Relaties
alle pijlers
Schoonmoeder gaat over grenzen heen
dinsdag 13 augustus 2024 om 13:22
Bijna een jaar geleden zijn mijn man en ik ouders geworden. Mijn man heeft altijd een goede relatie gehad met zijn ouders, en ik kon vanaf het begin van onze relatie ook goed met ze overweg.
Helaas is sinds de geboorte van ons kind alles compleet omgeslagen. In het afgelopen jaar is mijn schoonmoeder veranderd van een begripvolle en redelijke (schoon)moeder die vooral op afstand probeerde te ondersteunen, in iemand die controle wil hebben over alles wat ook maar in de buurt komt van ons kind. De eerste weken uitte zich dat vooral in erg aanwezig zijn als ze op bezoek was en veel kritische vragen stellen over de keuzes die wij maakten. Inmiddels gaat het zo ver dat ze elke instructie en elk verzoek compleet negeert, en we letterlijk ons kind fysiek bij haar moeten weghalen als we willen dat ze iets niet doet.
In eerste instantie hebben we geprobeerd hierover rustig en constructief het gesprek aan te gaan. Helaas heeft dat alleen maar geleid tot een boze schoonmoeder, die roept dat ze alleen maar wil helpen en dat ze blijkbaar niks goed kan doen. Mijn man wordt regelmatig wekenlang doodgezwegen als we ergens een grens trekken die ze niet leuk vindt.
Omdat ze al maanden steeds meer over onze grenzen gaat, heeft mijn schoonmoeder steeds minder contact met ons kind. Waar ze eerst regelmatig oppaste, laten we haar nu niet meer met ons kind alleen. Ook als wij er wel bij zijn krijgt ze steeds minder vrijheid in de omgang met kind. Bij elk bezoek is ze nukkiger, en de spanning is inmiddels om te snijden.
Ik ben het al maanden spuugzat, en hoewel mijn man vergevingsgezinder is dan ik, is hij er inmiddels ook helemaal klaar mee. We weten echter ondertussen niet meer wat we hier nog mee moeten, behalve steeds maar weer grenzen blijven aangeven en toegang tot kind beperken. Als we zo doorgaan, hebben we over een paar maanden helemaal geen contact meer met schoonmoeder. En hoewel ik daar ondertussen niet meer wakker van zou liggen, wil mijn man (begrijpelijk) wel enige relatie met allebei zijn ouders behouden en is hij verdrietig en teleurgesteld in hoe het nu gaat. Ik wil graag het gesprek aangaan, maar tot nu toe reageert schoonmoeder erg emotioneel en vijandig op elke vorm van kritiek. Mijn man vindt het ook lastig om hierover het gesprek aan te gaan, omdat schoonmoeder meester is in hem een rotgevoel geven als dat haar uitkomt. We zitten overigens wel op één lijn wat betreft omgang met ons kind in het algemeen en deze situatie, maar weten oprecht niet meer wat we nog kunnen doen om het tij enigszins te keren. Is er hier iemand die met hetzelfde bijltje heeft gehakt en tips heeft?
Helaas is sinds de geboorte van ons kind alles compleet omgeslagen. In het afgelopen jaar is mijn schoonmoeder veranderd van een begripvolle en redelijke (schoon)moeder die vooral op afstand probeerde te ondersteunen, in iemand die controle wil hebben over alles wat ook maar in de buurt komt van ons kind. De eerste weken uitte zich dat vooral in erg aanwezig zijn als ze op bezoek was en veel kritische vragen stellen over de keuzes die wij maakten. Inmiddels gaat het zo ver dat ze elke instructie en elk verzoek compleet negeert, en we letterlijk ons kind fysiek bij haar moeten weghalen als we willen dat ze iets niet doet.
In eerste instantie hebben we geprobeerd hierover rustig en constructief het gesprek aan te gaan. Helaas heeft dat alleen maar geleid tot een boze schoonmoeder, die roept dat ze alleen maar wil helpen en dat ze blijkbaar niks goed kan doen. Mijn man wordt regelmatig wekenlang doodgezwegen als we ergens een grens trekken die ze niet leuk vindt.
Omdat ze al maanden steeds meer over onze grenzen gaat, heeft mijn schoonmoeder steeds minder contact met ons kind. Waar ze eerst regelmatig oppaste, laten we haar nu niet meer met ons kind alleen. Ook als wij er wel bij zijn krijgt ze steeds minder vrijheid in de omgang met kind. Bij elk bezoek is ze nukkiger, en de spanning is inmiddels om te snijden.
Ik ben het al maanden spuugzat, en hoewel mijn man vergevingsgezinder is dan ik, is hij er inmiddels ook helemaal klaar mee. We weten echter ondertussen niet meer wat we hier nog mee moeten, behalve steeds maar weer grenzen blijven aangeven en toegang tot kind beperken. Als we zo doorgaan, hebben we over een paar maanden helemaal geen contact meer met schoonmoeder. En hoewel ik daar ondertussen niet meer wakker van zou liggen, wil mijn man (begrijpelijk) wel enige relatie met allebei zijn ouders behouden en is hij verdrietig en teleurgesteld in hoe het nu gaat. Ik wil graag het gesprek aangaan, maar tot nu toe reageert schoonmoeder erg emotioneel en vijandig op elke vorm van kritiek. Mijn man vindt het ook lastig om hierover het gesprek aan te gaan, omdat schoonmoeder meester is in hem een rotgevoel geven als dat haar uitkomt. We zitten overigens wel op één lijn wat betreft omgang met ons kind in het algemeen en deze situatie, maar weten oprecht niet meer wat we nog kunnen doen om het tij enigszins te keren. Is er hier iemand die met hetzelfde bijltje heeft gehakt en tips heeft?
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:04
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:04
Bij mijn schoonmoeder was het wel een overleden kind en een behoefte die gevuld moest worden door het kleinkind. Maar daar is het kleinkind inderdaad niet voor - en zo'n kind voelt het het ook aan en trekt zich terug, zelfs als baby al.VeggieBurrito schreef: ↑13-08-2024 13:50
Schoonmoeder heeft nooit een kind verloren voor zover ik weet, maar heeft vanwege vruchtbaarheidsproblemen niet zoveel kinderen gekregen als ze graag had gewild. Het voelt soms een beetje alsof ons kind nu die leegte bij haar moet vullen, maar daar zijn kleinkinderen niet voor.
Ik denk niet dat het ooit helemaal weggaat. Op een gegeven moment kon ze het wel verstandelijk snappen, dacht ik dan, maar dan kwamen er alsnog emotioneel gemotiveerde sneren naar/over mij.
Jammer, maar wij zijn niet haar therapie.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:04
Dingen die nu niet meer kunnen ( buikslapen, dekbedjes, smeerworst, honing, lekker dik aankleden ) waren vroeger gemeengoed en afhankelijk van hoe je een en ander zegt kan het aanvoelen als - met terugwerkende kracht - kritiek op haar opvoeding.VeggieBurrito schreef: ↑13-08-2024 13:57Daar ben ik het inderdaad mee eens. Als dat het enige was geweest, had ik hooguit een keer gezucht en het laten gaan. Maar het gaat ook echt om dingen die onverantwoord zijn. Inmiddels zit de irritatie wel zo hoog dat ik nu ook van het koekje wat zeg, maar zo is het zeker niet begonnen.
Jammer dat jullie allemaal niet zijn van het “ pick your battles “ .
Je ( man ) zou samen met schoonmoeder een middagje kunnen doorbrengen en kunnen Googlen waarom eea tegenwoordig not done is.
En dat er nu zoiets bestaat als per zoveel maanden zolang “ wakkertijd “ etc.
Zonde als de relatie hierom verbroken zou worden.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:05
Spreek je hem daar dan niet op aan? Dit kan echt niet. Je man moet leren voor zichzelf op te komen.VeggieBurrito schreef: ↑13-08-2024 14:02De laatste keer dat ze alleen is geweest met kind was ook een moment dat het eigenlijk slecht uitkwam, en ze heeft mijn man toen zo'n rotgevoel bezorgd dat hij zich gedwongen voelde haar alsnog uit te nodigen.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:08
Ik zie wel veel dat jij vooral het gesprek aan gaat, en haar waarschuwt. Ik mis je man zijn rol hier in een beetje. Hij mag (als ik het zo lees) best wat meer optreden naar zijn moeder, en jou wat meer op de achtergrond laten. Het is namelijk ZIJN moeder. En voor hem is het natuurlijk makkelijk op het moment dat jij er iets van zegt.
Het lijkt mij dus ook dat zij zich zo vijandig opstelt, omdat jij in haar ogen de boosdoener bent. Ik zou zelf wat meer naar de achtergrond treden en het je man op laten lossen. Hij mag in gesprek gaan met zijn moeder, niet jij.
En laat hem duidelijke consequenties aan geven. Bijvoorbeeld: als er nog één keer niet naar ons geluisterd word, of over een grens word gegaan, verbreken we het contact.
Dan ligt de bal bij haar. Doet ze er niks mee, dan (tijdelijk) contact verbreken. Want aan zo’n iemand heb je niks in je leven. Ook al wil je man de lieve vrede bewaren, soms werkt dat gewoon niet en sommige mensen verdienen (na 100 kansen) dat ook niet (meer).
Het lijkt mij dus ook dat zij zich zo vijandig opstelt, omdat jij in haar ogen de boosdoener bent. Ik zou zelf wat meer naar de achtergrond treden en het je man op laten lossen. Hij mag in gesprek gaan met zijn moeder, niet jij.
En laat hem duidelijke consequenties aan geven. Bijvoorbeeld: als er nog één keer niet naar ons geluisterd word, of over een grens word gegaan, verbreken we het contact.
Dan ligt de bal bij haar. Doet ze er niks mee, dan (tijdelijk) contact verbreken. Want aan zo’n iemand heb je niks in je leven. Ook al wil je man de lieve vrede bewaren, soms werkt dat gewoon niet en sommige mensen verdienen (na 100 kansen) dat ook niet (meer).
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:08
Ik las het als dat ze al heel veel battles niet gepickt had, maar dat die rest-battles nu ook druppels zijn die de emmer hebben laten overlopen.blijfgewoonbianca schreef: ↑13-08-2024 14:04Dingen die nu niet meer kunnen ( buikslapen, dekbedjes, smeerworst, honing, lekker dik aankleden ) waren vroeger gemeengoed en afhankelijk van hoe je een en ander zegt kan het aanvoelen als - met terugwerkende kracht - kritiek op haar opvoeding.
Jammer dat jullie allemaal niet zijn van het “ pick your battles “ .
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:09
Dit. Je kunt overal wel drama over maken. Maar je kunt ook voor een constructieve benadering gaan. En ja, dan moet schoonmoeder uiteindelijk ook een beetje zich verder ontwikkelen, en dat moet ze maar net kunnen. Maar zoiets komt van twee kanten. Dus ook van jullie. En leuk en goed dat je grenzen hebt, maar ook die zijn niet heilig en zouden zomaar een beetje hier en daar overdreven kunnen zijn.blijfgewoonbianca schreef: ↑13-08-2024 14:04Dingen die nu niet meer kunnen ( buikslapen, dekbedjes, smeerworst, honing, lekker dik aankleden ) waren vroeger gemeengoed en afhankelijk van hoe je een en ander zegt kan het aanvoelen als - met terugwerkende kracht - kritiek op haar opvoeding.
Jammer dat jullie allemaal niet zijn van het “ pick your battles “ .
Je ( man ) zou samen met schoonmoeder een middagje kunnen doorbrengen en kunnen Googlen waarom eea tegenwoordig not done is.
En dat er nu zoiets bestaat als per zoveel maanden zolang “ wakkertijd “ etc.
Zonde als de relatie hierom verbroken zou worden.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:09
Dat klopt inderdaad, ze weet precies hoe ze hem moet raken en maakt daar graag gebruik van als het zo uitkomt. Hij probeert het oprecht en het gaat ook een stuk beter dan eerst, maar er zit bij hem nu ook veel verdriet dat zijn moeder zo doet. Hij is altijd close met haar geweest (of dat dacht hij in ieder geval), en ze behandeld hem nu al maanden als oud vuil omdat hij voor zijn eigen kind opkomt. Hij is normaal ook niet iemand die moeite heeft voor zichzelf of zijn gezin op te komen, maar het blijkt in de praktijk toch lastig om een paar decennia emotionele manipulatie zo even ongedaan te maken.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:11
VeggieBurrito schreef: ↑13-08-2024 14:09Dat klopt inderdaad, ze weet precies hoe ze hem moet raken en maakt daar graag gebruik van als het zo uitkomt. Hij probeert het oprecht en het gaat ook een stuk beter dan eerst, maar er zit bij hem nu ook veel verdriet dat zijn moeder zo doet. Hij is altijd close met haar geweest (of dat dacht hij in ieder geval), en ze behandeld hem nu al maanden als oud vuil omdat hij voor zijn eigen kind opkomt. Hij is normaal ook niet iemand die moeite heeft voor zichzelf of zijn gezin op te komen, maar het blijkt in de praktijk toch lastig om een paar decennia emotionele manipulatie zo even ongedaan te maken.
Zo. Jij zet haar even weg in het slechtste daglicht dat er is. Alsof zij alles met slechte intenties doet.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:11
Nou ja zal best allemaal, vroeger mocht je ook zo’n beetje alles eten als zwangere. Inzichten zijn ook verbeterd en veranderd. Maar wat ik lees is dat to uitleg geeft waarom het nu niet meer kan en dat het dan nog niet gerespecteerd wordt. Dan houdt het op een gegeven moment toch gewoon op?blijfgewoonbianca schreef: ↑13-08-2024 14:04Dingen die nu niet meer kunnen ( buikslapen, dekbedjes, smeerworst, honing, lekker dik aankleden ) waren vroeger gemeengoed en afhankelijk van hoe je een en ander zegt kan het aanvoelen als - met terugwerkende kracht - kritiek op haar opvoeding.
Jammer dat jullie allemaal niet zijn van het “ pick your battles “ .
Je ( man ) zou samen met schoonmoeder een middagje kunnen doorbrengen en kunnen Googlen waarom eea tegenwoordig not done is.
En dat er nu zoiets bestaat als per zoveel maanden zolang “ wakkertijd “ etc.
Zonde als de relatie hierom verbroken zou worden.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:12
Dat kan toch ook niet. Het zal hem wel gevormd hebben.VeggieBurrito schreef: ↑13-08-2024 14:09het blijkt in de praktijk toch lastig om een paar decennia emotionele manipulatie zo even ongedaan te maken.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:14
Ik vind het typisch dat jij eerst prima met haar kon, totdat je zelf moeder werd.VeggieBurrito schreef: ↑13-08-2024 14:09Dat klopt inderdaad, ze weet precies hoe ze hem moet raken en maakt daar graag gebruik van als het zo uitkomt. Hij probeert het oprecht en het gaat ook een stuk beter dan eerst, maar er zit bij hem nu ook veel verdriet dat zijn moeder zo doet. Hij is altijd close met haar geweest (of dat dacht hij in ieder geval), en ze behandeld hem nu al maanden als oud vuil omdat hij voor zijn eigen kind opkomt. Hij is normaal ook niet iemand die moeite heeft voor zichzelf of zijn gezin op te komen, maar het blijkt in de praktijk toch lastig om een paar decennia emotionele manipulatie zo even ongedaan te maken.
Het zal OOK een gevalletje machtsstrijd zijn, gok ik. Oma mag in ieder geval niet de credits krijgen dat zij toch ooit een kind in leven heeft weten te houden en die moet nu heel erg op afstand worden gehouden. En oma die er alles aan doet om toch vooral ook iets van haar opvoeding door te geven.
Ik denk dat je schoonmoeder eerder heeeel erg verdrietig is ipv boos.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:15
Wedden dat TO’s eigen moeder het wel goed doet ?Taskmaster schreef: ↑13-08-2024 14:11Zo. Jij zet haar even weg in het slechtste daglicht dat er is. Alsof zij alles met slechte intenties doet.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:15
Ongetwijfeld was ze dan even gek geweest op haar kleinkind, maar dat is geen reden om dan maar over alle grenzen van de ouders van kleinkind heen te walsen. Mijn moeder heeft ook door vruchtbaarheidsproblemen minder kinderen dan ze had gewild, maar zij heeft het wel voor elkaar gekregen om gewoon oma te zijn ipv proberen een derde ouder te zijn, en zij ziet kind minder vaak dan mijn schoonmoeder.blijfgewoonbianca schreef: ↑13-08-2024 13:56Al had ze tien kinderen gekregen, dan nog was ze stapelmesogge geweest op haar kleinkind(eren) , gok ik zo.
Heb je weleens open naar haar argumenten geluisterd ?
Ik zou graag naar haar argumenten luisteren als ze ervoor open stond om ze te delen, maar we zijn tot nu toe niet verder gekomen dan roepen dat ze alleen maar wil helpen en ze toch niks goed kan doen, feiten verdraaien of gewoon weglopen of ophangen als we proberen te praten.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:15
Dat is echt niet typisch hoor. Je ziet dat zo veel voorkomen, alles is leuk en aardig tot er een baby/kind komt. Dan willen vaak schoonmoeders zich ineens overal mee bemoeien en weten alles zogenaamd beter.blijfgewoonbianca schreef: ↑13-08-2024 14:14Ik vind het typisch dat jij eerst prima met haar kon, totdat je zelf moeder werd.
Het zal OOK een gevalletje machtsstrijd zijn, gok ik. Oma mag in ieder geval niet de credits krijgen dat zij toch ooit een kind in leven heeft weten te houden en die moet nu heel erg op afstand worden gehouden. En oma die er alles aan doet om toch vooral ook iets van haar opvoeding door te geven.
Ik denk dat je schoonmoeder eerder heeeel erg verdrietig is ipv boos.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:16
Die moeders van de vaders ja. Die doen het niet snel goed.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:17
Dit klinkt helaas herkenbaar inderdaad. Ik ben ook bang dat we naar deze situatie toegaan, hoe verdrietig het ook is. Ik gun zowel man als kind een betere relatie met haar, maar ik weet niet meer hoe we dat voor elkaar gaan krijgen als er niks veranderd.Mintien schreef: ↑13-08-2024 14:03Och ja, herkenbaar. Hier waren het dingen als roken wanneer ze bij ons was en daarna niet willen wassen, haar bijtgrage hondje niet voldoende afschermen als kind bij haar was, achter onze rug om zoete dingen toestoppen (geen big deal, maar wilden we gewoon niet), hard roepen/boos worden op hondje waar ons kind beetje bang van werd, sowieso weinig positieve aandacht voor kind. Daarnaast ook veel drama maken als ze bij ons over de vloer kwamen, dat ze kind te weinig zag, wij haar te weinig opzochten, geen tijd voor haar hadden, etc.
Ik was al uitgechecked en mijn man vond het ook steeds zwaarder worden. Conclusie; we zien haar nu sporadisch, een uurtje op de koffie bij ons en ze is nooit alleen met kind. Een echte band heeft ze dan ook niet opgebouwd.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:17
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:18
En hoezo zou dat schoon!!moeder gedrag zijn ? Zou dat er mee te maken hebben dat de “ eigen “ moeders * met drie nul voor staan ?
* een schoonmoeder IS ook iemand zijn EIGEN moeder.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:19
VeggieBurrito schreef: ↑13-08-2024 14:09Dat klopt inderdaad, ze weet precies hoe ze hem moet raken en maakt daar graag gebruik van als het zo uitkomt. Hij probeert het oprecht en het gaat ook een stuk beter dan eerst, maar er zit bij hem nu ook veel verdriet dat zijn moeder zo doet. Hij is altijd close met haar geweest (of dat dacht hij in ieder geval), en ze behandeld hem nu al maanden als oud vuil omdat hij voor zijn eigen kind opkomt. Hij is normaal ook niet iemand die moeite heeft voor zichzelf of zijn gezin op te komen, maar het blijkt in de praktijk toch lastig om een paar decennia emotionele manipulatie zo even ongedaan te maken.
Ik snapte de OP al niet erg, hoe het zo uit de hand kan lopen terwijl jullie voor de komst van jullie kind altijd een goede band hadden met hen. Maar dat van die goede band klopte dus niet, dat was schijn.
Het punt is dus wel dat het vooral aan je man is om dit op te lossen. Hele nare situatie, maar misschien juist daarom wel een idee om een keer naar de huisarts te gaan, misschien zijn wat gesprekken met de POH wel heel helpend voor hem.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:19
Hoe oud is schoonmoeder? Is op andere punten ook in de war?VeggieBurrito schreef: ↑13-08-2024 13:48Jonge baby op buik laten slapen met iets voor het gezicht was het moment dat ze niet meer met kind alleen mocht zijn. Ze geeft kind soms dingen die niet veilig zijn om mee te spelen (verstikkingsgevaar bijvoorbeeld), maar luistert dan niet naar het verzoek om dat niet te doen. Ze wil steeds oppassen, maar kleed kind dan veel te warm aan (waardoor kind niet slaapt), houdt kind te lang op waardoor kind dagen uit ritme is etc. Bij een ouder kind is dat een ding, maar kind is nog een baby en heeft ook vanwege medische achtergrond veel behoefte aan genoeg slaap en een routine, nog afgezien van het feit dat het gewoon een baby is die slaap nodig heeft.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:20
Als jij er nou eens - voor een deel - uitstapt, met dingen tegen haar zeggen of je man precies voorkauwen wat hij moet vinden en zeggen. Dat scheelt denk ik al heel veel.VeggieBurrito schreef: ↑13-08-2024 14:17Dit klinkt helaas herkenbaar inderdaad. Ik ben ook bang dat we naar deze situatie toegaan, hoe verdrietig het ook is. Ik gun zowel man als kind een betere relatie met haar, maar ik weet niet meer hoe we dat voor elkaar gaan krijgen als er niks veranderd.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:21
Wij zijn zeker wel van pick your battles, en hebben dit allemaal tot in den treure uitgelegd. Ook mijn schoonzusje die in de kinderopvang werkt probeert haar steeds uit te leggen wat tegenwoordig wel en niet als veilig/verantwoord beschouwd wordt, met uitleg waarom. Ze wil het niet horen. Alles moet op haar manier, of het nou goed of slecht is voor kind. Op een gegeven moment houdt het op.blijfgewoonbianca schreef: ↑13-08-2024 14:04Dingen die nu niet meer kunnen ( buikslapen, dekbedjes, smeerworst, honing, lekker dik aankleden ) waren vroeger gemeengoed en afhankelijk van hoe je een en ander zegt kan het aanvoelen als - met terugwerkende kracht - kritiek op haar opvoeding.
Jammer dat jullie allemaal niet zijn van het “ pick your battles “ .
Je ( man ) zou samen met schoonmoeder een middagje kunnen doorbrengen en kunnen Googlen waarom eea tegenwoordig not done is.
En dat er nu zoiets bestaat als per zoveel maanden zolang “ wakkertijd “ etc.
Zonde als de relatie hierom verbroken zou worden.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:21
Ik begrijp het even niet helemaal. Het was nieuw gedrag (ik vroeg me af of er met haarzelf iets aan de hand zou kunnen zijn), maar nu is er ineens sprake van decennialange emotionele manipulatie?VeggieBurrito schreef: ↑13-08-2024 14:09Dat klopt inderdaad, ze weet precies hoe ze hem moet raken en maakt daar graag gebruik van als het zo uitkomt. Hij probeert het oprecht en het gaat ook een stuk beter dan eerst, maar er zit bij hem nu ook veel verdriet dat zijn moeder zo doet. Hij is altijd close met haar geweest (of dat dacht hij in ieder geval), en ze behandeld hem nu al maanden als oud vuil omdat hij voor zijn eigen kind opkomt. Hij is normaal ook niet iemand die moeite heeft voor zichzelf of zijn gezin op te komen, maar het blijkt in de praktijk toch lastig om een paar decennia emotionele manipulatie zo even ongedaan te maken.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
dinsdag 13 augustus 2024 om 14:23
Zeker wel, en we hebben hier de eerste maanden ook best wel ruzie over gehad. Zoals ik aangaf, het gaat nu een stuk beter, maar ze weet precies hoe ze hem moet raken en maakt daar gebruik van om haar zin door te drijven. Hij is ook echt niet confrontatievermijdend, alleen met zijn moeder lukt het hem maar moeilijk.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in