. ik wil dat ze niet aandoen en mijzelf ook niet. Ik hou zo ontzettend veel van hun en ze hebben mij ook echt nodig. De kinderen minder gaan zien klinkt echt als een nachtmerrie.
Ik zit nu heel erg in dubio. Wat moet ik doen? Bij hem blijven en accepteren dat dit onderdeel is van de relatie. De hoop dat dit gaat veranderen heb ik opgegeven, we zijn ook wel eens in relatietherapie gegaan maar dit heeft niet veel gebracht.
En daarbij denk ik in elk huwelijk is er toch wel iets. En hoe gaat mijn leven er dan uitzien?
Wat zijn jullie gedachten en of ervaringen hier over?
vrijdag 1 september 2023 om 20:48
Tja. Mijn vader heeft ook narcistische trekken en kon vreselijk ontploffen om futiliteiten en dan de ergste dingen zeggen. Tegen mijn moeder en tegen ons. Mijn moeder is gebleven, ook om ons te beschermen. Ik was daar als kind al niet blij mee. Natuurlijk was het ook af en toe leuk en heb ik ook fijne herinneringen, maar het voelde wel alsof ik op eieren moest lopen. Ik heb me heel erg aangepast en mijn behoeften weggecijferd zodat hij maar niet boos op me zou worden, altijd tevergeefs.Minik schreef: ↑30-08-2023 10:30Hoe weet je dat nou zo zeker?
Mijn eigen vader kon vroeger echt ontploffen, vreselijk! Ik vond dat als kind niet leuk en het was vaak richting mij, we lijken op elkaar en dat ging niet altijd goed. Vooral in de puberteit was dat lastig en vond ik mijn vader echt vreselijk. Soms deed hij ook zo tegen mijn moeder, dat vond ik ook vreselijk. Maar de sfeer was niet altijd geladen en gespannen, en inmiddels jaren verder ben ik nog steeds heel dankbaar dat mijn ouders bij elkaar zijn gebleven. Ze hebben namelijk ons als kinderen geleerd dat je niet zomaar opgeeft, dat iedereen goede en slechte eigenschappen heeft, en dat uiteindelijk het huwelijk een sterke en waardevolle belofte is die je aan elkaar doet en waar je dus ook op kunt bouwen.
Inmiddels is de band met mijn vader ontzettend goed, hebben we elkaar veel beter leren begrijpen, zijn mijn ouders nog steeds gelukkig getrouwd (en maken ze nog steeds soms ruzie) en heb ik zelf een stabiel huwelijk (met soms ruzie, en niet altijd schreeuw het van de daken gelukkig, maar wel een man die ik kan vertrouwen, die voor mij en de kinderen zorgt en waar ik ook voor kan zorgen). En hetzelfde geldt voor mijn broers en zussen. Iedereen heeft die ‘spanning’ in huis meegemaakt maar die is was absoluut niet constant aanwezig en ik weet 100% zeker dat wij allemaal blij zijn dat onze ouders bij elkaar zijn gebleven. Een scheiding was in alle opzichten vele malen erger geweest.
Ik heb jarenlang therapie gehad en sinds enige tijd geen contact meer met mijn vader. Vanuit dat perspectief zou ik het niet kunnen om met zo iemand samen te zijn.
vrijdag 1 september 2023 om 20:53
Jij baseert jouw gedachten over de situatie van TO op jouw ervaring, ik de mijne op die van mij.tortelduif schreef: ↑01-09-2023 20:48Tja. Mijn vader heeft ook narcistische trekken en kon vreselijk ontploffen om futiliteiten en dan de ergste dingen zeggen. Tegen mijn moeder en tegen ons. Mijn moeder is gebleven, ook om ons te beschermen. Ik was daar als kind al niet blij mee. Natuurlijk was het ook af en toe leuk en heb ik ook fijne herinneringen, maar het voelde wel alsof ik op eieren moest lopen. Ik heb me heel erg aangepast en mijn behoeften weggecijferd zodat hij maar niet boos op me zou worden, altijd tevergeefs.
Ik heb jarenlang therapie gehad en sinds enige tijd geen contact meer met mijn vader. Vanuit dat perspectief zou ik het niet kunnen om met zo iemand samen te zijn.
Feit is dat we beiden niet weten hoe de situatie van TO exact is, niet voor haar, niet voor haar man en niet voor haar kinderen. Dus kun je niet stellig zeggen dat ze per se uit elkaar moeten gaan omdat het schadelijk is voor de kinderen. Net als dat ik niet stellig kan zeggen dat ze bij elkaar moeten blijven omdat de kinderen er meer last van zullen hebben als ze gaan scheiden.
vrijdag 1 september 2023 om 20:57
Dat klopt, daarom zeg ik ook dat IK het niet zou kunnen. Zodra een man tegen me schreeuwt ben ik weg.Minik schreef: ↑01-09-2023 20:53Jij baseert jouw gedachten over de situatie van TO op jouw ervaring, ik de mijne op die van mij.
Feit is dat we beiden niet weten hoe de situatie van TO exact is, niet voor haar, niet voor haar man en niet voor haar kinderen. Dus kun je niet stellig zeggen dat ze per se uit elkaar moeten gaan omdat het schadelijk is voor de kinderen. Net als dat ik niet stellig kan zeggen dat ze bij elkaar moeten blijven omdat de kinderen er meer last van zullen hebben als ze gaan scheiden.
Maar het lijkt me wel goed voor TO om beide ervaringen te horen. Wij weten niet hoe dat schreeuwen er precies uitziet en hoe schadelijk dat is voor de kinderen. Daar moet ze zelf over nadenken.
vrijdag 1 september 2023 om 20:58
Eens!tortelduif schreef: ↑01-09-2023 20:57Dat klopt, daarom zeg ik ook dat IK het niet zou kunnen. Zodra een man tegen me schreeuwt ben ik weg.
Maar het lijkt me wel goed voor TO om beide ervaringen te horen. Wij weten niet hoe dat schreeuwen er precies uitziet en hoe schadelijk dat is voor de kinderen. Daar moet ze zelf over nadenken.
zondag 3 september 2023 om 01:28
Belinda84 schreef: ↑01-09-2023 17:18Dank jullie wel iedereen. Alle reacties versterken wel mijn gevoel dat ik dit niet hoef te accepteren of er genoegen mee moet nemen. En ik merk ook aan alles dat ik dat niet meer wil.
Ik hoop dan ook dat het gaat lukken om escalaties te voorkomen door even een time out te nemen.
Tegelijkertijd ben ik ook bang, omdat ik denk dat het echt wel weer gaat gebeuren. Het gaat immers al jaren zo. En dan moet ik de stap nemen.
Als het eens in het half jaar zou gebeuren, zou ik er nog wel vrede mee kunnen hebben.
Heb ook de podcast geluisterd die hier werd aangeraden over hoe om te gaan in conflicten met een narcist. Mijn man is geen narcist overigens want hij beschikt zeker over empathie. Maar heeft dus wel die trekken, zeker in conflicten.
Ik heb ook besloten om niet meer mee te gaan in discussies. Ook al wil ik mij verdedigen omdat het zo onterecht voelt.
Mijn gevoel is nu ook wel anders naar hem. Merk dat mijn vertrouwen in ons even weg is en ik daarom niet meer met een positieve bril kan bekijken. Vind dat erg jammer.
Op een bepaald moment wordt het teveel en wil je er gewoon vanaf.
Dat negatieve, boze, onredelijk, kwade afgereageer. Want dat is het eigenlijk.
Ik voel je, heb er zelf ook mee te maken helaas. Zit er erg mee.
zondag 3 september 2023 om 09:02
Ik kwam gisteravond thuis van een verjaardag van een vriendin. En ik merkte die avond dat ik me eigenlijk heel verdrietige voelde. De sfeer was zo fijn en de mannen van de vriendinnen ook heel gemoedelijk en gezellig.
Als mijn man erbij was geweest dat had hij het meeste van het woord gevoerd. Niet dat het per se negatief is, want hij brengt zeker ook sfeer. Alleen ik merk dan dat ik zelf een beetje opgelaten ben dan af en toe.
Terug naar huis fietsend moest ik huilen omdat steeds meer mijn ogen worden geopend dat hij niet meer bij mij past. Zeker na alles wat er is gebeurd.
Hij heeft de afgelopen dagen ook wel gemerkt dat ik niet zo affectief ben dan normaal. Hij vroeg ook wat er aan de hand was omdat ik ren beetje down binnenkwam.
Ik heb toen uitgelegd hoe ik me voelde. Dat ik het somber Inzie. Dat ik dit gedrag echt niet meer accepteer. Dat het als het nog een keer gebeurd een scheiding wordt.
Daarop reageerde hij geagiteerd. Dag wist hij nu wel, je hoeft me niet te bedreigen. Het is inmiddels al een week geleden. ( 4 dagen) ik bedoel ee geen kwade intenties mee. Ik. Ben een hele toegewijde man die af en toe erg boos wordt. Dat gaat onbewust. Ik vind het ook niet leuk. Je bent geen gevangene., als je weg wilt dat moet je maar bij mij wegEtc etc. En dat weer op een heel dominante manier van doen.
Hij gaf toen uiteindelijk aan dat hij zich nu heel opgelaten voelt. Hij heeft gezegd mij wat afstand te bieden, omdat hij weet hoe ik me voel. Hij is op de bank gaan slapen en we zouden vanavond uit eten gaan met vrienden en onze kids, daarvan zei hij ook dat hij die wilde afzeggen.
Weet nou niet wat ik moet denken van dit alles. Lijkt ook wel een vorm van manipulate.
Niet leuk dat we er wederom woorden over hebben gehad. Maar voor mij erg belangrijk om hem te laten weten hoe ik me voel en ook hoe ernstig het nu is. Voor mijn gevoel hoeft er maar iets te gebeuren en ik ben weg.
Dat voelt hij nu ook wel aan en dat maakt het nou niet echt leuker of ontspannender.
Als mijn man erbij was geweest dat had hij het meeste van het woord gevoerd. Niet dat het per se negatief is, want hij brengt zeker ook sfeer. Alleen ik merk dan dat ik zelf een beetje opgelaten ben dan af en toe.
Terug naar huis fietsend moest ik huilen omdat steeds meer mijn ogen worden geopend dat hij niet meer bij mij past. Zeker na alles wat er is gebeurd.
Hij heeft de afgelopen dagen ook wel gemerkt dat ik niet zo affectief ben dan normaal. Hij vroeg ook wat er aan de hand was omdat ik ren beetje down binnenkwam.
Ik heb toen uitgelegd hoe ik me voelde. Dat ik het somber Inzie. Dat ik dit gedrag echt niet meer accepteer. Dat het als het nog een keer gebeurd een scheiding wordt.
Daarop reageerde hij geagiteerd. Dag wist hij nu wel, je hoeft me niet te bedreigen. Het is inmiddels al een week geleden. ( 4 dagen) ik bedoel ee geen kwade intenties mee. Ik. Ben een hele toegewijde man die af en toe erg boos wordt. Dat gaat onbewust. Ik vind het ook niet leuk. Je bent geen gevangene., als je weg wilt dat moet je maar bij mij wegEtc etc. En dat weer op een heel dominante manier van doen.
Hij gaf toen uiteindelijk aan dat hij zich nu heel opgelaten voelt. Hij heeft gezegd mij wat afstand te bieden, omdat hij weet hoe ik me voel. Hij is op de bank gaan slapen en we zouden vanavond uit eten gaan met vrienden en onze kids, daarvan zei hij ook dat hij die wilde afzeggen.
Weet nou niet wat ik moet denken van dit alles. Lijkt ook wel een vorm van manipulate.
Niet leuk dat we er wederom woorden over hebben gehad. Maar voor mij erg belangrijk om hem te laten weten hoe ik me voel en ook hoe ernstig het nu is. Voor mijn gevoel hoeft er maar iets te gebeuren en ik ben weg.
Dat voelt hij nu ook wel aan en dat maakt het nou niet echt leuker of ontspannender.
zondag 3 september 2023 om 12:33
Belinda84 schreef: ↑03-09-2023 09:02Ik kwam gisteravond thuis van een verjaardag van een vriendin. En ik merkte die avond dat ik me eigenlijk heel verdrietige voelde. De sfeer was zo fijn en de mannen van de vriendinnen ook heel gemoedelijk en gezellig.
Als mijn man erbij was geweest dat had hij het meeste van het woord gevoerd. Niet dat het per se negatief is, want hij brengt zeker ook sfeer. Alleen ik merk dan dat ik zelf een beetje opgelaten ben dan af en toe.
Had een hele lange reactie gestuurd maar is ineens verdwenen
Ik reageer later even want heb nu even geen tijd om weer een heel verhaal te typen haha.
Sterkte iig, ik herken t heel erg
Terug naar huis fietsend moest ik huilen omdat steeds meer mijn ogen worden geopend dat hij niet meer bij mij past. Zeker na alles wat er is gebeurd.
Hij heeft de afgelopen dagen ook wel gemerkt dat ik niet zo affectief ben dan normaal. Hij vroeg ook wat er aan de hand was omdat ik ren beetje down binnenkwam.
Ik heb toen uitgelegd hoe ik me voelde. Dat ik het somber Inzie. Dat ik dit gedrag echt niet meer accepteer. Dat het als het nog een keer gebeurd een scheiding wordt.
Daarop reageerde hij geagiteerd. Dag wist hij nu wel, je hoeft me niet te bedreigen. Het is inmiddels al een week geleden. ( 4 dagen) ik bedoel ee geen kwade intenties mee. Ik. Ben een hele toegewijde man die af en toe erg boos wordt. Dat gaat onbewust. Ik vind het ook niet leuk. Je bent geen gevangene., als je weg wilt dat moet je maar bij mij wegEtc etc. En dat weer op een heel dominante manier van doen.
Hij gaf toen uiteindelijk aan dat hij zich nu heel opgelaten voelt. Hij heeft gezegd mij wat afstand te bieden, omdat hij weet hoe ik me voel. Hij is op de bank gaan slapen en we zouden vanavond uit eten gaan met vrienden en onze kids, daarvan zei hij ook dat hij die wilde afzeggen.
Weet nou niet wat ik moet denken van dit alles. Lijkt ook wel een vorm van manipulate.
Niet leuk dat we er wederom woorden over hebben gehad. Maar voor mij erg belangrijk om hem te laten weten hoe ik me voel en ook hoe ernstig het nu is. Voor mijn gevoel hoeft er maar iets te gebeuren en ik ben weg.
Dat voelt hij nu ook wel aan en dat maakt het nou niet echt leuker of ontspannender.
zondag 3 september 2023 om 18:32
Hier ben ik weer. Er ging even wat mis met reagerend. Vervelend van het feestje en van het gesprek daarna met je man. Goed dat je je uitspreekt ook al reageert hij daar dan helaas niet prettig op.
Ik herken dat ook van mijn ex. Kon soms ook verdrietig zijn na een feestje. Mijn ex bracht ook sfeer maar soms ook negatief door heel dominant zijn eigen mening door te drammen. Voelde ik me altijd opgelaten door. En dan leken andere stellen zoveel gelukkiger… ( hoewel ik nu ook weet dat je vaak alleen de buitenkant ziet en het heus niet overal beter is).
De reden waarom ik uiteindelijk ben gescheiden is dat er gewoon geen gesprek te voeren viel met mijn ex over zijn gedrag. Hij bleef defensief reageren, ook mbv diverse coaches / relatie therapeuten. Ik ben blij dat ik op een gegeven moment de knoop heb doorgehakt, hoe moeilijk ook. Ik voel me nu zoveel meer mezelf, meer relaxed en tot bloei gekomen.. ik gun jou dat ook. Het kan echt anders. Maar misschien komen jullie er wel uit, ik hoop het voor je, want een scheiding is echt het laatste wat je wil. Ik was overigens eind 30 toen ik mijn huidige partner tegenkwam. Het kan dus echt wel. Er lopen zoveel (gescheiden) mannen rond. ( dit laatste nav een van je eerdere berichten)
Sterkte iig!
Ik herken dat ook van mijn ex. Kon soms ook verdrietig zijn na een feestje. Mijn ex bracht ook sfeer maar soms ook negatief door heel dominant zijn eigen mening door te drammen. Voelde ik me altijd opgelaten door. En dan leken andere stellen zoveel gelukkiger… ( hoewel ik nu ook weet dat je vaak alleen de buitenkant ziet en het heus niet overal beter is).
De reden waarom ik uiteindelijk ben gescheiden is dat er gewoon geen gesprek te voeren viel met mijn ex over zijn gedrag. Hij bleef defensief reageren, ook mbv diverse coaches / relatie therapeuten. Ik ben blij dat ik op een gegeven moment de knoop heb doorgehakt, hoe moeilijk ook. Ik voel me nu zoveel meer mezelf, meer relaxed en tot bloei gekomen.. ik gun jou dat ook. Het kan echt anders. Maar misschien komen jullie er wel uit, ik hoop het voor je, want een scheiding is echt het laatste wat je wil. Ik was overigens eind 30 toen ik mijn huidige partner tegenkwam. Het kan dus echt wel. Er lopen zoveel (gescheiden) mannen rond. ( dit laatste nav een van je eerdere berichten)
Sterkte iig!
zondag 3 september 2023 om 21:06
Hoi Marie. Dank je voor je reactie en de moeite om het nog een keer op te schrijven 
had je ook kinderen samen met je ex?
Ik heb vandaag gepraat met een gezamenlijke vriendin die hem erg goed kent. Ze bevestigde ook wat ik zie. Altijd aan het woord, veel over zichzelf en een hele sterke mening. Pff soms denk ik echt, heb ik nou heel de tijd met oogkleppen op geleefd?
Neem het mijzelf best een beetje kwalijk. Ben erg verdrietig vandaag. En denk echt dat het een scheiding gaat worden. Mijn ogen zijn nog meer geopend. En ik kan het niet meer niet zien. Het zal mij alleen nog maar meer gaan storen.
Vind het zo verdrietig.voor de kinderen. Maar ook voor hem. Want ik weet hoeveel hij van mij houdt. En ik gun hem zo erg een liefdevol leven…
Mijzelf natuurlijk ook. Ik moet mijn eigen hart beschermen. Het is het engste wat ik ooit heb gedaan. Ik heb ook geen familie waar ik op terug kan vallen. Alleen vrienden. Dat zijn er gelukkig best wat
had je ook kinderen samen met je ex?Ik heb vandaag gepraat met een gezamenlijke vriendin die hem erg goed kent. Ze bevestigde ook wat ik zie. Altijd aan het woord, veel over zichzelf en een hele sterke mening. Pff soms denk ik echt, heb ik nou heel de tijd met oogkleppen op geleefd?
Neem het mijzelf best een beetje kwalijk. Ben erg verdrietig vandaag. En denk echt dat het een scheiding gaat worden. Mijn ogen zijn nog meer geopend. En ik kan het niet meer niet zien. Het zal mij alleen nog maar meer gaan storen.
Vind het zo verdrietig.voor de kinderen. Maar ook voor hem. Want ik weet hoeveel hij van mij houdt. En ik gun hem zo erg een liefdevol leven…
Mijzelf natuurlijk ook. Ik moet mijn eigen hart beschermen. Het is het engste wat ik ooit heb gedaan. Ik heb ook geen familie waar ik op terug kan vallen. Alleen vrienden. Dat zijn er gelukkig best wat
zondag 3 september 2023 om 21:46
Je verhaal klinkt echt heel herkenbaar… ik denk/ dacht soms ook: heb ik met oogkleppen geleefd… ook toen een goede vriendin eerlijk vertelde wat zei zag over die dominante mening maar ook dat hij soms zo bot en onaardig tegen mij kan doen.. dat heeft me toen wel extra de ogen geopend.Belinda84 schreef: ↑03-09-2023 21:06Hoi Marie. Dank je voor je reactie en de moeite om het nog een keer op te schrijven
Ik heb vandaag gepraat met een gezamenlijke vriendin die hem erg goed kent. Ze bevestigde ook wat ik zie. Altijd aan het woord, veel over zichzelf en een hele sterke mening. Pff soms denk ik echt, heb ik nou heel de tijd met oogkleppen op geleefd?
Neem het mijzelf best een beetje kwalijk. Ben erg verdrietig vandaag. En denk echt dat het een scheiding gaat worden. Mijn ogen zijn nog meer geopend. En ik kan het niet meer niet zien. Het zal mij alleen nog maar meer gaan storen.
Vind het zo verdrietig.voor de kinderen. Maar ook voor hem. Want ik weet hoeveel hij van mij houdt. En ik gun hem zo erg een liefdevol leven…
Mijzelf natuurlijk ook. Ik moet mijn eigen hart beschermen. Het is het engste wat ik ooit heb gedaan. Ik heb ook geen familie waar ik op terug kan vallen. Alleen vrienden. Dat zijn er gelukkig best wat
Ik heb twee kinderen. Ik vond en vind het nog steeds intens verdrietig voor hen en ook voor hem. Hij is ook ondanks alles een hele lieve man, hij heeft zijn issues waardoor hij niet goed kan verbinden en heel snel vanuit verdediging communiceert. Echt jammer… tegelijkertijd voel ik ook dat dit de beste keuze was. Ik kon er gewoon niet meer tegen en ervaar nu, ondanks het grote verdriet, veel meer rust in mijn leven. Ik heb eerder ook gereageerd op je post. Daar staat ook al iets van mijn verhaal.
Sterkte
zondag 3 september 2023 om 21:48
Ter aanvulling: scheiden was ook echt het aller aller engste wat ik ooit heb gedaan. Had nog gedacht het te durven. Ik had een goede coach en een goede vriendin die me er doorheen hebben geloodst. En ik ben nu best trots op mezelf, dat ik gelukkig ben, de kinderen het goed doen ( ondanks ook verdriet uiteraard, weer een fijn huis heb etc. Het heeft me ook sterker en zelfverzekerder gemaakt.
maandag 4 september 2023 om 12:24
Hier weer even een update. Ik merk dat ik nergens anders meer aan kan denken. Heb het nog met verschillende mensen erover gehad en daarvan hoor ik dat het inderdaad niet normaal is hoe het gaat. Mijn ogen worden heel erg geopend nu. En heb het gevoel dat ik niet meer terug kan. Emotioneel niet meer.
Ik weet alleen niet wanneer de stap nu echt te zetten. Ik wil niets overhaast doen. Ik heb een afspraak gemaakt met mijn accountant om te kijken naar mogelijke scenario’s. Zodat ik misschien nog meer één weloverwogen beslissing kan maken.
Maar wanneer is overhaast niet overhaast meer. Wanneer is nou het moment dat ik die stap ga zetten. Vanbinnen voel ik dat het zover is. Maar iets houdt me ook echt nog tegen. Ik krijg geen hap meer door mijn keel…..
Ik weet alleen niet wanneer de stap nu echt te zetten. Ik wil niets overhaast doen. Ik heb een afspraak gemaakt met mijn accountant om te kijken naar mogelijke scenario’s. Zodat ik misschien nog meer één weloverwogen beslissing kan maken.
Maar wanneer is overhaast niet overhaast meer. Wanneer is nou het moment dat ik die stap ga zetten. Vanbinnen voel ik dat het zover is. Maar iets houdt me ook echt nog tegen. Ik krijg geen hap meer door mijn keel…..
maandag 4 september 2023 om 13:37
De timing is nooit ideaal voor zoiets.
Nu je het ziet is denk ik het beste moment om door te zetten.
Heb je een plan voor direct nadat je het vertelt aan je man? Kun jij of kan hij ergens anders heen tijdelijk?
De rest van de details komt later wel.
Betrek je omgeving erbij. Wat fijn dat er al mensen zijn die jou steunen en met je praten over hoe zij het zien. En wat super goed dat jij er over begonnen bent.
Heel veel succes!
Nu je het ziet is denk ik het beste moment om door te zetten.
Heb je een plan voor direct nadat je het vertelt aan je man? Kun jij of kan hij ergens anders heen tijdelijk?
De rest van de details komt later wel.
Betrek je omgeving erbij. Wat fijn dat er al mensen zijn die jou steunen en met je praten over hoe zij het zien. En wat super goed dat jij er over begonnen bent.
Heel veel succes!
Het is zoals het is
maandag 4 september 2023 om 14:45
Lieve TO,
Ook ik kwam de laatste jaren van mijn relatie telkens met een verdrietig gevoel thuis. Dat je voelt dat je naar een situatie gaat die je eigenlijk niet meer wilt. Maar dat het grote onbekende ook nog heel eng is. Ook ik werd enorm gegaslight door mijn vriend. Van de 7,5 jaar dat we samen waren zijn zeker 6 jaar niet goed geweest. Totdat mijn oogkleppen in een keer afvielen.
Ik vond het heel moeilijk, maar uiteindelijk heb ik hem gezegd dat ik niet meer ongelukkig wil zijn. En dat ik mijn leven niet meer met hem wilde delen. Ook ik kon niet meer verder, precies zoals jij. Ermee stoppen kon ik pas na psychische hulp. En ja, wij hadden geen kinderen, dus het zal voor jou nog moeilijker zijn. Maar ik weet wel dat ik na een fase van een paar weken na de breuk een enorme opluchting voelde, alsof ik weer adem kon halen. Ik heb een jaar nodig gehad om weer mezelf te worden.
Het zal geen eenvoudige weg zijn, maar ik hoop dat je hier goed doorheen komt. Ik vind je nu al heel sterk.
Sterkte!
Ook ik kwam de laatste jaren van mijn relatie telkens met een verdrietig gevoel thuis. Dat je voelt dat je naar een situatie gaat die je eigenlijk niet meer wilt. Maar dat het grote onbekende ook nog heel eng is. Ook ik werd enorm gegaslight door mijn vriend. Van de 7,5 jaar dat we samen waren zijn zeker 6 jaar niet goed geweest. Totdat mijn oogkleppen in een keer afvielen.
Ik vond het heel moeilijk, maar uiteindelijk heb ik hem gezegd dat ik niet meer ongelukkig wil zijn. En dat ik mijn leven niet meer met hem wilde delen. Ook ik kon niet meer verder, precies zoals jij. Ermee stoppen kon ik pas na psychische hulp. En ja, wij hadden geen kinderen, dus het zal voor jou nog moeilijker zijn. Maar ik weet wel dat ik na een fase van een paar weken na de breuk een enorme opluchting voelde, alsof ik weer adem kon halen. Ik heb een jaar nodig gehad om weer mezelf te worden.
Het zal geen eenvoudige weg zijn, maar ik hoop dat je hier goed doorheen komt. Ik vind je nu al heel sterk.
Sterkte!
maandag 4 september 2023 om 14:58
Dank jullie wel voor alle reacties. Ik merk dat ik heel erg op zoek ben en heel de tijd check of er nog nieuwe reacties zijn gekomen. Waarschijnlijk ben ik op zoek naar het laatste zetje ofzo. Ervaringen en meningen die mij sterken in hoe ik mij voel.
Ik merk ook dat ik er met veel mensen over wil hebben. Alsof ik het niet alleen durf.
Als hij zou zeggen dat hij zou willen scheiden. Zou dat voelen als een opluchting. Maar de stap zelf zetten voelt als een sprong in een diepe. Alsof ik het misschien niet goed zie en misschien wel spijt ga krijgen. Als geen weg meer terug …
Ik merk ook dat ik er met veel mensen over wil hebben. Alsof ik het niet alleen durf.
Als hij zou zeggen dat hij zou willen scheiden. Zou dat voelen als een opluchting. Maar de stap zelf zetten voelt als een sprong in een diepe. Alsof ik het misschien niet goed zie en misschien wel spijt ga krijgen. Als geen weg meer terug …
maandag 4 september 2023 om 15:18
Misschien is het tijd vast wat dingen veilig te stellen voor hij dat doet?
Hoe zijn jullie financiën geregeld? Veel gezamenlijk? Wellicht slim om alvast wat te gaan ontrafelen. Zicht op een woning te hebben.
Ik kan je bijna garanderen dat deze man niet amicaal blijft als er eenmaal een scheiding geregeld moet worden.
Hoe zijn jullie financiën geregeld? Veel gezamenlijk? Wellicht slim om alvast wat te gaan ontrafelen. Zicht op een woning te hebben.
Ik kan je bijna garanderen dat deze man niet amicaal blijft als er eenmaal een scheiding geregeld moet worden.
maandag 4 september 2023 om 15:50
Zo, even speciaal account weer afgestoft.
Net wat Vanillana zegt, ga het stapje voor stapje voorbereiden. Nu je hoofd erbij houden is heel belangrijk. Niet gezegd dat het zeker weten moeilijk wordt, maar echt open voor jou staat je man niet. Zorg dat je financiën op orde zijn, dat je alles weet en overal van op de hoogte bent. De accountant is een goed eerste stap, tenzij je man daar heftig op kan reageren.
De emotionele aspecten hebben tijd nodig, je bent nooit aan je relatie begonnen met het idee deze te beëindigen.
In de tussentijd kun je proberen het praktische zo goed mogelijk te regelen. Met op 1, huisvesting. Hoe is je financiële situatie, sta je nog ingeschreven bij een woningcorporatie? Heb je geld genoeg voor een eigen koopwoning etc. Kun je meer werken om dit te bereiken?
Daarna, wat wil je voor en met de kinderen en dan kun je niet om je man heen, want dat hangt samen met hem. Huisvesting in het geval van co-ouderschap ook, dan kun je in principe niet verder weg dan 7,5 km, uit mijn hoofd.
Net wat Vanillana zegt, ga het stapje voor stapje voorbereiden. Nu je hoofd erbij houden is heel belangrijk. Niet gezegd dat het zeker weten moeilijk wordt, maar echt open voor jou staat je man niet. Zorg dat je financiën op orde zijn, dat je alles weet en overal van op de hoogte bent. De accountant is een goed eerste stap, tenzij je man daar heftig op kan reageren.
De emotionele aspecten hebben tijd nodig, je bent nooit aan je relatie begonnen met het idee deze te beëindigen.
In de tussentijd kun je proberen het praktische zo goed mogelijk te regelen. Met op 1, huisvesting. Hoe is je financiële situatie, sta je nog ingeschreven bij een woningcorporatie? Heb je geld genoeg voor een eigen koopwoning etc. Kun je meer werken om dit te bereiken?
Daarna, wat wil je voor en met de kinderen en dan kun je niet om je man heen, want dat hangt samen met hem. Huisvesting in het geval van co-ouderschap ook, dan kun je in principe niet verder weg dan 7,5 km, uit mijn hoofd.
maandag 4 september 2023 om 20:12
Heel herkenbaar. Ik heb jarenlang gedacht 'wanneer weet ik nou of ik ermee moet stoppen?' en telkens gaf ik hem weer een kans. Misschien ook wel uit verlatingsangst. Bij mij kwam het licht toen mijn psych zei "ik weet hoe graag je kinderen wilt, maar wil je ze echt met HEM?" (onze break-up begon met de zoveelste clash over onze kinderwens). En toen zei ik primair en resoluut: "NEE". En ik schrok er zelf van, zo snel als ik dat zei. Maar toen was ook in één keer de kous af. Ik kon van mezelf ook niet meer terug. En ja, ik vond het ook een sprong in het diepe. Ik had geen idee wat ik wilde en moest, maar ik wist wel dat wat ik hiervoor had moest stoppen. En wel meteen. Ik kon gewoon niet meer. Dus liever alles opnieuw uitvinden dan nog een dag langer in de ellende.Belinda84 schreef: ↑04-09-2023 14:58Dank jullie wel voor alle reacties. Ik merk dat ik heel erg op zoek ben en heel de tijd check of er nog nieuwe reacties zijn gekomen. Waarschijnlijk ben ik op zoek naar het laatste zetje ofzo. Ervaringen en meningen die mij sterken in hoe ik mij voel.
Ik merk ook dat ik er met veel mensen over wil hebben. Alsof ik het niet alleen durf.
Als hij zou zeggen dat hij zou willen scheiden. Zou dat voelen als een opluchting. Maar de stap zelf zetten voelt als een sprong in een diepe. Alsof ik het misschien niet goed zie en misschien wel spijt ga krijgen. Als geen weg meer terug …
Misschien helpt het als je nadenkt over de toekomst. Over je leven. Waar word je gelukkig van? Hoe zie je het voor je? En dan: is dat met HEM? En hoe moeilijk ook, je kan ook een gezin zijn zonder getrouwd te zijn. Wellicht moet je doel zijn dat je samen fijne ouders bent, maar apart van elkaar gelukkig.
Gek genoeg zijn mijn narcistische ex en ik nu (zo'n 4,5 jaar later) on speaking terms en maken we af en toe ook grapjes. Prima als het daarbij blijft. Ik zal niet zeggen dat er 'no hard feelings' zijn, die zijn er wel, maar ik hou dat proces voor mezelf en we hebben gewoon volwassen contact als het nodig is.
maandag 4 september 2023 om 20:28
Dank jullie wel voor alle reacties. Ik heb luchtig met mijn kinderen (afzonderlijk) gesproken. En gevraagd wat ze vinden van de ruzies af en toe. Hoe ze vinden dat dat gaat en hoe ze zich erover voelen.
De jongste zei dat ze het zielig voor mij vond en dan mij wil troosten. En dat ze niet leuk vindt dat papa zo hard schreeuwt.
De oudste krijgt toch ook meer mee dan ik had verwacht. Ze merkt ook dat we nu niet meer zoveel praten.
Ik heb verteld dat het niet aan hun ligt en dat we allebei veel van hun houden. Maar ook gezegd dat dit niet normaal is en dat we gaan uitzoeken hoe we dit gaan doen.
Ik denk toch dat ze best flexibel zullen zijn. Het was overigens een luchtig gesprek zonder dat ik het over mijn emoties had. Ik wil ze natuurlijk niet betrekken in volwassen problemen. Maar ze ook wel een klein beetje voorbereiden denk ik.
En het schokt me toch dat ze denken dat het normaal is hoe het gaat thuis. Dit is niet het voorbeeld wat ik wil geven.
Morgen ga ik contact opnemen met de huisarts. Ik denk dat het goed gaat zijn om met een maatschappelijk werker of psycholoog te gaan praten.
Ik kijk erg uit naar donderdag. Mijn man weet niet dat ik een gesprek heb met mijn accountant. En dat wil ik liever ook zo houden.
Het klinkt wel oneerlijk allemaal.
De beslissing heb ik al wel genomen. Ik moet alleen iets meer helder krijgen hoe het eruit gaat zien allemaal.
Ook denk ik al vooruit. Wat als ik het uitgesproken heb. Hoe zetten we dan de eerste stappen om apart te wonen. Birdnesting lijkt mij op dit moment het meest ideaal. Maar dan moet ik wel een plek vinden om te kunnen slapen. Hopelijk kan ik bij verschillende vrienden terecht. Voel me best bezwaard. Ik vraag nooit om hulp. Maar moet dat wel gaan doen vrees ik.
Eigenlijk wil ik het huis houden. Omdat mijn bedrijf aan huis is (studio). Ik las ergens dat de bank wat coulanter is als je in een scheiding zit en je ex-partner wilt uitkopen. Weet iemand dat?
De jongste zei dat ze het zielig voor mij vond en dan mij wil troosten. En dat ze niet leuk vindt dat papa zo hard schreeuwt.
De oudste krijgt toch ook meer mee dan ik had verwacht. Ze merkt ook dat we nu niet meer zoveel praten.
Ik heb verteld dat het niet aan hun ligt en dat we allebei veel van hun houden. Maar ook gezegd dat dit niet normaal is en dat we gaan uitzoeken hoe we dit gaan doen.
Ik denk toch dat ze best flexibel zullen zijn. Het was overigens een luchtig gesprek zonder dat ik het over mijn emoties had. Ik wil ze natuurlijk niet betrekken in volwassen problemen. Maar ze ook wel een klein beetje voorbereiden denk ik.
En het schokt me toch dat ze denken dat het normaal is hoe het gaat thuis. Dit is niet het voorbeeld wat ik wil geven.
Morgen ga ik contact opnemen met de huisarts. Ik denk dat het goed gaat zijn om met een maatschappelijk werker of psycholoog te gaan praten.
Ik kijk erg uit naar donderdag. Mijn man weet niet dat ik een gesprek heb met mijn accountant. En dat wil ik liever ook zo houden.
Het klinkt wel oneerlijk allemaal.
De beslissing heb ik al wel genomen. Ik moet alleen iets meer helder krijgen hoe het eruit gaat zien allemaal.
Ook denk ik al vooruit. Wat als ik het uitgesproken heb. Hoe zetten we dan de eerste stappen om apart te wonen. Birdnesting lijkt mij op dit moment het meest ideaal. Maar dan moet ik wel een plek vinden om te kunnen slapen. Hopelijk kan ik bij verschillende vrienden terecht. Voel me best bezwaard. Ik vraag nooit om hulp. Maar moet dat wel gaan doen vrees ik.
Eigenlijk wil ik het huis houden. Omdat mijn bedrijf aan huis is (studio). Ik las ergens dat de bank wat coulanter is als je in een scheiding zit en je ex-partner wilt uitkopen. Weet iemand dat?
maandag 4 september 2023 om 21:15
Wat klinkt er oneerlijk? Dat je dit nu gaat (laten) uitzoeken, financieel? Doe het met de bedoeling hem te benadelen? Dat geloof ik niet. Hoeveel keer heb je al bij hem aangegeven dat het zo niet prettig is voor jou? Is het echt eerlijk van hem dat hij daar eigenlijkniks mee doet?
Je mag jouw zaken nu zo goed mogelijk proberen te regelen hoor. Als je dat niet met de expliciete intentie doet om hem te benadelen, is er niks mis mee. Voor jezelf opkomen hoeft echt niet nadelig voor de ander te zijn. Maar je hebt nu genoeg geslikt en geaccepteerd. Je mag, nee, moet nu jouw grenzen gaan respecteren.
Je mag jouw zaken nu zo goed mogelijk proberen te regelen hoor. Als je dat niet met de expliciete intentie doet om hem te benadelen, is er niks mis mee. Voor jezelf opkomen hoeft echt niet nadelig voor de ander te zijn. Maar je hebt nu genoeg geslikt en geaccepteerd. Je mag, nee, moet nu jouw grenzen gaan respecteren.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
