Relaties
alle pijlers
sex lastig met vriend, ik ben zijn maatje zegt ie
donderdag 31 januari 2008 om 10:55
Een terugkerend probleem en erg lastig. Ik ben 29 jaar, m'n vriend houdt ontzettend veel van mij maar mist de geestelijke opwinding met sex met mij. Kunnen wel sex hebben, tis anders. aankijken tijdens neuken vind hij moeilijk. Hij voelt zich een amateur bij mij in bed, omdat hij niet die geestelijke geilheid ervaart, wel lichamelijk. Dit vind ik erg moeilijk. Voel me steeds minder vrouw en hij man. We praten er veel over, maar het doet zo'n zeer. We hebben de ups en downs, soms lijkt het er wel te zijn, maar na zo'n down, dat het weer uitgesproken is, voel ik me zo beroerd en onzeker.Tis niet dat ik dan om hem heen ga fladderen, en ik wil het zeker niet de ongelijkwaardigheid in duwen, maar tis zo ingewikkeld. Het duurt heel lang voordat weer enigzins hersteld is en ik weer enigszin normaal en zeker kan doen en voelen.Ik wil hem en hij wil mij ook zeker niet kwijt. Dacht, misschien hebben andere meiden hier ook ervaring mee en willen willen hier over praten, ervaringen en tips. Tis gek, meestal is het andersom. Bij mij de eerste x tenminste dat het zo is........
donderdag 31 januari 2008 om 11:02
donderdag 31 januari 2008 om 11:04
Jullie zijn eigenlijk hele goeie vrienden en als hij erg geil is vrijt hij met jou omdat er nou eenmaal niemand anders om hem heen is en jullie monogamie afgesproken hebben , maar eigenlijk is zijn ideaal samenzijn met iemand die niet alleen zijn beste maatje is maar waar hij ook bere-horny van wordt ?
Vat ik het zo goed samen of sla ik de plank helemaal mis ?
Vat ik het zo goed samen of sla ik de plank helemaal mis ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 31 januari 2008 om 11:10
donderdag 31 januari 2008 om 11:13
Ik begrijp je wel TO, jammer genoeg. Het heeft er vooral mee te maken dat je vriend zich kennelijk niet geestelijk open kan stellen voor je. Laat me raden, hij kan zich vast ook heel moeilijk inleven in een ander, is geen emotioneel mens, in de zin van erg verdrietig/blij/enthousiast kunnen zijn. Is heel zorgzaam en lief maar niet echt geinteresseerd in seks/intimiteit?
donderdag 31 januari 2008 om 13:09
Ha Eseses,
Iedereen zit hier een beetje te gissen naar oorzaken.... ik doe maar even mee. Ik herken wat jij zegt uit een vorige relatie. Hadden jullie in het begin van de relatie wel regelmatig sex?
Mijn ex en ik hadden in het begin wel regelmatig sex. Dit was wel wat "bedeesd", maar de frequentie was oke.
Later in de relatie, toen de eerste opwinding eraf was zeg maar, nam ik wat minder initiatief daan in het begin. Toen merkte ik pas hoe weinig initiatief hij altijd nam.
We hebben hier wel over gepraat, maar het loste niets op. Mijn ex had in bed een soort schaamte, vond het moeilijk zich te laten gaan en "kon" ook geen standjes uitproberen, dat vond hij genant. Als we al sex hadden, was ik er alleen maar op aan het letten of hij genoot en was ik helemaal niet meer met mijn eigen genot bezig. Als hij dan klaar was, was ik opgelucht dat het was "gelukt".
De spontaniteit was volledig uit ons sexleven geslagen en op het moment dat het uitging, hadden we al 5 maanden geen sex gehad. Jammer, want ik hield van mijn ex, maar ik wil in een relatie toch meer dan een "allerbeste vriend".
Ik weet niet waar zijn schaamte over sex vandaan kwam, en dat wist hij zelf ook niet. Hij was niet preuts opgevoed, niet sexueel misbruikt, kreeg vanaf de puberteit gewoon vriendinnetjes en hij wist ook zeker dat hij geen homo was/is. Inmniddels woont hij al weer een paar jaar samen en hij beweert dat tussen zijn vriendin en hem het probleem niet meer speelt. Ik kan dat moelijk geloven, maar goed, ik hoop het voor hem. Al met al denk ik dat mijn ex gewoon een a-sexueel persoon was ofzo. Hij masturbeerde bijvoorbeeld ook maar eens per week, dat vind ik vrij weinig als je al 5 maanden geen sex hebt, maar goed...
Als ik heel eerlijk ben, betwijfel ik of jullie de sex kunnen verbeteren samen en of je deze situatie kunt ombuigen. Als je "moeite" moet gaan doen en bewust ermee bezig moet zijn, is de spontaniteit weg en wordt het volgens mij nog beladener... Ik vind het rot om te zeggen en ik hoop dat jullie er wel in slagen, maar ik denk uit ervaring dat een gebrek aan sexuele klik moelijk is te herstellen, ook al is die er wel geweest. Ik wens je sterkte!
Liefs, Satire
Iedereen zit hier een beetje te gissen naar oorzaken.... ik doe maar even mee. Ik herken wat jij zegt uit een vorige relatie. Hadden jullie in het begin van de relatie wel regelmatig sex?
Mijn ex en ik hadden in het begin wel regelmatig sex. Dit was wel wat "bedeesd", maar de frequentie was oke.
Later in de relatie, toen de eerste opwinding eraf was zeg maar, nam ik wat minder initiatief daan in het begin. Toen merkte ik pas hoe weinig initiatief hij altijd nam.
We hebben hier wel over gepraat, maar het loste niets op. Mijn ex had in bed een soort schaamte, vond het moeilijk zich te laten gaan en "kon" ook geen standjes uitproberen, dat vond hij genant. Als we al sex hadden, was ik er alleen maar op aan het letten of hij genoot en was ik helemaal niet meer met mijn eigen genot bezig. Als hij dan klaar was, was ik opgelucht dat het was "gelukt".
De spontaniteit was volledig uit ons sexleven geslagen en op het moment dat het uitging, hadden we al 5 maanden geen sex gehad. Jammer, want ik hield van mijn ex, maar ik wil in een relatie toch meer dan een "allerbeste vriend".
Ik weet niet waar zijn schaamte over sex vandaan kwam, en dat wist hij zelf ook niet. Hij was niet preuts opgevoed, niet sexueel misbruikt, kreeg vanaf de puberteit gewoon vriendinnetjes en hij wist ook zeker dat hij geen homo was/is. Inmniddels woont hij al weer een paar jaar samen en hij beweert dat tussen zijn vriendin en hem het probleem niet meer speelt. Ik kan dat moelijk geloven, maar goed, ik hoop het voor hem. Al met al denk ik dat mijn ex gewoon een a-sexueel persoon was ofzo. Hij masturbeerde bijvoorbeeld ook maar eens per week, dat vind ik vrij weinig als je al 5 maanden geen sex hebt, maar goed...
Als ik heel eerlijk ben, betwijfel ik of jullie de sex kunnen verbeteren samen en of je deze situatie kunt ombuigen. Als je "moeite" moet gaan doen en bewust ermee bezig moet zijn, is de spontaniteit weg en wordt het volgens mij nog beladener... Ik vind het rot om te zeggen en ik hoop dat jullie er wel in slagen, maar ik denk uit ervaring dat een gebrek aan sexuele klik moelijk is te herstellen, ook al is die er wel geweest. Ik wens je sterkte!
Liefs, Satire
donderdag 31 januari 2008 om 13:16
Ik begrijp het wel. In mijn laatste relatie had ik dat ook. Ik voelde me zo geestelijk verbonden met hem, het contact was zo intens (had ik nooit meegemaakt op deze manier), dat ik wel graag seks met hem had, maar ik kon voor hem geen echte lust voelen, juist vanwege de verbondenheid en het respect.
Twee keer wél wat ongeremdere seks met hem gehad, één keer na een woordenwisseling én een keer nadat hij 10 dagen weg was geweest.Vakantie was toen al geboekt voordat hij mij leerde kennen. Prima, maar toch voelde ik anderhalve dag meer afstand tussen ons, en toen lukte de seks stukken beter. Toen we een woordenwisseling hadden gehad ook.
Ik kon liefde en seks altijd goed scheiden, kon seks hebben "als een vent". Maar liefde en seks combineren, als die liefde ook nog eens inhoud dat je heel erg op dezelfde golflengte zit en geestelijk intens contact heb, tja, da's moeilijker voor mij.
Het voelde alsof het een belediging voor hem zou zijn als ik echte lust voor hem zou voelen, geloof ik, als ik hem daarvoor zou "gebruiken". Omdat we zoveel meer hadden. Raar, want dat hersenspinsel had ik bij vorige relaties en vriendschappen-mét niet gehad.
Ik weet helaas geen oplossing, maar ik hoop dat je er iets aan heb dat er meer mensen zijn met dit euvel, en het dus geen smoesje hoeft te zijn.
Twee keer wél wat ongeremdere seks met hem gehad, één keer na een woordenwisseling én een keer nadat hij 10 dagen weg was geweest.Vakantie was toen al geboekt voordat hij mij leerde kennen. Prima, maar toch voelde ik anderhalve dag meer afstand tussen ons, en toen lukte de seks stukken beter. Toen we een woordenwisseling hadden gehad ook.
Ik kon liefde en seks altijd goed scheiden, kon seks hebben "als een vent". Maar liefde en seks combineren, als die liefde ook nog eens inhoud dat je heel erg op dezelfde golflengte zit en geestelijk intens contact heb, tja, da's moeilijker voor mij.
Het voelde alsof het een belediging voor hem zou zijn als ik echte lust voor hem zou voelen, geloof ik, als ik hem daarvoor zou "gebruiken". Omdat we zoveel meer hadden. Raar, want dat hersenspinsel had ik bij vorige relaties en vriendschappen-mét niet gehad.
Ik weet helaas geen oplossing, maar ik hoop dat je er iets aan heb dat er meer mensen zijn met dit euvel, en het dus geen smoesje hoeft te zijn.
donderdag 31 januari 2008 om 13:17
Ik weet niet of TO iets herkent, maar ik wel. Niet alles, maar in grote lijnen herken ik het wel. Het verklaart ook wel een beetje waarom dit probleem steeds erger wordt naarmate de relatie vordert zeg maar. Het is erger geworden nadat we zijn gaan samenwonen, en nog erger nadat we zijn getrouwd (ik had in al mijn naieviteit eigenlijk het tegenovergestelde verwacht). Ik ben op sexueel gebied heel ruimdenkend. Mijn man heeft behoefen waar hij mij niet mee wilt lastig vallen zegt hij. Maar ik ben er helemaal klaar voor om "lastig gevallen" te worden zeg maar. Hoe leuker ik met hem mee doe, hoe meer hij zich in zichzelf opsluit.
Maar goed, wat kun je eraan doen?
Iedereen zal wel zeggen "praat er met elkaar over". Ja duuhhh. Op een gegeven moment is alles wel zo'n beetje gezegd. Hebben ook therapie gehad. We komen niet echt verder wat dit betreft. Dat gevoel dat er bij hem niet is, kan ik niet voor hem maken, ook niet met duizenden gesprekken erover. Ik vind het echt heel moeilijk om ermee om te gaan.
Sorry TO, ik wil je topic niet overnemen. Maar wil Bloesem wel even bedanken voor haar reactie en jou ook voor het feit dat je het ter sprake brengt. Misschien weer een nieuwe ingang voor een gesprek. Thanks Bloesem en TO.
Maar goed, wat kun je eraan doen?
Iedereen zal wel zeggen "praat er met elkaar over". Ja duuhhh. Op een gegeven moment is alles wel zo'n beetje gezegd. Hebben ook therapie gehad. We komen niet echt verder wat dit betreft. Dat gevoel dat er bij hem niet is, kan ik niet voor hem maken, ook niet met duizenden gesprekken erover. Ik vind het echt heel moeilijk om ermee om te gaan.
Sorry TO, ik wil je topic niet overnemen. Maar wil Bloesem wel even bedanken voor haar reactie en jou ook voor het feit dat je het ter sprake brengt. Misschien weer een nieuwe ingang voor een gesprek. Thanks Bloesem en TO.
donderdag 31 januari 2008 om 14:02
Vervelend voor je, zeg! Tenminste, dat denk ik... Als je er allebei tevreden mee bent, is het natuurlijk prima. (Overigens vond mijn ex het zelf ook vervelend, maar misschien was dat meer ingegeven door een angst om "niet normaal" te zijn, dat weet ik eigenlijk niet).
Ik hoop dat jullie er samen een weg in vinden. Ik zou trouwens wel proberen eerlijk te zijn tegen jezelf. Natuurlijk is sex niet alles, maar vraag je wel af wat je nodig hebt om je gelukkig te voelen in de relatie.
In mijn geval was het beter om afscheid te nemen, hoeveel ik ook van mijn ex hield. Mijn huidige vriend is misschien minder "mijn allerbeste vriend" dan mijn ex dat was, hij is daarentegen wel echt mijn geliefde. Ik merk dat ik me daar in een relatie het fijnst bij voel, vriendinnnen heb ik imeers al genoeg. Maar goed, dit kan voor iedereen verschiielnd zijn.
Veel succes!
Ik hoop dat jullie er samen een weg in vinden. Ik zou trouwens wel proberen eerlijk te zijn tegen jezelf. Natuurlijk is sex niet alles, maar vraag je wel af wat je nodig hebt om je gelukkig te voelen in de relatie.
In mijn geval was het beter om afscheid te nemen, hoeveel ik ook van mijn ex hield. Mijn huidige vriend is misschien minder "mijn allerbeste vriend" dan mijn ex dat was, hij is daarentegen wel echt mijn geliefde. Ik merk dat ik me daar in een relatie het fijnst bij voel, vriendinnnen heb ik imeers al genoeg. Maar goed, dit kan voor iedereen verschiielnd zijn.
Veel succes!
donderdag 31 januari 2008 om 14:28
He Vl43inder,
Dat snap ik wel, hoor. Ik zag sex ook niet als enige reden, maar wel de intimiteit die daar mee gepaard gaat. Door het hele "sex-gedoe" ontstond op een bepaalde manier toch verwijdering. Pas nadat het tussen ons uit was, besefte ik eigenlijk pas hoe een grote rol het gebrek aan sex en intimiteit had gespeeld.
Ik had in de jaren echt wat gemist, alleen ervaarde ik dat op het moment zelf misschien niet zo sterk. Ook omdat ik het voor mezelf ook goed ging praten met argumenten als "het gaat niet om de sex, (want dat zou wel heel oppervlakkig zijn)" en "het is logisch dat het na verloop van tijd minder wordt" enzovoort enzovoort....
Ik bedoel hiermee niet dat jij het uit moet maken, hoor. En ik zeg ook niet dat sex het allerbelangrijkste is, maar ik raad je echt aan om eerlijk naar je eigen gevoel te kijken en dit gevoel niet weg te redeneren met argumenten zoals ik hierboven noemde. Ik merk aan je, dat je er ergens toch mee zit. Dan is het volgens mij tijd om eerlijk te zijn naar jezelf (en naar je behoeften, geestelijk en lichamelijk) en ik denk dat je dan pas een goede keuze kunt maken. Maar goed, dat kan ik natuurlijk niet voor je invullen.
Dat snap ik wel, hoor. Ik zag sex ook niet als enige reden, maar wel de intimiteit die daar mee gepaard gaat. Door het hele "sex-gedoe" ontstond op een bepaalde manier toch verwijdering. Pas nadat het tussen ons uit was, besefte ik eigenlijk pas hoe een grote rol het gebrek aan sex en intimiteit had gespeeld.
Ik had in de jaren echt wat gemist, alleen ervaarde ik dat op het moment zelf misschien niet zo sterk. Ook omdat ik het voor mezelf ook goed ging praten met argumenten als "het gaat niet om de sex, (want dat zou wel heel oppervlakkig zijn)" en "het is logisch dat het na verloop van tijd minder wordt" enzovoort enzovoort....
Ik bedoel hiermee niet dat jij het uit moet maken, hoor. En ik zeg ook niet dat sex het allerbelangrijkste is, maar ik raad je echt aan om eerlijk naar je eigen gevoel te kijken en dit gevoel niet weg te redeneren met argumenten zoals ik hierboven noemde. Ik merk aan je, dat je er ergens toch mee zit. Dan is het volgens mij tijd om eerlijk te zijn naar jezelf (en naar je behoeften, geestelijk en lichamelijk) en ik denk dat je dan pas een goede keuze kunt maken. Maar goed, dat kan ik natuurlijk niet voor je invullen.
donderdag 31 januari 2008 om 14:39
Dat ik er ergens mee zit.....Wat heet, ik zit er onwijs mee! Tja, eerlijk kijken naar je eigen gevoel, op zich lukt dat wel. Maar ik heb nog niet het gevoel echt alles geprobeerd te hebben om het beter te maken, dat telt ook wel een beetje mee. En wat jij zegt he, in een andere relatie zal er wel weer iets anders zijn, en ook in een andere relatie zal seks minder worden dan in het begin. Nobody is perfect, ik ook niet.
Ik ga 'm eerst eens dat stukje van Bloesem laten lezen, ben benieuwd wat zijn reactie is.
Ik ga 'm eerst eens dat stukje van Bloesem laten lezen, ben benieuwd wat zijn reactie is.
donderdag 31 januari 2008 om 15:00
@VL43inder:
onder de laatste reactie staat ook het advies naar een sexuoloog te gaan (aan die man). Het zou kunnen dat de therapie die hij/jullie hebben gehad niet paste bij het probleem en daarom niet gewerkt heeft. Misschien is het wel nodig dat hij een paar sessies alleen heeft. het kan zijn dat hij niet 100% eerlijk durft te zijn over zijn remmingen of gevoelens omdat hij vindt dat dat niet kan ten opzichte van jou.
Alleen een goeie therapeut kan dit oplossen, als je samen al alles hebt geprobeerd.
Heel veel succes allebei!
onder de laatste reactie staat ook het advies naar een sexuoloog te gaan (aan die man). Het zou kunnen dat de therapie die hij/jullie hebben gehad niet paste bij het probleem en daarom niet gewerkt heeft. Misschien is het wel nodig dat hij een paar sessies alleen heeft. het kan zijn dat hij niet 100% eerlijk durft te zijn over zijn remmingen of gevoelens omdat hij vindt dat dat niet kan ten opzichte van jou.
Alleen een goeie therapeut kan dit oplossen, als je samen al alles hebt geprobeerd.
Heel veel succes allebei!
donderdag 31 januari 2008 om 15:16
Hij heeft een aantal sessies alleen gedaan en het ook gehad over zijn remmingen en gevoelens die hij niet vind kunnen tov mij. Ik heb in die periode ook nog iets gekocht voor hem waardoor ik wilde aangeven dat ik hem echt helemaal accepteer. Maar, hij heeft er eigenlijk geen aandacht aan geschonken. Er waren zelfs twee therapeuten trouwens.
Ik denk dat de therapie wel paste eigenlijk, maar ik heb het gevoel dat het hele onderwerp meer is doodgepraat en nu nog beladener is dan ervoor eigenlijk. Er is op dit vlak niets veranderd, ik zou niet weten wat een andere therapeut anders kan doen. Een therapeut kan er niet voor zorgen dat hij opgewonden wordt van mij. En ik ook niet, en ik heb al heel erg veel geprobeerd, geen inititatief, wel initiatief, praten, niet praten, mooie ondergoedjes, sexy outfits, afvallen (van maat 38 naar 36 dus niet echt extreem), en bovendien ga ik mee met zijn fantasien. Maar ben wel gestopt met proberen eigenlijk, op een gegeven moment tast het je zelfbeeld zo erg aan dat het middel erger is dan het doel zeg maar.
Ik vind het wel lullig voor de TO dat ik nou haar halve topic overneem. TO laat eens iets van je horen?
Ik denk dat de therapie wel paste eigenlijk, maar ik heb het gevoel dat het hele onderwerp meer is doodgepraat en nu nog beladener is dan ervoor eigenlijk. Er is op dit vlak niets veranderd, ik zou niet weten wat een andere therapeut anders kan doen. Een therapeut kan er niet voor zorgen dat hij opgewonden wordt van mij. En ik ook niet, en ik heb al heel erg veel geprobeerd, geen inititatief, wel initiatief, praten, niet praten, mooie ondergoedjes, sexy outfits, afvallen (van maat 38 naar 36 dus niet echt extreem), en bovendien ga ik mee met zijn fantasien. Maar ben wel gestopt met proberen eigenlijk, op een gegeven moment tast het je zelfbeeld zo erg aan dat het middel erger is dan het doel zeg maar.
Ik vind het wel lullig voor de TO dat ik nou haar halve topic overneem. TO laat eens iets van je horen?
donderdag 31 januari 2008 om 15:47
quote:Vl43inder schreef op 31 januari 2008 @ 11:13:
Ik begrijp je wel TO, jammer genoeg. Het heeft er vooral mee te maken dat je vriend zich kennelijk niet geestelijk open kan stellen voor je. Laat me raden, hij kan zich vast ook heel moeilijk inleven in een ander, is geen emotioneel mens, in de zin van erg verdrietig/blij/enthousiast kunnen zijn. Is heel zorgzaam en lief maar niet echt geinteresseerd in seks/intimiteit?
Zooo wat veel reacties allemaal en zo snel. Tja, complex om uiit te leggen. Dankjewel allemaal!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik zal proberen het nader uit le leggen aan de hand van jullie reacties. Maar waar bloesem naar verwees, dat stukje Madonna-hoer complex, dat klopt aardig, Dat maakt het een stuk duidelijker misschien, voor als je het wilt begrijpen. Dacht bijna dat mijn vriend het geschreven had.
HOI VLINDER: in zijn vorige relaties was de sex altijd goed en werd hij opgewonden van zijn partners, zegt hij.Hij zegt ook dat hij nog nooit zo zo'n lol en gezellig heeft gehad als met andere partners.
Het geestelijk openstellen, ja hij kan het wel, maar nu je het zegt, als we er lang niet over praten, omdat ik dat moeilijk vindt en hij mijn geen verdriet wil doen, sliut hij zich wel meer af voor mij. Dan worden kwetsbaren dingen weggestopt. Dit doet hij ook min of meer bewust omdat hij snel mee gaat in stemmingen van anderen, dus zijn bescherming is eigenlijk ook zijn vijand denk ik wel eens. Want op het moment dat het beter gaat met ons en we meer sex hebben, is hij ook opener. Dus het ligt er erg aan hoe hij mij ZIET op dat moment en dat zit in zijn hoofd wat ik niet kan veranderen.Op het moemnt dat hij ook meer open is kan ik me ook kwetsbaarder opstellen zonder dat het ongelijkwaardig wordt. Dan zit je op een lijn waardoor die geestelijke verbintenis er is.
Verder is hij niet echt zo'n zorgzaam-lief typje, hij kan hetr zijn maar niet overdreven. Sex en intimiteit is wel iets waar hij veel altijd zijn hele leven behoefte aan heeft gehad.
Ik begrijp je wel TO, jammer genoeg. Het heeft er vooral mee te maken dat je vriend zich kennelijk niet geestelijk open kan stellen voor je. Laat me raden, hij kan zich vast ook heel moeilijk inleven in een ander, is geen emotioneel mens, in de zin van erg verdrietig/blij/enthousiast kunnen zijn. Is heel zorgzaam en lief maar niet echt geinteresseerd in seks/intimiteit?
Zooo wat veel reacties allemaal en zo snel. Tja, complex om uiit te leggen. Dankjewel allemaal!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik zal proberen het nader uit le leggen aan de hand van jullie reacties. Maar waar bloesem naar verwees, dat stukje Madonna-hoer complex, dat klopt aardig, Dat maakt het een stuk duidelijker misschien, voor als je het wilt begrijpen. Dacht bijna dat mijn vriend het geschreven had.
HOI VLINDER: in zijn vorige relaties was de sex altijd goed en werd hij opgewonden van zijn partners, zegt hij.Hij zegt ook dat hij nog nooit zo zo'n lol en gezellig heeft gehad als met andere partners.
Het geestelijk openstellen, ja hij kan het wel, maar nu je het zegt, als we er lang niet over praten, omdat ik dat moeilijk vindt en hij mijn geen verdriet wil doen, sliut hij zich wel meer af voor mij. Dan worden kwetsbaren dingen weggestopt. Dit doet hij ook min of meer bewust omdat hij snel mee gaat in stemmingen van anderen, dus zijn bescherming is eigenlijk ook zijn vijand denk ik wel eens. Want op het moment dat het beter gaat met ons en we meer sex hebben, is hij ook opener. Dus het ligt er erg aan hoe hij mij ZIET op dat moment en dat zit in zijn hoofd wat ik niet kan veranderen.Op het moemnt dat hij ook meer open is kan ik me ook kwetsbaarder opstellen zonder dat het ongelijkwaardig wordt. Dan zit je op een lijn waardoor die geestelijke verbintenis er is.
Verder is hij niet echt zo'n zorgzaam-lief typje, hij kan hetr zijn maar niet overdreven. Sex en intimiteit is wel iets waar hij veel altijd zijn hele leven behoefte aan heeft gehad.
donderdag 31 januari 2008 om 16:01
quote:blijfgewoonbianca schreef op 31 januari 2008 @ 11:04:
Jullie zijn eigenlijk hele goeie vrienden en als hij erg geil is vrijt hij met jou omdat er nou eenmaal niemand anders om hem heen is en jullie monogamie afgesproken hebben , maar eigenlijk is zijn ideaal samenzijn met iemand die niet alleen zijn beste maatje is maar waar hij ook bere-horny van wordt ?
Vat ik het zo goed samen of sla ik de plank helemaal mis ?
hoi bljf gewoon....: thanks voor reactie!! Natuurlijk is dit het ideaal zijn, maar als je iemand GVD al helaas heel goed kent en heel veel van houdt en toch heel veel plezier mee hebt,wil je nog wel eens over dit ideaalbeeld heenstappen. En een andere oplossing voor willen zoeken. Als buitenstaander zou ik zeggen dit gaat niet werken...maar ja, uit elkaar willen we ook niet. maar dat gemis is er toch. Die GVD was trouwens niet op jou bedoeld hoor, maar frustratie voor de situatie waar ik in zit,
Tis niet dat hij met mij vrijt als hij alleen echt geil is, dan is de optie mastuberen er ook nog altijd. Maar het is wel lekker en fijn om elkaar een fijn gevoel te geven en te krijgen. Meer uit liefde of zo denk ik.Maar net na zo'n gesprek wel lastiger. Meer gekunselt.
Monogamie hebben we in het begin van relatie al vrij snel over gehad. WIj wilden en willen allebei wel op zoek naar meer, parenclubs bezochten we allebei al in voorgaande relaties. Gewoon als extra aanvulling op je sexleven. Dat is me altijd goed bevallen, ook omdat ik in vorige relaties ook wel eens dacht:nooit meer met iemand anders? Nee, met andere hoeft zeker geen bedreiging te zijn. Tis een aanvulling, voorpret, napret en tijdens natuurlijk. Maar parenclub is niet geschikt als vervanging van je sexleven samen, het moet een aanvulling zijn. Vreemdgaan is not done bij ons, maar in overleg en openheid is er veel bespreekbaar. In de daarvoor bestemde 'speeltuinen"zeg maar, dus niet in de kroeg of op het werk, gewoon in "de andere wereld"en niet vaker dan een keer met dezelfde.
greotjes es
Jullie zijn eigenlijk hele goeie vrienden en als hij erg geil is vrijt hij met jou omdat er nou eenmaal niemand anders om hem heen is en jullie monogamie afgesproken hebben , maar eigenlijk is zijn ideaal samenzijn met iemand die niet alleen zijn beste maatje is maar waar hij ook bere-horny van wordt ?
Vat ik het zo goed samen of sla ik de plank helemaal mis ?
hoi bljf gewoon....: thanks voor reactie!! Natuurlijk is dit het ideaal zijn, maar als je iemand GVD al helaas heel goed kent en heel veel van houdt en toch heel veel plezier mee hebt,wil je nog wel eens over dit ideaalbeeld heenstappen. En een andere oplossing voor willen zoeken. Als buitenstaander zou ik zeggen dit gaat niet werken...maar ja, uit elkaar willen we ook niet. maar dat gemis is er toch. Die GVD was trouwens niet op jou bedoeld hoor, maar frustratie voor de situatie waar ik in zit,
Tis niet dat hij met mij vrijt als hij alleen echt geil is, dan is de optie mastuberen er ook nog altijd. Maar het is wel lekker en fijn om elkaar een fijn gevoel te geven en te krijgen. Meer uit liefde of zo denk ik.Maar net na zo'n gesprek wel lastiger. Meer gekunselt.
Monogamie hebben we in het begin van relatie al vrij snel over gehad. WIj wilden en willen allebei wel op zoek naar meer, parenclubs bezochten we allebei al in voorgaande relaties. Gewoon als extra aanvulling op je sexleven. Dat is me altijd goed bevallen, ook omdat ik in vorige relaties ook wel eens dacht:nooit meer met iemand anders? Nee, met andere hoeft zeker geen bedreiging te zijn. Tis een aanvulling, voorpret, napret en tijdens natuurlijk. Maar parenclub is niet geschikt als vervanging van je sexleven samen, het moet een aanvulling zijn. Vreemdgaan is not done bij ons, maar in overleg en openheid is er veel bespreekbaar. In de daarvoor bestemde 'speeltuinen"zeg maar, dus niet in de kroeg of op het werk, gewoon in "de andere wereld"en niet vaker dan een keer met dezelfde.
greotjes es
